Obliczenia:
Wyznaczam wartości średnie współczynnika załamania dla poszczególnych cieczy:
n1=(1,338+1,339+1,338)/3=1,338
n2=(1,367+1,368+1,368)/3=1,367
n3=(1,487+1,488+1,487)/3=1,487
n4=(1,476+1,477+1,477)/3=1,476
n5=(1,470+1,469+1,470)/3=1,469
Błędy.
Ponieważ wszystkie pomiary były wykonywane na tym samym przyrządzie, więc pomiary te mają taki sam błąd, tzn. błąd, którym opatrzony jest przyrząd, którym zostało wykonane ćwiczenie.
Δn =Δn1=Δn2=Δn3
Δn = 0,001
n1=(1,338 ±0,001)
n2=(1,367 ±0,001)
n3=(1,487 ±0,001)
n4=(1,476 ±0,001)
n5=(1,469 ±0,001)
Δn - błąd przyrządu
Wnioski i dyskusja błędów.
Wartość błędu zależy od czystości powierzchni pryzmatów (trzeba uważać, aby płyny o różnym stężeniu nie mieszały się ze sobą) oraz od dokładności otrzymania ostrej linii granicznej i nastawienia jej na skrzyżowanie nitek pajęczych (duże znaczenie mają indywidualne właściwości oka obserwatora).
Właśnie te czynniki miały wpływ na to, że otrzymane wyniki różnią się nieznacznie od wartości tablicowych. Pewne znaczenie miała też temperatura badanych cieczy (23oC), podczas gdy w tablicach podane są współczynniki załamania dla temperatury 20oC.
ciecz |
współczynnik załamania z tablic |
współczynnik załamania z doświadczenia |
woda |
1,333 |
1,334 |
gliceryna |
1,484 |
1,469 |
ciekła parafina |
1,474 |
1,476 |
Wykres
1