PYTANIA EGZAMINACYJNE „DZIECKO I KULTURA WSPÓŁCZESNA”

1. Podaj 5 faz międzykulturowego podejścia do edukacji i omów istotę orientacji międzykulturowej oraz orientacji na kulturę dominującą.

2. Podaj definicję następujących pojęć: media, mass-media, multi-media.

Środki masowego przekazu - ( mass media, publikatory ) - środki społecznego komunikowania o szerokim zasięgu, czyli prasa , telewizja, internet, a w szerszym znaczeniu także książka, film, plakat. Środki masowego przekazu to element kultury masowej.

Media - przekaźniki, środki masowego przekazu ( tj. RTV, prasa, kino ). Mass media - media masowe, środki przekazu ( jak prasa, kino, RTV ). Medium, media ( ang. ) - pośrednictwo Mass - masowe Multi - Multy - w założeniach wielo; wiele; wielokrotny, dużo, dotyczący wielu części Multus (łac.) - liczny

3. Czym są środki masowego oddziaływania?

Środki masowego oddziaływania - ( śr. masowej komunikacji ) urządzenia przekazujące określone treści ( komunikaty ) poprzez kontakty pośrednie ( zalicza się do nich radio, film, tv, prasę ); przekazują one różne treści posługując się obrazami, słowami, dźwiękami. Akt przekazywania przez jakiegoś nadawcę określonego komunikatu bywa nazywany procesem komunikacji lub informacji. Proces ten może mieć charakter bezpośredni, gdyż komunikat jest przekazywany odbiorcy przez nadawcę w bezpośrednim kontakcie interpersonalnym; może też odbywać się pośrednio poprzez wykorzystanie środków masowego oddziaływania.

W tym drugim przypadku nadawcami informacji mogą być specjaliści różnej kategorii, uczeni, działacze, pisarze, twórcy filmowi, plastycy, muzycy, inżynierowie oraz wszyscy inni, którzy za pośrednictwem słowa, obrazu i dźwięku zamierzają wywrzeć jakiś wpływ na nieznanych sobie odbiorców. Cechą specyficzną środków masowego oddziaływania jest to, że komunikaty trafiają względnie równocześnie do wielu odbiorców.

4. Co nazywamy procesem komunikacji (informacji)?

Akt przekazywania przez jakiegoś nadawcę określonego komunikatu bywa nazywany procesem komunikacji lub informacji. Proces ten może mieć charakter bezpośredni, gdyż komunikat jest przekazywany odbiorcy przez nadawcę w bezpośrednim kontakcie interpersonalnym; może też odbywać się pośrednio poprzez wykorzystanie środków masowego oddziaływania.

5. Na czym polega model Andrew Tudora?

Według Andrew Tudora, struktura społeczna określa społeczne usytuowanie nadawcy i odbiorcy oraz funkcje przekaźnika, a kultura - orientacje i oczekiwania ( poznawcze, ekspresywne i wartościujące ) nadawcy i odbiorcy oraz język przekaźnika rozumianego jako treści i kanał przekazu. Model te obejmujący zarówno środki masowego przekazu, jak i placówki upowszechniania kultury, pozwala na uchwycenie zasadniczych różnic i zbieżności.

Model społeczno kulturowy Tudora - 1970. Model ten uwzględnia stosunkowo najpełniej społeczne i kulturowe uwarunkowania procesu komunikowania.

6. Narysuj model społeczno-kulturowy A.Tudora.

7. Przedstaw 6 funkcji języka masowych przekazów wg Romana Jakobsona.

Do badań nad językiem masowych przekazów często stosuje się wyniki badań nad językiem naturalnym min. wykorzystuje się podział funkcji naturalnych i wprowadzony przez Romana Jakobsona. Są to: - funkcja ekspresywna - skierowana do adresata i mająca na celu wywołanie w nich pożądanych przez nadawcę reakcji. -Funkcja fatyczna - ma na celu podtrzymanie łączności między nadawcą a odbiorcą - funkcja konatywna - zawiera nakazy dla odbiorcy ( sformułowanie w formie najczęściej rozkazującej typu „słuchaj” lub wołacza - „hej”), mające na celu wywołanie u niego jakiejś reakcji - funkcja metajęzykowa - ma na celu wyjaśnienie sensu niezrozumiałych dla odbiorcy stwierdzeń i zwrócenie uwagi na interpretację tekstu ( komentarz metajęzykowy wyjaśnia o co konkretnie chodzi ) - funkcja poetycka - ma znaczenie czysto estetyczne - funkcja referencyjna - odwołuje odbiorcę do określonej sytuacji, nawiązuje do ogólnie znanych faktów.

