Mechanizm działania "BEREŁ HORUSA" z wypełniaczem z węgla i żelaza SYNCHRONIZACJA

z wypełniaczem z węgla i żelaza

SYNCHRONIZACJA



Wiedza, położona u podstaw konstrukcji "BEREŁ HORUSA" z wypełniaczem z węgla kamiennego i żelaza (bja) , ma swój początek w epoce Tep Zepi, kiedy to - jak donoszą starożytne teksty - bogowie żyli na Ziemi i obcowali z ludźmi. Chcąc uchylić rąbka tajemnicy otaczającej tę pradawną wiedzę, musimy zwrócić się do manuskryptów, które zachowały ślady koncepcji naukowo-filozoficznych najstarszego spośród naukowych paradygmatów.
Teksty, na które należy zwrócić uwagę, są wprawdzie dostatecznie znane, ale głębszy ich sens pozostawał dotąd nie do końca wyjaśniony.

(Rysunek: Hermes)

Tabula Smaragdina Hermetis

Szmaragdowa Tablica Hermesa

Cały świat, co leży na dole, uporządkowany został i wypełniony treścią za pomocą rzeczy, umieszczonych w górze; albowiem to, co na dole, nie posiada mocy uporządkowania tego, co w górze. Tajemnice słabsze ustąpić muszą wobec silniejszych; układ zaś tego, co w górze, jest silniejszy od tego, co na dole. 


Ten prosty tekst, aczkolwiek odbierany głównie - z pozycji filozofii porównawczej - w postaci najbardziej ogólnej, zawiera w sobie podstawową teorię synchronizacji, która stanowi podwalinę mechanizmu ewolucji.
Światopogląd religijny, który tysiące lat temu zastąpił wiedzę, adaptował sens pradawnych tekstów wedle interesów swojej ideologii. Zatem, pragnąc oczyścić Szmaragdową Tablicę od śladów twórczości religijnych gramatyków, trzeba przetłumaczyć jej tekst na język, który dokładniej przekazuje jego głębszą, pierwotną wymowę:


Cały świat, co leży na dole, został uporządkowany i wypełniony treścią za pomocą energii, umieszczonych w górze; albowiem energie, które są na dole, nie posiadają mocy, zdolnej do uporządkowania świata, który jest w górze. Tajemnice słabsze ustępować powinny silniejszym; energie, które są w górze, mają więcej mocy niż energie na dole. 


Ta prawdziwa, najgłębsza wymowa tekstu Szmaragdowej Tablicy wyjaśnia następującą istotę rzeczy:


Cały świat, znajdujący się na niższym stopniu rozwoju, organizuje się i rozwija dzięki energiom wyższego rzędu (wyższej przyrody), ponieważ energie niższej przyrody nie posiadają takiej mocy, która pozwalałaby na tworzenie przyrody wyższej organizacji. Struktura i mechanizmy rozwoju niższej przyrody podporządkowane są siłom przyrody wyższego rzędu; organizacja strukturalna (przyroda) energii wyższego rzędu jest silniejsza, niż organizacja energii niższego rzędu.


Cytowany tekst zawiera istotę wiedzy o tym, że ewolucja materii i świadomości stanowi przejaw przyrody wyższego rzędu. Wtajemniczony od razu dostrzeże ukrytą w tym tekście, niezwykle ważną wskazówkę o czynniku synchronizacji ze światem, co jest w górze jako drodze, wyznaczonej przez samą przyrodę. Szmaragdowa Tablica mówi o tym wprost:


...I podobnie jak wszystkie rzeczy pochodzą od Jedynego poprzez Jedynego, tak wszystkie powstały z tej jedynej istoty poprzez przystosowanie..."


Tak więc świadoma i słuszna droga rozwoju (z pozycji paleonauki i paleotechnologii) wymaga synchronizacji ze strumieniami pewnych energii wyższego rzędu, stymulujących ewolucję. Projekcje ich przyrody stanowi człowiek. 
Te fundamentalne idee naukowe i kosmologiczne zostały przedstawione przez starożytnych kapłanów w pradawnych tekstach egipskich i w hermetycznych manuskryptach. Wiedza owa, uzyskana w głębokiej przeszłości od Neferów oraz Shemsu-Horusa i zawierająca najważniejszą zasadę filozoficzną: Jak w górze, tak i na dole, miała opowiedzieć, jak skierować na Ziemię siły kosmiczne, dzięki którym ludzkość powinna uczynić decydujący krok ku poznaniu boskości i nieśmiertelności duszy.


Wśród zachowanych fragmentów księgi Hermes Trismegistos znajdujemy takie oto słowa:


... I ja, rzekł Hermes, uczynię ludzkość rozumną, dam jej mądrość i przekażę prawdę. I nigdy nie przestanę trudzić się dla dobra śmiertelników, wszystkich i każdego, aby siły przyrody, które dają im życie, zgodne były z gwiazdami, co są nad nimi. 


