Perfekcyjne strzyżenie włosów to podstawa każdej atrakcyjnej i najmodniejszej fryzury. Wiele kobiet obawia się, że nie będą umiały odpowiednio ułożyć włosów. A przecież można się tego szybko nauczyć. Właściwe przyrządy i odrobina treningu sprawiają, że modelowanie włosów staje się dziecinnie łatwe.

Odpowiednie strzyżenie włosów umożliwia uzyskać przynajmniej trzy różne fryzury. Włosy gładkie i błyszczące albo pełne dynamiki i puszyste oraz swobodnie i wysoko upięte. Dzięki stosowaniu odpowiednich zabiegów oraz rozwiązań modelowanie włosów w domu nie sprawi żadnej trudności.

Strzyżenie to zabieg składający się z wielu czynników jakie fryzjer wykonuje na włosach porastających głowę klienta. Strzyżenie jest podstawowym zabiegiem fryzjerskim, który usuwa pewna ilość włosów wraz z nadaniem im pożądanej formy. Strzyżenie wytacza zarys fryzury i wytacza nowy kształt. Jest to podstawa umiejętności fryzjera. Fryzjer doskonaląc swój warsztat, powinien znać: korzyści wynikające ze strzyżenia, narzędzia wykorzystywane podczas strzyżenia, podstawowe umiejętności pozwalające pracować różnymi technikami, bezpieczne i efektywne metody strzyżenia, zakres technik podstawowych, zakres technik podkreślających indywidualność stylu. Wybór odpowiedniego strzyżenia zależy od właściwie przeprowadzonej konsultacji fryzjera z klientem i diagnozy. W konsultacji fryzjer bierze pod uwagę oczekiwania klienta, styl życia i osobowość klienta, trendy mody. W diagnozie fryzjer bierze pod uwagę: kierunki porostu włosów, gatunek i strukturę włosów, kształt głowy i twarzy, poszczególne elementy głowy i twarzy klienta: uszy, nos, czoło, oczy, usta.

Na podstawie zebranych informacji fryzjer wraz z klientem określa kształt fryzury oraz dokonuje wyboru metod i technik strzyżenia, które wpływają na linię fryzury. Kolejne etapy w strzyżeniu świadczą o tym, że fryzjer musi brać wiele czynników. Rozwój twórczej osobowości to doskonalenie zaawansowanych technik strzyżenia pogłębienie podstawowych wiadomości i podstawowych technik, które składają się na każdą, nawet najbardziej awangardową fryzurę.

Czynności wstępne przygotowują klienta oraz włosy do usługi strzyżenia. Decydują o właściwym porozumieniu z klientem, oraz wyrobieniu u klienta zaufania do profesjonalizmu fryzjera. Na tym etapie fryzjer wykorzystuje nabytą wiedzę, doświadczenie w usłudze bezpośredniej, czyli pracy z klientem, a także spostrzegawczość.

Ogólna ocena klienta - wzrost, proporcje ciała, styl bycia, wykonywana praca.

Konsultacja „rozmowa” na temat oczekiwań klienta i pielęgnacji włosów w domu.

Ocena włosów - długość, gęstość, grubość, ubytki, stan włosów i skóry głowy.

Analiza formy na podstawie zdobytych informacji i ostateczne ustalenie fryzury.

Zaplanowanie strzyżenia oraz wybór odpowiednich narzędzi.

Pokazanie klientce długości włosów, które maja zostać usunięte.

Określenie czasu trwania zabiegu.

Poinformowanie klienta o cenie usługi.

Dokładne zabezpieczenie odzieży klienta.

Mycie włosów - strzyżenie podstawowe powinno być wykonywane na włosach czystych i mokrych.

Przygotowanie zdezynfekowanych narzędzi, przyborów i środków niezbędnych do strzyżenia.

Dezynfekcja rąk przed strzyżeniem.

Do mycia głowy najlepiej zabezpieczyć klienta jednorazowym ręcznikiem i foliową pelerynką. Do strzyżenia nakłada się obszerną pelerynkę, która ochrania odzież klienta, na szyję - papierową taśmą.

Dobre zaplanowanie strzyżenia pozwala na precyzyjne wykonanie fryzury. Nie należy się śpieszyć fryzjer powinien wiedzieć, ile ma czasu na wykonanie pełnego strzyżenia. Pospiech może prowadzić do zdenerwowania, dekoncentracji i powstania nieprzewidzianych błędów. Błąd popełniony podczas usługi może zakończyć się utratą klienta.

