Przedstaw cel, zasady i technikę wykonywania EKG (elektrokardiogram).
Cel - ocena rytmu serca, ocena ilości uderzeń serca (min, ocena zaburzeń przewodnictwa elektrycznego) ocena niedokrwienia mięśnia sercowego, ocena wtórnego uszkodzenia serca w przebiegu chorób ogólnych, zaburzeń elektrolitowych, przemiany materii.
Zasady, technika- pacjent ma odsłonięte kończyny, leży na wznak, odsłania kl.p, na kończyny i klatkę przyczepia się elektrody, pacjent nie dotyka kończynami krawędzi łóżka.
Rola pielęgniarki w trakcie kardiograficznej próby wysiłkowej.
- Przygotowanie pacjenta, uzyskanie pisemnej zgody na badanie, pomiar RR, wywiad - czy pacjent nie ma spoczynkowego bólu dławicowego, usunięcie owłosienia z kl.p, podłączenie układu i podłączenie elektrod, wpisanie danych pacjenta do komputera sterującego urządzeniem, uruchomienie bieżni, obserwacja chorego, okresowe pytanie o samopoczucie, pomiar RR, TA, kontrola EKG na monitorze, przerwanie próby gdy pacjent zgłasza dolegliwości: ból, znaczne zmęczenie, RR>250/130, zab. rytmu serca, zmiany w EKG.
Opieka pielęgniarska nad chorym po koronarografii, jakie powikłania mogą wystąpić?
Cienki cewnik wprowadza się przez tętnicę udową przy kontroli RTG. Chory leży na Sali o intensywnym nadzorze kardiologicznym. Ma założony opatrunek lub koszulkę dotętniczą, obserwacja RR, TA, EKG, oddechy, zabarwienie powłok. Pacjent z koszulką płukanie roztworem heparyny. Pielęgniarka asystuje lekarzowi przy zakładaniu opatrunku uciskowego. Chory z opatrunkiem leży 6-8h. Po zdjęciu opatrunku 24h unikanie gwałtownych ruchów.
Powikłania - krwawienie, krwotok (krwiak mniejszy - wchłonięcie, większy ewakuacja), tętniak rzekomy (iniekcja trombiny pod kontrolą ultrasonograficzną)
Powikłania rzadsze - nadwrażliwość na środek cieniujący (zaczerwienienie skóry twarzy, szyi, duszność, osłabienie, mdłości, wymioty), reakcja wazowagalna, nefropatia pokontrastowa, arytmie komorowe, udar mózgu, zawał.
Zadania pielęgniarki w przygotowaniu chorego do koronarografii.
- identyfikacja pacjenta
- zebranie wywiadu
dzień przed badaniem:
- pobranie krwi na Bad. ukł. Krzepnięcia, morfologię, jonogram,
- poinformowanie o zachowywaniu się podczas badania
- przygotowanie 1,5l wody niegaz min.
- 6-8h pacjent na czczo przed badaniem
- przygotowanie m-ca wkłucia (kąpiel, ogolenie m-ca wkłucia), zabezpieczenie
- podanie leku uspokajającego, obniżającego ciśnienie na zl. Lekarza
- zgłaszanie wszelkich dolegliwości lekarzowi
- zaprowadzenie chorego na blok
Wymień objawy zawału mięśnia sercowego i omów postępowanie pielęgniarskie w I dobie zawału.
Objawy - gwałtowny, silny ból o charakterze gniotącym, palącym, uciskający, rozrywający. Trwa 20-30min nie ustępuje po odpoczynku, ani po zażyciu nitrogliceryny; bólowi towarzyszy bladość skóry, nudności, wymioty, zlewne poty, utrata przytomności.
Pacjent leży na oddziale intensywnej terapii, dieta ścisła, przygotowanie wózka reanimacyjnego, leki p/wstrząsowe, zestaw do intubacji, chory podłączony do monitora, stała rejestracja EKG, założenie karty obserwacyjnej, gdzie odnotowujemy: RR, tętno, oddechy, saturację, diurezę, podawane leki.
Zakładamy wkłucie do żyły, przygotowanie do zabiegu angioplastyki , przewiezienie na blok pod stałym monitoringiem, podłączenie tlenu do oddychania, zapewniamy obserwacje pod kontem powikłań, zapewnienie bezpieczeństwa (rozmowa).
Później - dieta lekkostrawna, posiłki w małych ilościach.
Jakie czynniki wywołują ból wieńcowy? Omów zasady profilaktyki bólu wieńcowego.
Czynniki - wysiłek, emocje, zimno, wiatr, wysiłek po posiłku
Profilaktyka:
eliminacja czynników zwiększających ryzyko wystąpienia bólu: palenie, picie alkoholu, spożywanie obfitych posiłków
regularne przyjmowanie zleconych leków
kontrole w poradni kardiologicznej
leczenie chorób współistniejących np. nadciśnienie
regulacja trybu życia - snu, odpoczynku
utrzymanie należnej masy ciała
stosowanie diety
Omów przyczyny, objawy, zasady postępowania w ostrej niewydolności serca ze szczególnym uwzględnieniem zadań pielęgniarki.
Przyczyny - przebyty zawał serca, wady serca, zaburzenia rytmu serca, HA, kardiomiopatie, zapalenie osierdzia, cukrzyca, alkoholizm.
