KRĘGOSŁUP

Kręgosłup widziany z boku

 lordoza szyjna

Kręgi szyjne (C1-C7)

kyfoza piersiowa 

Kręgi piersiowe (Th1-Th12)

 lordoza lędźwiowa

Kręgi lędźwiowe (L1-L5)

 

kyfoza krzyżowo-guziczna

Kręgi krzyżowe (S1-S5)

 

Kręgi guziczne (szczątkowe)

Kręgosłup służy głównie jako narząd podporowy ciała oraz jako narząd ruchu i nie tylko. Kręgosłup ma kształt dwóch piramid połączonych z sobą  podstawami. Górna piramida znacznie dłuższa i wysmukła jest utworzona przez część przedkrzyżową kręgosłupa, którą tworzą kręgi: szyjne, piersiowe i lędźwiowe. Część dolna, stanowi kość krzyżowa i kość guziczna.      Długość całego kręgosłupa dorosłego człowieka stanowi w przybliżeniu 40-45% długości ciała. Wielkość kręgów wzrasta stopniowo od kręgu szczytowego do piątego kręgu lędźwiowego. Największy wymiar poprzeczny osiąga kręgosłup na wysokości 2-3 segmentu kości krzyżowej, co spowodowane jest największym obciążeniem tego odcinka kręgosłupa.     Kręgosłup dorosłego człowieka nie jest prostym słupem, przejawia bowiem wężowate wygięcia w odcinku szyjnym (lordoais cervicalis) i lędźwiowym (lordoais lumbalis), krzywizny te wypukłością skierowane są do przodu natomiast w części piersiowej (kyphosis thoracica) i krzyżowo-guzicznej (kyphosis sacralis) wypukłe są ku tyłowi.       Kręgi z kolejnych odcinków różnią się budową, rozmiarami i kształtem, ale typowy kręg zbudowany jest z trzonu, który przejmuje większą część przeciążeń i przytwierdzonego do niego od strony grzbietowej łuku kręgowego Od tak zbudowanych kręgów odchodzą wyrostki, za pośrednictwem których kręgi łączą się z żebrami, mięśniami i sąsiednimi kręgami. Poszczególne trzony między sobą łączą krążki międzykręgowe. Krążki te składają się z pierścienia włóknistego, jądra miażdżystego i dwóch sąsiednich płytek. Tak zbudowane krążki międzykręgowe potocznie nazywane są dyskami.      U człowieka w związku z jego pionową postawą, kręgosłup stanowi oś tułowia i dźwiga całą górną część ciała. Jego siła nośna wynosi około 350 kg. Najsłabszymi miejscami są zazwyczaj te okolice, w których część odznaczają się większą ruchomością przechodzi w odcinek mniej ruchomy (dolny odcinek szyjny, przejście kręgosłupa piersiowego w lędźwiowy i lędźwiowego w krzyżowy). Ruchomość poszczególnych kręgów w stosunku do siebie jest niewielka z uwagi na silny aparat więzadłowy, obecność wyrostków oraz połączeń trzonów kręgowych za pośrednictwem chrząstkozrostów. Pomimo tego, nieznaczne ruchy 24 kręgów wolnych (prawdziwych) sumując się dają dużą ruchomość całego kręgosłupa.       Najmniej ruchomą jest część piersiowa kręgosłupa ze względu na swą budowę Największe możliwości ruchome posiada część szyjna dzięki małym wymiarom trzonów i znacznej wysokości krążków międzykręgowych. Również w części lędźwiowej ruchomość jest dość znaczna. Ruchy kręgosłupa są możliwe we wszystkich kierunkach. Całkowicie nieruchoma jest kość krzyżowa i guziczna.      Kręgosłup to nie tylko narząd podporowy ciała oraz narząd ruchu ale służy również jako osłona rdzenia kręgowego. Ukryty w obszernym kanale kręgowym rdzeń jest dostatecznie chroniony przed wszelkiego rodzaju urazami, ponadto duża sprężystość kręgosłupa zabezpiecza, nie tylko rdzeń ale także i mózgowie przed szkodliwymi wstrząsami. Głównymi czynnikami amortyzującymi wstrząsy są krzywizny kręgosłupa oraz znaczna sprężystość krążków międzykręgowych.

