Zarządzanie Przedsięwzięciami Budowlanymi

1. Etapy i fazy procesu inwestycyjnego (nazwy, możliwe warianty i zależności, orientacyjne poziomy kosztów i czasy ich trwania).

1) Pomysł

2) Projekt, planowanie [architekt]

3) Etap przygotowawczy (dokumentacja, pozwolenia)

4) Realizacja (projekt zagospodarowania, budowa) [inwestor, projektant, wykonawca]

5) Odbiór (BHP, PPOŻ) [inspektor]

6) Czuwanie nad eksploatacją

7) Reckoning (rachunek)

zasadniczo proces inwestycyjny przebiega w 3 etapach

1 Przygotowanie inwestycji do wykonania - dotyczy okresu zbierania informacji na temat przyszłych działań i obejmuje przygotowanie, programowanie i planowani. Etap ten kończy się uzyskania zezwolenia na budowę i przygotowania placu budowy.

2 Realizacja inwestycji - są to działania bezpośrednio związane z wykonaniem zaplanowanej inwestycji i obejmują: realizację, montaż i wyposażenie w niezbędne urządzenia, odbiory, rozruch i okres próbnej eksploatacji. Etap ten kończy się z chwilą dokonania odbioru końcowego i ewentualnym usunięciem zauważonych w trakcie odbiorów usterek.

3. Użytkowanie (eksploatacja) inwestycji - obejmuje wszystkie działania niezbędne do ciągłego utrzymania inwestycji w stanie pełnej użyteczności zgodnie z jej przeznaczeniem, a więc: konserwację naprawy bieżące i okresowe remonty główne. Etap ten kończy się z chwila likwidacji obiektu.

• Faza I - Projektowanie (inwestycji budowlanej),

• Faza II - Budowanie (budowa),

• Faza III - Użytkowanie (zasobów budowlanych).

W fazie pierwszej pn. projektowanie (inwestycji budowlanej) można wyróżnić ogólnie rzecz biorąc, m.in. następujące elementy:

• zamysł (pomysł) realizacji jakiejś inwestycji budowlanej w postaci budynku, budowli czy każdego innego obiektu budowlanego;

• prawo właściciela do dysponowania terenem (gruntem) przeznaczonym do celów budowlanych (pod zabudowę);

• odpowiednie środki finansowe lub sposoby ich uzyskania;

• zamysł programu funkcjonalnego dla planowanej inwestycji, obiektu budowlanego;

• koncepcja projektu architektoniczno-budowlanego;

• analizy ekonomiczne dla zamierzenia inwestycyjnego;

• uzgodnienia, warunki techniczne i pozwolenia dotyczące planowanej inwestycji budowlanej;

• projekt architektoniczno-budowlany i projekty branżowe dla realizacji budowy obiektu;

• pozwolenie na budowę;

• ... .

W fazie drugiej pn. budowanie (budowa) zawarta jest cała realizacja (wykonywanie) obiektu budowlanego lub całego zamierzenia inwestycyjnego. Na tym etapie inwestycyjnego procesu budowlanego należy mieć na uwadze następujące elementy:

• tzw. „wykonawczy” projekt budowlany;

• dziennik budowy;

• umowy o roboty budowlane;

• wykonawca (-y) robót budowlanych;

• organizacja budowy;

• przygotowanie placu budowy;

• harmonogramy i etapowanie budowy;

• kontrola i aktualizacja organizacji prac budowlanych (aktualizacja harmonogramów);

• odbiory częściowe etapów i robót elementów „zakrywanych” oraz odbiór końcowy robót na wykonanych obiektach budowlanych;

• przekazanie (przyjęcie) obiektów budowlanych do użytkowania;

• ... .

Faza trzecia pn. użytkowanie (zasobów budowlanych) związana jest m.in. z:

• zasiedleniem obiektów budowlanych;

• eksploatacją i zarządzaniem nieruchomościami budowlanymi;

• kontrolami stanu technicznego obiektów budowlanych;

• konserwacją i remontami budowlanymi;

• ... ;

• rozbiórką obiektu budowlanego.

Pod określeniami przedstawiającymi podział na poszczególne fazy inwestycyjnego procesu budowlanego kryje się cały szereg zjawisk, procesów, elementów i czynności, które dopiero po ich odpowiednio kolejnym i adekwatnie spójnym zrealizowaniu wypełnią warunki dokonania się (zamknięcia) danej fazy (etapu).

Oczywistym i naturalnym jest również fakt, że kolejność faz (etapów) życia inwestycji budowlanej jest konieczna, wymagalna i niezmienna, jest swoistą „ścieżką krytyczną” inwestycyjnego procesu budowlanego. Normalnym i dopuszczalnym może być brak realizacji kolejnej następującej po sobie fazy, ale niemożliwym jest realizacja fazy następnej bez dokonania się fazy poprzedzającej.

2. Uczestnicy procesu inwestycyjnego, ich prawa i obowiązki.

Bezpośrednimi uczestnikami procesu inwestycyjnego są

Inwestorzy(w niektórych przypadkach inwestorzy zastępczy), klienci, projektanci, architekci doradcy i konsultanci( np. geodeci, ekonomiści), wykonawcy robót budowlanych i gdy są to podwykonawcy.

Pośredni uczestnicy procesu inwestycyjnego

Instytucje finansujące (banki, lesengowcy) i instytucje prawne- developerzy, jednostki naukowo badawcze, placówki nadzoru budowlanego i te zajmujące się podłączeniem do sieci wodnej, kanalizacyjnej, gazowej itp.

Art. 17. Uczestnikami procesu budowlanego, w rozumieniu ustawy, są:
1) inwestor;
2) inspektor nadzoru inwestorskiego;
3) projektant;
4) kierownik budowy lub kierownik robót.
 

Art. 18. 1. Do obowiązków inwestora należy zorganizowanie procesu budowy, z uwzględnieniem zawartych w przepisach zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, a w szczególności zapewnienie:
1) opracowania projektu budowlanego i, stosownie do potrzeb, innych projektów,
2) objęcia kierownictwa budowy przez kierownika budowy,
3) opracowania planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia,
4) wykonania i odbioru robót budowlanych,
5) w przypadkach uzasadnionych wysokim stopniem skomplikowania robót budowlanych lub warunkami gruntowymi, nadzoru nad wykonywaniem robót budowlanych
- przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych.
2. Inwestor może ustanowić inspektora nadzoru inwestorskiego na budowie.
3. Inwestor może zobowiązać projektanta do sprawowania nadzoru autorskiego.
 

