Leki przeciwkrzepliwe
Heparyny:
I. Heparyna niefrakcjonowana - sól sodowa lub wapniowa: mukopolisacharyd o masie cząsteczkowej 5000 - 30 000 (średnia m.cz. 15 000) otrzymywany z płuc i błony śluzowej różnych zwierząt;
Działanie przeciwzakrzepowe:
hamuje przejście protrombiny w trombinę
unieczynnia trombinę i tromboplastynę
za pośrednictwem koenzymu - antytrombiny III hamuje prawie wszystkie etapy procesu krzepnięcia
Inne działania:
przeciwzapalne i przeciwuczuleniowe
przeciwmiażdżycowe (antylipemiczne)
hamowanie proliferacji komórek mięsni gładkich ściany naczyń
Zastosowanie:
początkowy okres zakrzepu żył głębokich
zapobieganie i leczenie zatorów płuc, nerek i śledziony
zawał mięśnia sercowego
zapobieganie zakrzepicy przyściennej po zawale serca
zapobieganie restenozie naczyń wieńcowych po trombolizie
leczenie niestabilnej dusznicy bolesnej
operacje z krążeniem pozaustrojowym
hemodializa - jako środek dodawany do krwi zamiast cytrynianu sodu
zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC)
miażdżyca
oparzenia
zapobieganie zakrzepicy po porodzie
w okresie okołooperacyjnym
u chorych długotrwale unieruchomionych
Przeciwwskazania:
krwawienia
czynna choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
żylaki przełyku
wrzodziejące zapalenie jelita grubego
czynna gruźlica płuc
nowotwory złośliwe
stan po udarze mózgu
wczesny okres pooperacyjny
złośliwe nadciśnienie tętnicze
tętniak aorty
ostre bakteryjne zapalenie wsierdzia
Działania niepożądane:
krwawienie z przewodu pokarmowego
krwawienie z błon śluzowych
krwawienie dostawowe
krwiomocz
przejściowe wyłysienie
małopłytkowość
osteoporoza
paradoksalny zespół nadmiernego wykrzepiania
wstrząs anafilaktyczny w przypadku uczulenia - bardzo rzadko
Dawkowanie:
dożylnie, podskórnie w dawce zależnej od wskazań;
miejscowo: krem w zapaleniu zakrzepowym żył, stłuczeniach, zapaleniach i zakrzepach guzków krwawniczych
Dla oceny i kontroli działania heparyny należy oznaczać czas częściowo aktywowanej tromboplastyny (APTT), którego wartość powinna być wydłużona 1,5 - 2,5 razy w porównaniu do wartości wyjściowej, a także liczbę płytek krwi.
UWAGA: W masywnych krwawieniach do OUN lub przewodu pokarmowego trzeba bezwzględnie odstawić lek i podawać w powolnym wlewie 1,5 mg siarczanu protaminy na każde 100 j.m. heparyny.
II. Heparyny niskocząsteczkowe LMWH (low molecular weight heparin): wywierają umiarkowane, długotrwałe działanie przeciwzakrzepowe; ich masa cząsteczkowa waha się między 1000 a 10 000 (średnio 400 - 5000); są bezpieczniejsze od heparyn w zapobieganiu i leczeniu zmian zatorowo - zakrzepowych (mniejsze ryzyko krwawień); otrzymywane poprzez depolimeryzację chemiczną lub enzymatyczną
Działanie przeciwzakrzepowe:
uwalnianie tkankowego aktywatora plazminogenu poprzez zwiększenie aktywności antytrombiny III i inaktywację aktywnej trombiny (czynnik II)
hamowanie aktywności czynnika Xa, czyli hamowanie przekształcania protrombiny w trombinę
Zastosowanie:
profilaktyka powikłań zatorowo - zakrzepowych
leczenie zakrzepicy żył głębokich
leczenie zatorów płucnych
utrzymywanie płynności krwi w czasie hemodializy
w okresie okołooperacyjnym
Działania niepożądane:
podobne jak przy heparynie, ale mniej nasilone
Dawkowanie:
stosuje się je podskórnie, niektóre dożylnie, lecz nie wolno podawać domięśniowo
dawkuje się indywidualnie, w zależności od masy ciała pacjenta oraz ostrożnie u chorych z niewydolnością wątroby
Heparyny niskocząsteczkowe nie wpływają na czas kaolinowo - kefalinowy, wobec czego nie jest konieczne monitorowanie ich działania za pomocą testu APTT.
W razie przedawkowania podaje się, podobnie jak przy heparynie standardowej, siarczan protaminy; neutralizuje on działanie antykoagulacyjne heparyny standardowej, natomiast nie znosi całkowicie działania heparyn niskocząsteczkowych.
