wykłady dr Stelmach, WNPiD UAM, System polityczny RP


INSTYTUCJE POLTYCZNE RP

I. Okres Krajowej Rady Narodowej - 1944 - 1947

15.XII 1943- Manifest Demokratycznych ( lewicowych) organizacji politycznych, społecznych i wojskowych.- zapowiedz utworzenia frontu narodowego i państwa podziemnego, konkurencyjnego do struktur londyńskich.

31. XII. 43/ 01. I. 1944 - ukonstytuowanie się KRN- przew. B. Bierut.

01.I. 1944 -Ustawa KRN „Regulamin Tymczasowy Rad Narodowych” -przewidywał powołanie systemu Rad Narodowych z KRN -docelowo 444 posłów, Wojewódzkich, Powiatowych i Gminnych RN. Delegowanie członków, wg klucza partyjnego, przez poszczególne org. Frontu Narodowego, i kooptacja 1/3 członków decyzją danej Rady N.

KRN jako władza ustawodawcza i wykonawcza

21.VII.1944 powołanie PKWN jako organu (wykonawczego) KRN, ale nie organ Państwa. Przew- E. Osóbka Morawski (PPS), wice- W. Wasilewska (ZPP), Andrzej Witos (PSL) +15 ministrów.

15.VIII.1944 - Ustawa upoważniająca PKWN do wydawania Dekretów z mocą ustaw. Konieczność zatwierdzenia dekretu przez prezydium KRN, podpis przew. KRN a następnie przyjęcie na najbliższym posiedzeniu KRN w formie ustawy.

11.IX. 1944 Ustalenie (przez KRN) kompetencji przewodniczącego KRN : porównywalne były z komp. przedwojennego Marszałka Sejmu + komp. Głowy Państwa.

31.XII. 1944 Ustawa o Prezydencie KRN. j.w. + prawo do powoływania rządu.

31.XII. 1944 Utworzenie RZĄDU TYMCZASOWEGO jako naczelnego organu wykonawczego Państwa. Personalnie identyczny z PKWN, który był organem wykonawczym KRN. Nastąpiła zmiana pozycji ustrojowej.

Premier -Osóbka Morawski, I v-ce p.Wł. Gomółka (PPR), II v-ce p. St. Janusz (PSL).

28.VI. 1945 Utworzenie (TRzJN) TYMCZASOWEGO RZĄDU JEDNOŚCI NARODOWEJ

St, Mikołajczyk - II v-ce premierem, w skład gabinetu weszli również inni działacze emigracyjni.

30. VI. 1946 Referendum Ludowe

Blok Stronnictw Demokratycznych (PPR.PPS, SL, SD)

PSL-Mikołajczykowskie

SP Stronnictwo Pacy - partia chrześcijańska z Kazimierzem Popielem

Kampania propagandowa Bloku rządzącego, ataki służb specjalnych na partie i działaczy legalnej opozycji, zastraszenie wyborców, na koniec sfałszowanie wyników referendum.

II. Okres Sejmu Ustawodawczego 1947- 1952

9. I. 1947 Wyboru do Sejmu Ustawodawczego (rezygnacja z Senatu.) w wyniku nasilenia się bezwzględnych ataków na opozycję, nawet tę nieliczną parlamentarną, przejęcie pełni władzy przez Blok S.D. Ucieczka Mikołajczyka

4. II. 1947- Pierwsze posiedzenie Sejmu -uchwalenie Ustawy o Prezydencie RP:. Ustawa ta była jednorazowa, przygotowana pod B. Bieruta, którego następnego dnia- 5. II. 1949 wybrano na Prezydenta RP. System polityczny, mi może nadal komitetowy, skłaniał się coraz bardziej do typowego syst. prezydenckiego