Objawy - duszność wysiłkowa, spoczynkowa, nocna, tachykardia, cechy zastoju w płucach, przepełnienie żył szyjnych, powiększenie wątroby, obrzęki, cechy upośledzenia funkcji serca, kaszel suchy, potem wilgotny, z pienistą wydzieliną, podbarwioną krwią, skóra sino-szara pokryta potem, podwyższ. tętno (nieregularne) podwyższone RR
Zasady - pacjent na Sali intensywnej terapii, ułożony w pozycji siedzącej, z opuszczonymi nogami, monitorowanie EKG, założenie wkłucia dożylnego, podanie tlenu do oddychania (3-6l przepływu), założenie karty obserwacyjnej, leki, RR, TA, założenie cewnika do pęcherza moczowego, ssak, cewniki do odsysania, zestaw do reanimacji.
Wymień i krótko omów postacie przewlekłej niewydolności serca.
Przewlekła niewydolność serca daje objawy ogólnoustrojowe, serca nie jest w stanie przepompować całej dopływającej do niego krwi do tkanek i narządów.
Wyróżnia się lewo- i prawokomorową niewydolność krążenia w zależności od tego, której komory dotyczy proces komorowy.
Objawy:
- lewokomorowej NS - duszność, szybkie męczenie się, kaszel (tlen, pozycja wysoka/półwysoka)
- prawo komorowa - są często wspólne z objawami postaci NS lewokomorowej i są to: duszność, obrzeki kończyn, wodobrzusze, płyn w worku osierdziowym lub jamie opłucnej, nieregularny rytm serca, poszerzone żyły szyjne, powiekszona wątroba, osłabienie, potliwość.
Przyczyny:
- choroba niedokrwienna serca
- zawał
-nadc. tętnicze
- kardiomiopatie
- wady zastawek
- zaburzenia rytmu serca
-przewlekłe choroby płuc (astma)
-anemia
- nadczynność tarczycy
- nowotwory serca
U pacjenta z przewlekłą niewydolnością serca występują obrzęki omów postępowanie pielęgniarskie.
- pomoc pacjentowi w aktywności niezbędnej do zmiany pozycji ciała, w utrzymaniu higieny ciała, spożywaniu posiłków, załatwianiu potrzeb fizjologicznych,
- zapewnienie odpowiednich warunków do odpoczynku snu (cisza, korzystny mikroklimat na Sali, wygodna pozycja ciała w łóżku)
- chronić kończyny przed urazem - odpowiednie mycie, osuszanie, nawilżanie i natłuszczanie skóry
- układanie kończyn na poziomie miednicy
- kontrola obrzęków (ich lokalizacji, pomiary, ocena stanu skóry, prowadzenie karty bilansu płynów i diurezy)
- zapobieganie odleżynom
- pomoc w zorganizowaniu wolnego czasu
- codzienne ważenie pacjenta
- wspieranie w akceptacji zmienionego wyglądu ciała
- dieta z ograniczeniem soli
- podawanie zleconych leków
Chory zgłosił nagłą silną duszność - omów postępowanie pielęgniarskie.
- ułożenie w pozycji wygodnej (wysoka, połwysoka)
- ograniczenie aktywności poprzez pomoc lub wyręczanie w czynnościach podstawowych (higienicznych, spożywanie posiłków)
- obserwacja: zabarwienia skóry, kontrola parametrów RR, TA,
- rozmowa z chorym w celu zapewnienia bezpieczeństwa i spokoju, towarzyszenie w stanach nasilonej duszności
- zapewnienie odpowiedniego mikroklimatu
- zapewnienie odpowiedniej drożności dróg oddechowych
- podanie tlenu i leków na zlecenie lekarza
- nauczenie i motywowanie pacjenta do wykonywania ćwiczeń oddechowych
Czynniki ryzyka i przebieg kliniczny zatorowości płucnej
Czynniki - dłuższe unieruchomienie chorego, założony gips, dłużej trwający zabieg operacyjny szczególnie ortopedyczny, urologiczny lub ginekologiczny, ciąża poród i połóg, stany zapalne głębokich naczyń żylnych kończyn, często jest to powikłanie cewnikowania tych naczyń i długotrwałych wlewów dożylnych, wiek>40, przebyta zakrzepica żył, żylaki kończyn dolnych, otyłość, choroba nowotworowa, doustne środki antykoncepcyjne, choroby zapalne jelit,
Objawy kliniczne - nagła duszność, sinica, często chwilowe omdlenie, ból w kl. p, nagły zgon (spowodowany migotaniem komór spowodowanego ostrym niedotlenieniem mięsnia sercowego), kaszel, krwioplucie, tachykardia, tachypnoe (przyspieszone oddychanie), poty, zwiększony lęk, niepokój, niewielki wzrost temp.
Zadania pielęgniarki w profilaktyce zakrzepowo-zatorowej.
