1, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ


1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI

Nazwa produktu: 1,2-Dichloroeten [1,2-dichloroetylen]

Wzór konstytucyjny: ClCH=CHCl

Wzór sumaryczny: C2H2Cl2

Producent:

Dostawca:

Użytkownik:

Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)

2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Składnik stwarzający zagrożenie:

Nazwa chemiczna

% wag.

Nr CAS

Nr EINECS

Symbol ostrzegawczy

Symbole zagrożenia (R)

1,2-dichloroeten

100

540-59-0

200-864-0

F+, Xn

11-20

3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Preparat niebezpieczny w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.

Zagrożenie pożarowe: Substancja skrajnie łatwo palna. Pary tworzą z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Pary są cięższe od powietrza - gromadzą się przy powierzchni i w dolnych partiach pomieszczeń. W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy.

Zagrożenie toksykologiczne: 1,2-Dichloroeten na organizm ludzki działa szkodliwie w przypadku dostania się do przewodu pokarmowego, wskutek wdychania lub kontaktu ze skórą.

Zagrożenie ekotoksykologiczne: 1,2-Dichloroeten działa szkodliwie na organizmy żywe, w szczególności organizmy wodne. W środowisku opornie ulega biologicznej degradacji.

4. PIERWSZA POMOC

Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego 1,2-dichloroetenem środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem. Ratujący muszą zadbać również o własne bezpieczeństwo.

Zatrucie inhalacyjne:

1.

Wyprowadzić poszkodowaną osobę na świeże powietrze.

2.

Utrzymywać drożność dróg oddechowych. Podawać tlen. W razie pogorszenia stanu lub ustania oddechu - intubacja i sztuczne oddychanie. Podawać środki pobudzające ośrodek oddechowy. Zapewnić niezwłocznie pomoc lekarską.

Zatrucie doustne:

1.

W zatruciach doustnych należy natychmiast wywoływać wymioty, a następnie, po podaniu wodnej zawiesiny węgla aktywnego, wymioty wywołać ponownie. Jeżeli zatruty jest przytomny, można przepłukać żołądek wodną zawiesiną węgla aktywowanego.

2.

Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło.

Skażenie oczu:

1.

Przemyć skażone oczy większą ilością letniej wody przez 15 minut lub 0,9% roztworem soli kuchennej (najlepiej wyjałowionej), przy wywiniętych powiekach.

2.

W razie potrzeby zapewnić pomoc okulisty.

Skażenie skóry:

1.

Zdjąć skażone ubranie. Oczyścić mechanicznie skażoną skórę, przemyć dużą ilością wody, a następnie wodą z łagodnym mydłem.

2.

W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU

Zagrożenia pożarowe:

Substancja skrajnie łatwo palna. Pary z powietrzem tworzą mieszaniny wybuchowe. Pojemniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury bezzwłocznie usunąć poza obszar zagrożenia. Nagrzane pojemniki pękają, potęgując zagrożenie. Pod działaniem wysokich temperatur wydzielają się toksyczne gazy, pary, dymy i aerozole.

W przypadku pożaru sąsiednich obiektów:

  • gaśnice CO2,

  • gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC,

  • gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym BC,

  • gaśnice pianowe, gaśnice płynowe z dodatkowym wodnym roztworem środka.

Zalecenia szczegółowe:

Uwaga: W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy.

Sprzęt ochronny strażaków:

Aparaty izolujące drogi oddechowe. Niezależne aparaty oddechowe.

Uwaga dodatkowa:

Do zbierania rozlanego 1,2-dichloroetenu używać materiałów absorbujących.

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne:

W przypadku wydostania się większej ilości 1,2-dichloroetenu do środowiska, skażony teren należy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skażenia środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze.