UKŁAD NERWOWY

 

		Układ nerwowy składa się z ośrodkowego (centralnego) i obwodowego układu nerwowego (Rys. obok). Zapewnia on stały kontakt organizmu ze środowiskiem zewnętrznym oraz integrację narządów wewnętrznych. Kontakt ze światem zewnętrznym zapewniają narządy zmysłów, natomiast doznania z narządów wewnętrznych rejestrowane są przez zakończenia czuciowe w poszczególnych narządach.     Układ nerwowy uczestniczy w rejestrowaniu, przekazywaniu i analizie napływających pobudzeń z zakończeń czuciowych oraz bierze udział w realizacji prawidłowych reakcji adaptacyjnych na zmieniające się warunki świata zewnętrznego i środowiska wewnętrznego. Podstawowe reakcje adaptacyjne są wrodzone (np. reakcje odruchowe), inne wykształcają się w trakcie życia osobniczego (np. reakcje psychiczne). Podłożem fizjologicznym reakcji odruchowych jest tzw. łuk odruchowy. Każdy łuk odruchowy składa się z drogi doprowadzającej, która przewodzi pobudzenia od receptora do ośrodka scalającego (mózg, rdzeń kręgowy) oraz drogi odprowadzającej, przenoszącej pobudzenia do narządu wykonawczego (mięśni, gruczołów wydzielania wewnętrznego).
Schemat ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego.
Obwodowy układ nerwowy tworzą korzenie rdzeniowe i nerwy obwodowe. Układ ten zabezpiecza odbiór doznań czuciowych oraz przewodzi pobudzenia z ośrodków nerwowych (rdzeń, mózg) do narządów wykonawczych (mięśni, gruczołów dokrewnych). Nerwy obwodowe zbudowane są z włókien nerwowych ruchowych, czuciowych i autonomicznych. Włókna ruchowe i autonomiczne przewodzą pobudzenia do narządów wykonawczych (mięśni, gruczołów wydzielania wewnętrznego). Włókna czuciowe przewodzą pobudzenia do ośrodków nerwowych.       Objawy uszkodzenia korzeni rdzeniowych mogą być diagnozowane przez wykonanie zdjęć kręgosłupa RTG lub przez ocenę czuciowych potencjałów wywołanych z odpowiedniego dermatomu (obszaru skóry lub mięśni unerwionego przez określony korzeń rdzeniowy). (Patrz unerwienie segmentarne kręgosłupa) Uszkodzenie korzeni rdzeniowych najczęściej jest wywołane przez ucisk wypadającego jądra miażdżystego (tzw. dysku). Pełna ocena usytuowania wypadającego jądra miażdżystego jest możliwa przy pomocy badania tomokomputerowego (TK) lub rezonansu magnetycznego (MRI).
	87-720 Ciechocinek,  ul. B. Chrobrego 17 tel. [phone] ,  tel. kom. 0-503 175 775 e-mail: [e-mail] lub [e-mail]         zobacz na mapie   Gabinet czynny w dni powszednie od 8°° do 12°° i od 14°° do 20°°  Wykonuję również zabiegi na miejscu u pacjenta.     KRĘGOSŁUP Kręgosłup widziany z boku  lordoza szyjna Kręgi szyjne (C1-C7) kyfoza piersiowa  Kręgi piersiowe (Th1-Th12)  lordoza lędźwiowa Kręgi lędźwiowe (L1-L5)   kyfoza krzyżowo-guziczna Kręgi krzyżowe (S1-S5)   Kręgi guziczne (szczątkowe)        Kręgosłup służy głównie jako narząd podporowy ciała oraz jako narząd ruchu i nie tylko. Kręgosłup ma kształt dwóch piramid połączonych z sobą  podstawami. Górna piramida znacznie dłuższa i wysmukła jest utworzona przez część przedkrzyżową kręgosłupa, którą tworzą kręgi: szyjne, piersiowe i lędźwiowe. Część dolna, stanowi kość krzyżowa i kość guziczna.      Długość całego kręgosłupa dorosłego człowieka stanowi w przybliżeniu 40-45% długości ciała. Wielkość kręgów wzrasta stopniowo od kręgu szczytowego do piątego kręgu lędźwiowego. Największy wymiar poprzeczny osiąga kręgosłup na wysokości 2-3 segmentu kości krzyżowej, co spowodowane jest największym obciążeniem tego odcinka kręgosłupa.     Kręgosłup dorosłego człowieka nie jest prostym słupem, przejawia bowiem wężowate wygięcia w odcinku szyjnym (lordoais cervicalis) i lędźwiowym (lordoais lumbalis), krzywizny te wypukłością skierowane są do przodu natomiast w części piersiowej (kyphosis thoracica) i krzyżowo-guzicznej (kyphosis sacralis) wypukłe są ku tyłowi.       