1 Ekspresyjne objawy wskazujące na zaangażowanie emocjonalne towarzyszą

1. Zachowaniu emocjonalnemu

2. Autoamplifikacji

3. Organizowaniu nowych reagowania

4. Żadna z powyższych

2 Czynność emocjonalna :

1. jest niekontrolowana

2. jest rezultatem działania układów sprzężonych szeregowo

3. jest formą umotywowanego zachowania się

4. ma charakter reaktywny

3 Reakcja emocjonalna

1. ma charakter reaktywny

2. są to reakcje mimiczne i pantomimiczne

3. jest to reakcja wokalna

4. każda z powyższych odpowiedzi jest prawidłowa

4 Reakcja ekspresyjna

1. jest rezultatem działania układów sprzężonych szeregowo

2. jest aktem emocjonalnego zachowania się

3. jest rezultatem działania układów sprzężnych zwrotnie

4. prawdziwe są a) i b)

5 Akty emocjonalnego zachowania

1. są rezultatem autoamplifikacji

2. działają na zasadzie dodatniego sprzężęnia zwrotnego

3. mogą to być akty agresywno destrukcyjne

4. każda z powyższych odpowiedzi jest prawidłowa

6 Proces emocjonalny

1. organizuje tylko aktualne reakcje emocjonalne

2. nastawia na pewne formy reagowania wobec nadchodzących zdarzeń czy sytuacji

3. przeszkadza w organizowaniu nowych form zachowania

4. nie powoduje zmian w zakresie fizjologicznej i biochemicznej równowagi ustroju

7 Proces emocjonalny prowadzący do organizowania nowych form reagowania przebiega

1. szybko i gwałtownie

2. w formie afektu

3. podprogowo (latentnie)

4. każda z powyższych

8 Według Darwina

1. wszystkie ruchy mimiczne wykształciły się z ruchów użytkowych

2. mimika opiera się na mechanizmach wrodzonych i częściowo wyuczonych

3. niektóre mięśnie np. triangularis służą wyłącznie wyrażaniu subtelnych odcieni uczuciowych

4. mimika jest zróżnicowana międzyosobniczo

9 Według Darwina funkcja wyrazowa powstała z jednej z trzech zasad ekspresji uczuciowej:

1. zasada tezy i antytezy; zasada elementarnych ruchów wyrazowych; zasada skojarzonych nawyków użytkowych

2. zasada skojarzonych nawyków użytkowych; zasada antytezy; zasada bezpośredniego odziaływania na organizm przez pobudzony układ nerwowy

3. zasada tezy i antytezy; zasada skojarzonych nawyków użytkowych; zasada bezpośredniego odziaływania na organizm przez pobudzony układ nerwowy

4. zasada funkcji praktycznej; zasada elementarnych ruchów wyrazowych; zasada bezpośredniego odziaływania na organizm przez pobudzony układ nerwowy

10 Bell stwierdził, że:

1. ruchy wyrazowe nigdy nie służyły celom praktycznym

2. wszystkie mięśnie twarzy służą wyrażaniu mimiki

3. oczy dominują nad wyrazem całej twarzy

4. niektóre mięśnie służą wyłącznie wyrażaniu subtelnych odcieni uczuciowych

11 Piderit

1. sporządził wymienne rysy twarzy

2. sporządził rysunki schematowe profili

3. stworzył skalę wyrazu mimicznego

4. prawidłowe są a) i b)

12 Piderit stwierdził, że mięśnie twarzy:

1. są powiązane z narządami zmysłowymi

2. pomagają w procesie odbioru bodźców

3. mają utrudniać proces odbioru bodźców

4. wszystkie powyższe są prawidłowe

13 W skali wyrazu mimicznego:

1. poszczególne pozy mimiczne są jakościowo odrębnymi konfiguracjami

2. błędy oceny wahają się w niezbyt szerokim zakresie, niezależnie od natężenia danego wyrazu mimicznego

