Poznań, dnia 19.01.2015 r.

ZATWIERDZAM

dowódca 3 kompani szkolnej OSP

kpt. Krzysztof CYDZIK

PLAN - KONSPEKT

do przeprowadzenia zajęć ze szkolenia strzeleckiego

z 31,32 grupą 3 kompanii szkolnej OSP w dniu 22.01.2015 r.

1. TEMAT 5/1: Przyjmowanie postawy strzeleckiej leżąc.

2. CELE ZAJĘĆ:

• Zapoznać :

• z błędami w celowaniu i ich znaczeniem.

• Uczyć :

• określania oka dominującego;

• przyjmowania postawy strzeleckiej leżąc;

• nastawiania celownika;

• składania się do strzału;

• ustawiania przyrządów celowniczych z broni umocowanej na stojaku;

• celowania z doborem punktu celowania;

• ustawiania równej muszki;

• ściągania języka spustowego;

• strzelania z karabinka przy wykorzystaniu UST;

• ładowania i rozładowania magazynka.

3. FORMA: zajęcia praktyczne.

4. CZAS: 3 x 45 min.

5. MIEJSCE: Śnieżnik.

6. ZAGADNIENIA:

1. Określenie oka dominującego.

2. Ustawianie równej muszki.

3. Błędy w celowaniu i ich znaczenie.

4. Celowanie z broni umocowanej w stojaku.

5. Celowanie z doborem punktu celowania.

6. Ładowanie i rozładowywanie magazynka.

7. Przyjmowanie postawy strzeleckiej leżąc.

8. Ściąganie języka spustowego.

9. Nastawianie celownika.

10. Strzelanie z karabinka z użyciem UST.

7. WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO-METODYCZNE

• na 3 dni przed zajęciami zatwierdzić plan - konspekt;

• zapoznać się z tematem, celami i uwarunkowaniami organizacyjnymi zajęć;

• obsługa broni zostanie wykonana po zajęciach ze szkolenia strzeleckiego 4/1;

• część zasadniczą prowadzić zgodnie ze schematem organizacyjno - metodycznym zajęć oraz przestrzegać warunków bezpieczeństwa;

• stopniowo zwiększać tempo w miarę doskonalenia czynności przez żołnierzy;

• w czasie zajęć przestrzegać ustaleń zawartych w metodyce szkolenia;

• zajęcia zostaną przeprowadzone metodą potokową w dwóch etapach;

• dokonać podsumowania i oceny zajęć.

8. LITERATURA:

• „7,62 mm karabinki AKM, AKMS, AK, kbkg. wz 1960, kbkg. wz 1960/72. Opis i użytkowanie. Sposoby i zasady strzelania” - MON Warszawa 1988;

• „Metodyka szkolenia strzeleckiego” - 730/89;

• „Program strzelań z broni strzeleckiej.” - 857/2012;

• „Metodyka szkolenia ogniowego pododdziałów piechoty” -722/88;

• „Urządzenia treningowe i pomoce w szkoleniu ogniowym pododdziałów piechoty i czołgów” -779/95;

• „Program szkolenia podstawowego Sił Zbrojnych RP” - Szkol. 866/2013;

• „Instrukcja o działalności szkoleniowo - metodycznej” - Szkol. 816/2009.

9. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE:

Wyposażenie indywidualne szkolonych:

• 7,62 mm kbk AKMS na stan

• Hełm stalowy na stan

• Kamizelka taktyczna / pasoszelki na stan

• Maska MP 4 na stan

• Ładownica……………………………………. na stan

• Ubiór słuchaczy polowy

Wyposażenie i uzbrojenie dodatkowe:

• 7,62 mm kbk AKMS - szkolny .……… 4 szt.

• Chorągiewki sygnalizacyjne ………. 5 kpl.

Przyrządy szkoleniowe:

• Szkło kontrolne………………………………………….4 szt.

• Muszka uniwersalna TM - 70 ………………...............10 szt.

• UST……………………………………………………... 1 szt.

• Amunicja szkolna …………………………................. 90 szt.

