Pracownia Zakładu Fizyki Technicznej Politechniki Lubelskiej |
||||
Nazwisko i imię studenta
|
Symbol grupy ED 3.6 |
|||
Data wykonania 28 XI 96 |
Symbol ćwiczenia 13.1 |
Temat zadania: Wyznaczenie ciepła topnienia lodu. |
||
Zaliczenie
|
Ocena |
Data |
Podpis
|
Wykonanie ćwiczenia:
Przystępując do pomiarów najpierw wazę wewnętrzne naczynie kalorymetru, po czym napełniam go do połowy wodą i ponownie ważę. Z różnicy otrzymanych wyników znajduję masę wody. Następnie naczynie wewnętrzne kalorymetru wstawiam do osłony i po kilku minutach odczytuję temperaturę wody i kalorymetru. Lód doprowadzam do temperatury topnienia, umieszczając go na bibułę i czekam do chwili rozpoczęcia procesu topnienia. Przyjmuję, że temperatura topnienia lodu jest równa jego temperaturze topnienia w warunkach normalnych. Za pomocą bibuły osuszam lód z wody, wkładam go do kalorymetru i przykrywam kalorymetr. Mieszając zawartość kalorymetru notuję wskazania termometru w równych okresach czasu: co 20 sekund. Pomiary kończę wtedy, gdy temperatura wody w kalorymetrze - po osiągnięciu wartości minimalnej - zacznie wzrastać. Następnie ponownie ważę naczynie wewnętrzne kalorymetru i znając masę kalorymetru z wodą, przed wrzuceniem lodu oraz po jego stopieniu, znajduję masę lodu.
Masa wewnętrznego naczynia kalorymetru mk = 83,6 g.
Masa wewnętrznego naczynia kalorymetru z wodą mkw = 289,05 g.
Masa wody mw = mkw - mk = 289,05 g - 83,6 g = 205,45 g.
Masa wewnętrznego naczynia kalorymetru z wodą i lodem mkwl = 310,01 g.
Masa lodu m = mkwl - mkw = 309,01 g - 289,05 g = 19,96 g.
Temperatura początkowa wody i kalorymetru Tp = 21°C = 294 K.
Temperatura końcowa wody i kalorymetru Tk = 11,6°C = 284,6 K.
Temperatura początkowa lodu T0 = 0°C = 273 K.
Ciepło właściwe kalorymetru ck = 896= 0,896.
Ciepło właściwe wody cw = 4182= 4,182.
mk |
mW |
m |
Tp |
Tk |
ck |
cw |
ct |
δ |
[g] |
[g] |
[g] |
[K] |
[K] |
|
|
|
[%] |
83,6 |
205,45 |
19,96 |
294 |
284,6 |
0,896 |
4,182 |
319,956 |
15,5 |
Ciepło topnienia lodu obliczam ze wzoru:
Charakterystyka T = f(τ).
Oszacowanie błędu:
Błąd względny maksymalny liczę metodą różniczkową przyjmując za ΔT0,ΔTp i ΔTk dokładność użytych termometrów.
ΔT0 =ΔTp = ΔTk = 0,5 K.
Δmk = 10 mg - masa najmniejszego odważnika znajdującego się w wyposażeniu wagi,
Δmw = Δm = 2⋅Δmk = 20 mg.
+4,128
Δct = 0,394+0,042+3,649+19,647+24,738+4,128=49,56- maksymalny błąd popełniony podczas pomiarów.
δ = δ%=15,5%.
Wynik pomiarów jest następujący:
270,36≤ ct ≤ 369,55
Wartość rzeczywista ciepła topnienia lodu odczytana z tablic wynosi: ctTab=333.
Błąd rzeczywisty popełniony podczas pomiarów wynosi:333-319,956 =13,044<Δct.
Wnioski:
Ćwiczenie zostało wykonane poprawnie, ponieważ błąd rzeczywisty popełniony podczas pomiarów jest mniejszy od błędu maksymalnego, który można było popełnić ze względu na warunki pomiarów.
- 1 -