komunikowanie, st. Politologia materiały


pobrano z www.umcs.net.pl

WSTĘP_DO_KOMUNIKOWANIA_SPOŁECZNEGO_

(2006, mgr Sylwia Nadgrodkiewicz)

1. zakres i treść pojęcia komunikacja

a. interdyscyplinarność pojęcia

sofiści, dialektyka, socjologia, psychologia, antropologia, lingwistyka,

pedagogika, filozofia, cybernetyka; na uczelniach dopiero po II WW,

b. definicja

łac. communis - robić coś wspólnie; rozprzestrzenianie informacji wyłącznie

pomiędzy ludźmi

ma charakter społeczny, jest wzajemna (co najmniej dwustronna),

wykorzystuje symbole, polega na dochodzeniu do wspólnego zrozumienia, jest

sposobem oddziaływania

cele: informowanie, wyraŜanie uczuć, pobudzanie wyobraźni, wywieranie

wpływu, zachowanie rytuału (spełnianie oczekiwań, np. powitanie)

c. redundancja, entropia, sprzęŜenie zwrotne

i. redundancja

to, co jest przewidywalne lub konwencjonalne w przekazie; wynik

duŜego prawdopodobieństwa; pomaga w dekodowaniu, dobór kanału

komunikacji wpływa na redundancję

ii. entropia

maksymalna nieprzewidywalność informacji; sprzyja stosowaniu

konwencji i wzorów, chaos w wypowiedzi

iii. feedback (sprzęŜenie zwrotne)

transmisja reakcji odbiorcy powracająca do nadawcy; przy

zastosowaniu niektórych kanałów szczególnie trudno o feedback,

pozwala dostosować nadawcy treść komunikatu do potrzeb odbiorcy

d. tradycje w teorii komunikacji:

i. socjopsychologiczna

dokładna i ścisła obserwacja pozwala odkryć prawdę o zjawiskach

komunikacyjnych, związki przyczynowo-skutkowe pozwalają

przewidzieć które zachowania komunikacyjne kończą się

powodzeniem; koncentracja na tym, co być powinno, a nie na tym co

jest (komunikacja idealna); kto, co, komu i z jakim skutkiem

przekazuje?;

ii. cybernetyczna

komunikacja jako przepływ informacji; maksymalna ilość informacji w

komunikacie, informacja odnosi się do redukcji niepewności, ale im

mniej przewidywalna treść komunikatu tym więcej informacji on

zawiera; przepustowość kanału = informacja + zakłócenia;

iii. retoryczna

mowa odróŜnia ludzi od zwierząt, mowa publiczna najefektywniejszym

sposobem komunikowania, komunikacja jednostronna _ perswazja,

retoryka, erystyka, przemówienia jako domena męŜczyzn

iv. semiotyczna

słowa jako znaki, komunikacja symboliczna, trójką semantyczny:

słowo (symbol), desygnat, myśl (odniesienie), percepcja rzeczywistości

kształtuje język

pobrano z www.umcs.net.pl

2

v. socjokulturowa

komunikacja to tworzenie i `odgrywanie' rzeczywistości społecznej;

język kształtuje percepcję rzeczywistości; rozmowa = tworzenie

odrębnego `świata społecznego'

vi. krytyczna

język jest kontrolowany przez władze, media tępią wraŜliwość na

presję, naiwna akceptacja `odkryć' empirycznych, komunikacja jako

oręŜ w ręku władzy

vii. fenomenologiczna

komunikacja to `doświadczanie' siebie i innych poprzez dialog;

empatia, zrozumienie, porównanie doświadczeń Ŝyciowych, warunek

zrozumienia się

2. komunikacja werbalna i niewerbalna

a. komunikacja werbalna

słowa (ich dobór, emocje, oddziaływanie na wyobraźnię, zbitki słowne)

formy gramatyczne (określają relację między nadawcą a odbiorcą)

budowa zdań (jedna myśl = jedno zdanie)

zwięzłość (dynamika i tempo wypowiedzi; pustosłowie)

przystosowanie komunikatu do odbiorcy (unikanie pojęć abstrakcyjnych;