Preparaty:
Enoksaparyna - CLEXANE
Nadroksaparyna - FRAXIPARINE
Doustne antykoagulanty
Antagoniści witaminy K
Działanie:
hamowanie konkurencyjne aktywności witaminy K, warunkującej w wątrobie biosyntezę protrombiny (czynnik II) i czynników krzepnięcia VII, IX i X
ograniczają karboksylację białek regulatorowych (białka C i S) i w ten sposób upośledzają ich działanie
Zastosowanie:
Po uprzednim kilkudniowym leczeniu heparyną lub jej pochodnymi w:
zawale płuca
ostrej zakrzepicy żył głębokich
zapobieganie zakrzepom żył głębokich (po zabiegach, po porodzie)
ostrym zamknięciu tętnic (także wieńcowych)
Bez uprzedniego leczenia heparyną w:
migotaniu przedsionków przed umiarowieniem farmakologicznym lub kardiowersja, kontynuując leczenie przez 3 miesiące
warunkowo po leczeniu fibrynolitycznym
Przewlekłe stosowanie w:
nawracającej zakrzepicy żylnej
zarostowych chorobach naczyń kończyn
chorobie niedokrwiennej serca
po wszczepieniu sztucznych zastawek serca, protez naczyniowych
po operacjach naczyniowych
postępującej miażdżycy ze skłonnością do zamykania tętnic
poliglobulii
Przeciwwskazania:
bezwzględne:
skazy krwotoczne
choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy
wrzodziejące zapalenie jelit
rak żołądka
niewydolność wątroby i nerek
kamica nerkowa
krwawienia z dolnych dróg moczowych
rany i owrzodzenia
krwawienia do OUN
ciąża, poronienie zagrażające
okres 14 dni po zabiegach chirurgicznych
posocznica
podostre bakteryjne zapalenie wsierdzia
względne:
ciężkie nadciśnienie tętnicze
miażdżyca
cukrzyca
nadczynność tarczycy
niewydolność krążenia
gruźlica płuc
wiek powyżej 70 lat
Działania niepożądane:
najniebezpieczniejszym powikłaniem są krwawienia, których ryzyko zwiększa się wraz z wiekiem (>65 r.ż.), w niewydolności wątroby lub nerek, w chorobie nowotworowej, po przebytym udarze mózgu lub krwawieniu z przewodu pokarmowego
rzadziej występują: uczulenie, martwica skóry, wypadanie włosów
Dawkowanie:
Zawsze jest indywidualne
Leczenie rozpoczyna się od większych dawek nasycających, które zmniejsza się po 1 - 2 dniach
Leczenie doustnymi antykoagulantami należy prowadzić pod systematyczną kontrolą wskaźnika protrombinowego (zalecany przedział 30 - 45%) lub INR (wskazany przedział 2,1 - 3,0)
Podawanie acenocumarolu należy przerwać (lub zmniejszyć dawkę) 48 - 72 godziny przed planowanym zabiegiem operacyjnym, tak by INR zmniejszył się do 1,5 i włączyć ponownie 24 godziny po zabiegu lub około tydzień wcześniej odstawić acenocumarol podając w zamian heparynę drobnocząsteczkową podskórnie (u pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia powikłań zakrzepowo - zatorowych (INR w granicach normy: 0.8 - 1.2).
W przypadku przedawkowania (krwawienia) lek należy odstawić, a w razie potrzeby można podać dożylnie lub domięśniowo witaminę K w dawce 0,02 - 0,2 g wraz z witaminą C oraz rutyną.
Preparaty:
Pochodne kumaryny:
Acenokumarol - ACENOCUMAROL, SINTROM, SYNCUMAR
Warfaryna - WARFIN
Etylbiskumacetat
Fenprokumon
Dikumarol
Pochodne inandionu - nie są stosowane w Polsce
Leki przeciwpłytkowe
Kwas acetylosalicylowy
Działanie:
hamowanie agregacji płytek krwi poprzez hamowanie uwalniania ADP i tromboksanu A2
hamowanie biosyntezy tromboksanu A2 jest następstwem zablokowania enzymu cyklooksygenazy na skutek nieodwracalnej acetylacji
proces trwa do końca życia płytki krwi (komórki bezjądrzaste nie syntetyzują cyklooksygenazy)
Zastosowanie:
profilaktyka:
zawału serca
zmian zatorowo - zakrzepowych w naczyniach mózgowych
powikłań zakrzepowych po wszczepieniu sztucznych zastawek serca lub pomostów aortalno - wieńcowych
u chorych dializowanych
Przeciwwskazania:
nadwrażliwość na salicylany
czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy
stany zapalne przewodu pokarmowego
skazy krwotoczne i zaburzenia krzepnięcia krwi
trombocytopenia
ciąża i okres karmienia piersią
Działania niepożądane:
stosowany w dawkach kardiologicznych jest na ogół dobrze tolerowany
wydłużenie czasu krzepnięcia
odczyny uczuleniowe
zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego
Dawkowanie:
aby zablokować cyklooksygenazę w płytkach krwi stosuje się przeciętnie 0,075 - 0,3 g kwasu acetylosalicylowego dziennie
lek podaje się codziennie lub w podwójnej dawce co drugi dzień
większe dawki leku powodują zablokowanie cyklooksygenazy komórek śródbłonka i w konsekwencji dochodzi do zahamowania syntezy prostacykliny (PGI2), która wykazuje działanie antagonistyczne do tromboksanu A2
Podawanie kwasu acetylosalicylowego należy przerwać 5-7 dni przed planowanym zabiegiem operacyjnym.
