Część 1. opisuje instalację systemu Linux Red Hat 7.1 wraz z graficznymi środowiskami pracy. Odnajdziesz tu informacje, dzięki którym samodzielnie zainstalujesz i uruchomisz system. Nauczysz się również instalować oprogramowanie, przeglądać zasoby Internetu i wielu innych pożytecznych rzeczy; słowem zawarte są tu wszystkie naprawdę potrzebne do pracy z Red Hatem 7.1 informacje.

Rozdział pierwszy: Instalacja - szybki start wyjaśnia, jak uruchomić na komputerze Linux jako jedyny system. Będziesz zaskoczony, że jest to tak proste.

Rozdział drugi: Szczegółowa procedura instalacyjna opisuje, jak zainstalować Linuksa na komputerze równolegle z istniejącym już Microsoft Windows. Dodatkowo, zawiera informacje na temat zaawansowanych opcji instalatora oraz opis rozwiązywania typowych problemów związanych z instalacją.

Rozdział trzeci: Konfiguracja Gnome przedstawia, jak przystosować do swoich potrzeb środowisko Gnome.

Rodział czwarty: Poczta elektroniczna i WWW opisuje, w jaki sposób połączyć się z Internetem oraz uruchomić i wykorzystywać pakiet Netscape Communicator.

Rozdział piąty: Dokumentacja Linuksa wyjaśnia, gdzie możesz odnaleźć dodatkowe informacje związane z Linuksem.

Wystarczy! Nadszedł czas na przygodę z Red Hatem!

Linux to system operacyjny o ogromnych możliwościach. Można go zainstalować na bardzo różnych komputerach, przykładowo: jako zwykły komputer domowy, jako serwer plików i drukarek bądź wybierając odpowiadające nam składniki. Może on zajmować cały dysk twardy komputera lub dzielić go z innym, zainstalowanym już wcześniej systemem (na przykład z Microsoft Windows). W tym rozdziale zakładam, że zamierzasz przeznaczyć cały dysk swojego komputera na Linux.

Jak zapewne doskonale wiesz, komputery z procesorami Intela pracujące pod kontrolą Windows mogą pracować w wielu różnych konfiguracjach, obejmujących wiele urządzeń zewnętrznych, kart rozszerzeń itp. Choć coraz częstsza staje się możliwość zakupu komputera z zainstalowanym i skonfigurowanym już Linuksem, w większości przypadków będziesz go samodzielnie instalować na urządzeniu, na którym wcześniej zainstalowano już Windows.

Niestety, połączenie elastyczności i dużych możliwości systemu z możliwością instalacji na bardzo różnych platformach sprzętowych prowadzi do dość złożonych procedur instalacji.

Jak wyjaśniłem we wstępie, sam Linux jest oprogramowaniem darmowym. Najbardziej wartościowym dodatkiem wprowadzonym przez firmę Red Hat
- i kilku innych dystrybutorów - jest napisane przez nich oprogramowanie ułatwiające proces instalowania systemu oraz dostępnego dlań oprogramowania.

W tym rozdziale opowiem, jak zainstalować Linuksa za pomocą dołączonych do tej książki płyt CD-ROM. Opiszę typowe procedury instalacyjne, nie zagłębiając się jednak we wszystkie możliwe do napotkania problemy (więcej informacji na temat konfigurowania Linuksa znajdziesz w następnych rozdziałach części pierwszej).

Innymi słowy: zadaniem tego rozdziału jest dopomóc Ci w bezbolesnej i szybkiej instalacji Linuksa na Twoim komputerze.

Zbieranie informacji Zanim rozpoczniesz instalację Linuksa, zbierz informacje na temat aktualnej konfiguracji Twojego komputera. Zakładam, że korzystasz z Windows - wówczas najłatwiej będzie zebrać te informacje, odczytując je z aktualnych ustawień Windows (za chwilę opowiem dokładniej, jak to zrobić). Innymi źródłami informacji mogą być: papierowa dokumentacja bądź instrukcje, które otrzymałeś razem z komputerem; sam komputer (część elementów zawiera stosowne opisy, jednak do ich odczytania konieczne może być rozkręcenie komputera); producent komputera; producent konkretnego elementu, np. karty sieciowej. Aby uzyskać informacje o aktualnej konfiguracji za pomocą Windows Kliknij prawym klawiszem myszki na dostępną na pulpicie ikonę Mój komputer. Pojawi się menu podręczne. Wybierz z menu podręcznego Właściwości. Pojawi się okno dialogowe podobne do przedstawionego na rysunku 1.1. Wybierz zakładkę Menedżer urządzeń (rysunek 1.2). Zakładka Menedżer urządzeń udostępnia listę komponentów zawartych w Twoim komputerze poukładaną według kategorii. Znaczek plus po lewej stronie nazwy kategorii oznacza, że można, rozwijając ją, uzyskać bardziej szczegółowe informacje. Podświetl pojedynczy komponent i naciśnij przycisk Właściwości - zostanie wyświetlone okno dialogowe (podobne do przedstawionego na rysunku 1.3) w szczegółowy sposób opisujące konkretny komponent.

