Kolana koślawe (genu valgum). W tej wadzie oś podudzia tworzy z osią uda kąt otwarty na zewnątrz, tzn. odcinek obwodowy jakim jest podudzie znajduje się w odwiedzeniu.

Koślawość mierzy się w stopniach lub ocenia się rozstępem między kostkami przyśrodkowymi, mierzonym taśmą centymetrową przy zwartych i wyprostowanych kolanach. Za koślawość fizjologiczną uważa się odchylenie od osi nie większe niż 10°-15° lub rozstęp wynoszący 4-5 cm.

Wyróżniamy koślawość: wrodzoną, pokrzywiczą, pourazową, porażenną oraz statyczną wynikająca z przeciążenia kończyn dolnych.

Zmiany mięśniowo-więzadłowe polegają na rozciągnięciu:

- więzadła pobocznego piszczelowego, -mięśni: półścięgnistego, półbłoniastego, krawieckiego, głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego

skróceniu: -więzadła pobocznego strzałkowego,- pasma biodrowo-piszczelowego oraz mięśnia dwugłowego uda.

Terapia.

Celem ćwiczeń korekcyjnych jest wzmocnienie głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego, mięśnia krawieckiego, smukłego, półścięgnistego, półbłoniastego i pasma biodrowo-piszczelowego. Ponadto ważna role odgrywa nauka poprawnego stania i chodu stosuje się także ćwiczenia redresyjne.

W okresie bólowym stosujemy zabiegi przeciwbólowe np. jonoforeza, magnetronik, tens, ultradźwięki.

W przypadku koślawości niewielkiego stopnia stosuje się ćwiczenia korekcyjne i obcas Thomasa ( podwyższenie obcasa w butach od strony wewnętrznej).W bardziej zaawansowanych-aparaty ortopedyczne odciążające nasady zewnętrzne stawu kolanowego lub szyny redresujące do stosowania na noc, w przypadku nieskuteczności powyższego leczenia u dzieci do lat 6 zabiegi operacyjne.

Kolano koślawe wyklucza możliwość uprawiania sportów przeciążających w sposób długotrwały kończyny dolne. Zaleca się pływanie stwarzające warunki pracy mięśni nóg w odciążeniu.

---