Kręgi z kolejnych odcinków różnią się budową, rozmiarami i kształtem, ale typowy kręg zbudowany jest z trzonu, który przejmuje większą część przeciążeń i przytwierdzonego do niego od strony grzbietowej łuku kręgowego Od tak zbudowanych kręgów odchodzą wyrostki, za pośrednictwem których kręgi łączą się z żebrami, mięśniami i sąsiednimi kręgami. Poszczególne trzony między sobą łączą krążki międzykręgowe. Krążki te składają się z pierścienia włóknistego, jądra miażdżystego i dwóch sąsiednich płytek. Tak zbudowane krążki międzykręgowe potocznie nazywane są dyskami.      U człowieka w związku z jego pionową postawą, kręgosłup stanowi oś tułowia i dźwiga całą górną część ciała. Jego siła nośna wynosi około 350 kg. Najsłabszymi miejscami są zazwyczaj te okolice, w których część odznaczają się większą ruchomością przechodzi w odcinek mniej ruchomy (dolny odcinek szyjny, przejście kręgosłupa piersiowego w lędźwiowy i lędźwiowego w krzyżowy). Ruchomość poszczególnych kręgów w stosunku do siebie jest niewielka z uwagi na silny aparat więzadłowy, obecność wyrostków oraz połączeń trzonów kręgowych za pośrednictwem chrząstkozrostów. Pomimo tego, nieznaczne ruchy 24 kręgów wolnych (prawdziwych) sumując się dają dużą ruchomość całego kręgosłupa.       Najmniej ruchomą jest część piersiowa kręgosłupa ze względu na swą budowę Największe możliwości ruchome posiada część szyjna dzięki małym wymiarom trzonów i znacznej wysokości krążków międzykręgowych. Również w części lędźwiowej ruchomość jest dość znaczna. Ruchy kręgosłupa są możliwe we wszystkich kierunkach. Całkowicie nieruchoma jest kość krzyżowa i guziczna.      Kręgosłup to nie tylko narząd podporowy ciała oraz narząd ruchu ale służy również jako osłona rdzenia kręgowego. Ukryty w obszernym kanale kręgowym rdzeń jest dostatecznie chroniony przed wszelkiego rodzaju urazami, ponadto duża sprężystość kręgosłupa zabezpiecza, nie tylko rdzeń ale także i mózgowie przed szkodliwymi wstrząsami. Głównymi czynnikami amortyzującymi wstrząsy są krzywizny kręgosłupa oraz znaczna sprężystość krążków międzykręgowych.   początek   UKŁAD NERWOWY         Układ nerwowy składa się z ośrodkowego (centralnego) i obwodowego układu nerwowego (Rys. obok). Zapewnia on stały kontakt organizmu ze środowiskiem zewnętrznym oraz integrację narządów wewnętrznych. Kontakt ze światem zewnętrznym zapewniają narządy zmysłów, natomiast doznania z narządów wewnętrznych rejestrowane są przez zakończenia czuciowe w poszczególnych narządach.     Układ nerwowy uczestniczy w rejestrowaniu, przekazywaniu i analizie napływających pobudzeń z zakończeń czuciowych oraz bierze udział w realizacji prawidłowych reakcji adaptacyjnych na zmieniające się warunki świata zewnętrznego i środowiska wewnętrznego. Podstawowe reakcje adaptacyjne są wrodzone (np. reakcje odruchowe), inne wykształcają się w trakcie życia osobniczego (np. reakcje psychiczne). Podłożem fizjologicznym reakcji odruchowych jest tzw. łuk odruchowy. Każdy łuk odruchowy składa się z drogi doprowadzającej, która przewodzi pobudzenia od receptora do ośrodka scalającego (mózg, rdzeń kręgowy) oraz drogi odprowadzającej, przenoszącej pobudzenia do narządu wykonawczego (mięśni, gruczołów wydzielania wewnętrznego). Schemat ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego.                 Obwodowy układ nerwowy tworzą korzenie rdzeniowe i nerwy obwodowe. Układ ten zabezpiecza odbiór doznań czuciowych oraz przewodzi pobudzenia z ośrodków nerwowych (rdzeń, mózg) do narządów wykonawczych (mięśni, gruczołów dokrewnych). Nerwy obwodowe zbudowane są z włókien nerwowych ruchowych, czuciowych i autonomicznych. Włókna ruchowe i autonomiczne przewodzą pobudzenia do narządów wykonawczych (mięśni, gruczołów wydzielania wewnętrznego). Włókna czuciowe przewodzą pobudzenia do ośrodków nerwowych.       