ŚRODKI PRZECIWZAPALNE
ZAPALENIE - To miejscowa odpowiedź ustroju na bodziec zapaleniotwórczy. Odczyn zapalny jest próbą obrony organizmu przed czynnikiem szkodliwym. To ogólne określenie zespołu objawów chorobowych i zmian morfologicznych polegających na miejscowym odczynie tkanek wywołanym przez działanie czynnika szkodliwego.
PRZYCZYNY ZAPALENIA
Uraz mechaniczny, Czynniki chemiczne egzogenne (kwasy, zasady) i endogenne, Czynniki fizyczne, np. promieniowanie nadfioletowe, Ciała obce, Czynniki biologiczne takie jak wirusy, bakterie, grzyby, tkanka martwicza.
OBJAWY ZAPALENIA
Miejscowe: Zaczerwienienie, Obrzęk, Wzrost temperatury, Ból, Upośledzenie czynności narządu zmienionego zapalnie
Ogólne: Podwyższona temperatura ciała, Wzrost poziomu leukocytów, Podwyższone OB.
Przebieg procesu zapalnego
Można podzielić na trzy okresy: Uszkodzenie tkanek, Powstanie wysięku surowiczego i ropnego, Cofanie się objawów chorobowych i zakończenie procesu zapalnego.
RODZAJE ZABIEGÓW PRZECIWZAPALNYCH
Zimno suche i wilgotne, Ciepło suche i wilgotne, Środki bodźcowe.
LECZENIE ZIMNEM:
Polega na obniżeniu temperatury tkanek, W zależności od rodzaju zastosowanej metody, oziębienie tkanek zachodzi
drogą przewodzenia lub przenoszenia ich energii cieplnej do użytego w danej metodzie środowiska oziębiającego o odpowiednio niskiej temperaturze, Zabiegi lecznicze z wykorzystaniem niskich temperatur dzieli się na miejscowe i ogólne.
Celem zabiegów miejscowych jest obniżenie temperatury skóry i tkanek położonych głębiej, w zabiegach ogólnych zaś oziębienie całego ustroju ze wszystkimi następstwami fizjologicznymi.
Intensywność zabiegów zależy od: temperatury, od przyjętego w danej metodzie sposobu oziębiania powierzchni ciała, czasu trwania.
Wpływ zimna na organizm:
Reakcje ustroju na zimno można podzielić na ogólne i miejscowe.
Ich rodzaj zależy od tego czy zimno działa miejscowo czy też na całą powierzchnie ciała.
Nasilenie odczynów i charakter zależą od różnicy między
temperaturą ciała a temperaturą stosowanego bodźca zimnego.
Zimno w organizmie powoduje:
Skurcz naczyń krwionośnych skóry i tkanki podskórnej, ·co powoduje zmniejszenie przepływu krwi oraz ograniczenie oddawania ciepła otoczeniu
Zwolnienie i pogłębienie oddechu
Wzmożenie czynności wydzielniczej nerek
Zmniejszenie lub zahamowanie wydalania potu.
Krótkotrwałe zabiegi zimne powodują (I faza):
Zmniejszenie przemiany materii miejscowej i zwiększenie w części rdzeniowej, Skurcz naczyń krwionośnych skóry i tkanki podskórnej - przemieszczenie krwi do głębszych tkanek, Zwiększenie ciśnienia tętniczego i żylnego, Zwiększenie napięcia mięśni i zmniejszenie przewodnictwa nerwowego.
ZIMNE ZABIEGI MIEJSCOWE: Do najczęściej wykonywanych zaliczamy: Zimne okłady lub zawijania, (z pomocą chust oziębionych, worków gumowych, termożeli), Oziębienie przy użyciu gazów chłodzących.
Inne zabiegi miejscowe: WSKAZANIA
1) CHORBY NARZĄDU RUCHU
Stany po urazach i przeciążeniach
Obrzęk po złamaniach kości oraz zwichnięciach i skręceniach stawów
Ostre zapalenie tkanek miękkich okołostawowych
2) CHOROBY GOŚCCOWE
RZS w okresie ostrym, Artropatia łuszczycowa, Stany bólowe w przebiegu choroby. Zwyrodnieniowej,
Zespoły zapaleń okołostawowych w okresie ostrym, Ostra postać dny moczanowej.