- edukacja pacjenta: pielęgnacja stóp i rąk, unikanie urazów i skaleczeń, unikanie chłodu, dieta lekkostrawna wysokobiałkowa i niskocholesterolowa, systematyczne ćwiczenia oddechowe, ćwiczenie kończyn dolnych, zewnętrzny ucisk żył kończyn dolnych, unikanie długotrwałego stania i siedzenia, przekazanie pacjentowi oraz jego rodzinie wiedzy na temat samopielęgnacji,
- wczesne uruchamianie pacjenta po zabiegach operacyjnych
- współpraca z rehabilitantem
- podaż leków na zlecenie lekarza
Przedstaw zadania edukacyjne pielęgniarki u chorego z chorobą nadciśnieniową
Przekazanie pacjentowi wiedzy na temat istoty choroby, leczenia i działań profilaktycznych:
- systematyczna kontrola lekarska i przyjmowanie leków
- regularna kontrola ciśnienia RR
- unikanie używek
- utrzymanie należnej masy ciała
- dieta niskocholesterolowa i niskosodowa
- aktywność fizyczna
- zdrowy styl życia (regularny sen, odpoczynek, syst. posiłki itp)
- wspieranie pacjenta w przebiegu choroby
- edukacja rodziny
- dostarczenie pacjentowi materiałów dotyczących profilaktyki
Przedstaw czynniki ryzyka rozwoju miażdżycy i przedstaw działania profilaktyczne
Czynniki ryzyka są współdziałaniem wielu czynników, wyróżniamy:
- wewnątrzpochodne: dziedziczność, wrodzone, cukrzyca, dna moczanowa, HA, otyłość, zaburzenia przemiany tłuszczowej, przewlekłe zakażenia, czynniki alergiczne
- zewnątrzpochodne: przewlekłe toksyny, nikotyna, tlenek węgla, stres, palenie papierosów, zła dieta, otyłość, brak aktywności, zanieczyszczenie środowiska.
Profilaktyka:
- edukacja pacjenta mająca na celu dostarczenie wiedzy i motywacji w zakresie diety (mniej węglowodanów), aktywności fizycznej, unikanie używek, utrzymanie należnej masy ciała, dostarczenie pacjentowi materiałów dotyczących profilaktyki
- zdrowy styl życia (regularny sen, odpoczynek, syst. posiłki itp)
- systematyczna kontrola lekarska i przyjmowanie leków
- edukacja rodziny
Wymień i omów zadania pielęgniarki we wczesnej rehabilitacji kardiologicznej u chorego po zawale serca.
Psychoterapia - uwolnienie chorego ze stanu napięcia psychicznego, wiara we własne możliwości, poczucie bezpieczeństwa (od 1 doby)
Kinezyterapia (równolegle do psychoter.) - podstawowe ćwiczenia ruchowe, oddechowe, czynne małych grup mięśniowych, lekkie oporowe kończyn dd w pozycji leżącej i siedzącej, pionizacja bierna i czynna celem prawidłowego oddychania, poprawy napięcia mięśniowego, uaktywnienie przemiany materii, zwiększenie szybkości krążenia krwi
Stała obserwacja pacjenta
Aktywność pacjenta jest zwiększana z czasem i dostosowana do stanu chorego. Co najmniej 12-24h okres unieruchomienia, od 2doby możliwość siadania, a następnie ćw. przyłóżkowe (pod kontr ekg), 4-7 dzień pełne uruchomienie pacjenta, przed wyjściem ze szpitala wykonanie EKG wysiłkowe
Omów zasady rehabilitacji kardiologicznej poszpitalnej i późnej z uwzględnieniem roli pielęgniarki w procesie pielęgnacji.
Zasady - działania zmierzające do przywrócenia sprawności, kontynuacja leczenia choroby podstawowej, aktywizacja narządów ruchu z jednoczesnym oddziaływaniem na stan psychiczny poprzez:
- optymalizacja leczenia farmakologicznego
- rehabilitacja psychospołeczna (modyfikacja zachowań i stylu życia)
- zwalczanie czynników ryzyka choroby wieńcowej, leczenie schorzeń współistniejących (cukrzyca, HA itp)
- edukacja chorych i ich rodzin
Rola pielęgniarki:
- pomoc w realizowaniu programu leczenia i rehabilitacji
- gromadzenie danych dotyczących jakości życia, problemów zdrowotnych,
- identyfikacja zachowań zdrowotnych,
- edukacja chorego i promowanie zdrowego stylu życia,
- wsparcie psychiczne chorego
Późna rehabilitacja pozaszpitalna trwa 6 m-cy obejmuje ćwiczenia kondycyjne, rekreacyjne, edukację p/zawałową, 4-6tyg po zawale 30min spokojny wysiłek/dzień bz pochyleń. Etap III - to podtrzymanie leczenia i rehabilitacji. Trwa do końca życia.
Omów zasady diety dla pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca oraz rolę pielęgniarki we wdrażaniu diety.