8.Czym są środki masowego przekazu w kontekście kultury masowej oraz jakie grupy ludzi wywierają wpływ na innych?

Środki masowego oddziaływania - ( śr. masowej komunikacji ) urządzenia przekazujące określone treści ( komunikaty ) poprzez kontakty pośrednie ( zalicza się do nich radio, film, tv, prasę ); przekazują one różne treści posługując się obrazami, słowami, dźwiękami. Akt przekazywania przez jakiegoś nadawcę określonego komunikatu bywa nazywany procesem komunikacji lub informacji. Proces ten może mieć charakter bezpośredni, gdyż komunikat jest przekazywany odbiorcy przez nadawcę w bezpośrednim kontakcie interpersonalnym; może też odbywać się pośrednio poprzez wykorzystanie środków masowego oddziaływania.

W tym drugim przypadku nadawcami informacji mogą być specjaliści różnej kategorii, uczeni, działacze, pisarze, twórcy filmowi, plastycy, muzycy, inżynierowie oraz wszyscy inni, którzy za pośrednictwem słowa, obrazu i dźwięku zamierzają wywrzeć jakiś wpływ na nieznanych sobie odbiorców. Cechą specyficzną środków masowego oddziaływania jest to, że komunikaty trafiają względnie równocześnie do wielu odbiorców.

9.Wymień 5 funkcji i zadań mediów w społeczeństwie wg Denisa McQuaila.

* Informacja - dostarczanie informacji o wydarzeniach i sytuacji w społeczeństwie, kraju i na świecie -wskazywanie rozkładu sił we władzy politycznej - ułatwianie innowacji, adaptacji i rozwoju

* Korelacja - wyjaśnianie, interpretowanie oraz komentowanie znaczenia i sensu wydarzeń i informacji - popieranie ustalonych norm i autorytetów - socjalizacja - koordynowanie jednostkowych i zbiorowych działań społecznych - tworzenie consensusu społecznego i politycznego - ustalanie autorytetów i nadawanie statusu społecznego

* Kontynuacja - wyrażanie dominującej kultury oraz subkultur i nowych wydarzeń kulturowych - wytwarzanie i utrzymywanie wspólnoty wartości

* Rozrywka seksualna - organizowanie zabawy, odprężenia i relaksu - redukowanie napięcia społecznego

* Mobilizacja - kampanie publiczne w sferze polityki, rozwoju ekonomicznego, wojny i religii

10.Czym są media lokalne (z wyjaśnieniem kryteriów: lokalnego zakresu zainteresowania i lokalnego zasięgu oddziaływania)?

Media lokalne - środki przekazu, które można wyodrębnić z krajowego systemu medialnego poprzez odwołanie się do dwóch podstawowych kryteriów: lokalnego zakresu zainteresowania i lokalnego zasięgu oddziaływania.

Lokalny zakres zainteresowania oznacza dominację w przekazie medialnym problematyki bezpośrednio lub pośrednio nawiązującej do miejscowej rzeczywistości społecznej, politycznej i gospodarczej, w której funkcjonuje ona, mniej lub bardziej wyodrębniona.

Lokalny zasięg oddziaływania może być rozpatrywany w dwóch wymiarach: geograficznym i społecznym. Pierwszy z nich sprowadza się do stosunkowo niewielkiego obszaru dystrybucji przekazu medialnego. W Polsce co do zasady jest on mniejszy niż terytorium województwa. Wymiar społeczny zasięgu danego medium lokalnego koncentruje się natomiast na odbiorcach przekazu: ich liczbie, cechach demograficznych i określonej charakterystyce społecznej.

11.Wymień funkcje mediów lokalnych i omów 3 wybrane.