Art. 19. 1. Właściwy organ może w decyzji o pozwoleniu na budowę nałożyć na inwestora obowiązek ustanowienia inspektora nadzoru inwestorskiego, a także obowiązek zapewnienia nadzoru autorskiego, w przypadkach uzasadnionych wysokim stopniem skomplikowania obiektu lub robót budowlanych bądź przewidywanym wpływem na środowisko.
2. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje obiektów budowlanych, przy których realizacji jest wymagane ustanowienie inspektora nadzoru inwestorskiego, oraz listę obiektów budowlanych i kryteria techniczne, jakimi powinien kierować się organ podczas nakładania na inwestora obowiązku ustanowienia inspektora nadzoru inwestorskiego.
 

Art. 20. 1. Do podstawowych obowiązków projektanta należy:
1) opracowanie projektu budowlanego w sposób zgodny z ustaleniami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, o której mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm.), lub w pozwoleniu, o którym mowa w art. 23 i art. 23a ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.), wymaganiami ustawy, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej;
1a) zapewnienie, w razie potrzeby, udziału w opracowaniu projektu osób posiadających uprawnienia budowlane do projektowania w odpowiedniej specjalności oraz wzajemne skoordynowanie techniczne wykonanych przez te osoby opracowań projektowych, zapewniające uwzględnienie zawartych w przepisach zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w procesie budowy, z uwzględnieniem specyfiki projektowanego obiektu budowlanego;
1b) sporządzenie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ze względu na specyfikę projektowanego obiektu budowlanego, uwzględnianej w planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia;
2) uzyskanie wymaganych opinii, uzgodnień i sprawdzeń rozwiązań projektowych w zakresie wynikającym z przepisów;
3) wyjaśnianie wątpliwości dotyczących projektu i zawartych w nim rozwiązań;
3a) sporządzanie lub uzgadnianie indywidualnej dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. Nr 92, poz. 881);
4) sprawowanie nadzoru autorskiego na żądanie inwestora lub właściwego organu w zakresie:
a) stwierdzania w toku wykonywania robót budowlanych zgodności realizacji z projektem,
b) uzgadniania możliwości wprowadzenia rozwiązań zamiennych w stosunku do przewidzianych w projekcie, zgłoszonych przez kierownika budowy lub inspektora nadzoru inwestorskiego.
2. Projektant ma obowiązek zapewnić sprawdzenie projektu architektoniczno-budowlanego pod względem zgodności z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w odpowiedniej specjalności lub rzeczoznawcę budowlanego.
3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy:
1) zakresu objętego sprawdzaniem i opiniowaniem na podstawie przepisów szczególnych;
2) projektów obiektów budowlanych o prostej konstrukcji, jak: budynki mieszkalne jednorodzinne, niewielkie obiekty gospodarcze, inwentarskie i składowe.
4. Projektant, a także sprawdzający, o którym mowa w ust. 2, do projektu budowlanego dołącza oświadczenie o sporządzeniu projektu budowlanego, zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.
 

Art. 21. Projektant, w trakcie realizacji budowy, ma prawo:
1) wstępu na teren budowy i dokonywania zapisów w dzienniku budowy dotyczących jej realizacji;
2) żądania wpisem do dziennika budowy wstrzymania robót budowlanych w razie:
a) stwierdzenia możliwości powstania zagrożenia,
b) wykonywania ich niezgodnie z projektem.
 

Art. 21a. 1. Kierownik budowy jest obowiązany, w oparciu o informację, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, sporządzić lub zapewnić sporządzenie, przed rozpoczęciem budowy, planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, uwzględniając specyfikę obiektu budowlanego i warunki prowadzenia robót budowlanych, w tym planowane jednoczesne prowadzenie robót budowlanych i produkcji przemysłowej.
1a. Plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie sporządza się, jeżeli:
1) w trakcie budowy wykonywany będzie przynajmniej jeden z rodzajów robót budowlanych wymienionych w ust. 2 lub
2) przewidywane roboty budowlane mają trwać dłużej niż 30 dni roboczych i jednocześnie będzie przy nich zatrudnionych co najmniej 20 pracowników lub pracochłonność planowanych robót będzie przekraczać 500 osobodni.
2. W planie, o którym mowa w ust. 1, należy uwzględnić specyfikę następujących rodzajów robót budowlanych:
1) których charakter, organizacja lub miejsce prowadzenia stwarza szczególnie wysokie ryzyko powstania zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia ludzi, a w szczególności przysypania ziemią lub upadku z wysokości;
2) przy prowadzeniu których występują działania substancji chemicznych lub czynników biologicznych zagrażających bezpieczeństwu i zdrowiu ludzi;
3) stwarzających zagrożenie promieniowaniem jonizującym;
4) prowadzonych w pobliżu linii wysokiego napięcia lub czynnych linii komunikacyjnych;
5) stwarzających ryzyko utonięcia pracowników;
6) prowadzonych w studniach, pod ziemią i w tunelach;
7) wykonywanych przez kierujących pojazdami zasilanymi z linii napowietrznych;
8) wykonywanych w kesonach, z atmosferą wytwarzaną ze sprężonego powietrza;
9) wymagających użycia materiałów wybuchowych;
10) prowadzonych przy montażu i demontażu ciężkich elementów prefabrykowanych.
3. Wymagania dotyczące bezpieczeństwa i ochrony zdrowia przy wykonywaniu robót budowlanych określają odrębne przepisy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.
4. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres i formę:
a) informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia,
b) planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
- mając na uwadze specyfikę projektowanego obiektu budowlanego;
2) szczegółowy zakres rodzajów robót budowlanych, o których mowa w ust. 2, mając na uwadze stopień
zagrożeń, jakie stwarzają poszczególne ich rodzaje.
 