Ŝargon)

b. komunikacja niewerbalna

i. kanał wizualny (55%)

postawa

kontakt wzrokowy

gesty (kontekst, kultura, zestaw gestów)

ruch

mimika

wygląd i uŜycie przedmiotów

ii. kanał wokalny (35%)

wysokość głosu

siła głosu, modulacja, akcent

artykulacja (wymowa, dykcja)

intonacja, pauza, tempo

iii. przestrzeń (proksemika)

dystans (sfery: intymna, osobista, społeczna, publiczna)

architektura

otoczenie

iv. czas

podejście `południowe' (mañana), i `amerykańskie' (czas to pieniądz)

v. dotyk

mowa ciała

3. typy i poziomy komunikowania

a. typy komunikowania

i. informacyjne

proces dzielenia się ludzi ich wiedzą o świecie

ii. perswazyjne

proces komunikowania, w którym podstawowym celem jest wpłynięcie

na odbiorcę

b. poziomy komunikowania

i. dwuosobowa (nieformalna/oficjalna)

ii. w małych grupach (efekt synergii)

pobrano z www.umcs.net.pl

3

iii. wystąpienia publiczne (formalne, zaplanowane, w miejscach

publicznych)

iv. w organizacji (w sieci zaleŜnych i powiązanych relacji

międzyludzkich)

v. masowa (najbardziej formalna i kosztowna, najbardziej redundantna)

vi. międzykulturowa (między członkami róŜnych kultur)

4. komunikowanie się w organizacji jako przykład komunikowania grupowego

a. teorie organizacji

i. mechanistyczna

człowiek pracuje tylko dla wynagrodzenia, pracownik = `tryb w

maszynie'; bezosobowość, rotacja kadr, fachowość

ii. zorientowana na relacje międzyludzkie

jednostka jest najwaŜniejszym elementem organizacji, powinna

pracować w sprzyjających warunkach, na efektywność pracy składa się

równieŜ wpływ jaki na pracownika wywiera otoczenie

iii. systemowa

system skoordynowanych działań (hierarchiczna organizacja)

iv. kulturowa

organizacja jest osobna kulturą (Japonia)

v. polityczna

w organizacji występuje ukryta lub otwarta walka o włądzę

b. pojęcie synergii

produkt końcowy jest lepszy niŜ suma wyników cząstkowych - praca w grupie

daje lepsze efekty niŜ połączone wyniki prac indywidualnych

syndrom myślenia grupowego: kiedy członkowie w grupie przesadnie troszczą

się o jej jednorodność (wszyscy zaczynają myśleć tak samo)

c. sieci komunikowania się w organizacji

i. nieustrukturalizowane

ii. łańcuch

iii. koło sterowe

iv. okrąg

v. gwiazda

vi. piramida

vii. piasta

d. kierunki komunikowania się w organizacji

w dół: do podwałdnych (czas, długość, jasność informacji)

w górę: do przełoŜonych (zniekształcenie komunikatu, ograniczenie

inicjatywy)

pobrano z www.umcs.net.pl

4

pozioma: rywalizacja, motywacja, specjalizacja, czas, bariery fizyczne

ukośna: rzadko stosowana, komunikacja osób na róŜnych szczeblach

znajdujących się w róŜnych strukturach (wydłuŜenie kanałów informacji)

5. komunikacja międzykulturowa

a. kultura jako komunikacja

język i związane z nim symbole są charakterystyczne dla danej kultury a

komunikacja nie moŜe bez nich istnieć; `zdania' mają znaczenie dopiero w

kontekście, który wynika z kultury; zbiory(słowa), diakryty (dźwięki) i wzorce

(składnia)

b. E. Hall - high-context i low-context cultures

większa/mniejsza część znaczenia komunikatu ukryta jest w kontekście;

kultury uzaleŜnione i niezaleŜne od kontekstu; Japońska (najbardziej

uzaleŜniona) - Arabska - Francuska - Amerykańska - Fińska (najmniej

uzaleŜniona)

c. etnocentryzm

skłonność do preferowania wartości własnej kultury i traktowania jej reguł

jako oczywistych i jedynie moŜliwych

d. relatywizm kulturowy

uznanie względności norm kaŜdej kultury i analizowanie kaŜdego jej elementu

jedynie w kontekście funkcji, jaką pełni on w `kulturze macierzystej'

e. komunikacja między kobietą a męŜczyzną

grender: kulturowa toŜsamość płciowa (kobiecość/męskość);

