Szukamy funkcji postaci: ![]()
.
Parametry funkcji należy tak dobrać, aby różnica między wartościami rzeczywistymi,
a teoretycznymi była możliwie najmniejsza, czyli:
![]()
Obliczamy pierwsze pochodne i mamy układ równań:
![]()
![]()
gdzie ![]()
oraz ![]()
oznaczają odpowiednio czas oraz osiadanie gruntu.
Układ równań ręcznie jest nie do rozwiązania. Posługujemy się komputerem.
Dla Pkt1 otrzymujemy: ![]()
oraz ![]()
.
Wobec tego funkcja jest postaci: ![]()
Analizując wykres można powiedzieć, iż grunt już przestał osiadać. Współczynnik determinacji wynosi 93,64%.
Szacujemy wielkość osiadania gruntu po 4 latach (1460 dni) oraz 5 latach (1825 dni).
![]()
![]()
Dla Pkt1 otrzymujemy: ![]()
oraz ![]()
.
Wobec tego funkcja jest postaci: ![]()
Analizując wykres można powiedzieć, iż grunt już przestał osiadać, jednak patrząc na wartości rzeczywiste, grunt powinien jeszcze jakiś czas osiadać. Współczynnik determinacji wynosi 96,74%.
Szacujemy wielkość osiadania gruntu po 4 latach (1460 dni) oraz 5 latach (1825 dni).
![]()
![]()