3. jest skalą dwuwymiarową

4. żadna z powyrzszych nie jest prawidłowa

14 Skala wyrazu mimicznego odejmuje kolejno:

1. 1 miłość uszczęśliwienie radość 2 zdecydowanie gniew 3 strach cierpienie 4 niesmak 5 zdziwienie 6 lekceważenie

2. 1 miłość uszczęśliwienie radość 2 lekceważenie 3 zdziwienie 4 niesmak 5 zdecydowanie gniew 6 strach cierpienie

3. 1 miłość uszczęśliwienie radość 2 zdziwienie 3 strach cierpienie 4 zdecydowanie gniew 5 niesmak 6 lekceważenie

4. żadne z powyższych

15 Landis stwierdził, że:

1. powszechnie przyjęte konwencje mimiczne nie różnią się od wrodzonej mimiki emocji

2. na kształtowanie się wyrazu mimicznego nakłada się wpływ wrodzonych, gatunkowo uwarunkowanych schematów mimicznych, nabytych, wyuczonych, społecznie ustalonych sposobów objawiania uczuć i indywidualne właściwości ekspresyjne

3. prawdziwe emocje są niemożliwe do wytworzenia w warunkach eksperymentalnych

4. stan emocjonalny można z dużym prawdopodobieństwem rozpoznać na podstawie analizy fotografii aktorów

16 Mimiczne pozy zbierał(li):

1. Felekey i Rucmick

2. Rudolph

3. Frois-Wittman

4. Każda z powyższych jest prawidłowa

17 Które z nazwisk jest prawidłowo przyporządkowona badaniom (może być więcej niż jedna odpowiedź prawidłowa:

1. Dunlap - zauważył, że usta dominują nad wyrazem całej twarzy

2. Merry - badania nad intonacją na podstawie transkrypcji zapisów fonograficznych

3. Dusenberry i Knowrer badania nad intonacją na podstawie transkrypcji zapisów fonograficznych

4. Tiffin - badania nad syntetycznymi formami vibrata

5. Carmichael, Roberts, Wessel - badania nad efektywnością wyrażania uczuć za pomocą samych tylko rąk

6. Hebb - ocena stanu emocjonalnego szympansów

7. Klineberger - podobieństwo ekspresji w różnych kulturach; badania nad literaturą chińską

8. Fernberger - na ocenę emocji wpływa sugestia

9. Harlow - do powstania czynności seksualnych u małp konieczny był długi okres treningu

10. Ekman - rozpoznawanie emocji przez plemię Fore

11. Ekman - badania nad rozpoznawaniem symulacji emocji u studentek po obejrzeniu odrażających filmów

18 Według badań Goodenough i badań Dumas:

1. niewidome dzieci mają całkowicie inne schematy mimiczne, ponieważ nie potrafią w naturalny sposób wyrażać uczuć

2. podczas emocji kształtują wyraz twarzy w sposób dowolny

3. mają umiejętność dowolnego kształtowania wyrazu twarzy

4. istnieją pewne podstawowe nie wyuczone schematy mimiczne

19 Aby najlepiej zinterpretować mimikę należy

1. interpretować twarz jako całość

2. analizować poszczególne rysy twarzy

3. szukać mimicznych postaw typowych dla uczuć na przykład poprzez analizę fotografii

4. Prawidłowe odpowiedzi to a) i c)

20 Pantomimika

1. jest reakcją na silny nagły bodziec

2. występuje jako schemat opracowany korowo

3. jest reakcją na emocje pojawiające się latentnie

4. jest podstawą wyrażania emocji

21 Mowa

1. pełni dwojaką funkcję znaczy i wyraża

2. ma charakter rzeczowy i afektywny przy czym słowa o tym samym charakterze afektywnym mogą wyrażać różne emocje

3. ma charakter rzeczowy i afektywny przy czym słowa o tym samym charakterze afektywnym wyrażają te same emocje

4. prawidłowe są a) i b)

