polityka gospodarcza - ściąga, makroekonomia


Polityka gospodarcza- polega na określaniu celów danego systemu gosp. oraz na stosowaniu metod, środków i sposobów prowadzacych do osiagania tych celów zgodnie z regułami nauk ekonomicznych. Czynniki produkcji(gospodarowania):praca, kapitał, ziemia ,wiedza+ umiejętności, przepływ inf.

Cele gospodarowania: bezpośredni- uzyskanie dochodu, który jest rezultatem sensownie wykorzystanych czynników prod. wykorzystanych tak aby służyło to zaspokajaniu potrzeb nabywcy 2. dochód to warunek i czynnik sprawczy realizacji celu zasadniczego czyli poprawy życia jednostek i społeczeństw stosownie do wymagań cywilizacyjnych 3.nie w każdych warunkach dochód to cel gospodarowania. Tylko gdy brak pozaekonomicznych ograniczeń w zakresie zamiany dochodu na środki konsumpcji i kapitał

cele polityki gosp: 1. tworzenie warunków aby:- czynniki produkcji mogły być angażowane max. Produktywnie przy min. negatywnych efektach zewn(externalities) - podział nowo wytworzonych wartości nie dokonywał się w sposób ograniczający produktywność w przyszłości

Funkcje polityki gospodarczej:- stabilizacyjna- stabilizuje wzrost gospodarczy -redystrybucyjna- korygowanie podziału dochodów - alokacyjna- tworzenie dóbr publicznych

Ważne decyzje w polityce gosp: -dotyczące ilości pieniadza w obiegu na podstawie prognoz dynamiki PKB

- wyboru potrzeb które można zaspokoić finansowaniem z budzetów publicznych

dobro publiczne- każdy może z niego korzystać(np. latarnia morska)

zasada niewyłączności- niemożnośc odciecia kogoś od szans korzytsania z dóbr publicznych

free rider- korzysta z dóbr publicznych ale nie ponosi żadnych kosztów z tego tytułu

Optimum funkcji stabilizacyjnej:- 4% bezrobocia - zerowa inflacja - 3% wzrostu PKB rocznie

Miarą efektywności wydatków publicznych jest poziom inwestycji prywatnych

Cechy systemu gosp: 1.wyodrębniony od otoczenia 2. składa się z podsystemów odzdziaływujących na siebie 3.ograniczona zmienność w czasie

system gospodarczy- według J.Kornai to gospodarka jednego kraju

Procesy w systemie gospodarczym: 1.realne(materialne, fizyczne) -produkcja - usługi - Konsumpcja 2.regulacyjne: - postrzeganie, przekazywanie, przetważanie inf. - Przygotowywanie i podejmowanie decyzji

Organizacja- realny twór społeczny z jednostek połączonych dla wykonywania określonych funkcji ekonomicznych(np.gospodarstwo domowe)

Jednostka- twór abstrakcyjny, służy do opisywania procesów w systemie gospodarczym. Charakteryzuje go regularne zachowanie, reakcja na bodźce zewn: - dopływ produktów (sfera realna), - dopływ informacji (sfera regulacji)

Jednostki otrzymują pewną porcję informacji/ produktów w kazdym badanym okresie i emitują ich odpływy zmieniając swój stan wewn. Wszelkie działania w zakresie polityki gospodarczej należą do sfery regulacji wiążąc się z przepływem informacji.

Przepływ informacji: - przepływy pieniądza, - inf.cenowe , - inf.pozacenowe

funkcje reakcji- zależność między dopływami informacji i produktów do jednostek a także ich stanami początkowymi a odpływami od nich informacji/ porduktów oraz zmianami ich stanu.

Skutki funkcji reakcji: - decyzje standardowe- okresowo się powtarzają, mało informacji i powodują niewielkie zmiany - decyzje podstawowe- dużo informacji, dłuższy okres przygotowania, powodują nowe technologie, nowe przedsiębiorstwa, produkty

wegetatywny system gosp- przeważają decyzje standardowe czyli informacje niecenowe, powtarzanie procesów z przeszłości: - przedsiębiorstwo ma ciagle tych samych kontrahentów , - zwyczajowa struktura gospodarstw domowych dynamiczny system gosp- przeważają decyzje podstawowe, wielofazowy przepływ informacji cenowych i pieniężnych, bariery popytu, bariery finansowe - innowacje - zmiany jakościowe - zmiany struktury produkcji Ograniczenia w systemie gospodarczym: 1. ze strony zasobów w ujęciu przyczynowym(braki, niedobory surowców), 2. ze strony popytu(nakaz zmniejszenia sprzedaży) 3. finansowe

CIŚNIENIE I SSANIE Ω- relatywna moc sił rynkowychα - aspiracje

α sprzedających

Ω=

α kupujących

ssanie- celem przedsiębiorstwa jest jakakolwiek produkcja, zaspokojenie popytu a nie zysk

Ω< 1 system zdominowany przez ssanie, wegetatywny, przewazają aspiracje

kupujących (zmuszeni na skutek niedoboru zasobów- kolejki)

ciśnienie- stan wyrazający tendencje w zakresie nierównowagi na rynkach danego syst. gosp.

