5) Podaj znaczenia pojęć: ‚„Morskie wody wewnętrzne”, „,Morze terytorialne”, „Wyłączna strefa ekonomiczna”.
Morskie wody wewnętrzne - wody znajdujące się między lądem a wewnętrzną granicą ( linią podstawową ) morza terytorialnego. Zalicza się do nich zatoki morskie o określonej szerokości, zatoki historyczne oraz wody portów morskich. Podlegają całkowitej i wyłącznej władzy państwa nabrzeżnego rozciągającej się również na przestrzeń powietrzną i dno akwenu.
Wody terytorialne - pas wód przybrzeżnych, na którym obowiązuje prawodawstwo i władza państwa, do którego należy dany odcinek wybrzeża. Szerokość pasa wód terytorialnych jest różna, od kilku do kilkunastu mil, i ustalana jest przez dane państwo (nie może przekroczyć 12 mil morskich - art3 konwencji o prawie morza).
Wyłączna strefa ekonomiczna - w prawie międzynarodowym obszar rozciągnięty poza morzem terytorialnym. Każdy kraj nad morski ma dokładnie wyznaczoną granicę swej strefy ekonomicznej na morzu. Strefa ekonomiczna polski obejmuje obszar około 22,5 tyś. Kil. Kwadr. W obrębie swojej strefy ekonomicznej. Kraj ma prawo do przeprowadzania badań i eksploatacji zasobów naturalnych jakimi są zarówno bogactwa mineralne jak i organizmy występujące w wodach.
6) Podaj znaczenia podęć: „Olej”, ‚„Mieszanina oleista”, „Paliwo olejowe”.
Olej oznacza ropę naftową w każdej postaci, włączając w to ropę naftową, paliwo olejowe, szlam, odpadki olejowe, oraz produkty rafinowane ( inne niż produkty petrochemiczne które są przedmiotem postanowień Zał. 2 do niniejszej Konwencji ) i bez ograniczania uniwersalności powyższej definicji, obejmuje substancje wymienione w Uzupełnieniu 1 do niniejszego Załącznika.
Mieszanina oleista oznacza mieszaninę o jakiejkolwiek zawartości oleju.
Paliwo olejowe oznacza każdy olej używany jako paliwo w związku z napędem mechanizmów pomocniczych statku, na którym taki olej jest przewożony.
7) Wyjaśnij, co obejmuje pojęcie ‚„Zatapianie”, a czego nie obejmuje.
Każde rozmyślne usunięcie do morza odpadów lub innych substancji ze statków, samolotów, platform lub innych urządzeń umieszczonych w morzu.
Określenie „zatapianie” nie obejmuje: usuwania do morza odpadów lub innych substancji powstających lub wydobywających się w skutek normalnej eksploatacji statków, samolotów, platform i innych urządzeń umieszczonych w morzu oraz ich wyposażenia, z wyjątkiem odpadów lub innych substancji przewożonych lub przeładowywanych na statkach, samolotach, platformach lub innych urządzeniach umieszczonych w morzu, używanych do zatapiania tych substancji oraz z wyjątkiem pozostałości pochodzących z obróbki takich odpadów lub innych substancji na pokładzie tych statków, samolotów, platform i innych urządzeń umieszczonych w morzu.
Umieszczania substancji w innym celu niż ich zwykłe usunięcie pod warunkiem czy takie umieszczenie nie jest nie zgodne z celami niniejszej konwencji.
Postanowienia niniejszej konwencji nie dotyczą usuwania odpadów lub innych substancji które pochodzą bezpośrednio albo pośrednio z poszukiwań oraz z eksploatacji i obróbki w morzu zasobów mineralnych dna morskiego.
8. Podaj znaczenia pojęć — „Obszar specjalny”, „Najbliższy ląd”.
W aneksie I konwencji MARPOL określono następujące obszary specjalne:
Morze Śródziemne; Morze Bałtyckie; Morze Czarne; Morze Czerwone; Zatoka Perska; Zatoka Adeńska; Antarktyda; Północno-zachodnie wody Europy; Morze Arabskie w rejonie Omanu.
„Obszar specjalny” oznacza obszar morski, dla którego, ze względu na rozpoznane przyczyny techniczne związane z jego stanem oceanograficznym i ekologicznym oraz ze względu na szczególny charakter ruchu statków, wymagana jest zastosowanie specjalnych obligatoryjnych sposobów zapobiegania zanieczyszczaniu morza olejami.
Najbliższy ląd - Termin od najbliższego lądu oznacza: od linii podstawowej, od której, zgodnie z prawem międzynarodowym, ustala się morze terytorialne danego terytorium, z wyjątkiem tego, że dla celów niniejszej Konwencji, termin „od najbliższego lądu” dla północno-wschodniego wybrzeża Australii oznacza od linii wytyczonej z punktu na wybrzeżu Australii o szerokości płd. 11°00' i długości wsch. 142°08', do punktu........