22 Trzy odrębne aspekty uczuć to:

1. zmiany fizjologiczne; zmiany biochemiczne; pobudzenie układu wegetatywnego

2. schematy mimiczne; mowa; przeżycia introspekcyjne

3. zachowanie; zmiany fizjologiczne; przeżycia introspekcyjne

4. zmiany fizjologiczne, zachowanie; schematy mimiczne

23 Trzy wymiary uczuciowe w teorii Wundta :

1. są stworzone metodą impresji - na podstawie opisu przeżyć badanego po ekspozycji różnych bodźców

2. metodą ekspresji - na podstawie obserwacji badanego przez eksperymentatora

3. to podniecenie-ukojenie; napięcie-ulga; przyjemność - nieprzyjemność

4. Prawidłowe odpowiedzi to a) i c)

24 koncepcja lęku Martensa opiera się na:

1. uznaniu, że paradygmat interakcyjny dla studiów postaw jest stojącym powyżej cechy i paradygmatu sytuacyjnego

2. badanie lęku-cechy w sytuacji specyficznej jest bardziej orzekające niż badanie lęku ogólnego

3. rozwoju modelu pojęciowego dla studiów nad współzawodnictwem jako procesem społecznym

4. Każda z powyższych jest prawidłowa

25 Badania Karolczak Biernackiej dowodzą, że

1. medaliści doznali większego lęku, niż zawodnicy słabsi

2. medaliści doznali mniejszego lęku niż zawodnicy słabsi

3. medaliści i zawodnici słabsi mają taki sam poziom lęku

4. badania jej nie dotyczą różnic w lęku medalistów i zawodników słabszych

26 Skala samooceny Skrzypek Siwińskiej

1. pozwala wykryć lęki przedstartowe

2. pozwala wykryć poziom lęku podczas zawodów

3. pozwala wykryć poziom lęku związany z odbiorem społecznym po zawodach

4. żadne z powyższych

27 Która z powyższych odpowiedzi jest nieprawidłowa:

1. Kłodecka Różalska twierdzi, że lękowość determinuje jednoznaczne sukcesy i porażki w sporcie

2. Horbulewicz twierdzi, że medaliści wykazują umiarkowany poziom niepokoju, a nieodnoszący sukcesów mają wysoki lub niski poziom lęku

3. Wasilewski stwierdził wyższy poziom lęku-stanu w sytuacji obciążenia nie stwierdził natomiast żadnych zmian w poziomie lęku cechy

4. Rychty stwierdził, że najwyższy poziom lęku wystąpił w grupach uprawiających łyżwiarstwo szybkie, biegi krótkie, boks, piłkę ręczną, a najniższy zaś u zawodników piłki siatkowej i sportów motorowych

28 Martens wyróżnia stan i cechę lęku, gdzie:

1. cecha to jest tendencja do spostrzegania sytuacji współzawodnictwa w kontekście wcześniejszych doświadczeń

2. cecha to tendencja do spostrzegania sytuacji współzawodnictwa jako wywołującej zagrożenie

3. cecha to intensywność lęku

4. cecha to sposób w jaki porządkujemy sytuacje zagrażające

29 Proces współzawodnictwa sportowego składa się z:

1. obiektywnej sytuacji współzawodniczenia

2. subiektywnej sytuacji współzawodniczenia

3. reakcji i konsekwencji

4. wszystkie z powyższych są prawidłowe

30 Kwestionariusz Competitive State Anxiety nie różnicuje badanych pod względem

1. lęku poznawczego - negatywne oczekiwania i poznawcza koncentracja na samym sobie; intelektualna ocena sytuacji

2. lęku somatycznego - fizjologiczne i emocjonalne elementy doświadczeń wyrażone w reakcjach wegetatywnych

3. lęku cechy - tendencja do spostrzegania sytuacji współzawodnictwa, która wywołuje zagrożenie

4. wiary w siebie

31 Wśród lęków sportowców można wyróżnić wg. Kępińskiego (może być więcej niż jedna odpowiedź)

1. lęk biologiczny, związany z zachowaniem życia

2. lęk społeczny

3. lęk moralny

4. lęk dezintegracyjny - naruszenie struktury interakcji z otoczeniem

32 „Choroba rezygnacji”, przyczyna i skutek ( prawidłowe są dwie odpowiedzi)

