Chemia żywności
(0-91) 422 56 22
tel. 091 423 10 61 wew. 283
Chemia żywności zajmuje się fizycznym, chemicznym i biologicznym, składem substancji, przemianami materii w niej zachodzących.
Najważniejsze składniki:
Woda, tłuszcz, cukry, związki mineralne (sole), Ca, Fe, K, Mg, Na, kwasy nukleinowe
Związki organiczne i związki nie organiczne występują w minimalnych ilościach, których obecność w diecie jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu. (jodek potasu zamiast sól(sód) - choroba cywilizacyjna, choroby serca.)
Witaminy, biozwiązki o ogromnym znaczeniu w diecie, towarzyszą większości reakcji chemicznych w życiu, (rozpuszczalne w wodzie i tłuszczach).
|
Komórka roślinna |
Komórka zwierzęca |
Białka |
|
70 % |
Sacharydy i polisacharydy |
70% |
|
Kwas mlekowy |
5% |
10% |
Tłuszcz |
10% |
10% |
Inne (kw. Nukleinowe) |
5% |
10% |
|
|
|
Podział na grupy.
Woda
Białka (aminokwasy),
Tłuszcze (Lipidy),
Cukry (Węglowodany -Sacharydy) - dominująca cześć w produktach, najszybciej dostarcza energie.
Owoce i warzywa - na potrzeby komórki dostarcza najszybciej energii.
Białkowe
Mięso |
Mleko i przetwory |
Jaja |
Tkanka mięśniowa |
80 - 90 % wody |
Białko 11% funkcje enzymatyczne i odpornościowe |
Tkanka łączna |
10 - 20 % suchej masy |
żółtko 17,5% materiał zapasowy |
|
Woda 75% |
w żółtku jest więcej białka niż w białku |
|
Białka 18% |
|
|
Lipidy 3 % |
|
|
Sacharydy 1 % |
|
Azotowe substancje nie białkowe 1,5 % |
decydują o smaku potrawy |
|
Związki nie organiczne sole 1% |
|
|
Największe wahania występują w wodzie i lipidach, w wyniku parowania, bo są cieczami, które parują.
Mleko jest to koloidalny (mleko i tłuszcz) roztwór. Kolor - fale elektromagnetyczne długości widzialnej rozpraszają się na roztworach mleka i dają wrażenie białego koloru.
Białka nasion zbóż
Albuminy
Globuliny nie rozkładają się w wodzie, 60 - 80 % w roztworach alkoholi, alifitychnych i aromatycznych.
Prolaminy
Gluteiny - rozpuszczają się w wodzie w 0,2 % NaOH ( wymywa się do potrzeb pożywienia w dietach - uczulenia na białka)
Sacharydy - skrobia
Zboża |
Rośliny okopowe |
Rośliny strączkowe |
inne |
Pszenica |
Ziemniaki |
Groch |
Miód |
Jęczmień |
|
Fasola |
Orzechy |
Żyto |
|
Bob |
|
Owies |
|
Soja |
|
|
|
Łubin |
|
Skład chemiczny ziarna zboża zależy od - rodzaju, gatunku, odmiany, czasu i warunków wzrostu.
Ziemniaki
Woda 75 %
Skrobia 8 - 29 % - nie są układami koloidalnymi (amyloza + amylopektyna). Różni się od skrobi w pszenicznej i ryżowej. skrobia ryżowa jest najmiesza, największa jest skrobia ziemniaczana.
Sacharydy 2 %
Białko 2 %
Lipidy 0,5 %
Substancje mineralne 1 %
Tłuszcze jadalne.
Widoczne |
Niewidoczne |
masło |
mięso |
margaryna |
ryby |
smalec |
mleko |
oleje |
|
ok. 45 % spożywanego tłuszczu |
ok. 55 % spożywanego tłuszczu |
Fosfolipidy (tłuszcze) są otoczką błon komórkowe.
tłuszcze |
oleje |
roślinne |
zwierzęce |
jadalne |
techniczne |
nasycone |
nienasycone |
nieschnące |
schnące, półschnące |
niemodyfikowane |
modyfikowane |
Pokost to tłuszcz naturalny, po pokryciu artykułu nie dopuszcza powietrza i zapobiega utlenianiu.
Temat: Woda 14. 10.2007r
Średnia ilość wody to 60 - 80 %, reakcje biochemiczne mieć wodę.
Aby doprowadzić wodę od 0 do 100 0 C
40 KJ/mol = 520 kal /g
Ciepło właściwe wody 4184 j/g
Woda stany materii
540 + 100 +80 =720 kal.
