WYKŁAD 7
Działalność operacyjna w zakładzie gastronomicznym
Zarządzanie operacyjne
-działalność związana z bezpośrednim wytwarzaniem wyrobu lub świadczenie usług nosi nazwę działalności operacyjnej;
-zarządzanie tą strefą działań
Działalność operacyjna:
-stanowi serce każdej organizacji i najważniejszą jej funkcję;
-w ramach działań operacyjnych:
-następuje transformacja składników wejściowych w produkty końcowe;
-nadawane są realne kształty wszelkim koncepcjom, projektom i pomysłom;
-tu tkwią źródła przyszłego zadowolenia klientów.
Uwarunkowania podjętych działań operacyjnych:
-kapitał;
-powierzchnia(lokal);
-wiedza na sposób prowadzenia działań
Oraz
-wykonanie czynności prawnych wymaganych do rozpoczęcia działalności( wybór formy prawnej i rejestracja);
-zgromadzenie zasobów w postaci środków pracy( maszyny, urządzenia, sprzęt), oraz przedmiotów pracy( surowce, towary handlowe);
-zatrudnienie personelu.
Warunkiem prowadzenia działalności operacyjnej jest zgromadzenie zasobów
-w ilości i jakości odpowiedniej do zamierzonego celu;
-powiązanie w czasie i przestrzeni;
-stworzenie całości złożonej z elementów, z których każdy przyczynia się do powodzenia działań biznesowych.
System operacyjny
Model systemu operacyjnego:
Struktura systemu operacyjnego
5 podstawowych elementów:
1. Element wejścia (materiały, surowce, energia, personel, informacje, kapitał);
2. Element wyjścia (wyroby, usługi, odpady);
3. Proces transformacji (operacje wytwórcze i operacje usługowe);
4. Powiązania (informacyjne, materialne, surowcowe);
5. Zarządzanie.
System operacyjny ma swoje otoczenie
Stanowi źródło różnych zasileń
Jest także odbiorcą wytwarzanych produktów/ usług
Klienci/ konsumenci
Zasady organizacji procesu wytwarzania:
-koncentracja;
-specjalizacja;
-proporcjonalność;
-równoległość;
-liniowość;
-ciągłość;
-równomierność i rytmiczność.
Zasada koncentracji
-polega na przydziale stałych zadań komórkom organizacyjnym lub wykonawczym;
-oznacza, że zakres prac realizowanych przez komórkę lub wykonawcę ulega ograniczeniu.
Proporcjonalność
Oznacza, że wszystkie elementy systemu operacyjnego zostały tak dobrane, iż gwarantują prawidłowy przebieg procesów wytwórczych.
Równoległość
-Wyraża się w równoczesnym wykonywaniem oddzielnych części prac wytwórczych;
-Stosowanie tej zasady pozwala znacznie skrócić czas wytwarzania produktu.
Liniowość
Przejawia się ustawieniem stanowisk roboczych czy komórek organizacyjnych w takiej kolejności, w jakiej odbywają się poszczególne etapy procesu wytwarzania.
Zasada ciągłości
Wyraża się tym, że niezbędnym celem organizacji pracy staje się eliminowanie przerw w przebiegu procesu wytwórczego.
Równomierność i rytmiczność
-Celem stosowania tej zasady jest doprowadzenie do przewidywalności działań systemu operacyjnego;
-Wymagana jest taka organizacja procesu wytwarzania, która pozwoli uzyskiwać w takich samych przedziałach czasu takie same ilości określonych produktów.
Zarządzanie zaopatrzeniem
Funkcje zaopatrzenia:
Wybór dostawcy:
-asortyment;
-logistyka zaopatrzenia;
-producenci
-dostawcy ogólnopolscy;
-dostawcy lokalni;
-pośrednicy;
-hurtownie;
-platformy logistyczne;
-hipermarkety;
-giełdy;
-własne centra dystrybucji;
-audyt u dostawcy;
-referencje.
Warunki handlowe:
-cenniki;
-częstotliwość zmian cen;
-rabaty stałe (np. od produktu);
-rabaty zmienne (sezonowe, od wielkości zamówienia, od I zamówienia, towary niepełnowartościowe, o krótkim okresie przydatności do spożycia);
-promocja (np. ogólna, specjalna- lokalna);
-płatności:
-opóźnienie płatności;
-zniżki za płatność natychmiastową;
-kary za opóźnienia w rozliczeniu.
