Energia Geotermalna - energia z wnetrza Ziemi

Odnawialne źródło energii - jest to źródło wykorzystujące w procesie przetwarzania energię słoneczną występującą w rozmaitych postaciach, w szczególności promieniowania słonecznego, energii wiatru, czy biomasy, a także energię kinetyczną płynącej wody i wewnętrzne ciepło Ziemi. Przy obecnym poziomie cywilizacji technicznej za odnawialne źródło energii można w pewnym sensie uznać także tę część odpadów komunalnych i przemysłowych, która nadaje się do energetycznego przetworzenia, zwłaszcza tworzywa sztuczne.

Zalety:

- Energia wnętrza Ziemi ma tę istotną przewagę nad niektórymi innymi OZE, że jej zasoby są dostępne niezależnie od warunków klimatycznych czy też wahań pogody. Jakimi jeszcze pozytywnymi cechami wyróżnia się energia wnętrza Ziemi

- Zasoby energii geotermalnej występują w każdym miejscu na Ziemi, co daje możliwość pozyskiwania jej w pobliżu odbiorcy.

- Energia wnętrza Ziemi to stale dostępne źródło energii.
- Instalacje oparte o wykorzystanie energii geotermalnej odznaczają się stosunkowo niskimi kosztami eksploatacyjnymi.

Wady:

-Choć energia geotermalna jest szeroko rozpowszechniona, nie wszędzie, gdzie występuje można ją łatwo pozyskiwać. W Polsce wody geotermalne znajdują się pod powierzchnią blisko 80% terytorium, ich eksploatację utrudniają jednak niesprzyjające wydobyciu warunki i wysokie koszty budowy instalacji

-Pozyskiwanie energii geotermalnej wymaga poniesienia dużych nakładów inwestycyjnych na budowę instalacji.

-Istnieje ryzyko przemieszczenia się złóż geotermalnych, które na całe dziesięciolecia mogą „uciec” z miejsca eksploatacji.

-Problemem może być również korozja rur.

Energia pływów

Energia pływów morskich wywołana jest bezpośrednim oddziaływaniem Księżyca na kulę ziemską, a w mniejszym stopniu wpływem Słońca, co wynika z ich położenia względem Ziemi. Na skutek eliptycznej trajektorii ruchu Księżyca wokół Ziemi i Ziemi wokół Słońca zmienia się siła wzajemnego grawitacyjnego oddziaływania tych obiektów na siebie. Zmiana tej siły i kierunku jej działania wywołuje cykliczne ruchy mas wód.

Masy wody, niosące ogromną ilość energii, powodują tarcie o dno mórz i oceanów, przez co zmniejsza się prędkość obrotowego ruchu Ziemi. W ciągu 400 mln lat liczba dni w roku zmniejszyła się o ok. 36

Cykl przypływ-odpływ trwa 12 godzin 25 minut, a średnia różnica poziomów na otwartym morzu wynosi 1-3 m. Długość fali jest zmienna w zależności od głębokości basenu. Wysokość drastycznie wzrasta w pobliżu szelfów kontynentalnych, dostarczając olbrzymie masy wody, które wtłaczane są w wąskie przybrzeżne zatoki czy w ujścia rzek. Dla stref przybrzeżnych pływy zazwyczaj składają się z dwóch przypływów i dwóch odpływów.

Najwyższe pływy, zwane pływami wiosennymi, z największą ilością wody, a zarazem z najlepszymi możliwościami generowania prądu są w czasie, kiedy Słońce, Księżyc i Ziemia są ustawione w miarę w linii prostej; wtedy też najsilniej oddziałuje siła grawitacji. Najmniejsza ilość wody jest natomiast w trakcie pływów kwadraturowych, wtedy, gdy Słońce, Księżyc i Ziemia tworzą kąt prosty

Do korzyści wykorzystania pływów morskich należą:

• energia pływów jest całkowicie przewidywalna i nie jest uzależniona od czynników atmosferycznych,

• turbiny są lokowane na dnie morskim, więc nie są ani widoczne, ani ich nie słychać,

• 
  nie wytwarzają gazów cieplarnianych .

---