Rysunek 1.1. Wiele informacji na temat konfiguracji komputera odnajdziesz w oknie Właściwości Systemu. Rysunek 1.2. Menedżer urządzeń udostępnia listę kategorii elementów, którą można rozwinąć, wyświetlając poszczególne elementy.

Rysunek 1.3. Naciskając klawisz Właściwości, zobaczysz szczegółowe informacje określające konfigurację konkretnego elementu systemu. Co powinieneś wiedzieć Powinieneś być przygotowany do udzielenia odpowiedzi na pytania o konfigurację Twojego komputera. Dlatego warto ją sobie zanotować. W szczególności zapisz sobie: model wykorzystywanej myszki oraz numer portu, do którego jest ona podłączona, model kontrolera(ów) dysku twardego, a w przypadku dysków SCSI również jego producenta i parametry, model napędu CD-ROM, producenta i model monitora oraz, jeśli to tylko możliwe, częstotliwości odchylania poziomego i pionowego, producenta i model karty graficznej, jej chipset oraz ilość pamięci RAM, producenta i model karty sieciowej.		Wskazówki Red Hat Linux 7.1 wraz z graficznym środowiskiem Gnome i potrzebnymi do pracy aplikacjami wymaga minimum 32 MB pamięci RAM oraz ponad 1 GB miejsca na dysku twardym (choć do uruchomienia konfiguracji minimalnej wystarczy już 300 MB miejsca na dysku i 8 MB pamięci RAM). Do zainstalowania wszystkich pakietów dostarczanych na dwóch płytach CD-ROM z wersją instalacyjną systemu potrzeba około 2,4 GB miejsca na dysku. Oczywiście, system będzie pracował tym lepiej, im większa jest dostępna ilość pamięci RAM (to chyba nic nowego?). Uwaga! Procedura opisana w tym rozdziale całkowicie zastępuje zawarte na dysku twardym dane Windows własnym systemem plików Linuksa. W związku z tym wszystkie zawarte na dysku dane oraz programy zostaną utracone bez możliwości ich odtworzenia (chyba że samemu wykonałeś wcześniej ich kopię bezpieczeństwa). Uwaga! Dokonujesz instalacji na własną odpowiedzialność! Zawarta na płytach CD-ROM wersja Red Hat 7.1 nie jest objęta bezpłatnym technicznym wsparciem ze strony firm Red Hat, Peachpit Press oraz Helion. Oznacza to, że jeśli ją zainstalujesz i coś pójdzie nie tak, będziesz musiał samodzielnie wymyślać sposób na naprawienie błędu, posługując się tą książką i dodatkową dokumentacją zawartą na płycie CD-ROM oraz na internetowych stronach Red Hat (http://www.redhat.com/). Możesz jednak wykupić wsparcie techniczne inżynierów firmy Red Hat dzwoniąc pod amerykański numer 1-888-733 42 81.
Zabezpiecz sobie odwrót Równie ważne jak zgromadzenie informacji na temat konfiguracji komputera jest zabezpieczenie sobie możliwości bezpiecznego odwrotu poprzez wykonanie (i przetestowanie) dyskietki startowej Windows. Zwykle system Windows jest instalowany z płyty CD-ROM. Jednak, by rozpocząć instalację, konieczna jest dyskietka, z której uruchomisz komputer i uzyskasz dostęp do napędu CD-ROM z płytą instalacyjną Windows. Oczywiście, jest bardzo prawdopodobne, że zainstalowany Linux tak Ci się spodoba, że już nigdy nie będziesz chciał powrócić do pracy w Windows. Jednak na wypadek, gdybyś zmienił zdanie, przyda Ci się dyskietka startowa Windows. Aby przygotować dyskietkę startową Windows Umieść dyskietkę w stacji dysków, z której może być uruchamiany Twój komputer (najczęściej jest to stacja A). Kliknij prawym klawiszem na ikonę Mój komputer dostępnej na pulpicie i wybierz z podręcznego menu pozycję Eksploruj. Pojawi się okno Eksploratora przedstawione na rysunku 1.4. Wybierz w Eksploratorze stację dysków, z której uruchamiasz komputer (zwykle stacja A). Kliknij na nią prawym klawiszem i wybierz z menu podręcznego pozycję Formatuj. Pojawi się, przedstawione na rysunku 1.5, okno dialogowe formatowania dyskietki. Upewnij się, że zaznaczono Kopiuj pliki systemowe (są to właśnie pliki, dzięki którym dyskietka pozwala na uruchomienie komputra). Wybierz Start.		Rysunek 1.4. Aby przygotować dyskietkę startową Windows, uruchom Eksploratora, podświetl stację dysków i wybierz z menu podręcznego pozycję Formatuj. Rysunek 1.5. Dzięki zaznaczeniu opcji Kopiuj pliki systemowe powiadamiasz Windows, że chcesz stworzyć dyskietkę startową.

