Potrzeba-z psychologicznego punktu widzenia to stan braku czegoś co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, stan napięcia wymagający rozładowania. Potrzeba (w sensie ekonomicznym)-to pożądanie wartości użytkowych dóbr i usług wynikających z osiągniętego rozwoju gospodarczego i kulturalnego ludzkości. Popyt potencjonalny-działanie o charakterze ekonomicznym zmierzające do zaspokojenia danej potrzeby. Popyt turystyczny-to wielkość zapotrzebowania na produkt turystyczny przy danej cenie i w danym okresie czasu.
Wydatki turystyczne
W zakresie wydatków turystycznych nie mieszczą się:
-zakupy w celach handlowych tj. w celu odsprzedania niezależnie od kategorii odwiedzających a także zakupy dokonywane przez osoby będące w podróży służbowej na zlecenia pracodawców.
-inwestycje kapitałowe i transakcje zawarte przez gości a także jak zakupy ziemi, mieszkań a nawet w przypadku gdy w przyszłości zakupy te mogą być wykorzystane w podróży.
-gotówka dawana krewnym, znajomym.
Wnioski w odniesieniu do popytu turystycznego.
-poziom dochodów danej społeczności musi być na tyle duży aby w ogóle doszedł do powstania funduszu konsumpcji swobodnej.
-czynniki kształtujące popyt turystyczny muszą mieć taką siłę odzwierciedlenia aby w ramach funduszu konsumpcji swobodnej doszło do konsumpcji turystycznej
-konsumpcja turystyczna dochodzi dopiero po przekroczeniu określonych dochodów
Prawo Engla o udział w turystyce
W miarę wzrostu dochodów zmniejsza się w konsumpcji procentowy udział wydatków na żywność w całości wydatków konsumpcyjnych, bez zmian pozostaje udział wydatków na mieszkanie, prąd, odzież i obuwie oraz zwiększa się procentowy udział wydatków na inne cele np. kształcenie czy turystykę.
Dwie zmienne wpływające na popyt: dochód i cena
Oraz dwa wskaźniki: współczynnik elastyczności cenowej (WEC) i współczynnik elastyczności dochodowej (WED)
-WED jest dodatni wówczas gdy wzrost dochodów powoduje wzrost popytu
-WED jest ujemny wówczas gdy wzrost dochodów powoduje spadek popytu
-WEC jest dodatni wówczas gdy wzrost ceny powoduje wzrost popytu
-WEC jest ujemny wówczas gdy spadek ceny powoduje wzrost popytu
-Gdy WED=0 lyb WEC=0 to oznacza brak reakcji popytu
#Gdy wielkości WED i WEC znajdują się pomiędzy 0-1 oznacza to reakcję proporcjonalna (wzrost dochodu lub ceny o jednostkę powoduje wzrost lub spadek popytu o tę samą wartości). Mówimy wtedy o popycie nieelastycznym.
#Gdy wielkości WED i WEC pomiędzy 1 a
oznacza to reakcję nieproporcjonalną (wzrost dochodu lub ceny o 1 jednostkę powoduje wzrost lub spadek popytu np. o 2 lub 3 jednostki). Mówimy wtedy o popycie elastycznym.
WED w turystyce będzie najczęściej dodatni, większy dochód=większy popyt a WEC ujemny cena większa=mniejszy popyt.
Paradoks Giffena: wzrost ceny = wzrost popytu
Powody:
Względy zdrowotne, względy religijne, względy etniczne, gdy wyjazd ma na celu dotarcie do zabytków unikalnych w skali świata, gdy wyjazd jest efektem demonstracji np. snobizmu.
Efekt Veblena - popyt na dobra luksusowe rośnie pod wpływem wzrostu ich cen. U podstaw tego zjawiska leży chęć wyróżnienia się z tłumu.
Efekt pokazowy - konsumenci stykają się z dobrami wyższej jakości i przez to zmieniają swoje przyzwyczajenia kosztem oszczędzania.
Efekt Rygla - skłonność konsumentów do utrzymania przez pewien czas osięgniętego już poziomu konsumpcji turystycznej, a co za tym idzie, utrzymanie tego samego poziomu wydatków turystycznych. Dochody przeszłe (oszczędności) dochody przyszłe (kredyty)
Przejściowy i trwały spadek dochodu
-przejściowy spadek dochodu nie musi prowadzić do spadku popytu turystycznego - sytuacja taka występuje na rynkach o ukształtowanym wzroście konsumpcji turystycznej, gdzie turystykę traktuje się jak zjawisko powszechne i tak potrzebne jest inne dobra i usługi codziennego użytku.
-trwały spadek dochodu zawsze doprowadzi do spadku popytu turystycznego, co związane jest ze spadkiem lub zanikiem konsumpcji swobodnej.
The consumption lag hypothesis - w sytuacji spadku dochodu konsument próbuje utrzymać dotychczasowy standard konsumpcji.
W efekcie możliwe jest przesunięcie w strukturze dotychczasowego koszyka dóbr i usług rezygnacje z pewnych wydatków na rzecz pozostawienia innych oraz poszukiwanie tańszych substytutów.
Procentowe determinanty popytu
-dochody nabywców (im są większe tym popyt wyższy)
-ceny dóbr komplementarnych substytutów
-oczekiwane zmiany w sytuacji rynkowej (paradoks spekulacyjny - wiąże się z oczekiwaniami co do kształtowania się cen w przyszłości. Jeśli panuje przekonanie że cena w przyszłości będzie rosła to popyt rośnie mimo wzrostu ceny)
-gusta i preferencje nabywców (efekt owczego pędu, efekt snobizmu)
-zmiana liczby i struktury ludności (np. staczanie się społeczeństwa, także osoby są bardziej skłonne do oszczędzania co wpływa na spadek popytu konsumpcyjnego)
Rodzaje popytu
-popyt negatywny: gdy duża część rynku nie akceptuje produktu i istnieje możliwość zapłacenia pewnej ceny dla uniknięcia tego produktu (teściowa :P)
-brak popytu co wynika z braku zainteresowania produktem i obojętna postawa wobec niego
-popyt utajniony, związany z niemożliwością zaspokojenia potrzeb konsumentów przez istniejące na rynku produkty
-popyt malejący: przed którego skutkami musi bronić się większość firm, gdyż prędzej czy później zainteresowanie danym produktem spadnie.
-popyt nieregularny, którego wartość zmienia się sezonowo, co powoduje problemy niedostatecznej lub nadmiernej wydajności
-popyt pełny: w przypadku gdy firmy są zadowolone z większości sprzedanych produktu
-popyt nadmierny: więcej chętnych niż towaru
-popyt szkodliwy: związany z ograniczeniem konsumpcji produktów szkodliwych
PODAŻ TURYSTYCZNA
Jest to ilość produktu turystycznego oferowaną na sprzedaż przy danej cenie i w danym czasie.
