Bukwica zwyczajna

20a] Bukwica zwyczajna- Betonica officinalis

Bukwica zawiera olejek eteryczny, garbniki[do 12%], związki aminowe[jak betanina, stachydryna,

betonica, turycyna], kwas kawowy, cholinę, gorycz, sole mineralne, ślady alkaloidów, wit C.

Właściwości lecznicze: oczyszcza drogi oddechowe, leczy błonę śluzową żołądka i jelit, hamuje

biegunkę, wstrzymuje utratę wody - a zatem i soli mineralnych, pobudza apetyt, zapobiega małym krwawieniom wewnętrznym z uszkodzonych włośniczek w przewodzie pokarmowym.

Działa przeciwbakteryjnie, w tym również wobec szczepów antybiotykoodpornych, niszczy bakterie i ich toksyny. Zwiększa krzepliwość krwi.

Działa przeciwzapalnie na jelita, dwunastnicę i żołądek. Ma właściwości wymiotne i przeciwnowotworowe [korzeń], przeciwartretyczne, przeciwreumatyczne. Wzmacnia osłabiony układ nerwowy, działa wykrztuśnie i przeciwgorączkowo, leczy zachorzenia kobiece.

Zewnętrznie: działa przeciwgnilnie, przyspiesza regenerację naskórka, goi rany, niszczy bakterie i wirusy, odkaża miejscowo i hamuje krwawienia, gdyż koaguluje krew.

Wskazania lecznicze: astma, bóle głowy, bezsenność, biegunka z obecnością krwinek w kale, artretyzm, reumatyzm, gościec stawowy przewlekły, dolegliwości płucne, ischias, krwioplucie, nieżyt żołądka i jelit, skąpe wydzielanie soku żołądkowego, migreny, osłabienie nerwowe, padaczka, paraliż połowiczny, zawroty głowy, żółtaczka, zaflegmienie dróg oddechowych.

Zewnętrznie: rany zakażone bakteriami ropotwórczymi i grzybkami, owrzodzenia skóry i nóg, guzy twarde przechodzące w tkankę nowotworową.

Na nieregularny okres u kobiet - ziele bukwicy, ziele rzepiku, kłącze tataraku i liść ruty - sproszkowane 2 razy dziennie mniej niż 0,5 łyżeczki.

Na kaszel - gotować 3min 1 łyżeczkę korzenia bukwicy w 1 szkl wody, parzyć pod przykryciem 10min. Popijać 4 razy dziennie po 1/4 szkl

Zewnętrznie - gotować 100g bukwicy w 1 litrze wody i stosować do obmywania zanieczyszczonych ran i na okłady na owrzodzenia nóg; w nadmiernej potliwości stóp [obmywanie], na czyraki, zakażenia skóry bakteriami ropotwórczymi.

Jako środek przeciwkrwotoczny na użytek zewnętrzny i wewnętrzny stosuje się mieszankę: tysięcznik [centuria] plus fiołek trójbarwny plus krwawnik plus bukwica.

W mieszance przeciwbiegunkowej i przeciwkrwotocznej stosuje się wewnętrznie: ziele bukwicy plus liść pokrzywy plus ziele centurii [tysięcznika] plus ziele tasznika plus liść orzecha włoskiego plus liść babki plus liść melisy.

Uwaga: Maksymalna ilość bukwicy stosowana do naparu wynosi 3-6g na 1-2 szkl wody i dawki tej nie wolno przekraczać!

20b] Bukwica zwyczajna

Ziele bukwicy zawiera garbniki, związki goryczowe, cholinę, olejki eteryczne, alkaloidy, związki aminowe, glikozyd irydoidowy.

Działanie ściągające i przeciwzapalne na błony śluzowe przewodu pokarmowego.

Podaje się w biegunkach, nieżytach żołądka i jelit, zatruciach pokarmowych, bólach brzucha, wzdęciach.

Zewnętrznie: do okładów na czyraki, wrzody, trudno gojące się rany, do obmywania skóry przy grzybicachi nadmiernej potliwości stóp.

Odwar: 1 łyżkę rozdrobnionego ziela zalać 1 szkl wrzątku, gotować pod przykryciem na wolnym ogniu 5min, odstawić na 10min, przecedzić. W przypadkach biegunki pić po 1/3 szkl 1-2 razy dziennie na 1 godz przed jedzeniem.

20c] Bukwica zwyczajna

Surowcem zielarskim jest ziele, które zawiera ślady olejku eterycznego, alkaloidy, związki żywicowe i śluzowe, gorycze, kwasy organiczne, sole mineralne.

Ziele ma zapach balsamiczny podobny do zapachu melisy, a smak gorzki, ostro korzenny i ściągający.

Działa wykrztuśnie, przeciwbiegunkowo i ściągająco.

Stosuje się przy dychawicy oskrzelowej, zaburzeniach w trawieniu, przewlekłych nieżytach jelit, żółtaczce, bólach głowy, osłabieniu nerwów, padaczce i przewlekłym gośćcu.

Zewnętrznie używa się do leczenia ropiejących, zakażonych i trudno gojących się ran oraz do okładów przy zwichnięciach.

20d] Bukwica zwyczajna

Surowiec zielarski: liście, ziele i kłącze.

Zawiera m.in.: gorycze, betainę, cholinę, irodoid, śluz, olejek eteryczny oraz (wyłącznie w liściach) prowitaminę A i witaminę C, sole mineralne.

Działanie: odwar z kłącza to dobry środek wymiotny, mający również zastosowanie w

leczeniu zaburzeń trawienia i biegunek.