Kobiety MęŜczyźni

mowa = utrzymanie kontaktu

dzielą się swoimi przeŜyciami

mówi, by współpracować

kaŜdy moŜe liczyć na pomoc

zainteresowania = zachęta

rozmowa jest budowaniem

związków między ludźmi

mowa = prezentacja treści

nie mówi się o sobie

mówi, by dominować

kaŜdy liczy na siebie

asertywność

rozmowa prowadzi do

przekazania informacji i

osiągnięcia celu (dominacji)

6. komunikowanie masowe

a. media a kultura

pierwsi badacze zakładali 100% skuteczność przekazu niesionego przez media

(`podskórny zastrzyk'), publiczność jest jednak aktywna w doborze treści;

determinizm technologiczny twierdzi zaś, Ŝe obecna `rewolucja kulturowa' jest

skutkiem `bombardowania zmysłów'. Media pośredniczą w kulturze.

b. teorie komunikowania masowego

i. paradygmat dominujący

1. jednokierunkowy model działania mediów:

'podskórny zastrzyk', media czynnikiem obserwacji i integracji

społecznej,

2. Cooley, Mead i Park:

komunikowanie jest zjawiskiem wyłącznie ludzkim, zawsze

interaktywnym, prowadzącym do ustalenia wspólnego

znaczenia

pobrano z www.umcs.net.pl

5

3. nieuniwersalność badań amerykańskich - odmienne wyniki w

europie

4. nurt krytyczny:

hermeneutyczny (pojmujący) - krytyka stosowanych pomiarów

analizy makrostruktury - instytucje, np. monopol TV w USA

marksistowskiej teorii i metodologii (propaganda etc...)

południowoamerykański - próbuje teŜ budować własne teorie

5. nauka o komunikowaniu na usługach polityki, `marionetkowy

widz' nie istnieje, brak ogólnej teorii przyczynia się do chaosu,

ii. paradygmat alternatywny

1. paradygmat wykorzystania mediów:

nawiązuje do komunizmu, odbiorca odczytuje komunikat `jak

chce', komunikacja słuŜy utrwalaniu istniejących podziałów

społecznych

2. wiedza o komunikowaniu jako suma róŜnych ujęć tego samego

problemu (psychologicznych, lingwistycznych,

socjologicznych, historycznych etc...)

3. podejście `schematyczne':

nieredukowalne w komunikowaniu są tylko schematy (formy)

badanych zjawisk;

4. studia interdyscyplinarne:

Paislev: podział nauk na odnoszące się do poziomów

rzeczywistości społecznej i odwołujące się do typów zachowań

społecznych

nauka o łączności i sterowaniu (masowym, instytucjonalnym i

międzyosobowym);

synteza introligatorska - złączenie w jednej ksiąŜce artykułów z

róŜnych dziedzin

5. socjocybernetyka: Abraham Moles (nieaktualne)

6. historiozofia: Marschall McLuhan (nieaktualne)

7. paradygmat techniczny:

cykl społeczno-kulturalny: artyści, ich wytwory, odbiorcy,

środki upowszechniania, masowa publiczność;

8. etnografia komunikowania: Lull (powstaje)

odbiorca jako jednostka pasywna odbiorca jako jednostka częściowo aktywna

t. sygnałów agresji:

przez ukazywanie przemocy media katalizują

przemoc w Ŝyciu publicznym

t. kultywacji:

dobra wiadomość nie jest wiadomością, TV

buduje i kontynuuje stereotypy, badania

wykazują, Ŝe `kontrprogramy' nie działają

t. jednoetapowego przepływu:

media wywołują zmianę, ale odbiorca

podejmuje ostateczną decyzję po konsultacji z

`decision leaders'

t. wieloetapowego wpływu:

media nie dominują, są teŜ inne

oddziaływania, dziennikarze = selekcjonerzy

informacji

pobrano z www.umcs.net.pl

6

odbiorca jako jednostka aktywna

t. katharsis:

przemoc ukazana w mediach oczyszcza

społeczeństwo z brutalizmu

t. rezonansu:

agresja ukazana w mediach wzmaga agresję w

Ŝyciu społecznym

t. gry:

t. przeciwstawnego dekodowania:

rozkodowywanie: dominujące (zgodne z wolą

nadawcy), negocjowane (odbiorca

dopasowywuje do swoich przekonań) i

przeciwstawne (sprzeczne z intencjami

nadawcy)

t. krytyki i gratyfikacji:

widz reaguje juŜ w trakcie odbierania

komunikatów, wybierając te, które mu

odpowiadają; kontakt moŜe mieć charakter

rytualny lub instrumentalny

7. kino jako medium

a. koncepcje filmu jako sztuki

i. 1985 - patent na kinematograf braci Lumiere

ii. teorie formalistów (Kuleszow, Szkłowski)

kaŜdy kadr jest literą w słowie, opracowali teorie i zasady wszystkich

elementów filmu: scenografii, gry aktorskiej, scenopisu etc...