Środki ochrony osobistej:

Unikać kontaktu z uwolnionym 1,2-dichloroetenem.. Stosować ubrania ochronne z tkanin odpornych na działanie rozpuszczalników organicznych, rękawice ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg oddechowych przed rozpuszczalnikami organicznymi. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów gazowych i cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A oraz filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2).

Zalecenia szczegółowe:

Starać się odciąć źródło skażenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), odciąć dopływ z instalacji. Stosować środki mechaniczne, szczelne pojemniki, sorbenty pochodzenia organicznego i nieorganicznego.

Zabezpieczenie środowiska:

Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skażenia wód powiadomić odpowiednie władze. Skażony grunt podlega wymianie.

Metody utylizacji:

Unieszkodliwianie na drodze termicznej - zgodnie z wymogami prawa krajowego.

7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Zapobieganie zatruciom:

Podczas stosowania 1,2-dichloroetenu nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z 1,2-dichloroetenem, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu.

Zapobieganie pożarom/wybuchom:

Substancja wysoce łatwo palna. Pary z powietrzem tworzą mieszaniny wybuchowe. Ściśle stosować rygory przeciwpożarowe.

Magazynowanie:

W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniache w magazynie materiałów szkodliwych, łatwo palnych, wyposażonym w instalację wentylacyjną. Przechowywać w odpowiednio zabezpieczonych pomieszczeniach magazynowych. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków, używania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400.

Metody postępowania z odpadami:

Za odpad można uznać 1,2-dichloroeten, który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy 1,2-dichloroeten odstawiany jest do wskazanego przez służbę ochrony środowiska miejsca, celem utylizacji.

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ

Rozwiązania techniczne: Stosowanie się do rygorów bezpiecznej pracy (ochrony osobiste, wentylacja wyciągowa, brak możliwości skażenia kanalizacji i otaczającego środowiska). Wszelkie manipulacje w laboratoriach wykonywać pod czynnym dygestorium. Odpadki umieszczać w oddzielnym, oznakowanym, szczelnym pojemniku.

Ochrony osobiste:

Drogi oddechowe:

Maski ochronne z filtrami par rozpuszczalników organicznych i cząsteczkowymi (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A oraz filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2).

Ręce:

Rękawice ochronne z tworzywa odpornego na działanie rozpuszczalników chloroorganicznych.

Oczy:

Okulary ochronne w szczelnej obudowie.

Skóra i ciało:

Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne.

Inne informacje:

Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z 1,2-dichloroetenem. Nie wdychać par i aerozoli. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy dokładnie wymyć powierzchnię ciała. Nie jeść, nie pić podczas pracy. Natychmiast usuwać wszelkie rozlewy. Przed ich zebraniem przysypywać materiałem chłonnym.

Najwyższe dopuszczalne stężenie w środowisku pracy (NDS):

NDS - 50 mg/m3,

Metody oceny narażenia: Oznaczanie 1,2-dichloroetenu na stanowisku pracy przeprowadzane jest metodą kolorymetryczną lub metodą chromatografii gazowej. Ciągłe monitorowanie stężenia tej substancji w powietrzu dokonywane jest za pomocą przepływowego analizatora w podczerwieni.

Polskie normy ochronne:

PN-89/Z-04008.07

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne. Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.

PN-84/Z-04008.02

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Wytyczne ogólne pobierania próbek powietrza atmosferycznego (imisja).

9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE

9.1

Masa cząsteczkowa: 96,94 g/mol

9.2

Postać fizyczna, barwa, zapach: 1,2-Dichloroeten w warunkach normalnych jest cieczą bezbarwną, lotną, o przyjemnym, podobnym do chloroformu zapachu. Występuje w dwóch odmianach cis- i trans-, różniących się między sobą szeregiem właściwości fizykochemicznych.

9.3

Temperatura topnienia: odmiana cis- - 81,47oC; odmiana trans- - 49,44oC.

9.4

Temperatura wrzenia: odmiana cis- 60,25oC, odmiana trans- 48,35oC.

