Koniczyna łąkowa czerwona

66a] Koniczyna łąkowa czerwona - Trifolium pratense

W kwiatach wykryto glikozydy [trifolinę i izotrifolinę], barwniki flawonowe, olejek eteryczny, tłuszcze, żywice, kwasy organiczne [w tym jabłkowy] i karoten.

W medycynie napar z kwiatostanów stosuje się jako środek wykrztuśny, moczopędny, napotny i antyseptyczny w przeziębieniach, a także przy niedokrwistości i bolesnym miesiączkowaniu.

Lecznictwo ludowe zaleca przykładać rozdrobnione, sparzone wrzątkiem liście do wrzodów, ropni, oparzeń i ran.

Wykorzystuje się kwiaty i ziele koniczyny łąkowej.

W obu surowcach znajdują się glikozydy, flawonoidy, kwasy organiczne, olejki eteryczne.

Stosuje się przy oparzeniach i wrzodach.

Działa antyseptycznie, przeciwkrwotocznie, wykrztuśnie, moczopędnie i mlekopędnie.

66b] Koniczyna Czerwona

Suszone kwiaty koniczyny czerwonej znalazły zastosowanie w medycynie naturalnej.

Uważa się, że kwiaty koniczyny czerwonej są pożyteczne jako środek wykrztuśny i dlatego stosuje się je w leczeniu zapalenia oskrzeli i astmy.

Koniczyna czerwona jest również używana miejscowo do przyspieszania gojenia się ran oraz do leczenia łuszczycy.

Obecne zainteresowanie się koniczyną czerwoną skupiło się na użyciu jej w łagodzeniu objawów menopauzy

Koniczyna czerwona zawiera około 0.17 % estrogenów roślinnych. Olejki lotne znajdujące się w kwiatach koniczyny czerwonej zawierają metylosalicylan.

Użycie wyciągu z koniczyny czerwonej jako suplementu dla kobiet w okresie menopauzy zyskało dużo uwagi na rynku australijskim. Produkt zawierający ten ziołowy wyciąg nazywa się Promensil. Tabletki, wprowadzone na rynek amerykański w 1998 roku, zawierają 40 mg izoflawonów.

Większość badań była przeprowadzana na kontynencie australijskim. Ta sama firma sprzedaje suplement koniczyny czerwonej zwany Trinivin (każda tabletka zawiera 40mg izoflawonów). Jest on używany przez mężczyzn z powiększonym gruczołem krokowym.

Zgodnie z badaniami przeprowadzanymi przez producenta, Novogen, izoflawony zawarte w koniczynie czerwonej są zdolne powstrzymywać wypieki u kobiet w czasie menopauzy bez prowadzenia do rozrostu tkanki macicznej (śluzówki macicy). Badania opublikowane w marcu 1999 roku dowiodły, że izoflawony w koniczynie czerwonej pomagają w utrzymaniu plastyczności i giętkości dużych naczyń krwionośnych.

Stwierdzenie, że koniczyna czerwona słodzona miodem i pita dwa do trzech razy dziennie w ciągu czterech - sześciu tygodni oczyszcza krew jest po prostu do końca niezbadana. Jest prawdą natomiast, że oczywiste objawy choroby wenerycznej mogą zniknąć na przestrzeni czasu.

Cztery izoflawony wyodrębnione w kwiatach koniczyny czerwonej posiadają właściwości estrogeniczne. Ten zauważony efekt okazał się pomocny w produkcji naturalnego suplementu stosowanego przez kobiety w okresie menopauzy. Izoflawony występujące w czerwonej koniczynie i np. w ziarnach soi, mogą zmieniać produkcję hormonów lub przemianę materii, mogą mieć wpływ na enzymy międzykomórkowe lub różnicowanie się i produkcję komórek.

Koniczyna czerwona znalazła zastosowanie w leczeniu chorób skórnych, przeważnie w łączeniu z innymi ziołami mającymi działanie oczyszczające, takimi jak: łopian większy (Arctium lappa) oraz szczaw kędzierzawy (Rumex crispus).

Koniczyna czerwona działa również jako środek odksztuszający i dlatego może być podawana w czasie napadów kaszlu.

