Zapalenie oskrzeli
choroba układu oddechowego przebiegająca jako dwie odrębne jednostki chorobowe, o innych przyczynach i sposobie leczenia:
ostre zapalenie oskrzeli
przewlekłe zapalenie oskrzeli
Ostre zapalenie oskrzeli
(łac. Bronchitis acuta)
stan zapalny błony śluzowej oskrzeli, spowodowany zakażeniem dróg oddechowych, przebiegający z przekrwieniem i złuszczaniem się nabłonka oddechowego oraz powstawaniem wysięku w świetle oskrzeli, mający tendencję do samoistnego całkowitego ustępowania bez pozostawienia upośledzenia funkcji układu oddechowego
Objawy
objawy infekcji: ogólne złe samopoczucie, uczucie rozbicia, dreszcze, gorączka (średnia-duża), bóle mięśniowe i kostne
objawy zakażenia innego odcinka układu oddechowego: katar, ból gardła
kaszel, początkowo suchy, następnie produktywny (z odkrztuszaniem wydzieliny, początkowo śluzowej (biały kolor), następnie ropnej (żółta, zielona)
może wystąpić krwioplucie
pieczenie i ból w klatce piersiowej, zwykle związany z kaszlem
sporadycznie duszność
charczenie przy wdychaniu i wydychaniu powietrza
Przyczyny
wirus grypy i paragrypy
wirus opryszczki
Chlamydia pneumoniae
Streptococcus pneumoniae
Czynniki ryzyka
przewlekła choroba oskrzelowo-płucna
przewlekłe zapalenie zatok przynosowych
alergia oskrzelowo-płucna
przewlekłe zapalenie migdałków
wiek podeszły i dziecięcy
palenie tytoniu i/lub narażenie na dym tytoniowy
choroba refluksowa przełyku
niedobory immunologiczne
Leczenie
odpoczynek do momentu ustąpienia gorączki
zakaz palenia tytoniu
inhalacje nawilżające drogi oddechowe
leki przeciwzapalne (przeciwgorączkowe)
leki poprawiające drożność nosa w przypadku kataru
leki przeciwkaszlowe w przypadku uporczywego kaszlu
odpoczynek do momentu ustąpienia gorączki
zakaz palenia tytoniu
inhalacje nawilżające drogi oddechowe
leki przeciwzapalne (przeciwgorączkowe)
leki poprawiające drożność nosa w przypadku kataru
leki przeciwkaszlowe w przypadku uporczywego kaszlu
leki mukolityczne w przypadku zalegania wydzieliny w oskrzelach
leki rozszerzające oskrzela w przypadku duszności
leki przeciwwirusowe w przypadku zakażeniem wirusem grypy
antybiotyki w wypadku zakażeń bakteryjnych
Powikłania
zapalenie oskrzeli, nawet nie leczone, zwykle ustępuje bez pozostawienia jakikolwiek powikłań.
u osób z grupy ryzyka mogą rozwinąć się powikłania pod postacią:
odoskrzelowego zapalenia płuc,
ostrej niewydolności oddechowej,
krwioplucia.
ostre zapalenie oskrzeli nigdy nie przechodzi w przewlekłe zapalenie oskrzeli.
Przewlekłe zapalenie oskrzeli (łac. bronchitis chronica)
stan zapalny błony śluzowej oskrzeli, utrzymujący się przez większość dni w 3 miesiącach roku, w dwóch kolejnych latach
stanowi, obok rozedmy płuc, jedną z dwóch podstawowych przyczyn prowadzących do przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP).
Czynniki etiologiczne
palenie tytoniu
zanieczyszczenie powietrza
częste infekcje wirusowe
Patologia
Czynnik uszkadzający (zazwyczaj dym tytoniowy) powoduje migrację komórek stanu zapalnego. Wydzielane mediatory powodują uszkodzenie nabłonka migawkowego dróg oddechowych, a także zwiększenie liczby gruczołów śluzowych.
te dwa procesy nakładając się na siebie doprowadzają do zalegania śluzu, który stanowi doskonałą pożywkę dla rozwoju mikroorganizmów chorobotwórczych
uszkodzenie nabłonka migawkowego uniemożliwia normalną drogę ewakuacji zalegającej wydzieliny, która jest usuwana w drodze odruchu kaszlowego.