Skład izotopowy
1 2 3
H H H
1 1 1
Wodór deutret tryt
Woda ma charakter polarny
↑↓ |
1s2
Gęstość atomowa 1g/cm3 (200C)
Ciepło właściwe Cw = 4,18 J/g * kg jedno z najwyższych
Napięcie powierzchniowe St : 7,2 * 102 N/m wysokie
siły kapilarne.
Lepkość μ = 10-3 N * s /m2 niska
Temperatura topnienia i wrzenia (wyższa niż oczekiwana).
Ciśnienie pary nad roztworem (niskie0
Stała die elektryczna (jedna z najwyższych) ε = 80 (20 0C)
Przewodnictwo cieplne (prawie najwyższym)
Temat: Makro i mikroelementy występujące w żywności. 18.11 2007r.
Związki mineralne:
bioelementy (mikro i makro)
występowanie i znaczenie.
najważniejsze metody analizy, jakościowej i ilościowej.
Makroelementy ponad 50 mg/kg suchej masy tkanek. (budulcowe)
Mikroelementy - pomocnicze.
Składniki balastowe pochodzą z zanieczyszczeń środowiska.
makroelementy |
mikro elementy (stan przejściowy) |
> 50 mg/kg |
|
C, H, Mg, Ca, Mg, P, K, S, Cl, Na |
Fe, Zn, Cu, Mn, Co, Ni, Li, Rb, B Se, F, I |
białka, lipidy, cukry, nukleotydy |
szkodliwe, Cd, Hg, Al., Pb |
układ kostny |
Flora szkodliwa - wpływ na aktywność enzymów hormonów, witamin |
materiał budulcowy |
|
Właściwości pierwiastków i ich funkcje.
- możliwość spalania - funkcja fizykochemiczna.
- rodzaj i trwałość materiału poprzez pierwiastki jonu
- zdolność przenikania
Negatywny wpływ wybranych pierwiastków (biokumulacja)
- z wody (Cd, Cu, Hg, Pb, Sr, Zn)
- gleba ( B, Cd, Cs, Rb, Su, Zn)
- w koncentratach w biolitach (w wyniku procesów geologicznych) Ag, B, Be, Ce, Cr, F, Ge, La, Mo, Pb, Rb, Sc, Sr, Ti, U, V, W, Zn.
- łatwej absorpcji z przewodu pokarmowego (b, Cd, Hg, J, Zn)
- przenikana przez łożysko (Ag, Cd, Cu, Hg, Pb, Zn)
- przenikania przez barierę biologiczną krew - mózg, (B, Hg, Pb)
- tworzenie połączeń koordynacyjnych z białkami (Cd, Hg, Pb, Se)
- zmiana budowy DNA, RNA, (Cd, Co, Cu, Hg, Mn, Ni, Zn)
Wątroba i nerki
Wpływ procesów technologicznych.
Przyczyny strat substancji mineralnych.
- usunięcie tkanki podczas obróbki wstępnej.
- wyciek zawartości z uszkodzonych komórek.
- ekstrakcja rozpuszczalnych składników w wodzie.
- absorpcja jonów przez składnik usuwany.
Przykłady wpływów procesów technologicznych.
- strącenie kazeiny, absorpcja znajdujących się w mleku Zn, Cu, i innych metali.
Temat: procesy technologiczne. 18. 11. 2007r.
Przykład - Chlorek sodu - kiszenie kapusty i wędzenie mięsa.
Badanie składu mineralnego żywności.
- Spalanie (550 0 C ) - zanieczyszczenia
- makro spalanie, utlenianie - stężone kwasy, środki korozyjne - długi czas analizy.
Metody określające jakościowego i ilościowego pierwiastków mineralnych w żywności.
- metody spektrometryczne
- spektrometria emisyjna - fotometria płomieniowa.
- spektrometria absorpcji atomowej (AAS)
Sacharydy.
- estryfikacja
- dehydratacja (odwodnienie)
- redukcja
- utlenianie
- tworzenie kompleksów
Reakcje wiązania glikozowego.
Chemiczne, fizyczne przekształcania polisacharydów.
- depolimeryzacja
- chemiczne metody bez zamiaru depolimeryzacji.
- enzymatyczne przekształcenie sacharydów.
Utlenianie → ketony
→ aldehydy → kwas
Estryfikacja to reakcja chemiczna w wyniku której powstają estry. Najczęściej zachodzi ona pomiędzy kwasami (głównie karboksylowymi) i alkoholami (szerzej: związkami zawierającymi grupę hydroksylową), niemniej możliwe i często stosowane są inne metody syntezy estrów np. z bezwodników czy chlorków kwasowych.