9) znaczenia pojęć: „Organizacja”, „Administracja”, „Statek”, „Wypadek”, „Zrzut”.
„Organizacja” oznacza Międzynarodową Organizację Morską.
„Administracja” oznacza rząd państwa, pod którego zarządem statek jest eksploatowany. W odniesieniu do statków uprawnionych do podnoszenia bandery jakiegokolwiek państwa, Administracja oznacza rząd tego państwa. W odniesieniu do stałych lub pływających platform używanych do badań i eksploatacji dna morskiego i jego wnętrza przyległego do wybrzeża, nad którym państwo nadbrzeżne wykonuje swoją jurysdykcję dla celów badań i eksploatacji ich zasobów naturalnych, Administracja oznacza rząd danego Państwa nadbrzeżnego. „ „Statek” oznacza jednostkę pływającą jakiegokolwiek typu używaną w środowisku morskim i obejmuje wodoloty, poduszkowce, statki podwodne, urządzenia pływające oraz stałe, bądź pływające platformy. „Wypadek” oznacza jakiekolwiek zdarzenie obejmujące faktyczny lub domniemany zrzut do morza szkodliwej substancji lub wyciek zawierający taką substancję.
„Zrzut” w odniesieniu do substancji szkodliwych lub wycieków zawierających takie substancje, oznacza każde usunięcie takich substancji ze statku i obejmuje każde ich przedostanie się do morza, pozbycie, rozlewanie, cieknięcie, pompowanie, wydzielanie lub opróżnianie. „Zrzut” nie obejmuje:
a) zatapiania w rozumieniu Konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu mórz przez zatapianie odpadów i innych substancji, sporządzonej w Londynie 13 listopada 1972r, lub
b) usuwania szkodliwych substancji powstałych bezpośrednio w wyniku badań, eksploatacji i przetwarzania na morzu zasobów mineralnych dna morskiego; lub
c) usuwania szkodliwych substancji dla celów prawnie uznanych badań naukowych, odnośnie likwidacji zanieczyszczenia lub jego kontroli.
10. Podaj znaczenia pojęć: „Zbiornikowiec olejowy”, „Ropowiec”, „Produktowiec”, „Statek kombinowany”.
Zbiornikowiec olejowy oznacza statek zbudowany lub przystosowany przede wszystkim do
przewozu w swoich pomieszczeniach ładunkowych oleju luzem, włączając w to statki
kombinowane, każdy „chemikaliowiec”, zdefiniowany w Załączniku II do niniejszej Konwencji oraz każdy gazowiec, zdefiniowany w prawidle 3.20 z rozdziału II-1 Konwencji SOLAS 74 (wraz z poprawkami) wtedy gdy jako ładunek lub jego część przewożą olej luzem.
Ropowce służące do przewozu surowej ropy osiągają największe spotykane nośności ładunkowe dochodzące do 500.000 ton nośności. Przewożony ładunek jest najczęściej jednorodny (niekiedy dwa, trzy gatunki), ilość zbiorników wynika głównie ze względów wytrzymałościowych, z uwzględnieniem niezatapialności w stanie uszkodzonym, oraz ograniczenia po hipotetycznym uszkodzeniu zbiornika ładunkowego. Ropa naftowa ma względnie dożą przyczepność i w zbiorniku, po wyładunku pozostaje od 0,5 do 1,5% przewożonego ładunku na ścianach zbiornika oraz poziomych powierzchniach. Gromadzące się osady na dnie zmniejszają również pojemność ładunkową. Konieczność przyjmowania balastu wodnego sprawia, że trzeba umyć od 30 do 40 % zbiorników.
Produktowce budowane są z myślą o maksymalnej elastyczności eksploatacyjnej, mającej na celu pełne wykorzystanie zdolności przewozowej statku. Cechą charakterystyczną tych statków jest duża liczba stosunkowo niedużych zbiorników, co pozwala na równoczesny przewóz różnorodnych ładunków. Niepewność co do rodzaju następnych ładunków sprawia, że często myje się 60 do 80% wszystkich zbiorników. Sciany zbiorników pokrywa się wykładzinami antykorozyjnymi mającymi małą przyczepność. Ilość resztek ładunku jest niewielka i mieści się w granicach od 0,1 do 0,2%. Nośność ładunkowa produktowców Z reguły nie przekracza 50000 ton.
Statek kombinowany oznacza statek zaprojektowany do przewozu luzem oleju bądź ładunków stałych.