Zasady:
- ograniczenie spożycia sodu (3g sodu/dobę) zmiana na przyprawy
- wprowadzanie produktów będących źródłem potasu (pomidory, mleko, ziemniaki itd)
- zmniejszenie energetyczności potraw (szczególnie u osób otyłych do 1200kcal)
- dieta lekkostrawna, małe porcje 5xdz, ostatni posiłek 2-3h przed snem
- uatrakcyjnienie potraw, potrawy kwaśne naturalnie
- wykluczanie ostrych przypraw i produktów wzdymających, smażonych
- zwiększona podaż Wit. C i B
- węglowodany złożone, tłuszcze 30% zapotrzebowania
Omów postępowanie pielęgniarskie u pacjenta z zapaleniem płuc - kaszlącego i odksztuszającego duże ilości wydzieliny
- ocena charakteru i nasilenia kaszlu i odksztuszanej wydzieliny
- rozpoznanie i eliminacja czynników wywołujących kaszel
- zapewnienie odpowiedniego mikroklimatu
- zwiekszenie podaży płynów
- stosowanie inhalacji wodnych
- uczenie pacjenta ćwiczeń oddechowych
- zapewnienie środków do toalety jamy ustnej
- oklepywanie, sprężynowanie klp
- drenaż ułożeniowy
- dieta
- podaż leków na zl. lek (p/wykrztuśnych, p/kaszlowych)
- edukacja pacjenta w zakresie samopielęgnacji (unikanie nadm. wysiłku i gwałtownych ruchów, narażenia na zakażenia, unikanie stresu)
Omów postępowanie pielęgniarskie u pacjenta z zapaleniem płuc i znaczną dusznością. Jakie zagrożenia mogą wystąpić podczas podawania tlenu z butli tlenowej
- ocena charakteru i nasilenia duszności
- rozpoznanie i eliminacja czynników wywołujących duszność
- zapewnienie odpowiedniego mikroklimatu
- pomoc w aktywności nasilającej duszność
- pomoc w zapewnieniu drożności dróg oddechowych
- podawanie tlenu
- motywowanie i nauka ćw. oddechowych
- towarzyszenie choremu w stanach nasilonej duszności
- udział w leczeniu farmakologicznym
- instruktaż przyjmowania leków wziewnych
- obserwacja zabarwienia skóry, parametrów RR, TA
- zapewnienie spokoju
- edukacja pacjenta i rodziny
Zagrożenia:
- wybuch
- pożar
- hyperoksja
- pogorszenie samopoczucia pacjenta
- ból za mostkiem
- zaburzenia oddechu
- obrzęk zatok i ból głowy
- obniżenie temp. ciała u osób w podeszłym wieku
- niezauważenie braku tlenu w butli
- wysuszenie błon śluzowych dróg oddechowych
- możliwość uszkodzenia płuc
- wzdęcie brzucha
- uszkodzenie gałek ocznych i mózgu - szczególnie u noworodka
- możliwość zachłyśnięcia się wymiocinami u pacjentów stosujących maskę.
20. Omów postępowanie pielęgniarskie u wysokogorączkującego pacjenta z zapaleniem płuc:
- zapewnienie odpowiedniego mikroklimatu
- stosowanie fizykalnych zabiegów oziębiających (okłady wysychające i chłodzące na czoło, klp, pachwiny, kąpiele ochładzające)
- stosowanie zabiegów napotnych (zawijanie w wilgotne prześcieradło)
- stosowanie koców hipotermicznych i materaców chłodzących elektrycznie
- zastosowanie lekkiego okrycia i bawełnianej przewiewnej bielizny
- podaż leków p/gorączkowych na zl. lekarza
- obserwacja i kontrola pomiarów (temp, RR, TA)
Omów zadania edukacyjne u chorych z astmą.
Astma - zespół chorobowy charakteryzujący się dusznością napadową wywołaną odwracalnym zwężeniem oskrzeli na skutek ich skurczu. Objawy - skurcz, obrzęk, nadprodukcja śluzu.
- rozpoznanie i eliminacja czynników ryzyka
- instruktaż stosowania leków, wykonywania inhalacji, tlenoterapii
- edukacja w zakresie wykonywania, ćw. oddechowych i przestrzegania diety
- ochrona przed zakażeniami
- oklepywanie
- dostosowanie aktywności fizycznej do możliwości i stanu pacjenta
- edukacja pacjenta i rodziny w ramach profilaktyki
- wsparcie psychiczne
Przedstaw zasady tlenoterapii i sposoby monitorowania pacjenta podczas podawania tlenu.
- pielęgniarka może podawać tlen samodzielnie po ocenie stanu pacjenta, doraźnie oraz ciągle (specjalizacja)
- ochrona pacjenta przed wybuchem i pożarem (nie używanie otwartego ognia, nie stosowanie odzieży wełnianej, brak tłustych rąk, do mycia nie używać alkoholu, butla powinna być przynajmniej ok. 1m od grzejnika)
- ochrona oczu pacjenta przed bezpośrednim działaniem tlenu, aby nie doszło do utraty wzroku
- ochrona przed skutkami hyperoksji (stosowanie przerw, obserwacja stanu chorego, złe samopoczucie, ból za mostkiem, zaburzenia oddychania, ocena gazometrii)
- ochrona przed skutkami zbyt dużej ilości tlenu, który może przedostawać się do zatok i żołądka oraz spowodować spadek temp. (właściwy przepływ tlenu *cewnik: 2-4l/min *kaniula-wąsy 4-5l/min *maska 5-6l/min * namiot 10-12l/min)
- ochrona przed wysychaniem błon śluzowych, uszkodzeniem rzęsek (nawilżanie tlenu-płuczka, ogrzewanie tlenu, jeśli brak termostatu-tylko przez nos, nie używać butli z ciśnieniem <0,5atmosfery)
- poinformowanie pacjenta o konieczności oczyszczenia nosa
- dobór sposobu podaży i rozmiaru np. maski
-destylowaną wodę należy wymieniać co 24h
-sprzęt jednorazowy po zakończeniu tlenoterapii trafia do odpadów med, wielorazowy do sterylizacji
Przedstaw zadania pielęgniarki w przygotowaniu chorego do bronchoskopii, podczas bronchoskopii i specyfikę opieki pielęgniarskiej po tym badaniu
- udzielenie informacji na temat specyfiki badania
- pobranie krwi na badania (morf, ob., aptt, attp )
- point. pacjenta o konieczności pozostania na czczo 6 godz. przed zabiegiem
- usunięcie protez zębowych, okularów
- zabezpieczenie wkłucia
- pół godziny przed podanie premedykacja
W trakcie:
- pomoc pacjentowi w rozebraniu się
- w przyjęciu pozycji leżącej z uniesieniem klp do pozycji półwysokiej
- podłaczenie do kardiomonitora i obserwacja parametrów
- obserwacja pacjenta (zabarwienie skóry i komunikaty niewerbalne)
Po:
- odwiezienie lub odprowadzenie pacjenta na sale
- poinf. o pozostawaniu na czczo przez 2h, o możliwości wstąpienia niewielkiego krwioplucia, krótkotrwałej chrypki, pojawienia się śladów krwi w plwocinie,
- założenia protezy po powrocie odruchu połykania
- przekazanie materiału do badania hist-pat.