Preparaty:
Aspirin Cardio - tabl. powl. 0,1 g
Acard - tabl. powl. 0,075 g
Bestpirin - tabl. dojelitowe 0,325 g
Polocard - tabl. 0,075 g
Tiklopidyna
Działanie:
zahamowanie zależnej od adenozynodifosforanu (ADP) aktywacji płytek krwi
zablokowanie łączenia się fibrynogenu z receptorem glikoproteinowym (IIb/IIIa) płytek
działanie antyagregacyjne występuje po 24 - 48 godzinach po podaniu doustnym, a utrzymuje się przez 72 godziny od zaprzestania leczenia
korzystny efekt ochronny na śródbłonek zachodzi bezpośrednio po podaniu
Zastosowanie:
zalecana jest w przede wszystkim u chorych z nietolerancją kwasu acetylosalicylowego
zapobieganie stanom zakrzepowo - zatorowym w chorobach serca i naczyń (głównie mózgowych i kończyn dolnych)
w stanach z nadmierną aktywnością płytek krwi:
niewydolność nerek, hemodializa
zastosowanie krążenia pozaustrojowego w chirurgii
po wszczepieniu pomostów aortalno - wieńcowych, stentów
zapobieganie i leczenie retinopatii cukrzycowych
Przeciwwskazania:
skaza krwotoczna
choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
choroby krwi z leukopenią i trombocytopenią
ciąża i laktacja
Tiklopidyny nie powinno się stosować łącznie z doustnymi antykoagulantami, z heparyną, z salicylanami i innymi niesterydowymi lekami przeciwzapalnymi hamującymi agregację płytek krwi.
Działania niepożądane:
supresja szpiku (leukopenia, agranulocytoza, trombocytopenia, pancytopenia)
zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (wymioty, biegunka)
odwracalne uszkodzenie czynności wątroby
Dawkowanie:
doustnie 2 razy 0,25 g na dobę
Podawanie ticlopidyny należy przerwać 3 dni przed planowanym zabiegiem operacyjnym.
Preparaty:
Aclotin - tabl. 0,25 g
Ticlo - tabl. 0,25 g
Ticlid - tabl. 0,25 g
Ifapidin - tabl. 0,25 g
Klopidogrel
Działanie:
inhibitor agregacji płytek krwi indukowanej przez ADP:
nieodwracalna modyfikacja struktury płytkowego receptora ADP
bezpośrednie i wybiórcze hamowanie wiązania się ADP z receptorem
hamowanie wywołaną przez ADP aktywację kompleksu glikoprotein GPIIb/IIIa
hamowanie agregacji płytek indukowaną przez innych agonistów
Zastosowanie:
zapobieganie zakrzepom u chorych:
z zawałem serca (w okresie od kilku dni po zawale do mniej niż 35 dni)
z udarem niedokrwiennym (trwającym od 7 dni do 6 miesięcy)
z rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych
z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa lub zawał bez załamka Q) w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym
Przeciwwskazania:
nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu
ciężkie zaburzenia czynności wątroby
czynne krwawienia (związane z występowaniem wrzodu trawiennego, krwawienie wewnątrzczaszkowe)
karmienie piersią
ostrożnie u chorych: z niewydolnością nerek, obciążonych ryzykiem wystąpienia większego krwawienia z powodu urazu, zabiegu chirurgicznego, otrzymujących kwas acetylosalicylowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne, heparynę, inhibitory glikoprotein IIb/IIIa lub leki trombolityczne
Działania niepożądane:
zwiększona skłonność do krwawień z przewodu pokarmowego i nosa
hematuria
krwotok wewnątrzczaszkowy
krwawienie do przestrzeni pozaotrzewnowej
krwawienia w układzie mięśniowo - szkieletowym
krwawienia w narządzie wzroku
krwawienia w układzie oddechowym
krwotok z ran operacyjnych
Ryzyko wystąpienia krwawienia zmniejsza się w trakcie leczenia.
neutropenia, niedokrwistość aplastyczna, małopłytkowość
reakcje alergiczne
zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego
Dawkowanie:
doustnie 75 mg raz na dobę niezależnie od posiłku
Jeżeli chory ma być poddany planowemu zabiegowi chirurgicznemu, a działanie przeciwpłytkowe nie jest konieczne, leczenie klopidogrelem należy przerwać 7 dni przed zabiegiem.
Preparaty:
Plavix
Areplex
Zyllt