Ω> 1 system zdominowany przez ciśnienie, dynamiczny, przeważają aspiracje

sprzedających

Rezultaty ciśnienia i ssania:


CIŚNIENIE

SSANIE

Wolumen

W krótkim okresie hamuje wzrost wolumenu

W krótkim okresie stymuluje wzrost wolumenu

Nakłady

Częściowe niewykorzystanie zasobów

Swobodne kombinowanie nakładów

Pełne wykorzystanie zasobów

Wymuszona substytucyjność nakładów

Jakość

Stymulacja wprowadzania nowych rewolucjonizujących produktów

Stymuluje podnoszenie jakośći i zapewnia niezawodną joakśc

Nie stymuluje wprowadzania nowych produktów

Nie stymuluje podnoszenia jakości i nie zapewnia niezawodnej jakości

Konkurencja

Sprzedawcy konkurują o nabywcę

Monopolista zachowuje się jak konkurent

Nabywcy sami zdobywają informacje o sprzedawcach

Sprzedawca zachowuje się jak monopolista

Przystosowanie

W krótkim okresie producent przystosowuje się do konsumenta

W krótkim okresie konsument dostosowuje się do producenta

Niepewność

Ciężar niepewnośći ponosi sprzedawca

Cięzar niepewności ponosi nabywca

Selekcja

Nabywca dokonuje selekcji

Postępowe kryteria selekcji

Sprzedawca dokonuje selekcji

Obojętne lub przeciwne produkcji kryteria selekcji

Przepływy informacji

Sprzedawca informuje nabywce

Nabywca stara się uzyskać informacje o możliwości kupna

Cechy systemu ssania(wegetatywnego): - dominacja informacji niecelowych - bezrobocie ukryte(w miejscu pracy) - płaca niezależna od wyników pracy - ceny urzędowe - ceny popychane przez koszty - ciągniecie cen przez popyt

Procesy rozwojowe zależały nie od efektywnego wytwarzania nadwyżki eksportowej ale od efektywności pokonywania niedoborów bez uwzgledniania kosztów. Regulatorem gospodarczym był nie pieniądz ale wielkosć niedoborów do pokonania.

Produkcja:

1.dla zaspokojenia potęgi zewn. i wewn.:

Sektor ten zmierza do max produkcji jak największej ilości częsci militarnych

Dostępny tylko dla wąskiej grupy osób-wojsko, milicja, artyści, sportowcy, partyjni, cerkiew prawosławna-lepszy dostęp do szpitali, dóbr

produkcja wojskowa

eksport broni masowej

badania naukowe(kosmos, lotnictwo, rekordy)

doskonała motywacja, kontrola

2.gospodarka planowa:

Dotyczyła 90% obywateli, dystrybucja dóbr i usłu, min zaprowiantowanie miast, gł. środki na rozbudowe kopalni

-planowanie fikcją

-zaplecze sektora 1

1.towary i usługi poza systemem socjalistycznym

-legalna(prywatny-krawiec,szewc)

-nielegalna (przemyt, korupcja, czarny rynek)

niedostatek+nadzór państwa(monopol)= wdzięczność poddania

INFLACJA I BEZROBOCIE

Phillips- ujemna korelacja między zmianami płac nominalnych a stopą bezrobocia

Stagflacja- wysokie bezrobocie i wysoka inflacja jednocześnie

Krzywa phillipsa- pozwala formułowac alternatywne programy polityki ekonom, na podstawie różnych kombinacji stóp inflacji i bezrobocia.

Etapy:

1.wyrównywanie poziomu inflacji- Zmniejszenie wydatków panstwowych przez wycofywanie się państwa z bezpośrednich działań gosp(prywatyzacja), rezygnacja z subsydiów, dotacji, regulacji cen - Odzyskanie zdolności samoregulacji

2. ścisła regulacja pieniadza aby wzrost podaży pieniądza odpowiadał wzrostowi PKB

wnioski z krzywej Phillipsa: -wymiennośc inflacji z bezrobociem jest tylko krótkookresowa - długookresowa krzywa phillipsa to pionowa prosta - przy szoku podażowym krótkookresowa krzywa może się stać pionowa lub nachylona w prawo co może świadczyć o otwartej gospodarce - stabilny poziom inflacji jest tylko przy naturalnym poziomie bezrobocia(>bezrobocie<inflacja, <bezrobocie>infl)

szok podażowy- nagłe ograniczenie dostępności istotnych zasobów nat/czynników produkcji w wyniku zdarzen naturalnych, decyzji politycznych lub zmowy dostawców kontrolujących znaczacą część podaży