W planowaniu strzyżenia fryzjer powinien wziąć pod uwagę:

* kształt głowy i twarzy (dysproporcje budowy czy zaburzenia można skorygować odpowiednim strzyżeniem),

* kierunek wzrostu włosów, ruch włosów i granice porostu,

* strukturę powierzchni włosów,

* objętość włosów,

* gatunek i typ włosów,

* kolor i tonację włosów,

* separację włosów,

* linie bazowe i kąty w strzyżeniu,

* techniki strzyżenia,

* określić wiodące linie fryzury - wobec punktów odniesienia, takich jak:

* kark,

* okolice ucha,

* część potyliczna,

* krzywizna z tyłu głowy,

* czubek głowy.

Zależnie od struktury włosów i preferencji klienta, należy dobrać takie uczesanie, które nie będzie sprawiało problemów w codziennej pielęgnacji, a fryzura miedzy kolejnymi wizytami w salonie zawsze będzie dobrze wyglądała.

Strzyżenie to trzy podstawowe etapy:

* nadanie kształtu fryzurze - np. wyznaczenie długości włosów w obrębie porostu,

* teksturowanie fryzury - formowanie wierzchniej warstwy i struktury fryzury,

* konturowanie - nadanie kształtów konturowi wewnętrznemu i zewnętrznemu.

O nadawaniu kształtu fryzurze decydują ustalone reguły:

* dokładne rozczesanie włosów - tylko dokładnie wyczesane włosy można prawidłowo podzielić i strzyc,

* podział włosów na sekcje - podstawowe obszary fragmentów fryzury wyznaczają kolejne etapy strzyżenia,

* podział sekcji na separacje - podział sekcji na ukierunkowane pasma, wyznaczające długość strzyżonych pasm i kierunek strzyżenia,

* wyznaczenie pasma pamięci - strzyżone pasemko w sekcji, które wyznacza grubość kąt nachylenia, długość strzyżenia; to wzorzec dla kolejno strzyżonych pasemek; tworzy linie bazowe, które wyznaczają obwód fryzury albo jej fragmenty.

* zaznaczenie linii bazowych - wyznaczenie podstawowych konturów fryzury.

Każda fryzura ma pewną objętość, czyli przestrzeń, jaką wypełniają włosy. Objętość fryzury bez zabiegów fryzjerskich jest objętością naturalną. Praca fryzjera podczas wykonywania usługi zmienia naturalną objętość w objętość nadaną, czyli formę.

Forma to kształt fryzury określony przez długość, szerokość i głębokość masy włosów porastających głowę. Do osiągnięcia właściwej formy należy zastosować odpowiedni podział na sekcje, a następnie separacje, co pozwala dokładnie zaplanować długość w poszczególnych partiach głowy. Podstawowy podział na sekcje to podział od ucha do ucha przez środek głowy i od środka czoła do karku. Wyznacza podstawowe obszary porostu. Podział szczegółowy - na separacje - określa kierunek strzyżenia i długości włosów w poszczególnych sekcjach. Separacja włosów wywiera zasadniczy wpływ na kształt fryzury. Sposoby podziału włosów do strzyżenia na sekcje i separacje są ważną częścią procesu technologicznego strzyżenia.

Przykłady separacji i wynikających z nich form fryzur:

* Separacja pozioma „z profilu” - daje formę geometryczną zbliżoną do kwadratu lub prostokąta o dużym ciężarze na obwodzie,

* Separacja ukośna „osiowa z profilu” - daje długie włosy po bokach i cieniowany tył. Im większy skos separacji, tym większe różnice długości włosów między tyłem, a bokami

* Separacja ukośna do przodu - daje cieniowanie progresywne, zwiększające się od twarzy ku tyłowi,

* Separacja ukośna do tyłu - daje cieniowanie regresywne, zmniejszające się od twarzy ku tyłowi. Końce włosów mają tendencje wywijania się na zewnątrz

* Separacja pionowa - stosowana przy cieniowaniu włosów, również w połączeniu z innymi separacjami

* Separacja trójkątna nazywana „pomarańczową” lub „landrynkowa” wykorzystywana do form jednolitych lub przyrastających w kierunku konturów fryzury.

Pasmo pamięci może być jedno dla całej fryzury albo jedno dla określenia sekcji fryzury. To podstawowe pasmo w strzyżeniu. Może by stałe na całej głowie lub zmienne, zależy od potrzeby. Pasmo pamięci wyznacza:

* długość włosów w poszczególnych poziomach fryzury,

* zaplanowanie kolejności i kierunków strzyżenia sekcji,

* linie bazowe.

