1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI

Nazwa produktu: Chlorek etylu [chloroetan]

Wzór konstytucyjny: CH₃CH₂Cl

Wzór sumaryczny: C₂H₅Cl

Producent:

Dostawca:

Użytkownik:

Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)

2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Składnik stwarzający zagrożenie:

Nazwa chemiczna	% wag.	Nr CAS	Nr EINECS	Symbol ostrzegawczy	Symbole zagrożenia (R)
chlorek etylu	100	75-00-3	200-830-5	F^+	12-40-52/53

3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.

Zagrożenie pożarowe: Substancja ciekła, skrajnie łatwo palna. W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy.

Zagrożenie toksykologiczne: Substancja niebezpieczna dla zdrowia. Ze względu na swe narkotyczne działanie jest substancją usypiającą.

Zagrożenie ekotoksykologiczne: Chlorek etylu działa silnie szkodliwie na organizmy wodne i glebowe.

4. PIERWSZA POMOC

Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego chlorkiem etylu środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem. Ratujący muszą zadbać również o własne bezpieczeństwo.

Zatrucie inhalacyjne:
1.	Wyprowadzić poszkodowaną osobę na świeże powietrze.
2.	Należy podać tlen z 5% dodatkiem ditlenku węgla i zastosować sztuczne oddychanie. Poszkodowanej osobie podawać środki pobudzające ośrodek oddechowy. Stosowanie adrenaliny nie jest wskazane. Utrzymywać drożność dróg oddechowych. Okryć kocem. Zapewnić spokój i ciepło. Zapewnić pomoc lekarską.
Zatrucie doustne:
1.	W zatruciach doustnych należy natychmiast wywoływać wymioty, a następnie, po podaniu wodnej zawiesiny węgla aktywnego, wymioty wywołać ponownie. Jeżeli zatruty jest przytomny, można przepłukać żołądek wodną zawiesiną węgla aktywowanego. Przy drgawkach podawać poszkodowanej osobie bromek potasu.
2.	Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło.
Skażenie oczu:
1.	Przemyć skażone oczy większą ilością letniej wody przez 15 minut lub 0,9% roztworem soli kuchennej (najlepiej wyjałowionej), przy wywiniętych powiekach.
2.	W razie potrzeby zapewnić pomoc okulisty.
Skażenie skóry:
1.	Zdjąć skażone ubranie. Oczyścić mechanicznie skażoną skórę, przemyć dużą ilością wody, a następnie wodą z łagodnym mydłem.
2.	W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU

Szczególne zagrożenia:	Substancja skrajnie łatwo palna. Pary, cięższe od powietrza, z powietrzem tworzą mieszany wybuchowe. Zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą eksplodować.
Środki gaśnicze:	gaśnice CO2, gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC, gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym BC, gaśnice pianowe, gaśnice płynowe z dodatkowym wodnym roztworem środka.
Zalecenia szczegółowe:	Mały pożar gasić gaśnicą śniegową (CO2) lub proszkową (ABC albo BC), duży pożar gasić pianą lub w ostateczności rozproszonymi prądami wody. Uwaga: Nie stosować zwartych strumieni wody na powierzchnię palącej się cieczy. Powoduje to rozrzucanie palącego się chlorku etylu, a tym samym rozprzestrzenianie ognisk pożaru. Zbiorniki i inne opakowania narażone na działanie wysokiej temperatury chłodzić wodą, a w miarę możliwości usunąć z zagrożonego obszaru.

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne:	W przypadku wydostania się większej ilości chlorku etylu do środowiska, skażony teren należy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skażania środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze.
Środki ochrony osobistej:	Unikać kontaktu z uwolnionym chlorkiem etylu. Stosować ubrania ochronne z tkanin odpornych na działanie rozpuszczalników organicznych, rękawice ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg oddechowych przed rozpuszczalnikami organicznymi. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów gazowych i cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A oraz filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2).
Zalecenia szczegółowe:	Starać się odciąć źródło skażenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym) odciąć dopływ z instalacji. Stosować środki mechaniczne, szczelne pojemniki, sorbenty pochodzenia organicznego i nieorganicznego.
Zabezpieczenie środowiska:	Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skażenia wód powiadomić odpowiednie władze. Skażony grunt podlega wymianie.
Metody utylizacji:	Unieszkodliwianie na drodze termicznej - zgodnie z wymogami prawa krajowego.