Determinanty podaży
CENA wzrost ceny powoduje wzrost podaży, ponieważ wzrost ceny powoduje wzrost opłacalności usług co motywuje producentów do zwiększenia rozmiarów podaży.
KOSZTY WYTWARZENIA
RENTOWNOŚĆ PRODUKCJI DÓBR SUBSTYTUCYJNYCH
CZYNNIKI NATURALNE
Produkt turystyczny-w wąskim znaczeniu oznacza to, co turyści kupują np. transport lub zakwaterowanie, oddzielnie lub razem w formie pakietu. W szerszym znaczeniu obejmuje całość przeżytego przez turystę doświadczenia od chwili opuszczenia domu do chwili powrotu.
-dobra i urządzenia turystyczne
-usługi turystyczne
Walory turystyczne-to zespół elementów środowiska naturalnego oraz elementów po za przyrodniczych, które wspólnie lub każde osobno są przedmiotem zainteresowania turysty.
-naturalne
-antropogeniczne (wytworzone ludzką pracą)
Zaliczamy elementy:
-litosfery (rzeźba terenu)
-atmosfery (jakość powietrza, temperatura)
-hydrosfery (rzeki, potoki)
-pokrywy glebowej (pustynie)
-szaty roślinnej (lasy)
-świata zwierzęcego
Podmioty turystyczne kształtujące podażową stronę rynku
-sektor bazy noclegowej
-sektor transportu, linie lotnicze
-biuro podróży, touroperatorzy, agencje turyst, pośrednicy
-organizacje w miejscach odwiedzanych, regionalne organizacje turyst.
Sektor atrakcji turystycznych
-parki narodowe
-rezerwaty przyrody
-ogrody badawcze
-ogrody zoologiczne
MIERNIKI PODAŻY TURYSTYCZNEJ
1)Baza noclegowa, pojemność ilość obiektów (wg rodzajów) liczba łóżek i pokoi, miejsca namiotowe lub przy kei, nominalną liczbę noclegów. Wielkość sprzedaży - liczba wydzielonych noclegów (sprzedanych pokoi)
2)Baza transportowa. Pojemność-gęstość sieci transportowej wg rodzajów, transportowej jako pojemności, wielkość sprzedaży, liczba pasażerów, liczba pasażerokilometrów.
3)Baza gastronomiczna. Pojemność, liczba obiektów wg rodzajów, liczba miejsc komunikacyjnych, wielkość sprzedaży, liczba sprzedanych posiłków.
4)Urządzenia towarzyszące np. liczbę wyciągów narciarskich.
Atrakcyjność turystyczna-jest sumą subiektywnych i obiektywnych ocen poszczególnych elementów podróży turystycznej, mieszczącą się w granicach wyznaczonych przez określony poziom cen i dochodów.
Charakterystyka cen usług turystycznych.
-polegają na typowej transakcji - czyli wymienione wartości pomiędzy dwiema stronami. Jest to z reguły klasyczna transakcja pieniężna (usługa za pieniądze). Czasami może dojść do tzw. Transakcji barterowej polegającej na wymianie dóbr i usług.
-Rzadko kiedy występuje tzw transfer polegający na tym, że ktoś świadczy usługę nie otrzymując w zamian nic namacalnego. Transfer jednak może mieścić się w pojęciu wymiany ponieważ osobę dokonującą transferu może mieścić się w pojęciu wymiany, ponieważ osoba dokonująca może mieć pewne oczekiwania z nim związane. W turystyce dotyczyć to może promocji danej firmy przez zmianę osobistości ze świata polityki, kultury itp.
-Są nieuchwytne nie mogą być sprowadzone lub wypróbowane przed ich zakupem.
-Produkty turystyczne są zniszczalne. Usługi nie sprzedane w danym momencie są stratą dla firmy gdyż nie można cofnąć czasu. Mimo, iż hotel dysponuje wolnymi pokojami to „na dzisiaj” są one stracone i nie przynoszą zysku.
-Podaż turystyczna jest sztywną w ukł. przestrzennym co wynika z faktu, iż o jej lokalizacji decyduje występowanie walorów turystycznych których zasoby są ograniczone.
-Cechuje je komplementarność, są mocno związane z człowiekiem.
-Istotną cechą jest obecność konsumenta, który włączony jest w proces powstania produktu.
-Odbiorcami ich są zarówno turyści indywidualni jak i grupy turystów.
-Popyt turystyczny zawsze musi udać się do miejsca występowania podaży. Zaspokajają te potrzeby turystyczne których nie mogą doświadczyć w miejscu zamieszkania.
-Podaż turystyczna lokalizowana jest w miejscach o niskich na ogół walorach dla produkcji materialnej.
-Sezonowe wykorzystanie podaży.
-Konsumpcja produktu turystycznego jest zawsze aktem jednorazowym nawet jeśli korzysta się z identycznego pakietu w tym samym czasie i miejscu. Jego metaliczne cechy mogą być identyczne ale sposób ich świadczenia zawsze będzie różny. W przyszłości nie wiadomo czy dojdzie do jej powtórzenia.
-Produkt turystyczny nie może być magazynowany chociaż jego świadczenie może być rezerwowane.
-W przypadku produktu turystycznego ma miejsce jednoczesność aktu produkcji świadczenia i konsumpcji.
-Nabycie produktu turystycznego oznacza tymczasowe prawo jego użytkowania w określonym miejscu i czasie.
-W skład produktu turystycznego wchodzą urządzenia związane z infrastrukturą ogólną państwa (transport).
Ekonomika - nauka o stosunkach ekonomicznych i prawach rządzących produkcją, podziałem, wymianą i konsumpcją na różnych szczeblach rozwoju społeczeństwa.
Ekonomika pozytywna - stanowi gałąź badań ekonomicznych, która zajmuje się światem takim jaki on jest, a nie takim jakim powinien być (powstrzymanie się od wyróżnienia sądów wartościowych).
Ekonomika normatywna - gałąź badań ekonomicznych, która zajmuje się sądami wartościującymi jakie powinny być ceny, poziom produkcji, dochody, kierunki polityki gospodarczej itp.
Mikroekonomia - jest badaniem pojedynczych rynków np. zboża, płyt dvd itp. Zainteresowania mikroekonomistów to np. określanie wartości ceny poszczególnych dóbr i usług.
Proces produkcji - działalność ludzka polegająca na wytworzeniu różnych środków niezbędnych do zaspokojenia potrzeb ludzkich określony mianem produkcji, a otrzymane na skutek tej działalności dobra - produktami.
POTRZEBA -> PRODUKCJA -> PRODUKT
CZYNNIKI PRODUKCJI
Praca - to zespół świadomych i celowych czynności człowieka dzięki którym oddziałuje on na otaczającą go przyrodę i przekształca ją.
