Poznań, dnia …………..2013 r.

ZATWIERDZAM

dowódca … plutonu

…………………………………

PLAN PRACY
INSTRUKTORA NA PUNKCIE NAUCZANIA

I. ZAGADNIENIE: Maskowanie.

II. CEL:

• Uczyć: prawidłowego maskowania siebie i sprzętu.

III. CZAS: …… min.

IV. MIEJSCE: TTPZ

V. LITERATURA:

• „Regulamin działań wojsk lądowych” - DWLąd. 115/2008.

• „Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych” - DWLąd. 26/2000,

• „Poradnik metodyczny do szkolenia taktycznego pododdziałów zmechanizowanych” - Szkol. 715/88.

• „Regulamin działań taktycznych wojsk panc. i zmechanizowanych”. -. DWLąd wewn. 134/09

VI. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE:

• ISOPS (MP-4,OP-1) na stan;

• chorągiewki sygnalizacyjne 1 kpl.;

• odrzutniki do strzelania amunicją ślepą wg potrzeb;

• ubiór słuchaczy polowy.

VII. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

• W czasie trwania zajęć wykonywać te czynności które zostały nakazane przez instruktora lub wynikają z treści otrzymanego zadania.

• Zwracać uwagę na zachowanie ostrożności podczas przemieszczanie się w terenie.

• Wszystkie czynności wykonywać szybko, sprawnie, lecz z zachowaniem środków ostrożności przewidując następstwa swego działania lub zaniechania działania.

• Nie podnosić i nie dotykać przedmiotów niewiadomego pochodzenia mogących spowodować zagrożenie życia, fakt ich znalezienia meldować natychmiast kierownikowi zajęć.

• Nie oddalać się samowolnie z rejonu zajęć.

• Każdorazowo meldować o wszystkich urazach, kontuzjach oraz uszkodzeniach sprzętu

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

Lp.	CZYNNOŚCI INSTRUKTORA	CZYNNOŚCI SZKOLONYCH
	Podanie treści zagadnienia - Maskowanie.	Stoją na zbiórce i słuchają.
	Określenie celu zagadnienia - Ma to na celu nauczyć was prawidłowego maskowania siebie i sprzętu.	Stoją na zbiórce i słuchają.
	Wprowadzenie w sytuację taktyczną - nie dotyczy.	Stoją na zbiórce i słuchają.
	Podanie komendy, na jaką się wykonuję te czynność - nie dotyczy.	Stoją na zbiórce i słuchają.
	Wzorowy pokaz - pokazuję szkolonym maskowanie siebie i sprzętu.	Stoją na zbiórce i słuchają.
	Pokaz z objaśnieniem - pokazuję szkolonym jak dokonać prawidłowego maskowania.	Stoją na zbiórce, obserwują i słuchają.
	Ćwiczenia na tempa - nie dotyczy	-
	Ćwiczenia etapami - nie dotyczy.	-
	Ćwiczenia do pełnego opanowania - nakazuję szkolonym zamaskować siebie i sprzęt.	Szkoleni dokonują maskowania.
	Reagowanie instruktora na popełniane błędy.	Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie.
	Omówienie zrealizowanego zagadnienia we skazaniem najczęściej popełnianych błędów, sposobu ich usunięcia, wskazanie najlepiej i najsłabiej ćwiczących, zadań i czynności do pracy samodzielnej.	Stoją na zbiórce, słuchają, zadają ewentualne pytania.

ZAŁĄCZNIK:

1. Opis prawidłowego maskowania.

OPRACOWAŁ

Dowódca drużyny

…………………………………..

ZAŁĄCZNIK nr 1

Maskowanie wchodzi w skład zabezpieczenia bojowego. Maskowanie to zespół czynności mających na celu ukrycie przed rozpoznaniem wojsk i obiektów przez przeciwnika, a także wprowadzenie go w błąd odnośnie liczebności, rozmieszczenia, działań, składu wojsk własnych.

Podstawowe sposoby maskowania:

• ukrycie - związane jest z usunięciem charakterystycznych oznak demaskujących obiekty wojskowe, wojska i ich działania, osiąga się je poprzez wykorzystanie naturalnych właściwości terenowych, infrastruktury oraz stosowanie etatowych środków maskowania;

• pozorowanie - związane jest z wykonywaniem pozornych pozycji i rejonów rozmieszczenia wojsk, makiet sprzętu i uzbrojenia przez co przeciwnik zostaje wprowadzony w błąd;

• działania demonstracyjne - związane są z pokazem pozornie działających pododdziałów w trakcie przegrupowania czy prowadzenia działań bojowych;

• dezinformacja - związane jest z doprowadzeniem do przeciwnika fałszywych informacji.