7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Zapobieganie zatruciom:	Podczas stosowania chlorku etylu nie jeść, nie pić, nie zażywać lekarstw, unikać kontaktów z chlorkiem etylu, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Przechowywać butlach jak dla gazów, w zamknięciu. W pomieszczeniach pracy oraz magazynowych nie powinny przebywać osoby postronne, w szczególności dzieci, kobiety ciężarne, osoby chore i w podeszłym wieku. Dzieci należy chronić przed dostępem do substancji.
Zapobieganie pożarom/wybuchom:	Wyeliminować wszelkie źródła zapłonu - nie wykonywać prac z otwartym ogniem, nie palić, nie używać narzędzi iskrzących i odzieży z tkanin podatnych na elektryzację, chronić opakowania z chlorkiem etylu przed nagrzaniem, instalować urządzenia elektryczne w wykonaniu przeciwwybuchowym
Magazynowanie:	W oryginalnych, właściwie oznakowanych, dobrze zamkniętych butlach, w magazynie gazów skrajnie łatwo palnych, wyposażonym w instalację wentylacyjną i elektryczną w wykonaniu przeciwwybuchowym, w miejscu chłodnym i suchym, na twardym podłożu. Opakowania chronić przed elektrycznością statyczną, nagrzaniem i światłem. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków, używania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Zaleca się podejmowanie środków ostrożności podczas przemieszczania i magazynowania chlorku etylu. Zainstalować urządzenia gaśnicze. Pomieszczenie powinno posiadać lekką konstrukcję dachu i być dobrze wentylowane. Butli nie wolno rzucać, przewracać, toczyć, uderzać weń, używać do celów niezgodnych z ich przeznaczeniem. Temperatura przechowywania poniżej +15^oC.
Metody postępowania z odpadami:	Za odpad można uznać chlorek etylu, który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy chlorek etylu odstawiany jest do miejsca wskazanego przez służbę ochrony środowiska, celem utylizacji.

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ

Rozwiązania techniczne: Stosowanie się do rygorów bezpiecznej pracy (ochrony osobiste, wentylacja wyciągowa, brak możliwości skażenia kanalizacji i otaczającego środowiskazzzzz0. Wszelkie manipulacje wykonywać pod czynnym dygestorium. Odpadki umieszczać w oddzielnym, oznakowanym, szczelnym pojemniku.

Ochrony osobiste:

Drogi oddechowe:	Maski ochronne z filtrami par rozpuszczalników organicznych i cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A oraz filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2).
Ręce:	Rękawice ochronne z tworzywa odpornego na działanie rozpuszczalników organicznych.
Oczy:	Okulary ochronne w szczelnej obudowie.
Skóra i ciało:	Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne.
Inne informacje:	Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z chlorkiem etylu. Nie wdychać par i aerozoli. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy dokładnie wymyć powierzchnię ciała. Nie jeść, nie pić podczas pracy. Natychmiast usuwać wszelkie rozlewy. Przed ich zebraniem przysypywać materiałem chłonnym.

Najwyższe dopuszczalne stężenie w środowisku pracy dla chloroformu:

Składnik	NDS (mg/m^3))	NDSCh (mg/m^3)
chloroform	200	1600

METODY OCENY NARAŻENIA W ŚRODOWISKU PRACY

Metody oceny narażenia opierają się na laboratoryjnym oznaczaniu chlorku etylu na stanowisku pracy. Zalecane są metody chromatografii gazowej. Dla oznaczania stężenia par zastępczo można posługiwać się odpowiednimi rurkami wskaźnikowymi.