1. jej przyczyną może być zbyt niska stymulacja układu sympatycznego,

2. wylew adrenaliny z gruczołów nadnerczy która uszkadza ścianki naczyń włosowatych co powoduje wylew krwi do tkanek. (skrajny przypadek śmierć voodoo)

3. jest to utrata kontroli nad sytuacją, co może powodować poczucie beznadziejności i bierne poddanie się a co za tym idzie szereg zmian somatycznych w tym obniżenie odporności

4. Według Richtera jej przyczyną jest zbyt niska stymulacja układu parasympatycznego

33 Które z poniższych nie mogą być traktowane jako sposoby przeciwdziałania wyuczonej bezradności

1. przewidywalność- zredukowanie niepewności i spójność sytuacji

2. terapia Mority

3. immunizacja (ćwiczenia w panowaniu nad otoczeniem) i terapia retroaktywna (uczenie efektywnego działania, uzyskania kontroli nad otoczeniem)

4. przesądy

5. placebo

34 Które z poniższych terapii nie przeciwdziałają depresji

1. Tuscaloosa Plan- nękanie pacjentów dopóki nie nauczą się reagować gniewem

2. Trening stanowczości- stopniowe stawianie pacjenta w sytuacjach, w których po działaniu następuje wzmocnienie

3. Trening efektywności osobistej

4. Terapia Klinenbergera

5. Trening w podejmowaniu decyzji

6. Terapie zorientowane na wgląd

35 Różnicowanie emocjonalne

1. warunkuje reakcję emocjonalną dodatnią lub ujemną

2. przebiega w tych samych strukturach, co różnicowanie poznawcze

3. nie jest zależne od adrenalektomii

4. każda z powyższych odpowiedzi jest prawidłowa

36 Próg fizjologiczny różnicowania, według Pfaffmana i Bare`go:

1. determinuje próg preferencji

2. zależy od progu preferencji, który warunkuje wybór

3. warunkuje różnicowanie cech spostrzeganych zjawisk

4. wpływa na niego adrenalektomia (usunięcie nadnerczy)

37 Badania Kluvera i Bucy (więcej niż jedna prawidłowa odpowiedź) :

1. wykazały, że że pod wpływem usunięcia płatów skroniowych, hipokampa i jądra migdałowatego, nastąpiła redukcja reakcji strachu i gniewu

2. wykazały, że że pod wpływem usunięcia płatów skroniowych, hipokampa i jądra migdałowategowzrosła ilość bodźców na które zwierzęta reagowały seksualnie

3. wykazały, że że pod wpływem usunięcia płatów skroniowych, hipokampa i jądra migdałowatego, z biegiem czasu pojawiła się agresja i hiperseksualizm

4. pozoliły Oldsowi stwierdzić, że funkcją płatów skroniowych, hipokampa i jądra migdałowatego jest dokonywanie różnicowań o charakterze emocjonalnym

38 Poszczególne funkcje emocjonalne regulowane są:

1. przez odrębne autonomiczne centra mózgowe, przy czym różnym emocjom odpowiadają różne obszary regulujące emocjonalne zachowanie się

2. przez pojedyncze centra regulowane korowo

3. przez centra mające strukturę hierarchiczną i działające antagonistycznie, przy czym pierwszą instancją jest podwzgórze

4. prawidłowe odpowiedzi to a) i c)

39 Wściekłość rzekoma

1. jest celowa

2. jest spowodowana drażnieniem podwzgórza

3. wyklucza inne, konfliktowe emocje

4. nie zanika po zakończeniu działania bodźca

40 Które z poniższych stwierdzeń jest fałszywe

1. drażnienie jądra bocznego podwzgórza powoduje pobudzenie reakcji pokarmowych

2. zniszczenie jądra brzuszno-przyśrodkowego powoduje wzmożenie reakcji strachu

3. w jądrach podwzgórza znajdują się ośrodki regulujące reakcję pobierania wody

4. odpowiedzi a) i c) są fałszywe

41 Część przyśrodkowa jądra migdałowatego:

1. jest czynnikiem pośredniczącym w regulacji zachowania lękowego, jej drażnienie wywołuje reakcjelękowe, a usunięcie znosi takie reakcje