Napar z ziela (1 łyżeczkę do herbaty suszu zalać 1 szklanką wrzącej wody, parzyć pod przykryciem 15-20 minut, przecedzić i pić w razie potrzeby 3 razy dziennie po 1/2 szklanki)

To środek regulujący proces trawienia, zalecany pomocniczo w leczeniu żółtaczki, a także i innych dolegliwości, m.in.: nadkwaśności, astmy, zapalenia płuc i oskrzeli, nieżytów górnych dróg oddechowych, a nawet gruźlicy.

Ten sam napar uważany jest za skuteczny specyfik w kuracji gośćca, padaczki, nerwic wegetatywnych i uporczywych bólów głowy na tle reumatycznym, ale również i migrenowym.

Wreszcie także chorób pęcherza moczowego i moczowodów, paraliżu, podagry.

20e] Bukwica lekarska - Betonica officinalis

Surowcem są liście lub po prostu całe ziele

Ziele i liście zawierają garbniki - do 15%, cholinę, gorycze, olejek eteryczny, betainy, kwasy, sole,

witaminę C, irydoid, żywice, alkaloidy oraz flawonoidy.

Betainy - czwartorzędowe, amoniowe sole wewnętrzne aminokwasów; przez niektórych naukowców

uważane za witaminy; działają żółciopędnie, żółciotwórczo i lipotropowo.

Wyciągi z bukwicy działają wykrztuśnie, przeciwbiegunkowo, przeciwreumatycznie, odkażająco,

moczopędnie, żółciopędnie, uspokajająco; regulują przemianę materii i trawienie.

Wskazania: kaszel, wyczerpanie nerwowe, zaburzenia trawienia, nieżyty jelit i żołądka, choroby wątroby i pęcherzyka żółciowego, bóle głowy, nieżyty układu oddechowego.

Napar: 2-3 łyżki ziela zalać 2 szkl. wrzącej wody; parzyć 20 minut; przecedzić. Pić 3-4 razy dz. po 150-200ml; niemowlęta ważące 3 kg -6 ml, 4 kg - 8 ml, 5 kg - 10-11 mi, 7 kg - 15 ml, 3-4 razy dz.; dzieci ważące 10 kg - 21 ml, 15 kg - 32 ml, 24 kg - 51 ml, 32 kg - 68 ml, 42 kg - 90 ml, 54 kg - 115 ml, 3-4 razy dz.

Intrakt: pół szkl. świeżego mielonego ziela zalać 400 ml gorącej wódki; macerować 10 dni; przefiltrować. Zażywać 3 razy dziennie po 1 łyżce w 50 ml wody. Z suchego ziela można przyrządzić nalewkę, ale ma ona kiepskie działanie lecznicze.

Alkoholmel Betonicae: do 100 ml intraktu wlać 100 ml miodu, dodać cynamonu i soku z cytryny, wymieszać. Zażywać 3-4 razy dz. po 1 łyżce. Dzieciom podawać 1-2 łyżeczki tego środka, działającego wykrztuśnie i wzmacniająco, a w dawce 2 łyżek - uspokajająco.

Syrop bukwicowy - Sirupus Betonicae: 1 szkl. zmielonego świeżego ziela zalać 200 ml

wody: gotować 5 minut; odstawić na 30 minut; przecedzić. Do wywaru wlać 100 ml miodu, sok z jednej małej cytryny i wsypać dodatkowo 100 ml cukru (pół szkl.), wymieszać wszystko razem. Zażywać kilka razy dz. po 1-2 łyżki na wzmocnienie w chorobach zakaźnych. Wywar ze świeżego ziela można pić też kilka razy dziennie jako środek moczopędny (po 150-200 ml).

Miód bukwicowy: świeże ziele przemielić przez maszynkę do mięsa; na każdą 1 łyżkę czubatą masy roślinnej dać 1 łyżkę miodu i 1 łyżeczkę alkoholu lub gliceryny; wymieszać. Zażywać 3 razy dz. po 1 łyżce.

Przetwory ze świeżego ziela są o wiele wartościowsze niż z suszu!.

BUKWICA

Właściwości lecznicze:

wewnętrznie: oczyszcza drogi oddechowe, leczy błonę śluzową żołądka i jelit, hamuje biegunkę,

wstrzymuje utratę wody i soli mineralnych, pobudza apetyt, zapobiega małym krwawieniom wewnętrznym

z uszkodzonych włośniczek w przewodzie pokarmowym, działa przeciwbakteryjnie, w tym również wobec szczepów antybiotykoodpornych, niszczy bakterie i ich toksyny, działa przeciwzapalnie na jelita,

dwunastnicę i żołądek, zwiększa krzepliwość krwi, ma właściwości wymiotne i przeciwnowotworowe ( korzeń), przeciwartretyczne i przeciwreumatyczne, wzmacnia osłabiony układ nerwowy, działa wykrztuśnie i przeciwgorączkowo, leczy schorzenia kobiece.

wskazania: astma, bóle głowy, bezsenność, biegunka z obecnością krwinek w kale, artretyzm, reumatyzm, gościec stawowy przewlekły, dolegliwości płucne, ischias, krwioplucie, nieżyt żołądka i jelit, skąpe wydzielanie soku żołądkowego, migreny, osłabienie nerwowe, padaczka, paraliż połowiczny, zawroty głowy, żółtaczka, zaflegmienie dróg oddechowych.

zewnętrznie: działa przeciwgnilnie, przyspiesza regenerację naskórka, goi rany, niszczy bakterie i wirusy, odkaża miejscowo i hamuje krwawienie.

wskazania: rany zakażone bakteriami ropotwórczymi i grzybkami, owrzodzenie skóry nóg, guzy twarde przechodzące w tkankę nowotworową.

---