Ziemia - obejmuje szeroko rozumiane zasoby naturalne, czyli ziemię w ścisłym tego słowa znaczeniu (ziemię uprawianą, grunty pod zabudowę, tereny rekreacyjne)
Kapitał - obejmuje potrzebne do prowadzenia działalności gospodarczej budynki, maszyny, urządzenia, środki transportu, narzędzia, surowce i zapasy produktów oraz środki finansowe.
Technologia - wiedza, jak zasoby mają być łączone w praktyczny sposób.
Ekonomika turystyki - to nauka o stosunkach gospodarczych i społecznych we współczesnym świecie oraz prawidłowościach rządzących produkcję dóbr i świadczeniem usług związanych z ruchem turystycznym. Ekonomika turystyki ma charakter interdyscyplinarny. Jest powiązana z ekonomią, finansami, handlem zagranicznym, psychologią, socjologią polityką gospodarczą, marketingiem itp.
Treść ekonomiki turystyki
-Badania i przedstawienie mechanizmów pojawiania się ruchu turystycznego a przede wszystkim ekonomicznych przesłanek teoretycznego i czasowego przemieszczania się mas turystów.
-Badania typowych dla turystyki metod i form działania oraz występowania tendencji i rozwoju.
-Badania prawidłowości występujących w produkcji dóbr materialnych, świadczeniu usług oraz udostępnianiu dóbr wolnych występujących w turystyce.
-Badania i sprawdzenie form rachunku ekonomicznego stosowanego w rozwiązywaniu makroekonomicznych problemów w skali całego zjawiska jakim jest turystyka.
-Określenie stopnia aktywności.
Gospodarka turystyczna
Ma bardzo szerokie znaczenie wyznaczone przez szeroko rozumiany popyt turystyczny obejmujący nie tylko dobra i usługi służące bezpośrednio konsumpcji turystycznej ale także takie rodzaje aktywności gosp. które są uzależnione od ruchu podróżujących.
Bilans handlowy - jest to zestawienie wywożonych i przywożonych towarów z zagranicy.
Bilans handlowy czynny eksport > import
Bilans handlowy bierny import > eksport
Bilans płatniczy - to bilans obrotów płatniczych z zagranicą. Zestawienie wszystkich transakcji gospodarczych zawartych w danym okresie przez dany kraj z zagranicą.
Bilans aktywny wpływy > wydatki
Bilans pasywny wydatki > wpływy
Bilans turystyczny - jest to zestawienie wszystkich wpływów i wydatków jakie powstają w wyniku eksportu i importu produktów i usług turystycznych.
POLITYKA TURYSTYCZNA - DEFINICJA I ZAKRES ZNACZENIOWY
Polityka - to sztuka rządzenia państwem a współcześnie określenie działalności władz państwowych w kształtowaniu stosunków wewnętrznych oraz stosunków danego państwa za granicą.
Turystyka - sektor gospodarki narodowej - przedmiot oddziaływania władz państwowych.
Polityka gospodarcza
Świadome oddziaływanie na gospodarkę narodową, jej dynamikę, strukturę i funkcjonowanie na stosunki ekonomiczne w państwie oraz na jego rodzaje z zagranicą.
Reakcja na zmiany państwowych wielkości ekonomicznych przy zastosowaniu odpowiednich metod i narzędzi.
Podmiotem politycznym gospodarki jest władza państwowa, w której imieniu konkretne działania prowadzą jej organy (centralne i samorządowe).
Działania w imię wspólnego dobra w oparciu o reguły działania racjonalnego.
Turystyka - sektor gospodarki narodowej
Polityka ekonomiczna/gospodarcza + turystyczny sektor gospodarczy, polityka turystyczna.
Polityka turystyczna - to zbiór przepisów, reguł, wskazówek, wytycznych, celów rozwoju i promocji oraz strategii, stanowiący strukturę, w ramach której podejmowane są zbiorowe oraz indywidualne decyzje bezpośrednio wpływające na turystyką, rozwój oraz bieżącą działalność w miejscu przeznaczenia.
Prowadzenie świadomej polityki turystycznej
Jest skomplikowane, wymaga odpowiedniego podejścia do sektora turystycznego. Wymaga właściwego i elastycznego oddziaływania na jego strukturę.
DLATEGGO TEŻ: to proces długofalowy, wymagający znaczących nakładów finałowych, właściwych rozwiązań organizacyjnych i legislacyjnych.
Pozytywny stosunek państwa do turystyki.
Cele kluczowe polityki turystycznej Ich dobór nie może być kwestią przypadku ponieważ muszą uwzględnić potrzeby wszystkich pomiotów zainteresowanych rozwojem turystyki oraz współgrać z kierunkami ogólnej polityki rozwoju państwa.
Cele
Racjonalne wykorzystanie zasobów pracy i kapitału w sektorze turystycznym, poszanowania stanu jakościowego i ilościowego środowiska przyrodniczego i społecznego.
Maksymalizacja korzyści i minimalizacja kosztów związanych z rozwojem turystyki.
Państwo - silnie wykształcona funkcja turystyczna cele pozaekonomiczne (społeczne, ekonomiczne, kulturalne)
Państwo - słabo wykształcona funkcja turystyczna lub wysoko deficyt budżetowy cele ekonomiczne - osiąganie celów ekonomicznych.
SYSTEMY , INSTRUMENTY I NARZĘDZIA POLITYKI GOSPODARCZEJ W RODZAJU SEKTORA TURYSTYCZNEGO.
Systemy polityki gospodarczej
-Protekcjonizm
-Liberalizm
-Etatyzm
-Interwencjonizm państwowy
Protekcjonizm - polityka ochrony przyrody i ochrony handlu krajowego przed konkurencją zagraniczną głównie za pomocą ceł nakładanych na zagraniczne towary oraz koncesji i zakładów.
Autarkia - pełna samowystarczalność gospodarcza - ograniczenie do minimum importu i zakupywanie za granicą takich towarów, których dany kraj nie jest w stanie wytworzyć.
Narzędzia polityki handlowej taryfowe, parataryfowe, pozataryfowe
Taryfowe cło podatek nakładany na towary przechodzące przez granicę celną państwa.
Rodzaje ceł: tranzytowe, eksportowe, importowe, specyficzne, mieszane, wychowawcze, prohibicyjne, bojowe, retoryczne.
PARATURYSTYCZNE
Opłaty wyrównawcze - różnica między niższą ceną towaru importowanego a wyższą, ustaloną i gwarantowaną przez państwo (cena towaru produkowanego w kraju) Celem jest podniesienie ceny towaru krajowego w celu zrównania ich konkurencyjności.
Subsydia eksportowe (pośrednie i bezpośrednie) - świadczenia ze strony państwa na rzecz przedsiębiorstw produkujących i sprzedających swoje towary za granicą. Wyrażają się one w formie różnicy między wyższą ceną krajową towaru, a jego niższą ceną na rynku zagranicznym - premie, ulgi, ułatwienie eksportowe w celu ułatwienia jego kosztów.