Wskazówka Samo utworzenie dyskietki startowej Windows może okazać się niewystarczające. Aby móc zainstalować Windows ponownie, będziesz potrzebował uzyskać dostęp do napędu CD-ROM. W nowszych wersjach systemu Windows odpowiednią dyskietkę startową możesz wykonać wybierając odpowiednią opcję z okna Dodaj/Usuń programy, wyświetlanego po wybraniu ikony o takiej samej nazwie w panelu sterowania. Inaczej rzecz wygląda w przypadku Windows 95: w zależności od komputera może wymagać to pewnych sterowników, które nie są automatycznie kopiowane podczas tworzenia dyskietki startowej Windows. Jeśli tak jest w Twoim przypadku, powinieneś odnaleźć w dokumentacji, które pliki są niezbędne dla uzyskania dostępu do CD-ROM i skopiować je na dyskietkę ręcznie. Upewnij się także, że przeniosłeś wszystkie wymagane przy tym wpisy w plikach systemowych, takich jak autoexec.bat oraz config.sys. Na koniec, sprawdź poprawność swojej dyskietki, startując z niej komputer i próbując się odwołać do napędu CD-ROM, w sposób opisany w dalszej części tego rozdziału. Przetestuj swoją dyskietkę startową Windows Zapisz sobie literę, pod którą dostępny jest Twój napęd CD-ROM, przykładowo D. Umieść dyskietkę startową Windows w odpowiedniej stacji dysków. Zamknij Windows. Wyłącz komputer i włącz go ponownie. Jeśli dyskietka startowa działa, komputer wystartuje DOS-owym znakiem zachęty rozpoczynającym się od oznaczenia stacji dysków, najczęściej A:> Przetestuj dostępność napędu CD-ROM, wpisując z klawiatury odpowiadającą mu literę oraz dwukropek, na przykład D: (i potwierdzając polecenie Enterem). Jeśli znak zachęty zmienił się na D:> i nie pojawiła się żadna informacja o błędzie, udało Ci się dostać do płyty w napędzie CD-ROM za pomocą poprawnej dyskietki startowej.

