LABORATORIUM MECHANIKI DOŚWIADCZALNEJ
Temat: Pomiar rozwarcia wierzchołka pęknięcia, Kąta rozwarcia pęknięcia i kąta rozwarcia wierzchołka. Ćw.8
Imię i nazwisko:	Grupa:	Data:	Ocena:
Gorycki Łukasz	301

1.Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia było pomiar rozwarcia wierzchołka pęknięcia, kąta rozwarcia pęknięcia i kąta rozwarcia wierzchołka.

2.Przebieg ćwiczenia:

- pomiar parametrów próbki;

- zamocowanie próbki, przyrządów pomiarowych;

- uruchomienie programów pomiarowych i ustawienie na zero odpowiednich torów

pomiarowych;

- przeprowadzeni trój punktowego zginania;

- wygrzanie próbki dla lepszego kontrastu pęknięcia;

- dołamanie próbki;

- dokonanie pomiaru długości pęknięcia na przełomie próbki;

3. Pomiar parametrów próbki:

B = 12,5 mm

W = 25 mm

S = 100 mm

a0 = 12,62 mm

da = 5,27 mm

Rm = 1065 Mpa

Re = 935 Mpa

E = 200000 GPa

K = 10 mm

4. Schemat przebiegu procesu i wykorzystane wzory:

5. Wykresy

Porównanie przebiegów lokalnego: kąta rozwarcia pęknięcia KRP z kątem rozwarcia wierzchołka pęknięcia KRWP

Porównanie przebiegów globalnego: kąta rozwarcia pęknięcia KRP z kątem rozwarcia wierzchołka pęknięcia KRWP

4. Wnioski.

Z wykonanych wykresów możemy zauważyć dla KRP prawie liniowy spadek przy bardzo małym przyroście szczeliny(co powodowane jest tępieniem pęknięcia), następnie wykres zaczyna się wyrównywać (co może być spowodowane „ostrą” propagacją szczeliny).

Dalszy wzrost długości pęknięcia już nie powoduje znacznego spadku KRP, co tłumaczyć można „przemieszczeniem krawędzi pęknięcia. Wyniki posiadają większy rozrzut przy wyznaczaniu KRWP, co wręcz uniemożliwia nam przeprowadzenia dokładnej analizy. Możemy jedynie przypuszczać, że taki rozrzut może być spowodowany przewagą błędów wynikających z niedokładnego zamocowania ekstensometru (COD2) do stopnia rozwarcia szczeliny, gdyż w miejscu jego zamocowania(tj. w odległości k=10mm mierzonej od nadciętego karbu) występuje znacznie mniejsze rozwarcie szczeliny niż na krawędzi próbki.