Estrogeniczne działanie koniczyny czerwonej znalazło zastosowanie w łagodzeniu objawów menopauzy.

Koniczyna czerwona zawiera: fenolowe glikozydy, flawonoidy, salicylany, kumaryny, kwasy mineralne.

Przeważnie koniczyna czerwona jest używana w postaci herbatek. Trzeba dodać 250 ml (jedna szklanka) gorącej wody do 2 -3 łyżeczek suszonych kwiatów zioła i zaparzać pod przykryciem 10 -15 minut. Pić trzy szklanki dziennie.

Koniczyna czerwona może być również używana w formie kapsułek lub tabletek (2 - 4gram suszonych kwiatów) lub nalewki (2 - 4 ml).Pić również trzy razy dziennie.

Uwaga: Koniczyna czerwona w postaci sfermentowanej powinna być unikana.

Świeże kwiaty: zgnieść kwiaty i przykładać na ukąszenia i ugryzienia owadów.

Nalewka - Stosować wewnętrznie na egzemę i łuszczycę.

Kompres- Używać na bóle stawów i skazę moczanową.

Maść - Stosowana na opuchnięcia limfatyczne: Zalać wodą świeże kwiaty i gotować na wolnym ogniu około 48 godzin. Odcedzić, odparować do postaci pól-suchej i wymieszać w równej ilości z maścią bezzapachową dostępną w aptece.

Płukanka do oczu - Użyć 5 - 10 kropli nalewki w 20 ml wody lub w dobrze odcedzonym naparze na zapalenie spojówek.

Irygacja - Stosować napar z kwiatów koniczyny czerwonej na swędzenia pochwy.

Syrop - Używać syropu przyrządzonego z naparu na suche, męczące kaszle.

Herbatka indiańska: 90g kwiatów koniczyny czerwonej, 90g kwiatów szczawika zajęczego, 90g korzenia łopianu większego, 30g morszczynu pęcherzykowatego, 30g pudru z wiąza czerwonego, 30g ostrożnia polnego.

Wymieszać wszystkie zioła. Gotować 5ml mieszanki w 1 szklance wody przez 5 minut. Pić trzy 3 szklanki dziennie przez 1 - 3 miesięcy.

Ta receptura jest najbliższa oryginalnej recepturze Indian Ameryki Północnej, którzy używali jej w walce z rakiem. Herbatka ta jest również wspaniała na oczyszczanie krwi.

66c] Koniczyna - Trifolium

Surowcem jest sam kwiat lub całe ziele - Flos et Herba Trifolii.

Koniczyna czerwona zawiera flawonoidy (izoramnetyna, kwercetyna, kemferol, pratol, luteolina, fizetyna, protoletyna), izoflawony (formonetyna, biochanina A, genisteina, ononina, prateizyna, daidzeina), glikozydy, karotenoidy, olejek eteryczny, witaminy (C, B, K, E, M i in.), kwas kumarynowy, kw. salicylowy, kw. dikarboksylowy i kw. ketoglutarowy, sole mineralne; sód - 0,3-0,9 g/kg, potas - 23-26 g/kg, magnez - 3-4 g/kg, wapń - 16-19 g/kg, fosfor - 2-3 g/kg, siarka - 2-3 g/kg, chlor - 3-4 mg/kg, krzem - 1 mg/kg, żelazo - 233 mg/kg, mangan - 70-30 mg/kg, miedź - 11 mg/kg, molibden - 0,6-0,8 mg/kg, cynk - 20-33 mg/kg, fluor -ok. 6 mg/kg, kobalt - 113-193 ug/kg s.m.

Wyciągi z koniczyny działają moczopędnie, odżywczo, przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo, wzmacniająco, wykrztuśnie, żółciopędnie, odkażająco; regulują wypróżnienia, miesiączkowanie i metabolizm, oczyszczają krew ze szkodliwych substancji; wzmacniają naczynia krwionośne, działają przeciwzakrzepowo; likwidują zastoje krwi i limfy; przyśpieszają gojenie się ran, zapobiegają wypadaniu włosów.