Tworzenie dyskietki startowej Linuksa Zwykle można pominąć ten etap przygotowania do instalacji wybierając w opcjach BIOS-u komputera pozycję nakazującą uruchamianie systemu z płyty CD-ROM, wkładając płytę do napędu i restartując komputer. W niektórych sytuacjach jednak (jeśli nie da się uruchomić systemu z płyty CD-ROM, co może mieć miejsce jeśli komputer wyposażony jest w starszą lub nietypową płytę główną bądź napęd CD-ROM), zanim rozpoczniesz instalację Linuksa zawartego na płycie CD-ROM dołączonej do tej książki, może być konieczne przygotowanie odpowiedniej dyskietki startowej. Możesz przygotować taką dyskietkę za pomocą komputera pracującego pod kontrolą Windows bądź Linuksa. Aby przygotować dyskietkę startową Linuksa za pomocą Windows Włóż pierwszą płytę CD-ROM z Linuksem do napędu CD-ROM w Twoim komputerze. Włóż czystą dyskietkę do stacji, z której uruchamiasz komputer. Wybierz z menu Programy, dostępnego po naciśnięciu klawisza Start, pozycję Tryb MS-DOS (lub MS-DOS Prompt). Pojawi się przedstawione na rysunku 1.6 okno DOS. Przejdź na napęd CD-ROM. Przykładowo, jeśli Twój napęd jest dostępny pod literą E, wpisz po prostu E:. Przejdź do katalogu dosutils, wpisując cd\dosutils. Uruchom program rawrite, wpisując: rawrite. Zostanie wyświetlone pytanie o ścieżkę dostępu do pliku zawierającego obraz dyskietki. Wpisz e:\images\boot.img (zastępując ewentualnie literę E literą odpowiadającą Twojemu napędowi CD-ROM). Wciśnij Enter. Zostanie wyświetlone pytanie o dyskietkę docelową. Wpisz literę odpowiadającą stacji, z której uruchamiasz komputer oraz znak dwukropka, przykładowo a:.		Rysunek 1.6. Aby przygotować dyskietkę startową Linuksa w sesji DOS-a, wykorzystaj program rawrite. Wciśnij Enter. Zostanie wyświetlona prośba o umieszczenie dyskietki w stacji dysków. Po upewnieniu się, że została ona tam umieszczona, wciśnij Enter i program zapisze na niej dane, dzięki którym stanie się ona dyskietką startową Linuksa.
Rysunek 1.7. Aby przygotować dyskietkę startową Linuksa pod Linuksem, wystarczy na nią skopiować plik z jej obrazem.		Wskazówka Nowsze komputery pozwalają na na start bezpośrednio z płyty CD-ROM, dzięki czemu nie trzeba wykonywać dyskietki startowej (możesz to sprawdzić w dokumentacji swojego komputera). W takim przypadku system Linux można uruchomić i zainstalować bezpośrednio z płyty CD-ROM, umieszczając ją w napędzie i uruchamiając ponownie komputer. Aby przygotować dyskietkę startową Linuksa pod Linuksem Uruchom sesję pracy z Linuksem za pomocą telneta bądź konsoli (rysunek 1.7). Jeśli nie masz uprawnień administratora (root), wpisz su root i wprowadź hasło administratora. Umieść płytę CD-ROM w napędzie i zamontuj ją - czyli udostępnij w ramach systemu plików - wprowadzając polecenie: mount /dev/cdrom /mnt. Przejdź do katalogu zawierającego obrazy dyskietek wpisując cd /mnt/images. Umieść czystą dyskietkę w stacji dysków. Skopiuj obraz dyskietki na dyskietkę, wydając polecenie: dd if=boot.img of=/dev/fd0. Jeśli chcesz, odmontuj CD-ROM wpisując: cd / umount /mnt Wskazówka Katalog images dostępny na pierwszej z płyt CD-ROM rozprowadzanych z tą książką zawiera obrazy dyskietek, a nie obrazki graficzne, możliwe do wyświetlenia na monitorze.

