1. W poziomo skierowanym polu elektrycznym o natężeniu E zawieszono na nieważkiej nici kulkę o masie m. Obliczyć wartość ładunku jaki należy umieścić na kulce aby nić odchyliła się od pionu o kąt 

ODP:

q = tg * m * g / E

2. Napisać prawo Gaussa i korzystając z tego prawa obliczyć natężenie pola elektrycznego E w odległości d od nieskończonej jednorodnie naładowanej płaszczyzny ładunkiem o gęstości powierzchniowej e.

Niech ktoś cos rzeczowego napisze wszędzie jest po milion stron i wzorow

3. Obliczyć promień i okres obiegu elektronu o masie m=9,1*10^-31 kg i ładunku q=1,6*10^-19 C poruszającego się prostopadle do linii pola magnetycznego o indukcji B=10 T.

Obliczenie okresu:

v = q*B*r/m

s= 2 * p * r ; s= v * T

2*p * r = v * T

2 * p* r = q*B*r/m * T ... r się skraca

T = 2*p*m/q*B

T=3,57*10^-12

R= m*V/q*B tutaj rysiu dał dupy

4. Obliczyć indukcję magnetyczną w środku odległości międzydwoma nieskończenie długimi prostoliniowymi przewodnikami odległymi o 1 m przez które płyną prądy o natężeniu I₁=2A, I₂ = 4 A w tym samym kierunku (w kierunkach przeciwnych) (μ_o = 4π * 10^-7 N/A²).

B=u0*ur*I/2piR, gdzie R=1/2, Ur=1 B=B1+B2, B=B1-B2

B = (u*I) / (2pi*d) gdzie d- to odleglosc od przewodu. Jak pradyplyna w ta odwrotna strone to sumujemy B od dwóch przewodnikow, jak plyna w ta sama strone to różnica B. Narysowac sobie trzeba i wtedy ladniewidac :p. Ja korzystalem z reguly prawej reki, czyli kciuk z kierunkiem pradu a zamykajacesie palce dloniwskazuja kierunek wektora B.

a) B=24x10^(-7) w tych samych kierunkach

b) B=8x10^(-7) w przeciwnych kierunkach

PROSZĘ niech ktoś to rozpisze bo jest średnio zrozumiale tj na liczbach rozwiazanie

5. Względna przenikalność elektryczna ośrodka ε_r = 4. Obliczyć współczynnik załamania światła ośrodka względem próżni oraz prędkość światła w tym ośrodku.

n =
=2

c`=

6. Chcesz dobrać substancję dla fotokomórki przeznaczonej do pracy w zakresie światła widzialnego (λ = 400- 750 nm). Który z wymienionych metali będzie odpowiedni do tego celu: tantal (W = 4,2 eV) wolfram (W= 4,5 eV), bar (W= 2,5 eV) czy lit (W =2,3 eV) (h=6.63*10^-34Js; m_e=9,1*10^-31 kg)? W oznacza pracę wyjścia elektronu z danego metalu

1.6eV < W < 3eV a wiec bedzie to lit (praca po srodku tego przedzialu)

7. Energia elektronu w stanie podstawowym atomu wodoru jest równa
   . Obliczyć długość fali elektromagnetycznej  wysyłanej przy przejściu elektronu z poziomu energetycznego o głównej liczbie kwantowej n =4 do stanu podstawowego (stała Plancka
   , prędkość światła
   ).

dE = Eo/n^2 - Eo

dE/h = f

c/f=λ

dE=8,85*10^-12/(4^2-8,85*10^-12)=5,53*10^-13

f=5,53*10^-13/6,62*10^-34= 8,35*10^20

=3*10^8/8,3534*10^20=1,024*10^-17

8. Dopisać brakujący (e) produkt (y) reakcji jądrowej:

9. Obliczyć długość fali de Broglie'a protonu przyspieszonego napięciem 100 KV.

lambda = h /pierwiastek z (2*U*q*m)

λ=

10. Obliczyć masę elektronu poruszającego się z prędkością 0.8c

11. Dane jest równanie fali w pręcie
    w jednostkach SI, gęstość pręta

ρ = 1000kg/m³. Obliczyć moduł Younga tego pręta

12. Prędkość fazowa fali v_f = a + bλ, a i b = const>0. Obliczyć prędkość grupową tej fali.

gdzie u to prędkość grupowa.

