2. charakterystyka immunoglobulin klasy A

IgA- organizm wytwarza ich najwięcej, ale w osoczu mniej niż IgG. Większość wytwarzana miejscowo w sąsiedztwie odpowiedniego nabłonka i wydalana z wydzielinami śluzowo-surowiczymi. Stanowią główny element obrony błon surowiczych i śluzowych przed inwazją mikroorganizmów. w osoczu 80-95% monomery, reszta to dimery, trimery i tetramery mające łańcuch łączący J. W wydzielinach (łzy, pot, wydzieliny gruczołów przewodu pokarmowego, dróg oddechowych, dróg moczowych) jako dimery.

Masa czasteczkowa [kDa] 160

Zawartość węglowodanów [%] 7-11

Średnie stężenie w surowicy [g/l] 2

Okres półtrwania 6 dni

Główne funkcje: ochrona błon śluzowych

4. Dojrzewanie limfocytów (T 90%) w grasicy

W centralnych narządach limfatycznych limfocyty przygotowywane są do rozpoznawania obcych antygenów i tolerowania antygenów gospodarza (nabywają kompetencji immunologicznej).

1. Faza wczesna

W grasicy CFU-L uruchamiają ekspresję receptorów TCR oraz koreceptorów CD4 i CD8. Znaczna część tymocytów ulega apoptozie wskutek nieproduktywnej rearanżacji genów łańcucha β TCR (selekcja β). W fazie wczesnej dojrzewania zachodzi również:

• Wyłączenie alleliczne -w limfocytach które przeszły selekcję β nie ma rearanżacji genów TCRβ w chromosomie homologicznym

• Wyłączenie izotopowe- zahamowanie rearanżacji i ekspresji genów kodujących TCRγδ

2. Faza późna

W tej fazie limfocyty T przechodzą:

• selekcję pozytywną- podlegają jej tymocyty mające jeszcze CD4 i CD8. polega na sprawdzeniu czy tymocyt rozpozna antygen prezentowany przez cząsteczkę MHC (czy dobrze został skonstruowany receptor TCR). Dochodzi tu również do restrykcji MHC- tymocyty rozpoznające antygeny prezentowane przez MHC klasy I zachowują ekspresję CD8, rozpoznające MHC klasy II ekspresję CD4). W selekcji tej biorą udział korowe komórki nabłonkowe.

• selekcję negatywną- selekcja komórek rozpoznających własne antygeny ze zbyt dużym powinowactwem. Dokonują jej komórki dendrytyczne i komórki nabłonkowe rdzenia grasicy.

Zbyt duża aktywność wobec własnych antygenów nie musi kończyć się selekcją negatywną. Może mieć miejsce próba ponownej rearanżacji genów kodujących TCR- tzw redagowanie receptorów.

6. Reakcja cytotoksyczna zależna od TNF

zależna od cząsteczek pobudzających receptory z rodziny TNF (FasL, TNF-alfa, TNF-beta)

• Limfocyty Tc zdolne są do przekazania (za pomocą receptorów Fas i TNFR1) komórce docelowej sygnału indukującego w niej aktywację kaspaz prowadząca do apoptozy

• Oparta na interakcji ligandów wytwarzanych przez komórki efektorowe ze swoistymi receptorami obecnymi na komórkach docelowych

• Przekazanie sygnału do komórki docelowej indukującego w niej proces apoptozy

• Główne ligandy tego mechanizmu to cząsteczki TNF z tzw „ domeną śmierci” w receptorach

TRAL

TNF związanie się tych czynników ze swoistymi receptorami indukuje zależne od

LT alfa domeny śmierci mechanizmy komórkowe prowadzące do aktywacji kaspaz

i apoptozy.

W przypadku limfocytów główną rolę w cytotoksyczności zależnej od cząsteczek nadrodziny TNF odgrywa FasL, reagujący z receptorem Fas. Receptor ten jest szeroko rozpowszechniony w różnych typach komórek.

Efekt cytotoksyczny zależny od TNF zależy od

• Ekspresji liganda przez komórkę efektorowa

• Ekspresji swoistego respatora przez komórkę docelowa

Wiadomo ze ekspresja FasL na limfocytach T jest indukowana za pośrednictwem TCR i może być zjawiskiem antygenowo swoistym. Mogą ją wspomagać niektóre cytokiny tj. IL-2, IL-12, IFN-gamma. Z kolei ekspresja Fas jest wymagana po pobudzeniu komórek przez IFN gamma i TNF. Miejscowe wytwarzanie tych cytokin może więc wpływać na wzrost wrażliwości komórek docelowych.

---