iii. 1927 - `Śpiewak Jazzbandu' - pierwszy film dźwiękowy (A. Crosland)

rozpoczyna się dyskusja nad `usuwaniem' tablic z napisami z filmów

iv. surrealizm (Buñuel)

złamanie wszystkich reguł filmu niemego tworzonych przez

formalistów

v. próby ręcznego `kolorowania' części taśmy (witraŜowanie)

w połowie lat 30tych w laboratoriach Agfacolor (Niemcy) stworzono

kolorową taśmę filmową

vi. neorealizm (de Santis, Visconti):

1943- Casablanka (Curtiz) -Bogart i Ingrid Bergman

vii. umasowienie TV pod koniec lat 50tych w USA - seriale i `soapoperas'

b. składniki języka filmowego i specyfika komunikacji przez film

mimesis - odtwarzanie rzeczywistości (realizm) łatwiej osiągalne niŜ w

innych sztukach

znaczny związek z językiem naturalnym; konfrontacja komunikatu werbalnego

ze znakami natury ikonicznej i muzycznej;

i. wersja napisowa:

minimalnie ingeruje w treść oryginalną, minimalizuje szum

informacyjny, uŜywana równieŜ w niektórych telewizjach

ii. wersja lektorska:

transkrypcja tłumaczenia symultanicznego, najpowszechniejsza,

narusza spójność dzieła, zakłóca percepcję obrazu, pozbawia percepcji

głosu aktora, niskie koszty, łatwa realizacja

iii. dubbing:

trudność skorelowania wypowiedzi lektora z ruchem warg aktora,

często jednak niektórzy filmowcy nagrywają niektóre sekwencje w

innej `formie' specjalnie dla wersji obcojęzycznych

iv. aromatyzacja: np. kiedy Meksykanie rozmawiają po hiszpańsku w

amerykańskim filmie

pobrano z www.umcs.net.pl

7

v. funkcje języka filmowego:

organizatora czasowego (pozwala rozróŜnić sekwencje)

selekcyjna (pozwala zorientować się w informacji wizualnej)

ekonomiczna (pozwala utrzymać tempo narracji)

c. rodzaje i gatunki filmowe

d. istota narracji filmowej; nadawca-odbiorca-relacja

i. voco-centrisme i verbo-centrisme (Miacheal Chion)

spośród róŜnych dźwięków, uwagę przykuwa przede wszystkim głos

ludzki (voco) i treść ludzkich słów (verbo); Stanley Kubrick - film

`literacki' jest `niefilmowy'

ii. Pere Gimferrer:

kino czerpie z literackich modeli narracji, organizacja przestrzeni

scenicznej jest na drugim planie (dyskusyjne), odbiór kinowy pozwala

na przewartościowanie odebranych komunikatów, tekst jest

przedmiotem i wynikiem komunikacji

iii. Łotman:

narracja filmowa często korzysta z metafory i przesunięcia referencji

znaczeń,

metafora in praesentia: gdy element metaforyczny i element

metaforyzowany są połączone widocznym związkiem (predykatywnym

lub apozycyjnym)

metafora in absentia: obecny jest tylko reprezentant metaforyczny

e. rola kina w kulturze multimedialnej

zwiększa się zaleŜność mediów od audiencji (liczby odbiorców, do których

dotarł przekaz)

plakat filmowy - nowy kierunek artystyczny (ikoniczny, językowy,

perswazyjny)

muzyka filmowa - dziś juŜ istnieje niezaleŜnie od filmu

f. film postmodernistyczny:

twórcą jest Peter Greenway, połączył on język awangardy z kinem sensacji:

i. magia liczb, klasyfikacji, symetrii - (Okna opowiada o 37 przypadkach

śmierci z powodu wypadnięcia z okna, Spacerkiem po H prezentuje

300 fikcyjnych map), pedanteria i racjonalność mają charakter

powierzchowny - są burzone przez fabułę.

