PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA INSTYTUT POLITECHNICZNY |
||||
2005/2006 |
LABORATORIUM Z FIZYKI |
|||
Ćwiczenie nr 4 |
WYZNACZANIE PRZEKŁADNI TRANSFORMATORA |
|||
Budowa i Eksploatacja Maszyn ST. Zaoczne Semestr II |
Tomasz Kubik |
|||
Data wykonania |
|
Data |
Ocena |
Podpis |
07.05.2006 |
T |
|
|
|
|
S |
|
|
|
1. Problemy do rozwiązania:
Mierzymy napięcie w obwodzie pierwotnym oraz napięcie w obwodzie wtórnym przynajmniej dla 10-ciu różnych wartości. Zestawiamy transformator dla trzech różnych konfiguracji zwojnic. Na podstawie tych danych wykonujemy wykres zależności U2(U1) i wyznaczamy z nachylenia przekładnię transformatora.
2. Podstawy teoretyczne:
Transformator składa się z dwóch uzwojeń: pierwotnego i wtórnego oraz rdzenia ferromagnetycznego. Cewka uzwojenia pierwotnego nawinięta jest na rdzeniu żelaznym, który jak wiadomo znacznie wzmacnia pole magnetyczne. Pod wpływem prądu płynącego w uzwojeniu pierwotnym w rdzeniu powstaje pewien periodycznie zmienny strumień pola magnetycznego Φ0. Strumień ten wywołuje zarówno siłę elektromotoryczną indukcji własnej w uzwojeniu pierwotnym jak i siłę elektromotoryczną indukcji wzajemnej w uzwojeniu wtórnym. Odpowiednie wartości siły elektromotorycznej zapisujemy następująco:
gdzie n1 oznacza liczbę zwojów uzwojenia pierwotnego, pierwotnego n2 liczbę zwojów uzwojenia wtórnego.
Przekładnia transformatora - stosunek sił elektromotorycznych równa się stosunkowi liczby zwojów.
Równość ta jest słuszna przy małym oporze uzwojenia pierwotnego oraz otwartym obwodzie wtórnym. Stosowana jest również jako przybliżona, przy nieznacznych obciążeniach uzwojenia wtórnego. Należy wówczas stosunek sił elektromotorycznych zastąpić stosunkiem odpowiednich napięć.
Z zasady zachowania energii wynika, że średnia moc wydzielana na uzwojeniu pierwotnym powinna być równa średniej mocy wydzielanej na uzwojeniu wtórnym. W tej sytuacji słuszna jest zależność:
U1skI1sk = U2skI2sk
W każdym transformatorze występują straty spowodowane ciepłem Joulea'a-Lenza, prądami wirowymi, histerezą magnetyczną, rozproszeniem strumienia indukcji magnetycznej.
3.Opracowanie pomiarów
Doświadczenie rozpoczynamy od zestawienia schematu pomiarowego zgodnie z rysunkiem.
Konfiguracja pierwsza:
- uzwojenie pierwotne 1600 zwojów
- uzwojenie wtórne 1100 zwojów
Obliczam przekładnię dla poszczególnych pomiarów:
Uwe |
Uwy |
przekładnia z |
0,64 |
0,41 |
1,56097561 |
0,65 |
0,42 |
1,547619048 |
0,7 |
0,45 |
1,555555556 |
0,85 |
0,54 |
1,574074074 |
2,48 |
1,62 |
1,530864198 |
2,75 |
1,79 |
1,536312849 |
3,04 |
1,98 |
1,535353535 |
3,49 |
2,28 |
1,530701754 |
3,71 |
2,42 |
1,533057851 |
4,04 |
2,65 |
1,524528302 |
średnia z |
1,542904278 |
odchylenie standardowe |
0,016018626 |
Obliczam współczynniki prostej a i b:
współczynnik a |
współczynnik b |
a=z=1,454545455 |
0,0954 |
a=z=1,522817141 |
b=0,0699 |
błąd bezwzględny |
błąd bezwzględny |
0,068 |
0,0255 |
błąd względny |
błąd wzgledny |
0,008085612 |
0,267295597 |
odch. Standardowe a |
odch. Standardowe b |
0,04360335 |
0,019206769 |
Przekładnia transformatora wyznaczona z nachylenia 1,522817141
Obliczam odchylenie średniej korzystając z wzoru:
zi |
zi-z |
(zi-z)^2 |
1,56097561 |
0,018071332 |
0,000326573 |
1,547619048 |
0,00471477 |
2,22291E-05 |
1,555555556 |
0,012651278 |
0,000160055 |
1,574074074 |
0,031169796 |
0,000971556 |
1,530864198 |
-0,01204008 |
0,000144964 |
1,536312849 |
-0,006591428 |
4,34469E-05 |
1,535353535 |
-0,007550742 |
5,70137E-05 |
1,530701754 |
-0,012202523 |
0,000148902 |
1,533057851 |
-0,009846426 |
9,69521E-05 |
1,524528302 |
-0,018375976 |
0,000337676 |
|
|
suma |
|
|
0,002309367 |
σz=0,005065534
σśr=1,54 +-0,005
Konfiguracja druga:
- uzwojenie pierwotne 1100 zwojów
- uzwojenie wtórne 1600 zwojów
Obliczam przekładnię dla poszczególnych pomiarów:
Uwe |
Uwy |
przekładnia z |
|
0,63 |
0,85 |
0,741176471 |
|
0,66 |
0,89 |