Reakcja estryfikacji z użyciem kwasu i alkoholu, której produktem ubocznym jest woda, jest zazwyczaj reakcją równowagową. Aby zapewnić jej wysoką wydajność należy z układu reakcji usuwać przynajmniej jeden z produktów i jest nim najczęściej woda
Eteryfikacja - reakcja chemiczna, w wyniku której tworzy się wiązanie C-O-C. W odróżnieniu jednak od reakcji estryfikacji żaden z atomów węgla, połączonych wiązaniami pojedynczymi z atomem tlenu, nie zawiera grupy karbonylowej.
Skrobia - węglowodan, polisacharyd roślinny, składający się wyłącznie z merów glukozy, pełniący w roślinach rolę magazynu energii.
(C6H10O5)n n=300-360
Czysta skrobia jest białą, bezpostaciową (nie jest krystaliczna), amorficzną substancją bez smaku i zapachu, nierozpuszczalną w zimnej wodzie. Skrobia hydrolizuje wyłącznie na alfa-D-glukozę, lecz nie jest jednorodnym chemicznie związkiem - składa się w rzeczywistości z dwóch różnych polisacharydów:
nierozgałęzionej amylozy łatwiej rozpuszczalnej w wodzie (ok. 20% naturalnej skrobi)Jest ona wielocukrem - jej cząsteczki składają się z wielu reszt glukozowych połączonych ze sobą atomami tlenu.
rozgałęzionej amylopektyny, z reguły w stosunku ilościowym (ok. 80% naturalnej skrobi); rozgałęzienia powstają dzięki wiązaniom α-1,6-glikozydowym.
Skrobia tworzy roztwory koloidowe. Jednoprocentowy roztwór wodny skrobi jest używany do wykrywania jodu cząsteczkowego, z którym tworzy zabarwienie niebieskie w wyniku wiązania jodu przez amylozę.
W trakcie hydrolizy kwasowej skrobia rozpada się na coraz krótsze łańcuchy polisacharydowe tworząc kolejno:
amylodekstryny (barwiące się z I2 na niebiesko),
erytrodekstryny (barwiące się z I2 na czerwono),
achrodekstryny (niebarwiące się z I2) i
maltozę i glukozę.
Wykryć skrobię można za pomocą płynu Lugola, który selektywnie zabarwia ją na niebiesko.
Skrobia jest najważniejszym polisacharydem zapasowym u roślin, które magazynują go w owocach, nasionach, korzeniach w formie ziaren w liściach, bulwach, rdzeniu łodygi i kłączach. Szczególnie bogate w skrobię są ziarna zbóż i bulwy ziemniaka.
Odkłada się w komórkach roślin w postaci ziaren lub granulek, których wielkość i kształt są charakterystyczne dla poszczególnych gatunków roślin. Ziarna skrobi mają średnicę 2-120 µm, zależnie od pochodzenia mają różne właściwości i wygląd. Rozróżnia się skrobię ziemniaczaną, pszenną, kukurydzianą itp.
Skrobia i niektóre jej pochodne np. estry, produkty degradacji, utlenienia i częściowej hydrolizy) mają zastosowanie w przemyśle włókienniczym, farmaceutycznym, kosmetycznym, papierniczym, tekstylnym oraz do produkcji klejów. Jej wskaźnikiem jest jod zawarty w jodynie.
Metody izolowania i oczyszczania polisacharydów.
- filtracja technologiczne
- wytrącanie
- dializa, ultrafiltracja
- chromatografia cieczą analityczne
- ultrawirowanie
Chemiczne metody izolacji polisacharydów.
- słaba rozpuszczalność wodzie i w większości rozpuszczalników organicznych (skrobia, celuloza)
- odporność wiązań glikozydowych na działanie jonów OH- w podwyższonej temperaturze (białka oraz kwasy nukleinowe ulegają w tych warunkach hydrolizie).
Alginiany - algi brunatne (polisacharydy)
polikwas D - mazurowy - nie żeluje
polikwas L - gularenowy - żeluje
Najważniejsze polisacharydy w oznaczeniu technicznym.
- roślinne - celuloza, skrobia, pektyny, alginiany, karageniany.
- zwierzęce -
Bakteryjne -
Różnice budowy
Stopień hydrolizy (dekstran, skrobia, celuloza)
Charakter chemiczny (-OH, -COO, -SO, -NH3)
Homo
Różnica
Łańcuchy polisacharydów mogą oddziaływać z innymi cząsteczkami (np. amylazą)
Struktura morfologiczna ma różną budowę.
Temat: Proces żelowania polisacharydów. 15. 12. 2007r.
(Na, K, Ca2 )0
kationy metali
Roztwór ogrzewanie żel
Ogrzewanie chłodzenie Kationy metali
( Na+, K+, Ca+ )0
Heliksy
Lipidy
Lipidy to związki organiczne o różnej budowie, których łączy kilka ważnych fizykochemicznych cech. Jedną z nich jest to, że nie rozpuszczają się w wodzie a rozpuszczają się w rozpuszczalnikach organicznych typu benzen, eter, chloroform, mieszaninie chloroform - metanol.