Subsydia mają często ukryty charakter. Państwo subsydiuje bo robią to inni. Ich skuteczność zależy od: braku środków neutralizujących (np. opłat wyrównawczych), wysokiej elastyczności, podaży krajowej, oraz popytu zagranicznego.
Skutki negatywne subwencjonowania:
-wzrost inflacji (stymulując eksport państwa działa proinflacyjnie)
-niekorzystna redystrybucja dochodu narodowego (na rzecz producentów krajowych)
-Osłabienie skłonności do inwencjonowania przedsiębiorczości, rozwoju postępu)
-wzrost wydatków z budżetu państwa, które może być przeznaczone na inne cele).
Pozataryfowe
Wszystkie dyskryminacyjne stosowane narzędzia i działania wynikające z polityki ekonomicznej rządów, instytucji publicznych oraz firm prywatnych (z wyłączeniem ceł), które ograniczają, zniekształcają rozmiary, strukturę towarową i kierunki wymiany dóbr i usług.
Ograniczenia ilościowe (kontyngenty). Licencje importowe. Bariery techniczne (ochrona zdrowia, życia, środowiska naturalnego, wymogi techniczne). Zakupy rządowe, zmienne opłaty importowe.
LIBERALIZM - doktryna społeczno - polityczna, zakłada ograniczenie funkcji państwa w sferze gospodarki i poszerzenie wolności jednostki, u jej podstaw leżą - indywidualizm, nadrzędność jednostki nad społeczeństwem, wolność człowieka, Rawo do zdobywania własności, swoboda działalności gospodarczej, ograniczenie roli państwa, podział władz ze ścisłym wyodrębnieniem jej kompetencji.
Formy liberalizmu
-Liberalizm polityczny - jednostka jako podstawa prawa i społeczeństwa, która powinna chronić wolność politycznych jednostki bez faworyzowania tych o wyższych pozycjach społecznych.
-Liberalizm kulturowy - prawa jednostki dla ich sumienia i stałych życia - wolność sakralna, religijna, ochrona przed ingerencją państwa w życie prywatne.
-Liberalizm ekonomiczny - wolny rozwój gospodarczy, wolna konkurencja na rynku, ograniczenie roli państwa do minimum, bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne oraz to czym nie jest w stanie zająć się prywatny kapitał.
-Liberalizm socjalny - zapewnienie przez państwo wszystkim równych szans.
Nurty liberalizmu
-Leseferyzm - postuluje wycofanie państwa z ingerencji w gospodarkę, prywatyzację, deregulację, obniżenie podatków i barier celnych, leseferyści nie proponują bezpośredniej walki z biedą i bezrobociem, wg nich obniżenie podatków ~ JKM.
-Liberalizm - ograniczenie roli państwa do „nocnego stróża” i wycofanie go z zajmowanego się zarówno gospodarką jak i sprawami społecznymi
-Konserwatywny liberalizm - konserwatywny światopogląd, a w sferze ekonomii oparty o liberalizm w klasycznej formie.
-Katolicki liberalizm - pogląd wyznawany przez katolików aprobujących ideologię liberalną i dążących do tego, aby kościół katolicki oznaczał ustrój społeczny oraz polityczny oparty na liberalizmie.
-Neoliberalizm - wolna gra sił rynkowych, lecz dopuszczalna jest ingerencja państwa w określonym zakresie.
-Socjalliberalizm - zachowanie przez wolność człowieka np. prawo do aborcji.
ETATYZM - rodzaj polityki społeczno gospodarczej oznaczający przejmowanie przez państwo administracji nad prywatnymi przedsiębiorstwami lub tworzenie nowych przedsiębiorstw państwowych przy pomocy kapitału państwowego, a także tworzenie nowych przedsiębiorstw o kapitale mieszanym.
Często utożsamiany jest z indywidualizmem państwowym.
Narzędzie walki ze skutkami kryzysu gospodarczego.
INTERWENCJONIZM PAŃSTWOWY - polityka aktywnego oddziaływania państwa na przebieg proces gospodarczy.
Przeciwieństwo liberalizmu gospodarczego.
Ograniczenie bezrobocia do poziomu ustalonego za niezbędny do pobudzenia popytu globalnego (walka z wahaniami koniunktury) podniesienie i tempa rozwoju gospodarczego.
Narzędzia realizacji polityki interwencjonalizmu
-podejmowanie przez państwo przedsięwzięć inwestycyjnych pozwalających zwiększyć zatrudnienie bez wzrostu podaży dóbr i usług.
-dodaje do nierentownych przedsiębiorstw lub ich nacjonalizacja.
-Protekcjinizm w zakresie handlu zagranicznego
-Polityka monetarna
-Polityka fiskalna
Zagrożenie inflacją wynikające ze zwiększonych wydatków budżetu państwa (deficyt budżetowy)
Przykładowe formy interwencjonalizmu
-Bezpośrednie inwestowanie niektórych inwestycji gospodarczych np. autostrad
-Ratowanie upadających przedsiębiorstw
-Bezpośrednie dotacje do nierentownej produkcji dóbr i usług.
-Skupienie przez państwo nadmiaru niektórych towarów i późniejsze ich sprzedawanie w celu utrzymania stałego poziomu cen.
-Utrzymanie kursu własnej waluty przez państwo.
-Wprowadzenie monopolu państwowego w niektórych sektorach gospodarczych np. produkcję mocnych alkoholi
-Regulacja rynku poprzez wprowadzenie…
Ekonomiczna funkcja turystyki. Reguła 5P
-przygotowanie do podróży
-podróż do miejsca docelowego
-pobyt w miejscu docelowym
-powrót do miejsca stałego zamieszkania
-podsumowanie wyjazdu
Etap I występuje w miejscu stałego zamieszkania turysty
Etap II i IV więżą się z funkcjami gospodarczymi transportu
Etap III utożsamiany jest z pozytywnymi funkcjami rozwoju turystyki w region recepcji.
Etap V prowadzi do utrwalenia konsumpcji turystycznej lub powoduje rezygnację z niej.
Ekonomiczne znaczenie turystyki w miejscu stałego zamieszkania
-zmiany w strukturze konsumpcji wynikające z planowanej podróży w celu wygospodarowania niezbędnych środków pieniężnych bądź uruchomienie oszczędności.
-występowanie nowego popytu na wszelkie artykuły związane z planowaną podróżą (sprzęt turyst.)