Polskie normy ochronne:

PN-89/Z-04008.07

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne. Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.

PN-84/Z-04008.02

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Wytyczne ogólne pobierania próbek powietrza atmosferycznego (imisja).

9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE

9.1	Masa cząsteczkowa: 64,52 g/mol.
9.2	Postać fizyczna, barwa, zapach, inne: Chlorek etylu jest chlorowcopochodną alifatyczną. Do temperatury wrzenia jest bezbarwną, ruchliwą cieczą o eterycznym, odrzucającym zapachu. Ze względu na swe narkotyczne działanie jest substancją usypiającą.
9.3	Temperatura topnienia: -136,4^oC
9.4	Temperatura wrzenia: 12,5^oC
	Temperatura krytyczna: 143,5^oC
9.5	Prężność par w 20^oC: 210 mbar
9.6	Gęstość: 0,9171 g/cm^3 (6^oC)
9.7	Gęstość par względem powietrza: 2,27
9.8	Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Chlorek etylu słabo rozpuszcza się w wodzie (5,7 g/l w 20^oC), natomiast dobrze w alkoholach, eterze i innych rozpuszczalnikach organicznych.
9.9	Temperatura zapłonu: -50^oC. Pali się biało-zielonym płomieniem.
9.10	Temperatura samozapłonu: 517^oC
	Zakres tworzenia mieszanin wybuchowych z powietrzem: 3,6-14,8 (95-400 g/m^3)
9.11	Prężność par: w 20^oC 1,334 bar, w 30^oC 1,886 bar, a w 50^oC 3,42 bar
9.12	Stopień zagrożenia wód: Skrajny
9.13	Inne: Chlorek etylu otrzymywany jest w wyniku reakcji etanolu i stężonego kwasu solnego albo gazowego chlorowodoru lub z etylenu i chlorowodoru. W przemyśle chemicznym stosowany jako środek alkilujący w licznych syntezach organicznych oraz jako rozpuszczalnik tłuszczów, olejów, parafiny, w przemyśle perfumeryjnym jako rozpuszczalnik i środek zapachowy. Chlorek etylu bywa jeszcze stosowany w chłodnictwie jako czynnik chłodzący w lodówkach (z tych zastosowań jest powszechnie wycofywany, ponieważ w normalnej temperaturze jest gazem, przez co występuje duże niebezpieczeństwo eksplozji mieszanin wybuchowych z powietrzem).

10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ

Reaktywność i stabilność:	Chlorek etylu w warunkach normalnych jest chemicznie stabilny. Unikać kontaktów z otwartym płomieniem, źródłami ciepła oraz elektrycznością statyczną, działania temperatur >15^oC.
Właściwości korozyjne:	Brak

11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE

Drogi narażenia człowieka: Wdychanie, spożycie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami.

Informacje ogólne: Chlorek etylu jest silną trucizną dla układu nerwowego, wskutek wytwarzania się w ustroju produktów przemiany: metanolu i chlorowodoru. Zatrucie chlorkiem etylu przypomina zatrucie etanolem. Jako substancja silnie lipilofilna, której metabolizm zachodzi także w komórkach oun, doprowadza do znacznego uszkodzenia substancji mózgowej. Chloroetan jest wchłaniany do organizmu drogami oddechowymi. W dużych stężeniach działa narkotycznie. Dwa wdechy powietrza zawierającego 4% chloroetanu wywołują podrażnienia oczu, zawroty głowy, bóle żołądka.

Działanie miejscowe (skóra, oczy, błony śluzowe):

Wdychanie: Przy ostrym zatruciu chlorek etylu działa przede wszystkim na centralny układ nerwowy. Zależnie od stężenia par i czasu ich wchłaniania rozwijają się objawy narkozy. Najpierw występuje pobudzenie psychiczne i ruchowe, po którym następuje zupełna utrata świadomości, wygaśnięcie odruchów i zwiotczenie mięśni. Akcja serca jest zwolniona, ciśnienie krwi obniżone. Spada ciepłota ciała. Przy mniejszych stężeniach aniżeli narkotyczne, zjawisko to jest odwracalne i niezbyt szkodliwe dla organizmu. Przy stężeniu większym niż narkotyczne może nastąpić zejście śmiertelne.

