 | Pobierz cały dokument sprawo2.mibm.wip.pw.fizyka.2.laborki.fiza.2.51.doc Rozmiar 149 KB |
Wydział GiK spec. Poligrafia |
Zespół nr . |
1. 2. 3. |
Ocena z przygotowania:
|
Piątek 11.15. - 14.00. |
Ocena ze sprawozdania: |
Data : |
Zaliczenie: |
Prowadzący: |
Podpis: |
.STATYSTYCZNY CHARAKTER ROZPADU PROMIENIOTWÓRCZEGO.
Promieniotwórczość naturalna została odkryta w 1896 roku przez H.Becquerela. Kilka lat później stwierdzono, że liczba rozpadów w jednostce czasu czystej substancji promieniotwórczej maleje wykładniczo z czasem. W roku 1905 zinterpretowano ten fakt jako dowód na to, że rozpad promieniotwórczy ma charakter stochastyczny (statystyczny).
Prostą konsekwencją przypadkowości rozpadu promieniotwórczego powinno być istnienie fluktuacji statystycznych, czyli rozrzutu zmierzonych wielkości wokół wartości średniej. wyniki pomiarów rzeczywistej aktywności dowolnej próbki nie będą układały się idealnie na krzywej wykładniczej. Rozrzut punktów wokół krzywej wykładniczej jest spowodowany w tym wypadku nie tyle błędami doświadczalnymi, (chociaż i one mogą wystąpić), lecz właśnie statystycznym charakterem mierzonej wielkości. W przypadku jąder o dużym okresie połowicznego rozpadu, naszym badaniom dostępny jest tylko niewielki wycinek krzywej wykładniczej, który możemy przybliżyć prostą o zerowym nachyleniu.
Jest to równoważne założeniu o stałej aktywności preparatu. Statystyczny charakter rozpadu promieniotwórczego spowoduje, że aktywność preparatu o bardzo dużym okresie połowicznego rozpadu będzie stała na granicy fluktuacji statystycznych.
W związku z tym wszystkim mamy prawo oczekiwać, że dla jąder o dostatecznie długim okresie połowicznego zaniku rozkład pr-wa danej liczby rozpadów w jednostce czasu będzie zgodny z teoretycznym rozkładem pr-wa zdarzeń przypadkowych.
Nie wszystkie procesy stochastyczne maj --> [Author:IS] --> [Author:IS] ą jednak tę samą naturę. Zastanówmy się nad różnicą w statystycznym charakterze rozpadu promieniotwórczego i ruchów Browna. Chaotyczne ruchy zawiesiny ciała stałego w cieczy można nie tylko opisać przy pomocy rachunku prawdopodobieństwa, ale rozpatrując szerszy układ, to znaczy cząsteczki cieczy, wskazać przyczynę nagłych zmian kierunku ruchu zawiesiny. W próbce jąder promieniotwórczych nie możemy przewidzieć, które z jąder ulegnie w danej chwili rozpadowi. Fakt ten jest niezależny od żadnych czynników zewnętrznych, ani od historii próbki. Zjawiska zachodzące podczas rozpadu promieniotwórczego mają charakter indeterministyczny.
Charakteryzując próbkę możemy mówić tylko o średnim czasie życia jądra do chwili rozpadu. Związek między średnim czasem życia a stałą rozpadu jest następujący:
 | Pobierz cały dokument sprawo2.mibm.wip.pw.fizyka.2.laborki.fiza.2.51.doc rozmiar 149 KB |