Art. 22. Do podstawowych obowiązków kierownika budowy należy:
1) protokolarne przejęcie od inwestora i odpowiednie zabezpieczenie terenu budowy wraz ze znajdującymi się na nim obiektami budowlanymi, urządzeniami technicznymi i stałymi punktami osnowy geodezyjnej oraz podlegającymi ochronie elementami środowiska przyrodniczego i kulturowego;
2) prowadzenie dokumentacji budowy;
3) zapewnienie geodezyjnego wytyczenia obiektu oraz zorganizowanie budowy i kierowanie budową obiektu budowlanego w sposób zgodny z projektem i pozwoleniem na budowę, przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, oraz przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy;
3a)koordynowanie realizacji zadań zapobiegających zagrożeniom bezpieczeństwa i ochrony zdrowia:
a) przy opracowywaniu technicznych lub organizacyjnych założeń planowanych robót budowlanych lub ich poszczególnych etapów, które mają być prowadzone jednocześnie lub kolejno,
b) przy planowaniu czasu wymaganego do zakończenia robót budowlanych lub ich poszczególnych etapów;
3b) koordynowanie działań zapewniających przestrzeganie podczas wykonywania robót budowlanych zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia zawartych w przepisach, o których mowa w art. 21a ust. 3, oraz w planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia;
3c)wprowadzanie niezbędnych zmian w informacji, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, oraz w planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, wynikających z postępu wykonywanych robót budowlanych;
3d) podejmowanie niezbędnych działań uniemożliwiających wstęp na budowę osobom nieupoważnionym;
4) wstrzymanie robót budowlanych w przypadku stwierdzenia możliwości powstania zagrożenia oraz bezzwłoczne zawiadomienie o tym właściwego organu;
5) zawiadomienie inwestora o wpisie do dziennika budowy dotyczącym wstrzymania robót budowlanych z powodu wykonywania ich niezgodnie z projektem;
6) realizacja zaleceń wpisanych do dziennika budowy;
7) zgłaszanie inwestorowi do sprawdzenia lub odbioru wykonanych robót ulegających zakryciu bądź zanikających oraz zapewnienie dokonania wymaganych przepisami lub ustalonych w umowie prób i sprawdzeń instalacji, urządzeń technicznych i przewodów kominowych przed zgłoszeniem obiektu budowlanego do odbioru;
8) przygotowanie dokumentacji powykonawczej obiektu budowlanego;
9) zgłoszenie obiektu budowlanego do odbioru odpowiednim wpisem do dziennika budowy oraz uczestniczenie w czynnościach odbioru i zapewnienie usunięcia stwierdzonych wad, a także przekazanie inwestorowi oświadczenia, o którym mowa w art. 57 ust. 1 pkt 2.
 

Art. 23. Kierownik budowy ma prawo:
1) występowania do inwestora o zmiany w rozwiązaniach projektowych, jeżeli są one uzasadnione koniecznością zwiększenia bezpieczeństwa realizacji robót budowlanych lub usprawnienia procesu budowy;
2) ustosunkowania się w dzienniku budowy do zaleceń w nim zawartych.
 

Art. 23a. (uchylony).
 

Art. 24. 1. Łączenie funkcji kierownika budowy i inspektora nadzoru inwestorskiego nie jest dopuszczalne.
2. Przepisy ust. 1 oraz art. 22 i art. 23 stosuje się odpowiednio do kierownika robót.
 

Art. 25. Do podstawowych obowiązków inspektora nadzoru inwestorskiego należy:
1) reprezentowanie inwestora na budowie przez sprawowanie kontroli zgodności jej realizacji z projektem i pozwoleniem na budowę, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej;
2) sprawdzanie jakości wykonywanych robót i wbudowanych wyrobów budowlanych, a w szczególności zapobieganie zastosowaniu wyrobów budowlanych wadliwych i niedopuszczonych do stosowania w budownictwie;
3) sprawdzanie i odbiór robót budowlanych ulegających zakryciu lub zanikających, uczestniczenie w próbach i odbiorach technicznych instalacji, urządzeń technicznych i przewodów kominowych oraz przygotowanie i udział w czynnościach odbioru gotowych obiektów budowlanych i przekazywanie ich do użytkowania;
4) potwierdzanie faktycznie wykonanych robót oraz usunięcia wad, a także, na żądanie inwestora, kontrolowanie rozliczeń budowy.
 

Art. 26. Inspektor nadzoru inwestorskiego ma prawo:
1) wydawać kierownikowi budowy lub kierownikowi robót polecenia, potwierdzone wpisem do dziennika budowy, dotyczące: usunięcia nieprawidłowości lub zagrożeń, wykonania prób lub badań, także wymagających odkrycia robót lub elementów zakrytych, oraz przedstawienia ekspertyz dotyczących prowadzonych robót budowlanych i dowodów dopuszczenia do stosowania w budownictwie wyrobów budowlanych oraz urządzeń technicznych;
2) żądać od kierownika budowy lub kierownika robót dokonania poprawek bądź ponownego wykonania wadliwie wykonanych robót, a także wstrzymania dalszych robót budowlanych w przypadku, gdyby ich kontynuacja mogła wywołać zagrożenie bądź spowodować niedopuszczalną niezgodność z projektem lub pozwoleniem na budowę.
 
Art. 27. Przy budowie obiektu budowlanego, wymagającego ustanowienia inspektorów nadzoru inwestorskiego w zakresie różnych specjalności, inwestor wyznacza jednego z nich jako koordynatora ich czynności na budowie.

3. Na czym polega realizacja inwestycji w systemie Project Management - PM?

Project menagment - dział kierowania projektami- zespół zajmujący się obsługą, doradztwem, prowadzeniem inwestycji dla inwestorów zagranicznych. Organizacja projektów, przetargów, nadzorów, wyceny projektów i kontroli kosztów, jak również kompleksowej realizacji inwestycji.