- podanie tlenu w razie konieczności
- obserwacja pacjenta pod kontem powikłań (odma - duszność, ból w klp)
Rak płuca - epidemiologia, czynniki ryzyka, objawy.
Epidemiologia(przyczyny):
- palenie tytoniu
- czynniki środowiskowe
- skażenie powietrza
- azbest, radon, nikiel, chrom (praca)
- promieniowanie i kontakt z niektórymi związkami chemicznymi
-czynniki genetyczne
Objawy są zależne od lokalizacji guza i stanu zaawansowania choroby:
- wczesne: przewlekły kaszel z odpluwanie biało-żółtej wydzieliny, ból w klp, świszczący oddech, zadyszka, odpluwanie wydzieliny z krwią
- w miarę postępu dołączają się: duże osłabienie, uczucie zmęczenia, utrata apetytu, spadek masy ciała, czasem tkliwe powiększone węzły chłonne, bóle stawów, płyn w jamie opłucnowej, objawy zakrzepowego-zapalenia żył, bóle głowy, objawy neurologiczne, uciążliwe gorączki, zmiany skórne, zaburzenia psychiczne.
Rak płuc: diagnostyka, profilaktyka z uczestnictwa pielęgniarki w tych procesach.
Diagnostyka: ma na celu stwierdzenie choroby i określenie zaawansowania.
- wywiad
- badanie przedmiotowe
- rtg klp
- bronchoskopia
- TK
- mediastinoskopia (ocena makroskopowa i pobranie węzłów chłonnych śródpiersia do badania histopat.)
- rezonan magnetyczny (MRF)
- badania immunohistochemiczne (markery nowotworowe, PCR- pokmerazowa reakcja łańcuchowa)
Profilaktyka, unikanie:
- palenie tytoniu
- skażenie powietrza
- azbest, radon, nikiel, chrom (praca)
- promieniowanie i kontakt z niektórymi związkami chemicznymi
- zdrowy styl życia
Scharakteryzuj typowe objawy choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy.
Żołądek:
- objawy dyspepyczne (nudności, osłabienie, biegunka, uczucie pełności/ssania, chudnięcie)
- najczęściej ból w nadbrzuszu pojawiającą się po posiłku
- ból stały, ma niewielkie natężenie, trwa 15-30min (początkowo), ustępuje po wymiotach
Wrzód - ubytek w ścianie żołądka, częściej chorują mężczyźni, bakt. Helicobacter
Dwunastnica:
- bóle dyspeptyczne (nudności, osłabienie, biegunka, uczucie pełności/ssania, chudnięcie) bóle na czczo, mocne, tępe pojawiają się, od 1-5h po posiłku
- mają charakter piekący
- ból może promieniować do pleców
Jakie powikłania mogą wystąpić w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy:
- krwawienia do przewodu pokarmowego spowodowane trawieniem naczyń (krwiste fusowate wymioty, smoliste stolce, nudności wymioty,)
- perforacja (przebicie ściany żołądka - nagły silny ból, przedostanie się pokarmu do otrzewnej - deskowaty brzuch)
- zwężenie odźwiernika (powstaje w wyniku bliznowacenia i odczynu zapalnego, może utrudniać opróżnienie się żołądka)
- anemia,
- wychudzenie
- rak żołądka
Jakie są metody diagnostyczne choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy?
- gastroskopia z pobraniem wycinka histpat.
- rtg żołądka z kontrastem
- badanie krwi w kierunku helicobacter pylori
- wywiad i badanie przedmiotowe
Omów zadania pielęgniarki w przygotowaniu pacjenta do gastroskopii
- wyjaśnienie na czym polega badanie
- uzyskanie zgody pacjenta
- poinformowanie pacjenta o pozostaniu 6godz na czczo przed badaniem
- niepaleniu papierosów
przed badaniem:
- wyjąć protezy zębowe
- zdjąć okulary
- poinformować o stosowanym miejscowym znieczuleniu
- o konieczności współpracy z zespołem medycznym
- ułożenie pacjenta na lewym boku
- obserwacja pacjenta, wsparcie
- zapewnienie intymności
- obserwacja stanu pacjenta i komunikatów niewerbalnych
Jakie są sposoby leczenia choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy
Leczenie farmakologiczne (polprazol, inhibitory pompy protonowej, antybiotyk)
Leczenie chirurgiczne
Zachowawcze - dieta lekkostrawna, regulacja trybu życia, unikanie stresu i nałogów
Rak żołądka czynniki ryzyka, objawy.
