PYTANIA TESTOWE - INSTRUKTORZY WROCŁAW
Metodyka nauczania i psychologia

1. Dydaktyka to:

1. nauka o nauczaniu i uczeniu się

2. nauka o psychice człowieka

3. nauka o społeczeństwie

2. Nauczanie to proces:

1. planowana i systematyczna praca nauczyciela z uczniami, mająca na celu wywołanie pożądanych, trwałych zmian w postępowaniu, predyspozycjach i części osobowej pod wpływem uczenia się i opanowania wiedzy, przeżywania wartości i działań praktycznych

2. systematyczna praca nauczyciela z uczniami

3. opanowania wiedzy

3. Przez metodę kształcenia należy rozumieć:

1. właściwości merytoryczne

2. zdobywanie kwalifikacji i doświadczenia nauczyciela

3. określony sposób pracy nauczyciela z uczniami, umożliwiający im dochodzenie do opanowania określonych wiadomości i umiejętności oraz rozwijania zdolności i zainteresowań poznawczych

4. Osobowość została zdefiniowana jako:

1. zbiór względnie stałych, charakterystycznych dla danej jednostki cech i właściwości, które wyznaczają jej zachowanie i pozwalają odróżnić ją od innych

2. zbiór pozytywnych reakcji człowieka

3. zbiór negatywnych reakcji człowieka

5. Podaj definicje pojęcia temperamentu człowieka:

1. zespół pewnych, względnie stałych cech osobowości, charakterystycznych dla danej jednostki, przejawiających się w jej zachowaniu, procesach psychicznych - zwłaszcza emocjonalnych

2. zespół myśli - charakterystycznych dla danej jednostki

3. zespół odruchów - charakterystycznych dla danej jednostki

1. Metoda stosowana w nauczaniu praktycznym to:

1. instruktaż, pokaz

2. dyskusja

3. wykład

2. Zasada łączenia teorii z praktyką polega na:

1. umiejętności uczenia się

2. indywidualizacji

3. przygotowania ucznia do racjonalnego posługiwania się wiedzą w rozmaitych sytuacjach praktycznych

3. Treści nauczania to:

1. formy nauczania

2. zasób faktów, pojęć, prawidłowych związków i treści przekazywanych przez nauczyciela oraz bezpośrednio opanowanych przez uczniów w procesie kształcenia

3. opanowanie przez uczniów wiedzy w procesie kształcenia

9. Aby rozpoznać temperament kierowcy - będziesz obserwował jego:

1. wrażliwość i impulsywność, myśląc o jego budowie układu nerwowego

2. budowę ciała, mając na uwadze jego wzrost

3. wygląd zewnętrzny, mając na uwadze jego mimikę twarzy, gest

1. Środki dydaktyczne to:

1. przedmioty, które dostarczają uczniom określonych bodźców sensorycznych oddziałujących na ich wzrok, słuch, dotyk - ułatwiają bezpośrednie i pośrednie poznawanie rzeczywistości

2. materiał do podstawowego i gruntowego opanowania

3. struktura przedmiotu i treści

2. Lekcja to:

1. organizacja i planowanie działalności dydaktycznej

2. poznawanie i rozumienie pewnych pojęć w określonym czasie

3. organizacyjna forma nauczania oparta na realizacji określonych zadań dydaktycznych w ciągu ustalonego czasu

3. Fazy jednostki lekcyjnej to:

1. wstęp, część właściwa, zakończenie

2. miejsce uczenia się, czas zajęć

3. konsultacje, kolokwia

4. Szkolenie dorosłych oparte jest w dużym stopniu o:

1. umiejętności obserwacji

2. prowadzenie dyskusji

3. samokształcenie

5. Przygotowanie instruktora do lekcji polega na:

1. przygotowaniu pytań i odpowiedzi

2. przygotowaniu merytorycznym, metodycznym i organizacyjnym

3. przygotowaniu planu zajęć

6. Dobór metod nauczania zależy między innymi od:

1. zrozumienia materiału, sprawdzenia pracy domowej, wykorzystania i wzbogacania poznanych zagadnień