Model Keynesa: - stymulowanie popytu prowadzi do wzrostu wielkości realnych(produkcji i zatrudnienia) -- przy równowadze dochodu narodowego wzrost popytu doprowadzi do wzrostu wilekości pieniężnych(cen nominalnych, infl), co prowadzi do większych przyrostów cen i mniejszego przyrostu produkcji przy każdym wzroście globalnego popytu - nie ma stałego punktu pełnego zatrudnienia lecz cała masa możliwości poziomów równowagi zależna od stóp inflacji.

Naturalna stopa bezrobocia- przejściowe(zmiana pracy) +strukturalne(przekwalifikowanie)

bezrobocie pozorne- praca na czarno i pobieranie zasiłku

Aktywna polityka fiskalna dla zmniejszenia bezrobocia cyklicznego

WZROST GOSPODARKI A INFLACJA

Długookresowym źródłem wzrostu gosp. są innowacje technologiczne: - produktowe- wprowadzenie na rynek produktu mającego lepsze walory użytkowe - produkcyjne- umożliwienie wytwarzania znanych produktów przy mniejszym zużyciu czynników wytwórczych

efekt Fishera- wyraża zależnośc stóp oprocentowanych od oczekiwanego poziomu inflacji

PIENIĄDZ

Sposoby regulacji pieniądza: Regulacją podaży pieniadza zajmuje się Bank centralny 1 bezpośrednie indtrumenty kontroli podaży pieniądza(sztywne kursy, stopy procentowe) 2. pośrednie instr.rynkowe : - poziom min.rezerw obowiązkowych 3,5% wkładów bank ma obowiazek trzymać jako rezerwy obowiązkowe - stopy transakcji kredytowo- depozytowych , stopy kredytu refinansowanego(stopy oprocentowania kredytów bankom komercyjnym) , stopy kredytu lombardowego(pod zastaw papierów wartościowych , stopy kredytu redyskontowanego(cena pobierana od banków komercyjnych za wykup weksli)

Jeżeli stopy banków komercyjnych nie spadają proporcjonalnie do stóp BC to efekt wypychania 1. operacje otwartego rynku(kupno/sprzedaz papierów wartosciowych przez BC) - spadek ilości pieniadza-sprzedaż(wzrost stopy i rezerw) - wzrost ilości pieniądza-kupno(spadek stopy)

POLITYKA MAKRO I MIKRO

Polityka makroekonomiczna(stabilizacyjna): - polityka monetarna-regulacja stopy wzrostu podaży pieniądza - polityka walutowa - polityka fiskalna- wysokość i rodzaje obciązeń na dochody, przeds. I konsumentów - polityka budżetowa- reguły redystrybucji i przeznaczenia publicznych środków ----finansowych.

Służy ona stabilizacji poziomu cen, poziomu produkcji i wielkości zatrudnienia. Powoduje stabilny w dłuższym okresie wzrost gospodarczy.

Efektywność w makroekonomii- zbiór cech gospodarowania 1 .trafne określenie celów(w długim czasie> niż jedna kadencja parlamentu) 2. zgodnośc mechanizmów ekonomicznych i struktur gosp. 3. dostosowanie i wykorzystanie środków w istniejących warunkach gosp.(np.. inflacja, bezrobocie) 4 . zgodność efektów gospodarowania z celami i pomyślna eliminacja antydóbr (negatywne efekty zewn)

Polityka mikroekonomiczna: - poszanowanie zasad rynkowych , - interwencjonizm- państwo wtrąca się do wszystkich spraw : ingerencja w ceny , wspomaganie finansowe wybrabych gałęzi przemysłu lub regionów, finansowanie zamówien publicznych na naukowe opracowania(ważne dla gospodarki) , finansowe wspieranie pojedyńczych wytwórców(eksporterów), ochrona przed konkurencją(cła importowe) - państwowa właśność przedsiębiorstw - regulacja struktur gopsodarki( prywatyzacja, likwidacja)

Dopuszczalna dopóki nie jest sprzeczna z celami i zasadami polityki makroekonomicznej (zwłaszcza monetarnej)

Efektywność w mikroekonomii- zmierza się do celu jak najmniejszym kosztem poświecając dany środek i lyczy się na max rezultat z niego

LEWICA I PRAWICA

Lewica:1. wysoki udział w refleksji etycznej i moralnej w rozważaniach o tematyce polityki gospodarczej, sprawiedliwość społeczna 2. ciągłe poszukiwanie nowego ideału w gospodarce w skali kraju, UE, świata 3. ład powinien być zaprojektowany z góry 4. odebrac bogatym dać biednym