Tłuszcze - estry gliceryny i wyższych kwasów tłuszczowych.
Funkcje lipidów;
Energetyczne funkcja paliwa komórkowego biochemicznego (wolne kwasy tłuszczowe WKT)
Składniki strukturalne błon komórkowych i osłona narządów wewnętrznych (fosfolipidy FL, cholesterol)
Rozpuszczalnik witamin A D E K
Lipidy proste
Do tej grupy tłuszczów zaliczamy te, które spożywamy w pokarmach pod postacią masła, smalcu czy też jako oleje roślinne. Gdy w skład tłuszczów wchodzą kwasy nasycone, wówczas tłuszcze występują w stanie stałym. Gdy w tłuszczach przeważają kwasy nienasycone, wówczas występują one w stanie ciekłym, w postaci oleju (np. olej rzepakowy, lniany, słonecznikowy, sojowy, itp.).
Tłuszcze, które spożywamy w różnej postaci są mieszaniną różnych tłuszczów w których proste łańcuchy zawierają do osiemnastu atomów węgla.
Przykłady:
Smalec zawiera:
kwasy nasycone odpowiednio do ilości atomów węgla C14 -1%, C16 - 25-30%, C18 - 12-16%,
kwasy nienasycone odpowiednio do ilości atomów węgla C16 - 2-5%, C18 - 44-59%
Olej sojowy:
kwasy nasycone odpowiednio do ilości atomów węgla C14 - 0,3%, C16 - 7-11%, C18 - 2-5%,
kwasy nienasycone odpowiednio do ilości atomów węgla C16 - 0-1%, C18 - 72-94%
Najważniejszymi kwasami tłuszczowymi wchodzącymi w skład glicerydów o charakterze nasyconym są:
Kwas masłowy
kwas palmitynowy CH3(CH2)14COOH
kwas stearynowy CH3(CH2)16COOH
Kwasy te wystepują we wszystkich spożywanych tłuszczach.
Najważniejszymi kwasami tłuszczowymi wchodzącymi w skład glicerydów o charakterze nienasyconym są:
kwas oleinowy CH3(CH2)7CH=CH(CH2)7COOH
kwas linolowy CH3(CH2)4CH=CHCH2CH=CH(CH2)7COOH
kwas linolenowy CH3CH2CH=CHCH2CH=CHCH2CH=CH(CH2)7COOH
Tłuszcze właściwe są estrami gliceryny i kwasów tłuszczowych. Im
W zależności od tego ile reszt kwasowych wiąże się z grupami OH gliceryny, tłuszcze właściwie dzielimy na mono-, dwu- lub trójglicerydy.
Przykład: reakcja kwasu palmitynowego z gliceryną. Produktem jest trójgliceryd
W reakcji z gliceryną może brać udział większa liczba różnych kwasów tłuszczowych (maksymalnie trzy, czyli tyle ile grup hydroksylowych posiada gliceryna). Powstają wtedy tłuszcze posiadające w cząsteczce różne kwasy tłuszczowe (np. 1-palmityno-2-stearyno-3-oleino-trójgliceryd)
Rozpatrując budowę cząsteczek tłuszczów warto zwrócic uwagę na cząsteczki w których wystepują nienasycone kwasy tłuszczowe. Konfiguracja wokół wiązań podwójnych w cząsteczkach tych kwasów jest zawsze cis albo trans. Przykładem są podstawowe nienasycone kwasy tłuszczowe, tj. oleinowy, linolowy, linolenowy, w których występuje tylko konfiguracja cis.
Akademia Rolnicza - Chemia żywności 2007r.
8
1p
0n
1p
0n
1p
1n
Złożone
Gliceryna + kwas tłuszczowy i dodatkowe grupy
Hydrolizujące
(rozpuszczają się na czynniki pierwsze)
Niehydrolizujące
(nie rozpadają się na czynnik pierwsze)
Podział lipidów
Proste
Estry kw. tłuszczowych i alkoholi
Kw. Karboksylowe
Kwasy tłuszczowe Alkohole o długich łańcuchach węglowych i węglowodorowych
Izoprenowe
(sterole)
Fosfolipidy
( alkohol, tłuszcz + reszta kw. fosforowego)
(Kwas fosfatydowy)
Błony komórkowe
Glikolipidy alkohol, kwas tłuszczowy i cukier)
Woski
(Estry Alkoholu o długich łańcuchach węglowodorowych i kw. tłuszczowy
Tłuszcze właściwe (Glicerydy)
(Estry glicerolu i wyższych kw.
Tłuszczowych)