• f. informacyjna - podstawowe zadanie mediów lokalnych, sprowadzające się do dostarczania odbiorcom informacji dotyczących życia lokalnej społeczności oraz prezentowania najważniejszych zjawisk i tendencji z zakresu miejscowej rzeczywistości społecznej, politycznej i gospodarczej

• f. opiniotwórcza - blisko powiązana z f. inf., polega na kształtowaniu lokalnej opinii publicznej. Zadanie to w praktyce realizowane jest w trzech wymiarach: poprzez prezentowanie w mediach lokalnych rozmaitych opinii dotyczących miejscowej rzeczywistości społecznej, poprzez stymulowanie odbiorców do wypracowania własnego stanowiska odnośnie poszczególnych problemów oraz poprzez stworzenie im forum dla wyrażania własnych poglądów, przez co odbiorcy mediów stają się pełnoprawnymi uczestnikami dialogu publicznego

• f. kontrolna - często towarzyszy wspomnianym powyżej zadaniom mediów lokalnych przy czym można ja rozpatrywać w dwojakim zakresie. Rozumiana wąsko, oznacza monitorowanie działalności władzy samorządowej oraz innych instytucji publicznych. W ujęciu szerokim, obejmuje wszystkie działania zmierzające do wykrywania i nagłaśniania rozmaitych nieprawidłowości z zakresu lokalnego życia społecznego

• f. socjalizacyjno-wychowawcza - jednym z jej elementów jest przekazywanie wartości, norm, poglądów i wzorców postępowania, które obowiązują w danej lokalnej społeczności i których przyswojenie jest niezbędne do pełnego uczestnictwa w jej życiu. Lokalne środki przekazu stanowią również instrument kontroli społecznej, ponieważ w swoim przekazie nagradzają za właściwe relacje jednostki ze środowiskiem oraz karzą za przyjmowanie postaw uznawanych za niewłaściwe ze względu na swoją zdolność do kształtowania i przekształcania świadomości odbiorców, media lokalne nie tylko utrwalają wartości, normy i wzory kulturowe akceptowane w danej społeczności, ale również dokonują ich twórczej weryfikacji poprzez inicjowanie procesów przemian społecznych, które w konsekwencji zmieniają standardy obowiązujące w danej społeczności

• f. integrowania społeczności lokalnej - budowanie poczucia więzi członków lokalnej społeczności z ich „małą ojczyzną” oraz kształtowani poczucia dumy z przynależności do niej. W praktyce zadanie to realizowane jest przez wspomniane już promowanie wspólnych dla danego środowiska wzorów, norm, ideałów i wartości. Media lokalne często podkreślają również odrębność i wyjątkowość charakteru danej społeczności, m.in. wspierając rozwój lokalnej kultury oraz kultywując miejscowe tradycje i zwyczaje. W obrębie tej funkcji mieści się także budowanie poczucia solidarności członków lokalnej społeczności wobec problemów tak miejscowych, jak i zewnętrznych (spoza obszaru lokalnego).

• f. promowania inicjatyw lokalnych - jej istotę stanowi motywowanie odbiorców mediów lokalnych nie tylko do zainteresowania się problemami miejscowej rzeczywistości społecznej i zajęcia wobec nich stanowiska, ale również do aktywnego włączenia się w ich rozwiązywanie. Media lokalne często nie ograniczają się wyłącznie do zachęcania czytelników do działania, ale same występują z konkretnymi inicjatywami lokalnymi, dla których szukają poparcia wśród swoich odbiorców

• f. rozrywkowa - dostarczanie czytelnikom szeroko pojmowanej rozrywki

• f. reklamowo-ogłoszeniowa - zapewnianie możliwości zamieszczania komunikatów przez podmioty lokalnego życia publicznego, takie jak miejscowe przedsiębiorstwa, fundacje i organizacje czy lokalne władze

12. Jakie dwa nurty zostały wyodrębnione w zakresie manipulacji świadomością narodu przez władze?

Dwa przejaskrawione nurty:

1. świat powszechnego dobrobytu, szczęścia, miłości i drobnych problemów dnia codziennego, przekazywany głównie w serialach telewizyjnych ( min. długich i naiwnych seriali produkcji brazylijskiej ).

2. to świat przemocy, okrucieństwa i racji silniejszego, w którym mimo wszystko zwycięstwo dobra i sprawiedliwość schodzi na drugi plan. Eksponowany jest on w filmach grozy i kryminałach. W brutalne sceny obfituje masowa rozrywka w telewizji, radio, film, a nawet prasa czy książka.

13.Jakie sposoby manipulowania treściami propagandowymi (w mediach), mającymi na celu niszczenie więzi społecznych wyszczególnił Maciej Iłowiecki?

Maciej Iłowiecki ( w okresie stanu wojennego po paru latach jego zawieszenia ) tak charakteryzuje kilka sposobów manipulowania treściami propagandowymi, mającymi na celu niszczenie więzi społecznych.