Czynniki genetyczne:
- występowanie raka żołądka u innych członków rodziny
Czynniki chorobowe:
- zakażenie helicobacter pylori
- przewlekłe zanikowe zapalenie żołądka
- polipowatość żołądka
- niedokrwistość megaplastyczna z niedoboru Wit. B12
- owrzodzenia żołądka
- zabiegi chirurgiczne na żołądku
- bezkwaśność
Czynniki żywieniowe związane ze stylem życia:
- dieta obfita w pokarmy wędzone i solone (azotyny, azotany)
- niskie spożycie owoców i warzyw (niedostatek Wit. C)
- palenie tytoniu, alkohol
- stres
Objawy raka żołądka:
- wczesne (najpierw bezobjawowo): dyskomfort w nadbrzuszu, uczucie niestrawności, pełności, odbijanie, czasami zgaga, złe samopoczucie
- poźniej: bóle w nadbrzuszu, nasilające się po posiłkach, brak apetytu, utrata masy ciała, nudności lub fusowate wymioty, smoliste stolce, czasami utrudnione połykanie, powiększenie wątroby, opuchlizna brzuszna
Rak żołądka: diagnostyka, sposoby leczenia i zapobiegania.
Diagnostyka:
- endoskopia z pobraniem wycinka
- TK
- Rezonans magnet. (MRF)
- USG
- RTG
Leczenie:
- chirurgiczne - resekcja 80-90%
- radioterapia
- chemioterapia
- immunochemioterapia
Zapobieganie:
- leczenie bakt. Helicobacter pylori
- uregulowany tryb zycia
- dieta (unikanie potraw smażonych, wędzonych i konserwantów)
- leczenia przewlekłych stanów zapalnych żołądka
- badania profilaktyczne
Jakie działania podejmuje pielęgniarka u chorego z nudnościami?
- ustalenie przyczyn nudności i dokonanie oceny objawów
- obserwacja pacjenta
- podawanie płynów obojętnych (często w małych ilościach)
- nawilżanie jamy ustnej dostępnymi preparatami
- utrzymanie higieny jamy ustnej i całego ciała
- zapewnienie ciszy, spokoju i bezpieczeństwa- poprzez rozmowę - zmniejszenie niepokoju
- odpowiedni mikroklimat na sali
- pomoc w przyjęciu dogodnej pozycji (wys/półwys. z głową na bok)
- zalecenie leżenia w łóżku
- eliminacja z diety posiłków o przykrym dla chorego zapachu
- dbanie o estetykę i wygląd posiłku
- zabezpieczyć pacjenta w ligninę i miskę nerkowatą (w razie wymiotów wymiotów)
Wymień działania pielęgniarskie u chorego z wymiotami.
- ustalenie przyczyn wymiotów
- obserwacja stanu pacjenta, pomiar parametrów
- obserwacja wymiocin (rodzaj, kolor, czas wystapienia, częstotliwość)
- kontrola bilansu płynów, odnotowanie w karcie bilanu płynów
- podaż płynów obojętnych (często w małych ilościach)
- podaż płynów iv - w razie konieczności na zl. lek
- podaż leków p/wymiotnych, p/bólowych, uspokajających na zlecenie lekarza
- obserwacja oddechu
- zmiana bielizny osobistej i pościelowej w miarę potrzeby
- pielęgnacja jamy ustnej
- zapewnienie ciszy, spokoju i bezpieczeństwa- poprzez rozmowę - zmniejszenie niepokoju
- odpowiedni mikroklimat na sali
- pomoc w przyjęciu dogodnej pozycji (wys/półwys. z głową na bok)
- zalecenie leżenia w łóżku
- zabezpieczyć pacjenta w ligninę i miskę nerkowatą (w razie wymiotów wymiotów)
Jakie działania podejmuje pielęgniarka u chorego z zaparciami.
- ocena stanu pacjenta i rodzaju zaparć
- eliminacja czynników powodujących/sprzyjających zaparciom
- podawanie do picia zwiększonej ilości płynów
- modyfikacja diety - wprowadzenie potraw zawierających błonnik (warzywa, kasze, pieczywo pełnoziarniste, owoce, owoce suszone, miód)
- ustalenie stałych pór posiłków i wypróżnień
- zwiększenie aktywności fizycznej
- na zlecenie lekarza podanie środków przeczyszczających drogą doustną lub doodbytniczą, lub wykonanie lewatywy
- podanie basenu lub pomoc w dotarciu o toalety
- pomoc lub wykonanie toalety krocza i w razie potrzeb zmiana bielizny pościelowej i osobistej pacjenta
- zapewnienie pacjentowi intymności
Jakie działania podejmuje pielęgniarka u chorego podczas biegunki?