Kontakt ze skórą: Może wystąpić podrażnienie i zaczerwienienie. Chlorek etylu bez trudu jest wchłaniany przez zdrową skórę i powoduje objawy takie jak wskutek wdychania. Na skórze chloroform może wywołać wypryski i egzemy.

Kontakt z oczami: Kontakt chlorku etylu z oczyma doprowadza do ich uszkodzenia. Powstaje zaczerwienienie i silne podrażnienie błony śluzowej rogówki.

Spożycie: Mogą pojawić się nudności, wymioty, ból brzucha i głowy. Może rozwinąć się senność i utrata przytomności. Występują również drgawki. Po 2-3 dniach od narażenia może pojawić się niedomoga wątroby i nerek.

Objawami zatrucia ostrego są: zmęczenie, senność, odurzenie, bóle głowy, brak łaknienia, nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenia równowagi i utrata świadomości. Spada ciśnienie krwi, tętno ulega przyspieszeniu, podwyższeniu ulega temperatura, występuje sinica. W większym lub mniejszym stopniu pojawia się delirium, utrata pamięci, zawroty głowy, brak koordynacji ruchów. Odruchy mogą być wzmożone, po czym następuje bezsenność, drżenie. W zatruciach ostrych często występują zaburzenia widzenia oraz okoruchowe, jak opadanie powiek i oczopląs. Wśród drgawek i zapaści może nastąpić śmierć wskutek porażenia ośrodka oddechowego.

Dla zatruć przewlekłych charakterystyczna jest senność. Z objawów podmiotowych występują zwykle: zawroty głowy, zmęczenie, apatia, utrata łaknienia, osłabienie kończyn, zaburzenia świadomości, zaburzenia wzrokowe (skargi na błyski w oczach, aż do podwójnego widzenia). Objawy przedmiotowe to: niepewny chód, opadnięcie powiek, rozszerzenie źrenic, leniwe ich reagowanie na światło, niekiedy lekki zez i oczopląs, przyspieszenie tętna i oddechu, podwyższenie temperatury, przy cięższym zatruciu niedokrwistość. W przedłużających się zatruciach występuje zapalenie wątroby i zapalenie nerek z niemożnością utrzymania moczu.

12. INFORMACJE EKOLOGICZNE

Stopień zagrożenia wód: Duży.

13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI

Metody unieszkodliwiania:

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

Zawartość opakowania wg:

rodzaju 07 01 03 - rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste.

Sposób likwidacji A1(A3): „Procesy spalania odpadów niebezpiecznych nie zawierających związków chlorowcoorganicznych..., w obrotowych piecach do produkcji cementu lub wapna” (po rozładowaniu opakowań).

Opakowania wg:

rodzaju 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych,

rodzaju 15 01 04 - opakowania z metali,

rodzaju 15 01 07 - opakowania ze szkła.

14. INFORMACJE O TRANSPORCIE

14.1	Numer ONZ:	2037
14.2	Klasa RID/ADR/IMO:	2-5F
14.3	Numer rozpoznawczy zagrożenia:	23
14.4	Numer indeksowy (EC):	602-009-00-0
14.5	Symbole niebezpieczeństwa (R):	12-40-52/53
14.6	Symbole bezpieczeństwa (S):	1/2-9-16-33-36/37-61
14.7	Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 3:

15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH

Kartę wykonano zgodnie z:

• Międzynarodową normą ISO 11014-1;1994, zatwierdzoną przez Normalizacyjną Komisję Problemową nr 269 ds. Bezpieczeństwa Chemicznego Polskiego Komitetu Normalizacyjnego.