Realizacja w systemie Project Management (przy pomocy „inwestora zastępczego”)
Zamawiający zatrudnia jedną firmę, która prowadzi w jego imieniu całość przedsięwzięcia, w szczególności:
-Planuje przedsięwzięcie
-Wykonuje prace projektowe
-Kompletuje dostawy
-Zarządza wykonaniem
-Dokonuje odbioru wykonywanych robót
-Często wykonuje studia realizacyjne i pomaga w pozyskaniu finansowania
IK może być firmą wykonującą w/w czynności lub uczestnikiem konsorcjum takich firm.Forma ta jest najbardziej odpowiednia dla b. złożonych przedsięwzięć z napiętym harmonogramem realizacji.
Zalety:
W metodzie tej następuje koordynacja działań inwestora, projektantów i wykonawców w celu wyboru optymalnych rozwiązań spełniających funkcjonalne i budżetowe oczekiwania inwestora.
Ciągła wariantowa analiza projektowanych systemów i technologii tzw. value engineering pozwala inwestorowi uzyskać oszczędności w trakcie realizacji
Można dokonać pewnych oszczędności na narzutach głównego wykonawcy, które są zwykle większe od kosztów Project Managera - PM (Inwestora Zastępczego)
Występuje efekt tzw. fast tracking. Termin ten oznacza, że proces projektowania i wykonawstwa zazębiają się, znacznie przyspieszając wykonawstwo, co obniża koszty inwestycyjne (np. niższe odsetki od kredytu, niższe koszty administracyjne inwestycji). Dla przykładu prace fundamentalne i konstrukcyjne mogą rozpocząć się zanim zostaną wykonane szczegółowe projekty instalacji i wykończenia obiektu.
Można łatwo etapować inwestycję
Ostrzeżenia:
Mogą pojawić się trudności w ustaleniu zakresów uprawnień PM i Zamawiającego
Należy ściśle rozdzielić zakres robót poszczególnych wykonawców
PM działa tylko jako agent Zamawiającego, a zatem nie daje on żadnych dodatkowych gwarancji czy rękojmi na zakupione urządzenia

4. Co to jest FIDIC? Jaką rolę i funkcję spełnia na budowie .„Inżynier kontraktu"?

Warunki kontraktowe FIDIC są wykorzystywane przy zawieraniu wszelkiego rodzaju kontraktów budowlanych oraz umów o specjalistyczne usługi inżynierów zarówno w kontraktach międzynarodowych jak i krajowych. Stronami kontraktu są zamawiający i wykonawca ponadto kluczową rolę odgrywa osoba pełniąca funkcję inżyniera. Wszelkie kontakty odbywają się wyłącznie za pośrednictwem inżyniera. Podstawą realizacji kontraktu jest współpraca i zespołowe działanie Zamawiającego, Wykonawcy i Inżyniera.

FIDIC jest międzynarodową federacją krajowych stowarzyszeń niezależnych inżynierów konsultantów. Federacja została utworzona w 1913 roku przez 5 europejskich stowarzyszeń
niezależnych konsultantów. Celem utworzenia federacji było wspólne popieranie interesów zawodowych stowarzyszeń członkowskich oraz rozpowszechnianie informacji użytecznych dla członków stowarzyszeń tworzących federację. Polska została przyjęta w 1914 roku (była członkiem do 1939 roku) i ponownie we wrześniu 1991 roku. Nasz kraj reprezentuje Stowarzyszenie Inżynierów Doradców i Rzeczoznawców - SIDIR w Warszawie.
Obecnie FIDIC kontynuuje swoja działalność zgodnie z pierwotnym celem powołania tej organizacji. Wydaje opracowania, które stanowią podstawę do zawierania umów budowlanych. Opracowania te traktowane są jako światowe standardy funkcjonowania uczestników procesu budowlanego, przedstawiają prawa i obowiązki instytucji zaangażowanych w inwestycje budowlane oraz metody postępowania podmiotów przed zawarciem kontraktu jak i w trakcie realizacji inwestycji.

Kim lub czym jest inżynier kontraktu?

Inżyniera kontraktu określić można najprościej jako instytucję obcego pochodzenia, będącą odpowiedzią na rosnące wymagania i konkretne potrzeby rynku inwestycji budowlanych. Przede wszystkim wskazać należy, że wbrew dosłownemu brzmieniu inżynier ten nie jest osobą, lecz zespołem specjalistów, jednostką będącą nowym sui generis uczestnikiem procesu budowlanego. Zakres zadań tego uczestnika wyklucza bowiem praktycznie jednoosobowe sprawowanie tej funkcji.

Nie ma o tej instytucji wzmianki ani w Prawie budowlanym, ani w żadnym innym akcie prawnym. Pojęcie inżyniera kontraktu wyewoluowało w Polsce z przejętych w związku z wejściem naszego kraju do Unii Europejskiej występujących w niej praktyk i instytucji. Funkcja ta została wprowadzona przez Międzynarodową Federację Inżynierów-Konsultantów (Fédération internationale  des ingénieurs-conseils, w skrócie FIDIC). Założeniem tej regulacji jest zgodne z ujednoliconymi zasadami ustalonymi przez FIDIC realizowanie inwestycji budowlanych współfinansowanych ze środków strukturalnych. Z tego też powodu omawiana instytucja występuje głównie w przedsięwzięciach współfinansowanych przez Unię Europejską. Działa zaś ona przede wszystkim na podstawie Prawa budowlanego, umowy z inwestorem, oraz - jeżeli taka była wola stron - o wspomniane ujednolicone warunki kontraktowe FIDIC. Kontraktem nazywamy zaś umowę, której stronami jest inwestor i wykonawca.

Jaki jest zatem skład takiego zespołu?

Grupa, która sprawuje funkcje inżyniera kontraktu, składa się najczęściej z inżyniera-rezydenta, inspektorów nadzoru inwestorskiego oraz innych specjalistów, w zależności od specyfiki projektu. Inżynier-rezydent jest koordynatorem całej inwestycji budowlanej. Jego nazwa wynika z powinności stałego przebywania tej osoby na terenie budowy i uczestniczenia we wszystkich relewantnych zdarzeniach. Jeżeli pozwalają na to posiadane uprawnienia, inżynier-rezydent może pełnić funkcję także jednego z inspektorów nadzoru inwestorskiego. Charakter i specyfika inwestycji, w ramach których funkcjonuje inżynier kontraktu, implikuje zazwyczaj równoległe występowanie nadzoru inwestorskiego. Tak więc również oni wchodzą w skład omawianej instytucji. Jednocześnie potrzebni okazać się mogą inni specjaliści, chociażby z zakresu księgowości.

Czym zajmuje się inżynier kontraktu?

 Podstawowym zadaniem inżyniera kontraktu jest, tak jak i  inspektora inwestorskiego, nadzór techniczny nad robotami budowlanymi i ich jakością oraz całą dokumentacją sporządzaną przez wykonawcę. Drugą poważną kwestią jest sprawowanie kontroli prawidłowości stosowania procedur unijnych oraz dopełnienie w tym zakresie wszelkich formalności, gdyż większość projektów, w ramach których wykorzystywana jest omawiana instytucja, to inwestycje współfinansowane z funduszy UE. Wymagania dotyczące zakresu zadań w tym przedmiocie wynikają z umowy o dofinansowanie projektu. Inżynier kontraktu, wraz z wchodzącymi w jego skład inspektorami nadzoru inwestorskiego, to pierwsza instancja kontrolna w zakresie dysponowania środkami unijnymi.