Warunki dostawy:
-zasady składania zamówień;
-czas dostawy;
-dostawa ekspresowa;
-jednostka sprzedaży;
-wartość opakowania zbiorowego;
-płatność za transport;
-jedność i typ transportu;
-reklamacje;
-warunki zwrotu/ zamiany;
-dokładność dostaw;
-kary za braki w dostawach;
-miejsce rozładunku;
-pomoc w składowaniu.
Negocjacje warunków dostaw
-duży obrót;
-wyłączność;
-prestiż miejsca;
-rozwój firmy- dobra prognoza;
-zmiana dostawcy- konkurent;
-terminowe płatności;
-lokalizacja w pobliżu trasy dostaw.
Umowa na dostawy
Składanie zamówień:
-podstawa:
-spisy inwentarzowe częściowe;
-statystyka sprzedaży;
-przewidywania;
-formularze zamówień;
-metody składania zamówień:
-telefonicznie;
-u sprzedawcy;
-fax, e-mail;
-potwierdzenie zamówienia/ dostawy.
Składowanie:
-uwaga na zasady HACCP;
-utrzymywanie ciągu temperatur;
-segregacja produktów;
FIF (first In, first out)
Wzrost zapotrzebowania na żywność zamrożoną
-dostępność i łatwość przygotowania/ oszczędność czasu;
-używanie jako bazy do tworzenia innych dań- można tworzyć nową propozycję w łatwy i szybki sposób;
-dania zdrowe (dzięki nowoczesnym metodom mrożenia nie tracą swych wartości);
-stała i niezmienna jakość;
-możliwość ograniczenia miejsca, sprzętu i urządzeń w procesie produkcyjnym;
-obniżenie kosztów pracy;
-łatwość rozliczenia- generalnie stała cena niezależnie od pory roku.
Zaopatrzenie sektora HORECA
-rynek mało atrakcyjny dla zachodnich inwestorów, słabe procesy konsolidacyjne;
-wartość segmentu- 2mld zł;
-duży udział w zaopatrzeniu placówek typu Cash&carry- Macro, Selgros, Eurocash;
-generalnie dość duże rozdrobnienie rynku (podobny model funkcjonuje we Włoszech);
-wiodące firmy:
-Farutex, Dania Fast food (udział kapitału zagranicznego);
-Iglotex, Iglokrach, Dorado, Witex, Zimex;
-wiele małych firm;
-budowa pozycji konkurencyjnej drogą wypracowywania trwałych związków z zakładami HORECA;
-wysoka lojalność klienta gastronomii wobec dostawcy;
-stosunkowo stabilna liczba hurtowni;
-dysponowanie2-3 tyś pozycji asortymentowych;
-przychody ze sprzedaży zwiększają się średnio o 15% rocznie poczynając od 2002 roku;
-bariery rozwoju: niedostatek kapitału.
Obsługa klienta
Etapy wizyty w zakładzie gastronomicznym:
-wejście (właściciel, host);
-dojście i zajęcie miejsca;
-wybór dań:
-karta menu (restauracja- kelner);
-lista dań (bary- obsługa lady);
-menu board (Fast- food- obsługa lady);
-ekspozycja (restauracje pracownicze- obsługa lady);
-serwis dań (kelner, obsługa lady, szef kuchni);
-opłata za posiłek;
-przed konsumpcją (kasjer);
-po konsumpcji ( kelner, kasa);
-sprzątnięcie stołu (kelner, pomocnik);
-wyjście z lokalu (właściciel, host).
Etapy obsługi konsumenta:
-powitanie;
-doprowadzenie do stołu;
-wręczenie karty, zaproponowanie napoju;
-przyjęcie zamówienia, powtórzenie, ewentualne rekomendacje;
-serwowanie posiłków;
-obsługa stołu (usunięcie brudnych naczyń itp.);
-wizyta kurtuazyjna;
-podziękowanie i pożegnanie.