• Wytycznymi Dyrektywy UE Nr 1999/45/EG, Dyrektywy 67/548 EEC oraz Dyrektywy UE 88/379/EEC (Dangerous Product Regulations incl. EC Guidelines), dotyczącymi klasyfikowania, oznaczania i sporządzania informacji o materiałach niebezpiecznych.

• Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych dokonana została na podstawie Umowy Europejskiej dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Materiałów Niebezpiecznych ADR (ważnej od 01.07.2002 r.).

• Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 84; Nr 100, poz. 1085; Nr 123, poz. 1350; Nr 125, poz. 1367 ze zmianą z dnia 5 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1187).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz. U. Nr 140, poz. 1171).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz. U. Nr 129, poz.110).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1173).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1172).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania należy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz. U. Nr 140, poz. 1174).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2002 r. w sprawie obowiązku dostarczenia karty charakterystyki niektórych preparatów nie zaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz. U. Nr 142, poz. 1194).

• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 513) ze zmianą z 2 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 4, poz. 36) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.

• Rozporządzeniem MZiOS z dnia 11 września 1996 r. (Dz. U. Nr 121, poz. 571) w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki.

• Rozporządzeniem MOŚZNL z dnia 28 kwietnia 1998 r. (Dz. U. Nr 55, poz. 355) w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu.

• Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998 r. (Dz. U. Nr 145, poz. 942) i zmianą z 5 marca 2001 r. (Dz. U. Nr 22, poz. 251) w sprawie szczegółowych zasad usuwania, wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

• Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

• Niniejsza karta charakterystyki substancji niebezpiecznej jest bezpośrednio przekazywana użytkownikowi chlorku etylu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.

• Niniejsza karta nie jest żadną podstawą zobowiązującą do jakiejkolwiek odpowiedzialności jakiegokolwiek rodzaju ze strony wytwórcy i dystrybutora chlorku etylu. Przedsiębiorstwo nie będzie odpowiedzialne za jakiekolwiek zejście śmiertelne, chorobę lub uszczerbek na zdrowiu jakiejkolwiek natury, będący następstwem zastosowania lub niewłaściwego wykorzystania karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub materiału, którego karta dotyczy.

• Informacje zawarte w niniejszej karcie przedstawiają aktualny stan naszej wiedzy i doświadczeń dotyczących bezpiecznego stosowania wyrobu.

Na etykietach należy umieścić informacje:

Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:
Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:		„Substancja skrajnie łatwo palna, szkodliwa.”
Symbole zagrożenia
R 12	Substancja łatwo palna.
R 40	Możliwe ryzyko powstania nieodwracalnych zmian w stanie zdrowia człowieka.
R 52/53	Działa szkodliwie na organizmy wodne; może wywołać długo utrzymujące się zmiany w środowisku wodnym.
Symbole bezpieczeństwa
S 1/2	Przechowywać w zamknięciu i chronić przed dziećmi.
S 9	Przechowywać pojemnik w pomieszczeniu dobrze wentylowanym.
S 16	Nie przechowywać w pobliżu źródeł zapłonu - nie palić tytoniu.
S 33	Zastosować środki ostrożności zapobiegające wyładowaniom elektrostatycznym.
S 36/37	Nosić odpowiednią odzież ochronną i odpowiednie rękawice ochronne.
S 61	W razie połknięcia nie wywoływać wymiotów: niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza i pokazać opakowanie lub etykietę.

16. INNE INFORMACJE

Chemiczne określenie produktu: Chlorek etylu
16.2 Znaczenie symboli:
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych
F^+	Substancja skrajnie łatwo palna.
Xn	Substancja szkodliwa.
Symbol ostrzegawczy na środkach transportu
23	Gaz palny.
Znaczenie oznaczeń transportowych
Klasa RID/ADR: 2-5F		Gaz - skrajnie łatwo palny.
Numer ONZ: 1037		Chlorek etylu.

Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacje zawarte w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do konkretnych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyki nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.

* * * * *

	KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ	Wydanie: I Data wydania: 20.12.02 Strona/stron 1/8
Nazwa:	CHLOREK ETYLU

Chlorek etylu

---