Zadania otwarte :

1. L=1m i=2A B=0,5T

1. W=? d=1m

W=F*s Siła Lorentza * droga, więc W = B*I*L*d = 1J

2. SEM=? V=1m/s

SEM= - B*dS / dt

Zmiana pola S = x*l gdzie l to długość tego przewodnika, a x odległość na jaką został przesunięty (droga). x = v*t, wstawiając do równania

SEM = - B * v * t * l / t = - Blv=-0,5*1*1=-0,5

2. Wyniki: 10.02,10.01,10,9.98,9.99,10.3,9.7,10,10.01,9.99 średnia: 100/10=10

Odchylenie standardowe:

U=

V=4/3*3,1415*5^3=523,33

Zadanie 3:

obliczamy błąd maksymalny x= klasa*zakres/100%=0,5*10/100%=0,05

x=0,5*50/100%=0,25

dI=0,05

dU=0,25

R=U/I=0,25/0,05=5

R=5 ohm

dR=dU/I+(dI*U)/I^2=(0,25/8)+(0,05*40)/8^2= 0,0625 w przybliżeniu 0,063

R=5+/-0,063

4.

5. WTF ?

6. wyprowadzenie prawa załamania:

Światło biegnie z punktu A do punktu B. Chcemy odnaleźć krzywą, po której się ono porusza. Załóżmy, że mamy dwa ośrodki optyczne o bezwzględnym współczynniku załamania i . Wtedy prędkość światła w każdym z tych ośrodków wynosi odpowiednio: i (rysunek). Oznaczmy przez x punkt, w którym światło przechodzi przez granicę dwóch ośrodków (najszybszą drogą dotarcia do tego punktu w jednorodnym ośrodku jest linia prosta). Czas potrzebny na przebycie tej drogi to:

gdzie a jest odległością między punktami A i B mierzoną w poziomie wzdłuż granicy ośrodków. Stacjonarność rozwiązania wymaga zerowania się pierwszej pochodnej czasu po x

Zatem:

10. Zasada działania reaktora jądrowego

Reaktor jądrowy, urządzenie, w którym zachodzi kontrolowana, samopodtrzymująca się łańcuchowa reakcja rozszczepienia jąder pierwiastków ciężkich (jądrowe reakcje łańcuchowe) na dwa lżejsze. Reakcja rozczepiania jąder zachodzi pod wpływem powolnego neutronu. Neutron krążący z prędkością odpowiadającą prędkości ruchów cieplnych (2m/s), zwanym neutronem termicznym, łączy się z jądrem substancji rozszczepialnej, czyniąc je niestabilnym. Jądro deformuje się, przewęża, a w końcu rozpada na dwa jądra stabilne, emitując przy tym kilka neutronów(3) oraz porcje energii. Część powstałych neutronów jest wychwytywana przez substancję dobrze pochłaniającą neutrony, np. kadm lub bor. W wyniku reakcji rozszczepiania (jądra rozszczepienie) w rdzeniu reaktora jądrowego wytwarza się promieniowanie jądrowe oraz ciepło. Gdy liczba neutronów powstających w reaktorze jądrowym w jednostkowym czasie w wyniku rozszczepień jest równa liczbie neutronów traconych w tym samym czasie wskutek pochłaniania i ucieczki, wówczas reaktor pracuje w stanie ustalonym (tzw. stan krytyczny reaktora jądrowego); jest to normalny stan pracy reaktora jądrowego, który można osiągnąć przy różnym poziomie produkcji i strat neutronów. Jeśli intensywność reakcji narasta, to stan jest nadkrytyczny, gdy wygasa, to stan jest podkrytyczny. Nowe jądra powstające w trakcie rozszczepienia, zw. fragmentami rozszczepienia, dają początek łańcuchom rozpadów promieniotwórczych; elementy tych łańcuchów stanowią produkty rozszczepienia (olbrzymia większość z nich — kilkaset — to izotopy promieniotwórcze).

Energia wiązania jądra atomowego określa energię potrzebną do rozdzielenia jądra atomowego na protony i neutrony. Energia wiązania jest ważnym kryterium decydującym o trwałości jądra atomowego.

Reakcja rozszczepiania: n + 235U → 236U* → 141Ba + 92Kr + 3n + Q

---