Wykład 7
Samosterujące systemy uwalniania leków:
- kombinacja biosensorów i systemów kontrolowanego uwalniania leków
- zrewolucjonizowanie administracji leków poprzez umożliwienie terapii zindywidualizowanej
- ciągły pomiar parametrów stężenia i korekta do optymalnej wartości
- natychmiastowa odpowiedź i dozowanie przy użyciu odpowiedniego systemu pomiarowego i dozującego
- daje pacjentom komfort i brak konieczności ciągłych pomiarów parametrów stężeń leków
Idealne samoregulujące uwalnianie leków:
* wady obecnie dostępnych systemów
- nie są automatyczne, użytkownik musi decydować o dawce
- rezultat obliczonej dawki nie jest zawsze prawidłowy
- sensory i kontrolowane systemy uwalniania leków nie są ze sobą powiązane
* systemy idealne
- bardzo czuły, szybki pomiar obecności lub stężenia substancji, hormonu, leku którego stężeniem musimy sterować
- natychmiastowa odpowiedź układu
- detekcja i uwalnianie in vivo
- mały, biokompatybilny, dokładny i łatwy w produkcji
Pompy insulinowe:
- rezerwuar insuliny (podobny do zbiornika strzykawki)
- mała bateria jako zasilanie pompy
- czip komputerowy jako system kontrolny
- zestaw infuzyjny - cienka plastikowa rurka do dozowania insuliny do ciała
- terapia pompowa: stała bazowa szybkość dozowania i bolus insulinowy
- kombinacja z sensorami glukozowymi
Biosensory (np. Glucowatch):
- Biographer: nie inwazyjny, wygląda jak zegarek, mierzy poziom glukozy
- nieinwazyjny automatyczny pomiar co 10 min aż do 13 h- tradycyjny pomiar glukozy w większych odstępach czasu może nie odzwierciedlać rzeczywistego poziomu glikemii w ciągu dnia
- pomiary przechowywane są w pamięci
Zasada pracy Glucowatch
-na zasadzie odwrotnej jonoforezy
-nisko prądowe impulsy elektryczne wyciągają glukozę poprzez skórę
- glukoza jest gromadzona w 2 żelowych dyskach kolektorowych w AutoSensorze.
- elektrody w AutoSensorze mierzą glukozę.
Szlak enzymatyczny Glucowatch
-oksydaza glukozowa katalizuje utlenianie glukozy w hydrożelu
- nadtlenek wodoru reaguje na platynowej elektrodzie dostarczając elektrony
- wielkość prądu jest proporcjonalna do poziomu glukozy
Samoregulujące systemy uwalniania leków:
I. Glukozo czułe insulinowe molekularne systemy uwalniania
II. Smart polimery
III. Closed loop systems- systemy zamkniętej pętli
Mierzące i uwalniające systemy sprzężone
I. Glukozo czułe insulinowe molekularne systemy uwalniania:
Molekularne systemy do uwalniania insuliny w odpowiedzi na stężenie glukozy
Chemiczne zawory zsyntezowane przez immobilizację oksydazy glukozowej na zsieciowanej membranie polikwasu akrylowego.
Membranowe urządzenia wykonane przez immobilizację insuliny poprzez łączniki disiarczkowe z kombinacją oksydazy glukozowej i reakcji elektronowych (utl/red).
Enzymatyczne urządzenia wykonane przez sprzężenie oksydazy glukozowej i insuliny łącznikami disiarczkowymi.
1. Chemiczne zawory
Na porowatej membranie poliwęglanowej sieciowano polikwas akrylowy. Przy wysokim pH łańcuchy polimeru ekspandują zamykając pory, przy niskim pH łańcuchy kurczą się otwierając pory.
Chemiczne zawory stwierdzono wzrost szybkości dozowanej insuliny ze wzrostem stężenia glukozy
Wady w układach zaworowych:
Zbyt mała czułość systemu(zbyt wolna odpowiedź układu na zmianę stężenia glukozy)
Zbyt wolna dyfuzja insuliny poprzez pory membrany
Wolne uwalnianie insuliny mimo braku glukozy
2. Systemy membranowe
- wykorzystują kofaktory enzymatyczne:
oksydoreduktazy katalizują przeniesienie równoważników redukcyjnych między dwoma układami redoks. Termin równoważnika redukcyjnego określa kombinację protonów i elektronów, które pojawiają się w procesach redoks
Procesy oksydoredukcyjne w komórkach zachodzą we wszystkich przedziałach subkomórkowych (cytozolu, wewnętrznej błonie mitochondriów, w błonie tylakoidów, błonach siateczki środplazmatycznej, błonie jądrowej, a także w przestrzeni międzykomórkowej). Procesy te są katalizowane przez enzymy współdziałające z rozpuszczalnymi (koenzymy) lub związanymi z białkiem enzymatycznym (grupy prostetyczne) kofaktorami. Najważniejszymi kofaktorami oksydoreduktaz są NAD+-nukleotyd nikotynamidoaadeninowy, NADP+, FMN, FAD, ubichinon ( koenzym Q) plastochinon, plastocyjanina, lipoamid, hem.