Autorstwo Tekstów hermetycznych przypisuje się egipskiemu bogowi mądrości, który miał na imię Thot. W jednym z interesujących fragmentów mówi on do swego ucznia Asklepiosa: 

Czyż nie wiesz, Asklepiosie, że Egipt - to odbicie nieba? A jeżeli powiedzieć dokładniej - że w Egipcie wszystkie moce, które rządzą i działają w niebie, przeniesione są w dół, na Ziemię?



(Rysunek: Thot - bóg mądrości)

Wiedza o konieczności synchronizacji ma dla człowieka znaczenie tak kardynalne, że w starożytnym Egipcie uczyniono ją podwaliną Kanonu. W myśl wskazówek owego Kanonu, idea synchronizacji została uwieczniona przez kapłanów w budowie całego zespołu piramid na terytorium Egiptu, ściśle odzwierciedlającego mapę gwiezdnego nieba. 
Z tej to przyczyny cały zespół piramid pozostaje częścią wielkiej, aczkolwiek zapomnianej paleotechnologii, skierowanej na to, by dać poszczególnym wybranym możliwość wejścia w posiadanie tajemnicy mądrości kosmicznej poprzez łączenie Ziemi z niebiosami, co pozwala na przekroczenie granicy śmierci.
(Szczegółowe omówienie - w rozdziale Apophis jako czynnik Prawa Kosmicznego.)

Liczne staroegipskie papirusy i napisy ścienne zawierają informację o wielkim wydarzeniu, znanym jako połączenie dwóch krain. Idea utworzenia jednego wspólnego królestwa poprzez połączenie Górnego i Dolnego Egiptu (idzie tu nie tylko o krainy północną i południową, jak uczy klasyczna egiptologia, lecz o Egipt Ziemski i Niebiański) wiąże się właśnie z pradawną teorią synchronizacji tego, co na dole, z tym, co w górze. W przeciwnym wypadku po cóż było tworzyć w Gizie podobieństwo nieba? Lub - innymi słowy - sprowadzać na Ziemię obraz Nieba?
Utworzenie geograficznej (geometrycznej) kopii gwiezdnego firmamentu z pozycji zasady zgodności lub rezonansu harmonijnego nie przyniosłoby żadnych skutków choćby z tej przyczyny, że niebo, które widzi nasze oko, w rzeczywistości jest całkiem inne, posiada bowiem głębię i krzywiznę, nieuchwytną dla obserwatorów z powierzchni Ziemi.
Dokładne przeniesienie mapy gwiezdnego nieba na Ziemię miało więc jeden jedyny cel: odwzorować i uwiecznić w architekturze ideę synchronizacji. Kryje się tu jeden z najważniejszych powodów, dla którego w pradawnych tekstach zdecydowanie przeważa temat dualizmu niebiańsko-ziemskiego, przeplatający się z zagadnieniami zmartwychwstania i nieśmiertelności duszy. Cel okiełznania niebiańskich mocy, według Thota (Hermesa), polega na tym, by ułatwić wtajemniczonym poszukiwania nieśmiertelności.
Przechodząc do omawiania zasad mechanizmu działania "BEREŁ HORUSA" z wypełniaczem z węgla kamiennego i żelaza, zatrzymajmy się na niezwykle istotnym dziale paleonauki, którego znaczenie i sens pozostały nie dostrzeżone przez badaczy całego okresu postegipskiego. Mówić będziemy o tak zwanych Ciałach Platońskich.

(Rysunek: Pięć Ciał Platońskich.)



Figury te otrzymały swą nazwę na cześć Platona, choć znacznie wcześniej - o całe 200 lat - opowiedział o nich wykształcony w Egipcie Pitagoras, nadając im miano idealnych ciał geometrycznych.
W szkołach Atlantydy, a następnie starożytnego Egiptu, znaczenie tych pięciu ciał rozpatrywano w szczególnym aspekcie. Badano je przede wszystkim jako komponenty strukturalne pól energetycznych, czyli przestrzeni otaczającej człowieka. Ta pradawna i bardzo zniekształcona z biegiem czasu nauka dotarła do nas w postaci informacji o tym, że każdy z żywiołów - ogień, ziemia, powietrze, woda i eter - ma swój odrębny kształt. Według tego, co dotarło do naszych dni, żywioły miały takie oto odpowiedniki w postaci Ciał Platońskich:




Czworościan - ogień,
Sześcian - ziemia,
Ośmiościan - powietrze, 
Dwudziestościan - woda,
Dwunastościan - eter (prana).


I to już wszystko, co pozostało po jednym z najważniejszych działów przyrodoznawstwa.
Ogień, powietrze, ziemia, woda, eter (prana) - to w gruncie rzeczy symboliczne nazwy strumieni energii, posiadających określone cechy i charakterystyki strukturalne. Chcąc zrozumieć, dlaczego figury geometryczne zostały przyporządkowane żywiołom, należy zwrócić uwagę na ich organizacje strukturalną.

Dwudziestościan symbolizuje wodę. Analogia ta nie jest przypadkowa, ponieważ drobiny wody mają strukturę czworościanów, dwudziestościan zaś - pod względem struktury - składa się z 20 czworościanów.