• Stożki papierowe………………………………………. 10 szt.

• Stojak wysoki……………………………………........... 2 szt.

10. ORGANIZACJA ZAJĘĆ:

ETAP I - czas 115 min. PN- 1 ZAGADNIENIE: 1, 2, 3. CZAS: 23 min. MIEJSCE: Śnieżnik. PROWADZĄCY: dowódca drużyny. PN- 2 ZAGADNIENIE: 6 CZAS: 23 min. MIEJSCE: Śnieżnik. PROWADZĄCY: dowódca drużyny. PN- 3 ZAGADNIENIE: 4, 5, 8. CZAS: 23 min. MIEJSCE: Śnieżnik. PROWADZĄCY: dowódca drużyny. PN- 4 ZAGADNIENIE: 10 CZAS: 23 min. MIEJSCE: Śnieżnik. PROWADZĄCY: dowódca drużyny. PN- 5 ZAGADNIENIE: 7,9 CZAS: 23 min. MIEJSCE: Śnieżnik. PROWADZĄCY: dowódca drużyny.

11. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

NA CZAS ZAJĘĆ:

• Kategorycznie zabraniam:

• bawić się bronią;

• kierować broń w stronę ludzi;

• pozostawiać bez opieki broni i oporządzenia;

• podnosić i dotykać przedmiotów niewiadomego pochodzenia mogących spowodować zagrożenie życia, fakt ich znalezienia meldować natychmiast kierownikowi zajęć (instruktorowi).

• Nakazuję:

• w czasie trwania zajęć wykonywać tylko te czynności, które zostały zlecone przez osoby funkcyjne zajęć lub wynikają z treści otrzymanego zadania;

• wszystkie czynności wykonywać szybko, sprawnie, lecz z zachowaniem środków ostrożności przewidując następstwa swego działania lub zaniechania działania;

• każdorazowo meldować o wszelkich urazach, kontuzjach oraz uszkodzeniach broni i sprzętu.

Każdy żołnierz odpowiada za swoje postępowanie w zakresie przestrzegania warunków bezpieczeństwa.

12. INNE (DODATKOWE):

Nie dotyczy.

13. WPROWADZENIE W SYTUACJĘ TAKTYCZNĄ:

Nie dotyczy.

XIV. PRZEBIEG ZAJĘĆ:

CZĘŚĆ WSTĘPNA (10 min.)

Rozpoczęcie zajęć:

• przyjęcie meldunku;

• przegląd plutonu, kontrola zabezpieczenia materiałowego zajęć;

• przejrzenie 100% broni przed zajęciami;

• sprawdzenie (odnotowanie) obecności;

• pytania kontrolne:

1. Jaka jest odległość strzału bezwzględnego karabinka AKMS?;

2. W jakim położeniu ma być suwak na ramieniu celownika przed rozpoczęciem strzelania (w trakcie przenoszenia broni)?;

podanie tematu, celu zajęć, zagadnień i organizacji zajęć;

omówienie warunków bezpieczeństwa;

podanie komendy dla instruktorów do odprowadzenia grup na punkty nauczania.

CZĘŚĆ GŁÓWNA (115 min.)

