Zatrzymać ciepło w domu

Aby w domu było miło i przytulnie musi w nim przede wszystkim ciepło.

Samo ogrzewanie pomieszczeń jednak wystarczy. Trzeba zadbać o to by ciepło nie przenikało na zewnątrz.

Dom powinien więc być otulony materiałem termoizolacyjnym, na przykład wełną lub styropianem, bądź wzniesiony z budulca, który sam w sobie chroni przed stratami ciepła.

Czemu służy termoizolacja
Termoizolacja jest potrzebna po to, by ciepło, wytwarzane przez domowe urządzenia grzewcze, jak najdłużej utrzymywało się w pomieszczeniach i nie przenikało poza dom.

Dlatego też ściany, fundamenty, dachy, stropy i podłogi na gruncie ociepla się specjalnymi materiałami, które ograniczają przepływ ciepła przez wymienione przegrody.

Dzięki temu do ogrzania pomieszczeń można zużyć mniej energii i zaoszczędzić sporo pieniędzy.

Do wykonywania izolacji termicznej wykorzystuje się głównie produkty z wełny mineralnej bądź szklanej lub wyroby styropianowe.

Ściany bez ocieplenia O ile dachy, ściany piwniczne i stropy zawsze powinny być ocieplone o tyle ściany zewnętrzne domu nie zawsze muszą być pokryte lub wypełnione materiałem termoizolacyjnym. One same też stanowią barierę zabezpieczającą przed ucieczką ciepła. Jednak by dobrze pełniły tę funkcję przeważnie muszą być bardzo grube, a przez to także dosyć kosztowne. Opłacalniejsze jest więc wykonanie ścian cieńszych, ale ocieplonych. Od pewnego czasu są w sprzedaży materiały do wznoszenia ścian, które dzięki specjalnej technologii ich wytwarzania charakteryzują się lepszą izolacyjnością termiczną niż materiały tradycyjne. Dwa najpopularniejsze z nich to pustaki z ceramiki poryzowanej i bloczki z betonu komórkowego. Można z nich budować nieocieplone ściany jednowarstwowe o rozsądnej grubości i za rozsądna cenę, a przy tym będą one spełniać surowe normy dotyczące izolacyjności cieplnej budynków.

Tajemnicza lambda
Jednym z najważniejszych parametrów charakteryzujących materiał termoizolacyjny jest współczynnik przewodzenia ciepła
.

Im mniejsza jest wartość tego współczynnika, tym dany materiał ma lepszą izolacyjność termiczną.

Oznacza to, że materiały o niskim współczynniku
stanowią dobrą barierę zapobiegającą "uciekaniu" ciepłego powietrza z nagrzanych pomieszczeń.

zależy od gęstości i ciężaru materiału.

Materiały lekkie o małej gęstości odznaczają się lepszą izolacyjnością termiczną.

Materiały twarde i gęste w mniejszym stopniu zapobiegają stratom ciepła, ale za to są znakomitymi izolatorami akustycznymi.

Wełna
Jest to materiał ociepleniowy o bardzo dobrych właściwościach izolacyjnych (współczynnik przewodzenia ciepła
 wynosi od 0,033 do 0,045 W/(m.K).

Charakteryzuje
się dużą trwałością i wytrzymałością na odkształcenia.

Jest niepalny i nie wydziela szkodliwych substancji.

Nie ulega zniszczeniu w kontakcie z substancjami zawierającymi rozpuszczalniki.

Ma dobrą paroprzepuszczalność i co za tym idzie nie hamuje przepływu pary wodnej przez ściany domu.

Wełna jest nasiąkliwa i może wchłaniać wodę, co pogarsza wówczas jej właściwości termoizolacyjne.

Aby zminimalizować takie zagrożenie, producenci impregnują wyroby wełniane olejem mineralnym.

Wełna ma jeszcze jedną ważną cechę - dobrze tłumi dźwięki.

Dzięki temu wykonane z niej ocieplenie pełni również funkcję izolacji akustycznej i zapobiega przenikaniu hałasu między pomieszczeniami i kondygnacjami.

W sprzedaży są dwa rodzaje wełny: mineralna i szklana.

Mineralna i szklana
Materiałem użytym do produkcji wełny mineralnej jest skała bazaltowa.