12
„Czysty balast” oznacza balast w zbiorniku, który po uprzednim przewożeniu w nim oleju, został tak oczyszczony, że wypływ z niego, gdy statek znajduje się w bezruchu, do czystej i spokojnej wody, w bezchmurny dzień, nie spowoduje widocznych śladów oleju na powierzchni wody lub na przyległym brzegu szlamu lub emulsji. Jeżeli balast ten jest usuwany przez system kontrolno - pomiarowy, zawartość oleju nie powinna przekroczyć 15 [ppm]
„Oddzielony balast” oznacza wodę balastową wprowadzoną do zbiornika, który jest całkowicie oddzielony od systemu ładunku olejowego i paliwa olejowego i jest na stale przeznaczony do przewozu balastu lub ładunków innych niż olej lub substancja szkodliwa.
14) Podaj techniczne sposoby zapobiegania zanieczyszczaniu morza olejami (projektowe i eksploatacyjne).
Zbiorniki dla pozostałości olejowych (szlamu). (Prawidło 17)
1) Każdy statek o pojemności brutto 400 ton i większej powinien być wyposażony w zbiornik(i) o odpowiedniej pojemności, mając na uwadze rodzaj jego urządzeń maszynowych i czas trwania podróży, służące do przechowywania pozostałości olejowych (szlamów), takich jakie powstają przy wirowaniu paliw i olejów smarnych oraz przecieków olejowych z pomieszczenia siłowni.
2) Na statkach nowych zbiorniki te powinny być zaprojektowane i skonstruowane w taki sposób, aby ułatwić ich oczyszczanie i usuwanie pozostałości do urządzeń odbiorczych. (Zbiorniki powinny mieć przewidziane włazy, instalacje grzewcze - w przypadku używania paliw ciężkich, ręcznie sterowane zawory samozamykające dla spuszczania wody. Zbiornik powinien mieć oddzielną pompę, której typ zależy od własności cieczy a wielkość tak dobrana aby czas zdawania nie trwał więcej niż 4 godziny).
3) Rurociągi doprowadzające i odprowadzające ze zbiornika pozostałości olejowe nie powinny mieć innych bezpośrednich połączeń za burtę niż standardowe przyłącza wylewowe opisane w Prawidle 19.
Pojemność zbiorników
Zbiorniki retencyjne wód zęzowych. (MEPC 235)
Statki pracujące na paliwie ciężkim o gęstości powyżej 940 [kg/m3] w 15 ° C powinny posiadać zbiornik o odpowiedniej pojemności dla gromadzenia wód zęzowych z możliwością podgrzewania przed podaniem jej na urządzenia filtrujące. Powinien to być zbiornik niezależny od innych zbiorników do gromadzenia odpadów olejowych. Zbiornik ten umożliwia bezpieczną eksploatację systemu zęzowego w czasie postoju w porcie, przebywania w obszarach specjalnych, w czasie remontów urządzeń filtrujących oraz w przypadku użycia detergentów Zaleca się aby był to zbiornik wysoki, wystarczający na 8 godzin postoju w porcie, wyposażony w urządzenia do wstępnego oddzielania i usuwania oleju. Analizując rozwiązania systemów zęzowych obecnie budowanych statków zauważymy, że prawie wszystkie one posiadają zbiorniki retencyjne wód zęzowych
Znormalizowane złącze do usuwania. (Prawidło 19)
Urządzenia odbiorcze. (Prawidło 12)
15. Podaj ogólne zasady postępowania z wodami zęzowymi z przedziału maszynowni statku.
Wody zęzowe maszynowni to mieszanina wody morskiej, wody słodkiej, wody z układów chłodzenia, przecieków paliwa i oleju smarnego. Bardzo często wody zęzowe zawierają różnego rodzaju substancje chemiczne stosowane jako detergenty (środki myjące), środki antykorozyjne dodawane do układów chłodzenia, różnego rodzaju dodatki do urabiania wody kotłowej oraz ścieki z umywalni mieszczącej się w pomieszczeniu siłowni.
- Przez urządzenie filtracyjne 15 ppm;
- Do urządzeń odbiorczych.
- Do zbiornika resztkowego lub retencyjnego
19. Co zawiera Książka Zapisów Olejowych. W jaki sposób należy wypełniać KZO Część I.
Wpisy do KZO są niezbędne dla spełnienia przepisów dotyczących zanieczyszczeń i spełniają tą samą rolę jak wpisy do dziennika okrętowego lub maszynowego, w przypadku gdy statek jest podejrzany o wykroczenie. W związku z tym „ bardzo istotne jest aby wpisy były dokonywane z należytą precyzją i uwagą. Nieodpowiednie prowadzenie KZO może być potraktowane jako okoliczność obciążająca podejrzany statek. Z drugiej strony prawidłowo prowadzone zapisy mogą spowodować uniewinnienie. Całkowita odpowiedzialność za statek została powierzona Kapitanowi, jednakże oficerowie wyznaczeni przez Kapitana do wypełniania szczególnych obowiązków mogą być również karani za wykroczenia, w świetle przepisów obowiązujących w wielu państwach.