3) CHOROBY UKŁADU NERWOWEGO
Nerwobóle nerwów obwodowych oraz zespoły bólowe rwy kulszowej i ramiennej w okresie ostrym
Stany wzmożonego napięcia mięśni
PRZECIWWSKAZANIA
Stany nadwrażliwości na zimno, Choroby, w których zimno jest czynnikiem wywoławczym (zespół Raynauda), Zespół Sudecka, Zmiany skórne popromienne, Zapalenie miedniczek nerkowych,
Zapalenie pęcherza moczowego, Stany wyniszczenia i osłabienia, Odmroziny, Zespoły ciasnoty przedziałów powięziowych.
ZIMNO SUCHE
Stosowane w miejscu przebiegu dużych tętnic: w pachwinach, pod pachami, na szyi, na brzuchu,
Zimno suche powoduje:
Zwężenie powierzchownych naczyń krwionośnych, tym samym zmniejsza przepływ krwi i tamuje krwawienia, zmniejszenie przemiany materii (w razie zapalenia),
Złagodzenie bólu (w razie stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia), schłodzenie skóry w miejscu stosowania, obniżenie temperatury ciała (wysoka gorączka), hamuje rozwój stanu zapalnego, zmniejsza obrzęki pourazowe lub pooperacyjne.
Zimno suche stosowane jest przy krwiakach, bólach głowy, w zapobieganiu i leczeniu zakrzepicy, w zapobieganiu wysiękom i obrzękom, np. przy ukąszeniu przez owady
Zimno suche stosuje się w postaci: worka z lodem, kompresów żelowych.
Worek z lodem/kompres żelowy
Jest zabiegiem terapeutycznym polegającym na stosowaniu zimna suchego na małe powierzchnie ciała. Najlepsze wyniki uzyskuje się stosując worek z lodem przez 30-60 minut z godzinną przerwą
Wskazania do stosowania u pacjenta worka z lodem: Krwawienie wewnętrzne, np. po porodzie, Stłuczenia, Świeże urazy, Stany zapalne, Bóle głowy, Stany zapalne jamy brzusznej, Gorączka, Bóle menstruacyjne.
Przeciwwskazania do stosowania worka z lodem: Odmrożenia, Tętnicze zaburzenia dopływu krwi,
Niebezpieczeństwa podczas stosowania worka z lodem: Wychłodzenie, odmrożenie, Podrażnienie skóry.
Stosowanie worka z lodem
Czynności przygotowawcze: Przygotowanie osoby stosującej worek: Zapoznanie się ze zleceniem lekarskim lub własna ocena stanu pacjenta, Zebranie wywiadu od pacjenta na temat tolerancji na zimno, Higieniczne mycie rąk, Przygotowanie materiału, sprzętu, otoczenia: Przygotowanie zestawu: worek na lód, kostki lodu lub kompres żelowy uprzednio schłodzony w zamrażalniku, pokrowiec na worek z lodem lub na kompres, Przygotowanie otoczenia: zamknięcie okien i drzwi, podwyższenie temperatury w pokoju, zapewnienie spokoju, dostarczenie dodatkowego koca. Przygotowanie pacjenta: Poinformowanie o celu, istocie i przebiegu zabiegu, Uzyskanie zgody pacjenta na wykonanie zabiegu, Zachęcenie do oddania moczu przed zabiegiem, odprężenia się, unikania gwałtownych ruchów. Poinformowanie pacjenta:, Iż podczas zabiegu jego aktywność ruchowa będzie ograniczona w związku z tym powinien on pozałatwiać wszystkie sprawy wiążące się z wychodzeniem poza łóżko, O niebezpieczeństwach związanych z zabiegiem, O konieczności zgłaszania wszelkich niepokojących objawów.