2. jest czynnikiem pośredniczącym w regulacji zachowania seksualnego, jej drażnienie wywołuje reakcje seksualne, a usunięcie znosi takie reakcje

3. jest czynnikiem pośredniczącym w regulacji zachowania agresywnego, jej drażnienie wywołuje reakcje agresywne, a usunięcie znosi takie reakcje

4. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

42 Reakcje popędowe są regulowane piętrowo. Konarski wyróżnił następujące piętra regulacji:

1. poziom podwzgórza, obszar przegrody, czołowo-skroniowa część układu limbicznego, część ptyliczna układu limbicznego

2. poziom podwzgórza, jądro migdałowate, czołowo-skroniowa część układu limbicznego, część korowa

3. poziom podwzgórza, obszar przegrody, czołowo-skroniowa część układu limbicznego, część korowa

4. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

43 Znak emocji zależy od (więcej niż jedna prawidłowa odpowiedź):

1. ośrodków przyjemności (pozytywnego wzmocnienia, samodrażnienia), wykrytych przez Oldsa

2. obszarów negatywnego wzmocnienia w układzie siatkowatym pnia mózgu, wykrytych przez Delgada, Robertsa i Millera

3. ośrodków przyjemności (pozytywnego wzmocnienia, samodrażnienia), wykrytych przez Delgada, Robertsa i Millera

4. obszarów negatywnego wzmocnienia w układzie siatkowatym pnia mózgu, wykrytych przez Oldsa

44 Które z poniższych stwierdzeń jest nieprawdziwe:

1. związek pomiędzy stanem popędu a intensywnością przyjemności może być fizjologicznie rozpatrywany jako różnica pobudliwości poszczególnych obszarów układu limbicznego i podwzgórza

2. za nieprzyjemne emocje odpowiedzialny jest obszar zstępującego słupa sklepienia w podwzgórzu i rozciągający się do tyłu w kierunku istoty szarej

3. obszary odpowiedzialne za regulację emocjonalnego zachowania się są nie związane funkcjonalnie z mechanizmem fizjologicznym od którego zależy stan aktywności CUN.

4. amigdala i hippocampus mają połączenia dośrodkowe z układem siatkowatym, a połączenia o charakterze dośrodkowym charakterystyczne są dla podwzgórza

45 Regulatorem aktywności jest układ siatkowaty, które z poniższych stwierdzeń go nie charakteryzuje:

1. zależy od niego poziom aktywacji OUN, przy czym wielkość tej enrgii zależy też od stopnia pobudzenia US, co warunkowane jest intensywnością, jak i rodzajem stymulacji

2. jest to układ wzbudzenia specyficznego

3. przy jego udziale dochodzą do skutku reakcje emocjonalne

4. pozostaje w bliskich związkach z układem limbicznym

46 Które z nazwisk są odpowiednio połączone z badaniami: (więcej niż jedna prawidłowa odpowiedź)

1. Brutkowski - badania nad węchomózgowiem, wg. których stanowi ono ( a zwłaszcza jego drugi układ i część układu trzeciego) najwyższy poziom reprezentacji wegetatywnej w mózgu

2. Fulton - podzielił autonomiczne i czynnościowe przodomózgowie na część filogenetycznie młodszą, w której realizują się czynności intelektualne i filogenetycznie starszą , która pełni funkcje trzewiowo somatyczne i emocjonalne

3. Hebb - odkrył istnienie ośrodków przykrości w mózgu

4. Brady - uzyskał eksprymentalny dowód na pośredniczącą rolę area septales w powstaniu strachu, oraz na rzecz tezy o wybiórczym wpływie tego obszaru na związki korowe

47 Kora nie spełnia następującej(ych) funkcji

1. pośredniczy w powstawaniu reakcji emocjonalnej i dostraja wielkość i cechy reakcji emocjonalnej do cech sytuacji