Instalacja Linuksa Dość tych wstępów. Zacznijmy działać. Aby uruchomić program instalacyjny Wyłącz komputer (wkładając wcześniej do napędu CD-ROM płytę instalacyjną Linuksa). Jeśli utworzyłeś dyskietkę startową Linuksa, włóż ją do stacji i uruchom komputer. Po chwili pojawi się powitanie. Naciśnij Enter, aby zaakceptować domyślne parametry. Rozpocznie się program instalacyjny. Wskazówka Jeśli nie naciśniesz klawisza Enter w ciągu minuty od momentu wyświetlenia ekranu powitalnego, program instalacyjny rozpocznie pracę automatycznie, z opcjami domyślnymi. Aby uruchomić program instalacyjny W pierwszym z okien dialogowych programu zobaczysz pytanie o język, w którym będzie przeprowadzany dalszy proces instalacji (rysunek 1.8). Wybierz preferowany przez Ciebie język (w tej wersji systemu Red Hat nie jest dostępna instalacją w języku polskm, choć sam system można bardzo łatwo skonfigurować do pracy w tym języku). W dalszej części tego rozdziału założymy, że wybrałeś język angielski. Naciśnij Next, aby zatwierdzić swój wybór. W niektórych systemach program instalacyjny może nie być w stanie samodzielnie rozpoznać karty graficznej i uruchomić instalacji w trybie graficznym - wówczas wszystkie komunikaty będą przedstawiane w trybie tekstowym, ale proces instalacji ulegnie przez to tylko niewielkim zmianom - w zasadzie jedynym kłopotem może być brak możliwości korzystania z myszki. W trybie tekstowym do poruszania się pomiędzy kolejnymi menu służy klawiatura - więcej informacji na ten temat przedstawiamy w ramce Obsługa tekstowej wersji programu instalacyjnego.			Rysunek 1.8. Pierwszym krokiem programu instalacyjnego jest ustalenie języka, w którym będzie przebiegać instalacja. Rysunek 1.9. Następnie należy określić typ wykorzystywanej klawiatury.
Obsługa tekstowej wersji programu instalacyjnego Do obsługi tekstowej wersji programu instalacyjnego Red Hat Linux, uruchamianej w sytuacji, gdy program instalcyjny nie poradzi sobie z rozpoznaniem karty graficznej, trzeba używać klawiatury, gdyż nie obsługuje on myszki. Do przemieszczania się pomiędzy oknami dialogowymi możesz wykorzystywać następujące klawisze: Klawisze strzałek przemieszczają kursor w odpowiednim kierunku. Tab, Alt+Tab przechodzą po kolei po dostępnych w ramach okna opcjach. Spacja oraz Enter zatwierdzają wybrane opcje. F12 zatwierdza wybrane opcje i powoduje przejście do następnego okna dialogowego (szybki sposób na naciśnięcie klawisza OK).
Rysunek 1.10. Program instalacyjny pozwala na określenie modelu wykorzystywanej myszy. Rysunek 1.11. Dostępne są cztery tryby instalacji: stacja robocza, serwer, laptop oraz instalacja indywidualna; można również uaktualnić zainstalowany system. Rysunek 1.12. Program Disk Druid pozwala na samodzielne określenie układu partycji na dysku twardym.			W następnym oknie dialogowym wybierz typ używanej klawiatury. Jeśli Twojego modelu nie ma na liście, bezpiecznym wyborem będzie US (rysunek 1.9). Kolejne pytanie dotyczy wykorzystywanej przez Ciebie myszki. Wybierz model odpowiadający myszy podłączonej do Twojego systemu. W dolnej części okna znajduje się lista pozwalająca wybrać port szeregowy, do którego podłączona jest mysz (o ile jest to mysz szeregowa - obecnie większość myszy podłączana jest do portu PS2). Porty numerowane są od zera, a nie od jeden, jak w systemie DOS, dlatego /dev/ttyS0 odpowiada DOS-owemu portowi COM1, /dev/ttyS1 - portowi COM2 itd. (rysunek 1.10) Kolejne okno ma tylko charakter informacyjny - wyświetlane są w nim informacje o dokumentacji i dostępnych opcjach instalacji. Przycisk Next pozwala przejść do dalszej częśći instalacji. Teraz trzeba zdecydować, czy zamierzasz dokonać uaktualnienia (ang. upgrade)czy też zupełnie nowej instalacji systemu (rysunek 1.11). Uaktualnienie zachowuje obecne na dysku programy linuksowe, dane oraz pliki konfiguracyjne (nazwy plików konfiguracyjnych zostaną zmienione poprzez dodanie rozszerzenia .rpmsave). Uaktualnienia możesz dokonywać tylko wtedy, gdy na dysku jest już zainstalowany system Linux Red Hat w wersji 3.0.3 lub nowszej. Po wybraniu sposobu instalacji można dokonać podziału dysku (a właściwie wolnego miejsca na dysku) na partycje. W przypadku instalowania wersji serwerowej wszystkie dane na dysku zostaną skasowane, a partycje zostaną utworzone automatycznie. Przy instalacji indywidualnej i instalacji stacji roboczej można samodzielnie określić partycje (rysunek 1.12). (dalej...)
