S?33S£
V
s&gSPjsi
«SJ«iW
-. ,5T7C
Wstęp
Od zarania dziejów człowiek przy podejmowaniu różnorakiej działalności używał urządzeń ułatwiających i przyśpieszających pracę. W miarę rozwoju cywilizacji i wzrostu kultury rosły również jego potrzeby, a prymitywne i proste początkowo urządzenia były doskonalone. Urządzenia te, zwane ogólnie urządzeniami technicznymi, w miarę upływu lat były rozbudowywane, przyjmując z czasem postać mechanizmów, aparatów i maszyn. Dziś można powiedzieć, że między rozwojem technicznym a wzrostem potrzeb istnieje sprzężenie zwrotne. Z jednej strony narastające różne potrzeby człowieka powodują powstawanie i rozwój nowych wytworów, a więc rozwój gospodarczy, z drugiej strony - obcowanie człowieka z coraz większą liczbą nowych produktów podnosi na wyższy poziom potrzeby społeczne, a także kreuje nowe potrzeby dotychczas nie uświadamiane.
Każda działalność człowieka w tym i gospodarcza odbywa się zawsze i niezmiennie w przestrzeni i czasie. Dlatego od najdawniejszych czasów jedną z głównych potrzeb odczuwanych przez człowieka jest pokonywanie przestrzeni, a w szczególności - chęć przenoszenia się z miejsca na miejsce. Jej zaspokajanie odbywa się poprzez komunikację i transport.
Komunikacja to wszelkiego rodzaju kontakty nawiązywane pomiędzy różnymi podmiotami. Ich wynikiem jest przekazywanie informacji lub przedmiotów niezależnie od tego? czy zjawisko to dokonuje się w sposób świadomy czy niezamierzony. Proces przekazywania dokonuje się zarówno za pośrednictwem środków przemieszczania, jak i bez ich użycia.
Transport natomiast jest różnie definiowany. Wielość określeń wynika z tego, iż zjawisko to ze względu na powszechność, trwałość i niezawodność jego form oraz sposobów przejawiania się w praktyce było i jest badane przez wiele nauk. Każda z nich na swój użytek i według sobie właściwych kryteriów stara sieje definiować. Jednocześnie w obrębie poszczególnych nauk próbuje się określić transport przyjmując różny jego zakres.
W naukach ekonomicznych przyjęto, że transport jest procesem produkcyjnym, poprzez który ludzie - w warunkach ograniczoności zasobów - dokonują przemieszczenia osób, rzeczy i energii w przestrzeni po to, aby zaspokoić swoje różnorodne potrzeby i pragnienia. Można się spotkać z definicją, że transport to działalność polegająca na przemieszczaniu ludzi, dóbr i wiadomości przy użyciu odpowiednich przedmiotów pracy, zwanych środkami transportowymi.
Uwzględniając przytaczane określenia i definicje nie ulega wątpliwości, że znaczna część działalności polegającej na pokonywaniu przestrzeni obejmuje jednocześnie komunikację i transport, ale pewne jej części zawierają tylko jedną z tych czynności, np.:
- przewozy technologiczne, gospodarcze, nieregularne, przesyłanie rurociągowe (przewodowe) i inne niekonwencjonalne - to transport,
przekazywanie wiadomości powiązaniami telekomunikacyjnymi, radiowymi, telewizyjnymi, telegraficznymi itp. - to wyłącznie komunikacja,
przewozy towarowe i pasażerskie prowadzone regularnie oraz pozarozkła-dowo po określonych trasach (drogach komunikacyjnych), obsługa podróżnych, przemieszczanie ludzi i dóbr środkami indywidualnymi i zbiorowymi po określonych trasach o bliskim zasięgu - to komunikacja i transport jednocześnie.
Transport, będąc jednym z wielu procesów produkcyjnych w gospodarce, jest z tego tytułu przedmiotem w polityce gospodarczej państwa. Ta część polityki, która odnosi się do transportu nazywa się polityką transportową. Obejmuje ona:
kształtowanie transportu przez publiczno-prawne organizacje i instytucje,
całokształt oddziaływań państwa na proces przewozowy w celu zachowania jedności transportu,
działalność zmierzającą do osiągnięcia określonych korzyści ekonomicznych lub nawet celów pozaekonomicznych za pomocą czynności i środków transportowych,
działalność kształtującą rzeczywistość gospodarczą na podstawie teorii, którą dla polityki transportowej stanowi ekonomika transportu,
działalność państwową mającą na celu zapewnienie ilościowej, przestrzennej i we właściwym czasie dostępności usług transportowych dla społeczeństwa i gospodarki narodowej, o optymalnej strukturze przy danych zasobach eksploatacyjnych i inwestycyjnych,
prognozowanie rozwoju systemu transportowego oraz oddziaływanie na sprawne jego funkcjonowanie, z uwzględnieniem teorii i praw ekonomicznych.
