Politechnika Koszalińska
Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska
Katedra Konstrukcji Betonowych
Badanie właściwości stali zbrojeniowej.
Prowadzący: Wykonał:
Wyraźna granica plastyczności Re - to naprężenie przy osiągnięciu którego następuje dalszy przyrost wydłużenia rozciąganej próbki bez wzrostu lub przy niewielkim spadku obciążenia.
Gdzie:
Fe - siła odczytana z wykresu
So - pole powierzchni przekroju pierwotnego próbki
Ponadto rozróżniamy górną granicę plastyczności
Oraz dolną granicę plastyczności
Naprężenie rozrywające Ru - naprężenie rzeczywiste występujące w przekroju poprzecznym próbki w miejscu przewężenia bezpośrednio przed jej zerwaniem odniesione do pola powierzchni po jej zerwaniu.
Gdzie:
Fu - siła rozrywająca (tuż przed zerwaniem próbki)
Su - pole powierzchni przekroju próbki po zerwaniu
Wytrzymałość na rozciąganie Rm - naprężenie odpowiadające największej sile obciążającej Fm w procesie rozciągania w odniesieniu do pola przekroju pierwotnego
Gdzie:
Fm - max. siła przy rozciąganiu
So - pole powierzchni przekroju pierwotnego próbki
Umowna granica plastyczności R 0,2 - jest to naprężenie, które wywołuje w próbce trwałe wydłużenie odpowiadające 0,2 % początkowej długości próbki.
Gdzie:
F0,2 - (siła, która będzie odpowiadała umownej granicy plastyczności - powoduje trwałe wydłużenie próbki o 0,2 %)
So - pole powierzchni przekroju pierwotnego próbki
Moduł sprężystości podłużnej E - jest to stosunek naprężenia δ do odpowiadającego wydłużenia względnego E (tg kąta pochylenia sprężystej części wykresu rozciągania).
E = δ/ε = tg α
Wyniki pomiarów:
Średnica próbki zerwanej
Baza próbki 100mm
średnica [mm] |
|
I położenie |
II położenie |
9,90 |
10,00 |
9,95 |
10,00 |
9,90 |
9,90 |
Próbkę tę zerwano i otrzymano następujące wielkości
Fe = 40,5 kN
Fm = 48,5 kN
Fu = 32,5 kN
Promień przewężenia w miejscu zerwania du=5,6mm
Typ maszyny: ZD-40
Zakres: 0-100kN
Elementarna podziałka 500N
Temperatura: 19 oC=292,15 oK
Zerwaną próbkę należy uznać za ważną. Ponieważ została zerwana w bazie pomiarowej z wystąpieniem jednej szyjki bez widocznych zanieczyszczeń w przełamie. Strukturę zerwanej próbki można określić jako drobnoziarnistą o kolorze matowo szarym.
Dla uzyskanych wielkości wyznaczono następujące cechy
wyraźna granica plastyczności Re
wytrzymałość na rozciąganie Rm
Naprężenie rozrywające
Metoda odciążania
Lp. |
Obciążenie siłą F [kN] |
Wskazanie ekstensometru [mm] |
||
-- |
------- |
L |
P |
Średnia |
1 |
F1 = 5 |
0,000 |
0,000 |
0,000 |
2 |
F2 = 10 F1 = 5 |
0,000 |
0,000 |
0,000 |
3 |
F3 = 15 F1 = 5 |
0,000 |
0,000 |
0,000 |
4 |
F4 = 20 F1 = 5 |
0,000 |
0,000 |
0,000 |
5 |
F5 = 25 F1 = 5 |
0,000 |
0,000 |
0,000 |
6 |
F6 = 30 F1 = 5 |
0,000 |
0,000 |
0,000 |
7 |
F7 = 35 F1 = 5 |
0,000 |
0,000 |
0,000 |
8 |
F8 = 40 F1 = 5 |
0,010 |
0,000 |
0,005 |
9 |
F9 = 45 F1 = 5 |
0,010 |
0,000 |
0,005 |
10 |
F10 = 50 F1 = 5 |
0,020 |
0,000 |
0,010 |
11 |
F11 = 55 F1 = 5 |
0,030 |
0,000 |
0,015 |
12 |
F12 = 60 F1 = 5 |
0,130 |
0,060 |
0,095 |
13 |
F13 = 61 F1 = 5 |
0,150 |
0,110 |
0,130 |
14 |
F14 = 62 F1 = 5 |
0,190 |
0,170 |
0,180 |
15 |
F15 = 63 F1 = 5 |
0,170 |
0,300 |
0,235 |
Powierzchnia początkowa próbki
Siła powodująca trwałe wydłużenie próbki o 0,2% . Siła ta odpowiada umownej granicy plastyczności
Umowna granica plastyczności R0,2
Przyjęto F0,2 odpowiadające odkształceniu najbliższemu 0,2%
Próbka zerwana przy sile Fm=71kN
Materiał próbki po zerwaniu był jednorodny o drobnoziarnistej strukturze. Próbka zerwała się w bazie pomiarowej z wystąpieniem jednej szyjki.
Metoda obciążania
Lp. |
Obciążenie siłą F [kN] |
Wskazanie ekstensometru [mm] |
||
-- |
----- |
L |
P |
Średnia |
1 |
F1 = 5 |
0,000 |
0,000 |
0,000 |
2 |
F2 = 10 |
0,030 |
0,010 |
0,020 |
3 |
F3 = 15 |
0,050 |
0,010 |
0,030 |
4 |
F4 = 20 |
0,070 |
0,030 |
0,050 |
5 |
F5 = 25 |
0,090 |
0,040 |
0,065 |
6 |
F6 = 30 |
0,120 |
0,050 |
0,085 |
7 |
F7 = 35 |
0,150 |
0,070 |
0,110 |
8 |
F8 = 40 |
0,170 |
0,090 |
0,130 |
9 |
F9 = 45 |
0,200 |
0,110 |
0,155 |
10 |
F10 = 50 |
0,230 |
0,140 |
0,185 |
11 |
F11 = 55 |
0,270 |
0,170 |
0,220 |
12 |
F12 = 60 |
0,360 |
0,250 |
0,305 |
13 |
F10 = 61 |
0,400 |
0,290 |
0,345 |
14 |
F11 = 62 |
0,460 |
0,350 |
0,405 |
15 |
F12 = 63 |
0,540 |
0,420 |
0,480 |
Próbkę zerwano otrzymując Fm=72,5kN. Zerwanie próbki nastąpiło w bazie pomiarowej z wystąpieniem jednej szyjki. Struktura materiału jest jednorodna i drobnoziarnista bez widocznych zanieczyszczeń.
Powierzchnia początkowa próbki
Umowna granica plastyczności R0,2
F0,2 odczytano z wykresu
wydłużenie dla F1 = 6,2 kN wynosi a1 = 0,005 mm
wydłużenie dla Fk = 55,0 kN wynosi ak = 0,22 mm
moduł sprężystości podłużnej
Wnioski:
Przeprowadzone badanie możemy uznać za poprawne z uwagi na charakter zerwanych próbek.
Otrzymany moduł sprężystości wynosi 201GPa co odbiega od wielkości podawanej w Polskich normach i wynoszącej 205 GPa Oznacza to że jest to materiał, którego nie należy stosować do zbrojenia konstrukcji.