Wskaźnik Państwo	Wielkość populacji	Wysokość bezrobocia	PKB per capita USD	Wielkość inflacji	Wysokość podatków	Wskaźnik urbanizacji
Włochy	57 321 100	7%	30 200	2,3%	20%	72 %
Francja	64 102 140	8,6%	22 900	2,1%	19,6%,	74%,
Norwegia	4748300	2.4%	55 600	2.3%	24%	73%
Wielka Brytania	60 776 238	5%	28 200	2,1%	17,5%	91,5%
Niemcy	82,3 mln	8,4%	31,095	1,7%	18%	88 %

Eksport bezpośredni: polega na sprzedaży przez producenta własnych wyrobów za granicą bez pośrednika. Wymaga on pewnej znajomości kontraktów handlowych, rynków zbytu i techniki handlu zagranicznego. W miarę jego rozwoju kontakty te zwykle stają się bardziej intensywne, co nie pozostaje bez wpływu na możliwości przejścia do innych, wymagających większego zaangażowania form internacjonalizacji.

W ostatnim okresie eksport bezpośredni wykazuje tendencje rosnącą , szczególnie jeśli chodzi o handel dobrami inwestycyjnymi. Sprzedaż tego rodzaju dóbr często bywa związana ze świadczeniem dodatkowych usług np.: w zakresie doradztwa, konserwacji, napraw, co wymaga ścisłego kontaktu między producentem a odbiorcą. Kontakt ten jest niezbędny również ze względu na fakt, że handel dobrami inwestycyjnymi odbywa się z reguły na kredyt. O wyborze tej drogi dystrybucji mogą decydować niższe koszty w stosunku do sprzedaży z udziałem pośrednika.

Przedmiot eksportu

Przedmiotem eksportu bezpośredniego jest większość sprzętu inwestycyjnego(od małych silników elektrycznych do wielkich turbin, dźwigów, pełnomorskich statków czy obrabiarek), jak również zmechanizowany sprzęt gospodarstwa domowego, elektroakustyczny, audiowizualny, samochody osobowe itd. Eksport bezpośredni jest także stosowany w dziedzinach produkcji i obrotu, w których hurtownik nie może być eksporterem, np. w przypadku eksportu maszyn wytwarzanych na indywidualne zamówienia. Eksport bezpośredni prowadzony jest tam, gdzie uzasadnione jest tworzenie za granicą własnych kanałów sprzedaży. Zaliczyć tu można następujące dziedziny:

1. wśród towarów konsumpcyjnych:

• eksport samochodów osobowych

• eksport sprzętu audio i wideo

wśród dóbr przemysłowych:

• eksport mechanicznego sprzętu rolniczego (traktory, kombajny)

• eksport ciężarówek

• eksport autobusów

• eksport środków farmaceutycznych

• eksport niektórych wyrobów chemicznych.

Proces eksportu

Eksport bezpośredni jest stosowany, gdy wyroby danego wytwórcy są oznakowane jego marką handlową i jest ona znana i uznana w krajach, do których wyroby te są kierowane.

Eksport bezpośredni wymaga stworzenia odpowiednich podstaw organizacyjnych w przedsiębiorstwie. Przy większych jego rozmiarach niezbędne jest utworzenie w firmie własnego działu eksportu, zatrudnienie specjalistów w dziedzinie reklamy, marketingu, akwizycji oraz prowadzenie badań rynków zagranicznych.

Z tą formą eksportu związane jest większe ryzyko handlowe niż w przypadku eksportu pośredniego. Wymaga się dodatkowo większego zaangażowania kapitału ze względu na dłuższy obieg pieniężny od sprzedaży surowców do otrzymania należności oraz z powodu konieczności posiadania własnych magazynów wysyłkowych, magazynów części zamiennych, a nawet uruchomienia oddziału firmy za granicą. Z eksportem bezpośrednim wiążą się długoterminowe gwarancje kredytowe dla dostawcy.

Oganizacja eksportu

Przedsiębiorstwo może prowadzić eksport bezpośredni na kilka sposobów np:

1. Zorganizowany oddział sprzedaży lub filia: oddział sprzedaży zajmuje się sprzedażą i dystrybucją. Może się także zajmować magazynowaniem i promocją. Spełnia również funkcję centrum wystawowego i centrum obsługi klienta,

2. Krajowe biuro lub dział eksportu: może przybrać formę odrębnego działu eksportu stanowiącego centrum zysków,

3. Podróżujący akwizytor: przedsiębiorstwo może wysyłać swojego przedstawiciela za granicę w celu nawiązania kontaktów handlowych,

4. Zagraniczni dystrybutorzy lub agenci: przedsiębiorstwo może im nadać prawa wyłączności lub ograniczone upoważnienia do reprezentowania jego interesów w określonym kraju.

Nadaje się na wstęp

Sposób wejścia na rynek zagraniczny jest determinowany skalą zaangażowania producenta w wymianę międzynarodową. Najczęściej stosowanych jest sześć strategii wejścia na rynek zagraniczny: eksport pośredni, eksport bezpośredni, otwieranie filii, budowanie nowego zakładu lub zakup lokalnych zakładów przemysłowych za granicą, sprzedaż licencji, podejmowanie wspólnych przedsięwzięć oraz strategiczne przymierza.

Wskaźnik Państwo	Wielkość populacji	Wysokość bezrobocia	PKB per capita USD	Wielkość inflacji	Wysokość podatków	Wskaźnik urbanizacji
Włochy	57 321 100	7%	30 200	2,3%	20%	72 %
Francja	64 102 140	8,6%	22 900	2,1%	19,6%,	74%,
Norwegia	4 74 8300	2.4%	55 600	2.3%	24%	73%
Wielka Brytania	60 776 238	5%	28 200	2,1%	17,5%	91,5%
Niemcy	82 300 000	8,4%	31,095	1,7%	18%	88 %

Macierz zależności

PKB per capita- wielkość populacji




PKB per capita - bezrobocie




PKB- inflacja




Populacja- wskaźnik urbanizacji


Podatki-PKB







---