System transportowy kraju to zespół wszystkich gałęzi transportowych, współdziałających na rzecz społeczeństwa i gospodarki narodowej. Obejmuje on współzależność między tworzącymi go rodzajami transportu tj. szynowym, drogowym, lotniczym, wodnym, i przewodowym (przesyłowym) (rys. 1).
System transportowy możemy podzielić także ze względu na rodzaj stosowanego środka transportu. To kryterium pozwala na wyróżnienie transportu samochodowego, który może obejmować przewozy osób, czyli transport pasażerski lub przewozy ładunków, czyli transport towarowy.
TRANSPORT
Lądowy
Wodny
Lotniczy
c
N CD
c
N O
o
TJ
o
JZ
o o
E co
OT
o -o o
0
N
O
o
o
-a
s2 >OT
O
O
Q_
Rys. 1. System transportowy kraju
iędzynarodowy
Krajowy
Ze względu na rozgraniczenie jednostek politycznych, w obrębie których dokonuje się przemieszczanie w systemie transportowym, możemy wyróżnić transport wewnątrzkrajowy i międzynarodowy (rys. 2).
|
|
|
i—► -*• |
Pasażerski |
|
TRANSPORT SAMOCHODOWY |
|
|
|
|
|
|
|
Towarowy |
Rys. 2. Podział transportu samochodowego ze względu na rodzaj przewozów i ich zasięg
W naukach technicznych przyjęto, że transport samochodowy to zespół czynności związanych z przemieszczaniem osób i dóbr materialnych przy użyciu pojazdów samochodowych. Przy czym zespół czynności związanych z przemieszczaniem obejmuje zarówno samo przemieszczanie z miejsca na miejsce, jak i wszelkie czynności, jakie do tego celu mogą być konieczne, a więc czynności ładunkowe (załadunek, wyładunek, przeładunek) oraz czynności manipulacyjne (rys. 3).
7
OPERACJE ŁADUNKOWE |
|||||
|
|
||||
* |
|
T |
|
ir |
|
Załadunek |
|
Przeładunek |
|
Wyładunek |
wej, rozszerzenie handlu hurtowego przy szerokim stosowaniu ekonomicznych metod zarządzania powoduje ograniczenie wielkości partii przewożonych ładunków oraz zwiększa wymagania terminowości i szybkości dostaw. Te okoliczności uzasadniają rozszerzenie się stref życia społecznie i gospodarczo obsługiwanych przez transport samochodowy. Wywołują jednocześnie konieczność stosowania coraz bardziej doskonałych pojazdów samochodowych, technologii załadunku, wyładunku, składowania i przemieszczania oraz zarządzania procesami transportu.
a) b)
t r\ t
Na pojazd samochodowy |
|
Z pojazdu samochodowego na inny środek transportu lub z innego środka |
|
Z pojazdu samochodowego |
|||
ik |
|
transportu na pojazd samochodowy |
|
ik |
|||
|
|
ik |
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
||
|
Urządzenia ładunkowe |
|
|||||
^ |
|
|
|
|
r |
||
|
r |
|
i |
|
|||
Zewnętrzne |
|
Zamontowane na pojazdach samochodowych |
Rys. 3. System operacji ładunkowych w transporcie samochodowym
Każdy rodzaj transportu oddziaływuje na otoczenie. System tego oddziaływania jest bardzo zróżnicowany, niestety, ze wskazaniem na transport samochodowy jako ten, który w ostatnich latach swoje oddziaływanie na otoczenie zaznaczył szczególnie. Przyjmując, że zagrożenie bezpieczeństwa podróżowania, ilość emitowanych zanieczyszczeń do otoczenia, zużycie energii w transporcie kolejowym są najmniejsze, to w transporcie samochodowym są odpowiednio 26, 38 i ponad 12 razy większe. Również zapotrzebowanie terenu pod budowę dróg dla ruchu samochodowego jest ponad dwukrotnie większe niż dla torów kolejowych (rys. 4).