Powód, dla którego sześcian przyporządkowany został żywiołowi ziemi, także wiąże się z tym, że węgiel kamienny i żelazo zawarte w skorupie ziemskiej mają strukturę sześcianów! Dlatego to kapłani, przystępując do konstrukcji przyrządu, który miał synchronizować strukturę energetyczną człowieka ze strumieniami struktury energetycznej Ziemi, wykorzystali:

1. żelazo - jako że jądro Ziemi składa się głównie z żelaza (100), a jej skorupa zawiera olbrzymie zasoby żelaza w postaci rud;
2. węgiel kamienny, którego ogromne pokłady również kryją się w skorupie Ziemi.


W tej to płaszczyźnie mieści się odpowiedź na pytanie, dlaczego do synchronizacji struktury energetycznej człowieka ze strumieniami energii kosmicznej, przetransformowanej przez jądro i płaszcz Ziemi, wykorzystywano - w myśl Zasady Zgodności - materiały o strukturze krystalicznej sześcianu, analogicznej do struktury Ziemi. Dlatego właśnie sześcian w "Ciałach Platońskich" jest związany z Ziemią, a rolę wypełniacza w Berłach Horusa, synchronizującego człowieka z energią Ziemi, pełnią węgiel kamienny oraz żelazo (bja).
Przystępując do rozpatrzenia procesów powstających wskutek współdziałania "BEREŁ HORUSA" z procesami przebiegającymi w skorupie i jądrze Ziemi, należy zwrócić uwagę na kilka istotnych aspektów.
Udowodniono naukowo, że synchronizacja między dwoma oscylatorami (Ziemia - berła, berła - człowiek) następuje nawet przy bardzo małych amplitudach oddziaływania. Innymi słowy, związki między współdziałającymi oscylatorami mogą być najsłabsze, a mimo to po pewnym czasie zrealizuje się na pewno określony tryb synchronizacji.
Mówiąc o współdziałaniu "BEREŁ HORUSA" ze strumieniami energetycznymi Ziemi, trzeba zaznaczyć, że im mniejsza jest energia kwantów, tym większy zasięg będzie miało współdziałanie oscylatorów. Toteż, bez względu na odległość w skali planety, wypełniacze "BEREŁ HORUSA" " pozostają w stałym współdziałaniu elektromagnetycznym z systemem energetycznym Ziemi. 
Przejdźmy teraz do aspektów głębokościowych oddziaływania na organizm człowieka "BEREŁ HORUSA" z wypełniaczem z węgla kamiennego i żelaza. Zacznijmy od tego, że krew zawiera nano-cząstki magnetytu, a fakt ten pozwala uchylić rąbka tajemnicy wpływu słabych pól elektromagnetycznych na nasz organizm. Kryształek magnetytu w komórce zmienia jej zachowanie - na przykład, aktywizuje transport jonów przez membranę komórki. Słabe fale elektromagnetyczne określonej długości i częstotliwości obniżają ciśnienie krwi, usuwają bóle głowy.
Każda komórka żywego organizmu - to generator promieniowania elektromagnetycznego, współmiernego z rozmiarami liniowymi samej komórki. Podstawową cząstką atomu jest elektron skupiający energię elektromagnetyczną. Z tej to przyczyny kombinacja stałego oraz zmiennego pola magnetycznego, jakie powstaje przy współdziałaniu "BEREŁ HORUSA" z polem elektromagnetycznym Ziemi i organizmem człowieka, wpływa na transport jonów przez membrany komórek.
Warto przypomnieć, że pola elektromagnetyczne stanowią podstawę całego życia Wszechświata, jego galaktyk i układów gwiezdnych, planet i żywych organizmów - a zatem żywe tkanki reagują na oddziaływanie pól magnetycznych, normalizując funkcje życiowe narządów samoregulacji.
Struktury człowieka - energetyczna i biomagnetyczna - są analogiczne do odpowiednich struktur Ziemi. Nasza planeta posiada własne pole magnetyczne z liniami sił (wektorami magnetycznymi), które mają swój początek w strefie bieguna północnego, ujście zaś - w strefie bieguna południowego. Pole magnetyczne człowieka - to miniaturowy model struktury pola planetarnego.

Wypełnione węglem i żelazem "Berła Horusa" w rękach człowieka natychmiast zaczynają aktywizować organizm, podnosząc jego tonus, usprawniając krwiobieg i stymulując rytm pracy serca. Serce pracuje bardziej wydajnie, a w przypadkach arytmii udaje się całkowicie uregulować jego akcję. Ponadto ogólna stymulacja pola magnetycznego organizmu będzie w pewnym stopniu sprzyjała stabilizacji (powstrzymaniu) procesu powstawania łagodnych nowotworów, zapobiegając powstawaniu zastojów. "Berła Horusa" typu Kont z węglem i żelazem aktywizują proces rozkładu soli i ich wydalania z organizmu drogą naturalną.

---