Część I - operacji w obrębie maszynowni (wszystkie statki):
A. Balastowanie lub oczyszczanie zbiorników paliwowych
B. Usuwanie balastu brudnego lub wód z czyszczenia zbiorników wymienionych w (A)
C. Zbieranie i usuwanie resztek olejowych (szlamu)
D. Nieautomatyczne usuwanie lub pozbywanie się w inny sposób wody zęzowej zgromadzonej w maszynowni
E. Automatyczne usuwanie za burtę lub pozbywanie się w inny sposób wody zęzowej zgromadzonej w maszynowni
F. Stan urządzenia kontrolno — pomiarowego usuwania oleju
G. Bunkrowanie paliwa lub oleju smarnego luzem
H. Awaryjne lub inne wyjątkowe okoliczności usunięcia oleju
I. Czynności dodatkowe i uwagi ogólne
25. Co zawiera „Okrętowy plan zapobiegania rozlewom olejowym (SOPEP).
Plan powinien zawierać co najmniej:
a) procedurę postępowania kapitana lub innych osób zobowiązanych do sporządzenia sprawozdania z wypadku związanego z olejem, tak jak tego wymaga Konwencja;
b) listę adresową urzędów lub osób, które należy zawiadomić o wypadku rozlewu olejowego;
c) szczegółowy opis działań podejmowanych natychmiast przez załogę dla opanowania rozlewu i zmniejszenia jego skutków;
d) procedury i miejsca kontaktowe na statku dla skoordynowania działań załogi statku z działaniami władz państwowych i Administracji miejscowych w zwalczaniu zanieczyszczeń
41. Zdefiniuj pojęcie ścieków bytowo-gospodarczych.
Ścieki czarne oznaczają:
- odpływy i inne wody zużyte pochodzące z różnego rodzaju toalet, pisuarów i kratek podłogowych w ubikacjach;
- odpływy z pomieszczeń medycznych poprzez umywalki, wanny i kratki podłogowe, umieszczone w tych pomieszczeniach;
- odpływy z pomieszczeń zajmowanych przez żywe zwierzęta;
- inne wody zużyte zmieszane ze ściekami określonymi powyżej.
Wody odpadowe (ścieki szare) oznaczają : odpływy z pralni, umywalni, łazienek, pentr i kuchni. Wody odpadowe nie zalicza się do ścieków czarnych, tylko w tych przypadkach, kiedy nie zostaną zmieszane ze ściekami czarnymi. Czyli w przypadku oddzielnych instalacji odpływowych. Wody odpadowe (ścieki szare) oznaczają : odpływy z pralni, umywalni, łazienek, pentr i kuchni. Wody odpadowe nie zalicza się do ścieków czarnych, tylko w tych przypadkach, kiedy nie zostaną zmieszane ze ściekami czarnymi. Czyli w przypadku oddzielnych instalacji odpływowych.
42. Podaj dozwolone wyposażenie statków w myśl wymagań Konwencji MARPOL w zakresie zapobiegania zanieczyszczaniu morza ściekami.
1 Każdy statek, od którego zgodnie z prawidłem 2 wymaga się spełnienia postanowień
niniejszego Załącznika, powinien być wyposażony w jedną z poniższych instalacji ścieków
fekalnych:
.1 oczyszczalnię ścieków fekalnych, która powinna być typu uznanego przez Administrację, zgodnie z wymaganiami technicznymi i warunkami prób opracowanymi przez
Organizację, lub
.2 instalację do rozdrabniania i dezynfekcji ścieków fekalnych, zatwierdzoną przez
Administrację. Instalacja taka powinna być wyposażona w zgodne z wymaganiami
Administracji urządzenia do czasowego przechowywania ścieków fekalnych w czasie, gdy
statek znajduje się w odległości mniejszej niż 3 mile morskie od najbliższego lądu, lub
.3 zbiornik retencyjny do gromadzenia wszystkich ścieków fekalnych o pojemności zgodnej z wymaganiami Administracji uwzględniającej warunki eksploatacji statku, liczbę osób na
statku i inne mające wpływ czynniki. Konstrukcja zbiornika powinna być zgodna z
wymaganiami Administracji i zbiornik powinien być wyposażony w środki umożliwiające
wzrokowe określenie stanu jego zapełnienia.
43. Podaj warunki usuwania ścieków ze statków wyposażonych w oczyszczalnię ścieków typu uznanego przez Administrację.
Każdy statek, od którego zgodnie z prawidłem 2 wymaga się spełnienia postanowień
niniejszego Załącznika, powinien być wyposażony w jedną z poniższych instalacji ścieków
fekalnych:
.1 oczyszczalnię ścieków fekalnych, która powinna być typu uznanego przez Administrację,
zgodnie z wymaganiami technicznymi i warunkami prób opracowanymi przez
Organizację, lub
.2 instalację do rozdrabniania i dezynfekcji ścieków fekalnych, zatwierdzoną przez
Administrację. Instalacja taka powinna być wyposażona w zgodne z wymaganiami
Administracji urządzenia do czasowego przechowywania ścieków fekalnych w czasie, gdy
statek znajduje się w odległości mniejszej niż 3 mile morskie od najbliższego lądu, lub
.3 zbiornik retencyjny do gromadzenia wszystkich ścieków fekalnych o pojemności zgodnej z
wymaganiami Administracji uwzględniającej warunki eksploatacji statku, liczbę osób na
statku i inne mające wpływ czynniki. Konstrukcja zbiornika powinna być zgodna z
wymaganiami Administracji i zbiornik powinien być wyposażony w środki umożliwiające
wzrokowe określenie stanu jego zapełnienia.
