Hemostaza. Prawidłowa i patologiczna hemostaza.
Hemostaza-obejmuje całość procesów związanych z utrzymaniem krwi w stanie płynnym w naczyniach krwionośnych oraz hamowanie krwawienia w miejscu uszkodzenia naczynia.
Mechanizmy warunkujące zachowanie równowagi układu hemostazy są złożone:
Proces krzepnięcia-prowadzi do tworzenia zakrzepu i zahamowania krwawienia w miejscu uszkodzenia naczynia.
Proces fibrynolizy-prowadzi do rozpuszczenia zakrzepu i utrzymania krwi w stanie płynnym.
Na układ hemostazy składa się wiele czynników:
Śródbłonek naczyń krwionośnych (hemostaza naczyniowa)
Płytki krwi (hemostaza płytkowa)
Białka prokoagulacyjne osocza (hemostaza osoczowa)
Układy kontrolujące układ fibrynolityczny i białka inhibitorowe o charakterze antykoagulantów
Czynniki kontaktu: |
Czynniki zespołu protrombiny : |
Czynniki aktywowane przez trombinę: |
|
|
|
F I - fibrynogen
F II - protrombina
F III - tromboplastyna tkankowa
F IV - jony wapnia
F V - proakceleryna
F IV - akceleryna
F VII - prokonwertyna
F VIII - czynnik przeciwhemofilowy A
F IX - czynnik przeciwhemofilowy B
F X - czynnik Stuarta
F XI - czynnik przeciwhemofilowy C
F XII - czynnik Hagemana
F XIII - czynnik stabilizujący fibrynę, prekalikreina i kininogen wielkocząsteczkowy
Przebieg kaskady krzepnięcia krwi zachodzi na powierzchni płytek krwi:
Indukcja: przerwanie ciągłości ściany naczynia doprowadza do kontaktu osocza z komórkami zwierającymi czynnik tkankowy TF. Kluczową reakcją fazy jest interreakcja pomiędzy TF - F VIIa. Czynnik VII aby być aktywny musi ulec reakcji rozszczepienia np. przez trombinę IXa. Sam czynnik VII nie wykazuje aktywności proteolitycznej, nabywa ją dopiero po ąz TF. Tak powstały kompleks TF/VIIa katalizuje aktywację czynnika X i IX.
Wzmocnienie (propagacja): aktywacja F IX przez kompleks TF/VIIa rozpoczyna drugą fazę. Aktywny czynnik IX wraz z VIIIa, Ca2+, Pl (fosfolipidy błonowe) tworzy kompleks zwany TENAZA, którego zadaniem jest aktywacja czynnika X. Aktywny F X w obecności F Va, Pl, Ca2+ tworzy kompleks PROTROMBINAZA przekształcając F II w F IIa.
Faza efektorowa: trombina rozszczepia cząsteczki fibrynogenu na monomery fibryny i fibrynopeptyny A i B. Monomery fibryny polimeryzują tworząc zewnątrz lub wewnątrz naczyniowe złogi fibryny stabilizowane dwusiarczkowymi wiązaniami tworzonymi przy współudziale F XIIIa. Powstający włóknik z jednej strony może być fizjologiczna reakcją naprawcza na uszkodzenie ściany naczynia, ale z drugiej przez tworzenie się zakrzepów czynnikiem uszkadzającym narządy.
Aktywacja zachodzi na powierzchni komórek, nie przebiega z fizjologicznie znaczącą szybkością w fazie płynnej osocza. Na fosfolipidach błon komórkowych powstaje bowiem
Kompleks TENAZA [IXa - VIIIa - X - Ca2+ ] prowadzi do aktywacji F X
Kompleks PROTROMBINAZA [ Xa - Va - II - Ca2+]
Fosfolipidów do tworzenia tych kompleksów dostarczają przed wszystkim płytki krwi, które uległy adhezji do uszkodzenia w ścianie naczynia.
W kompleksach takich aktywacja jest 104 - 105 razy szybsza niż wtedy, gdy wolne czynniki krzepnięcia reagują ze sobą w roztworze.