Typy obsługi konsumenta:
-kelnerska;
-pełna;
-stół szwedzki;
-lada serwisowa;
-free flow;
-pełny self sernice;
-bankietowa;
-serwis konferencyjny;
-serwis na wynos;
-dostawa do domu.
Client/ customer is our king!
-pełne zaangażowanie personelu w obsługę;
-szybka działalność;
-uprzejmość, zwroty grzecznościowe;
-profesjonalizm.
Każdy gość jest indywidualnością, charakteryzuje się różnym zmiennym nastrojem i reakcjami.
Czynniki wpływające na menu proponowane przez zakład:
-rodzaj zakładu;
-ilość zatrudnionego personelu;
-poziom przygotowania zawodowego;
-układ funkcjonalny zakładu;
-wyposażenie kuchni i restauracji;
WYKŁAD 12 07.01.2010
Klient / konsument jest naszym królem
-pełne zaangażowanie personelu w obsługę,
-szybkość działania,
-uprzejmość, zwroty grzecznościowe,
-profesjonalizm,
Każdy gość jest indywidualistą, charakteryzuje się różnym, zmiennym nastrojem i reakcjami.
Czynniki wpływające na menu proponowane przez zakład:
-rodzaj zakładu,
-ilość zatrudnionego personelu,
-poziom przygotowania zawodowego,
-układ funkcjonalny zakładu,
-wyposażenie kuchni i restauracji,
-wystrój lokalu,
-liczba miejsc siedzących,
-system obsługi,
-rodzaj gości.
Wybór dań
Karta menu
-międzynarodowa nazwa spisu dań, potraw, deserów, napojów jakie gość otrzymuje w zakładzie gastronomicznym,
-informuje o tym, czym zakład w danym dniu dysponuje, ułatwia wybór dania, potrawy, deseru,
-najczęściej dzieli się na:
-okresowe,
-okolicznościowe,
-ilustrowane.
Karty okresowe:
-zmieniana co kwartał lub co pół roku,
-zawiera standardowy asortyment potraw oraz deserów i napojów, ustalony na podstawie badań popytu na wymieniony asortyment,
-często uzupełniana wkładkami ze skróconym menu.
Są to najczęściej dania i potrawy, których sprzedaż jest przewidziana przez dłuższy czas, a także specjalności, które nie figurują na stałe w karcie okresowej.
Karty okolicznościowe
-sporządzane z okazji bankietów lub przyjęć urzędowych, prywatnych, odświętnych okazji,
-zawiera menu dostosowane do rodzaju przyjęcia,
-różnią się od karty okresowej- są bardziej ozdobne, wykonane ze specjalnego papieru,
-zawierają następujące informacje:
-jakie będą potrawy i napoje,
-kto wydaje przyjęcie i z jakiej okazji,
-datę i miejsce przyjęcia.
Znaki i smaki w kartach menu
Komunikacja wizerunku
Piktogramy
Proste znaki rysunkowe
Pozwalają na podział dań np. na słodkie, słone, ostre, kwaśne.
Elementy kompozycji doznań:
-karta menu,
-cena,
-estetyka wnętrza,
-atmosfera,
-profesjonalizm personelu,
Rodzaj doznań dostarczonych gościom lokalu gastronomicznego powinien być dostosowany do ich wymagań i oczekiwań,
Kto jest naszym klientem i czego od nas oczekuje?
Typy konsumentów- gości lokali gastronomicznych :
1.gość pewny siebie, zdecydowany, postawa ,,wiem czego chcę''
Praktyka:
-traktować ze spokojem, zdecydowanie,
-szybko obsługiwać,
-dać kartę i szybko odebrać zamówienie,
-zachować ostrożność z rekomendacją potraw,
-zapytać czy jest zadowolony z obsługi i menu.
2.Gość niepewny siebie, niezdecydowany
Praktyka:
-pomoc w wyborze miejsca do siedzenia,
-polecić kilka propozycji ale nie oferować zbyt wielu możliwości,
-komunikować się w sposób klarowny, aby ułatwić podjęcie decyzji,
-unikać powściągliwości, być przyjaznym.