Lp.	ZAGADNIENIA I CZAS	CZYNNOŚCI
				KIEROWNIKA	ĆWICZĄCYCH
						INSTRUKTORA	SZKOLONYCH
1.	ZAGADNIENIE 1: Określenie oka dominującego. Czas: 5 min. ZAGADNIENIE 2: Ustawianie równej muszki. Czas: 10 min. ZAGADNIENIE 3: Błędy w celowaniu i ich znaczenie Czas: 8 min.	obserwuje instruktora i ćwiczących, podaje komendy instruktorom, pilnuje czasu.	Prowadzą szkolenie zgodnie z Planami Pracy. Szkolenie rozpoczynają od przypomnienia teoretycznego a następnie pokazują omawiane czynności. Zwracają uwagę na prawidłowe wykonywanie czynności przez szkolonych.	słuchają, obserwują instruktora a następnie przystępują do praktycznego ćwiczenia.
2.	ZAGADNIENIE 6: Ładowanie i rozładowywanie magazynka Czas: 23 min.	obserwuje instruktora i ćwiczących, podaje komendy instruktorom, pilnuje czasu.	Prowadzą szkolenie zgodnie z Planami Pracy. Szkolenie rozpoczynają od przypomnienia teoretycznego a następnie pokazują omawiane czynności. Zwracają uwagę na prawidłowe wykonywanie czynności przez szkolonych.	słuchają, obserwują instruktora a następnie przystępują do praktycznego ćwiczenia.
2.	ZAGADNIENIE 4: Celowanie z broni umocowanej w stojaku. Czas: 8 min. ZAGADNIENIE 5: Celowanie z doborem punktu celowania. Czas: 5 min. ZAGADNIENIE 8: Ściąganie języka spustowego. Czas: 10 min.	obserwuje instruktora i ćwiczących, podaje komendy instruktorom, pilnuje czasu.	Prowadzą szkolenie zgodnie z Planami Pracy. Szkolenie rozpoczynają od przypomnienia teoretycznego a następnie pokazują omawiane czynności. Zwracają uwagę na prawidłowe wykonywanie czynności przez szkolonych.	słuchają, obserwują instruktora a następnie przystępują do praktycznego ćwiczenia.
3.	ZAGADNIENIE 10: Strzelanie z użyciem UST Czas: 23 min.	obserwuje instruktora i ćwiczących, podaje komendy instruktorom, pilnuje czasu.	Prowadzą szkolenie zgodnie z Planami Pracy. Szkolenie rozpoczynają od przypomnienia teoretycznego a następnie pokazują omawiane czynności. Zwracają uwagę na prawidłowe wykonywanie czynności przez szkolonych.	słuchają, obserwują instruktora a następnie przystępują do praktycznego ćwiczenia.
4.	ZAGADNIENIE 7: Przyjmowanie postawy strzeleckiej. Czas: 15 min. ZAGADNIENIE 9: Nastawianie celownika. Czas: 8 min.	obserwuje instruktora i ćwiczących, podaje komendy instruktorom, pilnuje czasu.	Prowadzą szkolenie zgodnie z Planami Pracy. Szkolenie rozpoczynają od przypomnienia teoretycznego a następnie pokazują omawiane czynności. Zwracają uwagę na prawidłowe wykonywanie czynności przez szkolonych.	słuchają, obserwują instruktora a następnie przystępują do praktycznego ćwiczenia.

CZĘŚĆ KOŃCOWA (10 min.)

Zakończenie zajęć:

• zadaję pytania kontrolne;

• sprawdzam rozładowanie broni;

• przypominam temat zajęć;

• omawiam przebieg zajęć i osiągnięcie ich celu;

• stawiam zadania związane z doskonaleniem wiedzy nabytej na zajęciach;

• podaje temat następnych zajęć: Temat 4/1 „Określanie odległości na podstawie stopnia widoczności celów”.

ZAŁĄCZNIKI:

1. Przyjmowanie postawy strzeleckiej;

2. Nastawianie celownika;

3. Ładowanie i rozładowywanie broni;

4. Strzelanie z karabinka z użyciem UST - CYKLOP;

5. Kontrola ściągania języka spustowego;

6. Celowanie z broni umocowanej na stojaku;

7. Celowanie z doborem punktu celowania;

8. Określenie oka dominującego;

9. Ustawienie równej muszki;

10. Błędy w celowaniu i ich znaczenie.

ZAŁĄCZNIK 1

Przyjmowanie postawy strzeleckiej

Postawę strzelecką przyjmuje się w celu zapewnienia korzystnych warunków do strzelania i ukrycia się przed ogniem nieprzyjaciela. Powinna ona ułatwić prowadzenie ognia w pozycji nieruchomej przez dłuższy czas, nie powodując zmęczenia. Postawę strzelecką przyjmuję się samodzielnie lub na komendę dowódcy. Do zajęć przygotowuje się potrzebne rodzaje broni oraz stanowiska ogniowe.