• pozbawienie ludzi tzw. atrybutów identyfikacyjnych

• najpierw wymazywanie napisów na murach, rysunków i symboli „ Solidarności” a następnie zawłaszczanie elementów tradycji i wartości narodowych

• tworzenie w życiu społecznym i umysłowym rozgałęzionego systemu pozorów

• manipulowanie informacjami, stosowanie „ prawdy niepełnej” lub „ prawdy formalnej”, zacieranie różnic między faktami a interpretowaniem faktu

• manipulowanie żywym językiem, nadawanie innych znaczeń słowom

• metodę zamazywania kryteriów dobra i zła, prawdy i fałszu, obiektywności i życzeń czy prezentowanie opinii grup rządzących lub grup interesów

/ zawiera to w/w podbudowę w różnych koncepcjach min. koncepcja mniejszego zła, ochrony państwa, winy narodu, kompromitacji zwyciężonego, nadopieki

14.Jakie typy uczestnictwa kulturowego wyodrębnił Andrzej Tyszka?

Andrzej Tyszka wyodrębnił cztery zasadnicze typy uczestnictwa kulturalnego ograniczając je do uczestnictwa „ zinstytucjonalizowanego”, przebiegającego zasadniczo „ poza domem”, czy w ścisłym związku z ty co znajduje się „ poza domem „ np. wypożyczanie książek z biblioteki, oglądanie telewizji, słuchanie radia.

W układzie hierarchicznym, od najwyższego do najniższego stanowią je:

- uczestnictwo aktywne i wszechstronne z nst cechami: inicjatywność, regularność kontaktu, zaangażowanie społeczne, ekspresja i twórczość

- uczestnictwo ograniczenie aktywne, kompensacyjne, z nst cechami :mniejszy zakres kontaktów kulturalnych, mniejsza intensywność kontaktów, brak zaangażowania społecznego w pracę instytucji; wyraźna przewaga domowych zajęć kulturalnych nad „ pozadomowymi”

- uczestnictwo sporadyczne i przypadkowe z nst cechami: minimalizacja pozadomowych kontaktów z treściami kultury, rzadkość i przypadkowość sytuacji określanej w potocznym języku „ pójść gdzieś, wybrać się dokądś” ; udział jedynie w widowiskach, kinie, występach okolicznościowych, zabawach, meczach sportowych

- absencja kulturalna - brak jakiegokolwiek udziału w zorganizowanych formach uczestnictwa kulturalnego

15.Wymień 5 typów aktywności kulturalnej.

Kiedy więc z tej szerszej perspektywy usiłujemy rozpatrywać typologię aktywności kulturalnej, uwzględniając też kryteria typologiczne A. Tyszki to prowadzi to do wyróżnienia następujących pięciu typów: -aktywność precyzyjnie i ekspresyjnie intensywna i wielostronna i współtwórcza - tworząca każdej jednostce, która ją rozwija, najwięcej okazji nie tylko dla bogatych przeżyć, rozwijania własnych kompetencji intelektualnych i emocjonalnych, kształtowania swojej świadomości na bogatym podłożu kontaktów kulturalnych, zapośredniczających stosunki społeczne z innymi ludźmi ze swego bezpośredniego i pośredniego otoczenia ale też sprzyjająca bogatej wielostronnej autoedukacji, co łącznie prowadzi do awansu kulturalnego

- aktywność percepcyjnie i ekspresyjnie intensywna, ale już ograniczenia wielostronna czy wręcz jednokierunkowa: Ten typ aktywność kulturalnej ma duże znaczenie twórcze. Ma swoją wagę dla procesów autoedukacyjnych, jakie jednostka uruchamia w związku z tak zaangażowaną aktywnością kulturalna, ale w odróżnieniu od poprzedniego typu, są bardziej wszechstronne.

- Aktywność intensywna, niekiedy nawet dość wszechstronna, ale wyłącznie percepcyjna: Reprezentanci tego typu na ogół dużo oglądają ( głównie TV i video ), dużo słuchają ( głównie lektury mniej ambitne „ łatwe i przyjemne” głównie gazety kolorowe ) jeżdżą na wycieczki, ale głównie dla rozrywki i wypoczynku, bez silnego zaangażowania poznawczego. W tym typie uczestnictwa na ogół nie ma miejsca na procesy autoedukacyjne, co najwyżej na jakieś nieznaczne procesy spontanicznej autokreacji czy autoedukacji zorientowanej czysto utylitarnie np. w zakresie niezbędnej, bo zewnętrznie egzekwowanej wiedzy i umiejętności zawodowych.