Czynniki demaskujące

Do głównych cech demaskujących wojska i obiekty należą:

• kształt, wymiary, rozmieszczenie w terenie;

• barwa i jej intensywność;

• cienie padające z obiektów stałych i ruchomych;

• odblaski szyb, metalowych części;

• odbite fale radiolokatorów;

• ruch, ślady wozów, dźwięki i stuki, światła, dym, pył, świeżo wycięte krzaki;

• praca środków radiowych.

Efektywność i skuteczność maskowania

Efektywność maskowania osiąga się przez poprawne wykorzystanie właściwości maskujących terenu oraz warunków widoczności do skrytego działania wojsk, stosowanie masek etatowych i sztucznych, malowanie maskujące, wykorzystanie roślinności i materiałów miejscowych, stosowanie dymów.

W maskowaniu wojsk przed rozpoznaniem powietrznym wykorzystuje się tereny zadrzewione, zakrzaczenia i budynki w miejscowościach. Również wykorzystywane w ciągu słonecznej pogody cieni drzew i budynków powinno ochronić przed rozpoznaniem z powietrza.

Jeśli działamy w terenie pozbawionym masek naturalnych to BWP-y powinniśmy rozmieszczać w miejscach o szarym tle.

Aby zwiększyć skuteczność maskowania należy dążyć do ograniczenia ruchu i pojazdów; przestrzegać maskowania świateł w nocy, a w bezpośredniej styczności z przeciwnikiem zabronić wykonywania głośnych rozmów, sygnałów dźwiękowych etc.

Etatowe środki maskujące

• kombinezon maskujący - ubiór do maskowania pojedynczych żołnierzy - zwiadowców w okresie wiosenno - letnim;

• ubranie maskujące - ubiór do maskowania pojedynczych żołnierzy w warunkach zimowych, w terenie pokrytym śniegiem (wykonane z białej tkaniny kurtka z kapturem, spodnie, rękawice i taśma do maskowania broni);

• komplety masek - maskują w okresie letnim sprzęt bojowy i obiekty fortyfikacyjne (w skład kompletu wchodzi pokrycie maskujące oraz sprzęt do ustawiania i przewożenia maski);

• malowanie maskujące - zmniejsza widoczność, zniekształca wygląd:

• malowanie ochronne - jednobarwne dostosowane do tła terenu (w naszych warunkach kolorem ochronnym w lecie jest - zieleń, a zimą, gdy jest śnieg - biel);

• malowanie pozorujące - wielobarwne, nadaje maskowanym obiektom rzeczywistych cech otaczającego ich tła terenu (głównie obiekty stałe);

• malowanie deformujące - wielobarwne, zniekształca wygląd zewnętrzny obiektów ruchomych; malowanie na sprzęcie dużych plam wielobarwnych zmniejsza widoczność zamaskowanego obiektu i utrudnia jego identyfikację;(w warunkach letnich stosuje się kolory: 50 % khaki, 25% ciemnożółty, 25% ciemnobrązowy: w warunkach jesiennych : 50% khaki, 50% żółty; w zimie część zamalowuje się białą farbą kredową)

Maskowanie twarzy

Przy maskowaniu twarzy należy w pierwszej kolejności wymieszać na dłoni niewielką ilość kremu maskującego ze śliną i rozprowadzić go po twarzy, uszach i szyi (tym sposobem pozbywamy się świecących miejsc na skórze). Następnie zacieramy kontury oczu, nosa i ust. Końcową fazą maskowania twarzy jest uzupełnienie wolnych miejsc na twarzy. Możemy do tego celu użyć ziemi, gliny, błota itp.

Zasady dobrego maskowania:

• sylwetka - należy unikać pokazywania się na tle nieba, trzeba próbować „wtopić” się w otoczenie; należy pamiętać o ruchu słońca i zmianie kamuflażu w ciągu dnia;

• kształt - charakterystyczna sylwetka żołnierza, broni jest elementem którego wypatruje przeciwnik; należy dążyć do zdeformowania sylwetki żołnierza, oczywiście nie przesadzając;

• odblask - wszystkie błyszczące detale takie jak: obrączki, zegarki, inne elementy metalowe muszą być schowane bądź zamaskowane;

• cień - należy pamiętać o tym, że cień rzucany przez sylwetkę maże zdradzić naszą pozycję;

• ruch - każdy, nawet najmniejszy ruch może zdradzić naszą pozycję; przeciwnik po zauważeniu jakiegokolwiek ruchu będzie prowadził obserwację przy pomocy przyrządów optycznych. Do zamaskowania hełmu służą siatki (paski) do mocowania dodatkowych elementów maskujących. Rozmyć kształt możemy przy pomocy kawałków tasiemek maskujących oraz roślinności znajdującej się w naszym otoczeniu.

maskowanie hełmu.

---