Stany chorobowe - zwiększona przepuszczalność ściany naczynia lub niedobór składowych układu krzepnięcia. Krwawienia mogą być zbyt silne, zbyt długo trwające, bez odpowiedniego powodu.
Skazy naczyniowe (wazopatie) - zaburzenia hemostazy w zakresie naczyń o różnym charakterze (np. zwiększona łamliwość przy prawidłowej krzepliwości).
Skazy płytkowe (trombocytopatie) - zaburzenia hemostazy wywołane zmniejszenie liczby płytek krwi (tormbocytopenie) lub upośledzenie ich funkcji (trombocystenie, trombocytopatie)
Skazy osoczowe (koagulopatie) - zaburzenia hemostazy wywołane zmianami w zakresie krzepnięcia i fibrynolizy (niedobór czynników krzepnięcia lub zmniejszonej ich aktywności, działania inhibitorów krzepnięcia lub czynników uczynniających fibrynolizę)
Podział skaz krwotocznych:
Skaza krwotoczna naczyniowa |
WRODZONE: NABYTE: plamica stacza, plamica mechaniczna, plamica polekowa, szkorbut, plamica po zakażeniach, |
Skaza krwotoczna płytkowa |
WTÓRNE: zapalenie ostre i przewlekłe, choroby nowotworowe, niedokrwistość hemolityczna, powysiłkowe, |
Skaza krwotoczna osoczowa |
WRODZONE: hemofilia A i B, choroba von Willenbanda, NABYTE: niedobór wit. K, DIC, choroby wątroby, po leczeniu heparyną |
Skaza związana z nieprawidłowa liczbą płytek |
MAŁOPŁYTKOWOŚĆ: uwarunkowane obniżeniem wytwarzania płytek, niedokrwistość plastyczna, aplazja megakariocytowa, spowodowana nadmiernym niszczeniem płytek |
Skaza związana z nieprawidłowa funkcją płytek |
WRODZONE: zaburzenia adhezji, zaburzenia agregacji, zaburzenia uwalniania substancji wewnątrzpłytkowych, zespół szarych płytek NABYTE: mocznica, choroby wątroby, ostre białaczki, dysproteinemia |
Wywiad w diagnostyce skaz:
Wiek badanego:
Pierwsze objawy skazy w okresie poporodowym - krwawienia z pępowiny sugeruje niedobór F XIII
Pierwsze objawy skazy w okresie wczesnego dzieciństwa - hemofilia A, B, C, parahemofilia, wrodzone trombocytopatie
Pleć badanego:
Okres pokwitania - małopłytkowość samoistna
Skazy dziedziczone w sposób autosomalny u obu płci - choroba von Willenbanda
Skazy dziedziczone jako cecha recesywna sprzężona z płcią - u mężczyzn hemofilia A i B
Wywiad rodzinny pozwala ustalić czy kobiety są nosicielami genu recesywnego i czy przekazują go swoim synom.
Zakrzepica:
Zakrzepem lub skrzepliną nazywa się zażyciowe wewnątrznaczyniowe ograniczone skrzepnięcie krwi w którym współuczestniczą czynniki osoczowe, naczyniowe i komórkowe.
Skrzep występuje in vitro poza naczyniami, w naczyniach wyłącznie po śmierci.
Stany zakrzepowo-zatorowe, które wg triady Virchowa charakteryzują się:
Zaburzeniami naczyniowymi, warunkowanymi zmianami w śródbłonku ( miażdżyca, hiperhomocysteinemia)
Zmianami w przepływie krwi polegającym na zastoju lub zwolnieniu
Zmianami w składzie krwi, warunkującymi tzw. zespół nadkrzepliwości
Dane kliniczne sugerujące stan nadkrzepliwości
Zakrzepica w rodzinie
Nawracające samoistne stany zapalne
Zakrzepica o niezwykłych umiejscowieniach
Zakrzepica w młodym wieku
Oporności na leczenie antykoagulantami
Zespół martwicy po antykoagulantach
Zakrzepica w czasie ciąży
Wędrujące zakrzepowe zapalenie żył powierzchniowych.