Objawy
kaszel z odkrztuszaniem wydzieliny, głównie występujący rano
w badaniu osłuchowym klatki piersiowej - występowanie świstów i furczeń
w badaniu spirometrycznym - spadek wskaźnika Tiffneau-Pinellego (FEV1/VC)
Leczenie
likwidacja ze środowiska czynników ryzyka (zaprzestanie palenia)
doraźne leczenie infekcji
stosowanie leków rozszerzających oskrzela
czasem stosowanie wziewnych steroidów
Rozstrzenie oskrzeli
Definicja
Odmiana przewlekłego zapalenia oskrzeli, w której zmianom zapalnym towarzyszą trwałe zmiany anatomiczne w postaci poszerzenia światła oskrzeli.
Sprzyja to zakażeniu wydzieliny oskrzeli
Podział
ze względu na etiologię:
Wrodzona (np. w mukowiscydozie, zespołach niedoborów immunologicznych).
Nabyta (np. w przewlekłych nawracających zakażeniach oskrzelowo-płucnych, przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc, zwężeniu oskrzeli spowodowanym ciałem obcym albo guzem, gruźlicy płuc).
ze względu na lokalizację:
jednostronne
obustronne
ze względu na morfologię:
cylindryczne
wrzecionowate
workowate
Przyczyny
przewlekłe choroby oskrzeli
choroby płuc i opłucnej które przebiegają ze zwłóknieniem
mukowiscydoza
Mechanizm powstania
Zmiany zapalne oskrzeli powodują nagromadzenie wydzieliny i niedodmę (brak rozprężania się pęcherzyków płucnych prowadzący do częściowej lub całkowitej bezpowietrzności miąższu płucnego).
Procesy włókniste w płucach i opłucnej pociągając tkankę płucną rozciągają oskrzela
Skutkiem rozstrzeni oskrzeli jest nierównomierny rozdział gazu z tendencją do hipoksemii (obniżenie ciśnienia cząstkowego tlenu we krwi tętniczej), nadciśnienia płucnego, wreszcie hiperkapnii (stan podwyższonego ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla (pCO2) we krwi) i niepełnosprawności oddechowej.
Objawy
uporczywy kaszel
odkrztuszanie wydzieliny (tzw. odpluwanie pełnymi ustami ok. 500 ml [rano lub po zmianie pozycji] wydzielina ropna gęsta żółta lub zielonkawa)
krwioplucie
duszność początkowo wysiłkowa, następnie spoczynkowa
Choroba przebiega z okresami remisji i zaostrzeń
Objawy zaostrzenia:
gorączka
dreszcze
ogólne złe samopoczuciem
W stanach zaawansowanych występuje:
niedokrwistość
osłabienie
wychudzenie
nadciśnienie płucne
Leczenie
Leczenie wykrztuśne
Antybiotykoterapia - dłuższa np. 7-10 dni co miesiąc od listopada do maja
Fizjoterapia - drenaż, oklepywanie, masaż
Powikłania
odoskrzelowe zapalenie płuc
niewydolność oddechowa i krążenia
ropień płuc
ropniak opłucnej
Rozedma płuc
przewlekła choroba płuc, która charakteryzuje się nieprawidłowym powiększeniem przestrzeni powietrznych położonych obwodowo od oskrzelików końcowych i destrukcją ścianek tych struktur.
skutkiem tego jest nadmierne upowietrznienie płuc, przy zmniejszeniu ilości pęcherzyków płucnych.
Proces dotyczy całych płuc, pogarsza się ich sprężystość, zawierają zwiększoną ilość powietrza, a przebieg wymiany gazowej jest upośledzony.
W zrazikach płucnych powstają duże przestrzenie powietrzne, a niekiedy cały zrazik ulega zniszczeniu
Miejscami mogą się tworzyć znaczniejsze przestrzenie powietrzne, miejscami zlewające się ze sobą i tworzące pęcherze rozedmowe, które mogą grozić odmą opłucnową.
Rozedma jest to nieodwracalne uszkodzenie struktury płuc, które powoduje zaburzenie ich funkcji, a podstawowym objawem chorobowym jest duszność
Najczęstszą przyczyną występowania rozedmy płuc są czynniki środowiskowe
palenie tytoniu
zanieczyszczenie środowiska
Objawy
duszność wysiłkowa
objawy przewlekłego zapalenia oskrzeli
zwiększenie liczby oddechów
objaw wydechu przez „zasznurowane usta”
czasem sinica
wdechowe ustawienie kl. piersiowej
w RTG - nadmierna jasność pól płucnych, ubytek naczyń, płasko i nisko ustawiona przepona
Leczenie
Jest to uszkodzenie anatomiczne, więc nie ma leczenia.