Po roztopieniu kruszywo to jest rozdmuchiwane.

W ten sposób uzyskuje się z niego cieniutkie włókna.

Ostudzone i splecione tworzą sprężysty materiał, który jest łatwy w obróbce i stosunkowo lekki.

Wełna szklana powstaje w podobny sposób co mineralna, z tym że surowcem używanym do jej produkcji jest szkło sodowe.

Ma też podobne właściwości do swej bazaltowej siostry.

Płyty, maty, granulat
Wełna mineralna i szklana sprzedawana jest w wielu postaciach.

Najpopularniejsze są płyty i maty, które mają bardzo szerokie zastosowanie.

Wielu producentów oferuje też wełnę w postaci luźnych włókien lub granulatu.

Płyty - mają szerokość 50-120 cm, długość 100-180 cm i grubość od 4 do 24 cm.

W płytach, włókna są sprasowane.

Im mocniej tym płyta odznacza większą gęstością, twardością i wytrzymałością.

Płyty gęstości do 60 kg/m³ służą do izolowania poddaszy, drewnianych stropów belkowych, sufitów podwieszanych.

Robi się z nich także wypełnienie ścian działowych budowanych z płyt gipsowo-kartonowych na stalowym ruszcie.

Płyty o większej gęstości - od 70 do 100 g/m³ najlepiej nadają się do ocieplania ścian zewnętrznych i ścian w konstrukcji szkieletowej.

Najtwardsze z płyt - powyżej 110 g/m³ służą do izolacji stropów betonowych i ścian fundamentowych. Ponieważ mają dużą gęstość są dobrym izolatorem akustycznym.

Stosowane są też jako materiał ociepleniowy w ścianach dwuwarstwowych i w systemach docieplania budynków metoda lekką mokrą.

Płyty laminowane - powlekane są jednostronnie folią aluminiową.

Odbija ona ciepło i pełni rolę paroizolacji.

Polecane są do ocieplania poddaszy.

Mogą być również wykończone z jednej strony welonem szklanym.

Takie płyty stosuje się w systemach docieplania ścian metodą lekką suchą, gdzie między wełną, a sidingiem (lub innym materiałem elewacyjnym) pozostawiana jest szczelina wentylacyjna.

Welon pełni wówczas funkcje wiatroizolacji, która chroni wełnę przed wywiewaniem z niej ciepłego powietrza.

Płyt tych używa się również do ocieplania ścian trójwarstwowych i ścian osłonowych w budownictwie szkieletowym.

Płyty lamelowe - zbudowane są z pasów wełny o włóknach ustawionych na sztorc, czyli skierowanych w poprzek, a nie wzdłuż płyty.

Płyty lamelowe polecane są do ocieplania ścian dwu-
warstwowych i do wykonywania warstwy termoizolacyjnej w systemach docieplania ścian metoda lekka suchą i lekką mokrą.

Płyty podwójne - zbudowane są z dwóch płyt połączonych ze sobą.

Płyta wierzchnia jest twarda i może przenosić duże obciążenia.

Płyta spodnia jest miękka i ma dobre właściwości izolacyjne.

Aby płyty takie nie zostały pomyłkowo ułożone "do góry nogami", na ich stronie wierzchniej znajduje się wyraźne oznaczenie.

Płyty podwójne mają zastosowanie w ocieplaniu dachów płaskich.

Maty - mają małą gęstość, rzadko przekraczającą 26 kg/m³.

Sprzedawane są w belach szeroko-
ści 50-120 cm.

Mają grubość od 5 do 22 cm.

Używa się ich do ocieplania poddaszy użytkowych
i

nieużytkowych oraz ścian w konstrukcji szkieletowej.

Maty z wełny szklanej: jednostronnie laminowana aluminiowym papierem i nielaminowana

Maty lamelowe  - składają się z pasków płyty wełnianej (lamelek) naklejonych na folię aluminiową.

Wełna w matach lamelowych ma włókna skierowane prostopadle do powierzchni maty.

Stosowana jest do docieplania ścian metodą lekką suchą.

Maty laminowane - są one jednostronnie powleczone paroizolacyjną folią aluminiową.