Postawa leżąca

Pokazując sposób jej wykonania objaśnić ,że leżąca postawa strzelecka jest najbardziej statyczna, najmniej męcząca i najbardziej osłania przed ogniem nieprzyjaciela. Ułatwia prowadzenie celnego ognia, zwłaszcza przy umiejętnym wykorzystaniu podpórki. Stosuje się ją zarówno podczas strzelania zza ukrycia, jak i w innych przypadkach, a ćwiczy na komendę: „Leżącą postawę strzelecką - ĆWICZ” lub „Leżącą postawę strzelecką, na tempa - ĆWICZ”, a niekiedy krótko na komendę „Padnij”.

W celu przyjęcia postawy leżącej (mając karabinek lub inną broń w położeniu „Na pas”) należy: „Tempo, RAZ” - prawą ręką przesunąć wzdłuż pasa nieco do góry i zdejmując broń z ramienia, chwycić ją lewą ręką za komorę zamkową, następnie chwycić broń prawą ręką z góry za nakładkę oraz łoże i skierować wylotem lufy do przodu; „Tempo DWA” - zrobić długi wykrok prawą nogą w prawo skos, pochylić tułów do przodu, zgiąć lewą nogę, jednocześnie oprzeć o ziemię dłoń lewej ręki palcami w pobliżu prawej stopy; „Tempo - TRZY” - położyć się na lewy bok i łokieć lewej ręki, przewrócić się na brzuch, oprzeć na przedramionach i wyprostować obie nogi w rozkroku, tak aby palce nóg były skierowane na zewnątrz, broń położyć łożem na dłoni lewej ręki, a prawą ręką chwycić za rękojeść. Z kolei przystępuje się do praktycznego nauczania. Szkolonych ustawia się w szeregu, w odstępach dwóch - trzech kroków i nakazuje In samodzielnie uczyć się pokazanych czynności. Po sprawdzeniu ćwiczących indywidualnie, przechodzi się do omówienia ćwiczenia całym pododdziałem. Ucząc przyjmowania postawy leżącej z bronią wyposażoną w kolbę rozkładaną, zwrócić uwagę, by ćwiczący rozkładali ją bez komendy, natychmiast po przyjęciu postawy. Równolegle z nauczaniem przyjmowania postawy leżącej należy uczyć powstawania. Powstaje się na komendę „POWSTAŃ” lub samodzielnie po wykonaniu zadania i rozładowaniu broni. Na komendę „POWSTAŃ” należy: na „Tempo, RAZ” - chwycić broń prawą ręką (kciukiem od góry, a pozostałymi palcami od spodu), podciągnąć ręce na wysokość piersi z jednoczesnym złączeniem nóg; na „Tempo, DWA” - unieść się na rękach i , wysuwając prawą nogę, wstać oraz przyciągnąć lewą nogę do prawej, przyjąć postawę zasadniczą: na „Tempo, TRZY” - wziąć broń w położenie „Na pas”.

Leżącej postawie strzeleckiej powinno się poświęcić najwięcej uwagi, ponieważ jest to postawa najlepsza i najczęściej stosowana.

ZAŁĄCZNIK 2

Nastawianie celownika

Nauczanie tej czynności rozpoczyna się od zademonstrowania postaw, w jakiej będzie prowadzone ćwiczenie. Szkolonym należy krótko objaśnić, że celownik nastawia się na komendę lub samodzielnie po przygotowaniu nastaw początkowych do strzelania. Podczas nauczania trzeba zwracać uwagę, aby szkoleni, przenosząc prawą rękę na celownik jednocześnie lewą ręką przesuwali broń nieco do tyłu. Zapewnia to lepsza widoczność podziałki. Przy nastawianiu celownika karabinu maszynowego podciąga się ciało nieco do przodu.