44. Podaj warunki usuwania ścieków ze statków wyposażonych w instalacje do rozdrabniania i dezynfekcji ścieków uznaną przez Administrację.
Statek usuwa rozdrobnione i zdezynfekowane ścieki fekalne korzystając z instalacji
uznanej przez Administrację zgodnie z prawidłem 9, ustęp 1.2 niniejszego Załącznika w
odległości większej niż 3 mile morskie od najbliższego lądu,
45. Podaj warunki usuwania ścieków ze statków wyposażonych w zbiornik retencyjny o pojemności uznanej przez Administrację.
Ścieki fekalne, które nie są
rozdrobnione ani zdezynfekowane w odległości większej niż 12 mil morskich od
najbliższego lądu, pod warunkiem że w każdym przypadku ścieki, które były
przechowywane w zbiornikach retencyjnych, nie będą usunięte momentalnie zrzutem lecz
w umiarkowanym tempie, gdy statek będzie znajdował się w drodze i przemieszczał z
szybkością nie mniejszą niż 4 węzły; szybkość usuwania powinna być zatwierdzona przez
Administrację w oparciu o normy opracowane przez Organizację. Dodatkowo, usuwana woda nie powinna powodować pojawiania się widocznych pływających części stałych ani zmiany zabarwienia otaczającej wody.
47. Zdefiniuj pojęcie śmieci (odpadów stalych).
Zgodnie z konwencją MARPOL - śmieci ( odpady stałe), oznaczają: Odpadki gospodarczych:
odpadki stałe z działu hotelowego zawierające:
- wyroby papierowe, wyroby włókiennicze, szkło, szmaty, butelki, tworzywa sztuczne, baterie elektryczne
odpadki kuchenno - centrowe zawierające:
- odpady żywności oraz inne materiały zanieczyszczone przez takie odpady i traktowane jako materiały stałe, materiały opakunkowe, szmaty, potłuczone szkło i porcelana, zmiotki itp.
odpadki z pomieszczeń medycznych zawierające:
- materiały opatrunkowe, lekarstwa, odpady sanitarne, zmiotki itp.
Odpady żywności i niektóre odpady sanitarne uważane za tzw. śmieci mokre, podatne na rozkład biologiczny, muszą być zbierane oddzielnie. Podobnie baterie i lekarstwa są specjalnymi odpadami. Wszystkie pozostałe odpady uważane są za odpady stałe suche.
Odpady stałe związane z eksploatacją statku:
Są to odpadki powstające w dziale maszynowym i pokładowym, a bezpośrednio związane z utrzymaniem statku oraz konserwacją i remontami. Należą do nich:
- odpryski farby, zmiotki pokładowe;
- sadza, wszelkiego rodzaju osady kotłowe, zgorzeliny, rdza;
- śmieci spod wycieraczek, szmaty itp.
Szacunkowe ilości śmieci gospodarczych i eksploatacyjnych podano w tabeli 1.6
Tabela 1.6 Szacunkowe ilości śmieci gospodarczych i eksploatacyjnych
Odpadki związane z ładunkiem
Odpady stałe powstające w wyniku przeprowadzenia operacji wyładunkowych ładunku półmasowego stanowią większą część, zarówno pod względem wagowym jak i objętościowym, odpadów stałych. Odpady te są dość trudne do uprzątnięcia, z uwagi na wymiary. W skład takich odpadów wchodzą: - materiały sztauerskie, podpory, palety, sklejka; - papier, tektura, drut, taśma stalowa; - zepsuty ładunek, zmiotki.
48. Podaj zasady segregacji śmieci. Ile kategorii śmieci wymienia Książka zapisów śmieciowych.
Dla statków zbudowanych przed 1 lipca 1997 (Prawidło 9) wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998.
7.4. Książka Zapisów Postępowania ze Śmieciami. Dla celów zapisów w Książce, śmieci podzielone zostały na następujące kategorie:
1.Tworzywa sztuczne.
2. Nie tonące materiały sztauerskie.
3. Materiały papierowe, szmaty, szkło, metale, butelki, etc.
4. Materiały papierowe, szmaty, szkło, metale, butelki, etc., rozdrobnione lub zmielone.
5. Odpady żywności.
6. Popiół ze spalarki.
50. Podaj warunki usuwania śmieci w obszarach specjalnych oraz poza obszarami specjalnymi.
Plastiki - całkowity zakaz!!