2. celów lekcji, treści, poziomu intelektualnego słuchaczy, czasu, bazy dydaktycznej

3. przebiegu procesu kształcenia

7. Biorąc pod uwagę procesy emocjonalne osoby prowadzącej pojazd - dokonaj podziału emocji:

1. ujemne

2. świadome i nieświadome

3. dodatnie

8. Komunikacja interpersonalna została zdefiniowana jako:

1. proces, dzięki któremu jednostka przekazuje własne uwagi

2. proces, dzięki któremu jednostka przekazuje i otrzymuje informacje w bezpośrednim kontakcie z inną osobą - za pomocą przekazu werbalnego (wypowiedzi) i niewerbalnego, na który składają się między innymi mimika, gesty, pozycja ciała

3. proces dzięki któremu jednostka otrzymuje informacje

9. Nośnikami przekazu wiadomości są komunikaty:

1. werbalne

2. niewerbalne

3. praktyczne

1. Zasady nauczania to:

1. różnice w tempie pracy poszczególnych uczniów

2. bezpośrednie poznawanie rzeczy i zjawisk

3. ogólne normy postępowania dydaktycznego stosowane w celu osiągnięcia założonych celów dydaktycznych

2. Dydaktyka zajmuje się w szczególności:

1. oceną pracy nauczyciela

2. wskazywaniem celów, doborem treści, metodami pracy, zasadami nauczania oraz warunkami działalności dydaktycznej

3. czynnościami i procesami umożliwiającymi poznanie społeczeństwa

3. Ćwiczenie polega na:

1. wymianie informacji i poglądów

2. wielokrotnym wykonywaniu określonych czynności w celu uzyskania coraz wyższej sprawności

3. kierowanej rozmowie nauczyciela z uczniami

4. Do metod prowadzenia zajęć praktycznych należą:

1. pokaz

2. instruktaż

3. pogadanka

5. Do jakich metod zaliczysz wykład konwersatoryjny:

1. podających

2. problemowych

3. praktycznych

6. Formy oceniania stosowane w dydaktyce kształcenia kursowego to:

1. oceny szkolne

2. punkty w testach

3. komentarze

7. Przebieg rozmowy pomiędzy nadawcą a odbiorcą polega na:

1. przekazywaniu uwag

2. kodowaniu zbioru zachowań - przekazywaniu sygnału - odbiorze sygnału -odkodowaniu - odtworzeniu wiadomości

3. interpretacji zasłyszanych uwag

8. Podstawą spostrzegania u kierowcy są:

1. zmysły wzrokowe

2. zmysły wewnętrzne

3. zmysły zewnętrzne

9. Motywacja jest rozumiana jako:

1. różne zachowania ludzkie

2. wewnętrzny mechanizm, który uruchamia i organizuje ludzkie zachowanie oraz kieruje na osiągnięcie celu

3. zachowanie niezależne od człowieka

28. Podstawowe cechy opowiadania jako metody nauczania to:

513. A. słowny przekaz rzeczywistości znanej wykładowcy z własnego doświadczenia

514. B. zastąpienie obserwacji naturalnych rzeczy i zjawisk słowną opowieścią, w której wykładowca odwołuje się do doświadczeń własnych i słuchaczy

C. atrakcyjny przekaz werbalny o charakterze sensacyjnym

515. Zasada nauczania - wiązania teorii z praktyką polega na:

1. stopniowaniu trudności

2. ilustracji treści nauczania przedmiotami materialnymi

3. przygotowaniu słuchacza do racjonalnego posługiwania się wiedzą w różnych sytuacjach praktycznych
   

