Wybór języka: Po załadowaniu instalatora naszym oczom powinno pokazać się jako pierwsze okno wyboru języka. Jako że ten artykuł jest po polsku (więc chyba z tego języka korzystacie na co dzień), wybieramy polski i dajemy enter.
Układ klawiatury: Następne okno pyta się o układ klawiatury, więc analogicznie za wcześniejszym wyborem wybieramy układ klawiatury polski (pl) Potem automat wykryje nasz sprzęt i dokończy ładowanie instalatora, może to chwile potrwać, ale powinno się zmieścić w paru minutach
Konfiguracja sieci: Następnie instalator spróbuje automatycznie skonfigurować sieć i jeśli masz sieć opartą na DHCP, sieć powinna zostać skonfigurowana automatycznie. Jeśli jednak Twoja sieć nie jest oparta na DHCP, to najprawdopodobniej będziesz musiał ją skonfigurować ręcznie. W tym celu jeśli zobaczysz komunikat mówiący o tym, że nie udało się skonfigurować sieci automatycznie, potwierdzasz enterem i przystępujesz do ręcznej konfiguracji sieci.
Nazwa hosta: Następnie instalator zapyta o nazwę hosta. Jeśli Twój komputer jest podłączony do jakiejś sieci, to powinieneś (jeśli nie znasz tej nazwy) zapytać administratora tej sieci o tą informację. Natomiast jeśli sam konfigurujesz swoją sieć domową, wpisz sobie co chcesz (jak chcesz aby nazywał się Twój komputer).
Nazwa domeny: Następnie (jeśli już skonfigurowaliśmy sieć) zostaniemy zapytani o nazwę domeny i jak wyżej jeśli jesteśmy podpięci do jakiejś sieci to pytamy administratora o tą nazwę (chyba, że ją znamy). Jeśli natomiast robimy swoją własną sieć, to wpisujemy co chcemy, ale domena ta musi byś wspólna, dla wszystkich komputerów w Twojej sieci.
Urządzenia PCMCIA: Potem instalator spróbuje wykryć dyski i prawdopodobnie wyskoczy informacja o wpisanie opcji zakresów zasobów PCMCIA. Jeśli nie instalujesz Debiana na laptopie, tylko na "zwykłym" PC, to możesz nic nie wpisywać, tylko nacisnąć enter. Jeśli jednak instalujesz Debiana na laptopie, to zastosuj się do informacji zawartych w komunikacie instalatora.
Partycjonowanie: Teraz czeka nas partycjonowanie dysków. Najlepiej będzie jeśli sami ręcznie spartycjonujemy dysk, więc wybieramy opcję manual i klepiemy enter. Jeśli nie masz pojęcia o partycjonowniu, lub masz małe pojęcie, lepiej zarchiwizuj swoje ważne/wszystkie dane, bo możesz je stracić, ponieważ partycjonowanie to dzielenie dysku na partycje, a jak wiadomo dane znajdują sie na dysku.
Partycjonowanie - praktyka: aby utworzyć partycje pod ten aktualnie instalowany system. Jeśli postępowałeś dotychczas według tego przewodnika, to powinieneś teraz mieć przed oczami wypisane Twoje dyski i pokazane jak są podzielone na partycje. Jeśli masz czysty dysk, lub nie zależy Ci na danych które są na dysku to usuń wszystkie partycje i zacznij zakładać nowe po kolei. Jeśli jednak masz na dysku jakieś dane (lub system) który nie chcesz stracić, to operacje te wykonujesz na partycjach, które przeznaczyłeś na system (UWAGA - z partycji tych stracisz wszystkie dane!). Przechodzimy na obszar (wolna przestrzeń/partycja) na którym ma znaleźć się nasz nowy system i naciskamy enter. Potem dajemy utwórz nową partycje, potem wpisujemy jej rozmiar, i wybieramy czy ma być partycją podstawową/logiczną, miejsce lokalizacji początek/koniec edytowanego obszaru. Teraz możemy wprowadzić ustawienia tej partycji. Jako pierwszy ustawiamy system plików, potem punkt montowania, resztę pozostawiamy bez zmian, lub zmieniamy to co wiemy (i potrzebujemy zmienić). Postępujemy analogicznie dla reszty partycji; tylko dla partycji swap zamiast wybrać system plików (jako system plików) wybieramy przestrzeń wymiany
Hasło Root'a: Root jest to "superużytkownik" w systemach uniksowych. Ten użytkownik ma prawo dostępu do wszystkich zasobów systemu i dlatego powinieneś używać go tylko jeśli jest to konieczne, czyli np. do prac administracyjnych, ale jeśli zmuszony jesteś do użycia konta roota, to tylko w konsoli - nie loguj się na środowisko graficzne jako root, bo możesz dużo zepsuć w systemie. Do używania systemu wykorzystuj zwykłe konto użytkownika. Powinieneś mieć teraz przed oczami prośbę o wpisanie hasła konta root. Jako, że jest to superużytkownik który może wszystko, to hasło nie powinno być zbyt proste. Najlepszym hasłem jest losowy ciąg liter małych i dużych, liczb, oraz rożnych znaków (.,;'><?/ itp...), bo takie hasło jest trudne do złamania, ale nie musisz zakładać takiego (trudnego) hasła, to Ty decydujesz jakie ono ma być. Potem zostaniesz poproszony o powtórne podanie hasła roota, dla weryfikacji czy wcześniej nie popełniłeś błędu. Jeśli hasło wpisane za drugim razem nie jest takie samo jak pierwsze, to będziesz musiał ponownie wpisać hasło roota i je potem powtórzyć.