Czynności właściwe: Sprawdzenie tożsamości pacjenta, Ułożenie pacjenta w pozycji zapewniającej komfort uzależnionej od miejsca zastosowania worka z lodem, Wypełnienie worka z kostkami lodu, tak by pozwolił się dowolnie modelować (ok. ½ lub 2/3 objętości), Usunięcie powietrza z worka przez ucisk z góry na worek ułożony na twardym podłożu, Sprawdzenie szczelności korka worka na lód, Włożenie worka do pokrowca, Ułożenie worka na leczonym miejscu, Kontrolowanie przebiegu zabiegu przez usuwanie roztopionej wody tak, aby w worku stale był tylko lód, a w przypadku stosowania kompresu żelowego- stopnia jego ocieplenia, Uzupełnienie worka kostkami lodu w zależności od potrzeby lub wymiana kompresu żelowego na świeży, Zakończenie zabiegu- usunięcie worka z lodem z miejsca leczonego i dokładna ocena skóry w miejscu wykonania zabiegu,
Czynności końcowe: Uporządkowanie materiału, sprzętu, otoczenia: Uporządkowanie sprzętu po zabiegu, Przeznaczenie do prania pokrowca na worek z lodem.
Postępowanie z pacjentem: Pielęgnacja skóry pacjenta w zależności od oceny jej stanu
Czynności końcowe: Higieniczne mycie rąk, Udokumentowanie zabiegu
ZIMNO WILGOTNE
OKŁAD CHŁODZĄCY- miejscowe stosowanie zimna wilgotnego na małe powierzchnie ciała. Utrzymując stale niską temperaturę wywiera działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe, zmniejsza obrzęk i przekrwienie tkanek. Zakładany jest na czas nie dłuższy niż 15- 20 minut, w razie konieczności może być powtórzony po upływie 2-3 godzin
Cele stosowania okładu chłodzącego u pacjentów:
Obniżenie temperatury ciała, Obniżenie aktywności metabolicznej tkanek, Zahamowanie krwawienia, Zapobieganie krwawieniom, Hamowanie procesu zapalnego, ropnego, Zmniejszenie aktywności drobnoustrojów we wszystkich okresach inkubacji, Zapobieganie i ograniczanie obrzęku, Zmniejszenie przekrwienia tkanek, Działanie przeciwbólowe.
Wskazania do wykonania okładu chłodzącego: Umiejscowione ostre stany zapalne, Stłuczenia mięśni, ścięgien, stawów, Urazy, Krwawienia i krwotoki, Obrzęk, Gorączka,
Stosowanie okładu chłodzącego
Czynności przygotowawcze
Przygotowanie pielęgniarki: Zapoznanie się ze zleceniem lekarskim lub własna ocena stanu pacjenta, Zebranie wywiadu od pacjenta na temat tolerancji na zimno, Higieniczne mycie rąk, Założenie rękawiczek jednorazowego użytku
Przygotowanie materiału, sprzętu, otoczenia: Przygotowanie zestawu: 2 warstwy tkaniny dobrze wchłaniające wodę, miednica z wodą chłodną lub zimną z kostkami lodu, podkład ochronny na łóżko, rękawiczki jednorazowego użytku
Przygotowanie otoczenia: zamknięcie okien i drzwi, podwyższenie temperatury w pokoju, zaopatrzenie w dodatkowy koc
Przygotowanie pacjenta
II. Czynności właściwe:
Sprawdzenie tożsamości pacjenta, Ułożenie pacjenta w pozycji w zależności od miejsca stosowania okładu i preferencji pacjenta, Okrycie pacjenta dodatkowym kocem, Zabezpieczenie łóżka przed zamoczeniem, Odsłonięcie miejsca stosowania okładu, Przymierzenie tkaniny na leczoną część ciała, Zamoczenie obu przygotowanych tkanin, Odciśnięcie jednej z tkanin z nadmiaru wody, Przyłożenie jej na leczonym miejscu, Zastąpienie po 2-3 minutach tejże warstwy tkaniny uprzednio odciśniętą drugą warstwą tkaniny z miski, Zmienianie tkanin do czasu ukończenia zabiegu, Osuszenie skóry po zabiegu, Osłonięcie miejsca leczonego, Obserwowanie reakcji pacjenta na prowadzoną terapię przez cały czas trwania zabiegu.
