PRZYGOTOWANIE PROJEKTOW DLA UE, Semestr IV, PPUE


PRZYGOTOWANIE PROJEKTÓW DLA UE.

Irena Pietryk - „ Polityka regionalna UE”

W UE mamy do czynienia z różnymi działaniami

1. polityka prowadzona wspólnie

2. polityka ………..

Są to działania zaplanowane, celowe, prowadzone przez określony podmiot, zmieniające się do określonych celów. Każde państwo prowadzi swoje polityki. Jeśli te państwa chcą razem współpracować - traktaty

- przekazuje politykę do realizacji wspólnego ( traci suwerenność). Pojawia się wspólna polityka, wspólne cele i wspólne pieniądze, wspólne instrumenty są również potrzebne.

Zasada subsydiarności - zasada konstytutywna dla UE, początki swe czerpie z początków kościoła, wskazuje na sposób organizacji, zarządzania sprawami publicznymi - to zasada budowania.

Mamy jednostkę ludzką, która ma do zrealizowani jakieś zadania. Ale mamy tez sprawy, które wykraczają poza ten poziom i z którymi jednostka z natury nie może sobie poradzić( np. tym obowiązkom podoła już nie jednostka ale rodzina). Są zadania, które co do zasady wykraczają jednak ponad możliwości rodziny ( np. edukacja). Pojawiają się wyższe szczeble np. społeczność lokalna ( regionalne struktury, struktury narodowe, struktury ponadnarodowe). Od rodziny w górę mamy do czynienia z pewną umową. Społeczeństwo umawia się co ma być realizowane na poszczególnym poziomie.

Dwa sposoby zwerbalizowania zasady:

  1. pozytywne: każde zadanie powinno być realizowane jak najbliżej jednostki ( jest to umowne)

  2. negatywne: żadnego poziomu realizacji zadań publicznych nie można zastępować w jego zadaniach ( jest to budowanie społeczeństwa od dołu)

Zasada subsydiarności, pojawia się w protokole dodatkowym do TWE. Traktat lizboński poszerza zasadę subsydiarności na szczeble regionalne, narodowe. Natomiast do tej pory zasada subsydiarności obowiązuje pomiędzy państwami członkowskimi i UE.

Zasada subsydiarności - od dołu do góry

Zasada decentralizacji - od góry do dołu

Chodzi o to by przesuwać pewne zadania (delegować odpowiedzialność - zabieg administracyjny) z góry do dołu. Decentralizacja powinna być realizacją zasady subsydiarności. Musi być zgodna z zasadą subsydiarności. Najbliżej obywatela - to na poziomie Uni.

Dekoncentracja jest również zabiegiem administracyjnym. Polega na tym, że zadanie ze szczebla centralnego, pozostają na tym samym szczeblu, ale realizowane są przez agendy ( np. wojewodowie - wysłannicy rządu w terenie).

Eurosceptycy, uważają, że większość spraw należy rozwiązać na poziomie polityk indywidualnych, a tylko niektóre na poziomie polityk wspólnotowych.

Euroentuzjaści uważają na odwrót.

Strategia lizbońska - metoda otwartej koordynacji ,państwa członkowskie uzgadniają między sobą kierunek działań i rozpisują je na scenariusze narodowe i następnie realizują je same, zgodnie ze scenariuszem. Nie funkcjonuje to dobrze, bo państwa nie dotrzymują słowa.

Jeśli jakaś polityka wchodzi w pakiet wspólny, to trzeba wskazać podmiot, który to realizuje. Takim podmiotem jest Komisja Europejska. Musi mieć wspólne fundusze, wspólne instrumenty. Jeżeli mamy mieć wspólne finanse, to musimy się umówić, że składamy się. Tak tworzy się budżet UE. Jest on przeznaczany na realizację polityk wspólnotowych. Budżet składa się ze składek, części podatku VAT, części opłat celnych. W przyszłości budżet będzie pochodził tylko ze składek, tylko ze źródeł własnych. Budżet UE jest budżetem rocznym ( od I do XII). W UE by prowadzić wspólne polityki dokonuje się planowanie wieloletniego budżetowego. Przygotowuje się kilka budżetów naraz - jest to uchwalenie perspektywy budżetowej ( na dzień dzisiejszy to 7 budżetów).

Budżet składa się ze :

Finanse są podzielone na poszczególne polityki. Polityka regionalna, została uznana jako polityka wspólną. Mamy 3 terminy równorzędne, ale każdy z nich podkreśla inny aspekt:

Wszystkie jednak odnoszą się do tego samego zakresu pojęciowego.

Polityka regionalna, może być również prowadzona przez Rząd.

Polityka intraregionalna (polityka rozwoju regionu) - gdy region prowadzi politykę wewnątrz regionu.

Polityka regionalna - akcentuje poziom, na którym ta polityka jest realizowana. Jest realizowana przez UE(KE) na poziomie regionalnym.

Polityka spójności - zwracamy uwagę na cel. Celem tej polityki jest osiągnięcie większej spójności. Spójność to pewien stan, cecha. Ten stan da się opisać, zmierzyć przy pomocy wskaźników. Większa spójność jest wtedy, gdy jest mniej dysproporcji. Politykę tę prowadzi się po to, by osiągnąć jak największą spójność UE, więc zmniejszać dysproporcje gospodarcze i społeczne.

Polityka strukturalna - wskazujemy tu na sposób realizacji tej polityki. Ma ona doprowadzić do strukturalnych zmian. Mamy do czynienia z interwencją ( prowadzi ją UE), aktywnym działaniem.

Polityka, o której dziś mówimy to interwencje strukturalne, które mają zdynamizować rozwój i doprowadzić do spójności; dlatego jest to polityka, a nie metoda rozdysponowania środków.

REGION, REGIONALIZM, REGIONALIZACJA

Region - ten termin kryje różne zakresy pojęciowe. Mamy tu na myśli relatywnie duży obszar, który jest wyróżniany na podstawie jakiejś cechy:

Regionalizm - pojęcie dotyczy zjawiska o charakterze kulturowym. Jest to proces budowania swojej tożsamości kulturowej ( język, strój, tradycja).

Regionalizacja - jest to proces o charakterze Pr.-adm, który polega na określeniu kompetencji władz funkcjonujących na poziomie regionalnym. Regionalizacja zakłada najpierw podział na regiony.

Ustrój terytorialny przewiduje:

1. Ustrój terytorialny Niemiec, Austrii, Belgii, polega na tym, że jednostki organizacyjne, to przede wszystkim kraje członkowskie (landy, regiony). Rządy krajów UE i ich parlamenty mogą tworzyć prawo w określonym zakresie i posiadają duży zakres kompetencji.

2. Państwa zregionalizowane - regiony posiadają duże uprawnienia, ale nie posiadają uprawnień legislacyjnych np. w Hiszpanii - są silne regiony, mające silną władzę, ale nie mają uprawnień legislacyjnych.

Regiony nie mają równych kompetencji np. w Hiszpanii, Kraj Basków, w Wlk.Brytanii, Szkocja, Walia, Pn.Irlandia. Z kolei we Włoszech partie prawicowe wzmacniają regiony.

3. Model słabych regionów (relatywne regiony) - mamy region gdzie jest władza, ale ich uprawnienia są bardzo ograniczone. Polska należy do tego modelu.

4. Regiony o charakterze statystyczno - planistycznym - są wyodrębniane terytorialnie, ale nie ma w nich władz regionalnych ( np. Węgry -mamy do czynienia z obszarami które nie mają władz regionalnych tylko lokalne).

Polityka regionalna jest prowadzona przy pomocy partnera. W jednych państwach jest to wojewoda, w innych prefekt,a w jeszcze innych przedstawiciel rządu.

GENEZA POLITYKI REGIONALNEJ UE

Lata 50-te-75-te, nie ma polityki regionalnej, za poziomie Wspólnoty Europejskiej. W 1960 r powstaje Europejski Fundusz Społeczny. Wtedy nie miał on nic wspólnego z polityką regionalną. Miał on na celu

………………… wspólnych funduszy w sytuacjach trudnych ( np. zaburzenia rynku pracy). Przygotowując wszystkie regulacje dotyczące wspólnego rynku, zauważono, że trzeba utworzyć mechanizm uzupełniający.

Lata 60 prowadzone są działania analityczne, które mają dać odpowiedź, czy wyrównanie dysproporcji ma być zadaniem państw członkowskich czy wspólnot.

W latach 60 w KE powołuje się dyrekcję zajmującą się kwestiami polityki regionalnej. W tym samym czasie toczą się rozmowy na temat przyjęcia nowych państw. Prowadzi się rozmowy z Wlk. Brytanią, Irlandią i Danią.

W 1972 r kończy się mówić o funduszach strukturalnych. Brytyjczycy wymusili, że uruchamia się specjalny fundusz na rozwój różnic regionalnych - Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego ( 1975 r.).

Ten rok uważa się za początek polityki regionalnej.

W jaki sposób dzielić i uruchamiać te pieniądze?

Trzeba przy pomocy wspólnych pieniędzy wzmocnić narodowe polityki regionalne. W tym systemie kwotowym nie uzyskuje się efektu spójności w całej wspólnocie. Powoli zmienia się sposób myślenia i zaczęto się zastanawiać jak odejść od systemu kwotowego na korzyść polityki wspólnej.

We Wspólnotach Europejskich:

I Etap - polityki narodowe

II Etap - próba zarezerwowania części środków dla KE, by mogła ona prowadzić wspólne polityki.

Jest to początek lat 80-tych. KE zaczyna iść w kierunku programów europejskich, by wyrównać dysproporcje. Pojawia się Program Śródziemnomorski (KE wyznacza cele, na co te pieniądze mają pójść i do jakich regionów). Później te programy nazywa się inicjatywą wspólnotową (początek lat 80-tych). Jednocześnie trwają prace uruchomienia wspólnego rynku w sensie prawnym (1987 r.JAE). JAE formalnie wprowadza wspólny rynek. JAE wprowadza w tekście traktatu o celu działania Wspólnot Europejskich. Od 1987 r polityka regionalna ma charakter traktatowy ( jest to zapisane w traktacie, że Wspólnota Europejska ma prowadzić działania do osiągnięcia spójności społecznej i gospodarczej Wspólnoty Europejskiej a nie państw członkowskich. Od tego momentu rozpoczyna się inny sposób myślenia o tej polityce. Zaczynamy mówić o instrumentach politycznych:

1. instrumenty prawne (traktat, akty wspólnotowe -czyli rozporządzenia Rady lub Rady i Parlamentu Europ., dyrektywy, opinie

2. instrumenty finansowe

Nie jest to zbiór zamknięty - to się zmienia.

By polityka regionalna mogła funkcjonować, to muszą być pewne zasady, według których ona działa.

ZASADY:

Po 1987 r wprowadza się zasady kwalifikowalności określonych regionów do polityki regionalnej. Uznano, że to granica jest 75% średniego PKB na mieszkańca Unii.

Pojęcie jednostki terytorialnej dla celów statystycznych.

EUROSTAT wprowadził jednostki nomenklatury terytorialnej dla celów statystycznych (NUTS).

Jest NUTS 1 (1,5 -3 mln mieszkańców), NUTS 2 (700 tyś - 1,5 mln mieszkańców).

Jednostka nomenklatury terytorialnej dla celów statystycznych - musi to być obszar administracyjny lub kilka obszarów administracyjnych razem. Dla celów polityki regionalnej PKB liczy się według NUTS 2 ( w całej Europie). W Polsce jednostek typu NUTS 2 jest 16. Każde województwo jest uznane za NUTS 2.

NUTS 3 poniżej 700 tyś mieszkańców. Są to jednostki wskazane specjalnie do współpracy transgranicznej.. W Polsce są to powiaty. Kwalifikowalność poszczególnych regionów opisywana jest w poszczególnych celach.

Okres 2000-2006

Polityka spójności ( regionalna , strukturalna). Podmiotem tej polityki jest UE (KE). Ta polityka jest określona w art. 2 i 3 TWE oraz art. 158-162. Spójność jest pewnym stanem mierzalnym, wskazującym na stopień dysproporcji. Spójność jest jednym ze środków mających na celu pobudzanie gospodarek do dalszego rozwoju. Jest prowadzona na poziomie regionalnym, bo tam występują największe dysproporcje. Nie oznacza, że jest ona prowadzona przez organy regionalne.

NUTS 1 (makroregiony) - 5

NUTS 2 (województwa) - 16

NUTS 3 - grupy powiatów (subregiony)

Jak wyznacza się NUTS? Bierze się jednostkę administracyjna lub zespół jednostek administracyjnych .

Polityka spójności oparta jest na zasadach. Posługuje się różnymi instrumentami prawnymi i finansowymi (fundusze strukturalne, fundusz spójności, wsparcie dla państw, które dążą do strefy euro. Jest okraczona tzw. sankcjami makrogospodarczymi.

FS nie jest związany z polityka regionalną. Jest obliczany i przyznawany na poziom rządowy (PKB na mieszkańca na poziomie kraju nie przekracza 90% średniej unijnej. Polityka spójności jest przygotowywana na 7 lat. Perspektywa finansowa 2000-2006 uzgodniona została w 2005 r. Na ten okres przygotowano określony zestaw aktów prawnych, obowiązujących w tym okresie (2000-2006 + 2 lata na rozliczenie).

Budżet UE jest roczny, a planowanie wieloletnie:

Przyjęto:

  1. Rozporządzenie ogólne nr 1260 - jest częścią Pr.krajowego

  2. Zestaw rozporządzeń dot. Poszczególnych funduszy.

Instytucje finansowe w okresie 2000-2006:

Część dotycząca rolnictwa będzie realizowana w ramach polityki spójności tak zdecydowano. Dlatego w polityce spójności znalazło się………………. Funduszu FOiGRSO. Dotyczy rozwoju obszarów wiejskich (nie dotyczy produkcji rolnej tylko inwestycji na tych regionach).

Każdy z powyższych funduszy ma swoje rozporządzenia. Mamy 2 specjalne fundusze przewidziane dla państw, które wejdą w tym okresie:

Dwa fundusze przedakcesyjne. Każde z nich ma osobne rozporządzenie.

PHARE - przygotowany dla Polski i Węgier. Został uregulowany w rozporządzeniu o EFRR

ISPA - przygotowuje do korzystania z Funduszu Spójności

PHARE - przygotowuje do korzystania z EFRR

ISPA - przygotowuje do korzystania z Funduszu Rolnego i Rybackiego.

Dodatkowo w tym okresie są wykorzystywane z tych pieniędzy funduszowych inicjatywy wspólnotowe.

Co może być finansowane w tym okresie z tych funduszy?

W okresie 2000-2006 są realizowane na poszczególnych obszarach cele:

I CEL: regiony zacofane - wsparcie rozwoju i dostosowanie strukturalne regionów zacofanych czyli regionów gdzie na poziomie NUTS 2 PKB jest niższe niż 75% średniego unijnego w UE (jak weszliśmy najbardziej zacofane było województwo lubelskie).

II CEL: społeczna i ekonomiczna …………………. obszarów dotkniętych trudnościami strukturalnymi, czyli wszystkie obszary, gdzie PKB jest wyższe niż 75%, ale występują inne trudności.

III CEL: wsparcie adaptacji i modernizacji polityki, edukacji, szkoleń i zatrudnienia

(nie dotyczy obszarów, tylko całej Unii).

Jakie fundusze mogą być wykorzystywane na dany cel?

Dodatkowo wykorzystuje się tzw. inicjatywy wspólnotowe:

EFRR

Fundusz Rolny

Komisja realizowała inicjatywy wspólnotowe. Pierwszy ruch UE to:

Rama programowa przygotowana przez Unię - Podstawy Wsparcia Wspólnoty: unia określiła plan programowania. Każde państwo mogło zrobić albo Narodowy Plan i go rozpisać na programy operacyjne albo mogły dla każdego regionu rozpisać odrębny plan.

Polska zaproponowała, by były tylko programy operacyjne o charakterze krajowym (w okresie 2004-2006).

 SPO wzrost konkurencyjności

 SPO rozwój zasobów ludzkich

 SPO restrukturyzacja modernizacji sektora żywnościowego

 SPO dotyczący rybołówstwa

 SPO transport i gospodarka morska

 SPO: ZPORR - Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju Regionalnego. Obejmuje 16 programów.

Ten kto zarządza projektem odpowiada za rozliczenie projektu na czas.

Jest ważne ile jest programów operacyjnych, za które odpowiada władza zarządzająca (ministerstwa).

PFARE, ISPA, SAPARD → tu odpowiadała KE.

W okresie przedakcesyjnym obowiązuje więc system decentralizacji. Od momentu kiedy weszliśmy do Unii odpowiedzialność przesunięta jest na rząd.

Cechą systemu 2000-2006 r. jest to, że można było łączyć fundusze w programie. W związku z tym KE na podstawie rozporządzeń przygotowuje Podstawy Wsparcia Wspólnoty.

Państwo wyznacza ile chce mieć programów operacyjnych i kto będzie władzą zarządzającą. Rząd wskazuje kto jest płatnikiem, kto może być beneficjantem.

W okresie 2000-2006 z

INTERREG graniczny → obszary przygraniczne

Celem tej polityki jest pobudzanie rozwoju a nie wyrównywanie poziomów działania. Wyrównuje ona też szanse rozwojowe regionów.

Przygotowuje się okres bez znajomości efektu okresu poprzedniego. Nie można czekać do końca tego okresu (tzw. programowanie zakładkowe). W okresie 200-2006 obowiązuje zasada addytywności (dodawania) wg określonych kryteriów (% wkładu krajowego jest określony). Obowiązuje również zasada subsydiarności, która wskazuje, że kompetencje zarządzania przechodzą na poziom rządu. Zasada partnerstwa, programowania (planowania zadań i wydatków), zasada rozliczania funduszów → n+2 → pieniądze przeznaczone na rok n mogą być wydawane jeszcze przez najbliższe 2 lata.

INSTRUMENTY PRAWNE (REGULACJE):

rozporządzenia ogólne dotyczące funduszy strukturalnych, rozporządzenia dotyczące poszczególnych funduszy.

INSTRUMENTY FINANSOWE:

w tym okresie to 4 fundusze strukturalne:

EFRR, EFS, Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej, Finansowy Instrument Orientacji Rybołówstwa oraz Fundusz Spójności.

W ramach tych funduszy funkcjonują 4 inicjatywy wspólnotowe - INTERREG 3, URBAN 2, EQUAL, LIDER PLUS (EFO i GRSO).

W okresie 2000 - 2006 państwa członkowskie otrzymały fundusze i mogły realizować programy operacyjne ale oprócz tego Komisja Europejska wychodziła z propozycją konkretnych projektów w ramach programu, np. INTERREG 3 dzielił się na:

- INTERREG 3A - współpraca regionów transgranicznych,

- INTERREG 3B - badanie instytucji,

- INTERREG 3C - seminaria i konferencje dotyczące współpracy regionów.

W okresie 2000 - 2006 dokonano podziału według kwalifikowalności obszarów do wsparcia: CEL I (75 %), CEL II i CEL III.

Przygotowano pieniądze do działań przedakcesyjnych → PFARE, ISPA, SAPARD.

Przygotowywanie rozpoczęło się od 3 raportu (opublikowany w 2004 r.). W tym raporcie:

1) wskazano na efektywność tej polityki do 2004 r.

2) zaproponowano strukturę tej polityki na okres 2007 - 2013

ad. 1)

- zmniejszają się różnice między państwami Unii jeśli chodzi o politykę rozwoju

- mamy do czynienia z procesem nie zmniejszania się wewnątrz państw Unii.

Pojawiło się pytanie, czy polityka jest skuteczna.

ad. 2)

Między 2004 - 2006 pojawiło się kilka elementów, które wpłynęły na dyskusję:

- kontynuowanie strategii lizbońskiej (mającej na celu przyspieszenie rozwoju na terenie Unii, zwiększenie innowacyjności → umiejętność wdrażania nowych rozstrzygnięć, działań).

- strategia lizbońska została uzupełniona uzupełnieniami z Goeteborga (tworzenie nowych miejsc pracy i ochrona środowiska) nie redystrybucji.

Strategia Lizbońska oparta jest na innej metodzie → metoda otwartej koordynacji, która polega na tym, że partnerzy (państwa członkowskie) uzgadniają wspólne cele, priorytety, kierunki działań a następnie każdy z partnerów buduje własny scenariusz, który sam finansuje. Zwrócono uwagę, że trzeba przekazać część pieniędzy wspólnych na działania proinnowacyjne, tzw. lizbonizacja polityki spójności. Polityka spójności ma przyczynić się do wzmocnienia tempa rozwoju, do działań proinnowacyjnych (a nie tylko dla słabych).

Niechęć bogatszych państw członkowskich do zwiększania nakładów, tzw. list sześciu, który wyprzedza wszystkie negocjacje. Silne państwa członkowskie powiedziały, że nie dają więcej ale nie zmniejszają działań. Mówią, że źle wydatkujemy, za dużo pieniędzy przepada.

Rozpoczęto więc debatę jak usprawnić system.

1). Postanowiono utrzymać okres programowania - 7 letni

2). Uzgodniono tzw. Perspektywę Finansową - oznacza uzgodnienie dochodów i wydatków przez następne 7 lat - uzgodnienie pułapów. Oznacza to, że wydatki nie mogą być wyższe niż te przyjęte na całą perspektywę. Unia uchwala co roku budżet ale nie można przekroczyć pułapu wcześniej określonego.

W tej Perspektywie Finansowej wskazano na stronę dochodów, wydatków faktycznych i wydatków wynikających z zobowiązań (zasada n+2). To wszystko opiera się na przyjęciu określonego poziomu budżetu Unii Europejskiej.

W okresie 2007 - 2013 uzgodniono, że poziom budżetu UE będzie wynosił 1,046% skumulowanego Dochodu Narodowego Brutto. Ten 1% jest przeznaczony na to co robimy wspólnie. Tym 1% zarządza KE. Wydatki przyjęto w perspektywie finansowej.

DZIAŁY BUDŻETOWE:

I tzw. dział budżetowy 1A: konkurencyjność na Rzecz Wzrostu i Zatrudnienia (obejmuje badania naukowe, wspólny program budowy korytarzy komunikacyjnych, program dotyczący nawigacji) → pieniądze są dzielone w Brukseli a nie w państwach członkowskich - 8,4%.

II tzw. dział budżetowy 1B: Spójność na Rzecz Wzrostu i Zatrudnienia → polityka regionalna, polityka spójności, pieniądze na fundusze strukturalne i Fundusz Spójności. Te pieniądze są dzielone są w krajach członkowskich - 35,7%.

III dział nr 2: Zarządzanie Zasobami Strukturalnymi ® wspólna polityka rolna (dopłaty dla rolników) - 43,1%.

IV dział nr 3: Obywatelstwo, Wolność, Bezpieczeństwo i Sprawiedliwość (wydatki dotyczące ochrony granic, wzmacniania bezpieczeństwa) - 1,2%.

V dział: Unia Europejska jako globalny partner. Są to pieniądze na państwa trzecie (sąsiadów krajów Afrykańskich, zwalczania katastrof naturalnych - 5,8%.

VI dział: Koszty Administracyjne

To są % liczone do 1%.

W okresie 2007 - 2013 przyjęto następujące priorytety:

1). Zakończenie budowy jednolitego rynku europejskiego a w tym najważniejsze będzie:

- mobilizacja polityk gospodarczych,

- wzmocnienie ochrony środowiska,

- wsparcie zrównoważonego rozwoju (pomiędzy gospodarką, rozwojem regionalnym i ochroną środowiska).

2). Realizacja koncepcji obywatelstwa europejskiego.

Oznacza, że trzeba budować sferę bezpieczną dla obywateli (nielegalna emigracja, wzmacniać przeciwdziałałanie przestępczości zorganizowanej, tworzyć w Europie obraz sprawiedliwości, wolności bezpieczeństwa). Jest to koncepcja dbania o obywatela aby miał prawo dostępu do wielu usług.

3). Wypracowanie spójnej roli globalnego partnera

Chodzi o to, by UE prowadziła suwerenną politykę wobec państw trzecich.

W latach 2007 - 2013 postanowiono wyznaczyć trzy cele:

Cel I to konwergencja i konkurencyjność

Cel II związany jest z konkurencyjnością

Cel III to Europejska Współpraca Terytorialna

- państwa poniżej 75%

- regiony wychodzące

- Fundusz Spójności

- regiony ultraperyferyjne (np. wyspy -Gujana, wysp należące do Francji)

Na cel I postanowiono przeznaczyć 82% pieniędzy, na CEL II ok. 15% pieniędzy a na CEL III ok. 2,5%.

Instrumenty prawne na okres 2007 - 2013:

1) Rozporządzenie Ogólne dotyczące funduszy strukturalnych

2) Rozporządzenie dotyczące poszczególnych funduszy strukturalnych

3) Rozporządzenie: Europejskie Ugrupowanie Współpracy Terytorialnej

Rozporządzenia określają ile funduszy będzie w danym okresie:

W okresie 2007 - 2013 mamy: EFRR, EFS, Fundusz Spójności

Wspólna Polityka Rolna ® obejmuje rozwój obszarów wiejskich.

Te trzy fundusze są wykorzystywane w konkretnych celach:

1 cel: EFRR, EFS, FS

2 cel: EFRR, EFS

3 cel: EFRR

W poprzednim okresie można było łączyć fundusze w programie. W tym okresie programowania wprowadzono programowanie jednofunduszowe. Znikają wszystkie inicjatywy wspólnotowe. Wszystko co było w inicjatywach wspólnotowych zostało wrzucone do rządu (na rządzie spoczywa odpowiedzialność).

POZIOM WSPÓŁFINANSOWANIA:

- w obszarach celu 1) dofinansowanie Unii Europejskiej może sięgać do 85%

- kraje dotyczące celu 2) w ® zależności od typu działań to dofinansowanie może wynosić od 50% - 75%.

KOLEJNOŚĆ BUDOWANIA SYSTEMU PROGRAMOWANIA:

1. Rozporządzenia + EWT

2. na tej podstawie Komisja Europejska proponuje Strategiczne Wytyczne Wspólnoty (jakiego typu działania powinny być wskazane, by moglibyśmy je wspierać, czyli te działania, które są zgodne z priorytetami przyjętymi na okres 7 lat). To kraj, rząd zdecyduje czy jest to zgodne.

3. Każdy rząd przygotowuje więc Narodowe Strategiczne Ramy odniesienia (Narodowa Strategia Spójności). Polska musi uzgodnić to z KE. Od tego momentu dokument jest obowiązujący. Na podstawie tego dokumentu Polska musiała określić system wdrażania (zbudować określoną ilość Programów Operacyjnych). Wszystkie mogą być rządowe albo wszystkie regionalne lub wszystkie profilowe. Polska musiała powiedzieć kto będzie zarządzał (struktura systemu wdrażania).

4. Na tej podstawie zbudowano Programy Operacyjne, które wdraża się i następuje zarządzanie projektami (instytucja zarządzająca odpowiada).

5. Obowiązek przeprowadzania co roku debaty i sprawdzenia wykonania.

Rozporządzenie EUWT:

Zobowiązuje państwa członkowskie do przygotowania podstaw prawnych dla powołania nowego typu osoby prawnej. Osoba ta musi być wpisana do wszystkich aktów prawnych.

Rozporządzenie mówi, że jeżeli władze publiczne chcą powołać instytucję do działalności wykraczającej poza granicę to partnerzy muszą powołać osobę prawną (tam gdzie jest siedziba tam jest osobowość prawna. Trzeba uzyskać zgodę wszystkich partnerów) np. Polska i Czechy muszą się zgodzić.

Można robić EUWT na granicach wewnętrznych UE. EUWT może służyć współpracy transnarodowej, międzyregionalnej i międzynarodowej.

W okresie 2007 - 2013 uzgodniono, że obowiązuje zasada n+3 dla nowych państw członkowskich ale tylko do roku 2010, po tym roku wraca zasada n+2.

Wprowadzono zasadę n+... do Funduszu Spójności. Jest to pewna nowość. Znika uzgodnienie dat pomiędzy partnerami. Umowa może być na więcej niż na 3 lata ale rozliczyć się trzeba do roku n+...

Polska na podstawie wytycznych strategicznych skonstruowała 7 priorytetów.

Polska na podstawie wyliczeń i uzgodnień politycznych otrzymała 59,5 mld euro (otrzymała dodatkowo premię na rozwój bloku wschodniego). Jest uzgodnione, że żadne państwo nie może otrzymać więcej niż 4% swego rocznego PKB, dlatego Polska otrzymała 59,5 mld euro.

Mając do dyspozycji te środki Polska skonstruowała PROGRAM OPERACYJNY. Jest 16 Regionalnych PO i programy rządowe:

1. PO Infrastruktura i Środowisko (EFRR + Fundusz Spójności)

2. PO Kapitał Ludzki (EFS)

3. PO Konkurencyjna Gospodarka (EFRR)

4. PO Rozwój Polski Wschodniej (EFRR)

5. PO Współpracy Terytorialnej (EFRR)

6. PO Pomoc Techniczna

Każdy z tych programów musi mieć władzę zarządzającą: przy RPO ® zarząd województwa, PO rządowe ® minister rozwoju regionalnego. W każdym z tych programów poszczególni ministrowie podlegają ministrowi rozwoju regionalnego (n rozlicza się z KE).

Dodatkowe elementy, które się pojawiły w 2007 - 2013:

® nowy sposób liczenia partnerstwa publiczno-prywatnego (dotyczy inwestycji publicznych finansowanych przy udziale partnera prywatnego)

® wśród wielu kosztów kwalifikowanych zalicza się też VAT.

Trybunał Obrachunkowy mówi, że 11% pieniędzy poszło na coś co nie było kosztem kwalifikowanym (np. działania w wyniku źle przeprowadzonego przetargu).

Zmiana rozporządzeń 2007 - 2013 w trakcie trwania okresu programowania:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Przygotowywanie projektw dla UE. wykad I, Semestr IV, PPUE
Przygotowywanie projektw dla UE. wykad I, Semestr IV, PPUE
Informacja dotycząca egzaminu, Semestr IV, PPUE
Projekt nr 1, Inżynierskie, Semestr IV, Podstawy procesów technologicznych
strona tytułowa-projekt, STUDIA, Polibuda - semestr IV, Instalacje Budowlane
wykład II, Semestr IV, PPUE
PROJEKTOWANIE PROCESÓW, logistyka, semestr IV, Projektowanie procesów (simul8), Wykłady
Konstrukcje betonowe projekt, STUDIA, Polibuda - semestr IV, Konstrukcje Betonowe, Projekt, PŁYTA
Projekt 3, Edukacja, studia, Semestr IV, Architektura Systemów Komputerowych, Projekt, Projekt 3
wykład IV, Semestr IV, PPUE
projekt z marketingu, PWr, semestr IV, Psychologia reklamy
wykłady - projektowanie, WNOŻCiK wieczorowe, semestr IV, Projektowanie technologiczna
Projekt nr 2, Inżynierskie, Semestr IV, Podstawy procesów technologicznych
Hydro projekt 1 gotowe, Uczelnia, Semestr IV, Hydrologia inżynierska (projekty), Projekt 1
Przygotowanie projektów do UE
Przygotowanie projektów do UE ściaga
Informacja dotycząca egzaminu, Semestr IV, PPUE
Test PPUE, Przygotowanie projektów UE
Zagadnienia do przygotowania na zaliczenie wykładu Projektowanie Serwisów WWW, Informatyka WEEIA 201

więcej podobnych podstron