Prawica: 1.metoda janosika jest niemoralna i nieskuteczna, należy wskazac szanse zarobku a nie rozdawać pieniądze 2. zapewnić większy przepływ ludzi, myśli, idei, wolny handel w skali globalnej, wolnośc przepływu kapitału, technologii-skuteczniejsze niż planowanie ładu od góry

wspólne: gospodarka musi opierać się na własności prywatnej , gospodarka musi funkcjonować w ramach wspólnego rynku , interwencja państwa musi być ograniczona , główne zadanie państwa to max stabilności działania

LEWICA

PRAWICA

POLITYKA MAKRO

1.monetarna

- Emisja pieniądza w okresach złej koniunktury to srodek pobudzający wzrost gospodarczy

- Zadaniem władzy jest przeciwdziałanie zahamowania wzrostu

- Obieg pieniądza powinien się zwiększac w stałym tempie równym naturalnej stopie wzrostu gospodarczego

- Władza powinna przeciwdziałać inflacji

2.fiskalna

- Wysokie podatki bezpośrednie dostarczają budżetowi środków na finansowanie celów gospodarczych i społ.

- Dopuszczalne zróżnicwoanie podatków pośrednich-preferencje na wybrane dobra

- Niska, jednolita stopa opodatkowania bezpośredniego

- Jednolita stopa opodatkowania pośredniego

3.budżetowa

- znaczny stopień redystrybucji dochodu nakładany przez budżet

- małe znaczenie budżetu terytorialnego

dopuszczalny otwarty deficyt budżetowy

- redukcja redystrybucji

- duże znaczenie samorządów terytorialnych

- równowaga budżetowa

4.międzynarodowe stosunki gospodarcze

- ochrona kursu walutowego z zastosowaniem ograniczeń wymienialności

- narzędzia reglamentacji(cła, kwoty eksportowe i importowe)

- kurs walutowy zależny od popytu i podaży

- wolny handel zagraniczny(min ceł)

- wolny przepływ kapitału

POLITYKA MIKRO

1.wobec przedsiębiorców

- duża swoboda władz do stosowania narzędzi do wybranych gałezi gosppodarki lub przedsiębiorstw(kontrola cen-min i max, ulgi, szybsza amortyzacja)

- rezygnacja ze srodków dyskrecjonalnych

- ograniczenie swobody władz

- konkurencja

2.wobec pracowników

- aktywna rola panstwa w stanowieniu płac

- tak dla placotwórczej roli związków zawodowych

- aktywna rola państwa w zwalczaniu bezrobocia

- min interwencja panstwa w sferze płac

- ograniczanie płącotwórczej roli związków zawodowych

- wolny rynek ma ustalić stopę bezrobocia na normalnym poziomie

POLITYKA SPOŁECZNA

- państwowe systemy ubezpieczeń i zabezpieczeń społ.

- zasiłki dla bezrobotnych

- konsumpcja zbiorowa finansowana z budżetu

- konkurencja na rynku ubezpieczeniowym

Środki dyskrecjonalne- dowolne środki na dowolne wybrane według uznania urzędnika/ polityka firmy.

POLITYKA KEYNESA

Wzrost roli państwa w gospodarce, powinno ono korygować niezdolność do zapewnienia pełnego zatrudnienia i niesprawiedliwy podział bogactwa.

Podejście popytowe: interwencja panstwa w gospodarkę , ekonomiczne i społeczne koszty niepełnego wykorzystania potencjału wytwórczego , przeciwdziałanie i zwalczanie bezrobocia - kierowanie srodków publicznych na zwiększanie lub zmniejszanie procesów inwestycyjnych - regulacja dynamiki wzrostu ogólnego popytu aby realny PNB=potencjalny PNB

kierowanie popytem globalnym: - analiza agregatowego popytu globalnego(jego wzrost przyspiesza tempo wzrostu gospodarczego i likwiduje bezrobocie) - dla stałego rozwoju gospodarczego trzeba pobudzać wzrost globalnych wydatków(popyt na wysokim poziomie-wzrost inwestycji-wzrost zatrudnienia i produkcji) - --------gospodarka nie kierowana ma stałe wahania cykliczne

potencjalny PNB- wynika z wyliczeń, żeby wykorzystać majątek trwały aby nie było bezrobocia przy jednoczesnym stabilizowaniu poziomu inflacji na możliwym do zaakceptowania poziomie.

Każdy popyt tworzy własną podaż, bezrobocie może być wywołane niedostatkami popytu nie tylko konsumpcyjnego ale też przeds.(Keynes)