Tabela

306

13.05.

2002

Tadeusz Pawłowski

Wydział

MRiT

Semestr II

Grupa T4

Pon.11.45

Dr K.Fiksiński

Przygotowanie

Wykonanie

Ocena ostateczna

Temat: Wyznaczanie współczynnika załamania światła w powietrzu

w zależności od ciśnienia za pomocą interferometru Jamina

Współczynnik załamania gazów różni się bardzo mało od jedności - jego wartość przy normalnym ciśnieniu, w zależności od rodzaju gazu, zawiera się w zakresie 1,0001 - 1,001. Rozróżnianie wartości w tym zakresie wymaga ogromnej dokładności pomiarów, którą mogą zapewnić tylko metody interferencyjne.

Interferometr Jamina

Jednym z przyrządów pozwalających mierzyć bardzo małe zmiany współczynnika załamania jest interferometr Jamina, którego schemat budowy przedstawia rys. 306.1 Interferometr składa się z dwóch grubych, płasko równoległych płytek szklanych P1 i P2 jednakowej grubości d .

0x08 graphic
0x01 graphic

Promień ze źródła światła S pada na powierzchnię płytki P1, częściowo odbija się od niej, częściowo zaś załamuje i następnie odbija od tylnej ścianki. W rezultacie powstają dwa promienie 1 i 2. Promienie te padają z kolei na drugą płytkę i tu znowu odbijają się częściowo od powierzchni przedniej, a częściowo od tylnej. Promień 3 jest wynikiem nałożenia się promienia 1 odbitego od tylnej i promienia 2 odbitego od przedniej powierzchni płytki P2. Dla przejrzystości rysunku nie uwzględniono na nim promienia 1 odbitego od ścianki przedniej a także promienia 2 odbitego od powierzchni tylnej, które to promienie nie interferują ze sobą ze względu na znaczne oddalenie.

W wyniku odbić od płytki P1 pomiędzy promieniami 1 i 2 powstaje różnica dróg optycznych Δ1 równa

(306.1)

gdzie n jest współczynnikiem załamania światła dla płytki. Różnica dróg λ/2 odpowiada zmianie fazy o Π przy odbiciu fali od ośrodka gęstszego.

Przy odbiciu promieni od drugiej płytki różnica dróg optycznych promieni 2 i 1 wynosi

(306.2)

Całkowita różnica dróg Δ powstająca między promieniami po przejściu obu płytek wynosi

(306.3)

Jeżeli obie płytki są dokładnie równoległe, wówczas β1 = β2, Δ = 0 i występuje maksymalne wzmocnienie obu promieni.

Pomiary i obliczenia:

Lp

h1-h2(m)

Δs(mm)

P(Pa)

Δ'

n1

1

0

0

101300

0

1,000293

2

0,013

0,4

101506,7

0,000652

1,006813

3

0,03

0,7

101777

0,001141

1,011703

4

0,044

1,02

101999,6

0,001663

1,016919

5

0,06

1,37

102254

0,002233

1,022624

6

0,085

1,6

102651,5

0,002608

1,026373

7

0,092

2,01

102762,8

0,003276

1,033056

8

0,107

2,28

103001,3

0,003716

1,037457

9

0,125

2,6

103287,5

0,004238

1,042673

10

0,14

2,99

103526

0,004874

1,04903

11

0,16

3,34

103844

0,005444

1,054735

12

0,175

3,6

104082,5

0,005868

1,058973

13

0,19

3,96

104321

0,006455

1,064841

14

0,205

4,3

104559,5

0,007009

1,070383

 

 

 

 

 

 

1

0

0

101300

0

1,000293

2

0,01

-0,33

101459

-0,00054

0,994914

3

0,025

-0,8

101697,5

-0,0013

0,987253

4

0,04

-1,01

101936

-0,00165

0,98383

5

0,055

-1,33

102174,5

-0,00217

0,978614

6

0,07

-1,71

102413

-0,00279

0,97242

Wykres zależności współczynnika załamania światła w powietrzu w zależności od ciśnienia.

0x01 graphic

Średni współczynnik załamania światła wynosi:

n1 = 1.00035 ± 0.00001

1 Schemat budowy interferometru Jamina