2. utrudnia pojawienia się reakcji emocjonalnej

3. warunkuje precyzję i dobrą organizację tych reakcji

4. jest magazynem wyuczonych sposobów zachowania , które aktualizują się w odpowiedzi na działanie bodźców emocjonalnych

48 Sprzeczne z koncepcją Hebba jest stwierdzenie, że:

1. kora mózgowa może pełnić regulacyjne funkcje, dzięki uformowaniu się najpierw prostych, a później złożonych organizacji mózgowych w formie zaspołów komórkowych i sekwencji fazowych

2. zespół komórkowy stanowi korową reprezentację podrażnienia i można go też rozpatrywać jako fizjologiczną podstawę elementarnego procesu psychicznego - wrażenia

3. organizacje mózgowe tworzą struktury o charakterze równorzędnym

4. zespół komórkowy tworzy się, gdy komórki, między którymi istnieje synaptyczne połączenie zostają równocześnie wprowadzone w stan czynny, co powoduje powstanie śladu w fomie być może wyrostka synaptycznego , rezultatem czego jest polepszenie przewodnictwa między komórkami i zwiększenie prawdopodobieństwa ich wspólnego działania w przyszłości

5. każdorazowy akt spostrzegania dochodzi do skutku dzięki uporządkowanemu następstwu aktywności takich układów (sekwencja fazowa)

49 Proces torowania polega na zmianie (podwyższeniu) pobudliwości neuronów, ta zmiana pobudliwości nie zależy od:

1. antycypacji działania bodźca aktywizującego obszary samodrażnienia w mózgu

2. „stanu pogotowia” określonych obszarów, związanego z ich uprzednią aktywnością lub aktywnością obszarów funkcjonalnie z nimi związanych (rozgrzewka)

3. od ogólnej pobudliwości kory mózgowej, określonej przez dopływ pobudzeń z układu niespecyficznego

4. od uprzednich doświadczeń, rezultatem których jest zmiana oporu synaptycznego między poszczególnymi jednostkami czynnościowymi

50 Zakłócenia czynności korowej:

1. stanowią istotę emocji ujemnych

2. stanowią istotę emocji dodatnich

3. ich przyczyną może być skrócenie się skwencji fazowej

4. prawidłowe odpowiedzi to a) i c)

51 Które z poniższych powodów nie mogą być przyczyną zakłóceń regulacji korowej

1. bodźce działające na osobnika występują w nowych, zupełnie nie znanych konfiguracjach - brak torowania

2. bodziec posiada różne aspekty zmysłowe (np. smakowe i zapachowe), w związku z czym pobudza różne obszary kory - brak połączeń w postaci guzków synaptycznych

3. pojawienie się bodźców konkurencyjnych, które nie korespondująz z wewnętrznym tokiem procesów

4. czynniki natury biochemicznej (niedotlenienie itp.), które zmieniają warunki przewodnictwa w korze mózgowej

5. habituacja

6. zmiany w dopływie bodźców z narządów wewnętrznych, które przyczyniają się do utrzymania odpowiedniego tonusu kory

52 Według Szumana stan uczuciowy nie zależy od:

1. stanu równowagi CUN

2. reakcji propulsywnych

3. reakcji repulsywnych

4. regulacji na poziomie wyższym, korowym

53 Są różne warianty reakcji emocjonalnej, który z poniższych jest nieprawidłowy:

1. wskutek zakłócenia przebiegu procesów korowych (dezintegracja) w układzie wzgórzowo-limbicznym zostają uruchomione wrodzone mechanizmy napędowe, w układzie niespecyficznym następuje zaś wzrost aktywacji (zakłócenia korowe - układ wzgórzowo-limbiczny - układ siatkowaty). Konsekwencją jest pojawienie się ekspresyjnych i wegetatywnych objawów emocji i wzrost podniecenia. Dochodzące zwrotnie do kory bodźce z układu specyficznego (wzgórzowo-limbicznego) determinowały treść reakcji, natomiast podrażnienie zwrotne z układu niespecyficznego powodowałoby wzrost pobudzenia.