- Aktywność rozrywkowo - rekreacyjna - w kulturze masmedialnej ma ona największą szansę na społeczne umasowienie i jest rzeczywiście najbardziej rozpowszechniona. Kultura symboliczna jest tu postrzegana głównie jako sfera rozrywki. Ale w życiu ludzi dorosłych rozrywka nie ma już niemal żadnych walorów edukacyjnych, odmiennie jak w życiu dziecka, dla którego jest głównym czynnikiem rozwoju

- aktywność uboga - z tym typem wiążą się rozliczne niebezpieczeństwa degradacji kulturalnej, a często też deprawacji

16.Wymień podstawowe funkcje (oraz funkcje im towarzyszące) kulturotwórcze mediów.

1.Upowszechnianie różnorodnych treści - Informacyjna Edukacyjna Estetyczna Eksplikacyjna Kompensacyjna

2.Funkcja ludyczna - Rozrywkowa Relaksowa Estetyczna

3.Funkcja stymulująca - Estetyczna Wychowawcza

4.Funkcja wzorotwórcza - Wychowawcza Edukacyjna

5. Funkcja interpersonalna - Wychowawcza Informacyjna

17. Przedstaw wirtualne wartości kulturotwórcze (pozytywne i negatywne) funkcji:1.Upowszechniania różnorodnych treści 2. Ludycznej 3. Stymulującej 4. Wzorotwórczej 5.Interpersonalnej

1. Upowszechnianie różnorodnych treści - Pozytywne - Dostarcza różnorodnych informacji i pozwala je poznać i zrozumieć; uczy i motywuje do kształcenia; uzupełnia braki edukacji; dostarcza przeżyć estetycznych; budzi i rozwija zainteresowania, pozwala na kulturalne spędzanie wolnego czasu; - Negatywne - Wprowadza dezorientację na skutek zalewu różnorodnych treści, ogłupia, czyni pozory doinformowania i uczenia; osłabia i zabija aktywność, rozleniwia, odciąga od innych form uczestnictwa w kulturze

2. Ludyczna - Pozytywne - Poprawia samopoczucie, umożliwia odprężenie; bawiąc - uczy; uwrażliwia estetycznie; wpływa na opinie, na kształtowanie potraw; - Negatywne Pogłębia tendencję do próżnowania, bezmyślnego spędzania wolnego czasu, jałowej rozrywki, osłabia aktywność kulturalną; osłabia przeżycia autentycznych wydarzeń; przedstawia wydarzenia w krzywym zwierciadle

3. Stymulująca - Pozytywne - Aktywniejszy, pełniejszy odbiór programów, podnosi poziom kulturalny odbiorcy; rozwija zainteresowania; pobudza do uczestnictwa w kulturze i do tworzenia; wyrabia zróżnicowane upodobania; kształtuje postawy otwartego umysłu; - Negatywne - Pobudza do niewybrednej rozrywki, obniża smak estetyczny; wyrabia fałszywe przekonania o łatwości tworzenia; służy ujednoliceniu upodobań

4. Wzorotwórcza - Pozytywne - Propaguje określone style godziwego życia, przejmowanie godziwych wzorów postępowania i zachowania; dostarcza parad przydatnych w życiu; wyrabia indywidualne i zróżnicowane zainteresowania; urabia opinie i kształtuje postawy moralne; czyni człowieka bardziej estetycznym, podatnym na pozytywne zmiany; Negatywne - Bezkrytycznie przejmuje wzory postępowania i zachowania; ślepo naśladuje, łudząc łatwą karierą; ukazuje konsumpcyjne wzory życia; wyrabia postawy konformistyczne, wygodnictwo

5. Interpersonalna - Pozytywne - Wyjaśnia problemy drugiego człowieka, podkreślając umiejętności samodoskonalenia się w świecie, powoduje ukulturowienie; Negatywne - Pogłębia izolację człowieka i jego osamotnienie; zobojętnia wobec spraw ówczesnych; powoduje zagubienie się w świecie rzeczy; obniża kulturę; kształtuje postawy egoistyczne