Więcej szczegółów na temat instalacji indywidualnej znajdziesz w rozdziale 2. Wybierz pozycję Workstation, aby zainstalować oprogramowanie dla stacji roboczej. Jeśli chcesz uniknąć samodzielnego dzielenia dysku na partycje, powinieneś wybrać pozycję Server, pamiętaj jednak, że wówczas utrzcisz wszystkie dane, które były zapisane na dysku twrdym (chyba że wykonałeś ich kopię zapasową). Naciśnij klawisz Next, aby przejść do następnego okna dialogowego. Zostanie wyświetlone ostrzeżenie, że, decydując się na instalację serwerową, utracisz wszelkie zawarte do tej pory na dysku twardym dane. Wybierz klawisz OK, aby kontynuować. Jeżeli samodzielnie określiłeś partycje, wyświetlone zostanie pytanie o potwierdzenie przed sformatowaniem wybranych partycji. Zwykle sformatować należy partycje systemowe, natomiast partycje z danymi użytkowników nie muszą być formatowane (więcej na ten temat w rozdziale 2). Jeśli program instalacyjny znalazł kartę sieciową, zostanie wyświetlone okno służące do wprowadzenia informacji na temat konfiguracji sieci (rysunek 1.13). Szczegółowe informacje na temat konfigurowania sieci znajdziesz w rozdziałach 3 i 4. Kolejny ekran (rysunek 1.14) pozwala na skonfigurowanie zapory ogniowej (ang. firewall). Jest to bardzo pożyteczny system pozwalający na ochronę komputera przed wieloma typami ataków hackerów, ale jego niewłaściwe skonfigurowanie może uniemożliwić korzystanie z Sieci. Dlatego początkujący użytownicy mogą zrezygnować z tej opcji, wybierając pozycję No firewall, i zainstalować odpowiednią dla nich zaporę ogniową później, po zapoznaniu się z dokumentacją. Jeśli jednak w poprzednim oknie wprowadzone zostały wszystkie informacje o sieci, do której podłączony jest komputer (włącznie z numerami IP serwerów DNS), można wybrać opcję Use default firewall rules. Kolejny ekran pozwala na wybranie języków, które zostaną zainstalowane w systemie i określenie języka domyślnego. Zapewne większość użytkowników prócz angielskiego wybierze język polski i ten właśnie język zaznaczy jako domyślny (rysunek 1.15). Następnym etapem instalacji jest określenie strefy czasowej - można to zrobić wskazując myszą odpowiednią lokalizację na mapie bądź wybierając ją z listy (rysunek 1.16). Teraz należy wprowadzić hasło administratora, określanego często mianem roota (rysunek 1.17). Hasło administratora musi mieć przynajmniej sześć znaków. Daje ono pełny dostęp do całego systemu, dlatego powinieneś dbać o to, by go nie zapomnieć i nie udostępniać osobom postronnym. Poniżej znajdują się pola pozwalające na utworzenie konta zwykłego użytkownika - wprowadź odpowiadający Ci identyfikator i hasło, a następnie wybierz przycisk Add. Z utworzonego w ten sposób konta powinieneś korzystać w codziennej pracy, nie wymagającej uprawnień administratora. Teraz wyświetlone zostanie okno pozwalajace na wybór środowiska graficznego (KDE lub Gnome) i zdecydowanie, czy w systemie mają zostać zainstalowane gry. W dalszej części książki założyliśmy, że zainstalowane zostało środowisko Gnome, które daje użytkownikowi nieco większą elastyczność, niż KDE.			Rysunek 1.13. Podczas instalacji systemu możesz skonfigurować Linux do pracy w sieci. Rysunek 1.14. Poprawne skonfigurowanie zapory ogniowej może znacznie podnieść poziom bezpieczeństwa systemu. Rysunek 1.15. Program instalacyjny pozwala Ci zainstalowaćobsługę różnych języków i wybrać język domyślny, w którym system będzie komunikował się z użytkownikami. Rysunek 1.16. Wybór odpowiedniej strefy czasowej jest bardzo istotny dla prawidłowego działania systemu. Rysunek 1.17. Konto administratora daje pełny dostęp do systemu, dlatego należy chronić je trudnym do odgadnięcia hasłem. Rysunek 1.18. Konto administratora daje pełny dostęp do systemu, dlatego należy chronić je trudnym do odgadnięcia hasłem.