Dlatego też laminowane maty są szczególnie polecane do izolowania poddaszy użytkowych, gdzie ocieplenie powinno być chronione przed parą wodną gromadzącą się w pomieszczeniach.

Maty bywają również laminowane papierem lub welonem szklanym.

One są zaś wykorzystywane w systemach dociepleń metodą lekką suchą oraz do ocieplania ścian zewnętrznych w budynkach o konstrukcji szkieletowej.

Maty na osnowie z siatki - wełna jest tu połączona z siatką drucianą. 

Dzięki takiej budowie ma dużą odporność na wysoką temperaturę (maksymalnie 600°C) i jest polecana do izolowania kanałów dymowych.

Granulat lub strzępki wełniane - są to bryłki wełny lub strzępki włókien wełnianych zaimpregnowane specjalnym olejem.

Stosuje się je do wykonywania termoizolacji w trudno dostępnych miejscach, np. stropodachach wentylowanych i poddaszach nieużytkowych.

Wełna nanoszona jest poprzez wdmuchiwanie, do którego potrzebne jest specjalne urządzenie.  

 

Wełna mineralna granulowana

Otuliny z wełny mineralnej 

Otuliny - są one przeznaczone do izolowania rur, w których płynie ciepła woda oraz do wyciszania instalacji klimatyzacyjnych.

Ich długość wynosi około 1 m, grubość - od 20 do 140 mm.


Styropian
To materiał uzyskiwany z granulek polistyrenu.

Jest lekki, odporny na wilgoć i charakteryzuje się dobrą izolacyjnością termiczną.

Jego współczynnik przewodzenia ciepła 
wynosi od 0,031 do 0,038 W/(m.K).

Styropianowe wyroby są łatwe w obróbce.

Styropian stosowany w budownictwie jest palny, ale samogasnący, co oznacza, że po wyjęciu z płomieni natychmiast przestaje płonąć.

W kontakcie z substancjami zawierającymi rozpuszczalniki ulega zniszczeniu.

Sprzedawany jest głównie w postaci płyt grubości od 1 do 25 cm.

Ich brzegi mogą być gładkie lub profilowane do łączenia na zakład lub na pióro i wpust.

Płyty mogą być standardowe, o gładkiej powierzchni lub:

• ryflowane, co oznacza, że w ich powierzchni są ponancinane równoległe rowki służące do odprowadzania wody powstającej podczas skraplania się pary. Takie płyty stosowane są do izolacji ścian, tarasów i dachów odwróconych;

• pokryte papą - polecane do izolacji termicznej dachów płaskich, ścian fundamentowych i piwnicznych, a także jako izolacja termiczna pod wylewki betonowe;

• połączone z płytą gipsowo-kartonową - okładzina taka może być jedno lub obustronna. Takie płyty są gotowym materiałem wykończeniowym do układania na ścianach wewnątrz pomieszczeń. Można z nich robić również sufity podwieszane, a nawet lekkie ścianki działowe;

• laminowane folią aluminiową lub matą refleksyjną - stosowane są jako izolacja termiczna pod instalacje elektrycznego ogrzewania podłogowego. Dzięki folii znakomicie odbijają ciepło, więc nie przenika ono w głąb stropu, tylko w całości jest wykorzystywane do nagrzania posadzki;

• żłobione  - produkowane jako izolacja termiczna pod systemy wodnego ogrzewania podłogowego;

• elastyczne - stosowane do wykonywania izolacji akustycznych w przegrodach poziomych. Są bardzo wytrzymałe i dobrze tłumią odgłos kroków i inne dźwięki, których źródłem są uderzenia