III. Czynności końcowe:
Uporządkowanie materiału, sprzętu, otoczenia: Uporządkowanie przyborów po zabiegu,
Przeznaczenie rękawiczek jednorazowego użytku do utylizacji, Dezynfekcja miski i podkładu ochronnego; tkaninę należy przeznaczyć do prania, Postępowanie z pacjentem: Obserwowanie reakcji pacjenta na prowadzoną terapię i po jej zakończenie, Czynności końcowe: Higieniczne mycie rąk, Udokumentowanie zabiegu
OKŁAD WYSYCHAJĄCY Zabieg terapeutyczny polegający na stosowaniu zimna wilgotnego na małe powierzchnie ciała, wywołujący odczyn naczyniowy skóry. Działa rozgrzewająco i uspokajająco. Stosuje się go:
Na klatkę piersiową w nerwobólach, przewlekłym nieżycie oskrzeli, zapaleniu płuc, opłucnej, grypie, astmie oskrzelowej, na tułów lub tylko na brzuch ułatwia wchłonięcie wysięków zapalnych w obrębie jamy brzusznej i miednicy mniejszej. Wykorzystywany jest też w kamicy nerkowej, wątrobowej, bolesnym miesiączkowaniu, na krocze i narządy płciowe w hemoroidach
Okład obniża temperaturę ciała pacjenta o około 1˘ŞC w czasie 2-3 godzin
Cele stosowania okładu wysychającego
Działanie przeciwbólowe i uspokajające, Obniżenie temperatury ciała, Zahamowanie procesu zapalnego, Obniżenie napięcia mięśni.
Stosowanie okładu wysychającego
Czynności przygotowawcze
Przygotowanie pielęgniarki: Zapoznanie się ze zleceniem lekarskim lub własna ocena stanu pacjenta, Zebranie wywiadu od pacjenta na temat tolerancji na zimno, Higieniczne mycie rąk, Założenie rękawiczek jednorazowego użytku
Przygotowanie materiału, sprzętu, otoczenia:
Przygotowanie zestawu: warstwa tkaniny- lniana lub bawełniana, dobrze wchłaniająca wodę, warstwa tkaniny flanelowa lub z wełny, większa od warstwy lnianej lub bawełnianej, woda chłodna, dodatki według zlecenia, np. spirytus, rękawiczki jednorazowego użytku, bandaż
Przygotowanie otoczenia: zamknięcie okien i drzwi, podwyższenie temperatury w pokoju, zaopatrzenie w dodatkowy koc
Przygotowanie pacjenta: Poinformowanie o celu i istocie zabiegu, Uzyskanie zgody pacjenta na wykonanie zabiegu, Zaplanowanie czasu wykonania okładu, Wyjaśnienie, iż w pierwszej chwili pacjent będzie odczuwał nieprzyjemne zimno, które po kilku chwilach ustąpi, wyjaśnienie mechanizmu efektu „gęsiej skórki”, Zachęcenie do odprężenia się, zrelaksowania, Pouczenie o unikaniu gwałtownych ruchów w czasie zabiegu, Poinformowanie o konieczności: oddania moczu przed zabiegiem, zgłaszania niepokojących objawów występujących podczas zabiegu,
II. Czynności właściwe: Sprawdzenie tożsamości pacjenta, Ułożenie pacjenta w pozycji w zależności od miejsca stosowania okładu i preferencji pacjenta, Okrycie pacjenta dodatkowym kocem, Odsłonięcie miejsca stosowania okładu, Przyłożenie na okolicę leczoną pierwszej warstwy- tkaniny mokrej, dokładnie odciśniętej z nadmiaru wody, wygładzonej, Przyłożenie drugiej warstwy- tkaniny suchej pokrywającej całkowicie mokrą i wystającą ponad jej brzegi o około 2cm z każdej strony, Luźne przymocowanie okładu bandażem, Ułożenie dzwonka alarmowego w zasięgu ręki pacjenta, Zakończenie stosowania okładu po wyschnięciu warstwy mokrej (około 2-3 godziny) lub powtórzenie zabiegu, Obserwacja reakcji pacjenta na zabieg (skóra powinna być sucha i chłodna po ściągnięciu okładu, a warstwa mokra okładu sucha i zimna),
III. Czynności końcowe
Uporządkowanie materiału, sprzętu, otoczenia: Uporządkowanie sprzętu po zabiegu, Przeznaczenie rękawiczek jednorazowego użytku do utylizacji, Tkaninę należy przeznaczyć do prania.