Rysunek 1.19. Do prawidłowej pracy środowiska graficznego konieczne jest skonfigurowanie karty graficznej.

Teraz wyświetlone zostanie okno, w którym będzie można wybrać model karty graficznej zainstalowanej w komputerze. Prawidłowe skonfigurowanie karty jest niezbędne, jeśli chcesz, aby graficzne środowisko pracy było uruchamiane automatycznie. (rysunek 1.19). Następnie wybierz z wyświetlonej listy model posiadanego przez Ciebie monitora. Jeśli Twój monitor nie znajduje się na liście, możesz bezpośrednio wprowadzić wartości odchylania poziomego i pionowego. Więcej szczegółów na ten temat znajdziesz w rozdziale drugim. Teraz możesz samodzielnie określić tryb, w jakim ma być uruchamiane środowisko graficzne. Zwykle wartości podpowiadane przez program instalacyjny są poprawne, więc wystarczy wybrać przycisk Next. Po kolejnym wybraniu przycisku Next rozpocznie się formatowanie wybranych wcześniej partycji i kopiowanie plików. Trzeba uzbroić się w cierpliwość, ponieważ proces ten trwa zwykle kilkanaście minut. Wskazówka Jeśli Twój monitor nie znajduje się na wyświetlanej liście, a nie znasz jego parametrów odchylania, spróbuj wybrać podobny monitor innego producenta o tej samej wielkości przekątnej. Ostatnim krokiem instalacji jest utworzenie dyskietki startowej. Zdecydowanie należy zezwolić na wykonanie takiej dyskietki - z niej na pewno uda się uruchomić zainstalowany właśnie system. Po wybraniu przycisku Exit, wyjęciu płyty CD-ROM z napędu i ewentualnie włożeniu dyskietki startowej do stecji (jeśli system nie uruchamia się od razu z dysku twardego) uruchomiony zostanie system Linux.

Zupełnie pierwszy raz... Zakładając, że wybrałeś podczas instalacji automatyczne uruchamianie środowiska Xwindow, po ponownym uruchomieniu komputera powinieneś zobaczyć ekran startowy Red Hat (w wersji obsługiwanej przez środowisko KDE lub Gnome, zależnie od tego, które z nich wybrałeś przy instalacji). Zaloguj się do systemu jako root, podając hasło wprowadzone w kroku 17. Gratulacje! Właśnie zainstalowałeś swój Linux! Praca z systemem Linux z prawami administratora (root) zasadniczo nie jest najlepszym pomysłem. Praca z uprawnieniami zwykłego użytkownika (takie konto założyłeś podczas instalacji systemu) uniemożliwia w zasadzie uszkodzenie systemu w jakikolwiek sposób. Dlatego do codziennej pracy należy wykorzystywać zwykłe konto, logując się na konto użytkownika root (administratora) tylko wówczas, gdy trzeba przeprowadzić jakieś prace administracyjne, na przykład zainstalować nowe oprogramowanie. Aby zmienić hasło Powinieneś chronić swoje konto hasłem. Jeśli chcesz zmienić hasło, które podałeś przy instalacji systemu (takie zmiany podnoszą poziom bezpieczeństwa), wykorzystaj polecenie passwd, wprowadzając jako administrator polecenie: passwd konto. Zostanie wyświetlone zapytanie o nowe hasło: New UNIX password: Wprowadź hasło, a następnie w odpowiedzi na prośbę o jego weryfikację: Retype New UNIX password: wprowadź je ponownie. Powinien się pojawić następujący komunikat: passwd: all authentication tokens updated successfully Zauważ, że ze względów bezpieczeństwa wprowadzane hasło nie jest wyświetlane na ekranie.
		Aby uruchomić system ponownie W otwartym oknie terminala wystarczy wpisać: shutdown -r now lub reboot Aby wyłączyć system W oknie terminala wpisz: shutdown -h now lub halt System rozpocznie procedurę zamykania. Gdy zobaczysz na ekranie komunikat Power Down, to znaczy, że możesz bezpiecznie wyłączyć komputer.

Podsumowanie W tym rozdziale nauczyłeś się: Zbierać informacje na temat posiadanego przez Ciebie komputera za pomocą Windows. Przygotowywać i testować dyskietkę startową Windows. Przygotowywać za pomocą komputera pracującego pod kontrolą Windows dyskietkę startową Linuksa. Przygotowywać za pomocą komputera pracującego pod kontrolą Linuksa dyskietkę startową Linuksa. Instalować system Linux. Zmieniać hasło. Uruchamiać ponownie system. Wyłączać system.

30

31

Rozdział 1.

Instalacja - szybki start

1

Część I
Instalacja systemu
Red Hat Linux 7.1

Instalacja - szybki start

Instalacja - szybki start

Zbieranie informacji

Zbieranie informacji

Zabezpiecz sobie odwrót

Zabezpiecz sobie odwrót

Tworzenie dyskietki startowej Linuxa

Tworzenie dyskietki startowej Linuxa

Instalacja Linuxa

Instalacja Linuxa

Instalacja Linuxa

Instalacja Linuxa

Zupełnie pierwszy raz...

Podsumowanie

---