Wykorzystywanie tego co zostało.
Gimnastyka oddechowa - przepona
Leczenie objawów przewlekłego zapalenia oskrzeli i niewydolności krążeniowej
Okołozrazikowa rozedma, charakterystyczna dla palaczy. powierzchnia zawiera liczne jamy wypełnione związkami węgla o czarnym kolorze
Astma oskrzelowa
przewlekła, zapalna choroba dróg oddechowych, u podłoża której leży nadreaktywność oskrzeli, która prowadzi do nawracających napadów duszności i kaszlu, występujących szczególnie w nocy i nad ranem
u podłoża tych napadów leży wydzielanie przez komórki układu oddechowego licznych mediatorów doprowadzających do rozlanego, zmiennego ograniczenia przepływu powietrza w drogach oddechowych, które często ustępuje samoistnie lub pod wpływem leczenia.
Astma oskrzelowa zaliczana jest do chorób psychosomatycznych. Może być spowodowana przez przewlekły alergiczny nieżyt nosa (katar sienny), który wymaga leczenia
Etiologia
Kluczowe znaczenie w etiopatogenezie astmy ma przewlekłe zapalenie, co ukierunkowuje podstawowe kierunki leczenia na szeroko pojętą terapię przeciwzapalną.
W przypadku astmy atopowej objawy choroby są wynikiem reakcji alergicznej typu natychmiastowego oraz niekiedy opóźnionego.
Najczęstszymi alergenami w astmie oskrzelowej są: roztocze kurzu domowego, sierść i naskórek zwierząt, pióra ptaków domowych, pyłki traw, drzew, chwastów, zarodniki grzybów i inne.
Jednym z najsilniejszych czynników ryzyka wystąpienia astmy oskrzelowej jest atopia (genetycznie uwarunkowana reakcja, polegająca na nieprawidłowej odpowiedzi immunologicznej na małe dawki antygenów, w wyniku której dochodzi do nadmiernego wytwarzania przeciwciał IgE skierowanych głównie przeciwko tym alergenom).
Klasyfikacja
Wytyczne Światowej Inicjatywy Zwalczania Astmy (GINA 2006)
W celu ułatwienia postępowania klinicznego wprowadzono - w miejsce podziału astmy na sporadyczną oraz przewlekłą lekką, umiarkowaną i ciężką - nową klasyfikację astmy, opartą na stopniu jej kontroli, czyli opanowania objawów choroby.
Na podstawie następujących kryteriów:
występowanie objawów astmy w ciągu dnia
objawy astmy ograniczające aktywność życiową
występowanie objawów astmy w nocy (w tym przebudzenie z powodu astmy)
potrzeba stosowania leków doraźnych w celu opanowania objawów astmy
upośledzenie czynności płuc wyrażone zmniejszeniem szczytowego przepływu wydechowego (PEF) lub natężonej pierwszosekundowej objętości wydechowej (FEV1) do <80% wartości należnej lub maksymalnej u danego chorego
występowanie zaostrzeń astmy
Wyróżniamy:
astmę kontrolowaną
astmę częściowo kontrolowaną
astmę niekontrolowaną.
Objawy i przebieg
Typowe objawy to:
napady duszności spowodowane skurczem oskrzeli
świszczący oddech
kaszel
Objawy mogą cofać się częściowo lub całkowicie, spontanicznie lub pod wpływem leków. Występuje nadreaktywność oskrzeli na różnego rodzaju czynniki środowiska zewnętrznego.
Napady astmy pojawiają się w wyniku:
kontaktu z alergenem (kurz, pyłki roślin, sierść zwierząt, pierze, niektóre pokarmy i in.),
w trakcie wysiłku fizycznego,
podczas oddychania mroźnym powietrzem,
w trakcie infekcji (bakteryjnych, wirusowych) układu oddechowego.
Czynniki zaostrzające objawy astmy to:
kontakt z alergenami
nawracające infekcje układu oddechowego
palenie papierosów
hiperwentylacja wysiłkowa
niektóre leki (np. aspiryna lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, beta-blokery)
niektóre składniki pokarmowe.