Przygotowując żołnierzy do prowadzenia ognia w nocy, trzeba ich uczyć nastawiania celownika w ciemności. Ponieważ strzelanie w nocy na ogół prowadzi się w granicach strzału bezwzględnego, trzeba uczyć ich nastawiania celownika na podziałkę „S” lub „3”. Celownik na podziałkę „1” można nastawić naciskając zatrzask, ruszyć lekko suwak do przodu, zwolnić nacisk na zatrzask i pchnąć suwak do przodu. W podobny sposób można nastawić dowolną podziałkę.

ZAŁĄCZNIK 3

Ładowanie i rozładowywanie broni.

Czynności te należy łączyć z doskonaleniem ładowania magazynków, taśm oraz przyjmowania postaw strzeleckich. Po ich opanowaniu przechodzi się do nauczania wykonywania tych czynności w indywidualnych środkach ochrony przed skażeniami oraz w nocy.

Rozpoczynając ćwiczenie, należy przejrzeć broń i naboje. Następnie wykonać wzorowy pokaz ładowania i rozładowywania broni, kontrolując równocześnie wykonywanie czynności.

Szkolony może ładować broń samodzielnie, po zajęciu stanowiska ogniowego.

Szczegółowy sposób ładowania i rozładowywania poszczególnych rodzajów broni opisano w instrukcjach obsługiwania i wykorzystywania określonych rodzajów uzbrojenia.

ZAŁĄCZNIK 4

Strzelanie z karabinka z użyciem UST.

Przed przystąpieniem do ćwiczeń instruktor ustala:

• odległość celowania ;

• punkt celowania ;

• postawę strzelecką.

W celu pokazania właściwego zgrania przyrządów celowniczych instruktor przyjmuje postawę strzelecką i oddaje strzał do figury bojowej, a następnie omawia zagadnienie.

CYKLOP jest przyrządem niezbędnym do nauczania i sprawdzania jednolitości celowania. Służy szkolonym do pokazania prawidłowego wycelowania broni. Ułatwia również nabycie wprawy w ustalaniu „równej muszki”. Przede wszystkim jednak służy on do kontrolowania, czy przyrządy celownicze zostały właściwie ustawione.

W celu pokazania właściwego położenia „równej muszki” w szczerbinie przymocowuje kamerę do broni. Następnie nakazuję każdemu szkolonemu kolejno przyjąć postawę strzelecką i zgrać przyrządy celownicze i wykonać strzał, w momencie pociągnięcia za język spustowy kamera wykonuje STOP KLATKĘ i ukazuje jak celował żołnierz. W czasie sprawdzania poprawności ustawienia „równej muszki” nakazuje żołnierzom kilkakrotnie samodzielne ustawienie „równej muszki”, tłumacząc i wyjaśniając na czym polega błąd w przypadku stwierdzenia niedokładności.

ZAŁĄCZNIK 5

Kontrola ściągania języka spustowego.

Prawidłowe ściąganie języka spustowego:

Nacisk rozpoczyna się po wycelowaniu i wstrzymaniu oddechu (na wydechu); w chwili pokrycia się zgranych przyrządów celowniczych z celem. Należy wtedy płynnie naciskać palcem spust aż do zwolnienia kurka z położenia tylnego.

Język spustowy należy naciskać palcem prosto do tyłu (wzdłuż wyciągniętej ręki), stopniowo zwiększając nacisk w czasie, gdy wierzchołek równej muszki pokrywa się z punktem celowania. Jeżeli zaś muszka zbacza z punktu celowania należy, nie zwiększając, ani też nie osłabiając nacisku na język spustowy, poprawić celowanie i ponownie wznowić nacisk na język spustowy.

Podczas ściągania języka spustowego należy zwracać mniej uwagi na nieznaczne odchylenia równej muszki od punktu celowania, natomiast więcej uwagi poświęcić zgrywaniu przyrządów.

Dążenie do nagłego ściągania spustu w chwili pokrycia muszki z punktem celowania może spowodować szarpnięcie języka spustowego, wskutek czego nastąpi strzał niedokładny („zerwany”).

Chcąc zaobserwować, czy szkoleni wykonują czynności poprawnie na palec ćwiczącego nakładamy stożek papierowy.

