Maska krtaniowa
Maska krtaniowa wprowadzona przez Braina w 1983r
Zalety:
łatwość założenia
zapewnienie lepszej drożności dróg oddechowych niż maską twarzową
Wady:
mniejsza skuteczność w zapobieganiu aspiracji treści pokarmowej
nie zabezpieczanie przed skurczem krtani.
1. Zaprojektowana do znieczuleń wziewnych z utrzymanym oddechem własnym
2. Umożliwia IPPV z ciśnieniem < 20cmH2O, ale nie zapewnia pełnej szczelności
3. Coraz częściej stosowana w trudnej intubacji i pomocy doraźnej (lepsza od rurki COPA!)
4. Łatwa i bezpieczna nauka
W przypadku oporów w drogach oddechowych
i niebezpieczeństwa aspiracji:
1. Intubacja dotchawicza z prowadnicą „bougie”
2. Intubacja dotchawicza „przez maskę”
Rurka krtaniowa - budowa
Rurka krtaniowa - zakładanie
Rurka krtaniowa
1. Zaprojektowana do znieczuleń wziewnych z utrzymanym oddechem własnym
2. Umożliwia IPPV z ciśnieniem do 30 cmH2O
3. Zapewnia szczelność dróg oddechowych
4. Łatwe zakładanie (podobnie jak LM)
W przypadku silnych wymiotów niebezpieczeństwo pęknięcia przełyku!!
Rurka COPA
Cuffed Oropharyngeal Airway
1. Zaprojektowana do znieczuleń wziewnych
z utrzymanym oddechem własnym
2. Jednorazowego użytku
3. Mniej inwazyjna, niż LM
4. Jeszcze łatwiejsze zakładanie, niż LM
W przypadku wymiotów i ulania duże niebezpieczeństwo aspiracji!!
Combitube
odmiana rurki intubacyjnej o podwójnym świetle i dwóch mankietach uszczelniających.
umożliwia wentylację zarówno po wprowadzeniu do tchawicy, jak i przełyku
wada: częste uszkodzenia śluzówek gardła
1. Trudniejsza w manipulacji od maski
krtaniowej
2. Zapewnia szczelność dróg oddecho-
wych (małe ryzyko aspiracji)
3. Częste uszkodzenia śluzówki gardła
Nie jest polecana u ciężarnych oraz u chorych z zaburzeniami krzepnięcia!
Combitube - konstrukcja
1 - rurka „przełykowa”
2 - rurka „tchawicza”
3 - perforacje rurki „przeły-
kowej”
4 - zaślepiony koniec rurki
„przełykowej”
5 - otwór rurki „tchawiczej”
6- mankiet przełykowy
(10-15 ml)
7 - mankiet gardłowy
(100 ml)
8 - marker
Combitube - założenie
Intubacja wsteczna
1. Wykonywana u chorych przytomnych
po znieczuleniu powierzchniowym
gardła, krtani i tchawicy
2. Technika nie jest polecana u chorych z
pełnym żołądkiem
3. Najłatwiej wykonać zestawem zewnątrz-
oponowym z igłą Tuohy nr 17
Pomimo (pozornej) prostoty częste i groźne powikłania!
nakłucie grubą igłą więzadła pierścienno- tarczowego
wprowadzeniu wstecznie prowadnicy Seldingera lub cewnika zewnątrzoponowego
uchwyceniu cewnika w gardle
zsunięciu po nim rurki intubacyjnej
po przejściu rurki przez szparę głośni wycofuje się cewnik
rurkę dotchawiczą wprowadza się na właściwą głębokość.
Intubacja wsteczna
Cricothyrotomia
1. Wykonywana w stanach zagrożenia życia
Nie czekać do zatrzymania krążenia, ponieważ resuscytacja z cricothyrotomią rzadko skuteczna!
2. Zestawy fabryczne (Quicktrach, Minitrach)
pozwalają wprowadzić rurkę 3 - 4 mm, co
umożliwia IPPV
3. Nakłucie igłą Venflon:
- oksygenacja „apneiczna”
- wentylacja dyszowa (HFJV)
Schemat postępowania w trudnej intubacji
Trudności
Zastosuj prowadnicę „bougie”
Manewruj uciskiem na chrząstke pierścieniowatą
Weź cieńszą rurkę
Nie marnuj czasu na ponawiane próby intubacji
Nie podawaj drugiej dawki scoliny
Utrzymuj wentylację i oksygenacje
Intubacja nieudana
Wezwij osobę bardziej doświadczoną
Utrzymuj pozycję Trendelenburga
Delikatnie wentyluj na maskę z użyciem 100% tlenu
Ewentualnie zastosuj maskę krtaniową
Wraca wentylacja samoistna Trudności z wentylacją
Czas decyzji Rozważ cricothyrotomię
Operacja musi być wykonana Operację można odłożyć
Znieczulenie ogólne na maskę twarzową Ułóż chorego na boku i wybudź
Zastosuj maskę krtaniową, albo rurkę COPA Spróbuj intubacji przez nos
Rozważ znieczulenie przewodowe