Można stwierdzić, iż zastosowanie tej instytucji - inżyniera kontraktu - ma na celu zapewnienie, że inwestycja zostanie ukończona zgodnie z wymogami kontraktu, zaś odpowiednio sporządzone raporty pozwolą na sprawne rozliczenie dotacji z Unii Europejskiej. Dla uzyskania najlepszej efektywności firmy oferujące usługę o nazwie „inżynier kontraktu” sugerują, by zakres prawa i obowiązków tego uczestnika procesu budowlanego wynikał z wspomnianych Ogólnych Warunków Kontraktu FIDIC, z uwagi na precyzyjność określonych tam regulacji.

5. Na czym polega realizacja inwestycji w ramach PPP - Partnerstwa Prywatno-Publicznego? Wymień kilka wariantów powyższego systemu realizacji i ponoszenia kosztów inwestycji.

PPP -partnerstwo publiczno-prywatne jest to współpraca pomiędzy jednostkami administracji publicznej i samorządowej, a podmiotami prywatnymi w sferze usług publicznych. PPP to przedsięwzięcia realizowane w oparciu o umowę długoterminową zawartą pomiędzy podmiotem publicznym a prywatnym, której celem jest stworzenie składników infrastruktury umożliwiającej świadczenie usług o charakterze publicznym. Fundamentem działań jest współpraca sektora publicznego z prywatnym.

Rodzaje umów:

Eksploatacja i utrzymanie

Projektowanie i budowa

Projektowanie, budowa i eksploatacja

Rozbudowa "wokół bazy"

Dzierżawa i sprzedaż

Okresowa prywatyzacja

Dzierżawa (sprzedaż), modernizacja i eksploatacja

Budowa, eksploatacja i przekazanie

Budowa, przekazanie i eksploatacja

Projektowanie, budowa, finansowanie i eksploatacja

Partnerstwo publiczno-prywatne (PPP) w swej istocie jest współpracą podmiotów sektora publicznego i prywatnego służącą realizacji zadań wyznaczanych przez władzę publiczną obejmujących również realizację inwestycji infrastrukturalnych.

W ramach PPP każdy z partnerów odpowiedzialny jest za realizację przyjętych na siebie zobowiązań. Podział zadań i odpowiedzialności związanej z realizacją konkretnego przedsięwzięcia zależny jest każdorazowo od warunków w jakich działają partnerzy i celu jaki chcą osiągnąć. Niezależnie od tego jak duży zakres odpowiedzialności za wykonanie danego zdania (np. budowy autostrady) powierzony zostanie partnerowi prywatnemu , partner publiczny zachowuje swoją pozycję kontrolną.

Zatem w ramach poprawnie skonstruowanego PPP partner publiczny nie zajmując się już wszelkimi aspektami działań służących osiągnięciu zakładanego celu, powinien zapewnić sobie mechanizmy pozwalające na monitorowanie tego w jaki sposób partner prywatny wiązuje się z tej części działań, które zostały mu przekazane.

Zachowanie kontroli publicznej nad tym w jaki sposób partner prywatny realizuje powierzone mu zadania jest w znacznej mierze warunkiem osiągnięcie korzyści jakich oczekuje partner publiczny angażując się w PPP.

Dla zapewnienia efektywności współpracy nie mniej ważna od określenia zasad na jakich opiera się dane partnerstwo oraz celów jakie ma osiągnąć jest zapewnienie mechanizmów monitoringu postępowania strony prywatnej.

Precyzyjne określenie celów i zasad współpracy (zazwyczaj w formie długoterminowych kontraktów) jest niezwykle ważne w sytuacji gdy partner prywatny staje się długookresowym dostawcą usług świadczonych obywatelom. Zależnie od modelu współpracy określonego w kontrakcie konstruującym PPP partner prywatny dokonuje niekiedy inwestycji dzięki którym możliwe dopiero staje się świadczenie usług będących właściwym przedmiotem współpracy.

W przypadkach wymagających zaangażowania inwestycyjnego partner prywatny łączy często obowiązki projektanta i wykonawcy infrastruktury którą następnie obsługuje w celu świadczenia usług dla ludności. W licznych wariantach PPP na partnerze prywatnym spoczywa również obowiązek finansowania prowadzonych przez siebie inwestycji.

6. Przedstaw różnice w procedurze uzyskania pozwolenia na budowę w przypadku istniejącego planu miejscowego lub braku takiego planu. Co sprawdza „właściwy organ" zatwierdzający projekt budowlany i udzielający pozwolenia na budowę?

I etap

Jeżeli gmina posiada na swoim terenie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego to procedura uzyskania pozwolenia na budowę jest dużo łatwiejsza i jest konieczny wypis z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działki na której ma być realizowana budowa.

Natomiast jeżeli gmina nie posiada takiego planu należy wystąpić o decyzję o warunkach zabudowy. Wymagane dokumenty

- odbitka z mapy zasadniczej w skali 1:500 lub 1:1000

- Koncepcja zagospodarowania w formie opisowej lub graficznej

-informacje od zarządzającymi sieciami elektroenergetycznymi, wodociągowymi, kanalizacyjnymi, gazowymi, ciepłowniczymi z których wynika, że infrastruktura techniczna na danym terenie jest wystarczająca dla obsługi planowanej inwestycji. Średni czas realizacji ok. 3 miesięcy.

II etap - Przygotowanie kompletu dokumentów

- sporządzenie przez właściwego geodetę mapy do celów projektowych

- wykonanie indywidualnego projektu architektoniczno-budowlanego

- wykonanie przez osobę uprawnioną projektu zagospodarowania terenu

- uzyskanie uzgodnień projektu, których konieczność wynika z miejscowego planu lub z przepisów szczególnych.

Średni czas realizacji ok. 2 miesięcy.

III etap starosta - wniosek o pozwolenie na budowę

Zebrane na etapie II dokumenty należy załączyć do wniosku o pozwolenie na budowę wraz z

- oświadczeniem o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane

- ostateczną decyzję o warunkach zabudowy

7. Tryby zlecania zamówień przez inwestorów publicznych i prywatnych. Co to jest Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ)?

Zamówienia publiczne mogą być przeprowadzane w kilku trybach. Ustawa prawo zamówień publicznych przewiduje obecnie siedem trybów zamówień udzielania zamówień publicznych.