Chorzy na astmę oskrzelową skarżą się często na napady duszności i kaszlu (szczególnie po kontakcie z alergenami, po wysiłku lub w nocy), ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech.
Leczenie
Leczenie w astmie oskrzelowej jest ściśle uwarunkowane stopniem ciężkości choroby. Jest to leczenie, którego najważniejszym składnikiem są różnorodne metody leczenia przeciwzapalnego.
W większości metody lecznicze mają charakter objawowy i ze względu na przewlekły charakter choroby zwykle muszą być stosowane systematycznie przez długi czas.
Opanowanie objawów chorobowych określa się mianem kontroli astmy
Zasadnicze znaczenie w procesie leczenia astmy ma unikanie kontaktu z czynnikami wywołującymi napad astmy u chorego (unikanie alergenów, unikanie ekspozycji na mroźne powietrze).
Ponieważ zwykle nie jest to wykonalne, w niektórych, wybranych przypadkach stosuje się leczenie odczulające (desensytyzację), jedną z metod immunoterapii.
W leczeniu napadów astmy stosuje się leki rozkurczające oskrzela, a w długotrwałej, profilaktycznej terapii, leki przeciwzapalne
Obecnie dominującą metodą podawania leków jest metoda wziewna - bezpośrednio do drzewa oskrzelowego.
Ma ona tę istotną zaletę, że minimalizuje negatywne, ogólnoustrojowe działania niepożądane.
Stosowane są inhalatory ciśnieniowe z dozownikiem, inhalatory proszkowe, a niektórzy chorzy wykorzystują metodę podawania leków w nebulizacji.
W ciężkich postaciach choroby niezbędne jest także zastosowanie leków o działaniu ogólnoustrojowym, podawanych w postaci tabletek, iniekcji (zastrzyków) lub kroplówek.
Główne grupy leków o działaniu rozszerzającym oskrzela, stosowane w astmie oskrzelowej, to:
Leki β-mimetyczne - pobudzenie receptorów w oskrzelach powoduje bezpośrednio rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli. Przykłady leków: salbutamol, fenoterol, salmeterol, formeterol, połączenie fenoterolu z bromkiem ipratropium
Pochodne ksantyny - enzymu odpowiedzialnego za rozkładanie cyklicznych nukleotydów. Przykłady leków: teofilina, aminofilina
Leki cholinolityczne - blokują receptory w oskrzelach powodując rozkurcz mięśni oskrzelowych, jeśli skurcz był wywołany pobudzeniem nerwu błędnego, co jest przyczyną napadów astmy u ok. 50% chorych. Przykłady leków: bromek ipratropium, bromek tiotropium
Leki o działaniu przeciwzapalnym:
kortykosterydy podawane w postaci wziewnej, rzadziej w postaci doustnej lub parenteralnej, np. beklometazon, budezonid, flutikazon
stabilizatory komórek tucznych. Zmniejszają wydzielanie mediatorów prozapalnych takich jak histamina, prostaglandyny, interleukina.
Inne leki przeciwastmatyczne:
leki o działaniu antyhistaminowym
leki wykrztuśne i mukolityczne
Poza tym stosuje się niekiedy metody fizykoterapeutyczne, psychoterapię i gimnastykę oddechową.
W skrajnie zaawansowanych przypadkach napadów astmatycznych zachodzi czasem potrzeba wspomagania oddechu respiratorem
Specyficzne postaci astmy oskrzelowej
Astma wysiłkowa: napady duszności występują przede wszystkim lub wyłącznie po wysiłku lub po kilku minutach jego trwania i ustępują wkrótce po jego zaprzestaniu.
Astma aspirynowa: postać astmy, w której ciężkie napady duszności rozwijają się po zażyciu kwasu acetylosalicylowego (aspiryna, polopiryna) lub innego niesterydowego leku przeciwzapalnego.
Astma zawodowa: postać astmy ujawniająca się w wyniku zadziałania szkodliwego czynnika zawodowego u pracownika, który do tej pory był zdrowy. U tych chorych objawy choroby mogą ustępować w dni wolne od pracy, w trakcie urlopu.
Stan astmatyczny: ciężki, przedłużający się napad astmy oskrzelowej, który w części przypadków może stać się bezpośrednim zagrożeniem życia. Zwykle wymaga leczenia w szpitalu, na OIOM-ie
2