03.03.2010
Częsta wada to stopa płaska - obniżenie łuku przyśrodkowego. Płaskostopie występuje często ze stopą koślawą.
Prosta ocena wady jest plantokonturografia, czyli metoda pomiaru i wysklepienia stopy. Odbitka stopy. Polega na pomalowaniu stopy i jej odbiciu. Dzięki temu możemy oceniać wysklepienie stopy.
Mamy odbitkę stopy i rysujemy styczną przyśrodkową, następnie określamy punkt najgłębszego wgłębienia. Powstaje kąt, jest to kąt Clarke'a, który powinien wynosić 42o. Im mniejszy tym gorzej. Wskaźnik określa kąt wysklepienia stopy. Powyżej 70o - stopa wydrążona.
Metoda Weisflooga, ocena stopnia płaskostopia; 4 stopnie:1, 2, 3, 4. Polega na narysowaniu 2 stycznych: przyśrodkowej i bocznej, następnie określamy punkt największego wgłębienia i rysujemy prostą prostopadłą do stycznej bocznej, która musi przebiegać do stycznej przyśrodkowej. Prostą tą dzielimy na 3 równe części. Zadaniem badającego jest określenie, w jakim miejscu następuje przecięcie się punktu z linią. Jak do 1/3 to jest prawidłowo, jak jest na 2/3 to jest 1 stopień płaskostopia, jak jest na 3/3 to płaskostopie jest 2 stopnia. Jeśli odbitka dochodzi do stycznej to 3 stopień, a jak przekracza to 4. Nie możemy określić wysokości wysklepienia stopy.
ORIENTACYJNY POMIAR DŁUGOŚCI KOŃCZYN
Kończyna dolna (w pozycji leżącej)
- symetryczne ustawienie miednicy (trójkąt: pępek + kolce biodrowe mają być równe i tworzyć trójkąt równoramienny)
- sprawdzenie położenia pięt
długość ud
(leżenie tyłem)
długość podudzi
(siedzenie na krzesełku lub w leżeniu na brzuchu)
prawidłowy układ miednicy skośne ustawienie
miednicy
Metoda oceny skrótu kończyny dolnej przy pomocy deseczek ortopedycznych (pod stopę krótszej nogi podkłada się deseczki aż do wyrównania kolców biodrowych przednich górnych; deseczka - 0,5 cm).
POMIARY LINIOWE DŁUGOŚCI KOŃCZYN
przy złamaniach z przemieszczeniem mogą zmieniać się długości kończyny (skrócenie lub wydłużenie)
zwichnięcia mogą również wpływać na długość kończyny
zaburzenia wzrostu kończyny
porażenia i niedowłady kończyny np. kończyna gorzej unerwiona otrzymuje mniej odżywienia
Rodzaje długości pomiarów:
Długość względna funkcjonalna - długość ta mierzona jest wraz ze stawem i może ulec zmianie po złamaniach z przemieszczeniem, bądź przy zwichnięciach.
Długość bezwzględna (anatomiczna) - długość ta dotyczy tylko samego kośćca (bez stawów) i ulega zmianie przy złamaniach i zaburzeniach wzrostu.
Długość absolutna - długość ta dotyczy kośćca wraz z częścią dystalna kończyny np. z ręką i może ulec zmianie przy złamaniach lub ewentualnie przy zwichnięciach stawu pośredniego.
Długość odcinkowa - jest to długość poszczególnych odcinków np. ramienia, uda, która może ulec zmianie tylko przy złamaniach i zaburzeniach wzrostu.
Przykładowy początek tabelki
Długości |
KDL |
KDP |
Różnica |
uwagi |
Długość względna (ze stawem biodrowym) |
30 |
29 |
1 |
Pomiar do kostki bocznej. |
Pozycja wyjściowa do pomiarów KKD leżenie tyłem, przodem, bokiem, pępek i oba kolce tworzą trójkąt równoramienny.
Pomiar |
Punkt początkowy |
Punkt końcowy |
KOŃCZYNA DOLNA - DŁUGOŚCI |
||
Pomiar Violo (względna) |
Pępek |
Kostka przyśrodkowa |
Długość względna (ze stawem biodrowym) |
Kolec biodrowy przedni górny |
Kostka przyśrodkowa lub boczna (wybraną kostkę zapisać w rubryce „uwagi”) |
Długość bezwzględna (bez stawu) |
Krętarz większy kości udowej |
Kostka przyśrodkowa lub boczna (wybraną kostkę zapisać w rubryce „uwagi”) |
Długość absolutna |
Krętarz większy kości udowej |
Zewnętrzna krawędź stopy (stopa pod kątem 90 stopni - w pozycji „0”) |
Długość względna (odcinkowa) uda |
Kolec biodrowy przedni górny |
Podstawa rzepki |
Długość odcinkowa bezwzględna uda |
Krętarz większy kości udowej |
Szpara stawu kolanowego po stronie bocznej lub nadkłykieć boczny kości udowej |
Odcinkowa długość podudzia |
Szpara stawu kolanowego (przyśrodkowa) lub nadkłykieć przyśrodkowy kości udowej |
Kostka przyśrodkowa |
Długość stopy (strona podeszwowa na podłożu) |
Guz piętowy |
Najdłuższy palec |
Szerokość stopy |
I kość śródstopia |
V kość śródstopia |
KOŃCZYNA GÓRNA - DŁUGOŚCI |
||
Długość względna (ze stawem) |
Wyrostek barkowy łopatki |
Wyrostek rylcowaty kości promieniowej |
Długość bezwzględna |
Guzek większy kości ramiennej |
Wyrostek rylcowaty kości promieniowej |
Długość absolutna |
Guzek większy kości ramiennej |
Koniec III palca |
Długość ramienia względna |
Wyrostek barkowy łopatki |
Wyrostek łokciowy kości łokciowej |
Długość ramienia bezwzględna |
Guzek większy kości ramiennej |
Nadkłykieć boczny kości ramiennej |
Długość przedramienia |
Wyrostek łokciowy kości łokciowej |
Wyrostek rylcowaty kości łokciowej |
Długość ręki |
Środek linii łączącej wyrostki rylcowate |
Najdłuższy palec |
Szerokość ręki (dłoń na stole) |
II kość śródręcza |
V kość śródręcza |
Zasady wykonywania pomiarów liniowych długości kończyn:
Pacjent rozebrany.
Odpowiednia pozycja wyjściowa pacjenta do pomiarów.
Kończyna górna musi być w zwisie, czyli pozycja siedząca lub stojąca pacjenta.
Kończyna dolna - pozycja leżąca pacjenta.
Punkty topograficzne muszą być zaznaczone na ciele pacjenta oraz mierzone w tych samych miejscach dla obu kończyn.
Pomiary wykonujemy taśmą krawiecką.
Pomiary mierzymy z dokładnością do 0,5cm.
Granica błędów pomiarów wynosi do 0,5cm.
Pomiary wykonujemy na obu kończynach, chorej i zdrowej, po czym porównujemy je do siebie.
Pomiary rozpoczynamy od kończyny zdrowe.
Taśmę krawiecką prowadzimy po najkrótszej drodze pomiaru.
Wyniki pomiaru muszą być odpowiednio zapisane, gdyż porównuje się je z wcześniejszymi pomiarami.
Przy każdych wykonanych pomiarach musi być zapisana data.
Przy pomiarze kończyny dolnej, stopa musi być w pozycji pośredniej.
1
KINEZYTERAPIA - wykład2