 | Pobierz cały dokument poradnictwo2.pedagogika.i.praca.socjalna.doc Rozmiar 102 KB |
PORADNICTWO - pojęcie:
niesienie pomocy za pośrednictwem porady;
zorganizowany system czynności udoskonalających inne działania oraz zbiór prawidłowości regulujących ich przebieg;
udzielanie porad, wskazówek, informacji z pewnego zakresu czy też praktyczna działalność, której celem jest udzielanie rad i wskazówek.
PORADA - pojęcie:
pomoc pedagogiczna, psychologiczna, psychoterapeutyczna i socjalna;
oczekiwana forma pomocy zarówno ze strony radzącego, jak i szukającego pomocy.
Radzący (R) udziela porady - Klient (K) porady oczekuje
Porada składa się z dwóch elementów:
rada - wskazanie sposobu postępowania bez uzasadnienia,
porada - uzasadniony i przemyślany pogląd traktowany jako forma pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
PORADNICTWO JAKO DZIAŁANIE SPOŁECZNE
Podmiotem działania poradniczego jest układ doradca - klient czy radzący - klient. W odniesieniu do problemu, jaki jest rozpatrywany.
DORADCA, RADZĄCY SIĘ, KONSULTANT, EKSPERT - ten, który daje rady, doradza; osoba, która jest w stanie udzielić nam porady.
Typy doradców:
mistyk - doradca, który stoi ponad społecznym nieładem, który chce nieść pomoc polegającą na zrozumieniu sensu życia budowanego przez poszczególne jednostki; przyjmuje, że człowiek kieruje swoim życiem w określonym zakresie. Ważne jest dla niego, aby ludzie odkryli, jaki sens nadają swoim przeżyciom i doświadczeniom. Często odwołuje się do biblii, mitologii, wierzeń.
optymistyczny praktyk - uważa, ze panuje ogólny społeczny nieład, który wywołuje liczne lęki i protesty, dlatego doradca stara się koncentrować na pozytywnych stronach życia. Uważa, że człowiek w niewielkim zakresie wpływa na swój los. Aby oszczędzić ludziom cierpienia „wypiera” przeszłość i koncentruje się na tym, co „tu i teraz”. Uważa, że właściwe jest stosowanie mechanizmów obronnych. Daje klientowi poczucie bezpieczeństwa i akceptacji usypiając przy tym wrażliwość na innych ludzi. Może to doprowadzić do alienacji, społecznej izolacji, czy osamotnienia.
pragmatyk - wnikliwie śledzi i ocenia rzeczywistość. Ceni przede wszystkim chłodne intelektualne kalkulacje i poszukuje skutecznych strategii rozwiązania problemu. Nie interesuje go natura ludzka. Skupia się na odkrywaniu mechanizmów zachowania się ludzi wobec zjawisk zakłócających ich życie i doborze środków własnego działania. Posługuje się głównie rozmową, która służy mu do przekonywania ludzi, budowania kompromisu, stawiania diagnozy. Wychodzi z założenia, że ludzie nie lubią stanów niepewności, szczególnie trwających dłużej, więc stara się podczas jednego spotkania zebrać informacje i postawić diagnozę.
 | Pobierz cały dokument poradnictwo2.pedagogika.i.praca.socjalna.doc rozmiar 102 KB |