516. Pokaz to metoda nauczania polegająca na:

1. obserwacji

2. prezentacji

3. ekspozycji

517. Zasada nauczania, wymagająca aby nauczanie rozpoczynało się od bezpośredniego zetknięcia się szkolonego z konkretnymi przedmiotami lub ich wizerunkami, to zasada:

1. systematyczności i stopniowania trudności

2. poglądowości

3. dostępności nauczania

518. Zasada nauczania, polegająca na tym, że wiadomości, umiejętności i nawyki są przekazywane (ćwiczone) we właściwej i logicznej kolejności, to zasada:

1. poglądowości

2. indywidualizacji i zespołowości

3. systematyczności i stopniowania trudności

519. Wg zasady nauczania, zwanej zasadą systematyczności i stopniowania trudności:

1. wiadomości są przekazywane we właściwej kolejności

2. wymagane jest bezpośrednie zetknięcie się szkolonego z konkretnymi przedmiotami

3. szkolenie rozpoczyna się od rzeczy prostych, a następnie przechodzi do rzeczy trudniejszych

520. Odruch kierowcy w ogólnym ujęciu to:

1. reakcja na wydawane polecenie

2. reakcja na dźwięki

3. reakcja przystosowawcza na bodziec zewnętrzny lub wewnętrzny zachodząca i kierowana przez układ nerwowy

521. Osobie prowadzącej samochód często towarzyszy odruch. Możemy wyodrębnić u człowieka następujące odruchy:

1. warunkowe

2. bezwarunkowe

3. różne

522. Nawyk to działanie, które jest nabyte przez:

1. ćwiczenia

2. opisywanie swoich umiejętności

3. opowiadanie o swoich umiejętnościach

1. Zasada nauczania, zwana zasadą dostępności nauczania, to zasada wymagająca:

1. dostosowania trudności materiału nauczania do poziomu obecnych wiadomości i umiejętności szkolonego

2. stosowania przez nauczającego dostępnych i zrozumiałych dla szkolonego pojęć

3. od wykładowców przedmiotów teoretycznych nawiązywania do zajęć praktycznych

2. Zasada nauczania, polegająca na stosowaniu różnych metod nauczania z różnymi osobami szkolonymi, to zasada:

1. wiązania teorii z praktyką

2. indywidualizacji i zespołowości

3. poglądowości

3. Wśród zasad nauczania występuje zasada:

1. aktywnego i świadomego udziału szkolonego w procesie nauczania

2. wykład

3. wiązania teorii z praktyką

4. Wśród zasad nauczania występuje zasada:

1. poglądowości

2. praktyczności

3. systematyczności i stopniowania trudności

5. Wśród zasad nauczania występuje zasada:

1. pogadanka

2. wiązania teorii z praktyką

3. ćwiczenia

6. Do metod nauczania teoretycznego zaliczamy:

1. pogadanka

2. instruktaż

3. pokaz

7. Do podających metod nauczania zaliczamy:

1. pogadanka i prelekcja

2. ćwiczenia i seminarium

3. pokaz i symulacja

8. Do problemowych metod nauczania zaliczamy:

1. wykład konwersatoryjny

2. seminarium

3. dyskusja
   
   

9. Metody nauczania spełniają funkcje:

1. służą zapoznaniu osób szkolonych z nowym materiałem

2. zapewniają utrwalenie zdobytej wiedzy

3. umożliwiają kontrolę i ocenę stopnia opanowanej wiedzy

10. Psychologia to nauka zajmująca się:

1. ogólnymi prawami rozwoju

2. powstawaniem i przebiegiem procesów psychicznych człowieka, jego świadomością, stanami emocjonalnymi, procesami związanymi z poznaniem

3. patologią społeczną

11. Reakcja człowieka to:

1. zachowanie się jednostki wywołane przez określone bodźce, często przybierające formy aktywności ruchowej, fizjologicznej lub słownej