3.Gość rozmowny, wręcz gadatliwy
Praktyka:
-w sposób zręczny i uprzejmy skierować temat rozmowy na sprawy dotyczące zamówienia,
-nie pokazywać zniecierpliwienia,
-starać się przyspieszyć złożenie zamówienia wskazując że inni goście czekają.
4.Gość zdenerwowany, podniecony
Praktyka:
-przyspieszyć tempo obsługi,
-przekazać, że wszystko co możliwe zostanie przygotowane, dodatkowo w krótkim czasie.
5.Gość nieufny i podejrzliwy
Praktyka:
-być ostrożnym z polecaniem potraw i napojów,
-jeśli się coś poleci trzeba to precyzyjnie sformułować,
-traktować tak, by uwierzył, że się przy nim dobrze czujemy.
6.Gość skąpy, chciwy
Praktyka:
-należy go traktować niezwykle uważnie,
-trzeba wykazać dużą cierpliwość, gdyż taki gość z trudem podejmie decyzję.
7.Gość zarozumiały, mający potrzebę imponowania
Praktyka:
-wszystko wie najlepiej,
-nie należy mu się przeciwstawiać,
-obsługiwać uprzejmie, lecz z pewną dozą powściągliwości.
Formy organizacyjno prawne prowadzenia działalności gastronomicznej
Podstawy biznesu
-ustawa z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej
Nowelizacja: Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 roku.
-ustawa z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych.
Formy organizacyjno- prawne działalności gospodarczej:
-przedsiębiorstwo prywatne osób fizycznych,
-spółka cywilna,
-spółka jawna,
-spółka partnerska,
-spółka komandytowa,
-spółka akcyjna,
-spółka komandytowo- akcyjna,
-przedsiębiorstwo państwowe,
-przedsiębiorstwo spółdzielcze.
Klasyfikacja podmiotów gospodarczych:
Rodzaj przedsiębiorstwa |
Liczba zatrudnionych |
Roczny obrót w mln euro |
mikro |
1-9 |
2 |
małe* |
10-49 |
2-10 |
średnie* |
50-250 |
50 |
duże |
>250 |
>50 |
*razem stanowią 99% ogółu przedsiębiorstw
Walory małych przedsiębiorstw:
-prostota struktur, co pozwala na szybkie podejmowanie decyzji i szybkie dostosowanie firmy do zmiennej sytuacji rynkowej,
-dobre stosunki między kadrą kierowniczą a wykonawczą, prosty bezpośredni kontakt z personelem, środowisko pracy nie stwarza napięć,
-wyraźne i wczesne dostrzeganie efektów pracy,
-bliskie kontakty kierownictwa z klientami.
Problemy małych przedsiębiorstw:
-kierownictwu brakuje doświadczenia,
-kierownictwu brakuje czasu,
-kierownictwo podejmuje decyzję mając ograniczony zasób informacji,
-trudności w wyjściu na rynki,
-osobiste zaangażowanie właściciela w działalność.
Wybór prawnej formy prowadzonej działalności gospodarczej uzależniony jest od:
-czy przedsięwzięcie jest 1-osobowe, czy weźmie w nim udział więcej osób,
-jakie są więzi i wzajemne zaufanie podmiotów rozpoczynających prowadzenie działalności,
-stan zasobów finansowych,
-ryzyko obciążenia odpowiedzialnością w przypadku strat,
-zakres i branża przedsięwzięcia,
-zakres i struktura obciążeń finansowych i innych ciężarów fiskalnych,
-czy istnieje konieczność zatrudnienia pracowników.
Franczyza
-udzielenie przez firmę innej firmie zezwolenia na sprzedaż dóbr lub świadczenie usług na określonym terytorium
Lub
-długookresowa, stała umowa o współpracy między niezależnymi przedsiębiorstwami, franczyzodawcą a franczyzobiorcą.
Istotą franczyzy jest:
-wyjątkowość,
-oryginalność pomysłu, na którym opiera się swoje funkcjonowanie.
Franczyzobiorcy musza dostosować się do określonych przez franczyzodawcę standardów:
-produktu lub proponowanej usługi,
-sposobu sprzedaży lub oferowanych usług,
-wystroju i organizacji punktu sprzedaży lub drogi dostarczania usług.