-pobudzenie inwestycji w celu zaspokojenia popytu na artykuły związane z podróżą (wzrost zatrudnienia, podatki)
-powstawanie inwestycji ułatwiających podróżowanie (wzrost zatrudnienia, nowe zawody)
-obciążenie lokalnej bazy turystycznej, co umożliwia koncentrację na recepcji turystów przyjeżdżających i zaniechanie kapitałochłonnych inwestycji (przede wszystkim transport)
-wzbogacenie rynku towarami przywożonymi przez turystów z miejsca czasowego pobytu, co może być wskazówką rozbieżności między oferowaną podażą a faktycznym popytem.
-odpływ środków pieniężnych przeznaczonych na zakup produktu turystycznego do miejsca czasowego popytu.
Procesy ekonomiczne podczas podróży turystycznych
-wzrost zatrudnienia przy rozbudowie infrastruktury transportowej i komunikacyjnej
-wzrost zatrudnienia w związku z obsługą podróżujących
-uzyskanie wpływów w wyniku świadczenia usług transportowych
-pobudzenie wzrostu gospodarczego innych sektorów w związku z rozwojem infrastruktury transportowej dla potrzeb turystów.
Ekonomiczne znaczenie turystów w miejscu w miejscu czasowego pobytu
-przepływ środków pieniężnych związanych z przyjazdem turystów
-aktywizacja zawodowa lokalnych społeczności (wzrost zatrudnienia, dywersyfikacja zawodowa)
-wzrost przeciętnych dochodów miejscowej ludności, co powoduje wzrost popytu na towary i usługi.
-wpływy do lokalnych budżetów poprzez stosowanie odpowiedniego systemu podatkowego.
Bariery rozwoju turystyki w regionie recepcyjnym
-bariera rozwoju infrastruktury turystycznej dla słabszych finansowo samorządów, co może doprowadzić do napływu obcego kapitału (co może spowodować późniejszy odpływ dochodów)
-bariera siły roboczej w znaczeniu ilościowym (rezerwy jej mogą okazać się niewystarczające i nastąpi konieczność jej importu)
-bariera siły roboczej w znaczeniu jakościowym (brak odpowiedniego wykwalifikowania kadry dla obsługo ruchu turystycznego np. nieznajomość języka obcego)
-bariera inflacyjna - presja inflacyjna występuje wtedy, gdy silny wzrost sezonowego popytu nie napotyka odpowiedniej podaży (może to spowodować konieczność importu wielu artykułów spoza regionu)
PIENIĄDZ - DEFINICJA I FUNKCJE
Jakkolwiek akceptowany środek wymiany lub handlu, który służy równocześnie jako rezerwuar siły nabywczej.
Funkcje pieniądza
-pieniądz jako miernik wartości
-jako środek wymiany
-jako środek płatniczy-służy do gromadzenia i przechowywania wartości w postaci pieniężnej i kruszcowej jako środek tezauryzacji.
Pieniądz charakteryzuje się znacznie większą płynnością od innych zasobów finansowych.
Inflacja - strumień pieniądza przewyższa strumień towarów. W takim przypadku dochodzi do wzrostu cen.
Deflacja - strumień towarów jest wyższy od strumienia pieniądza. Ceny spadają.
Teoria ilościowo inflacyjna - inflacja jako zjawisko monetarne; powstaje ono wskutek zwiększenia ilości pieniądza w gospodarce np. na drodze emisji pieniądza przez bank emisyjny (NBP), przez finansowanie deficytu budżetowego lub wskutek nadmiernie rozwiniętej akcji kredytowej banków komercyjnych.
Regiony turystyczne świata wg WTO
-Afryka
-Ameryki
-Azja wschodnia i region Pacyfiku
-Azja południowa
-Bliski wschód
-Europa
Około 2020r liczba turystów przekroczy 1,5mld osób a w Europie zbliży się do ilości osób w niej mieszkających.
Czynniki określające wielkości wpływów z tytułu eksportu produktu turystycznego
-położenie geograficzne w stosunku do głównych rynków turystycznych świata (kraje docelowe, tranzytowe)
-naturalne walory recepcji turystycznej. (związane również z położeniem geograficznym)
-ruch turystyczny i jego struktura (skąd przyjeżdżają turyści w znaczeniu ekonomicznym)
-wydatki turystów i ich struktura
-przeciętny czas pobytu (państwom recepcyjnym musi zależeć na tym, aby czas ten był możliwie najdłuższy.
Wydatki turystyczne w dużej mierze zależą od poziomu zagospodarowania turystycznego państwa recepcyjnego. Im wyższy jest poziom rozwoju gospodarczego państwa, tym wskaźnik wpływów z tytułu eksportu turystycznego w PKB jest niższy!
W państwach o niskim wskaźniku rozwoju gospodarczego poziom udziałów eksportu produktu turystycznego w PKB jest zazwyczaj bardzo wysoki!
MONOKULTURA TURYSTYCZNA
Gdy udział eksportu usług turystycznych w wartości PKB przekracza 25% wówczas zjawisko takie określamy mianem monokultury turystycznej. Oznacza to uzależnienie gospodarki od eksportu usług turystycznych
Wspólne cechy państw monokultury turystycznej
-mała powierzchnia
-dogodne położenie geograficzne w stosunku do głównych rynków wysyłających
-walory turystyczne stanowią najczęściej ale nie zawsze, jedyne bogactwo naturalne
-brak możliwości rozwoju innych specjalizacji produkcji (mała powierzchnia, liczba ludności, bogactwo naturalne)
-bardzo duże uzależnienie funkcjonowania ich gospodarek od importu.
Zagrożenia wynikające ze zjawiska monokultury turystycznej
-zagrożenia ze strony wysokiej elastyczności popytu turystycznego, który może nagle wzrastać i maleć
-uzależnienie gospodarek od wysoko rozwiniętych państw wysyłających turystów (liczba turystów, import urządzeń, sprzętu turystycznego)
-niebezpieczeństwo odpływu części dochodów uzyskanych z tytułu eksportu turystycznego na skutek udziału kapitału obcego w procesie produkcji usług turystycznych
-brak możliwości zapewnienia środków na niezbędny import, w przypadku załamania się eksportu turystycznego.
CENY W TURYSTYCE
Definicja ceny
Cena wynik konfrontacji wielu czynników powinna być ustalona na takim poziomie, który zostanie zaakceptowany przez klienta - nabywcę, a przedsiębiorstwu zapewni rentowność (zwrot poniesionych kosztów i wypracowanie zysku)
Zwykle, laickie podejście do ceny nie kładzie nacisku na jej monetarne ujęcie.
Cenę bowiem określa jako wszystko z czego zrezygnować musi nabywca w zamian za otrzymane dobro.
Dla ceny charakterystyczne jest to, iż ona tworzy przychody firm w przeciwieństwie do promocji czy dystrybucji, które dochody to uszczuplają.
POLITYKA CENOWA
Cena jest istotną zmienną wpływającą na decyzje nabywcze konsumentów Wyższa zniechęca do zakupu usług, niższa na odwrót W niektórych przypadkach wysoka cena aktywizuje popyt. Przedmiot luksusowy, którego posiadanie wykazywać będzie wysoką pozycję społeczno-ekonomiczną właściciela, musi być drogi z tego właśnie względu.