1. Przetarg nieograniczony

2. Przetarg ograniczony

3. Negocjacje z ogłoszeniem

4. Negocjacje bez ogłoszenia

5. Zamówienie z wolnej ręki

6. Zapytanie o cenę

7. Aukcja elektroniczna

Wybór postępowania zależy przede wszystkim od przedmiotu którego ma ono dotyczyć i jego wartości.

Specyfikacja istotnych warunków zamówienia jest podstawowym dokumentem podczas postępowania o udzielenie zamówienia publicznego zawiera przede wszystkim warunki jakie powinien spełniać wykonawca wykaz elementów jakie powinny znaleźć się w ofercie oraz podstawowe dane dotyczące zamówienia.

Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia [SIWZ] jest podstawowym dokumentem podczas postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Zawiera przede wszystkim: warunki jakie powinien spełnić wykonawca, wykaz elementów jakie powinny znaleźć się w ofercie oraz podstawowe dane dotyczące zamówienia.

8. Jakie podstawowe elementy kosztowe należy uwzględnić w analizie ekonomicznej przedsięwzięcia budowlanego. Wymień podstawowe metody analizy statycznej i dynamicznej oceny efektywności ekonomicznej przedsięwzięć budowlanych.

Analiza kosztów przedsiewziec budowlanych powinna dotyczyc całego cyklu realizacji przedsiewziecia. W poczatkowej fazie przygotowania przedsięwzięcia budowlanego podstawowe analizy kosztowe sa dokonywane z punktu widzenia jego wykonalnosci techniczno-ekonomicznej. Oznacza to, ze analizuje sie biezacem uwarunkowania kosztów działania organizacji oraz potencjalne koszty i przychody zwiazane z usprawnieniem poprzez budowe, montaz, remont lub rozbiórke obiektu budowlanego lub tymczasowego obiektu budowlanego.

Analiza wykonalnosci techniczno-ekonomicznej dotyczy organizacji i jej otoczenia w okresie podlegajacym analizie. Uwzgledniajac wymagania zrównowazonego rozwoju koszty przedsiewziecia budowlanego oraz przychody zapewniajace zwrot kosztów i zysk musza byc analizowane w systemie eksploatacji obiektu budowlanego Całkowite koszty dotycza takze likwidacji (rozbiórki) lub modernizacji obiektu budowlanego, natomiast przychody tylko okresu eksploatacji —uzytkowania i utrzymania (rys.1.)

Wyróżniamy dwie metody rachunku opłacalności:

Statyczna - są proste w obliczeniach, łatwe do zastosowania, mało pracochłonne. Nie uwzględniają zmian wartości w czasie. Metody te wykorzystywane są do ocen projektów o niewielkim znaczeniu, na etapie prac wstępnych, kiedy brak pełnego zestawu informacji.

Dynamiczna - należą do tej metody zaktualizowana wartość netto ( NPV ), wewnętrzna stopa zwrotu ( IRR ), zdyskontowany okres zwrotu, metoda równych rat. Metoda ta pozwala wyrażanie wszystkich przyszłych wpływów i wydatków w dzisiejszej wartości nałogów. Metoda ta wykorzystywana jest w projektach o dużym znaczeniu.

9. Co to jest „feasibility study"- studium wykonalności inwestycji?

Jest to opracowanie mające na celu zweryfikowanie wykonalności i racjonalności realizacji projektu inwestycyjnego z uwzględnieniem czynników o charakterze zarówno ekonomiczno-finansowym jak i społecznym, środowiskowym oraz technicznym.

Feasibility study - Plan działalności firmy dokumentuje cele, środki użyte do osiągnięcia tych celów i spodziewane wyniki w kategoriach finansowych. Feasibility study różni się od biznes planu tym, że przedstawia po rozważeniu różnych wariantów jednoznaczne wnioski we wszystkich podstawowych kwestiach zawartych w projekcie. Wnioski zawierają plusy i minusy projektu, określają szansę jego realizacji.
Feasibility study jest profesjonalną opinią o wykonalności projektu.

Feasibility study (studium wykonalności, studium ostatecznej wersji projektu inwestycyjnego):

stanowi ono ten etap projektowania inwestycji, w którym uszczegóławiane są te elementy dokumentacji inwestycji, które prowadzą z jednej strony do jak najszybszego jej rozpoczęcia, z drugiej zaś do zminimalizowania ryzyka podjęcia niewłaściwej czy błędnej ostatecznej decyzji. Etap ten częściowo odpowiada tradycyjnie opracowywanym Założeniom Techniczno - Ekonomicznym. Będą się tu znajdować ponadto konkretne założenia i wytyczne prowadzące do optymalizacji inwestycji na potrzeby opracowywanych w przyszłości projektów technicznych.
Studium to kończy się jedną z czterech możliwych decyzji:

• realizować inwestycję zgodnie z przedłożoną dokumentacją (SUKCES)

• dokonać określonych poprawek lub uzupełnień (POWRÓT)

• odroczyć realizację do czasu zmiany pewnych warunków bądź ograniczeń, albo do zakończenia pewnych badań lub doświadczeń (OCZEKIWANIE)

• zaniechać jakichkolwiek dalszych prac (ZANIECHANIE)

10. Podstawowe rodzaje umów stosowanych w budownictwie. Podstawowe elementy umowy o roboty budowlane między inwestorem a Wykonawcą.

Strony mogą zawierać różne rodzaje umów budowlanych

- umowa o roboty budowlane

Wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu budowlanego, który zostaje wykonany zgodnie z projektem oraz zasadami wiedzy technicznej i przepisami prawa budowlanego. Natomiast inwestor zobowiązuje się do dokonania czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu obiektu budowlanego oraz do odebrania obiektu w określonym terminie.

- umowa o wykonawstwo robót budowlanych

Istotą tej umowy jest wykonanie w całości inwestycji budowlanej, a także wszelkich robót budowlanych realizowanych przez podmioty działające w sposób samodzielny oraz przez podwykonawców. Do zadań wykonawcy należy także organizacja oraz koordynacja realizacji inwestycji budowlanych oraz kontrola podmiotów którym zleca się wykonanie czynności.