ii. estetyka nadmiaru - chaos, wielość i róŜnorodność, cytaty,

zapoŜyczenia, bohaterowie innych dzieł

iii. dwukodowość:

łączenie kina awangardowego i popularnego (masowego), łączenie

sztuk: kina, telewizji, teatru, grafiki komputerowej

iv. simulacrum:

antyrzeczywistość, antypsychologizm, fikcja bez referencji, świat

nierealny - bez prawdy i fałszu;

v. śmierć à la postmodern:

brak głębi i zadumy, religii i metafizyki; demitologizacja śmierci, ,

rozkład, psucie się , gnicie - dekompozycja świata;

David Lynch jest kolejnym postmodernistą, wykorzystującym skrajne

koncepcje: kino małomiasteczkowe i brutalność, mity i rzeczywistość,

Quentin Tarantino, Pedro Alomodovar oraz Jim Jarmusch

karnewalizacja sztuki (filozofii): zmniejszanie przepaści między sztuką

(filozofią) dla mas i sztuką (filozofią) dla `wyŜszych sfer.

pobrano z www.umcs.net.pl

8

8. globalizacja, uniwersalizacja i toŜsamość

a. pojęcia

i. globalizacja

Ŝywiołowe kurczenie się czasoprzestrzeni, w której się poruszamy i w

której Ŝyjemy, zachodzi przede wszystkim w sferze `odczuć'; oznacza

współzaleŜność i systemowość świata, ale nie jednolitość,

wielopłaszczyznowość procesów; jednoczesna dywersyfikacja i

homogenizacja kultury; tworzenie światowego, ale wewnętrznie

zróŜnicowanego ładu społecznego

kultura globalna: szeroki zasięg w mediach, natychmiastowa obecność

ii. uniwersalizacja

proces, w wyniku którego wartości i postawy stają się powszechnie

znane i adaptowane (i akceptowane) przez jednostki częściowo lub w

całości jako własne

uniwersalne wytwory kultury: waŜne w skali przeszłości

(upamiętnianie), teraźniejszości i przyszłości (inspiracje, wzory,

klasycznosć)

iii. toŜsamość

społeczna - uświadomienie sobie wspólnych właściwości z grupą, w

której jednostka Ŝyje, poczucie przynaleŜności do grupy i dostrzeŜenie

odrębności grupy.

osobista - dostrzeŜenie tego, co róŜni jednostkę od innych,

powstawanie sądów na temat własne osoby.

b. kultury centralne i peryferyjne

i. kultury centralne:

kultury o długich tradycjach przewodnictwa duchowego i władzy

symbolicznej nad innymi

ii. kultury peryferyjne:

poddane wpływom kultury centralnej, z reguły kultury o mniejszym

`prestiŜu'

c. kultura globalna, kultura lokalna

i. kultura globalna: zastąpiła kultury centralne

ii. kultury peryferyjne - lokalne: toŜsamościowe

iii. dyfuzja cywilizacyjno - kulturowa

d. diagnoza i prognoza systemu globalnego w aspekcie kulturowym

i. dominacja kultury amerykańskiej:

kultura amerykańska jest juŜ `zglobalizowana' - jest mieszanką kultur,

jej wytwory są tak przygotowane, by mogły być skonsumowane

wszędzie; nie pełni ona jednak Ŝadnej misji pobudzenia rozwoju

kulturalnego

ii. amerykanie nie maja kultury narodowej (w europejskim znaczeniu) i

boją się o jej erozję; podkreśla się znaczenie ideologizacji przez

Hollywood;

iii. zderzenie cywilizacji - paradygmaty Huntingtona i Fukuyamy:

globalizacja doprowadzi do powstania globalnej kultury (schemat

jednowektorowej globalizacji kultury)- paradygmat ten został obalony

po wybuchu wojny w b. Jugosławii

pobrano z www.umcs.net.pl

9

iv. George Ritzer:

kultura globalna przenika kultury lokalne - powstają nowe

konfiguracje - bifurkacje policentrycznej struktury

v. teoria złoŜoności - James Rosenau:

zauwaŜa nieadekwatność języka analizy i wymyślanie terminów

wewnętrznie sprzecznych; mówi o analizie wieloczynnikowej; operuje

na pojęciu glokalizacji

vi. reakcje kultur na globalizację:

pełna akceptacja kultury globalnej (efekt nasladownictwa)

totalne odrzucenie (brak adaptacji)

selektywna adaptacja (modyfikacja)

hybrydyzacja (koadaptacja)

dualizm kulturowy (dwa poziomy kultury)

vii. global governance:

reŜimy: praw człowieka i WTO

viii. strategie polityczne:

ekspulsja (czyszczenie) etniczna

asymilacja (przymusowa - dziś standard prawny)

pluralizm etniczny

integracja obywatelska z poszanowaniem prawa `do róŜnicy'

ix. strategia ekonomiczna

x. kultura pomasowa:

indywidualizacja adresu konsumenta; marketyzacja kultury,

kosmopolityzm, homo mundialis, integracja socjo-ekoinfo-technosfery;

e. glokalizacja

Wolimierz: wiejska społeczność kulturalna usiłująca poprzez odsunięcie się

(geograficzne) od świata kultury masowej zachowywać i rozwijać kulturę

lokalną;

organizacja pokazów, przedstawień sztuki alternatywnej

są bardzo źle przyjmowani przez `tubylców'

podobny charakter ma wspólnota w Lubartowie

f. makdonaldyzacja

racjonalizacja `magii', formalizacja działań mających na celu wpływ

afektywny

9. internet w komunikacji społecznej

a. społeczeństwo informacyjne

komunikuje się w formie telematycznej; podlega translokacji, tworzy

cyberkulturę; kładzie nacisk na tworzenie infrastuktury informacyjnej;

integruje telekomunikację, informatykę i ekonomię; wykorzystuje cyfrowe

środki komunikowania się

i. publiczny dostęp do podstawowych usług elektronicznych

ii. wolny i szeroki dostęp do informacji

iii. społeczna świadomość implikacji

iv. wykształcenie społeczeństwa

v. społeczne poparcie dla wprowadzania nowych technologii

vi. usługi informacyjne powinny być łatwe w uŜyciu i przydatne

vii. nowe technologie powinny strzec `interesów publicznych'

viii. nowe technologie nie powinny naruszać wolności jednostek

ix. odpowiedzialność za wprowadzanie i stosowanie technologii powinna

być rozłoŜona pomiędzy strukturami państwa

pobrano z www.umcs.net.pl

10

b. zmiany w sposobie komunikowania

i. interaktywność:

komunikowanie jest generowaniem znaczeń (to odbiorca definiuje

znaczenie komunikatu)

ii. komunikowanie zapośredniczone:

odbywa się za pośrednictwem nośników elektronicznych, następuje

zawęŜenie czasoprzestrzeni; odbywa się przy pomocy symboli

iii. złoŜoność i róŜnorodność potrzeb komunikacyjnych

c. internet a polityka

i. gwarancja pluralizmu opinii i informacji

ii. umocnienie prawa obywateli do swobodnego dostępu do informacji

iii. zapewnienie nieograniczonego dostępu do informacji publicznej

iv. pogłębienie moŜliwości uczestnictwa obywateli w procesach

podejmowania decyzji

v. tworzą jednostkom moŜliwość bycia aktywnymi twórcami informacji

vi. poszerzają zakres komunikowania interpersonalnego

d. internet a sfera publiczna

i. potrzeba i metody ochrony róŜnorodności kulturalnej

ii. kształtowanie się `społeczeństw wirtualnych'

iii. tworzenie się wartości łączących te `społeczeństwa'

iv. implikacje kulturalne

v. role informacji w kulturze (nowoczesnej)

vi. moŜliwość integracji `kultury statycznej' z `kulturą dynamiczną'

e. usieciowienie relacji społecznych:

i. struktura społeczna oparta jest na sieciach informatycznych

ii. personalizacja wspólnot - sieciowy indywidualizm

iii. brak wyraźnych granic i podziałów na grupy

iv. Michael Maffesoli - powrót do trybalizmu

v. wzrost liczby grup i `miejsc' w których ludzie uczestniczą

vi. jednostki wykonują działania na rzecz integracji własnej sieci

vii. wspólnoty oparte na osobach a nie na miejscach

viii. spadek intensywności kontaktów w rodzinie i otoczeniu

ix. paradoks internetu - narzędzie wykorzystywane do komunikacji staje

się przyczyną jej zamierania (w rozumieniu klasycznym)