Nowy użytkownik: Teraz instalator powinien zapytać się o nazwę Twojego konta zwykłego użytkownika, z którego będziesz korzystał na co dzień. Jako nazwę możesz podać swoje imię, nazwisko, pseudo, itp.
Po podaniu nazwy system zapyta nazwę Twojego loginu do systemu, za pomocą tego loginu będziesz logował się na swoje konto, login może być taki sam jak nazwa konta, lub taki jaki sobie wymyślisz. Potem podajesz hasło do swojego konta, a w następnym oknie je powtarzasz w celu sprawdzenia czy nie popełniłeś błędu.
Instalacja systemu bazowego: W tym, momencie powinien być instalowany system bazowy, więc musimy chwilkę poczekać, aż system podstawowy wgra się na dysk.
Konfiguracja menadżera pakietów: Jeśli już masz skonfigurowane połączenie internetowe, to możesz teraz dodać serwer lustrzany (repozytorium) dzięki któremu będziesz miał dostęp do o wiele większej ilości oprogramowania niż posiadasz na płycie instalacyjnej. Jeśli zdecydujesz się na dodanie serwera lustrzanego, to wybór będzie polegał na wybraniu kraju w którym jesteś, a potem wybranie jednego z dostępnych serwerów. Serwery o domenie "debian.org" są to oficjalne serwery Debiana.
Jak wybierzesz już serwer zostaniesz zapytany o serwer proxy. Jeśli takiego nie posiadasz, to pozostaw pole puste, jeśli jednak taki serwer masz, to wpisz odpowiednie dane. Jeśli jednak nie masz jeszcze skonfigurowanego połączenia z internetem, to możesz ominąć ten krok i gdy już będziesz miał zainstalowany system i skonfigurowane połączenie z internetem, samodzielnie możesz dopisać repozytoria do pliku: /etc/apt/sources.list I tak jest niemal pewne, że będziesz dodawał sobie inne repozytoria do tego tego pliku.
Konfiguracja pakietu popularity-contest: Możesz pomóc deweloperom Debiana w tworzeniu Debiana, jeśli zdecydujesz się odpowiedzieć "tak" to raz w tygodniu będą wysyłane statystyki pakietów do deweloperów, a dzięki temu będą widzieli jakie pakiety cieszą się większą popularnością i pomoże im to w w rozmieszczaniu pakietów na płytach instalacyjnych.
Wybór oprogramowania: Teraz możemy wybrać co chcemy zainstalować. Ja proponuję odznaczyć "środowisko graficzne" (odznaczmy spacją) i zostawić tylko "system podstawowy" - resztę doinstalujemy sami. Dlaczego? Aby mieć lepszą kontrolę nad tym co mamy w systemie i będzie tylko to co my chcemy. Oczywiście możesz zostawić zaznaczone "środowisko graficzne" ale ja skupię się na zainstalowaniu tego środowiska ręcznie. Tak więc odznaczamy i jedziemy dalej ;) Teraz powinna się doinstalowywać reszta systemu.
Zainstalowanie GRUBa: Teraz instalator zapyta się Ciebie o miejsce instalacji programu boot'ójącego grub. Jeśli Debian jest Twoim jedynym systemem operacyjnym, to bez wahania możesz pozwolić mu na zainstalowanie gruba w głównym rekordzie uruchomieniowym dysku (MBR). Tak samo możesz zrobić, jeśli instalator dobrze wykrył Twoje wszystkie systemy, ponieważ potem przez gruba będziesz mógł je odpalać. Po zainstalowaniu gruba instalacja jest już prawie zakończona, teraz tylko wyjęcie płyty i reboot systemu :)
Pierwsze uruchomienie systemu: Teraz podczas uruchamiania komputera, Twoim oczom powinien pokazać się grub, m możemy wybierać jaki system ma być uruchomiony. Teraz wybieramy Debiana i czekamy aż naszym oczom pokaże się konsola która czeka na zalogowanie się użytkownika. Logujemy się jako root, ale tylko dlatego bo będziemy wykonywali prace administracyjne, nie ucz się logować zawsze jako root.
Źródło: http://debian.linux.pl