Cena wywołuje dwa podstawowe, przeciwstawne efekty:
-oddziałuje na zysk poprzez swój wpływ na przychody ze sprzedaży
-wpływa na rozmiary sprzedaży poprzez swoje oddziaływanie na popyt
Dla sprzedającego jest elementem jego dochodów (zysku lub straty), dla kupującego jest zmniejszeniem wolumenu środków, które może on przeznaczyć na dokonanie innego (substytucyjnego) zakupu.
Czynnikami ograniczającymi wysokość cen są:
-ceny konkurencyjnych usługodawców.
-Zagrożenie spadków obrotu w razie zastosowania cen zawyżonych (utrata rynku).
-Poziom dochodów klientów.
Istnieją także czynniki, które umożliwiają ich podwyższenie:
-Wyjątkowe walory przyrodnicze.
-Brak konkurencji.
-Wysoko standard wyposażenia i usług świadczący o dobrej jakości oferty.
-Moda.
METODY USTALENIA CEN NA USŁUGI TURYSTYCZNE
Metoda kosztowna - Umożliwia przedsiębiorstwu turystycznemu pokrycie kosztów własnych oraz zapewnia rentowność zaangażowanych kapitałów, jest najwygodniejsza dla przedsiębiorców i organów podatkowych, a najmniej korzystna dla konsumenta.
Metoda konkurencyjna - porównanie ustalonej ceny własnej z cenami podobnej usługi u konkurencji.
Jaki segment na rynku jest najważniejszy?
Kto jest konkurentem?
Metoda popytowa - to ciągła obserwacja i analiza zależności zachodzących między popytem a ceną. Należy więc poznać rozmiar popytu, siłę nabywczą i charakter segmentu, dla którego przeznaczona jest oferta. Jest ona niezwykle trudna ze względu na problemy związane z ustaleniem rozmiarów i struktury popytu turystycznego (zależy on od wielu zmiennych).
Metoda porównań międzynarodowych - na rynku wewnętrznym świadczenia turystyczne oferowane są na poziomie cenowym stosowanym w krajach sąsiadujących, przy uwzględnieniu kursów walutowych.
Cenę katalogową przelicza się po kursie walutowym NBP na walutę polską. Podobne rozwiązanie stosowane są przez europejskie sieci hotelowe.
Metoda porównań wartości substytutów - porównanie poziomu cenowego z bezpośrednimi substytutami rynkowymi.
RODZAJE CEN STOSOWANE W GOSPODARCE TURYSTYCZNEJ
Ceny urzędowe - ustalone wyłącznie przez państwo, np. część świadczeń w turystyce zdrowotnej.
Ceny regulowane - ustalone przez podmioty świadczące usługi, przy zachowaniu możliwości wpływu na poziom cen organów państwowych, z reguły przez określenie tzw. Cen maksymalnych - np. opłata klimatyczna.
Ceny umowne - ustalone samodzielnie przez producentów usług, klien przy zakupie akceptuje poziom ceny.
Ceny negocjowane (wolne) - ustalone na podstawie porozumienia producenta i nabywcy, stosowane często przy transakcjach zwielokrotnionych lub sytuacji powtarzalności aktu kupna usług turystycznych.
CENY A RENTA TURYSTYCZNA
Renta - to kategoria ekonomiczna stosowana dla oznaczenia dochodu, jaki od czynników produkcji może otrzymać producent znajdujące się w sytuacji korzystniejszej od innych producentów.
Będzie to tzw. Renta producenta. (hotel w centrum i na obrzeżu)
Renta konsumenta - oznaczająca nadwyżkę dla kupującego. Daje ona możliwość pełniejszego zaspokajania potrzeb, przedłużenia pobytu, dokonania większych zakupów i w efekcie rozszerzenia i urozmaicenia popytu w miejscowości turystycznej.
-W turystyce często występuje renta turystyczna biorąca się z położenia, korzystniej lokalizacji w terenie.
W miejscowości nadmorskiej ceny są wyższe w hotelach nad samym brzegiem niż w hotelach od niego oddalonych.
Typowa renta z tytułu położenia występuje w turystyce na krótsze i dłuższe odległości.
-Odpowiada ona rencie gruntowej uzyskiwanej z tytułu położenia gruntu w stosunku do rynku zbytu.
-Równocześnie sama nazwa miejscowości może z nadwyżką zrekompensować standard obiektu.
W miejscowościach klimatycznych sanatoria zyskują wartość gospodarczą. Napływ turystów stwarza nie tylko większą użyteczność pewnych dóbr naturalnych, ale także podnosi ceny innych dóbr i usług - są poszukiwane bardziej niż poprzednio (np. wzrasta wielkość działek i gruntów)
Jeżeli turyści nie przyjeżdżają - to ceny spadają.
Formy nadwyżki, której źródłem jest napływ turystów nazywa się - rentą różniczkową lub względną.
Niektóre miejscowości z racji szczególnych walorów artystycznych (festiwale), religijnych lub leczniczych - korzystają z renty monopolowej lub quasi-monopolowej o samo dotyczy renty z tytułu sklepów, z warsztatów…
-Konkurencja obniża wysokość dochodu uzyskiwanego z tytułu renty turystycznej.
-Rozwój środków transportu, wzrost liczby samochodów lepsza dostępność komunikacyjna obniżają rentę z tytułu odległości.
-Rozwój nowych miejscowości i regionów turystycznych czy też substytucja między turystyką krajową i zagraniczną, obniżają rentę z renomy miejscowości.
-Substytucja, czyli możliwość wyboru różnych dóbr turystycznych, ale także możliwość korzystania z namiastek ograniczają znaczenie renomy monopolowej.
Transmisje telewizyjne czy radiowe pozwalają zaspokoić potrzebą uczestnictwa nie opuszczając miejsca zamieszkania.
METODY POMIARU RUCHU TURYSTYCZNEGO
Ruch turystyczny jest pojęciem złożonym Aspekty: ekonomiczny, społeczny i czasoprzestrzenny. Polega na czasowym, dobrowolnym przemieszczaniem się mas turystów z miejsca stałego zamieszkania do miejsc recepcyjnych. Wkład w gospodarkę kraju. Konieczność dokonywania pomiarów ilościowych i wartościowych.
Kryteria opisujące podróż turystyczną
1.Cel podróży (wypoczynkowy, poznawczy, specjalistyczny, itp.)
2.Charakter podróży (państwo stałego zamieszkania, czas trwania itp.)
3.Sposób organizacji podróży (organizator wyjazdu, typ wyjazdu, sposób finansowania itp.)
4.Elementy składowe podróży (miejsca docelowe, baza noclegowa, środki transportu itp.)