Śmieci pływające (sztajerka, opakowania to co pływa)
Odpady żywności, szmaty, papier i inne odpady bytowe 12 Nm
Powyższe zmielone do 25 mm można zrzucać powyżej 3 Nm
Platformy nie mogą zrzucać nic i statki przepływające 500 m od nich
51. Co to jest — „Plan postępowania ze śmieciami” i co ten plan zawiera?
7.3. Plan postępowania ze śmieciami, prowadzenie zapisów. (Prawidło 9)
1) Każdy statek o długości całkowitej 12 [m] lub większej powinien mieć dobrze widoczne napisy informujące załogę i pasażerów o obowiązujących tam wymaganiach dotyczących usuwania śmieci. Napisy należy umieścić na tabliczkach 12,5x20 cm, wjęzyku urzędowym państwa, pod którego banderą statek pływa, a także w języku angielskim lub francuskim.
2) Każdy statek o pojemności brutto 400, jak również każdy uprawniony do przewożenia
15 lub więcej osób, powinien mieć plan postępowania ze śmieciami i plan ten powinien być przestrzegany przez załogę. Plan ten powinien określać pisemnie sposoby zbierania, składowania przeróbki i usuwania śmieci oraz użycia do tych czynności wyposażenia statkowego. Powinien również wyznaczać osobę zobowiązaną do realizacji planu. Plan powinien być zgodny z wytycznymi IMO i napisany w języku używanym przez załogę
3) Każdy statek o pojemności brutto 400 i każdy statek uprawniony do zabierania 15 lub więcej osób, odbywający podróże do portów lub przystani innego Państwa - Strony Konwencji, oraz każda stała i ruchoma platforma wydobywcza, badawcza lub eksploatująca dno morskie powinna mieć swoją „Książkę zapisów śmieciowych”. Książka ta, podobnie jak inne tego rodzaju dokumenty statkowe powinna być prowadzona według wzoru podanego w uzupełnieniu do Załącznika V. Formularz książki będzie dostarczony na statek. Oto kilka najważniejszych zasad:
a) każda czynność usunięcia lub całkowitego spopielenia powinna być odnotowana w „Książce zapisów śmieciowych” i podpisana przez oficera służbowego z data i czynnością usunięcia lub spopielenia. Każda zapisana strona powinna być podpisana przez kapitana. Wpisy powinny być w języku urzędowym pastwa bandery jak i W języku angielskim lub francuskim.
b) wpis każdego usunięcia śmieci lub ich spopielenia powinien zawierać: datę, godzinę, pozycje statku, opis śmieci z oszacowaniem ich ilości.
c) „Książkę zapisów śmieciowych” trzymać w miejscu dostępnym do inspekcji. Książka powinna być przechowywana przez dwa lata licząc od ostatniego wpisu d) w przypadku wypadnięcia śmieci, awaryjnego zrzutu lub innej nadzwyczajnej sytuacji należy dokonać stosownego wpisu informując o okolicznościach i przyczynach przedostania się śmieci do morza.
4) Administracja może odstąpić od prowadzenia książki w szczególnych sytuacjach.
5) Kompetentny organ rządowy Paistwa - Strony Konwencji może sprawdzać „Książkę zapisów śmieciowych”, może wykonywać kopie z poświadczeniem kapitana. Kopia taka będzie dopuszczona w każdym postępowaniu prawnym jako dowód.
53. Wymagania dotyczące kontroli emisji ze statków. Wymień substancje emitowane przez statki, które powodują zanieczyszczanie powietrza.
Substancje niszczące warstwę ozonową (Prawidło 12)
Każda rozmyślna emisja substancji niszczącej warstwę ozonową jest zabroniona. Na wszystkich statkach nowe instalacje zawierające substancje niszczące warstwę ozonową mają być zabronione, z wyjątkiem takich nowych instalacji stosujących chlorowcopochodne węglowodorów (HFCs), których użytkowanie dozwolone jest do 2020r. Substancje, których to prawidło dotyczy i wyposażenie zawierające takie substancje, mają być dostarczone, gdy będą ze statku usuwane, do specjalnych urządzeń odbiorczych.
Gdy użyte jest paliwo składające się a mieszanki węglowodorów uzyskiwanych z rafinacji ropy naftowej, to procedura prób i metod pomiarowych musi być zgodna z Kodeksem Technicznym, który stanowi uzupełnienie Załącznika VI.
Administracja może odstąpić od tego żądania, pod warunkiem, że statek odbywa podróże wyłącznie do portów lub przystani w granicach państwa bandery.
Tlenki Siarki (SOx) (Prawidło 14)
Wymagania ogólne:
Zawartość siarki w każdym paliwie używanym na statku nie powinna przekraczać 4,5% masowych.