ZAŁĄCZNIK 6

Celowanie z broni umocowanej na stojaku,

Celowanie z doborem punktu celowania.

Jest pierwszym z etapów nauczania jednolitego celowania. W etapie tym można połączyć oba rodzaje celowania, zaczynając od celowania z broni umocowanej na stojaku do figury bojowej, a po opanowaniu zagadnienia przystąpić do nauki celowania z broni umocowanej na stojaku do tarczy ćwiczebnej z figurami geometrycznymi.

Polega to na tym, że szkoleni mocują broń w stojaku i wcelowują ją do wskazanego punktu na tarczy. Po każdym wycelowaniu instruktor sprawdza ustawienie przyrządów celowniczych. W razie stwierdzenia błędów i niedokładności omawia przyczyny ich powstawania i nakazuje ponowne wycelowanie. Sprawdza również umiejętności celowania za pomocą szkła kontrolnego. Czynności celowania szkoleni powinni wykonywać kilkakrotnie; daje to pewność, że umiejętność celowania została opanowana i utrwalona;

ZAŁĄCZNIK 7

Określenie oka dominującego

Należy wyjaśnić szkolonym, że celuje się jednym okiem zwykle prawym. Zdarzają się jednak przypadki, że człowiek nie widzi jednakowo ostro na oboje oczu. Zachodzi zatem potrzeba ustalenia oka dominującego. W warunkach polowych robi się to w następujący sposób: trzymając na wyciągniętej ręce np. nabój szkolny, patrząc obydwoma oczami pokrywa się trzymany przedmiot z punktem w terenie, następnie zamykając na przemian prawe i lewe oko, należy śledzić położenie trzymanego przedmiotu. Okiem dominującym jest to, którym widzi się w linii prostej przedmiot trzymany i przedmiot w terenie.

ZAŁĄCZNIK 8

Ustawianie równej muszki

Muszka uniwersalna - jest wykorzystywana podczas nauczania celowania. Umożliwia pokazanie właściwego ustawienia przyrządów celowniczych i nauczanie prawidłowego celowania. Przed przystąpieniem do nauczania należy zapoznać szkolonych z budową muszki i sposobem posługiwania się nią. Następnie pokazać prawidłowe celowanie (ustawienie muszki w szczerbince) i krótko objaśnić. Szkoleni każdą pokazaną czynność powinni wykonać pod kontrolą.

Podczas nauki ustawia się prawidłowo równą muszkę w szczerbince celownika (tzw. równą muszkę) i - po odpowiednim wyjaśnieniu - poleca szkolonym, aby każdy z nich wielokrotnie wykonał tę czynność. Następnie czynność tę powtarza się z uwzględnieniem punktu celowania.

ZAŁĄCZNIK 9

Błędy w celowaniu i ich znaczenie

MIEJSCE ZGRYWANIA PRZYRZĄDÓW CELOWNICZYCH.

Instruktor omawia każde niewłaściwe ustawienie muszki pokazowej (muszka „wysoka”, „niska”, „prawa”, „lewa”), wyjaśniając jednocześnie wpływ ewentualnego błędu na celność strzelania. Podczas omawiania powinien posłużyć się przygotowaną wcześniej planszą lub rysunkiem wykreślonym na tablicy, obrazującym ułożenie przestrzelin przy różnych nieprawidłowych położeniach muszki.

1. CZĘŚĆ WSTĘPNA - czas 10 min.

prowadzący: d-ca plutonu.

3. CZĘŚĆ KOŃCOWA - czas 10 min.

prowadzący: d-ca plutonu.

OPRACOWAŁ

dowódca plutonu

ppor. Łukasz DOBROWOLSKI

Muszka równa

Muszka niska

Muszka wysoka

Muszka prawa

Muszka lewa

Broń skręcona w lewo

Broń skręcona w prawo

Pociski trafią do celu

Pociski ułożą się niżej

Pociski ułożą się wyżej

Pociski ułożą się w prawo

Pociski ułożą się w lewo

Pociski ułożą się w lewo w dół

Pociski ułożą się w prawo w dół

Punkt

celania

---