Sposoby pomiaru ruchu turystycznego
Badania graniczne - rejestracja ruchu granicznego (ankietyzacja cudzoziemców oraz własnych obywateli)
Metoda rejestracji hotelowej - rejestracja osób przyjmowanych przez obiekty prowadzące działalność hotelarską (nie można jednak określić ruchu odwiedzających jednodniowych w danym regionie)
Wady: jeden turysta może korzystać z noclegów w kilku obiektach i będzie policzony jako kilku uczestników uchu turystycznego, istnieje możliwość noclegu w obiektach, które nie prowadzą rejestracji.
Badania uczestnictwa w wyjazdach turystycznych w miejscu zamieszkania respondentów - pozwala oszacować liczbę mieszkańców danego kraju uczestniczących w wyjazdach turystycznych oraz liczbę zrealizowanych podróży.
Badania prowadzone w miejscu recepcji turystycznej.
Metody pomiaru ruchu turystycznego
Pomiar ruchu turystycznego określony miejsce i czas badania wyznaczanie kryterium, decydującego o zakwalifikowaniu jednostki do populacji poddawanej pomiarowi.
Wszystkie metody pomiaru ruchu turystycznego, podobnie jak innych zjawisk masowych, obarczone są pewnym błędem.
Błędy pomiaru ruchu turystycznego
-błędy narzędzia, jakim mierzymy daną wielkość, np. wybór losowej próby badawczej z populacji.
-brak precyzyjnego oszacowania wielkości populacji,
-brak precyzyjnego oszacowania wielkości populacji,
-Przyjmowanie struktury danych z roku poprzedniego, jako struktury danych roku badanego.
-Konieczność przystosowania pytań ankietowych do powszechnie stosowanej terminologii, nie zawsze zgodnej z terminologią statystyczną (różne rozumienie takich słów jak pensjonat, kwatera prywatna, itp.)
-Trudności w organizacji badań i wysokie koszty ich realizacji.
-Oddziaływane psychologiczne w stosunku do podróżujących (np. stres przy przekraczaniu granicy),
-Problem uzyskiwania precyzyjnych odpowiedzi respondentów na zadawane pytania.
Zastosowanie różnych metod pomiaru może dawać różne wyniki i dopiero analiza wskazuje na ich prawdziwe źródła.
Rodzaje pomiarów ruchu turystycznego
Badania całościowe (pełne) badania wszystkich osobników danej zbiorowości w danym okresie, np. liczba gości hotelowych wpisanych do rejestru hotelowego, liczba osób, które wykupiły bilety do muzeum.
W praktyce ten typ badań stosuje się wszędzie tam, gdzie można wprowadzić obowiązek udzielania odpowiedzi (zobowiązanie kierownictwa hotelu do rejestracji ruchu turystycznego lub straż graniczną do rejestracji przekroczeń granicy.
Badania reprezentacyjne obejmuje badanie części osobników danej zbiorowości (próby)
Zaprojektowanie badania jest procesem długotrwałym, a dobór próby powinien gwarantować każdemu osobnikowi badanej zbiorowości równe szanse znalezienia się w tej próbie.
W badaniach ruchu turystycznego badania reprezentacyjne są rekomendowane szczególne dla badania zachowań mieszkańców danego kraju. Szereg wyspecjalizowanych agencji posiadania po kilka prób adresowych i stale doskonali ich reprezentatywność (minimalna próbba to około 1000 osób)
Turystyka krajowa - badania
Badania wielkości i struktury turystyki krajowej typowa dla danego kraju losowa próba dorosłych mieszkańców (raz lub kilka razy w roku) obarczone są niewielkim błędem statystycznym (ok. 2%) dają wiele podstawowych informacji o aktywności turystycznej mieszkańców danego kraju.
Problemy w badaniach
Problemy które mogą się pojawić podczas badań długi okres czasu, jaki upływa od momentu wyjazdu do momentu przeprowadzenia ankiety duże zróżnicowanie aktywności turystycznej mieszkańców wsi i miast.
Turystyka wyjazdowa - badania
Podstawą informacji o turystyce wyjazdowej były niegdyś:
-informacje służb granicznych
-reprezentacyjne badania ankietowe prowadzone na przejściach granicznych
-lub w międzynarodowych środkach transportu
Likwidacja kontroli granicznych spowodowała, iż obecnie najczęściej korzysta się z badań ankietowych w miejscu zamieszkania połączonych z badaniami turystyki krajowej.
Są one Janek obarczone dużym błędem - różnice w badaniach w miejscu zamieszkania respondentów dają zdecydowanie niższe wyniki niż badania prowadzone na granicach.
Turystyka przyjazdowa - bania
Wypracowano wiele metod definiowania mierzenia turystyki przyjazdowej.
Metody badania liczby turystów zagranicznych
Liczba turystów zagranicznych = liczbie cudzoziemców nocujących w rejestrowanej bazie noclegowej
Przyjmuje się, że liczba turystów jest zbliżona do liczby cudzoziemców rejestrowanych w bazie noclegowej. Wychodzi się z założenie że częśc nocujących wybiera więcej niż jeden hotel.
Liczba turystów zagranicznych = (liczbie cudzoziemców nocujących rejestrowanej bazie noclegowej ) : (udział nocujących w bazie noclegowej w grupie turystów ankietowanych na granicy)
Liczba turystów zagranicznych = )udział nocujących w danym kraju w grupie cudzoziemców ankietowanych na granicy) x (liczba cudzoziemców odwiedzających dany kraj)
Modyfikacją tej metody jest stosowanie jej wyłącznie do mieszkańców krająw sąsiednich przyjmując, że mieszkańcy krajów dalszych muszą zanocować w odwiedzanym kraju.
Liczba cudzoziemców z kraju niesąsiednich = Liczbie turystów z tych krajów (system stosowany w Polsce)
Badania ruchu turystycznego
-Liczbę przekroczeń granicy w podziale na przejścia graniczne, kierunek i rodzaje ruchu, oddzielnie dla mieszkańców Polski i cudzoziemców,
-Liczbę przekroczeń granicy przez cudzoziemców z poszczególnych krajów (wg paszportów),
-Liczbę przekroczeń przez obywateli polskich.
Zgodnie z obowiązującym systemem statystyki publicznej ażdy obiekt prowadzący działalność noclegową zobowiązany jest do przekazywania co kwartał do GUS danych dotyczących liczby nocujących klientów oraz liczby udzielonych noclegów w rozbiciu na mieszkańców Polski i cudzoziemców.
Raz do roku każdy obiekt musi też dostarczyć informacje o liczbie miejsc, sezonowości funkcjonowania i wyposażeniu…
GLOBALIZACJA I JEJ ZNACZENIE DLA BRANŻY TURYSTYCZNEJ
Pierwsze wzmianki:
1953 - Frankfurter Allgemeine Zeitung
1959 - The Economist
1961 - Słownik Webstera
Upowszechnienie lata osiemdziesiąte XX wieku. Nie jest to proces zupełnie nowy
Globalizacja - to przekształcanie odzielnych gospodarek narodowych w zintegrowaną gospodarkę światową.