Systemy membranowe- wykorzystanie reakcji redox
GDH- dehydrogenaza glukozowa-blisko powierzchni ma aktywne miejsce transmisji wygenerowanego elektronu do kofaktorów enzymatycznych NAD i FAD
Układ złożony jest z insuliny immobilizowanej na nierozpuszczalnej membranie polimerowej poprzez wiązania disiarczkowe i z GDH. Gdy cząsteczka glukozy pojawia się w roztworze, GDH utlenia ją i generuje elektrony. Te z kolei redukują wiązania disiarczkowe i uwalniają cząsteczki insuliny z membrany
A)
typ A membrany: kofaktory enzymatyczne FAD i NAD są immobilizowane na membranie, ale GDH nie
B)
typ B: membrany FAD, NAD i GDH są immobilizowane, co zapewnia czulsze uwalnianie insuliny przy małych stężeniach glukozy
3. Systemy enzymatyczne
Insulina jest połączona z enzymem GOD-oksydaza glukozowa
Schemat syntezy hybrydowych systemów enzymatycznych
Hybrydowe systemy enzymatyczne:
- Insulina natychmiast się uwalnia z w/w systemu po dodaniu wodnego roztworu glukozy
- Uwalnianie insuliny może być sterowane konstrukcją hybrydy insulina/GOD
II. Smart polimery- Semi-interpenetrating networks- semi IPN
Oddziaływanie antygen-przeciwciało smart polimerów- wolne antygeny obecne w surowicy reagują z przeciwciałami, polimer pęcznieje, lek może się uwolnić
Badano:
Wpływ stężenia wolnego antygenu na współczynnik pęcznienia hydrożelu
Rozpoznawanie antygenu przez antygen-przeciwciało semi IPN hydrożel
Oddziaływanie antygen-przeciwciało smart polimerów
Odwracalne zmiany pęcznienia
Antygenowo czułe przenikanie (modelowy lek proteinowy - hemoglobina przenika poprzez membranę hydrożelową)
III. Samoregulujące czułe systemy terapeutyczne
Schemat samoregulujących czułych systemów terapeutycznych:
rezerwuar leku
okienko do uwalniania leku
czujnik
`centrum pomiarowe'
baterie
Dostępne biodegradowalne systemy uwalniania leków oparte o bioresorbowalne poliestry alifatyczne.
w leczeniu nowotworów
Decapeptyl- jeden z pierwszych produktów kontrolowanego uwalniania wytworzony z 50:50 glikolidu/laktydy. W europie wprowadzony w'86. dostarcza 3,75 mg tryporeliny przez okres 1 m-ca. Podawany i.m jako mikrokapsułki. Zast.-rak prostaty, endometrioza
Supron Depot- do iniekcji w postaci mikrosfer wykonanych z kopolimeru 70:30 D,L-laktyd/glikolid zawiera leuprolelinę uwalnianą przez m-c
Teistar Depot- do iniekcji i.m w postaci mikrogranulek z PLAGA zawierających tryporelinę , uwalniana w ciągu 1 m-ca, zast-rak prostaty
Prostap 3- mikrosfery PLAGA dostarczające leuprorelinę w ciągu 3 m-cy
Eligard- matryca polimerowa In situ wyk. z PLAGA 75/25, dawka leuproreliny 7,5;22,5;30mg uwal. w ciągu 91 dni
Zoladex- biodegradowalny implant 1mm średnicy i 1cm dł. Zawiera gosereline -analog natural.hormonu wyzwalającego gonadotropine w kopolimerze 50/50 D,L-laktyd/glikolid. Podawany s.c w ścianę brzucha raz na 28 dni w leczeniu nowotw.gr.krok., endometriozie
w transporcie leków hormonalnych
Capronar - implant do podawania hormonów sterydowych (4 cm długości, składający się z epsilon-kaprolaktonu - uwalniający lewonorgestrel w stałej dawce 33 µm na dobę przez 1 rok
Nutropin Depot - przeznaczony do iniekcji, wykonany z PLGA, zawiera ludzki hormon wzrostu
Ascentra - mikrosfery otrzymywane z kopolimeru PLGA z PEG zawierające somatotropinę (hGH) uwalnianą w ciągu 2 tygodni
Somatuline - mikrosfery z PLGA dostarczające lanreotyd (syntetyczny analog somatostatyny) przez okres 1 miesiąca
Sandostatin LAR - mikrosfery z PLGA dostarczające octreotyd (syntetyczny analog somatostatyny) przez okres 1 miesiąca
Parlodel Lar - długoterminowe uwalnianie bromokryptyny - mikrosfery PLGA - wskazania: gruczolaki przysadki mózgowej produkujące prolaktynę (prolaktynoma), wybrane przypadki akromegalii, zaburzenia cyklu miesiączkowego, bezpłodność kobiet, hiperprolaktynemia
Atrigel in situ implant system:
- termoczuły roztwór polimeru degradowalnego zawierający lek
- po wstrzyknięciu żeluje powoli uwalniając substancję leczniczą
- polimery to głownie polilaktyd i poliglikolid
- rozpuszczalniki: N-metylo-2-pyrolidone i polietylenoglikol
Badania kliniczne nowych polimerowych systemów kontrolowanego uwalniania leków opartych na bioresorbowalnych poliestrach:
Leki antynowotworowe
1. mikrosfery wykonane z PLGA zawierające leuprolidynę lub goserelinę stosowane w raku prostaty
2. implantowane systemy otrzymywane z PLA zawierające chlorek nimustyny stosowane w leczeniu glejaka
3. formuły otrzymane z PLGA zawierające nafarelinę przeznaczone do podania domięśniowego raz na miesiąc lub na dwa miesiące
4. podawane bezpośrednio do guza implantowane matryce z PLA zawierające 5-FU, który uwalnia się po okresie 1 miesiąca
5. mikrosfery z cis platyną wykonane z PLA
6. matryce z PLA-PCL doxorybicyny z mikrosfer PLA
Leczenie jaskry
1. mikrosfery z PLA oraz PLGA w celu przedłużenia działania 5-FU i mitomycyny C
Transport antybiotyków
1. Administracja miejscowa w okolice rany zainfekowanej Streptococcus pyrogenes i Staphylococcus ureus mikrosfer wykonanych z 68/32 poli(D,L-laktydu-ko-glikolidy) zawierających ampicylinę, czas terapii 7 dni
2. Matryce wykonane z PLA zawierające ampicylinę stosowane w zapaleniu ucha
Metody fizyczne wprowadzania leku do polimerowych systemów kontrolowanego uwalniania:
- metoda Wurster'a
- koacerwacja
- spray dryling (lub precypitacja)
- coextrusion (extrusion - wyrzut)
- self-assembly metoda - samorganizowane, samomontowane
Wurter prosessing:
- Wurster proces polega na pokryciu polimerem cząsteczek leku z utworzeniem rdzenia zawierającego farmaceutyk.
- Polimerowa powłoka jest nakładana poprzez rozpylanie (sprying) podczas gdy rdzeń zawierający lek (w postaci stałej lub ciekłej) jest rozpylony i recylkuluje w strumieniu gazu.
Co - extrusion processing:
- Otrzymuje się koncentryczne cylindry pokryte polimerem i zawierające w rdzeniu lek w wyniku działania strumienia gazu obojętnego lub powietrza, wibracji elektrostatycznych lub mechanicznych.
Self-assembling delivery system:
- polimery z lekami jako samoformujące się systemy kontrolowanego uwalniania
- samoformowanie odbywa się na dwóch drogach:
użycie cząsteczek, które mają hydrofilowe głowy i hydrofobowego ogona, aby uformować powłokę (amfifilowe, liposomy)
elektrostatyczne interakcje aby uwięzić cząsteczki leku- polielektrolity
Bioresorbowalne systemy kontrolowanego uwlaniania leków w stomatologii.
Bioabsorbowalne:
- eliminują potrzebę kolejnej operacji
- zachowują strukturalną integralność przez co najmniej 6 miesięcy
- całkowita bioresorpcja w czasie 9-12 miesięcy
Atrisorb- D FreeFlow GTR Barier:
- zawiera antybiotyk - doksycycklinę 4%
- zapewnia kontrolowane uwalnianie doksycykliny przez 7 dni
- zapobiega kolonizacji bakterii na nośniku
Stenty:
- stenty metaliczne powlekane bioresorbowalnym polimerem zawierającym leki immunosupresyjne: paklitaxel, tacrolimus, sirolimus
- obecnie dwa rodzaje stentów uwalniających leki- drug eluting stents DES:
* Cordings-CYPER TM sirolimus eluting stent
* Boston Scientific TAXUS TM paklitaxel eluting stent
- systemy są zaaprobowane przez FDA do sprzedaży w USA
- przyszłość- to bioresorbowalne metaliczne stenty
* Biotronik/Conor Dreams- Pimecrolimus eluting stent system:
lek- pimecrolimus, nośnik- bioresorbowalny
stent- bioresorbowalny magnezowy
- Projektowanie nowej klasy DES:
trwałe niedeformujące się rezerwuary z lekiem
całkowicie bioresorbowalna platforma stentowa
programowalne, kontrolowane uwalnianie leku
całkowicie bioresorbowalny polimer z minimalną powierzchnią kontaktu tkanka/polimer
pojedyncze lub wielolekowe uwalnianie z niezależną kinetyką uwalniania.
hydrożel- polyacrylamid (PAAm)
Y- przeciwciało
- antygen