- umowa podwykonawcza

Istotą umowy podwykonawczej w ramach realizacji usług budowlanych jest zlecenie podwykonawcy wykonania zarówno części usług budowlanych, jak i obiektu budowlanego. Koniecznym warunkiem zawarcia tej umowy jest uzyskanie zgody przez inwestora. Jednakże uprzednio inwestorowi powinna zostać przedstawiona treść projektu lub umowy z podwykonawcą. Inwestor może także odmówić udzielenia zgody jak również może zastrzec, iż wykonawca powinien zrealizować umowę siłami własnego przedsiębiorstwa.

- umowa o wykonawstwo częściowe usług budowlanych

W ramach tej umowy wykonawca zleca część określonych prac budowlanych do realizacji podwykonawcą w zakresie wykonania robót wykończeniowych, usług remontowych, montażowych czy instalacyjnych.

- umowa o wykonawstwo usług budowlanych

- umowa o realizację inwestycji budowlanych

W ramach tej umowy inwestor zleca wykonanie pewnych czynności inwestycyjnych danemu podmiotowi (wykonawcy - realizator inwestycji), na którym spoczywa obowiązek wykonania projektu obiektu budowlanego, a przy tym realizacji oraz przekazania zakończonej inwestycji.

Podstawowe elementy umowy o roboty budowlane:

- data i miejsce zawarcia umowy

- strony umowy i osoby uprawnione do ich reprezentacji

- przedmiot umowy

- terminy realizacji przedmiotu umowy

- sposób sprawowania nadzoru budowlanego

- sposób dokonywania obiorów wykonanych prac

- wynagrodzenie wykonawcy

- ubezpieczenie budowy i odpowiedzialności cywilnej

-zabezpieczenie należytego wykonania umowy

- zasady rozliczania robót dodatkowych i prac zamiennych

- warunki rękojmi i gwarancji

- określenie kar umownych

- pozostałe ustalenia

- podpisy stron umowy

11. Problematyka dokonywania zmian w umowach realizowanych w ramach zamówień publicznych (rnożliwość i zakres dokonywania zmian, rola projektanta, roboty dodatkowe zmiana terminu i wartości umowy, skutki nieuprawnionych naruszeń warunków kontraktowych)

  Na etapie realizacji umowy może dojść w szczególności do konieczności zmiany jej treści (aneksowania umowy). Zamawiający powinien pamiętać, że choć w świetle przepisów Kodeksu cywilnego strony umowy cywilnoprawnej posiadają swobodę wprowadzania do niej zmian, to w przypadku umów w sprawie udzielenia zamówienia publicznego mamy do czynienia z odmienną sytuacją. Przepisy Pzp stanowią unormowania szczególne w stosunku do Kodeksu cywilnego i pozwalają zamawiającemu na zmianę umowy w sprawie zamówienia publicznego wyłącznie w okolicznościach wskazanych w art. 144 ust. 1 Pzp.

W zamówieniach publicznych zasadą jest zakaz zmian postanowień zawartej umowy w stosunku do treści oferty, na podstawie której dokonano wyboru wykonawcy.  

Wyjątkiem jest możliwość zmiany umowy, gdy zamawiający: 

• przewidział możliwość dokonania takiej zmiany w ogłoszeniu o zamówieniu lub w specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz

• określił warunki takiej zmiany w ww. dokumentach (np. wskazał w przypadku zamówienia na roboty budowlane, że zmiana umowy może nastąpić w przypadku istotnego wzrostu cen materiałów budowlanych, przy czym przez istotny wzrost rozumie się wzrost cen materiałów budowlanych powyżej wskaźnika inflacji za ostatni kwartał danego roku).

     Obowiązujące od nowelizacji Pzp w 2008 r. zasady aneksowania umowy są wynikiem uwzględnienia interpretacji Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (wyrok w sprawie C-496/99, Succhi di Frutta), który podkreślił, że jeżeli "modyfikacja umowy jest tego typu, że gdyby była ona znana wykonawcom w postępowaniu przetargowym poprzedzającym udzielenie danego zamówienia, mogliby oni złożyć istotnie odmienne oferty, zmiana musi być uznana za tożsamą z udzieleniem nowego zamówienia." Co istotne, wykazanie w każdym indywidualnym przypadku, że taka sytuacja nie ma miejsca, należy do zamawiającego, który chce dokonać takiej zmiany.  

12. Wady robotach budowlanych (wady istotne i nieistotne, możliwość odstąpienia od umowy, prawne skutki dokonania odbioru robot przy występowaniu wad istotnych, możliwość obniżenia wynagrodzenia w przypadku występowania wad).

Wadą jest każda niekorzystna i niezamierzona właściwość wybudowanego obiektu utrudniająca zgodne z przeznaczeniem korzystanie z niego, bądź jego konserwację lub obniżająca jego estetykę albo komfort użytkowników, która nie jest powszechną cechą obiektów budowlanych.

Za wady istotne uważa się takie, które czynią budynek niezdatnym do użytku zgodnie z jego przeznaczeniem (np. wady konstrukcyjne, grożące zawaleniem) albo pozostają w sprzeczności z zawartą umową. Wszystkie inne wady uważa się za nieistotne.