Postępowanie z pacjentem: Pielęgnowanie skóry po zabiegu- osuszenie i natłuszczenie
Czynności końcowe: Higieniczne mycie rąk, Udokumentowanie zabiegu.
WPŁYW CIEPŁA NA ORGANIZM:
Wpływ bodźców cieplnych na organizm zależy od następujących czynników:
Natężenia bodźca tzn.: różnicy między temperaturą bodźca a temperaturą organizmu, Okoliczności fizycznych towarzyszących oddziaływaniu ciepła, Możliwości termoregulacyjnych ustroju, Czasu działania bodźca w czasie, Powierzchni ciała, na którą działa bodziec, Zmiany natężenia bodźca w czasie.
Jednym z podstawowych odczynów organizmu na ciepło jest odczyn ze strony naczyń krwionośnych. Zachowanie się naczyń krwionośnych pod wpływem ciepła określa prawo Dastre Morata:
Bodźce termiczne działając na duże powierzchnie skóry, powodują przeciwne do naczyń skóry zachowanie się dużych naczyń klatki piersiowej i jamy brzusznej. Naczynia nerek, śledziony i mózgu wykazują odczyn taki sam jak naczynia skóry.
Zgodnie, zatem z tym prawem, jeśli naczynia krwionośne skóry ulegają pod wpływem ciepła rozszerzeniu, to duże naczynia klatki piersiowej i jamy brzusznej ulegają zwężeniu; jeśli zaś naczynia krwionośne skóry ulegną pod wpływem zimna zwężeniu, to duże naczynia klatki piersiowej i jamy brzusznej rozszerzają się.
Odczyn miejscowy: polega na rozszerzeniu naczyń limfatycznych i krwionośnych, powodując zwiększony przepływ krwi w miejscu działania energii cieplnej.
Rumień cieplny, jest nieregularnym, plamistym, zgodnym z układem naczyń zaczerwienieniem skóry. Pojawia się w kilka minut od zadziałania bodźca i utrzymuje się 1 - 2 godz. po zabiegu.
Zaczerwienienie skóry przekracza pole działania bodźca, po zabiegu znika bez pozostawienia śladu.
NIEPOŻĄDANE DZIAŁANIE CIEPŁA Wydalanie z potem dużej ilości wody, chlorku sodu i innych substancji mineralnych może prowadzić do odwodnienia
WSKAZANIA DO STOSOWANIA CIEPŁA Choroby układu krążenia - choroba Raynauda, Choroby przemiany materii - otyłość, Choroby układu moczowego - zapalenia pęcherza moczowego
PRZECIWWSKAZANIA DO STOSOWANIA CIEPŁA
PRZECIWWSKAZANIA Z OGÓLNEGO STANU ZDROWIA
CIEPŁO SUCHE Ma zastosowanie między innymi w postaci termoforów, ciepłych kompresów żelowych, poduszek elektrycznych. cel stosowania ciepła suchego: Przyśpieszenie gojenia się ran, Poprawa miejscowego krążenia, Złagodzenie bólu, Ustąpienie skurczów mięśni, Ocieplenie całego ciała
Największe nasilenie działania ciepła suchego następuje po upływie 20-30 minut. Termoforu/ kompresu żelowego nie powinno stosować się dłużej niż 1 godzinę. W czasie tego zabiegu może wystąpić nieznaczny wzrost tętna, pogłębienie oddechu, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, wzmożone wydzielanie potu.