9.5

Gęstość: odmiana cis- 1,2837 g/cm3, odmiana trans- 1,2565 g/cm3, (20oC)

9.6

Gęstość par względem powietrza: 3,35

9.7

Prężność par w 20oC (hPa): odmiana cis- 240 mbar, odmiana trans- 353 mbar.

9.8

Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Rozpuszczalność w wodzie niewielka - 2,5 g/l w 25oC. 1,2-Dichloroeten dobrze miesza się z alkoholem, eterem, ciekłymi węglowodorami.

9.9

Temperatura zapłonu: 6oC

9.10

Temperatura samozapalenia: 460oC

9.11

Zakres tworzenia mieszanin wybuchowych z powietrzem: odmiana cis- w zakresie 1,2-16% obj.; odmiana trans- 9,7-12,8% obj.

9.12

Inne: 1,2-Dichloroeten stosowany jest jako doskonały rozpuszczalnik organiczny oraz do syntez organicznych do syntezy barwników, półproduktów farmaceutycznych, do wytwarzania środków owadobójczych, jako rozpuszczalnik farb i lakierów, jako składnik zmywaczy farb i lakierów. 1,2-Dichloroeten posiada niewielkie skłonności do polimeryzacji. W mieszaninie technicznej znajduje się około 40% odmiany trans- 1,2-dichloroetenu.

10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ

Reaktywność i stabilność:

W warunkach prawidłowego przechowywania 1,2-dichloroeten jest substancją stabilną. Reaguje gwałtownie z substancjami utleniającymi. W ogniu może wydzielać silnie trujące dymy zawierające m.in. fosgen. 1,2-Dichloroeten posiada niewielkie skłonności do polimeryzacji.

Właściwości korozyjne:

Brak

11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE

Drogi narażenia człowieka: Wdychanie, spożycie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami.

Informacje ogólne: 1,2-Dichloroeten drażni skórę i płuca. Wykazuje własności narkotyczne. Wchłonięty przez organizm, powoduje zaburzenia działania układu nerwowego, uszkadza wątrobę. Dłuższe narażenie na działanie 1,2-dichloroetenu może spowodować długotrwałe negatywne skutki.

Działanie miejscowe (skóra, oczy, błony śluzowe):

Wdychanie par i aerozoli: W łagodnych przypadkach pojawia się kaszel, kichanie i słabe zaburzenia oddechu. W groźniejszych przypadkach po objawach tych występuje senność, ból głowy, nudności, wymioty i biegunka. Może powstać groźne skrócenie oddechu z pieniącą się śliną (obrzęk płuc). Poszkodowany staje się senny, traci przytomność i czasami występują drgawki. Po 2-3 dniach może wystąpić niedomoga wątroby i nerek.

Kontakt ze skórą: 1,2-Dichloroeten jest bez trudu wchłaniany przez skórę. Może wystąpić podrażnienie i zaczerwienienie. Jest wchłaniany przez zdrową skórę i powoduje objawy takie jak wskutek wdychania. Na skórze 1,2-dichloroeten wywołuje wypryski i egzemy.

Kontakt z oczami: Kontakt 1,2-dichloroetenu z oczyma doprowadza do ich uszkodzenia. Powstaje zaczerwienienie i silne podrażnienie błony śluzowej rogówki.

Spożycie: Pojawią się nudności, wymioty, ból brzucha i głowy. Może rozwinąć się senność i utrata przytomności. Występują również drgawki. Po 2-3 dniach od narażenia może pojawić się niedomoga wątroby i nerek.

Zatrucia ostre charakteryzują się podnieceniem, po którym następuje głębokie znieczulenie ogólne. Występują zaburzenia trawienia, żółtaczka, zaburzenia rytmu serca, a w moczu może pojawić się glukoza.

