ćwiczenie 10
Wyniki pomiarów przedstawia tabela nr1 dla doświadczenia bez soczewek i kącie nachylenia
, oraz tabela nr 2 dla części doświadczenia z soczewkami i katem nachylenia
. W tabelach zostały zaznaczone lokalne wartosci maksimum.
Tabela nr 1
d [mm] |
0 |
4 |
21 |
22 |
25 |
26 |
27 |
29 |
30 |
31 |
32 |
33 |
34 |
35 |
36 |
37 |
38 |
39 |
40 |
41 |
42 |
U [mV] |
8,5 |
10 |
5,5 |
6 |
8 |
9 |
10 |
9 |
8,5 |
8 |
7 |
6 |
5 |
5 |
4 |
4 |
4 |
5 |
5,5 |
6,5 |
7,5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
d [mm] |
43 |
44 |
45 |
46 |
47 |
48 |
49 |
50 |
51 |
52 |
53 |
54 |
55 |
56 |
57 |
58 |
59 |
60 |
61 |
62 |
63 |
U [mV] |
8,5 |
9 |
10 |
10,5 |
10,5 |
10 |
9 |
8 |
6,5 |
5,5 |
5 |
4,5 |
5,5 |
6 |
7 |
7,5 |
8,5 |
8,5 |
9 |
8,5 |
8,5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
d [mm] |
64 |
65 |
66 |
67 |
68 |
69 |
70 |
71 |
72 |
73 |
74 |
75 |
76 |
77 |
78 |
79 |
80 |
81 |
82 |
83 |
84 |
U [mV] |
8 |
7 |
5,5 |
5 |
4 |
4 |
4 |
4,5 |
5 |
5,5 |
6,5 |
7,5 |
8,5 |
9,5 |
10 |
10,5 |
10 |
10 |
9 |
8 |
7 |
Tabela nr 2
d [mm] |
34 |
37 |
39 |
43 |
45 |
48 |
51 |
54 |
57 |
58 |
60 |
62 |
64 |
69 |
70 |
73 |
76 |
77 |
81 |
84 |
87 |
90 |
94 |
98 |
102 |
106 |
108 |
U [mV] |
53 |
57 |
47 |
32 |
29 |
32 |
42 |
47 |
50 |
49 |
48 |
42 |
34 |
34 |
36 |
45 |
49,5 |
48 |
42 |
38 |
35 |
39 |
47 |
44 |
41 |
39 |
44 |
Zależności U(d) dla poszczególnych pomiarów przedstawiają odpowiednio rysunki 2 i 3.
Źródłem błędu pomiarowego w naszym doswiadczeniu jest:
niedoskonałość przyrządu mierniczego (woltomierza klasy 1,5)
odczyt z przyrządu mierniczego
odczyt pomiaru odległości między płytkami (błąd 1 mm)
Błędy pomiarowe wpływające na rozrzut punktów wzdłuż osi OY to błędy wymienione z numerem 1 i 2. Błędy pomiarowe wpływające na rozrzut punktów wzdłuż osi OX to błędy wymienione z numerem 3. W przypadku niepewności systematycznych zawsze zakładamy, że przyczynki pochodzące od przyrządów i obserwatora nie kompensują się, ale dodają się z jednakowymi znakami. Wynik naszego doswiadczenia musimy przedstawić w postaci
, przy czym warto zauważyć , że
możemy utworzyć poprzez złożenie błędów występujących po osi X i osi Y. Tzn.
gdzie:
- błąd zmierzenia odległości między sąsiednimi maksimami
- błąd określenia wartości maksimum lokalnego