0,741573034 |
|
0,74 |
1 |
0,74 |
|
0,92 |
1,25 |
0,736 |
|
2,52 |
3,48 |
0,724137931 |
|
2,77 |
3,8 |
0,728947368 |
|
2,94 |
4,02 |
0,731343284 |
|
3,3 |
4,55 |
0,725274725 |
|
3,64 |
5 |
0,728 |
|
4,12 |
5,7 |
0,722807018 |
|
średnia z |
|||
0,731925983 |
|||
odchylenie standardowe |
|||
0,007250272 |
Obliczam współczynniki prostej a i b:
współczynnik a |
współczynnik b |
a=z=0,6875 |
-3,4936988 |
a=z=0,72 |
b=0,0897 |
błąd bezwzgledny |
błąd bezwzględny |
0,0325 |
3,5833988 |
błąd wzgledny |
błąd względny |
0,017857143 |
31268,75044 |
odch. Standardowe a |
odch. Standardowe b |
0,023760621 |
0,047050889 |
Przekładnia transformatora wyznaczona z nachylenia 0,7223
Obliczam odchylenie średniej korzystając z wzoru:
zi |
zi-z |
(zi-z)^2 |
0,741176471 |
0,009250488 |
8,55715E-05 |
0,741573034 |
0,009647051 |
9,30656E-05 |
0,74 |
0,008074017 |
6,51898E-05 |
0,736 |
0,004074017 |
1,65976E-05 |
0,724137931 |
-0,007788052 |
6,06538E-05 |
0,728947368 |
-0,002978615 |
8,87214E-06 |
0,731343284 |
-0,000582699 |
3,39539E-07 |
0,725274725 |
-0,006651258 |
4,42392E-05 |
0,728 |
-0,003925983 |
1,54133E-05 |
0,722807018 |
-0,009118965 |
8,31555E-05 |
|
|
suma |
|
|
0,000473098 |
σz=0,002292737
σśr=0,73 +-0,002
Konfiguracja trzecia:
- uzwojenie pierwotne 1100 zwojów
- uzwojenie wtórne 200 zwojów
Obliczam przekładnię dla poszczególnych pomiarów:
Uwe |
Uwy |
przekładnia z |
0,65 |
0,1 |
6,5 |
0,7 |
0,11 |
6,363636364 |
0,78 |
0,12 |
6,5 |
1,93 |
0,32 |
6,03125 |
2,7 |
0,46 |
5,869565217 |
2,94 |
0,5 |
5,88 |
3,31 |
0,56 |
5,910714286 |
3,59 |
0,61 |
5,885245902 |
3,85 |
0,65 |
5,923076923 |
4,14 |
0,7 |
5,914285714 |
średnia z |
6,077777441 |
odchylenie standardowe |
0,266360749 |
obliczam współczynniki prostej a i b:
współczynnik a |
współczynnik b |
a=z=5,5 |
1,6857814 |
a=z=5,79 |
b=0,0897 |
błąd bezwzględny |
błąd bezwzględny |
0,29 |
-1,5960814 |
błąd wzgledny |
błąd względny |
0,159340659 |
-13927,41187 |
odch. Standardowe a |
odch. Standardowe b |
0,00680356
|
0,00545402
|
Przekładnia transformatora wyznaczona z nachylenia 5,79
Obliczam odchylenie średniej korzystając z wzoru:
zi |
zi-z |
(zi-z)^2 |
6,5 |
0,422222559 |
0,17827189 |
6,363636364 |
0,285858923 |
0,081715324 |
6,5 |
0,422222559 |
0,17827189 |
6,03125 |
-0,046527441 |
0,002164803 |
5,869565217 |
-0,208212223 |
0,04335233 |
5,88 |
-0,197777441 |
0,039115916 |
5,910714286 |
-0,167063155 |
0,027910098 |
5,885245902 |
-0,192531539 |
0,037068393 |
5,923076923 |
-0,154700517 |
0,02393225 |
5,914285714 |
-0,163491726 |
0,026729545 |
|
|
suma |
|
|
0,638532438 |
σz=0,084230665 σśr=6,08 +-0,08
4.Wnioski:
Napięcie wtórne jest na ogół różne od napięcia pierwotnego. Jeżeli napięcie wtórne jest wyższe od napięcia pierwotnego, to transformator jest transformatorem podwyższającym napięcie, jeżeli odwrotnie to jest transformatorem obniżającym napięcie, przy czym ten sam transformator może być albo podwyższającym, albo obniżającym w zależności od kierunku przepływającej przez niego energii. W naszych trzech konfiguracjach transformator pełnił rolę transformatora obniżającego napięcie. Jest to podstawowa własność transformatora, a więc zdolność do obniżania lub podwyższania napięcia. Należy podkreślić, że przekładnia wyraża zawsze stosunek napięcia górnego do napięcia dolnego, obowiązuje, więc zależność
W rzeczywistości w czasie pracy transformatora nagrzewają się jego uzwojenia oraz rdzeń żelazny. Część, więc energii jest w nim tracona.
Zatem moc wydzielania w obwodzie wtórnym jest mniejsza od mocy pobranej w obwodzie pierwotnym. W elektrotechnice odgrywają ważną rolę przy przesyłaniu energii na duże odległości. Przy wysłaniu ważnym problemem jest obniżenie do minimum strat energii wydzielanej w jednostce czasu, czyli mocy, na przewodach przesyłowych o rezystancji R. Korzystne jest przesyłanie energii elektrycznej o małej wartości natężenia prądu, a pod wysokim napięciem.