2. sygnał odebrany przez korę jako zapowiedź zakłócenia działa podobnie jak samo zakłócenie, choć na ogół powoduje wybór innej grupy reakcji wyuczonych (antycypacyjnych)

3. bodziec skojarzony z aktywnością określonych mechanizmów emocjonalnych, zależnie od tego co zapowiada, powoduje różnorodne zmiany w określonych ośrodkach emocjonalnych

4. bodziec bezpośrednio zaadresowany do ośrodków emocjonalnych może za pośrednictwem kory wywoływać zmiany w centrach emocji

54 Ze względu na źródła wyróżniamy emocje (więcej niż jedna prawidłowa odpowiedź)

1. wyższe związane z zakłóceniem przebiegu czynności regulacyjnych kory (tęsknota, zawód, duma)

2. niższe związane z aktywnością niższych ośrodków bądź bezpośrednio przez bodźce warunkowe, bądź pośrednio przez ich sygnały

3. wyższe związane z prawidłowym przebiegiem czynności regulacyjnych kory

4. stany uczuciowe

55 Proces emocjonalny: (więcej niż jedna prawidłowa odpowiedź)

1. może utrzymywć się przez dłuższy czas, chociaż nie działają już żadne zewnętrzne bodźce podtrzymujące ten stan, czego źródłem są nieprawidłowości w układzie i konstrukcji złożonych organizacji mózgowych (bodziec uruchamia antagonistyczne układy czynnościowe, co powoduje stan konfliktu wewnętrznego)

2. u człowieka jest przekazywany do specjalnych urządzeń nadzorujących, mechanizmów metaregulacji - do świadomości

3. u człowieka znajduje odbicie w formach symbolicznych

4. według Dollarda i Millera może on być uświadamiany dzięki wrodzonym umiejętnościom

56 Które koncepcje są źle przyporządkowane autorom: (więcej niż jedna prawidłowa odpowiedź)

1. Festinger - dysonans poznawczy (rozbieżność między istniejącym systemem przekonań, a napływającą informacją)

2. Thompson - emocje doznawane są tym słabiej im mocmniej uszkodzony jest rdzeń kręgowy

3. Strizver - obecność bodźców hamulcowych może wpływać tłumiąco na przedostanie się emocji do świadomości

4. Fowles - system aktywacji emocjonalnej

5. Graeff behawioralny system awersyjny

57 Możliwe zniekształcenia orientacji to:

1. niezdawanie sobie sprawy z wystąpienia emocji; fałszywa kategoryzacja emocji; nieprawidłowe określenie źródła emocji; nieprawidłowe określenie związku między emocją a postępowaniem

2. niezgodność odczuwanych uczuć ze standardami osobistymi; fałszywa kategoryzacja emocji; nieprawidłowe określenie źródła emocji; nieprawidłowe określenie związku między emocją a postępowaniem

3. niezgodność odczuwanych uczuć ze standardami społecznymi; fałszywa kategoryzacja emocji; nieprawidłowe określenie źródła emocji; nieprawidłowe określenie związku między emocją a postępowaniem

4. niezdawanie sobie sprawy z wystąpienia emocji; fałszywa kategoryzacja emocji; nieprawidłowe określenie źródła emocji; nieodróżnianie sygnału od szumu

58 MacLean wyróżnił następujące formy zachowania ssaków

1. poszukiwanie (pragnienie); agresja (gniew); chronienie się (strach); apatia (smutek); zachowanie radosne (radość), pieszczoty (przywiązanie/miłość)

2. poszukiwanie (eksploracja); agresja (gniew); chronienie się (strach); apatia (smutek); zachowanie radosne (radość), zachowania seksualne (popęd płciowy)

3. poszukiwanie (pragnienie); agresja (gniew); chronienie się (strach); apatia (smutek); zachowanie radosne (radość), zachowania seksualne (popęd płciowy)