Pasmo pamięci musi być strzyżone pod odpowiednim kątem. Kąt strzyżenia „projekcja” zapenia efekty strzyżenia od łagodnych do drastycznych. Im większy kąt strzyżenia, tym bardziej zdecydowany efekt strzyżenia.

Kąt strzyżenia - kąt pod jakim podniesione pasmo włosów jest strzyżone. Kat utrzymywania pasma decyduje o wyglądzie strzyżenia. Kąt ten nosi nazwę projekcji - znajduje się między uniesionym pasmem, a krzywizną głowy podczas strzyżenia.

Rodzaje projekcji:

* naturalny spadek,

* niska projekcja powyżej 0°, a poniżej 30°,

* średnia projekcja powyżej 30°, a poniżej 60°,

* wysoka projekcja powyżej 60°, a poniżej 90°,

* projekcja 90° - do krzywizny głowy.

Nachylenie pasma - sposób ustawienia i nachylenia pasma w stosunku do podziału włosów, czyli linii które wyznaczają sekcje. Nachylenie to nosi nazwę dystrybucji, która może być prosta lub przeniesiona. Wybór projekcji i dystrybucji zależy od planowanej linii, długości i faktury włosów.

Linie bazowe, stanowiące, jak sama nazwa wskazuje bazę kształtu strzyżonej fryzury, tworzone są przy pomocy pasma pamięci i mogą mieć rożne kształty:

* symetryczne - objętość taka sama po obu stronach głowy, podziałek po środku,

* asymetryczne - objętość włosów po jednej stronie głowy, przedziałek z boku,

* wklęsłe,

* wypukłe.

Ostateczny kształt fryzury wyznaczają linie konturowe zewnętrzne i wewnętrzne. Na formę włosów składa się wysokość, szerokość i głębokość fryzury. Wewnętrzna linia konturowa ogranicza się do twarzy i za pomocą tej linii kształt twarzy można zwężać, wydłużać lub skracać, a samej fryzurze nadawać określony charakter. Zewnętrzna linia konturowa bardziej określa kształt głowy i fryzury z profilu, jej wysokość, ciężar, szerokość.

Zasady prawidłowego strzyżenia:

* właściwe trzymanie narzędzi i grzebienia,

* separacja w sekcjach następuje według kolejności strzyżenia,

* separacja według form: separacje podstawowe - forma klasyczna,

* separacje indywidualne - kreatywne strzyżenie,

* zachowanie właściwej projekcji, czyli kąta strzyżenia,

* konturowanie formy - zaznaczenie konturu wewnętrznego i zewnętrznego, np. przez teksturowanie, teksturowanie może mieć na celu podniesienie włosów od nasady, nadanie lekkości, ruchu, dynamiki, zmniejszenie objętości całej formy lub tylko w pewnych obszarach fryzury. Teksturowanie może mieć też na celu spłaszczenie, ścienianie pasm itp.

* zachowanie precyzji i kontroli strzyżenia - wymaga przeprowadzania stałej kontroli, przed, w trakcie i po strzyżeniu. Bez tego efekty strzyżenia mogą okazać się nieprzewidywalne.

We fryzjerstwie pojawiła się tendencja uzależniania strzyżenia od rozłożenia na włosach koloru i na odwrót:

*podkreślenie walorów strzyżenia przez kaloryzacje,

*podkreślenie walorów koloryzacji przez strzyżenie - tzw. ciecie koloru.

Podczas strzyżenia:

*sprawdzanie wielkości pasma - im mniejsze pasmo, tym większa precyzja strzyżenia,

*sprawdzanie prawidłowości kąta uniesienia pasma oraz kata strzyżenia pasma,

*kontrolowanie kąta, pod którym strzyżone są kolejne pasma,

*kontrolowanie powstawania linii bazowej, która musi odpowiadać cechom głowy i twarzy klienta, np. przez podsuszanie i prostowanie strzyżonych obszarów,

*utrzymywanie prawidłowego zarysu i kierunku linii bazowej, np. linii karku, która będzie bazą dla całego późniejszego strzyżenia i stosowanych technik,

*sprawdzenie prawidłowości strzyżenia; jakiekolwiek nieprawidłowości można będzie usunąć podczas personalizacji.

Od pierwszego ciecia zależy kształt fryzury.