-zmniejszenie stopnia segmentacji rynku;
-wzrost współzależności między gospodarkami narodowymi
Skutki pozytywne i negatywne
Cechy globalizacji
-wielowymiarowość |
-złożoność | liberalizacja
-wielowątkowość | prywatyzacja
-wielopoziomowość | postęp techniczny
-dialektyczny charakter |
Pociąga to za sobą skutki ekonomiczne, socjologiczne, kulturalne, ekologiczne, oświatowo-naukowe.
Główne wymiary globalizacji
Gospodarczy -ujednolicenie rynku i obracanych towarów
-zniesienie barier w handlu międzynarodowym
-wolna globalna konkurencja
Społeczno kulturowy Jest rezultatem rozwoju masowej turystyki, wzmożonych migracji, komercjalizacji produktów kulturowych oraz rozprzestrzeniania się ideologii konsumeryzmu Makdonaldyzacja społeczeństwa, Konsumpcjonizm, Amerykanizacja życia, Dyfuzja kulturowa.
Polityczny Powstawanie organizacji międzynarodowych: Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Bank Światowy, Międzynarodowa Organizacja Handlu, Unia Europejska. Ograniczenie niezależności państw narodowych; (1960r. - Marshall McLuhan wprowadził pojęcie: Globalnej wioski)
Korzyści globalizacji
-Wzrost roli nauki i edukacji w generowaniu wiedzy, pomysłów i innowacji;
-Zapewnienie ciągłych procesów restrukturyzacji przedsiębiorstw, ukierunkowane na doskonalenie wytwarzanych towarów i usług;
-Przetwarzanie wiedzy w nowe konstrukcji, patenty, technologie, rozwiązania organizacyjne;
-Zaciśnienie związków zachodzących między handlem zagranicznym, inwestycjami, przepływem kapitału oraz możliwościami wykorzystania nowoczesnych technologii;
-Swobodny przepływ towarów, osób, inwestycji, kapitału, nowoczesnych technologii i know-how;
-Przyspieszona konsolidacja firm, ułatwiająca wprowadzenie innowacji i obniżenie kosztów;
-Zwiększająca się liczba organizacji pozarządowych
-Bardzo dynamiczny rozwuj nauki i techniki
-Zmniejszające się ryzyko pauperyzacji społeczeństw ubożenie ludności.
Zagrożenia globalizacji
-Nierównomierne rozłożenie w skali światowej korzyści z globalizacji;
-Marginalizacja - charakteryzująca się tym, że aktywa trzech najbogatszych ludzi warte są więcej niż suma PKB wszystkich najmniej rozwiniętych krajuw świata, a aktywa 12 najbogatszych ludzi warte są więcej niż zagregowany dochód 41% ludności świata;
-Regionalizacja świata - wykształcenie się trzech głównych regionów: Uni Europejskiej, sfery wolnego handlu skupionej wokół USA i sfery azjatyckiej - Japonia i Chiny;
-Zagrożenia narodowej tożsamości;
-Uzależnienie gospodarek narodowych od międzynarodowych korporacji (atak na suwerenność państw, ataki spekulacyjne, czego skutkiem może być nadmierny wzrost lub spadek wartości pieniądza - waluty narodowej);
-Przestępczość międzynarodowa - ułatwienia w przekraczaniu granic.
GLOBALIZACJA A TURSTYKA
Globalizacja rynków - konsumenci tworzą popyt turystyczny na produkty uprzednio kojarzone z innymi krajami;
-Polaryzacja upodobań turystów - domaganie się wyższej jakości produktów turystycznych oraz innowacji produkowanych (bardziej kompleksowe poznanie terenów, wnikanie w lokalny nastrój i doświadczenie duchowe, zwrot w kierunku turystyki zrównoważonej);
-Postępująca unifikacja w skali świata stylów życia i wzorców konsumpcji, przyjmowanie i akceptacja odmiennych stylów życia
-Możliwość globalnej penetracji rynków przez nabywców w czasie rzeczywistym (on-line) oraz powszechna znajomość języków obcych.
Globalizacja sektorów
Zdolność firm do konfigurowania i koordynowania działań gospodarczych i przedsięwzięć zmierzających do powiększenia wartości dodanej w sposób globalny, ponad granicami państw (wielcy touroperatorzy, sieci handlowe, itp.)
Umiejętność obsługi rozdrobnionych rynków produktów dostosowanych do wymagań lokalnych.
Powstanie światowej konkurencji między krajami i regionami obok konkurencji między podmiotami gospodarczymi
Zmniejszenie zdolności opróżniania konkurencji na rynku krajowym i zagranicznym, co powoduje tendencje do współpracy i łączenia działań w ramach związków, stowarzyszeń, unii.
Powszechna tendencja przedsiębiorstw turystycznych do łączenia kapitałów
Imigracja: pionowa, horyzontalna
Pionowa - koncentracja w ramach jednego przedsiębiorstwa praktycznie wszystkich rodzajów usług turystycznych;
Horyzontalna - polega na przejęciach i zawieraniu aliansów strategicznych (Star Alliance - Air Canada+Lufhansa+SAS+PLL LOT
Funkcjonowaniw w skali globalnej sieci franchisingowych
-Hotelarstwo np. Holiday Inn
-Biura podróży np. Uniglobe Travel
-Gastronomia np. Mc Donalds, AmRest
Internacjonalizacja przedsiębiorstw; rozszerzenie zasięgu działalności
Liberalizacja rynku turystycznego ograniczenie lub likwidacja barier prawnych i administracyjnych wchodzenia na rynek
Swobodny przepływ siły roboczej, usług, produktów, informacji, idei, przepisów i norm.
Standaryzacja (unifikacja) oferty przedsiębiorstw turystycznych i większa specjalizacja na rynku
-większy udział produktów globalnych w ofercie turystycznej;
-powszechne zaspokojenie potrzeb turystycznych mieszkańców różnych krajuw;
-świadczenie usług wg określonych standardów i norm (np. ISO)
Wirtualizacja podmiotów turystycznych i budowanie organizacji sieciowych
-kontakty producentów z kupującymi;
-touroperatorów z agencjami turystycznymi;
-wewnętrzne sieci komputerowe w firmach;
-prowadzenie księgowości i finansów;
-zarządzanie personelem;
Globalna polityka turystyczna
-zwiększenie roli organizacji międzynarodowych rządowych i branżowych;
-powstanie globalnych, uniwersalnych koncepcji rozwoju turystyki (np. koncepcja zrównoważonego rozwoju turystyki); lobbing turystyczny.
22
Wyszukiwarka