Zatrucie przewlekle objawia się symptomami przypominającymi zatrucie alkoholowe. Występują zaburzenia trawienia, utrata łaknienia, wymioty, skąpomocz, wychudzenie, śpiączka. Towarzyszą im bóle i zawroty głowy, pobudliwość, drżenie rąk, zwężenie źrenic, bezsenność, halucynacje oraz zaburzenia psychiczne.

Zapobieganie zatruciom: Pracownicy stykający się w pracy z 1,2-dichloroetenem, powinni zostać dokładnie przeszkoleni w zasadach i metodach ewakuacji oraz w użyciu sprzętu ochrony osobistej, takiego jak okulary ochronne, maski przeciwgazowe, ubrania ochronne, natryski, zdroiki do płukania oczu, hydranty, wyjścia bezpieczeństwa oraz wyposażenie pierwszej pomocy. Wszystkie urządzenia techniczne muszą być stale kontrolowane w celu zapobiegania wypadkom. Wszystkie zawory muszą być dokładnie oznakowane w celu uniknięcia przypadkowego rozszczelnienia instalacji.

12. INFORMACJE EKOLOGICZNE

Wskaźnik oceny dla ostrej toksyczności: wobec ssaków: 1,3,

wobec ryb: 4,0,

wobec bakterii: 3,8.

Stopień zagrożenia wód: Duży.

13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI

Metody unieszkodliwiania:

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. 112, poz. 1206).

Zawartość opakowania wg:

w rodzaju 07 01 03 - Rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste.

Sposób likwidacji A1(A3): „Procesy spalania odpadów niebezpiecznych nie zawierających związków chlorowcoorganicznych..., w obrotowych piecach do produkcji cementu lub wapna” (po rozładowaniu opakowań).

Opakowania wg:

rodzaju 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych,

rodzaju 15 01 04 - opakowania z metali,

rodzaju 15 01 07 - opakowania ze szkła.

14. INFORMACJE O TRANSPORCIE

14.1

Numer ONZ:

1150

14.2

Klasa RID/ADR/IMO:

3

14.3

Grupa pakowania:

II

14.4

Numer rozpoznawczy zagrożenia:

33

14.5

Numer indeksowy (EC):

602-026-00-3

14.6

Symbole niebezpieczeństwa (R):

11-20

14.7

Symbole bezpieczeństwa (S):

2-7-16-29

14.8

Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 3:

0x01 graphic

15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH

Kartę wykonano zgodnie z:

Na etykietach należy umieścić następujące informacje:

0x08 graphic
Symbole ostrzegawcze na opakowaniach jednostkowym:

0x08 graphic
Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:

„Substancja skrajnie łatwo palna, szkodliwa.”

Symbole zagrożenia

R 11

Substancja wysoce łatwo palna.

R 20

Działa szkodliwie przez drogi oddechowe.

Symbole bezpieczeństwa

S 2

Chronić przed dziećmi.

S 7

Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.

S 16

Nie przechowywać w pobliżu źródeł zapłonu - nie palić tytoniu.

S 29

Nie wprowadzać do kanalizacji.

16. INNE INFORMACJE

  1. Chemiczne określenie produktu:

1,2-Dichloroeten

16.2 Znaczenie symboli:

Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych

F+

Substancja skrajnie łatwo palna.

Xn

Substancja szkodliwa.

Symbol ostrzegawczy na środkach transportu

33

Materiał ciekły, łatwo zapalny.

Znaczenie oznaczeń transportowych

Klasa RID/ADR: 3-II

Materiał ciekły, zapalny, niebezpieczny.

Numer ONZ: 1150

1,2-Dwuchloroetylen.

Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacje zawarte w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do konkretnych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyki nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.

* * * * *

Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 3 lipca 2002 r., PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC

KARTA CHARAKTERYSTYKI

SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ

Wydanie: I

Data wydania: 20.12.02

Strona/stron 8/8

Nazwa:

1,2-DICHLOROETEN

1,2-Dichloroeten


Wyszukiwarka