Amerykańskie korzenie franszyzy:
-Izaak Singer,
-John Pemberton- wynalazca Coca-Coli, okres po II wojnie światowej ekspansja w Europie od lat 60-tych.
W Polsce:
-lata 50-te Bank PKO oraz Poczta polska,
-rozwój w ostatnich 20 latach,
-pierwsze sieci Yves Rocher i Mc Donald's,
-polscy prekursorzy Mr Hamburger, A. Blikle.
Warunki współpracy:
potencjalny franczyzobiorca powinien dysponować:
-lokalem,
-kapitałem na pokrycie kosztów przystosowania do systemu ,
Dodatkowe wymagania:
-doświadczenie w prowadzeniu własnej działalności gospodarczej,
-doświadczenie w gastronomii,
-preferencje odnośnie płci i stanu cywilnego franczyzobiorców,
-preferencje odnośnie wieku,
-akceptacja celów i zasad franczyzodawcy.
WYKŁAD 13 14.01.2010
Planowanie i biznes plan w praktyce
Koncepcja planowania:
-prezentowana koncepcja planowania, za nadrzędną funkcję planowania uznaje stawianie celów działania oraz określenia sposobów ich osiągnięcia, a nie wyłącznie określenie sposobów i metod realizowania konkretnych zadań i założeń planistycznych.
Dwie płaszczyzny:
-opracowanie wstępnych kierunków działań zmierzających do szybkiej poprawy bieżącej działalności i efektywności funkcjonowania przedsiębiorstwa,
-przygotowanie długoterminowego programu działania.
Kryteria oceny planów:
-celowość, oznaczająca konieczność określania i doboru środków właściwych do osiągnięcia zaplanowanych celów,
-wykonalność, czyli realistyczna ocena planowanych przedsięwzięć. Wykonalność związana jest również z oceną możliwości osiągnięcia wyznaczonych etapów planu w oznaczonych terminach,
-zgodność wewnętrzna, a więc niesprzeczność planu, która w praktyce sprowadza się do odpowiedniego formułowania planów podrzędnych, których założenia muszą być podporządkowane założeniom planu nadrzędnego (strategicznego),
-operatywność: oznaczająca prostotę, przejrzystość, zrozumiałość założeń, umożliwiając w konsekwencji sprawne wdrożenie i realizację planu działania,
-wielowariantowość: która związana jest z przygotowaniem przynajmniej 3 wariantów planu (prawdopodobnego, pesymistycznego i optymistycznego) działania firmy,
-ograniczona szczegółowość: im krótszy okres planowania tym obszerniejszy plan działania i bardziej szczegółowy,
-zupełność, oznaczająca wyczerpujący opis całego przedsięwzięcia, wraz z określeniem wszystkich czynników, które mają na niego decydujący wpływ,
-racjonalność, czyli budowanie planu zgodnie z przyjętymi normami oraz wymaganymi standardami.
Wzorcowa struktura biznesplanu:
-streszczenie projektu przedsięwzięcia,
-profil i zakres działania firmy,
-założenia planu strategicznego przedsięwzięcia,
-plan techniczny,
-plan marketingowy,
-plan organizacyjny,
-plan finansowy,
-wnioski i podsumowanie,
-dane niezbędne do wypełnienia typowego wniosku kredytowego,
-załączniki.
Co to jest biznesplan?
(Plan przedsięwzięcia) to szczegółowy plan działania firmy, sporządzony przez przedsiębiorcę, w formie zwartego pisemnego opracowania.
Elementy składowe udanych przedsięwzięć gospodarczych
Rodzaje biznesplanów:
1.Sumaryczny biznesplan: 10 stron
Wykorzystywany:
-przy wniosku o kredyt bankowy,
-jako prezentacja stylu działalności,
-po określeniu poziomu zainteresowania potencjalnych inwestorów.
2.Pełny biznesplan: 25-40 stron
Wykorzystywany do poszukiwania:
-finansowania na dużą skalę,
-inwestora strategicznego.
3.Plan operacyjny: 40 stron i więcej
Wykorzystywany:
-przez dynamicznie rozwijające się firmy o złożonej strukturze,
-jako element planowania w skali roku.