Po zakończeniu strzyżenia:

*kontrolowanie boków, karku, szczytu głowy pod względem dokładności wykończenia,

*korygowanie linii i nie pożądanych elementów, jak wystające włosy, czy zbyt długie kosmyki,

*ocena włosów w ich naturalnym opadaniu - pozwala zobaczyc wyraźnie kształt fryzury,

* układanie i stylizacja fryzury, z zaznaczeniem strzyżenia produktami do stylizacji,

*wyjaśnienie klientowi w jaki sposób i przy pomocy jakich produktów może fryzurę pielęgnować w domu,

* zaproponowanie klientowi specjalnych produktów przeznaczonych do pielęgnacji jego fryzury.

Metody strzyżenia włosów. Włosy strzyże się na mokro i na sucho.

Korzyści strzyżenia na mokro:

*stworzenie podstawowej linii fryzury,

*mokre, umyte włosy stają się bardziej elastyczne i dobrze poddają się kierunkowemu strzyżeniu do nowej linii, co oznacza, że włosy dostosowują się łatwo do nowej linii strzyżenia (samo zwilżenie włosów nie daje takiej możliwości),

*łatwiejsze kontrolowanie włosów,

*strzyżenie na mokro jest bardziej higieniczne, szczególnie jeśli jest wykonywane po myciu szamponem,

*mycie szamponem zmiękcza włosy i przygotowuje do strzyżenia.

Korzyści ze strzyżenia na sucho, po wykonaniu formy podstawowej:

*zastosowanie technik strzyżenia podkreślających ruch i teksturę włosów,

*łączenie długości pasm włosów znajdujących się w różnych warstwach,

*usuwanie nadmiaru włosów i korygowanie niepożądanych elementów we fryzurze,

*wypracowanie brzegu fryzury.

W strzyżeniu występują dwa sposoby cięcia włosów. Wpływają na objętość fryzury.

Strzyżenie „na tępo” wykonuje się nożyczkami lub maszynka. Włosy strzyżone „na tępo” mają tendencję do podtrzymywania a nawet odpychania sąsiadujących z sobą końcówek włosów. Efekt ten wykorzystuje się, chcąc uzyskać wrażenie zwiększania objętości i uczesania włosów. Dlatego jest to sposób cięcia najbardziej odpowiedni w strzyżeniu włosów delikatnych i niezbyt gęstych, bądź we fragmentach fryzury, które wymagają powiększonej objętości.

Strzyżenie „na pióro” wykonuje się wszystkimi dostępnymi narzędziami. Włosy strzyżone „na pióro” zlepiają się końcami i redukują ciężar formy. W zależności od sposobu cięcia, narzędzia dodają włosom ruchu, wpływają na fakturę włosów. Ten typ strzyżenia służy do wyostrzenia fragmentów fryzury, zwężania, ścieniania i teksturowania.

Techniki strzyżenia wykorzystuje się do uzyskania formy podstawowej oraz do jej wykończenia. Dlatego techniki strzyżenia dzieli się na podstawowe i uzupełniające

Techniki podstawowe wpływają na bazową linię fryzury oraz nadanie kształtu fryzurze:

* cieniowanie

* palcowanie

Techniki uzupełniające (pomocnicze) wpływają na objętość i fakturę fryzury:

* degażowanie,

* epilacja

* konturowanie.

Strzyżenie można całkowicie wykonać maszynką na wszystkich długościach włosów wszystkimi dostępnymi technikami. Warunkiem prawidłowego strzyżenia maszynką jest:

* zachowanie właściwego porządku postępowania,

* posługiwanie się tzw. techniką strzyżenia kosmyków.

Podstawowe zasady obowiązujące w strzyżeniu maszynką:

* praca w liniach pionowych, począwszy od partii środkowych, przechodząc do prawej, następnie lewej strony,

* łączenie linii tyłu z bokami,

* maszynka daje efekt surowych linii, żeby je złagodzić lub dodać ruchu fakturze, należy pracować rogiem maszynki,

* zależnie od siły nacisku maszynki na włosy można uzyskać różne efekty,

* przy włosach grubych i dynamicznej formie nacisk maszynki jest mocniejszy,

* przy włosach cienkich i delikatnych pracujemy maszynką delikatnie, bez wywierania nacisku podczas strzyżenia.

Praca maszynka daje nieograniczone możliwości tworzenia od form prostych do złożonych, ale podstawą jest systematyczna, zaplanowana praca.

---