- zebranie szczegółowego wywiadu
- ocena stanu pacjenta i rodzaju biegunek oraz częstości wypróżnień
- eliminacja czynników powodujących/sprzyjających biegunkom
- podawanie do picia zwiększonej ilości płynów (często w małych ilościach)
- podanie płynów iv - na zlecenie lekarza (wyrównanie gospodarki wodno-elektrolitowej)
- modyfikacja diety (lekkostrawna, niepobudzająca perystaltyki)
- na zlecenie lekarza podanie środków p/biegunkowych
- podanie basenu lub pomoc w dotarciu o toalety
- pomoc lub wykonanie toalety krocza i w razie potrzeb zmiana bielizny pościelowej i osobistej pacjenta
- natłuszczanie okolic odbytu
- zapewnienie pacjentowi intymności
37. Jakie objawy mogą świadczyć o krwawieniu z przewodu pokarmowego?
Krwawienie z górnego odcinka przew. pokarmowego:
- czarny stolec, fusowate wymioty lub żywa krew przy nasilonych wymiotach, spadek RR, wzrost akcji serca (tachykardia), bladość skóry, zawroty głowy, nieprawidłowe wyniki morfologii krwi, przy obfitym krwawieniu wstrząs
Krwawienie z dolnego odcinka:
- uczucie nieskutecznego i bolesnego parcia na stolec, zmiana jego konsystencji, bóle w okolicy podbrzusza, obecność śluzu, ropy w stolcu, krwawienie z odbytu, świąd odbytu, ślady krwi na papierze toaletowym.
Jakie są sposoby zapobiegania nawrotom choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy?
- eliminacja bakterii Helicobacter pylori z organizmu człowieka
- regularne spożywanie posiłków, o stałych porach, unikając pośpiechu
- eliminacja używek (kawa, mocna herbata, alkohol, nikotyna)
- Minimalizacja/eliminacja stresu
- regularny, zdrowy tryb życia
- unikanie przyjmowania leków sterydowych p/zapalnych
- unikanie potraw tłustych, wzdymających, surowych owoców, warzyw i ostrych przypraw.
Wzdęcia brzucha: przyczyny, objawy.
Wzdęcie to powiększenie obwodu brzucha spowodowanego gromadzeniem się w jelitach gazów w wyniku rozkładu bakteryjnego resztek pokarmowych.
Przyczyny:
- Fizjologiczne - po spożyciu produktów bogatych w błonnik
- Patologiczne - w niestrawności fermentacyjnej, chorobach trzustki i pęcherzyka żółciowego, zaparciach, niedrożności jelit.
Objawy:
- nadmiar powietrza (wiatry)
- brzuch twardy, wzdęty
- uczucie pełności
Wzdęcia brzucha: diagnostyka, leczenie, dieta:
Diagnostyka:
- badania przedmiotowe
- dokładny wywiad
- badanie radiologiczne przełyku, żołądka, jelit
- USG j.brzusznej
Leczenie:
- farmakoterapia: leki rozkurczowe i ułatwiające przesuwanie się gazów
- masaż brzucha
- modyfikacja diety
- udrożnienie jelit - lewatywa
- unikanie stresu
Dieta:
- rezygnacja z pokarmów stałych na rzecz płynnych
- powolne spożywanie posiłków, dokładne przeżuwanie
- unikanie picia napojów gazowanych
- eliminacja potraw wzdymających, ciężkostrawnych
Zasady postępowania z pacjentem z objawami skazy krwotocznej.
Skazy krwotoczne to stany, w których występują zaburzenia krzepnięcia krwi lub samoistne wylewy krwi, dzielimy je na płytkowe, osoczowe i naczyniowe.
Zasady postępowania:
- kontrolna RR (spadek może świadczyć o krwotoku)
- wywiad, obserwacja ewent. obecnych siniaków, wybroczyn
- ochrona przed urazami
- luźne ubrania
- ostrożna toaleta jamy ustnej (dziąsła)
-proces edukacji w trakcie leczenia
Ostra niewydolność nerek omów przyczyny i objawy
Przyczyny:
- przednerkowe: spadek RR (wstrząs, hemoliza krwi) zatrucie wewnątrzpochodne
- nerkowe: pierwotne uszkodzenie nerek np. ostre zatrucie grzybami, rtęcią, polekowe (sulfonamidy) lub w przebiegu ciężkiej posocznicy
- pozanerkowe: niedrożność dróg odprowadzających mocz (ucisk guza, kamień)
Objawy (4okresy):
- uszkodzenia: związane z czynnikiem powodującym niedrożność nerek (wstrząs, napad kolki, zatrucie) należy prowadzić bilans wodny, pomiar RR,
- skąpomoczu lub bezmocz: wzrost mocznika i potasu, spadek zasobu zasad. Obrzęki, wzrost RR, od kilku-kilkunastu dni - w zależności od przyczyny. Ścisła kontrola płynów, minimalizacja soli, kontrola potasu.
- wielomoczu: poprawia się diureza i stężenie potasu (regularna podaż), wyrównanie gospodarki kwasowo-zasadowej, cofanie się kwasicy.
- zdrowienia: zależy od stopnia uszkodzenia nerek, zwykle trwałe upośledzenie nerek
Przedstaw zasady leczenia i postępowanie pielęgniarskie w ostrej niewydolności nerek:
Leczenie: ocena objętości krwi krążącej i ogólnego stanu nawodnienia, monitorowanie diurezy godzinowej.