Oprócz płyt, w sprzedaży jest także granulat styropianowy, który ma zastosowanie głównie w izolowaniu stropodachów i poddaszy nieużytkowych. Jest on tam wdmuchiwany specjalną maszyną i dobrze wypełnia wszelkie zakamarki. Ciekawostką są tapety termoizolacyjne ocieplające pomieszczenia od wewnątrz. Odmiany styropianu 28 stycznia 2004 r. weszła w życie nowa norma PN:EN 13163:2004 "Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie - Wyroby ze styropianu (EPS) produkowane fabrycznie - Specyfikacja", będąca polską wersją normy europejskiej, zharmonizowanej z dyrektywą Unii Europejskiej 89/106/EWG "Wyroby budowlane". W związku z powyższym zmienił się dotychczasowy sposób znakowania styropianu. FS-12 - lekkie i miękkie płyty używane są do ocieplania ścian trójwarstwowych i ścian w domach o konstrukcji szkieletowej. Stosuje się je do ocieplania dachów i stropów drewnianych. W pierwszym wypadku płyty są układane między krokwiami, w drugim - między belkami stropowymi. Płyt można też używać w systemach ocieplania ścian metodą lekką suchą - układa się je wówczas na zewnątrz domu i osłania deskami lub sidingiem. Odpowiadające tej klasie nowe oznaczenie to EPS 50 - 042; FS-15 - używane są do tych samych miejsc co płyty FS-12, ale nadają się poza tym do ocieplania ścian metodą lekką mokrą (ocieplenie domu od zewnątrz i nałożenie na materiał termoizolacyjny siatki oraz tynku cienkowarstwowego). Stosowane są również do ocieplania nadproży. Odpowiadające tej klasie nowe oznaczenie to EPS 70 - 040 Fasa- da, EPS 80 - 036 Fasada oraz EPS 80 - 040 Płyty warstwowe z okładzinami metalowymi ; FS-20 - płyty tej gęstości wykorzystywane są do izolacji stropów, podłóg na gruncie, tarasów i podłóg ogrzewanych. Można je również stosować na stropodachach, bezpośrednio pod papę wierzchniego krycia. Odpowiadające tej klasie nowe oznaczenie to EPS 100 - 038 Dach/Podłoga oraz EPS 100 - 038 Płyty warstwowe z okładzinami z papy - dachy; FS-30 i FS-40 - te najtwardsze płyty mają zastosowanie w ocieplaniu ścian fundamentowych. - Najczęściej wykorzystywane są w budynkach przemysłowych i obiektach użyteczności publicznej. Odpowiadające tej klasie nowe oznaczenie to EPS 200-036 Dach/Podłoga/Parking, EPS 250-036 Podłoga/Parking. Płyty o oznaczeniach EPS T - 24 dB Podłoga pływająca oraz EPST T - 30 dB Podłoga pływająca nie mają odpowiedników w starych  oznaczeniach wykorzystujących skrót FS. Są to płyty styropianowe produkowane specjalnie do zastosowań w konstrukcjach podłóg pływających.   Ekspandowany i ekstrudowany Tradycyjny styropian to tak zwany polistyren ekspandowany. Oprócz niego produkowany jest jeszcze polistyren ekstrudowany. Ma on lepszą izolacyjność termiczną ( = 0,021-0,026 W/(m.K)). Jest także twardszy i mniej nasiąkliwy, ale ma także wyższą cenę. Produkowany jest w różnych kolorach - najczęściej w niebieskim, zielonym oraz różowym. Polistyren ekstrudowany polecany jest do izolowania miejsc narażonych na silne obciążenia - dachów odwróconych, podłóg w garażach, fundamentów, podłóg na gruncie. Płyty takiego polistyrenu mogą być gładkie lub ryflowane. Niektórzy producenci oferują też płyty połączone z warstwą zaprawy. Inne materiały ociepleniowe Nie tylko wełna i styropian nadają się do wykonywania izolacji termicznej. Można do tego celu wykorzystać płyty pilśniowe lub poliuretanowe. Dobre właściwości izolacyjne mają także płyty z korka, włókien lnianych lub konopi. Być może do łask wrócą niedługo materiały, które niegdyś były powszechnie stosowane do ocieplania domów, a mianowicie wełna naturalna i słoma.   autor: Redakcja zdjęcia: Gullfiber Polska, Ursa, Styropol data publikacji: 05.12.2003 data aktualizacji: 24.05.2005 Zobacz także: Forum Budowlane -  dodaj swoją opinię Nietypowe materiały ociepleniowe -  co konkuruje ze styropianem i wełną A może styropian?  -  izolacja cieplna dachu Ocieplenie dachu -  wełna czy styropian Prezentacja -  Rockwool Polska, producent niepalnych izolacji z wełny mineralnej ...powrót
	| do góry strony |

---