2. analiza własnego postępowania

3. analiza postępowania wobec innych osób

12. Hipokrates dokonał podziału temperamentu człowieka, wg niego osoba pobudliwa, działająca pod wpływem dużych emocji to:

1. melancholik

2. choleryk

C. flegmatyk

1. Dydaktyka jako jedna z nauk pedagogicznych zajmuje się:

1. celami, treścią, procesem nauczania, zasadami, metodami, środkami, organizacją nauczania i uczenia się

2. procesem dydaktycznym, który oddziaływuje na całość osobowości osoby szkolonej, ukierunkowany na wszechstronny jej rozwój

3. stałą współzależnością w nauczaniu pomiędzy instruktorem jako kierownikiem pracy dydaktyczno - wychowawczej a szkolonymi

2. Instruktor powinien zawsze mieć na uwadze, że celem zajęć jest nie tylko wyuczenie, ale także wychowanie, i w związku z tym powinien zwracać uwagę na rozwijanie u osób szkolonych:

1. poczucia obowiązkowości i odpowiedzialności

2. inicjatywy i samodzielności oraz umiejętności współżycia z innymi

3. jakości i dyscypliny

3. Przy planowaniu i przeprowadzaniu ćwiczeń instruktor powinien:

1. mieć na uwadze, że przy nabywaniu umiejętności występuje szybkie ich narastanie, przy czym przedwczesne zaniechanie ćwiczeń prowadzi do szybkiej utraty nabytych umiejętności

2. mieć na uwadze, że trwałe kształtowanie i doskonalenie sprawności uzależnione jest od utrwalania umiejętności

3. uwzględniać to, że utrwalenie i doskonalenie umiejętności jest podstawą do osiągania sprawności

4. Dyskusja jest metodą nauczania:

1. sprzyjającą do jeszcze większej aktywności uczestników szkolenia niż pogadanka

2. w której rola instruktora ogranicza się do wytyczenia kierunku wypowiedzi, przestrzegania porządku w zabieraniu głosu i podsumowaniu wyników dyskusji

3. składającą się z trzech etapów: wprowadzenia, właściwej dyskusji i podsumowania wyników

5. Opis jest metodą nauczania:

1. znajdującą szerokie zastosowanie we wszystkich etapach nauczania; łączy się go prawie zawsze z pokazem i ćwiczeniami oraz wykorzystuje przy opowiadaniu, pogadance i dyskusji

2. gdzie należy zwracać szczególnie na właściwy dobór słów, prawidłowe słownictwo techniczne, nawiązywać do osobistych doświadczeń szkolonych

3. która kończy się syntezą - i połączeniem elementów składanych rzeczy lub zjawisk

6. Szkolenie praktyczne instruktor prowadzi w formie instruktaży, które powinny zawsze być prowadzone w sposób:

1. konkretny, zwięzły i praktyczny

2. indywidualny dla poszczególnych osób szkolonych

3. wskazujący wzorowe wykonanie czynności lub zadania

7. Instruktor podczas przeprowadzania instruktażu wstępnego wykorzystuje często metodę pogadanki, mającej na celu:

1. pobudzenie osób szkolonych za pomocą umiejętnie dobranych pytań do wzajemnej wymiany zdań

2. zainteresowanie osób szkolonych przedmiotem ćwiczeń i wyzwolenie w nich energii do samodzielnego myślenia

3. poszerzenie i pogłębienie wiadomości i zmuszenie do myślenia przy wiązaniu teorii z praktyką

8. W procesie uczenia poprawnego zachowania się kierowcy podczas kierowania samochodem w ruchu drogowym jest:

A. wyćwiczenie u kierowcy prawidłowych odruchów warunkowych

2. uczenie metodą prób i błędów

3. uczenie poprzez zrozumienie i wypracowanie określonego schematu zachowań kierowcy, jako

uczestnika ruchu

1. Kształtowanie umiejętności i nawyków to lekcja:

1. podająca

2. eksponująca

3. ćwiczeniowa

2. Pomoce dydaktyczne płaszczyznowe to:

1. wykresy

2. schematy

3. makiety

3. Cele dydaktyczne ogólne są określane jako:

1. poznawcze

2. kształcące

3. kursant potrafi, rozumie

4. Łączenie teorii z praktyką to:

1. zasada nauczania

2. metoda nauczania

3. środek dydaktyczny

5. Metoda podająca to:

1. ćwiczenia

2. film

3. wykład

6. Określenie, że osoba szkolona „potrafi, zna, rozumie" klasyfikuje to cele dydaktyczne:

1. ogólne

2. szczegółowe

3. operacyjne

7. Do metod problemowych prowadzenia zajęć należą:

1. pogadanka, objaśnienie, opis

2. gry dydaktyczne, wykład problemowy, metoda badawcza

3. ćwiczenia, pomiar

8. Metoda symulacyjna należy do grupy metod:

1. podających

2. praktycznych

3. problemowych

9. Pogadanka polega na:

1. rozmowie nauczyciela z uczniami, przy czym nauczyciel jest w tej rozmowie osobą kierującą

2. słownym przekazywaniu określonych treści kształcenia w postaci wypowiedzi ciągłej, usystematyzowanej, w przystępnej formie

3. zwięzłym określeniu faktu o charakterze teoretycznym
   

10. Metoda symulacyjna, będąca jedną z problemowych metod nauczania, polega na:

1. odgrywaniu ról

2. zespołowym poszukiwaniu wielu pomysłów dotyczących rozwiązania jakiegoś problemu

3. odtworzeniu przez uczących się różnorodnych sytuacji problemowych

11. Metoda prowadzenia zajęć praktycznych, polegająca na wielokrotnym powtarzaniu czynności, to:

1. metoda laboratoryjna

2. metoda ćwiczeń

3. pogadanka

12. Do podstawowych funkcji pełnionych przez środki dydaktyczne należą:

1. funkcja motywacyjna, poznawcza, dydaktyczna i wychowawcza

2. funkcja pobudzająca, rozrywkowa, dydaktyczna oraz poglądowa

3. funkcja wychowawcza, pobudzająca i stymulująca

13. Do wizualnych środków dydaktycznych należą:

1. maszyny uczące i egzaminujące

2. nagrania magnetofonowe, audycje radiowe

3. przeźrocza, foliogramy, obrazy odbite

14. Funkcja motywacyjna środków dydaktycznych polega na:

1. wywołaniu pozytywnego nastawienia do uczenia się poprzez budzenie zaciekawienia i zainteresowanie dla przedmiotu poznania

2. pobudzeniu sfery emocjonalnej, na wywołaniu przeżyć i kształtowaniu postaw uczniów

3. poznawaniu przez uczących się określonej rzeczywistości

15. Biorąc za kryterium podziału sposób eksponowania bodźców zmysłowych, środki dydaktyczne dzieli się na:

1. naturalne, techniczne, symboliczne

2. proste i złożone

3. wzrokowe, słuchowe, wzrokowo - słuchowe, oraz częściowo automatyzujące proces nauczania

1. A

2. A

3. C

4. A

5. A

6. A

7. C

8. B

9. A

10. A

11. C

12. A

13. C

14. B

15. B

16. AC

17. B

18. AB

19. C

20. B

21. B

22. AB

23. B

24. BC

25. B

26. A

27. B

28. B

29. C

30. B

31. B

32. C

33. AC

34. C

35. AB

36. A

37. A

38. B

39. AC

40. AC

41. B

42. A

43. A

44. ABC

45. ABC

46. B

47. A

48. B

49. A

50. ABC

51. ABC

52. ABC

53. ABC

54. A

55. AB

56. C

57. C

58. AB

59. AB

60. A

61. C

62. B

63. B

64. C

65. A

66. C

67. B

68. A

69. C

70. A

71. C

Strona8

---