18. Wymień zalety mediów i podaj przykłady.

Zalety mediów: a.) rozwój środków masowego przekazu prowadził od zasady WSZYSTKO DLA WSZYSTKICH do specjalizacji COŚ DLA KAŻDEGOb.) Ludzie wiedzą coraz więcej. c.)Zwiększają swój udział w kulturze, w życiu społecznym i politycznym d.) Ich moc polega też na tym, że mogą decydować o kierunku i tempie rozwoju ludzkiej cywilizacji e.) pobudzają ludzkie oczekiwania, budzą nadzieję, stwarzają nowe potrzeby, wskazują sposoby ich realizacji f.)filar wolności słowa g.) poglądy, zachowania sportowców, dziennikarzy, aktorów, gospodarzy i bohaterów talk show, reality show niezmiernie mocno oddziałują na pracę, wypoczynek, życie polityczne, życie publiczne, zachowania, na styl życia, na przekonania widzów, a także na ich potrzeby(Potrzeby stanowią szczególnie wdzięczny materiał dla reklam - oferują one gotowe wzorce do naśladowania - wdrukowują owe potrzeby pod postacią całkiem nowych sztucznie wytworzonych potrzeb. Współczesna reklama KREUJE potrzeby, a nie jedynie je zaspokaja.) ( ale ważne jest oczywiście w jakim kierunku: + czy - )

19. Wymień wady mediów i podaj przykłady.

Wady mediów: a. ludzie mało wiedzą o mediach JAKO ODBIORCY ZACHOWUJEMY SIĘ RACZEJ BIERNIE wobec nich - wiedza na ich temat jest powierzchowna i fragmentaryczna - czytamy prasę, słuchamy radia, oglądamy telewizję, ale rzadko staramy się zrozumieć istotę środków masowego przekazu i uświadomić sobie specyfikę działalności każdego z nich - a taka wiedza UMOŻLIWIAŁABY DOKONYWANIE ŚWIADOMYCH WYBORÓW z bardzo bogatej oferty treściowej i LEPSZE ZROZUMIENIE TEGO, CO SIĘ CZYTA, SŁUCHA, OGLĄDA (To szczególnie ważne w Polsce - z wyłączeniem najmłodszych - do niedawna mieliśmy do czynienia z zupełnie innymi mediami) kto nie ma wiedzy ten chętnie, choć czasem nieświadomie posługuje się stereotypami - to samo dotyczy mediów - nimi operuje się w dyskusjach politycznych, społecznych, a także w codziennych rozmowach

b. ta bierność w odbiorze treści osłabia aktywność intelektualną, artystyczną, fizyczną nie tylko dzieci ( Paweł Kossowski, Dziecko i reklama telewizyjna Żak 1999; NAJWIERNIEJSZYMI WIDZAMI TELEWIZJI SĄ DZIECI Z RODZIN UBOGICH ORAZ TE, KTÓRE MAJĄ GORSZE WYNIKI W NAUCE I CZYTAJĄ Z DUŻYMI TRUDNOŚCIAMI )

c. nie dostrzega się negatywnych skutków programów telewizyjnych - przykładowo agresja wyzwalana pod wpływem obrazów pełnych okrucieństwa i przemocy, identyfikowanie się z negatywnymi wzorcami osobowymi, które są lansowane przez środki masowego przekazu

d. to ściek

20.Podaj kilka przykładów wizerunku kobiet w mediach oraz publikacji na ten temat.

Społeczeństwo tak postrzega kobiety, jak portretuje je telewizja. Kobiety - uważane są za najważniejszą potencjalną grupę nabywców, do nich głównie adresuje się kampanie reklamowe ( Dlaczego? Większość reklam zachęca do zakupów żywności i wyrobów chemii gospodarczej ( tych produktów kobiety używają na co dzień ); większość zakupów i tych przeznaczonych dla mężczyzn, nadal pomimo równouprawnienia, dokonują kobiety ).

Specjaliści reklam o the best drodze pozyskiwania klienta - odwoływać się do wyznaczających hierarchię i porządek społeczny stereotypów znajdujących swoje odbicie w codziennych zachowaniach, podziale obowiązków domowych, zrutynalizowanych formach życia społecznego ( W 2/3 reklam kobiety przedstawia się w trakcie prac domowych, ½ jako obiekty seksualne. Kobiety występują w reklamach 3 razy częściej niż mężczyźni i prawie zawsze w stereotypowych rolach ).