Wskazania do zastosowania termoforu/kompresu żelowego: Bolesne miesiączki, Kolka jelitowa, Bóle mięśniowe, Wzdęcia, Przykurcze, Nerwobóle, Oziębienie,
Przeciwwskazania do stosowania termoforu/ ciepłego kompresu żelowego: Krwotoki, Ostre stany zapalne grożące perforacją, np. ostre zapalenie wyrostka robaczkowego, Oparzenia.
Zagrożenia podczas stosowania termoforu/ kompresu żelowego: Oparzenie, Podrażnienie skóry
Ciepło należy stosować ostrożnie u osób nieprzytomnych i osób z zaburzeniami czucia. stosowanie termoforu/kompresu żelowego czynności przygotowawcze: Przygotowanie pielęgniarki: Zapoznanie się ze zleceniem lekarskim lub własna ocena stanu pacjenta, Zebranie wywiadu od pacjenta na temat wrażliwości na ciepło, Higieniczne mycie rąk, Założenie rękawiczek jednorazowego użytku. Przygotowanie materiału, sprzętu, otoczenia: Przygotowanie zestawu: termofor lub kompres żelowy wcześniej ogrzany w ok. 2, 5l wody o temperaturze 70-80˘ŞC przez 7-10 minut, pokrowiec na kompres lub termofor, gorąca woda do termoforu o temperaturze ok. 50-70˘ŞC, Przygotowanie pacjenta: Poinformowanie o celu, istocie i przebiegu zabiegu, Uzyskanie zgody pacjenta na wykonanie zabiegu, Zachęcenie do odprężenia się, zrelaksowania, oddania moczu przed zabiegiem, Poinformowanie:, Iż podczas zabiegu aktywność ruchowa pacjenta będzie ograniczona- do konieczności pozostawania w łóżku, O niebezpieczeństwach związanych z zastosowaniem termoforu, O konieczności zgłaszania wszelkich niepokojących objawów.
Czynności właściwe: Sprawdzenie tożsamości pacjenta, Ułożenie pacjenta w pozycji zapewniającej komfort i bezpieczeństwo, uzależnionej od miejsca zastosowania termoforu/kompresu żelowego
W przypadku stosowania termoforu: Napełnienie termoforu do połowy gorącą wodą, Usunięcie z niego powietrza, Staranne zakręcenie termoforu, Sprawdzenie szczelności korka, W przypadku stosowania kompresu żelowego, Wcześniejsze ogrzanie w ok. 2, 5 l wody o temperaturze 70-80˘ŞC przez 7-10 minut, Włożenie termoforu/kompresu żelowego do pokrowca, Ułożenie termoforu/kompresu żelowego na leczonym miejscu, Kontrolowanie stanu pacjenta i przebiegu zabiegu: temperatury wody w termoforze lub stopnia oziębienia kompresu, Zakończenie zabiegu- usunięcie termoforu/kompresu żelowego.
III. Czynności końcowe
Uporządkowanie materiału, sprzętu, otoczenia: Uporządkowanie sprzętu po zabiegu, Przeznaczenie rękawiczek jednorazowego użytku do utylizacji, Przeznaczenie pokrowca na termofor do prania.
Postępowanie z pacjentem: Ocena stanu ogólnego i wnikliwa ocena stanu skóry leczonego miejsca, Edukacja pacjenta w zakresie pielęgnacji skóry po zabiegu.
Czynności końcowe: Higieniczne mycie rak, Udokumentowanie zabiegu
CIEPŁO WILGOTNE
To przede wszystkim okłady rozgrzewające pod ceratką i ciepłe kąpiele.
Ciepło wilgotne stosujemy u pacjenta w celu: Zwiększenia odporności komórek, Zmniejszenia bólu, Zmniejszenia napięcia mięśni, Pobudzenia czynności jelit, Przyspieszenia powstania ropy, Przerwania procesu zapalnego, Rozszerzenia naczyń krwionośnych i chłonnych, Zwiększenia przepuszczalności naczyń włosowatych, Ułatwienia przenikania leukocytów do przestrzeni okołonaczyniowej, Przyspieszenia przemiany materii.