19. II 1947 Uchwalenie „Małej Konstytucji”. Przyjęto zasadę podziału władzy jednak tyko Sejm uznany został za „organ zwierzchniej władzy Narodu Polskiego”. Inne organy: władzy wykonawczej- Prezydent, Rada Państwa, Rząd i w zakresie wymiaru sprawiedliwości- niezawisłe sądy były tylko „organami państwa” co podkreślał ich inną, niższą rangę. Sejm pochodził z bezpośrednich i powszechnych wyborów i kreował pozostałe organy. Same zasady tworzone przez „Małą Konstytucję nawiązywały do tradycji polskiego parlamentaryzmu, jednak, niemal od momentu jej uchwalenia, zaczęto odchodzić od tych zasad. Rola ustawodawcza Sejmu słabła na korzyść Rządu jako twórcy prawa (dekrety zatwierdzane potem przez Sejm jako formalność) W miarę umacniania się „kierowniczej roli PPR” ośrodek decyzyjny przesuwał się z Sejmu na organy pozaparlamentarne Znaczenia nabierały gremia partyjne a przede wszystkim Prezydent, będący Przew. Rady Państwa, a w ważnych sprawach przewodniczył posiedzeniom Rządu (Rada Gabinetowa).Od 1948r. stał również na czele PPR a potem PZPR. Z upływem czasu takie tendencje do odchodzenia od demokratycznych zasad ustrojowych zawartych nawet w Małej Konstytucji nasilały się. Wynikały one z naśladowania wzorów radzieckich i znalazły pełne odbicie w Konstytucji z 1952r.

Władza ustawodawcza:

SEJM kadencja 5 lat, obradował w systemie sesyjnym, sesje wiosenną i jesienną zwoływał Prezydent. Funkcje SU: Ustrojodawcza (zdanie uchwalenia Konstytucji)

Ustawodawcza (uchwalił 391 ustaw i zatwierdził 348 dekretów Rządowych)

Kontrolna w stosunku do rządu a za jego pośrednictwem- administracji państwowej.

Kreacyjna (powoływanie prezydenta RP, prezesa NIK, członków Rady Państwa zatwierdzanie rządu powoływanego przez Prezydenta.)

Ustalanie zasadniczego kierunku polityki państwa ( uchwalanie budżetu, narodowego planu gosp.)

Władza wykonawcza:

PREZYDENT RP. Kadencja 7 letnia, brak odpowiedzialności przed Parlamentem, który go wybierał. Kompetencje charakterystyczne dla głowy państwa: powoływanie Premiera i na jego wniosek rządu, prawo do zwoływanie posiedzeń rządu i przewodniczenia im, był z urzędu Przewodniczącym Rady Państwa którego działalność nie wymagała kontrasygnaty.,

RADA PAŃSTWA organ nawiązujący do prezydium KRN, sprawujący władzę pomiędzy sesjami Sejmu. Sprawował zwierzchni nadzór nad systemem Rad Narodowych.

Skład Rady Państwa: Prezydent, marszałek, wicemarszałkowie sejmu, Prezes NIK, Naczelny D-ca WP (na czas wojny) Rady Narodowe niższego szczebla były organami terenowymi władzy państwowej

RADA MINISTRÓW-rząd. Bieżący nadzór nad realizacją ustaw, miał prawo do wydawania przepisów wykonawczych w stosunku do ustaw i realizował je w postaci rozporządzeń. Za swą działalność oraz za działania Prezydenta rząd i poszczególni ministrowie ponosili odpowiedzialność polityczną przed Sejmem Ustawodawczym. Jednak o pozycji rządu decydował prawo do wydawania dekretów z mocą ustawy.

Władza sądownicza:

Powierzona została sądom, których organizację i zakres właściwości oraz zasady działania określały odrębne ustawy.

20. III 1950 Ustawa o terenowych organach władzy państwowej -likwidacja samorządu, przekazanie pełni władzy RN i ich organom wykonawczym.

26. V . 1951- Ustawa o trybie przygotowania i uchwalenia konstytucji Polski Ludowej.

15. XII. 1951 Ustawa o przedłużeniu kadencji Sejmu Ustawodawczego i terminu uchwalenia Konstytucji. Powołanie spec. Komisji w składzie 102 osoby pod przewodnictwem Prezydenta w skład weszli posłowie, prawnicy konstytucjonaliści, chłopi i robotnicy.