Średnia światowa zawartość siarki w paliwie ciężkim dostarczonym do użycia na statku ma być kontrolowana, biorąc pod uwagę wytyczne, które opracuje Organizacja.
Lotne związki organiczne ze zbiornikowców (Prawidło 15)
1) Jeżeli emisje lotnych związków organicznych ze zbiornikowców będą regulowane przez porty lub terminale, będące pod jurysdykcją Strony Protokółu 199”7, to powinny być one zgodne z postanowieniami tego Protokółu.
2) Rząd każdej ze Stron Protokółu 1997, który wyznaczy porty lub terminale, w których ograniczona będzie emisja oparów, powinien swoją formalną decyzją wprowadzić systemy kontroli, biorąc pod uwagę standardy bezpieczeństwa opracowane przez Organizację.
3) Wszystkie zbiornikowce podlegające kontroli emisji oparów powinny być wyposażone w system gromadzenia oparów zatwierdzony przez administrację z uwzględnieniem standardów bezpieczeństwa opracowanych przez Organizację.
4) W przypadku gazowców Prawidło to może być stosowane tylko wtedy, gdy system załadunkowy i system pomieszczania ładunku umożliwiają bezpieczne zatrzymanie oparów na statku, lub ich bezpieczne zdawania na ląd.
Spalanie na statku (Prawidło 16)
1) Spalanie na statku może być dopuszczone tylko w spalarkach okrętowych.
2) Każda spalarka zainstalowana na statku 1.01.2000 lub po tej dacie ma być, zatwierdzona przez administrację biorąc pod uwagę standardowe wymagania dla spalarek okrętowych. Każda spalarka musi posiadać instrukcję obsługi.
Jakość paliwa (Prawidło 18)
Paliwa przeznaczone do spalania na statkach, do których ma zastosowanie Załącznik VI powinny spełniać następujące wymagania;
Ma być mieszanką węglowodorów uzyskanych z rafinacji ropy naftowej. Nie wykiucza to stosowania małych dodatków poprawiających parametry paliwa.
Paliwo nie powinno zawierać żadnego kwasu nieorganicznego.
Paliwo nie powinno zawierać żadnej dodatkowej substancji, które: narażają bezpieczeństwo statku, są szkodliwe dla personelu lub przyczyniają się do dodatkowego zanieczyszczenia powietrza.. Dokument dostawy paliwa powinien być dostarczony na statek.
Substancje niszczące warstwę ozonową
Toksyczne składniki spalin ze spalarek spalających szlamy olejowe, odpady stałe, w tym polichlorek winylu.
Gazy i pary z ropowców, produktowców i chemikaliowców.
Toksyczne składniki spalin z wysokoprężnych silników spalinowych, w tym:
— Tlenki azotu (NOx);
— Tlenki siarki (SOx);
— Niespalone węglowodory (CnFIm);
— Tlenek węgla (CO);
— Cząstki stałe (sadza, związki metali, ciężkie węglowodory).
54. Wymień i scharakteryzuj substancje niszczące warstwę ozonową.
Substancje niszczące warstwę ozonową - substancje zdefiniowane w 4 paragrafie 1 artykułu Protokółu Montrealskiego, wymienione w załącznikach A,B,C lub E Protokółu. Na statku, w tej grupie najczęściej występują: środki gaśnicze (halony) oraz środki chłodnicze (feony).
55. Podaj definicje dwóch pojęć: „spalarka okrętowa”, „spalanie na statku”. Jakie odpady można spalać na statku?
Spalarka okrętowa oznacza urządzenie przeznaczone przede wszystkim do spopielania odpadków.
Spalanie na statku oznacza spalanie odpadów lub innych rzeczy - takich, które wytwarzane są na statku podczas normalnej eksploatacji.
Dopuszczone jest spalanie na statku oleju ściekowego i szlamu olejowego pochodzącego z normalnej eksploatacji w siłowni głównej lub pomocniczej lub kotłach, lecz w tym przypadku nie powinno to odbywać się wewnątrz zamkniętych portów, przystani i w ujściach rzek.
4) Spalanie polichlorku winylu (PVCs) powinno być zakazane z wyjątkiem spalania w spalarkach posiadających Świadectwa uznania typu wydane przez IMO.
56. Co to jest obszar kontroli emisji SOK. Wymień aktualnie obowiązujące obszary kontroli emisji SOx. Podaj sposoby realizacji tej regulacji.
Obszar kontroli emisji SOx oznacza obszar, gdzie pomiar emisji SOx ze statków jest obowiązkowo wymagany w celu zapobiegania, redukcji i kontroli zanieczyszczenia powietrza przez SOx, a ich oddziaływanie na obszary lądowe i powietrze poddawane jest uważnej obserwacji. Do takich obszarów należy np. M. Baltyckie.
Obszarami kontroli emisji (SOx) jest: Obszar M. Bałtyckiego; oraz każdy inny obszar, włączając obszary portu wyznaczony przez Organizację.