Objawy uszkodzenia korzeni rdzeniowych mogą być diagnozowane przez wykonanie zdjęć kręgosłupa RTG lub przez ocenę czuciowych potencjałów wywołanych z odpowiedniego dermatomu (obszaru skóry lub mięśni unerwionego przez określony korzeń rdzeniowy). (Patrz unerwienie segmentarne kręgosłupa) Uszkodzenie korzeni rdzeniowych najczęściej jest wywołane przez ucisk wypadającego jądra miażdżystego (tzw. dysku). Pełna ocena usytuowania wypadającego jądra miażdżystego jest możliwa przy pomocy badania tomokomputerowego (TK) lub rezonansu magnetycznego (MRI).     UNERWIENIE SEGMENTARNE KRĘGOSŁUPA Segment Obszar oddziaływania Objawy chorobowe C1-C2 Dopływ krwi do głowy, przysadka    mózgowa, skóra głowy, kości części twarzowej, mózg, ucho wewnętrzne i środkowe, współczulny układ nerwowy. Bóle głowy, nerwowość, migrena, bezsenność,  wysokie ciśnienie krwi, załamanie nerwowe, zanik pamięci, zmęczenie, zawroty głowy. C2-C3 Oczy , nerwy wzrokowe, słuchowe, zatoki, wyrostek sutkowy, język, czoło. Zatoki, alergie, zez, głuchota, dolegliwości oczu, bóle uszu, omdlenia, niektóre rodzaje ślepoty. C3-C4 Policzki, małżowiny uszne, kości części twarzowej, zęby, nerw twarzowy. Nerwobóle, zapalenie nerwu, trądzik, wągry, egzema. C4-C5 Nos, wargi, usta, trąbka Eustachiusza Katar sienny, upośledzenie słuchu. C5-C6 Struny głosowe, gardło, krtań. Zapalenie krtani, chrypka, ból gardła, angina itp. C6-C7 Mięśnie karku, barki, migdałki. Sztywność karku, bóle ramion, zapalenie migdałków, krztusiec. C7-Th1 Tarczyca, kaletka maziowa stawu barkowego, łokieć. Zapalenie torebki stawowej, przeziębienia, choroby tarczycy. Th1-Th2 Przedramiona, nadgarstki, dłonie, palce, przełyk, tchawica. Bóle przedramion i dłoni. astma, kaszel, trudności w oddychaniu, Th2-Th3 Serce-zastawki, osierdzie, naczynia wieńcowe. Zaburzenia czynności serca, niektóre dolegliwości piersi. Th3-Th4 Płuca, oskrzela, opłucna, klatka piersiowa, piersi. Zapalenie oskrzeli, zapalenie opłucnej, zapalenie płuc, grypa. Th4-Th5 Pęcherzyk żółciowy, drogi żółciowe. Dolegliwości pęcherzyka żółciowego, żółtaczka, półpasiec. Th5-Th6 Wątroba, splot słoneczny, krew. Dolegliwości wątroby, gorączka, niskie ciśnienie krwi, anemia, zaburzenia układu krążenia. Th6-Th7 żołądek. Dolegliwości żołądka, zaburzenia trawienia, zgaga. Th7-Th8 Trzustka, dwunastnica. Wrzody, nieżyt żołądka, osłabienie systemu odpornościowego. Th8-Th9 Śledziona. Wrzody, nieżyt żołądka, osłabienie systemu odpornościowego. Th9-Th10 Nadnercza. Alergie, pokrzywka. Th10-Th11 Nerki. Dolegliwości nerek, zwapnienie tętnic, chroniczne zmęczenie, zapalenie miedniczek nerkowych. Th11-Th12 Nerki, moczowody. Schorzenia skórne jak trądzik, wągry, egzema lub czyraki. Th12-L1 Jelito grube, pachwiny. Zaparcie, zapalenie jelita grubego, biegunka, rozwolnienie, niektóre rodzaje przepukliny. L1-L2 Wyrostek robaczkowy, brzuch, uda. Skurcze, kłopoty z oddychaniem, nadkwasota, żylaki. L2-L3 Narządy płciowe, macica, pęcherz, kolano. Dolegliwości pęcherza moczowego, miesiączkowania - np. bolesne lub nieregularne miesiączki, poronienia, moczenie nocne, impotencja, dolegliwości klimakterium, dolegliwości kolan. L3-L4 Prostata, mięśnie dolnej części pleców, ischias. Ischias, postrzał, trudne, bolesne oddawanie moczu, bóle pleców. L4-L5 Stawy skokowe, stopy, podudzia. Złe ukrwienie podudzi, spuchnięte kostki, słabe stawy skokowe, podbicie, zimne stopy, słabe nogi, kurcze łydek. L5-S1 Pęcherz moczowy, odbyt, narządy płciowe, . Zaburzenia erekcji, zaburzenia wydzielania, częstomocz, "brak czucia" w narządach płciowych .

---