10. komunikacja a manipulacja i propaganda

a. manipulacja i sterowanie ludźmi

i. intencjonalne wpływanie na zachowania

ii. przedmiotowe traktowanie odbiorcy

iii. socjotechnika (część praktyczna)

b. język jako narzędzie manipulacji

i. celem jest redefinicja pojęć lub definicja rzeczywistości

ii. zmiana ocen nadawanych pojęciom

iii. metaforyczność języka

iv. skojarzenia

v. tworzenie sytuacji (pseudowydarzenia)

vi. potrzeba aktywowania poparcie dla określonej wspólnoty (politycznej)

vii. potrzeba przywiązania jednostek do systemów kultury

pobrano z www.umcs.net.pl

11

viii. reklama polityczna:

nastawiona jest na osiąganie szybkich efektów za pomocą prostych

efektów składniowych, eufemizmów, superlatywów, jest subdziedziną

socjotechniki

ix. świadome wykorzystywanie nieprecyzyjności języka potocznego

x. upolitycznienie/odpolitycznienie urzędów

c. proces komunikowania jako akt perswazji

i. teoria magicznego pocisku:

100% informacji dociera do odbiorcy i jest dekodowane zgodnie z

załoŜeniami nadawcy

ii. model ograniczonego wpływu:

media są tylko jednym z czynników kształtowania opinii

iii. teoria dwustopniowego przepływu informacji:

przekaz najpierw dociera do osób o statusie `lidera', później `lider'

przekazuje informacje (zgodnie ze swoimi opiniami i zamiarami)

innym odbiorcom

iv. teoria E. Halla:

dekodowanie dominująco-hegemoniczne (w obrębie skojarzeń

odbiorcy)

dekodowanie wynegocjowane (przyjmuje zasady hegemoniczne, lecz

sytuacyjnie wytwarza i stosuje własne zasady)

dekodowani opozycyjne (dekodowanie negatywne daje efekt

opozycyjny)

d. treści i formy manipulacyjnych zabiegów stosowanych w mediach

i. metoda sytuacji deprywacyjnej:

uniemoŜliwienie jednostce realizacji pewnych (elementarnych) potrzeb

_ wskazanie jej wyjścia z tej sytuacji

ii. metoda potęgowania potrzeb nieelementarnych:

i wskazywania metod zaspokajania tych potrzeb

iii. kanalizacja ideałów:

odwoływanie się do systemów wartości jednostek

iv. intensyfikacja lęku:

umoŜliwia sterowanie i podporządkowywanie sobie jednostek i

zwiększanie ich podatności na 3 pierwsze metody

v. sposoby kształtowania potrzeb:

autonomizacja (przyswajanie) i naśladownictwo

e. komunikowanie polityczne

i. władza w demokracji musi zabiegać o sympatię

ii. polityka przybiera większość cech ekonomiki

iii. kampania wyborcza _ gra o sumie zerowej

iv. komercjalizacja polityki

v. potencjał finansowy koreluje pozytywnie z sukcesem wyborczym

f. `pseudowydarzenie' i wydarzenie medialne

i. pseudowydarzenie:

wydarzenie `skonstruowane' (zaplanowane) specjalnie dla mediów, jest

pozbawione racjonalności i autentyczności, z reguły jest odpowiedzią

na zapotrzebowanie ze strony mediów

ii. wydarzenie medialne:

realne (spontaniczne) wydarzenie, które dzięki obróbce medialnej

przykuwa uwagę - wiadomość staje się medialna, gdy zostanie za taką

uznana przez dziennikarzy i producentów



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
KOMUNIZM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!, st. Politologia materiały
Komunikowanie masowe cd tematu6, st. Politologia materiały
finansowanie-partii, st. Politologia materiały
us ca ostatnie, st. Politologia materiały
Zagadnienia egzaminacyjne - finanse publiczne - Politologia 2008, st. Politologia materiały
Populizm1, st. Politologia materiały
CA8. , st. Politologia materiały
soc polit CA3, st. Politologia materiały
GOSPODARKA KOMUNALNA 45-57, st. Politologia materiały
Bezpieczeństwo państwa wymagania i materiały dla studiów stacjonarnych, st. Politologia materiały
Temat zwei, st. Politologia materiały
międzynarodowe instytucje bezpieczeństwa wymagania i materiały bez ostatniego wykładu, st. Politolo
sciaga2, st. Politologia materiały
Liberalizm, st. Politologia materiały
Miedzynarodowe instytucje bezpieczeństwa materiał uzupełniający, st. Politologia materiały
Ukraina, st. Politologia materiały

więcej podobnych podstron