Wskazania: skrofuloza, niedokrwistość, osłabienie, choroby zakaźne, przeziębienie, choroby skórne i włosów, białe upławy, zaparcia, zapalenie przydatków, stan przedmiesiączkowy, nieregularne miesiączkowanie, nieżyty przewodu pokarmowego, zaburzenia metaboliczne, kamica i zapalenie pęcherza moczowego oraz nerek, kaszel, nieżyt układu oddechowego, zatrucia.

Zewnętrznie (okłady, płukanki, kąpiele): trądzik, rany, rozpadliny skórne, otarcia naskórka, łupież, zapalenie pochwy, stany zapalne oka i powiek, oparzenia, wypadanie włosów.

Napar: 2-3 łyżki kwiatów lub ziela zalać 2 szkl. wrzącej wody lub gorącego mleka; odstawić na 20 minut; przecedzić; napar mleczny osłodzić miodem. Pić 3-4 razy dz. po 200 ml; dzieci - 100-150 ml.

Nalewka koniczynowa - Tinctura Trifolii: pół szkl. kwiatów lub ziela zalać 400 ml wódki;

wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać 3-4 razy dz. po 10 ml; dzieciom dolewać do mleka osłodzonego miodem.

Alkoholmel Trifolii: do 100 ml nalewki, alkoholatury “zimnej” lub intraktu wlać 100 ml miodu, dodać sok z 1 małej cytryny, wanilię lub cynamon, wymieszać. Zażywać 3-4 razy dz. po 1 łyżce. Dzieciom w zależności od wieku podawać 1 (10-15 kg)-2 łyżeczki, 3-4 razy dz.

Przy upławach koniczynę polecam wymieszać z pokrzywą w proporcji 1:1 i zaparzyć; pić w ilości 200 ml i jednocześnie stosować nasiadówki.

Syropek koniczynowy - Sirupus Trifolii: pół szkl. świeżych kwiatów koniczynowych zalać 150 ml wody i zasypać 100 ml cukru; gotować 5 minut; odstawić na 20 minut; przecedzić. Dodać sok z cytryny, wymieszać. Zażywać 3-4 razy dz. po 1 łyżce.

Mazidło koniczynowe - Linimentum Trifolii: do 50 ml nalewki (lub intraktu) koniczynowej wlać 30 g gliceryny, 15 ml oleju kamforowego, 1 ml olejku herbacianego i 1 ml olejku cytrynowego, wymieszać. Potem wlać 50 ml oliwy z oliwek lub oleju winogronowego, wymieszać. Stosować do wcierań przy suchym zapaleniu skóry, przy cellulitis, rozstępach skóry i trądziku na skórze suchej.

Rp. ziele koniczyny - 1 łyżka, liść pokrzywy - 1 łyżka, kora (liść, kwiat) kaliny - 1 łyżka, kwiat nagietka - 2 łyżki, kwiat czarnej malwy - 2 łyżki

Wymieszać. 2 łyżki mieszanki zalać 1 szkl. wrzącej wody; odstawić na 30 minut; przecedzić. Pić 2-3 razy dz. po 200 ml.

Wskazania: upławy, zapalenie przydatków, zaburzenia miesiączkowania, stan przedmiesiączkowy.

Rp. ziele koniczyny - 1 łyżka, ziele glistnika - 1 łyżka, ziele nostrzyka - 1 łyżka, liść pokrzywy - 1 łyżka. Wymieszać.2 łyżki mieszanki zalać 1 szkl. wrzącej wody; odstawić na 20 minut; przecedzić. Pić 2-3 razy dziennie po 150 ml.

Wskazania - patrz wyżej, a ponadto bolesne miesiączkowanie, bóle brzucha, wyczerpanie nerwowe, lęk, bezsenność, wewnętrzny niepokój.

Rp. ziele koniczyny - 1 łyżka, korzeń arcydzięgla - 1 łyżka, ziele ruty - 1 łyżka, ziele jemioły - 1 łyżka, kłącze tataraku - 1 łyżka, kłącze lub liść lepiężnika - 1 łyżka

Wymieszać. Przyrządzić i pić jak wyżej.

Wskazania: patrz powyższe mieszanki.

Mieszanki ziołowe wyżej podane stosować najlepiej na przemian.

Są bardzo skuteczne, pod warunkiem, że będzie się je stosowało regularnie.

---