Międzynarodowy transport samochodowy odgrywa bardzo ważną rolę w rozwiązywaniu zadań gospodarki narodowej i społeczeństwa gwarantując wysoką jakość i pełne realizowanie zgłoszonych potrzeb. Rozwój gospodarki wolnorynko-
Rys. 4. Oddziaływanie różnych rodzajów transportu na środowisko: a) niebezpieczeństwo podróży, b) wykorzystanie terenu, c) emisja zanieczyszczeń, d) zużycie energii
Utrzymywanie i rozwijanie spójnego systemu transportowego państwa jest podstawowym elementem polityki transportowej państwa. Przebudowa, doskonalenie i dostosowywanie go do aktualnych i nowych potrzeb z uwzględnieniem ich w znacznej perspektywie czasowej.
Polityka transportowa w handlu zagranicznym (międzynarodowym) jest tym składnikiem polityki gospodarczej państwa, który odnosi się do jego międzynaro-
8
<)
wyposażenie dodatkowe, np. w urządzenia do załadunku i rozładunku,
układ jezdny. 3. Dla autobusów:
rodzaj nadwozia w zależności od przeznaczenia,
długość całkowita,
ilość miejsc siedzących, stojących i całkowita,
masa całkowita,
obciążenie na oś,
układ jezdny.
Poza wymienionymi kryteriami, samochody każdej postaci mogą być klasyfikowane według wielu innych kryteriów, jak np. prędkość maksymalna, moc silnika, moc jednostkowa, czas rozpędzania do określonej prędkości, przebieg do naprawy głównej.
Niektóre z wymienionych wyżej kryteriów mogą być stosowane także do klasyfikacji przyczep i naczep samochodowych. Natomiast w odniesieniu do ciągników siodłowych i ciągników balastowych, które zaliczane są do samochodów ciężarowych ważnymi kryteriami są odpowiednio: obciążenie na siodło i siła uciągu na haku. Niektóre wymagania dotyczące wymiarów gabarytowych samochodów ciężarowych i zestawów samochodowych, ich całkowitych mas dopuszczalnych oraz obciążeń osi podano na rysunkach 1.3, 1.4 i 1.5.
Natomiast na rysunku 1.6 usystematyzowano podstawowe właściwości eksploatacyjne samochodów.
Szczególną własnością eksploatacyjną zwłaszcza obecnie przy bardzo dużym wzroście ilości pojazdów samochodowych, a zatem dynamicznym wzroście natężenia ruchu samochodów jeżdżących z coraz większymi prędkościami jest bezpieczeństwo. Podstawowe rodzaje bezpieczeństwa samochodu ze wskazaniem cech samochodu decydujących o ich poziomie przedstawiono na rysunku 1.7.
|
POJAZDY LĄDOWE |
|
||||||||||||||||
|
|
|
|
|||||||||||||||
V |
|
■" |
|
|||||||||||||||
Pojazdy drogowe |
|
Pojazdy szynowe |
||||||||||||||||
|
|
|
f |
|||||||||||||||
ir |
|
i |
|
|||||||||||||||
Drogowe pojazdy silnikowe |
|
Drogowe pojazdy ciągnikowe |
||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||
ir |
|
ir |
|
ir |
|
-► |
Naczepy |
|||||||||||
Pojazdy samochodowe |
|
Ciągniki |
|
Pojazdy specjalne |
|
|
|
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
-► |
Przyczepy |
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||
V |
|
|
T |
|
|
|
||||||||||||
Samochody |
|
Motocykle |
|
w |
|
|||||||||||||
|
|
|
|
Zestawy samochodowe |
|
|||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||
ir |
|
^r |
|
|
ł |
|
|
|
|
|||||||||
Osobowe |
|
Autobusy |
|
Ciężarowe |
|
Skrzyniowe |
|
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
—^ |
|
|
||||||
i |
|
|
|
|
|
|
|
|
Zbiornikowe |
|
||||||||
Do przewozu ludzi |
|
|
|
Użytkowe |
«- |
|
|
|
|
|||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
|
|
|
|
|
|
|
—^ |
Furgonowe |
|
|||||||||
|
|
|
Specjalne |
|
|
|
|
|
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||
|
|
|
|
|
—& |
Platformowe ramowe |
|
|||||||||||
^__ |
|
^r |
|
▼ |
|
|
|
|||||||||||
Miejskie |
|
Międzymiastowe |
|
Wycieczkowe |
|
Rys. 1.2. Klasyfikacja pojazdów samochodowych
20
21