Reklama umacnia stare, kulturowo zdeterminowane stereotypy i w dalszym stopniu przyczynia się do powstania nowych. Reklama pokazuje kobietom, że tylko sterylna łazienka i kuchnia mogą świadczyć o tym, że wypełniają one prawidłowo społecznie im przypisaną i aprobowaną funkcję matki, żony, gospodyni.

Reklama rozpoczyna stereotypizacje mężczyzn i kobiet od najwcześniejszych okresu ich życia ( Wyniki badań według naszego społeczeństwa, kobiety są bardziej odpowiednie do reklamowania proszków do prania, szamponów, zup, mężczyźni - piwa, komputerów, samochodów ).

Jakie jesteśmy w reklamach? Kogo gramy? Tu dwa style i inne klasyfikacje; a. klasyczny - odwołuje się do tradycji i bazuje na związanych z nią stereotypach (Choć 74% badanych przez CBOS uważa, że irytujący jest fikcyjny świat reklamy - mąż i żona z dwójką dzieci, mężczyzna głową rodziny, zapewnia jej utrzymanie, kobieta nie pracuje bądź pracuje dla przyjemności i …; 70% za nudną. Choć z drugiej strony dla kobiet, które realizują się w roli tradycyjnej gospodyni domowej te reklamy są jedyną postacią symbolicznej gratyfikacji za ciężką i rodzinną pracę w domu ) b. nowoczesny - wykorzystuje treści i symbole w danym momencie postrzegane jako nowoczesne, ekstrawaganckie i modne c. matki d. żony (Te dwie role: matki i żony to najważniejsze role; tu przejawia się jak to określa Joanna Bator, PATRIARCHALNA SENTYMENTALIZACJA MACIERZYŃSTWA ( np. kobieta to osoba, która reaguje na to, że reszta rodziny chce jeść)) e. Kochanki f. kobiety tradycyjne - supergospodynie (Tutaj nie ma kobiet umalowanych - raczej bez makijażu, w luźnym stroju w pastelowych kolorach, przeważnie w domu ( kuchnia, łazienka ) sklep, pokój dziecka; na marginesie mężczyzn częściej pokazuje się na kanapie, w pracy, w otwartej przestrzeni i częściej od mężczyzn pokazuje się nas jako bardziej wrażliwe, rozgadane, zazdrosne ( np. o kolor bieli na praniu sąsiadki ), raczej w towarzystwie samych kobiet, nie gramy raczej ról osób czynnych zawodowo ( tylko w 7 % reklam ) co prawda w reklamie pasty do zębów pojawia się nauczycielka, ale jako właścicielka żółtych zębów, jako lekarki, stewardessy reklamujemy cukierki; nie gramy ról ekspertów ( werdykt dotyczący tego, czy przykładowo jogurt był dobry ) g. kobiety nowoczesne - narcystyczne konsumentki (Jesteśmy piękniejsze dzięki zastosowanym kosmetykom, w pracy pomaga nam odświeżający cukierek ).

W zasadzie okazuje się, że alternatywnym rozwiązaniem dla kobiety tradycyjnej jest kobieta wyemancypowana i wyzwolona, ale... wyłącznie w aspekcie niczym nieskrępowanej konsumpcji (Joanna Bator ). Jest i jednak pewien typ reklam, gdzie pojawiają się kobiety nie pasujące do powyższej klasyfikacji ( Nimfy błądzące po plażach, łąkach - kobiety zjawiska - nie są to ani feministki, ani kapłanki domowego ogniska ).

Ciało jak przedmiot kultu i pożądania - Z. Melosik (Z. Melosik, Ciało, tożsamość i władza, Poznań, Toruń 1999 ). Piękno stanowi jedną z głównych płaszczyzn społecznego konstruowania i podtrzymywania różnic płciowych. Kobieta w procesie erotyzacji konsumpcji sama staje się, użyczając towarowi znaczenia i wartości, TOWAREM. Kobieta, która nie jest piękna, młoda i szczupła, wysoka powinna się tego wstydzić i robić wszystko, aby dążyć do tego ideału, a kiedy jej się to nie udaje - powinna mieć poczucie nieadekwatności (Wpływ mody i reklamy na nastolatki, wg A. McRobbie tyrania piękna spowodowała, że kobiety mają od najmłodszych lat GORSZE WYOBRAŻENIE O SWOICH CIAŁACH).

21.Czym jest stereotyp i podaj przykłady postrzegania dzieci w mediach (w kontekście stereotypu neutralnego, pozytywnego i negatywnego)?

---