4. pobieranie pokarmu (głód); agresja (gniew); chronienie się (strach); apatia (smutek); zachowanie radosne (radość), pieszczoty (przywiązanie/miłość)

59 Lewy obszar mózgu (prawidłowe są dwie odpowiedzi

1. ma taką samą toniczną aktywizację u wszystkich ludzi, co pozwala na przeżywanie określonego zestawu emocji

2. związany jest z pozytywnym afektem (zbliżaniem się)

3. związany jest z negatywnym afektem (wycofywaniem się)

4. jego różna toniczna aktywizacja decyduje o zróżnicowanej podatności jednostek na popadanie w określony stan afektywny

60 Model systemów emocjonalnych Graya obejmuje:

1. system aktywacji behawioralnej; system walki/ucieczki; system hamowania behawioralnego

2. system zbliżania behawioralnego; system awersyjny; system hamowania behawioralnego

3. system zbliżania behawioralnego; system walki/ucieczki; system hamowania behawioralnego

4. system aktywacji behawioralnej; system awersyjny; system hamowania behawioralnego

61 Według modelu systemów Graya podstawowe stany emocjonalne różnią się tym od doświadczanych, że odpowiadają poziomowi aktywności któregoś z podstawowych sytemów. Wybierz prawidłowy zestaw - systemów i najczystszych dla nich stanów emocjonalnych

1. SHB - lęk; SWU - panika i wściekłość; SZB - szczęście, nadzieja lub rozluźnienie

2. SHB - strach; SWU - gniew; SZB - szczęście, nadzieja lub rozluźnienie

3. SHB - odraza; SWU -strach, gniew; SZB - szczęście, nadzieja lub rozluźnienie

4. SHB - lęk; SWU - panika i wściekłość; SZB - miłość, popęd płciowy

62 Które z poniższych przekonań jest niezgodne z odkryciami LeDoux:

1. w każdych warunkach wywołujących silne pobudzenie emocjonalne następuje skok niezróżnicowanej aktywności autonomicznej owocujący ogólnym stanem niespecyficznego pobudzenia, stanowiącego tło dla zmian o bardziej specyficznym charakterze

2. ponieważ stosunek sygnału do szumu jest znacznie większy dla reakcji uogólnionej, niż dla reakcji specyficznych dla poszczególnych emocji, możemy uznać, że reakcje spacyficzne w ogóle nie występują

3. w ciela migdałowatym są neurony, które zmieniają swoją reaktywność w miarę zmiany znaczenia bodźca i reagują w sposób specyficzny na obraz twarzy

4. neurony obszaru płata czołowego szybko i łatwo rreagują na zmieniające się zależności między różnymi elementami otoczenia

63 Badania Thompsona dotyczyły

1. asocjacji i wykryły, że za kojarzenie dźwięków nieprzyjemnych są odpowiedzialne obszary przednie płatów skroniowych

2. warunkowania i wykryły, że gdy BW+ kojarzony jest z bodźcem bezwarunkowym, a BW- nie jest kojarzony z tym drugim, to BW+ wywołuje strach, podczas gdy BW- hamuje, bądź nawet znosi strach

3. rozpoznawania obrazu twarzy i wykazały, że neurony ciała migdałowatego reagują specyfiicznie na ten obraz

4. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

64 Funkcje AUN według Levensona to:

1. rola strażnika homeostazy

2. rola „zaburzacza homeostazy”

3. zapewnia wsparcie zachowaniom, co jest powiązane z emocjami i pojęciem ich fizjologicznej specyfiki

4. każda z powyższych odpowiedzi jest prawidłowa

1a 2c 3d 4a 5d 6b 7d 8a 9b 10d 11b 12d 13d 14c 15b 16d 17a-k 18d 19a 20a 21d 22c 23d 24d 25b 26a 27a 28a 29d 30c 31a-d 32 b,c 33b 34d 35a 36c 37a-d 38d 39b 40d 41c 42c 43a,b 44c 45b 46a,b,d 47b 48c 49a 50d 51b 52d 53d 54

---