OKŁAD ROZGRZEWAJĄCY
Jest zabiegiem terapeutycznym polegającym na miejscowym stosowaniu ciepła wilgotnego na małe powierzchnie ciała. Okład rozgrzewający składa się z trzech warstw: wilgotnej, ceratki i suchej. Warstwa mokra swą wilgotność utrzymuje od 6 do 8 godzin i tyle też czasu okład powinien być utrzymywany na leczonym miejscu
Wskazania do stosowania okładu rozgrzewającego: Stany zapalne żył, Zrosty po wstrzyknięciach, Zakrzepowe zapalenie żył, Czyraki, zastrzały, ropowice, Angina, Stany zapalne ucha środkowego, Zapalenie płuc i oskrzeli, jeśli temperatura ciała nie przekracza 38˘ŞC.
Nie należy stosować okładu rozgrzewającego w początkowym okresie urazu, u pacjentów z chorobą nowotworową, u pacjentów po zażyciu środków uspokajających, u chorych niespokojnych, pobudzonych
Należy obserwować podczas stosowania okładu rozgrzewającego: dzieci, osoby starsze, nieprzytomnych, pacjentów z niewydolnością krążenia, nadwrażliwych na ciepło, z zaburzeniami czucia
Ostrożnie stosować okłady rozgrzewające w przypadku niewyjaśnionych dolegliwości brzusznych
Stosowanie okładu rozgrzewającego
Czynności przygotowawcze
Przygotowanie pielęgniarki: Zapoznanie się ze zleceniem lekarskim lub własna ocena stanu pacjenta, Zebranie wywiadu od pacjenta na temat wrażliwości na ciepło, Higieniczne mycie rąk, Założenie rękawiczek jednorazowego użytku,
Przygotowanie materiału, sprzętu, otoczenia: Przygotowanie zestawu: wata, ceratka o 2cm większa od waty, warstwa ligniny o 2cm większa z każdej strony od ceratki, woda chłodna lub letnia o temperaturze ciała (w zależności od zlecenia), dodatki według zleceń, np. Altacet, roztwór ichtiolu, spirytus, bandaż, rękawiczki jednorazowego użytku, Przygotowanie otoczenia: zamknięcie okien i drzwi oraz zapewnienie spokoju
Przygotowanie pacjenta: Poinformowanie pacjenta o celu, istocie i przebiegu zabiegu, Uzyskanie zgody na wykonanie zabiegu, Zwrócenie uwagi na ścisłe przestrzeganie czasu trwania okładu.
Poinformowanie:, Że podczas zabiegu aktywność ruchowa pacjenta będzie ograniczona- do konieczności pozostawania w łóżku, O konieczności zgłaszania niepokojących objawów
II. Czynności właściwe: Sprawdzenie tożsamości pacjenta, Ułożenie pacjenta w pozycji zapewniającej bezpieczeństwo i wygodę, zależnej od miejsca stosowania okładu, Odsłonięcie leczonej okolicy, Posmarowanie miejsca założenia okładu wazeliną, Przyłożenie warstwy mokrej (dokładnie odciśniętej i wygładzonej) na leczoną okolicę, Położenie na warstwie mokrej przygotowanej ceratki, Położenie na ceratce warstwy suchej (wszystkie warstwy muszą do siebie szczelnie przylegać), Przymocowanie okładu, np. bandażem, Ułożenie w zasięgu ręki pacjenta dzwonka alarmowego, Usunięcie warstwy mokrej i ceratki (po upływie 6-8 godzin) warstwa mokra i skóra po zabiegu powinny być wilgotne i ciepłe, Pozostawienie na ok. 30 minut suchej warstwy okładu, Usunięcie warstwy suchej okładu lub powtórzenie okładu, Pielęgnacja skóry Po okładzie w zależności od oceny jej stanu.
III. Czynności końcowe: Uporządkowanie materiału, sprzętu, otoczenia: Uporządkowanie sprzętu po zabiegu, Postępowanie z pacjentem: Edukacja pacjenta w zakresie pielęgnowania skóry po okładzie- natłuszczanie, Czynności końcowe: Higieniczne mycie rąk, Udokumentowanie zabiegu.