57. Podaj sposoby redukcji tlenków azotu w spalinach silników okrętowych. Objaśnij metody pierwotne i wtórne redukcji tlenków azotu.
System oczyszczania spalin zatwierdzony przez Administrację zgodnie z Kodeksem technicznym NOx,
Przglądy silników
Redukcja emisji tlenków azotu (odazotowanie gazów spalinowych) odbywa się za pomocą metod pierwotnych i wtórnych. Metody pierwotne obejmują rozwiązania stosowane w strefie, w której powstają tlenki azotu, np. bezpośrednio w objętości komory spalania. Pozwalają one na ograniczenie emisji tlenków o ponad 30%. Jednak efekt ten nie jest dostateczny by spełnić wymogi prawne. W związku z powyższym, stosowane są metody wtórne. Główną z nich jest technologia selektywnej redukcji katalitycznej (ang. Selective Catalytic Reduction, SCR). Sercem instalacji jest katalizator powodujący przemianę chemiczną tlenków azotu, który sam jej nie ulega podczas reakcji.
58. Co to jest - Kodeks techniczny kontroli emisji tlenków azotu i co zawiera?
Celem Kodeksu jest ustanowienie obowiązujących procedur prób, przeglądów i certyfikacji okrętowych silników wysokoprężnych. Najogólniej rzecz ujmując można stwierdzić, że składnikami prowadzącymi do tworzenia się tlenków azotu podczas procesu spalania są azot i tlen stanowiące łącznie 99 % masy powietrza doprowadzonego do silnika. Część tlenu zostaje zużyta podczas spalania a część pozostaje wolna z uwagi na nadmiar powietrza. Azot, który nie podlega reakcji podczas procesu spalania, w wysokich temperaturach może wejść w reakcją z tlenem tworząc tlenki azotu NO i NO2. Ilość tlenków jest funkcją temperatury płomienia oraz ilości azotu organicznie związanego z paliwem. Im wyższa jest temperatura spalania (wysokie ciśnienie spalania, wysoki stopień sprężania, duża szybkość podawania paliwa) tym więcej powstaje tlenków azotu. Generalnie wolnoobrotowe silniki tworzą więcej tlenków azotu niż silniki szybkoobrotowe.
59. Co to jest kartoteka techniczna silnika. Co zawiera kartoteka techniczna silnika?
Kartoteka techniczna wymagana punktem powinna zostać przygotowana
przez producenta silnika lub przez inną odpowiedzialną stronę i podlega zatwierdzeniu przez
Administrację na zgodność z postawieniami Kodeksu technicznego NOx. Wymagane
jest, aby Kartoteka techniczna towarzyszyła silnikowi przez cały czas eksploatacji
silnika na statkach.
Kartoteka techniczna powinna zawierać co najmniej następujące informacje:
.1 identyfikację tych części składowych, nastaw i parametrów pracy silnika,
które mają wpływ na emisję NOx;
.2 identyfikację pełnego zakresu dopuszczalnych regulacji lub zamienników
części składowych silnika;
.3 pełen rejestr parametrów pracy silnika, włącznie z prędkością znamionową
i mocą znamionową silnika;
.4 system statkowych procedur sprawdzania emisji NOx do weryfikacji zgodności
z limitami emisji NOx podczas przeglądów sprawdzających na statku,
zgodnie z rozdziałem 8;
.5 raport z prób lub jego potwierdzona kopia20;
.6 jeżeli ma to zastosowanie, oznaczenie i ograniczenia dotyczące silnika będącego
członkiem grupy silników lub rodziny silników;
.7 specyfikację techniczną tych części zamiennych/składowych silnika, których
zastosowanie, o ile są zgodne z tą specyfikacją, doprowadzi do ciągłego
zapewnienia zgodności silnika z limitami emisji NOx,
60. Co zawiera Międzynarodowe świadectwo o zapobieganiu zanieczyszczani powietrza oraz Załącznik do międzynarodowego świadectwa o zapobieganiu zanieczyszczaniu powietrza?
Kodeks techniczny NOx wymaga, aby każdy silnik, do którego Kodeks ma zastosowanie,
posiadał po dniu wejścia w życie Załącznika VI wydane przez administrację Międzynarodowe
świadectwo o zapobieganiu zanieczyszczaniu powietrza przez silnik (Engine International Air
Pollution Prevention Certificate - EIAPP Certificate). Świadectwo takie otrzymuje silnik, dla
którego w wyniku przeprowadzonego przeglądu wstępnego potwierdzone zostało spełnienie
limitów emisji NOx określonych w Prawidle 13.
W celu praktycznej realizacji postanowień Prawidła 13 Załącznika VI Konwencji
MARPOL 73/78, przyjęto Kodeks techniczny emisji tlenków azotu z okrętowych silników
wysokoprężnych (Kodeks techniczny NOx).