Główne części biznesplanu:
1.Streszczenie:
W streszczeniu musza być jasno i czytelnie przedstawione wszystkie najistotniejsze dla całego opisanego w planie przedsięwzięcia elementy:
-cel sporządzenia planu i opis oczekiwanych korzyści,
-wysokość środków finansowych potrzebnych do osiągnięcia celu,
-krótki opis produktu i rynku,
-zestawienie najważniejszych elementów finansowych (sprzedaż, zysk w okresie 3-5 lat),
-opis kadry menadżerskiej (jej doświadczenia w zarządzaniu).
2.Profil i zakres działania firmy:
* historia firmy
-data i forma założenia firmy,
-najważniejsze dane finansowe,
-najbardziej znaczące osiągnięcia firmy,
-dane o poprzednich i aktualnych udziałowcach,
-obecny stan prawny, finansowy i organizacyjny,
* zamierzenia na przyszłość:
-misja firmy (czyje potrzeby chce zaspokajać),
-cel działania (co chce osiągnąć w ciągu 5 lat),
-cel konstrukcji planu (np. zdobycie środków finansowych niezbędnych do realizacji przedsięwzięcia).
3.Założenia planu strategicznego przedsięwzięcia:
* analiza strategiczna:
-elementy otoczenia: czynniki ekonomiczne, polityczne, technologiczne, etyczne, społeczne,
-zasoby w dyspozycji firmy: zasoby fizyczne, kadra menadżerska, zasoby finansowe, cech produktu,
* wybór strategii:
Opis alternatywnych wariantów planu działania oraz zasady ich oceny z uzasadnieniem wybrania wariantu przeznaczonego do…
* wdrożenia strategii (sposób wdrożenia wybranego wariantu).
4.Plan techniczny:
-opis wyrobów lub usługi,
-zarys strategii produkcji,
-opis niezbędnego majątku produkcyjnego,
-sposób zorganizowania dostaw materiałów i surowców,
-program produkcji,
-specyfikacja kosztów produkcji.
5.Plan marketingowy:
-opis strategii marketingowej wraz z założeniami,
-wyniki analiz i badań rynku,
-polityka cenowa wyrobów i usług,
-koszty działań marketingowych.
6.Plan organizacyjny:
-organizacja pracy oraz posiadanych zasobów ludzkich,
-harmonogram organizacji przedsięwzięcia,
-koszty zatrudnienia.
7.Plan finansowy:
-założenie prognoz finansowych,
-założenia wariantów (analiza wrażliwości),
-rachunek wyników,
-bilans,
-zestawienie przepływów środków finansowych,
-analiza wskaźnikowa,
-ocena efektywności przedsięwzięcia.
(NPV- wartość zaktualizowana netto, JRR- wewnętrzna stopa zwrotu).
8.Dane niezbędne do wypełnienia typowego wniosku kredytowego:
-historia kredytowa firmy,
-przeznaczenie kredytu.
9.Wnioski i podsumowanie
Najczęściej spotykane zagrożenia:
-niekorzystne trendy w branży,
-zachowanie konkurencji (obniżanie cen, wprowadzenie atrakcyjniejszych produktów),
-niedobór siły roboczej,
-przekroczenie wielkości kosztów projektowania produkcji i działań rynkowych,
-złe oszacowanie wielkości produkcji i sprzedaży,
-złe zaplanowanie terminów wdrożenia przedsięwzięcia, osiągnięcie celów etapowych,
-trudności w uzyskaniu kredytu.
10.Załączniki:
-słownik używanych zwrotów i terminów,
-harmonogram realizacji planów,
-dane techniczne i produkcyjne,
-specyfikacje techniczne i patentowe,
-badania rynku i plan marketingowy,
-stan zamówień i zapytań na oferowane wyroby,
-lista aktualnych akcjonariuszy,
-schematy organizacyjne,
-życiorys kadry kierowniczej i członków zarządu,
-dodatkowe dane finansowe nie zamieszczone w planie finansowym.
Elementy planu finansowego:
-dane wejściowe,
-rachunek zysków i strat,
-bilans,
-rachunek przepływów pieniężnych,
-próg rentowności,
-analiza wskaźnikowa,
-ocena efektywności inwestycji.
KONIEC.