Postępowanie:
- kontrola nawodnienia i ciężaru ciała
- kontrola elektrolitów i gospodarki kwasowo-zasadowej (leczenie hiperkalemii i kwasicy)
- odpowiednie żywienie: pełnokaloryczne, ograniczenie spożycia białka, soli kuchennej, podaż węglowodanów
- stosowanie tylko niezbędnych leków, przy dostosowaniu ich dawki do klirensu kreatyniny (leki hamujące wydzielanie żołądkowe)
*dializy; gdy istnieją wskazania kliniczne (ciężkie zagrażające życiu przewodnienie, drgawki, skaza krwotoczna, zapalenie osierdzia, śpiączka lub laboratoryjne (wzrost stężenia mocznika ponad 200mg/dl, kreatyniny ponad 10mg/dl, potasu ponad 7mEq/1 oraz zmiejszenie stężenia HCO3 poniżej 13mEq/1)
Przewlekła niewydolność nerek: podstawowe przyczyny i przebieg kliniczny
Przyczyny: nefropatie cukrzycowe, nefropatie nadciśnieniowe, przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek
Objawy:
- ogólne (uczucie zmęczenia, osłabienie, cechy niedożywienia, wyniszczenia, zab. oddawania moczu (wielomocz, skąpomocz), zaburzenia nawodnienia ( obrzeki, odwodnienie)
- skórne: (suchość, bladość, hiperpigmentacje, świąd skóry zadrapania, przeczosy, wybroczyny)
- ukł. podkarmowy: niesmak w ustach, jadłowstręt, nudności, wymioty, zapach moczniowy, zapalenie błony śluzowej, bóle brzucha, krwawienie,
- psychiczne: depresja, niepokój, psychozy
- neurologiczne: bóle głowy, zaburzenia snu, drżenia mięśniowe, drgawki, zaburzenia widzenia, zab. oddychania, niedokrwistość, bóle kostne, stawowe, zaniki mięśniowe, osłabienie.
Obraz kliniczny mocznicy - kwasicy mocznicowej: objawy ogólne i powikłania narządowe
Objawy: nudności, wymioty, osłabienie, niedokrwistość, drgawki, a w okresie zejściowym śpiączka mocznicowa.
Objawami towarzyszącymi są: obrzęk płuc, obrzęk mózgu, jałowe zapalenie osierdzia i martwicze zapalenie jelita grubego.
Mocznica: jest to objaw niewydolności nerek powodowany przez azotemię, związaną z upośledzeniem prawidłowej funkcji nefronów
Sposoby leczenie w przewlekłej niewydolności nerek:
Leczenie:
- nadciśnienie
- ograniczenie podaży białek
- zwalczanie infekcji
- nacelowanie gospodarki wodno- elektrolitowej
- unikanie leków neurotoksycznych
- dializoterapia
- przeszczep nerki
Zadania pielęgniarki w leczeniu przewlekłej niewydolności nerek:
Leczenie jest uzależnione od przyczyny - choroby leżącej u podłoża przewlekłej niewydolności nerek oraz stopnia wydolności nerek. Obejmuje dodatkowo podawanie leków moczopędnych w celu zmniejszenia płynów w organizmie, preparatów żelaza, kw. foliowego w celu p/działania niedokrwistości. Zazwyczaj zalecona jest dieta bogatowęglowodanowa z mniejszą ilością białka (ograniczenie spożycia mięsa, wędlin, serów) soli oraz w późniejszych stadiach choroby świeżych owoców, jarzyn i soków. Jeśli nie ma obrzęków, to dobowa ilość przyjmowanych płynów nie powinna być < niż 2 litry. Zalecane jest także ograniczenie aktywności fizycznej - dostosowanie do wydolności chorego.
Zasady diety dla osób z PNN i rola pielęgniarki w jej wdrażaniu. Podaj przykładową dietę dla chorego z niewydolnością nerek.
- ilość białka 0,3g/kg masy ciała
- tłuszcze tylko: olej sojowy i masło
- ilość płynów i soli w zależności od obrzęków i ilości wydalanego moczu w ciągu doby
- dieta ziemniaczana wzbogacona w metioninę (1kg ziemniaków), potrawy gotowane, wskazane potrawy kwaśne (ewent. z kw. cytrynowym) unikamy potraw słodkich i tłustych
Przyczyny i objawy kamicy nerkowej:
Przyczyny: mała objętość moczu, metaboliczne (hiperkalciuria, ??? hipooksaluria, ???)
Dietetyczne (przyjmowanie zbyt małej ilości płynów, podwyż. Na, zbyt duże spożycie białka zwierzęcego a zbyt małe spożycie wapnia, soki: grejpfrutowy, jabłkowy, pomidorowy) kwasica w wywiadzie, kwasica cewkowa dystalna, gąbczastość rdzenia nerki, obciążenie genetyczne.
Objawy: silny ból w okolicy lędźwiowej z promieniowaniem do pęcherza i cewki moczowej, krwiomocz, krwinkomocz, gorączka, dolegliwości dyzuryczne
Diagnostyka i leczenie kamicy nerkowej z uwzględnieniem zadań pielęgniarki w tych procesach
Diagnostyka: USG nerek, spiralna tomografia komputerowa, dożylna urografia, oznaczenie stężenia gonadotropiny komórkowej
Leczenie: leki p/bólowe, rozkurczowe, nawadnianie chorego, NLPZ