Jeżeli inwestycja została zakończona, a okazuje się, że wybudowany obiekt ma wady, inwestor może w protokole odbioru wskazać wady i terminy ich usunięcia.
Niejednokrotnie jednak bywa, że wady budynku ujawniają się dopiero po pewnym czasie od odbioru. Wówczas inwestor może skorzystać z trzech możliwości pociągnięcia wykonawcy do odpowiedzialności: z rękojmi, z gwarancji lub za nienależyte wykonanie zobowiązania.
Rękojmia. Z tego tytułu inwestorowi służą roszczenia o:
- usunięcie wad;
- zmniejszenie wynagrodzenia (proporcjonalnie do obniżenia wartości wykonanych robót lub stosownie do kosztów ewentualnych napraw);
- odstąpienie od umowy.
Jeżeli wady są usuwalne i wykonawca jest w stanie je usunąć w rozsądnym czasie, inwestor może go wezwać do naprawy w wyznaczonym przez siebie terminie, z zagrożeniem, że po upływie terminu jej nie przyjmie. Oczywiście wykonawca usuwa wady na własny koszt i może odmówić temu żądaniu, jeżeli naprawa wymagałaby poniesienia nadmiernych kosztów.
W przypadku odmowy usunięcia wad lub w razie ich nieusunięcia w wyznaczonym czasie inwestor może odstąpić od umowy - jeżeli wady są istotne - bądź zażądać obniżenia wynagrodzenia - jeżeli wady są nieistotne.
Jeżeli wady mają charakter nieusuwalny bądź wykonawca nie zdoła ich usunąć w rozsądnym terminie, to w zależności od rodzaju wad inwestor może: odstąpić od umowy - przy wadach istotnych, lub żądać stosownego zmniejszenia wynagrodzenia należnego wykonawcy - w przypadku wad nieistotnych.
Za wady istotne uważa się takie, które czynią budynek niezdatnym do użytku zgodnie z jego przeznaczeniem (na przykład budynek ma wady konstrukcyjne grożące zawaleniem) albo pozostają w sprzeczności z zawartą umową. Wszystkie inne wady uważa się za nieistotne.
Jeżeli inwestor wystąpi z żądaniem usunięcia wad, obniżenia ceny lub odstępuje od umowy z powodu wad budynku, wówczas dodatkowo może żądać od wykonawcy stosownego odszkodowania za uszczerbek poniesiony wskutek istnienia tych wad (na przykład za zniszczone materiały, zalane podłogi, zawilgocone ściany). Jeżeli wady są wynikiem niestaranności wykonawcy, odszkodowanie należy się w wysokości poniesionej straty i utraconych korzyści (na przykład, jeśli dom miał być przeznaczony na wynajem, a wady nie pozwalają na udostępnienie go najemcom, to od wykonawcy można żądać odszkodowania za utracone dochody z najmu).
Jeśli natomiast wady wynikają z okoliczności niezawinionych przez wykonawcę (na przykład są skutkiem wad tkwiących w dostarczonych przez wykonawcę materiałach, których wykonawca - nawet przy starannym sprawdzeniu - nie mógł zauważyć), wysokość odszkodowania ogranicza się do kosztów zawarcia umowy (obsługa prawna, koszty kredytu), kosztów ubezpieczenia budowy i innych nakładów poniesionych na budynek w zakresie, w jakim nie przyniosły one inwestorowi korzyści (prace naprawcze i zabezpieczające).

13. Co to rękojmia? Jaka jest różnica między rękojmią a gwarancją według polskiego prawa? Dochodzenie roszczeń w ramach gwarancji i rękojmi.

Gwarancja jest to odpowiedzialność sprzedawcy co do jakości rzeczy sprzedanej wynikająca z faktu umownego i fizycznego zobowiązania się do udzielenia takiej gwarancji kupującemu(kodeks cywilny). W odniesieniu do budownictwa gwarantem czyli wystawcą jest dokumentu gwarancyjnego jest wykonawca robót budowlanych.

Rękojmia za wady fizyczne jest to odpowiedzialność sprzedawcy (wykonawcy) względem kupującego za wady fizyczne zmniejszająca jej wartość lub użyteczność. Odpowiedzialność z tytułu rękojmi określa się mianem odpowiedzialności bezwzględnej czyli opartej na zasadzie ryzyka. W umowach o roboty budowlane powszechne jest stosowanie obu tych zabezpieczeń naraz. Niezależnie od podobieństw tych dwóch form zabezpieczenia inwestora istnieją zasadnicze różnice.

	Gwarancja jakości	Rękojmia za wady fizyczne
Termin powstania odpowiedzialności	Odpowiedzialność na etapie realizacji umowy i po jej zakończeniu	Powstanie odpowiedzialności po zakończeniu świadczenia
Rodzaj zobowiązania	Odpowiedzialność o charakterze umownym	Odpowiedzialność o charakterze ustawowym
Czas trwania	Umowny czas trwania gwarancji	3-letni okres odpowiedzialności za wady budynku od daty wydania
Forma	Forma pisemna	Brak formy pisemnej
Cesja	Możliwość przeniesienia na osobę trzecią	Brak możliwości cesji
Wysokość zabezpieczenia	Określona wysokość zabezpieczenia	Brak określonej kwoty i wysokości zabezpieczenia

14. Systemy zapewnienia jakości w budownictwie (podstawy formalne, główne założenia, oznaczenia wyrobów dopuszczonych do stosowania).

Program zapewnienia jakości powinien zapewniać

- organizację wykonania robót

- organizację ruchu na budowie wraz z oznakowaniem robót

- plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia

I 5. Struktury organizacyjne w procesie kierowania procesami inwestycyjnymi i zarządzania (decydent, inwestor, inwestor bezpośredni i zastępczy, deweloper - generalny realizator inwestycji, generalny wykonawca, podwykonawcy - biuro projektowe, projektant - inżynier kontraktu, nadzór inwestycyjny - użytkownik).

Deweloper - jest to podmiot gospodarczy podejmujący wykonawstwo inwestycji i działający bez zlecenia na własne ryzyko. Działalność tego uczestnika polega m. in. na:

- przygotowaniu terenu, aby umożliwić projektowanie oraz realizację obiektów budowlanych (np. zmiana przeznaczenia terenu, doprowadzenie do ustalenia dla przyszłych inwestorów warunków zabudowy danego terenu oraz zagospodarowania przestrzennego działki budowlanej, budowa infrastruktury technicznej - dróg, kanalizacji, sieci energetycznej i gazowej itp.).

Inwestor bezpośredni - bezpośrednio zaangażowany w proces inwestycyjno-budowlany

Inwestor zastępczy- konieczny jeśli instytucja nie posiada służby inwestycyjnej- wykwalifikowanych pracowników z uprawnieniami.

Inspektor nadzoru inwestorskiego - bezpośredni przedstawiciel inwestora na placu budowy.

Projektant -odpowiedzialny za przygotowanie dokumentacji projektowej

Kierownik budowy - bezpośredni przedstawiciel głównego wykonawcy, który ponosi odpowiedzialność za przebieg prac budowlanych.

Nadzór budowlany - nadzór i kontrola nad przestrzeganiem przepisów prawa budowlanego.

Generalny wykonawca - system dotyczy wyłącznie fazy robót budowlanych. W związku z tym działania na pozostałych etapach procesu wykonuje sam inwestor lub zleca je komuś innemu. Generalny wykonawca wykonuje roboty budowlane zgodnie z dokumentacją projektową. Zapewnia kierownika robót.

16. Przedstaw na dowolnym przykładzie ścian żelbetowych warianty realizacyjne z podziałem i bez podziału na działki robocze. Przedstaw główne założenia analizy czasowej i ekonomicznej tych prac, wskaż zalety i wady analizowanych wariantów.

---