27. I. 1952 ogłoszenie oficjalnego projektu Konstytucji , którego pierwowzorem była Konstytucja ZSRR z 1936r.

22. VII. 1952 Jednogłośne uchwalenie przez S.U. Konstytucji PRL.

Cechy Konstytucji z 1952 r.

  1. Powielała wzorce radzieckie, kopiowała stalinowski model państwa

  2. Wyrażała istotę dyktatury proletariatu, przez co zaprzeczała zasadom demokracji.

  3. Mimo deklarowanemu, we wstępie, „nawiązaniu do postępowych tradycji narodu polskiego” zasada kierowniczej roli PZPR zaprzeczała podstawowym zasadom ludowładztwa. W efekcie nie Sejm był głównym ośrodkiem władzy, lecz kierownicze gremia partyjne. Ich władza realizowała się bardziej poprzez rząd i Radę Państwa jako organy formalnie wykonawcze jednak faktycznie posiadające duże możliwości ustawodawcze.

  4. Ogólnikowość zapisów Konstytucji szczególnie w zakresie regulacji prawnych spowodowała duże możliwości interpretacyjne i doprowadziła do zastąpienia odpowiedzialności prawnej odpowiedzialnością o charakterze moralnym i politycznym.

W praktyce konstytucja jako akt o podstawowym znaczeniu ustrojowym nie miała potwierdzenia w praktyce życia politycznego, umożliwiała zarówno sprawowanie władzy państwowej metodami stalinowskimi (w latach 1952-55) jak i dawała możliwość działań „ odwilżowych” (w latach 1955-57)

Zasady ustrojowe Konstytucji PRL

  1. Zasada ludowładztwa- „władza należy do ludu pracującego miast i wsi” i wynikająca z niej zasada współdziałania organów władzy państwowej i administracji z ludem. Zasada ta nigdy nie została w pełni zrealizowana, w różnych okresach PRL aparat państwowy i partyjny unikał, nie poddawał się kontroli społecznej. Szczególnie dotyczy to władz najwyższych i służb specjalnych

  2. Zasada sojuszu robotniczo chłopskiego i kierowniczej roli robotników w tym sojuszu.

  3. Zasada kierowniczej roli partii komunistycznej (najpierw, nie wyrażona wprost, wypływała z innych zapisów i sformułowań. Od 1976 zasada ta wpisana została do art. 3 konstytucji.

  4. Zasada systemu przedstawicielskiego polegająca na nadrzędności organów przedstawicielskich pochodzących z wyborów i o charakterze kolegialnym.- wypaczona poprzez zapisy regulacje ordynacji wyborczych i praktykę wyborczą.

  5. Zasada jedności władzy polegająca na nadrzędności Sejmu nad pozostałymi organami władzy.

  6. Zasada „praworządności socjalistycznej” i oraz rozwoju „demokracji socjalistycznej” -konstytucja jako gwarancje praworządności przewidywała prymat ustawy w systemie źródeł prawa, nadzór Sejmu nad działalnością aparatu państwowego, nadzór Rady Państwa nad radami narodowymi, Rady Ministrów nad organami administracji państwowej, Sądu Najwyższego nad działalnością sądów. Przymiotnik „socjalistyczny” wypaczał jednak podstawowe znaczenie podmiotu w rzeczywistości życia społecznego.

  7. Zasada Gospodarki Planowej i Ogólnospołecznej własności środków produkcji.

Kompetencje organów władzy wynikające z Konstytucji 1952r:

    1. Sejmu: 1.ustawodawcza, 2.kontrolna i 3. kreacyjna (powoływanie Rady Państwa, Rady Ministrów, poszczególnych ministrów, Prezesa NIK, w latach 80-tych również członków Trybunału Stanu'82, Trybunału konstytucyjnego'82, Rzecznika Praw Obywatelskich'87

    2. Rada Państwa:

1. jako naczelny organ państwowy RP,

między sesjami Sejmu Rada Państwa:

2.kompetencje związane z działalnością Sejmu:

3. jako Głowa Państwa RP :

Kompetencje Rady Państwa w praktyce były często przekraczane, co miało wpływ na deformacje ustroju określonego Konstytucją.

    1. Rada Ministrów:

  1. kompetencje związane z działalnością Sejmu: