1 BRZESKA BRYGADA SAPERÓW im. TADEUSZA KOŚCIUSZKI

BRZEG

2001

Spis treści

1. Ogólne pojęcie środków bojowych.

1. Ogólne pojęcie środków bojowych.

1.1 Definicja

Środki bojowe przeznaczone są do rażenia siły żywej, uzbrojenia i sprzętu wojskowego, burzenia budowli i umocnień oraz wykonywania zadań specjalnych - oświetlania, zadymiania itp. Do środków bojowych zaliczamy przede wszystkim: rakiety taktyczne i przeciwlotnicze oraz przeciwpancerne pociski kierowane (ppk); amunicję (strzelecką, moździerzowa, przeciwpancerną, artyleryjską, rakietową, czołgową, przeciwlotniczą, radiozakłócającą, dymną, oświetlającą i agitacyjną); środki minersko - zaporowe i materiały inżynieryjne (miny: przeciwpancerne, przeciwpiechotne, kumulacyjne, kolejowe; ładunki wydłużone, kumulacyjne i do wykopów; trotyl oraz materiały wybuchowe); bojowe środki obrony przeciwchemicznej. [1]

1.2 Wykaz symboli indeksowych amunicji, środków minersko - zaporowych i obrony przeciwchemicznej.

1. Wykaz symboli indeksowych środków minersko - zaporowych.

Lp	INDEKS	JM	NAZWA
1.	7241102211	090	MINA PPANC TM-62M ZAEL. TROT. Z Z. MWCZ-62
2.	7241102222	090	MINA PPANC TM-62M ZAEL. MS. Z Z. MWCZ-62
4.	7241102380	090	MINA NARZ.P.PANC.ĆWICZEBNA MN-121/c
5.	7241102395	090	MAKIETA MINY NARZUTOWEJ MN-121/o
6.	7241102480	090	MINA NARZ.P.PANC.GRUNT.Z.MN-111/c ĆWICZ.
7.	7241102495	090	MINA NARZ.P.PANC.GRUNT. MAKIETA MN-111/O
8.	7241113781	090	MINA P.PIECH.PSM-1 Z ZAPALNIKAMI ĆWICZ.
9.	7275130402	040	LONT PROCHOWY
10.	7275130510	040	LONT DETONUJĄCY
11.	7275130514	040	LONT DETONUJĄCY ĆWICZEBNY
12.	7275931110	020	KOSTKA DYMNA 75 g
13.	7275931120	020	KOSTKA DYMNA 200 G
14.	7275931130	020	KOSTKA DYMNA 400 G
15.	7276151100	033	PLASTIK MWP-8
16.	7276151900	033	PLASTIK ĆWICZEBNY
17.	7276161111	020	TROTYL 75 G/31,5 mm
18.	7276161112	020	TROTYL 75 G/34 mm
19.	7276161114	020	TROTYL 75 G/50 mm
20.	7276161215	020	TROTYL 200 G Z OTWOREM CZOŁ. 34 mm
21.	7276161230	020	TROTYL 400 G
22.	7276161250	020	TROTYL 1000 G
23.	7281511326	020	KADŁUB MINY TM-62M ĆWICZEBNEJ
24.	7281511526	020	KADŁUB MINY Pt-Mi-Ba-III ĆWICZEBNEJ
25.	7281512116	020	KADŁUB MINY MKU ĆWICZEBNEJ
26.	7281521118	020	KADŁUB MINY PMD-6 ĆWICZEBNEJ
27.	7281521415	020	KADŁUB MINY PSM-1 ĆWICZEBNEJ
28.	7281522128	020	KADŁUB MINY POMZ-2M ĆWICZEBNEJ
29.	7281522316	020	KADŁUB MINY MON-100 ĆWICZEBNEJ
30.	7281536216	020	KADŁUB MINY MS-64 ĆWICZEBNEJ
31.	7283552111	020	KOŁEK DO USTAWIENIA MINY POMZ-2
32.	7283552112	020	KOŁEK ODCIĄGOWY MINY POMZ-2
33.	7283552114	040	DRUT ODCIĄGOWY DO POMZ-2 i POMZ-2M
34.	7283552115	020	PĘTLA Z DRUTU PO POMZ-2 I POMZ-2M
35.	7283552121	020	SZPULA Z DRUTEM PO PSM-1
36.	7283552123	020	KOŁEK ODCIĄGOWY MINY PSM-1
37.	7286536364	020	ZAPALNIK MWN-2M ĆWICZEBNY
38.	7286537864	020	ZAPALNIK MWCz-62 ĆWICZEBNY
39.	7286542564	020	ZAPALNIK MUW-2M ĆWICZEBNY
40.	7286591164	020	ZAPALNIK ERG ĆWICZEBNY
41.	7286593164	020	ZAPALNIK PSM-1 ĆWICZEBNY
42.	7286594264	020	ZAPALNIK ZE-MKU ĆWICZEBNY
43.	7286645100	020	MECHANIZM MUND-62
44.	7286645200	020	MECHANIZM ZAPALNIKA MUW
45.	7286645300	020	MECHANIZM ZAPALNIKA MUW-2
46.	7286645700	020	MECHANIZM MW-5
47.	7286645800	020	MECHANIZM MW-5P
48.	7286646700	020	MECHANIZM MZP-MKU
49.	7286647700	020	MECHANIZM RO-2
50.	7286649100	020	MECHANIZM ZK-1
51.	7287159900	020	ZAPAŁKI SZTORMOWE PUDEŁKO
52.	7287311400	020	SPŁONKA POBUDZAJĄCA 8-A-TAT
53.	7287311462	020	SPŁONKA 8-A-TAT ĆWICZEBNA
54.	7287350664	020	ZAPAŁ ZK ĆWICZEBNY
55.	7287350861	020	ZAPAŁ ZOD-1 ĆWICZEBNY
56.	7287350862	020	ZAPAŁ ZOD-2 ĆWICZEBNY
57.	7287351364	020	ZAPAŁ MD-2 ĆWICZEBNY
58.	7287351461	020	ZAPAŁ MD-5M ĆWICZEBNY
59.	7288857401	020	KLUCZ DO ZAPALNIKA MWCZ-62
60.	7288858201	020	ZAWLECZKA "T”
61.	7288858204	020	TRÓJNIK DO MINY PSM-1
62.	7288858211	020	ZAWLECZKA "P”
63.	7288858212	020	SPINACZ DO MINY POMZ-2M.

1.2.2 Wykaz symboli indeksowych środków obrony przeciwchemicznej.

Lp	INDEKS	JM	NAZWA
1.	7851500010	020	NABÓJ SYGNAŁOWY NSCH-40
2.	7851500020	020	NABÓJ SYGNAŁOWY NSCH-40M
3.	7871001010	020	ŚWIECA DYMNA BDSz
4.	7871001020	020	ŚWIECA DYMNA DM-11
5.	7871002010	020	RĘCZNY GRANAT DYMNY RGD-2db
6.	7871002020	020	RĘCZNY GRANAT DYMNY RGD-2cz
7.	7874206210	020	RĘCZNY GRANAT ZAPALAJĄCY RGZ
8.	7874601010	033	PROSZEK ZAGĘSZCZAJĄCY OP-2
9.	7881101020	020	ĆWICZEBNY GRANAT ŁZAWIĄCY CGL-1
10.	7881200050	020	AMPULKA Z ODCZYNNIKIEM RN-5ml
11.	7881200060	020	AMPULKA Z ODCZYNNIKIEM RN-10 ML
12.	7881200070	020	AMPULKA Z ODCZYNNIKIEM RN-20ml
13.	7881200080	020	AMPULKA Z ODCZYNNIKIEM RN-25ml
14.	7881200090	020	ODCZYNNIK RN-150ml
15.	7881501010	020	PETARDA ZE SZNUREM BICVORDA
16.	7881501020	020	PETARDA 25g DO ZAPALANIA ELEKTRYCZNEGO

2. Przepisy bezpieczeństwa.

Wojskowe prace minerskie wiążą się z zastosowaniem materiałów wybuchowych i środków zapalających, które wymagają zachowania szczególnych środków ostrożności, wysokiej dyscypliny i organizacji prac oraz ścisłego przestrzegania zasad i przepisów zawartych w niniejszej instrukcji. Wymagania powyższe mają zastosowania we wszystkich pracach minerskich: podczas wykonywania zadań bojowych, ćwiczeń z wojskami, programowych zajęć szkoleniowych i wykonywania innych zadań. Wszelkie odstępstwa od zasad i przepisów zawartych w niniejszej instrukcji, które w konsekwencji powodują nieszczęśliwe wypadki zagrażające zdrowiu i życiu ludzi muszą być z całą bezwzględnością zwalczane, a w stosunku do winnych ich naruszania wyciągane jak najdalej idące konsekwencje służbowe, dyscyplinarne lub karne.[1]

2.1 Ogólne środki ostrożności podczas wykonywania prac minerskich.

Podczas wykonywania prac minerskich należy ściśle przestrzegać następujących ogólnych środków ostrożności:

• wszyscy żołnierze wyznaczeni do wykonywania prac minerskich muszą przejść uprzednio odpowiednie szkolenie, w którego wyniku muszą dokładnie poznać materiały wybuchowe i środki powodowania wybuchu, ich właściwości, zasady obchodzenia się z nimi, zasady i sposoby wykonywania oczekujących ich zadań minerskich i przepisy bezpieczeństwa pracy;

• na dowódcę (kierownika) każdego zadania minerskiego wyznacza się uprawnionego oficera, chorążego lub podoficera zawodowego, który jest odpowiedzialny za prawidłową organizację pracy i bezpieczeństwo podczas wykonywania tego zadania; [1]

• dowódca i żołnierze pododdziału (grupy) wykonujący określone prace minerskie muszą dokładnie znać zadanie, sposób i kolejność wykonywania poszczególnych czynności;

• wszystkie czynności związane z wykonywaniem danego zadania żołnierze wykonują jedynie na ustalony sygnał lub komendę wydaną przez dowódcę (kierownika pracy);

• ustalone komendy muszą być jednolite i jednoznaczne, a wszyscy żołnierze wykonujący zadanie muszą dokładnie znać ich znaczenie i sposób postępowania po ich podaniu;

• miejsce wykonywania prac minerskich powinno być chronione przez posterunki ochronne, które należy wystawiać na bezpiecznych odległościach od miejsc wybuchów ładunków. Żołnierzy na posterunki rozprowadza i zdejmuje z nich rozprowadzający, który podlega dowódcy (kierownikowi prac);

• dla ludzi znajdujących się w terenie otwartym przyjmuje się następujące bezpieczne odległości:

• wybuch ładunków o masie do 10 kg w powietrzu 50 m, na gruncie 100 m

• kruszenie lodu: ładunkiem pojedynczym 100 m, grupą ładunków 200 m, likwidacja zatorów lodowych 300 m

• wysadzanie drewna 150m

• niszczenie konstrukcji murowych z cegły, kamienia, betonu i żelbetu 350 m

• niszczenie konstrukcji metalowych 500 m

• wysadzanie gruntu (na wyrzucenie) min- 350 m

• niszczenie amunicji artyleryjskiej i bomb lotniczych tabela 31 i 32 instr. [1]

• miejsca i odległości, na które należy odprowadzić żołnierzy i wystawić posterunki ochronne, dowódca (kierownik) wskazuje bezpośrednio w terenie;

• początek i zakończenie prac minerskich określa dowódca (kierownik) za pomocą komend lub sygnałów. Sygnały są podawane za pomocą syreny lub pistoletu sygnałowego;

• do rejonu wykonywania prac minerskich mają prawo wstępu tylko osoby bezpośrednio związane z tymi pracami; [1]

• w rejonie wykonywania prac minerskich wyznacza się miejsca na polowy skład materiałów wybuchowych i środków zapalających; składy te muszą być ochraniane przez wartowników;

• zabrania się prowadzenia prac z użyciem materiałów wybuchowych i środków zapalających w budynkach i pomieszczeniach mieszkalnych;

• kategorycznie zabrania się palenia tytoniu oraz rozpalania ognisk bliżej niż 100 m od miejsca (rejonu) wykonywania prac minerskich; miejsca odpoczynku i palenia tytoniu wyznacza w terenie dowódca (kierownik prac);

• ładunki zewnętrzne uzbraja się (łączy z zapalnikami) dopiero po umocowaniu ich do niszczonego przedmiotu i tylko bezpośrednio przed dokonaniem wybuchu;

• podczas niszczenia rożnych przedmiotów ładunkami zewnętrznymi należy odchodzić (odprowadzać żołnierzy) na bezpieczną odległość w tym kierunku, z której strony zostały założone ładunki zewnętrzne; [1]

• przy wykorzystywaniu materiału wybuchowego do prac w tunelach, chodnikach, wykopach itp, można do nich wchodzić dopiero po dokładnym ich przewietrzeniu;

• po zakończeniu prac minerskich rejon tych prac musi być dokładnie sprawdzony, a ewentualne niewybuchy niszczy się przez wysadzenie dodatkowymi zapalnikami; ładunki trotylu, które nie wybuchły lub pokruszyły się, można spalić; Środki zapalające (spłonki, zapalniki elektryczne) nie nadaje się do dalszego wykorzystania niszczy się (wysadza) w rejonie wykonywania prac. [1]

2.2 Środki ostrożności w ogniowym sposobie wysadzania.

Posługiwanie się lontem prochowym wymaga stosowania następujących środków ostrożności:

• przed użyciem należy sprawdzić prędkość palenia się lontu; w tym celu odcina się z każdego krążka odcinek 60 cm i zapala go, czas palenia powinien mieścić się w granicach 60-75 s; lont prochowy, który pali się dłużej lub krócej należy zniszczyć;

• lont należy przechowywać w miejscach suchych i me nasłonecznionych, gdyż lont zawilgocony może się nie zapalić lub zapalony może zgasnąć, nie przekazując iskier na spłonkę, a podgrzany traci wodoszczelność z powodu rozszerzenia się powłoki ochronnej z PCW;

• lont należy ciąć suchym i ostrym nożem, nie należy go zginać ani łamać, gdyż może nastąpić przerwanie ścieżki prochowej;

• minimalna długość lontu prochowego w zapalniku lontowym powinna wynosić 50 cm, wielkość ta podyktowana jest czasem palenia się takiego odcinka, a zarazem możliwości odejścia na bezpieczną odległość przy wysadzaniu zapalnika;

• lontu prochowego, który zgasł nie wolno ponownie zapalać.

Spłonki pobudzającej są środkami najbardziej narażonymi na wybuch (od zewnętrznych bodźców) ze

względu na to, że w ich skład wchodzą bardzo wrażliwe na bodźce (iskra, płomień, nakłucie, potarcie,

zgniecenie) inicjujące materiały wybuchowe. [1]

Posługując się spłonkami pobudzającymi należy bezwzględnie przestrzegać następujących zasad:

• sprawdzić stan techniczny spłonek; spłonek zgniecionych, skorodowanych i takich, z których wysypuje się materiał wybuchowy używać nie wolno, lecz należy je zniszczyć przez wysadzenie;

• chronić spłonki przed ogniem, iskrą, zgnieceniem i nakłuciem;

• spłonki należy przenosić tylko w spłonnikach, a przechowywać w spłonnikach i w oryginalnych opakowaniach (pudełkach); spłonki w pudełkach należy zabezpieczyć przed przemieszczaniem.

Posługiwanie się lontem detonującym wymaga stosowania następujących zasad mających wpływ na

bezpieczeństwo prac:

• w okresie prac przygotowawczych lont powinien być przechowywany w cieniu;

• sieci wybuchowe z lontu detonującego, które poddane były dłuższemu działaniu promieni słonecznych nie wolno powtórnie stosować i należy je zniszczyć (wysadzić);

• przed cięciem lontu detonującego należy rozwinąć zwój tak, aby odległość od miejsca cięcia do zwoju wynosiła co najmniej 10 m; lont należy ciąć czystym i ostrym nożem; [1]

• zabrania się cięcia lontu, gdy jeden jego koniec, uzbrojony w spłonkę, znajduje się w ładunku MW;

• uzbrajanie końcówek lontu detonującego spłonkami należy wykonywać przed wykonaniem sieci; zabrania się ciecia lontu, na końcu którego założona jest spłonka pobudzająca;

• do sieci z lontu detonującego, która nie wybuchła, wolno podchodzić dopiero po upływie co najmniej 15 minut, przy czym podchodzić może tylko jeden człowiek; w czasie podchodzenia należy sprawdzać, czy nie ma oznak palenia się lontu lub ładunku;

• podczas wysadzania grupy ładunków połączonych lontem rezultaty wybuchu sprawdza tylko jeden żołnierz.

Wysadzanie zapalników lontowych i ładunków wymaga stosowania następujących zasad

bezpiecznej pracy:

• każdorazowo przed wysadzaniem należy określić liczbę żołnierzy, którzy mają odpalać zapalniki lontowe, kierunek i odległość na jakie należy odejść (po odpaleniu) oraz czas palenia się zapalników;

• jeden żołnierz może odpalać maksymalnie 5 zapalników Lontowych o rożnych długościach (różnica min. 10 cm), najkrótszy (zapalany na końcu) powinien mięć długość co najmniej 50 cm;

• żołnierze odpalający zapalniki indywidualnie (nie w składzie zastępu) po upewnieniu się, że lont się pali, mogą samodzielnie odchodzić z miejsca wysadzania, nie czekając na komendę;

• po powrocie na rubież wyjściową (na bezpieczną odległość) wszyscy żołnierze powinni obserwować i liczyć wybuchy założonych przez siebie ładunków;

• do niewybuchu można podchodzić dopiero po upływie 15 minut, licząc od momentu, w którym wybuch powinien nastąpić. [1]

Podczas wysadzania pojedynczych ładunków i sieci wybuchowych obowiązują jednolite

i kolejno podawane komendy:

• „UZBROIĆ ŁADUNKI" - na tę komendę żołnierze wkładają w gniazda ładunków MW zapalniki lontowe i zabezpieczają je przed wypadnięciem;

• „PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO WYSADZANIA" - na tę komendę żołnierze przygotowują się do zapalenia lontu lub odpalenia zapłonnika tarciowego;

• „WYSADZAĆ" na tę komendę żołnierze zapalają lont prochowy zapalnika lontowego;

• „ODCHODZIĆ" na tę komendę wszyscy żołnierze odchodzą z miejsca wysadzania, również i ci, którzy nie zdążyli zapalić lontu;

• „KONIEC WYSADZANIA" - komendę podaje się dopiero po sprawdzeniu rejonu wybuchu przez dowódcę (kierownika prac), gdy nie ma niewybuchów.

2.3 Środki ostrożności podczas elektrycznego sposobu wysadzania.

Podczas elektrycznego sposobu wysadzania należy przestrzegać następujących zasad:

• do budowy elektrycznych sieci wybuchowych należy używać sprawnego sprzętu etatowego, w wyjątkowych wypadkach zezwala się stosować sprzęt nieetatowy (przewody, baterie i inne źródła prądu);

• z zapalnikami elektrycznymi należy obchodzić się tak samo ostrożnie, jak ze spłonkami pobudzającymi;

• przewodność zapalników elektrycznych sprawdza się za osłoną z desek, za nasypem z ziemi lub z odległości 50 m od omomierza;

• do czasu uzbrojenia ładunków zapalniki sieci wybuchowej powinny się znajdować od nich w odległości co najmniej 0,5 m;

• zapalniki elektryczne wstawia się do ładunków bezpośrednio przed wysadzeniem na rozkaz dowódcy (kierownika prac); osoby nie związane bezpośrednio z tą czynnością powinny znajdować się w bezpiecznej odległości (w ukryciu);

• w czasie budowy elektrycznych sieci wybuchowych należy przedsięwziąć niezbędne środki zabezpieczające sieci przed działaniem wyładowań atmosferycznych; przewody odcinkowe przed nadejściem burzy odłączyć od przewodów głównych, a końcówki ich zaizolować;

• końcówki przewodów głównych na punkcie kierowania wybuchami (PKW) zaizolować i dokładnie oznakować według obiektów i kolejności wysadzania;

• zabrania się wykonywać elektryczne sieci wybuchowe w odległości mniejszej niż 200 m od stacji elektrycznych, podstacji linii wysokiego napięcia, linii kolei zelektryfikowanych i radiostacji dużej mocy ze względu na powstawanie w gruncie w pobliżu tych miejsc prądów błądzących, na które wrażliwe są zapalniki elektryczne; [1]

• zabrania się podłączać zapalarek (źródło prądu) do elektrycznej sieci wybuchowej przed uzbrojeniem ładunków i w momencie, gdy w pobliżu sieci znajduje się ludzie lub zwierzęta;

• przed podłączeniem omomierza do elektrycznej sieci wybuchowej upewnić się i sprawdzić sprawność omomierza;

• zapalarki elektryczne, korbki lub klucze zapalarek indukcyjnych muszą znajdować się przy dowódcy. mogą być one wydawane przez dowódcę osobom upoważnionym wyłącznie bezpośrednio przed powodowaniem wybuchu na jego (kierownika prac) rozkaz;

• przewodność elektrycznej sieci wybuchowej sprawdzać dopiero po usunięciu wszystkich ludzi z miejsc rozmieszczenia ładunków na bezpieczną odległość;

• gdy istnieje możliwość stosowania przez przeciwnika broni jądrowej, przewody główne elektrycznych sieci wybuchowych należy ułożyć w ziemi na głębokości 20 cm; przewody odcinkowe powinny znajdować się (przebiegać w miarę możliwości) od wewnętrznej strony niszczonych elementów i być do nich dobrze przymocowane;

• rejon wybuchów po wysadzeniu ładunków sposobem elektrycznym sprawdza jeden żołnierz;

• w wypadku niewybuchu sieci elektrycznej należy odłączyć końce przewodów głównych od zapalarki elektrycznej (źródła prądu) i zaizolować je, korbki (klucze) od zapalarek i zapalarki tranzystorowe, jeśli nie ma ich przy sobie dowódca (kierownik prac), przekazać pod ochronę wartownikowi, po czym ustalić przyczyny niewybuchu sieci; do nie odpalonych ładunków można podchodzić nie wcześniej niż po upływie 5 minut;

• stosując zapalniki o działaniu ze zwłoką do nie zdetonowanej sieci można podchodzić nie wcześniej niż po upływie 15 minut od momentu, w którym wg obliczeń powinna ona wybuchnąć. [1]

Podczas wysadzania sposobem elektrycznym obowiązują następujące komendy:

• "UZBROIĆ ŁADUNKI" - na tę komendę żołnierze wkładają zapalniki elektryczne w gniazda ładunków MW, zabezpieczają je przed wypadnięciem i zdejmują oznakowanie miejsc założenia ładunków;

• "PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO WYSADZANIA" - na tę komendę na PKW zdejmuje się izolację z końcówek przewodu głównego; podłącza końce tego przewodu do zapalarki (źródła prądu); zapalarkę elektryczną naładowuje się;

• "WYSADZAĆ" - na tę komendę przez obrót klucza lub naciśnięcie przycisku "W", przekazuje się

energię elektryczną do sieci wybuchowej; komendę tą można wydąć tylko wówczas, gdy dowódca (kierownik prac) sprawdził prawidłowość wykonania poprzedniej komendy;

• "KONIEC WYSADZANIA" komendę tą podaje się po sprawdzeniu miejsca wybuchu tylko wówczas, gdy wszystkie ładunki MW elektrycznej sieci wybuchowej zdetonowały. [1]

2.4 Przepisy bhp podczas zakładania zapór minowych.

1. Do prac związanych z zakładaniem zapór minowych wyznacza się oddziały i pododdziały wojsk inżynieryjnych oraz, w ograniczonym zakresie wynikającym z wyposażenia sprzętowego, przeszkolone pododdziały innych rodzajów wojsk.

2. Wszyscy oficerowie, chorążowie, podoficerowie i szeregowi wyznaczeni do prac minowania powinni dokładnie znać konstrukcję i działanie własnych min, zasady i sposoby ich ustawiania w terenie, sprzęt minerski oraz przepisy bezpieczeństwa obowiązujące podczas zakładania zapór minowych.

3. Do bezpośredniego wykonania bardziej precyzyjnych i złożonych prac minerskich należy wyznaczyć z pododdziałów wojsk inżynieryjnych najlepiej przygotowanych szeregowych i podoficerów. W szczególnych wypadkach specjalne prace minowe wykonują oficerowie wojsk inżynieryjnych.

4. Dowódca, odpowiedzialny za wykonanie danego zadania, każdorazowo przed przystąpieniem do prac związanych z zakładaniem zapór minowych powinien sprawdzić wiadomości żołnierzy o zaporach minowych oraz znajomość przepisów bezpieczeństwa. Żołnierzy nie znających w dobrym stopniu tych zagadnień nie dopuszczać do tych prac.

5. Dowódca oddziału i dowódcy pododdziałów przed wyjściem do minowania powinni udzielić podwładnym instruktażu z uwzględnieniem warunków, w jakich będzie prowadzone minowanie. Każdy żołnierz powinien znać dokładnie zadania swoje i drużyny, miejsce pracy, sposób i kolejność jej wykonania oraz przepisy bezpieczeństwa. [2]

6. Aby zapobiec wejściu żołnierzy w czasie wykonywania prac na zaminowany teren, należy dokładnie oznaczyć odcinki minowania dla pododdziałów, drogi donoszenia min i sprzętu oraz wykonywane w tym celu przejścia i ścieżki. Stosowane oznakowania (tabliczki, wskaźniki itp.) powinny być znane przede wszystkim żołnierzom oddziału (pododdziału) wykonującego minowanie.

W pozornych zaporach minowych nie stosuje się min bojowych.

7. Aby zapobiec wejściu osób postronnych na zaminowany teren , należy przed przystąpieniem do minowania ogrodzić teren lub obiekty minowania i oznakować, a jeśli nie jest to możliwe - tylko oznakować (tabliczkami, wskaźnikami itp.) na możliwych kierunkach podejścia. Szczególną uwagę należy zwrócić na oznakowanie przejść w zaporach. Na przejściach tych należy organizować służbę porządkowo - ochronną.

8. Miny, zapalniki i sprzęt minerski do rejonu minowania należy dostarczyć i przechowywać według zasad określonych dla poszczególnych rodzajów materiałów wybuchowych i ŚZ podane w instrukcji „Prace minerskie i niszczenia” oraz w innych instrukcjach dotyczących tych zagadnień.

9. Miny i zapalniki w warunkach polowych, bezpośrednio przed ich użyciem do założenia zapór minowych, należy przechowywać według następujących zasad:

• miny przechowywać oddzielnie od zapalników, z wyjątkiem min o konstrukcji umożliwiającej ich przewożenie i przenoszenie w stanie uzbrojonym i zabezpieczonym;

• polowe magazyny min rozmieszczać w takiej odległości od miejsca ustawienia zapory lub minowego obiektu, aby przewóz min nie wymagał przeładowywania, nie bliżej jednak niż 50 m od zapory minowej czy minowego obiektu;

• przechowywane miny i zapalniki ochraniać przez wyznaczonych żołnierzy;

• prowadzić dokładną ewidencję min i zapalników;

• miejsca na polowe magazyny min i inne środki minowania wybierać uwzględniając możliwości ich maskowania przed obserwacją naziemną i powietrzną;

• jeśli środki minowania będą przechowywane przez okres dłuższy niż jedna dobę, obowiązkowo umieszczać je w ukryciach, niszach (polowych magazynach min);

• w jednym magazynie polowym (w rejonie prac minowania) nie przechowywać więcej min czy sprzętu minerskiego niż można załadować na jeden samochód;

• każdorazowo ustalić kto z magazynu ma pobierać środki minowania i sprzęt;

• w pobliżu magazynów nie sprawdzać min ani zapalników; do tego celu wyznaczyć miejsca odległe od magazynu co najmniej 50 m;

• bez zezwolenia dowódcy i odpowiedniego sprawdzenia nie przyjmować min do magazynu.

10. Miny uzbraja się bezpośrednio na miejscu ich ustawienia. Wyjątek mogą stanowić miny o specjalnej konstrukcji, umożliwiającej przenoszenie w stanie uzbrojonym. [2]

11. Minę ustawia i uzbraja tylko jeden żołnierz, podczas gdy pozostali powinni znajdować się w tym czasie w bezpiecznej odległości (zależnej od typu miny), określonej w organizacji pracy podanej w instrukcji „Budowa i pokonywanie zapór inżynieryjnych”, przy czym należy uwzględnić także warunki, w jakich jest prowadzone minowanie.

12. Zabrania się używać do minowania niesprawnych min i zapalników. Przed wstawieniem (wkręceniem) zapalnika do miny należy sprawdzić czy ;

• otwór na zapalnik nie jest uszkodzony lub zanieczyszczony;

• zapalnik jest sprawny i odpowiedniego typu;

• pokrywa kadłuba miny, korek lub nakrętka nie będą wywierać nacisku na zapalnik po ustawieniu miny (tzn., czy powierzchnia naciskowa zapalnika znajduje się na właściwej wysokości).

13. Jeżeli zapalnik nie wchodzi (nie wkręca się) swobodnie w minę, zabrania się wkręcać go siłą.

14. Maskując ustawione miny gruntem, nie wolno go ubijać nogami, łopatą czy innym sprzętem. Wszystkie prace związane z maskowaniem wykonywać ręcznie, nie naciskać min, nie uderzać w nie itp. Do zasypywania nie używać dużych grud ziemi - rozdrabniać je z dala od miny.

15. Podczas ustawiania min o działaniu naciągowym nie przywiązywać drutów odciągowych do słabo wbitych kołków, krzaków czy cienkich drzew, gdyż odchylenie ich poprzez wiatr może spowodować wybuch miny. Zabrania się poprawiania już ustawionych i uzbrojonych min z zapalnikami naciągowymi.

16. Dowódcy, kierujący pracami minowania lub kontrolujący ich przebieg, powinni dawać przykład bezwzględnego przestrzegania przepisów bezpieczeństwa, zachować spokój, nie podchodzić bez uprzedzenia do żołnierzy uzbrajających miny, zwracać się do nich jedynie wówczas, gdy nie wykonują czynności związanych z bezpośrednim uzbrajaniem min.

17. Dowódcy, kontrolujący prace minowania, nie mają prawa chodzić samodzielnie po minowanym terenie czy obiekcie minowania, powinien im wówczas towarzyszyć dowódca odpowiedzialny za minowanie danego odcinka lub obiektu. [2]

18. Żołnierz, uzbrajający minę, w razie podchodzenia do niego osoby postronnej, przełożonego lub kontrolującego minowanie powinien przerwać swą pracę. Dalsze prace podczas uzbrajania miny w obecności tych osób można wykonywać jedynie na rozkaz bezpośredniego przełożonego.

19. Przełożony w toku kontroli nie ma prawa zmieniać organizacji prac lub czynności żołnierzy związanych z minowaniem bez wiedzy bezpośredniego przełożonego. Wyjątkowo może nakazywać przerwanie wykonywanych czynności wówczas, gdy dalsze ich kontynuowanie mogłoby spowodować nieszczęśliwy wypadek lub gdy wymaga tego nowo wytworzona i nieprzewidziana sytuacja. W razie konieczności zmiany organizacji prac należy przerwać prace i wydać nowy rozkaz, sprawdzając ponadto, czy został on prawidłowo zrozumiany.

20. Przerwy i odpoczynki podczas minowania zarządza dowódca pododdziału dla całego pododdziału w określonych odstępach czasu i miejscach. Niezależnie od tych przerw dowódca pododdziału powinien zezwolić na odpoczynek podwładnemu na jego prośbę lub nakazać mu odpocząć, gdy dostrzeże u niego oznaki zmęczenia, które mogą się stać przyczyną wypadku.

21. Dowódca pododdziału powinien ciągle przebywać w rejonie prowadzonych prac, kierować nimi oraz obserwować ich przebieg. W razie stwierdzenia niewłaściwego wykonywania prac, naruszenia dyscypliny i przepisów bezpieczeństwa pracy powinien natychmiast reagować. Dowódca nie powinien wykonywać nie wchodzących w zakres jego obowiązków.

22. Podczas zakładania zapór minowych na przeszkodach wodnych wszystkich żołnierzy wyposaża się w indywidualne środki ochrony (kamizelki) i wyznacza grupę ratunkową (2 - 3 żołnierzy), dyżurującą na kutrze lub w łodzi z silnikiem zaburtowym. Na wszystkich środkach pływających należy obowiązkowo mieć w stałej gotowości kotwice w celu szybkiego zatrzymania się w określonym miejscu.

23. Dodatkowe przepisy bezpieczeństwa nie ujęte w niniejszej instrukcji, lecz niezbędne w warunkach wykonania danego zadania, określa (w miarę potrzeby) dowódca odpowiedzialny za prace związane z zakładaniem zapór minowych. [2]

2.5 Środki ostrożności przy przewożeniu materiałów wybuchowych (MW) i środków zapalających (SZ) transportem samochodowym.

Należy przestrzegać następujących zasad:

• przewożenie MW i SZ musi odbywać się z zachowaniem ogólnych przepisów bezpieczeństwa drogowego i przeciwpożarowego;

• zabrania się przewożenia MW i SZ łącznie z innymi materiałami, zwłaszcza łatwopalnymi;

• MW i SZ w czasie ich przewożenia powinny mieć nie uszkodzone opakowania; należy je rozmieszczać i zamocować do skrzyni ładunkowej w taki sposób, aby się nie przemieszczały;

• samochody przewożące MW i SZ muszą być technicznie sprawne, mieć szczelny układ wydechowy zabezpieczony izolacją cieplną, układ zasilania silnika oraz urządzenie do uziemienia. Powinny być oznakowane tablicami ostrzegawczymi (z przodu i z tylu) koloru pomarańczowego o wymiarach 40 x 60 cm;

• zabrania się osobom przewożącym MW i SZ (dysponent samochodu, kierowca, uzbrojeni konwojenci) używania otwartego ognia oraz palenia tytoniu; dowódca odpowiedzialny za przewóz tych środków deponuje kierowcom i konwojentom na czas przewożenia zapałki, zapalniczki i papierosy itp. Co dwie godziny organizuje przerwy i zezwala na palenie papierosów w bezpiecznej odległości; [1]

• podczas przewożenia MW i SZ oraz jego załadunku i rozładunku należy unikać wstrząsów,

• w wypadku burzy (z wyładowaniami atmosferycznymi) zabrania się zatrzymywania pojazdów z MW i SZ w lesie, pod pojedynczymi drzewami, w pobliżu wysokich budowli oraz ześrodkowywania w jednym miejscu;

• MW i SZ należy przewozić na oddzielnych samochodach; dowódca jednostki wojskowej może

• zezwolić na przewożenie jednym samochodem MW i SZ, przy czym ich ilość nie może przekraczać 200 kg (MW) i 400 szt. (SZ);

• pojazdy przewożące MW i SZ powinny omijać obszary zabudowane (miasta, osiedla itp. w braku takich warunków zezwala się na przejazd ulicami po obrzeżach miast i osiedli; kierowcy i dowódcy pojazdów powinni zwracać szczególną uwagę na znaki drogowe, gdyż mogą spotkać się z zakazem przewożenia MW i SZ po niektórych ulicach.[1]

1. Środki ostrożności podczas przenoszenia MW i ŚZ

Należy zachowywać następujące środki ostrożności:

• SZ należy przenosić ze składów polowych (PSMW) do miejsc wykonywania prac minerskich oddzielnie od MW, w opakowaniu fabrycznym lub drewnianych spłonnikach;

• zabrania się przenoszenia SZ luzem w kieszeniach, torbach polowych itp.;

• żołnierze przenoszący MW i SZ z polowego składu do miejsc wykonywania prac minerskich powinni iść rzędem w odstępach nie mniejszych niż 5 m;

• na każdy zastęp wyznacza się starszego, który odpowiada za przestrzeganie przez pozostałych członków zastępu środków ostrożności;

• zabrania się zastępom przenoszącym MW i SZ zbaczać z ustalonej przez dowódcę (kierownika prac) drogi oraz palić papierosy, przechodzić w pobliżu otwartego ognia.[1]

2.7 Środki ostrożności przy magazynowaniu MW i ŚZ podczas szkolenia.

Należy postępować wg następujących zasad, mających wpływ na bezpieczeństwo szkolonych:

• w celu złożenia MW i SZ w miejscu wykonywania prac należy urządzić polowy skład MW i SZ (PSMW);

Polowy skład materiałów wybuchowych i środków zapalających (PSMW): widok z g6ry;

• miejsca składów MW i SZ wskazuje dowódca (kierownik prac) według następujących warunków:

• w pobliżu miejsca prac minerskich, lecz nie bliżej niż 50 m w wypadku jednorazowego zużycia całej ilości tych,

• poza strefą rażenia, gdy MW i ZS używane do kolejnych prac w innym miejscu,

• polowe składy powinny być oznakowane czerwonymi chorągiewkami (w nocy czerwonym światłem), ogrodzone taśmą minerską lub drutem kolczastym, w składzie musi znajdować się wartownik - magazynier, odpowiadający za ochronę i właściwe wydawanie MW i ŚZ,

• MW i SZ w polowym składzie rozmieszcza się oddzielnie w odległości co najmniej 5 m za osłonę z ziemi. [1]

3. Zasady pobierania i przewożenia środków bojowych.

3.1 Zasady pobierania środków bojowych.

Środki bojowe pobiera na zajęcia szef kompanii lub wyznaczony żołnierz zawodowy bezpośrednio przed zajęciami - z magazynu środków bojowych na podstawie „Zapotrzebowania - protokołu zużycia” . Protokół zużycia powinien być podpisany przez dysponującego limitem oraz szefa zaopatrzenia w środki bojowe, a po zrealizowaniu zatwierdzony przez dowódcę jednostki wojskowej lub przez osobę upoważnioną w rozkazie dowódcy JW.

Środki bojowe pobiera się w dniu zajęć.

1. Zasady pobierania, zdawania i przewożenia MW i ŚZ, wyciąg z rozkazu nr 20 Dowódcy JW 2697 z dnia 29.01 2001r.

W celu właściwego pobierania, transportu oraz ochrony MW i ŚZ, amunicji oraz środków bojowych OPChem na podstawie instrukcji „Przepisy o gospodarce mieniem służby uzbrojenia i elektroniki w wojsku” sygn. 2000/79. „Prace minerskie i niszczenia” sygn. Inż. 572/24, „Przechowywanie środków minersko - zaporowych” 374/74, „Program strzelań z broni strzeleckiej” oraz zarządzenie nr 3 Zastępcy Dowódcy SOW - Szefa Logistyki z dnia 13.01.1998r dowódców pododdziałów czynię odpowiedzialnych oraz nakazuję:

1. Na 7 dni przed rozpoczęciem zajęć nie później niż w piątek tygodnia poprzedzającego zajęcia złożyć zapotrzebowania - protokoły zużycia wzór WZS 20 na środki bojowe i ćwiczebne zatwierdzone przez Dowódcę ( osobę upoważnioną) do Szefa zaopatrzenia w środki bojowe logistyki 1BSap.

2. Podać punkt do rozkazu 1BSap wcześniej zatwierdzony i uzgodniony z osobą upoważnioną .

W punkcie do rozkazu obowiązkowo należy ująć:

• temat zajęć,

• termin i miejsca przeprowadzenia zajęć,

• kierownika zajęć (podać stopień, imię i nazwisko),

• rodzaj środka transportowego przewożącego MW i ŚZ,

• konwój do zapewnienia ochrony składający się z dowódcy i konwojentów (podać stopień, imiona i nazwiska) w liczbie uzależnionej od ilości przewożonych MW i ŚZ,

• magazyniera środków bojowych (osobę upoważnioną do pobierania MW i SZ podając stopień imię i nazwisko),

• określić rodzaj uzbrojenia konwoju z podaniem numeru broni i ilości amunicji (dowódca konwoju - broń krótka, konwojent - broń długa).

3. Do 29 każdego miesiąca składać do Szefa sekcji szkolenia pisemne informacje o planowanych zajęciach z użyciem MW i ŚZ i ich przewozie w miesiącu następnym wg punktów:

• datę realizacji przewozu i rodzaj transportu,

• cel przewozu,

• rodzaj przewożonego ładunku,

• miejscowość docelowa i trasę przejazdu.

4. Skład konwoju MW i ŚZ wyznaczać żołnierzy odpowiedzialnych i zdyscyplinowanych oraz

przeprowadzić z nimi wyczerpujące instruktaże uwzględniające warunki i rodzaj przewozu.

5. Amunicję dla konwoju do broni długiej pobierać na podstawie punktu w rozkazie z drugiego kompletu amunicji warty nr 1. Broń krótką i amunicję z magazynu broni kadry.

6. Pojazdy samochodowe wyznaczone do przewozu MW i ŚZ powinny być przygotowane i oznakowane zgodnie z warunkami technicznymi dostosowania pojazdów do przewozu MW i ŚZ oraz objęte szczegółową kontrolą przez oficera dyżurnego PST w przeddzień planowanego transportu. Za dopuszczenie pojazdów do przewozu MW i ŚZ odpowiada oficer dyżurny PST.

7. Szef Zaopatrzenia w Środki Bojowe po sprawdzeniu punktu w rozkazie dziennym wydaje decyzję magazynierowi o wydaniu zapotrzebowanych MW i ŚZ.

8. Wydawanie MW i ŚZ z magazynów powinno się odbywać w obecności osoby upoważnionej do pobierania oraz wydzielonego konwoju. Fakt ten odnotowuje magazynier MW i ŚZ w książce przeglądów kontrolnych sprzętu i materiałów (podając personalnie funkcje, stopień, imię i nazwisko wyżej wymienionej osoby). Zabraniam wydawania MW i ŚZ bez konwoju.

9. Rozliczenie zużytego MW i ŚZ dokonywać bezpośrednio po zakończeniu zajęć (nie później niż 24godz). W przypadku zwrotu niewykorzystanych MW i ŚZ powiadomić Szefa Zaopatrzenia w Środki Bojowe któremu nakazuję zorganizować ich przyjęcie do magazynu. Rozliczenie protokołu zapotrzebowania zużycia część R,Z,K wypełnia kierownik zajęć, zatwierdza Dowódca 1Bsap lub osoba upoważniona, następnie dowódca pododdziału przekazuje do Szefa Zaopatrzenia w Środki Bojowe.

10. Scentralizowane przewozy MW i ŚZ oraz sprzętu SU i E realizować według przepisów zawartych w rozkazach, wytycznych, instrukcjach oraz dziennikach ustaw.

11. O przewozach i konwojowaniu MW i ŚZ informować w formie pisemnej o klauzuli poufne komendanta placówki ŻW w Brzegu stosując zasady:

• przy przewozach MW i ŚZ do zabezpieczania procesu szkolenia - w cyklu miesięcznym do 30 każdego miesiąca na miesiąc następny informacje opracowuje i składa do kancelarii tajnej szef sekcji szkolenia brygady.

• O przewozach i konwojowaniu MW i ŚZ związanych z uzupełnieniem, rotacją itp. w magazynach brygady - opracowuje informację i składa do kancelarii tajnej na 7 dni przed planowanym przewozem szef sekcji materiałowej logistyki brygady.

• Kierownik kancelarii poprzez stację pocztową GWŁ zapewnia dostarczenie tych przesyłek do placówki ŻW w terminie 2 dni od złożenia ich w kancelarii tajnej.

12. Z dniem 02.02.2001 r. Anuluję punkt 6 sprawy szkoleniowe pkt. 2 ppkt.11 rozkazu nr 20 z dnia 29.01.2001 dotyczący pobierania, transportu oraz ochrony MW i ŚZ, amunicji oraz środków bojowych OPChem i nakazuję realizację według następujących zasad:

• w celu zapewnienia ochrony pododdziałom w czasie realizacji szkolenia strzeleckiego, taktycznego na czas przemieszczania między obiektami wojskowymi, nakazuję dowódcom pododdziałów zorganizowanie konwojów;

• konwój wyznaczać ze składu macierzystych pododdziałów w ilości 2 żołnierzy zawodowych - d-ca konwoju, konwojent.

• Uzbrojenie konwoju - etatowa broń osobista pobierana w magazynie broni kadry. Wydawanie w dniu zajęć w godzinach 7.20 - 8.30 i zdawanie w godzinach 14.30 - 15.00.

• W przypadku zakończenia szkolenia w godzinach późniejszych, lub przy planowanym szkoleniu w godzinach popołudniowych i nocnych broń zdawać do depozytu oficera dyżurnego zgodnie z rozkazem organizacyjnym 1Bsap do funkcjonowania w roku 2001. O potrzebie pobierania broni powiadomić szefa SUiE minimum dwa dni przed planowanym szkoleniem.

• Fakt wyznaczania konwojów odnotować w rozkazie 1Bsap w punkcie dotyczącym planowego szkolenia. Każdorazowo dla konwoju udzielać szczegółowego instruktażu.

2. Zasady wydawania środków bojowych podczas zajęć z polowego składu MW.

Polowy skład MW może znajdować się w ukryciach terenowych, ukryciach stałych, w schronach lub specjalnie wykonanych wykopach, w odległości minimum 50 m od miejsca prowadzenia prac minerskich, dróg publicznych itp.[1]

Materiały wybuchowe i środki zapalające powinny być składowane w oddzielnych wykopach oddalonych od siebie min 5 m. [1]

Do ochrony PSMW i prowadzenia ewidencji przyjmowanych i wydawanych MW i ŚZ wyznacza się z ćwiczącego pododdziału magazyniera - wartownika.[1]

Materiały wybuchowe i ŚZ mogą pobierać z polowych składów tylko dowódcy drużyn na podstawie rozdzielnika sporządzonego przez dowódcę prowadzącego zajęcia (ćwiczenia). Pobraną ilość MW i ŚZ dowódcy drużyn potwierdzają własnoręcznym podpisem na karcie magazynowej. [1]

Rozdzielnik do wydawania MW i ŚZ z polowego magazynu środków minersko - zaporowych sporządza dowódca pododdziału (jeden egzemplarz) w trakcie planowania i organizowania zajęć, w celu udokumentowania i podzielenia ŚB oraz uściślenia kogo dowódca pododdziału upoważnia do pobrania środków minersko - zaporowych z polowego magazynu. W dokumencie tym podaje nr i temat oraz datę zajęć, stopień nazwisko kierownika i magazyniera. Następnie wyszczególnia plutony, drużyny, grupy szkoleniowe (pozycja 1) oraz środki bojowe jakie są niezbędne do realizacji zagadnienia (rodzaj i ilość z jednostką miary, pozycja 2, 4, 5). W pozycji 3 wpisuje rodzaj wysadzanych ładunków i sieci wykonanych z danego asortymentu środków bojowych. Pozycja 6 przeznaczona jest do wpisania stopnia, imienia i nazwiska wraz z podpisem dowódcy drużyny pobierającego dane środki bojowe. Po wykonaniu dokumentu podpisuje go kierownik zajęć i magazynier. Rozdzielnik jest przekazywany magazynierowi polowego składu środków bojowych, wg którego wydaje środki z magazynu osobom upoważnionym (dowódcom drużyn). Dokument ten potrzebny jest też kierownikowi zajęć do rozliczenia ŚB po zajęciach (Zapotrzebowanie - Protokół Zużycia część Z). Rozdzielnik szef kompanii przechowuje w swojej dokumentacji.

Następnym podstawowym dokumentem określonym w instrukcji „Prace minerskie i niszczenia” jest karta magazynowa, którą przechowuje w swej dokumentacji szef kompanii. Karty magazynowe zakłada na każdy podstawowy asortyment ŚB (najczęściej używany podczas zajęć) rejestrując ją w swoim dzienniku wykonawcy. Jest to podstawowy dokument magazyniera polowego składu środków minersko - zaporowych, na podstawie którego magazynier rozlicza się ze środków minersko - zaporowych. Kartę magazynową wypełnia się zgodnie ze wzorem, w pozycji 6 wpisuje się stopień imię i nazwisko pobierającego wraz z jego podpisem. Po zajęciach magazynier wyprowadza ostateczny stan magazynu na karcie magazynowej (stan na dzień i podpis). Dokument ten może być używany wielokrotnie po uprzednim wpisaniu stanu ilościowego środków minersko - zaporowych znajdujących się w polowym magazynie.

Przykładowo rozpisany rozdzielnik, karty magazynowe oraz zapotrzebowanie - protokół zużycia zamieszczono w przykładach 1 do 6.

PRZYKŁAD 1.

ROZDZIELNIK do wydania MW i ŚZ z polowego magazynu ŚMZ Numer i temat zajęć .T5: Elektryczny sposób wysadzania - wykonanie elektrycznych sieci wybuchowych. Data zajęć. 10.03.00 kierownik zajęć por. Klin magazynier sierż. Kos
Pododdział	Wyszczególnienie MW i ŚZ do wydania z PSMW	Rodzaj wysadzanych ładunków i sieci.	Jm	Ilość	Stopień, imię, nazwisko i podpis pobierającego
1	2	3	4	5	6
1dr sap	TNT 200 g Zapalnik „ERG”	Sieć elektryczna szeregowa.	020 020	6 szt. 6 szt.	kpr. Mariusz Kowalski ..................podpis.....................
2 dr sap	TNT 200 g Zapalnik „ERG”	Sieć elektryczna szeregowa.	020 020	10 szt. 10 szt.	kpr. Marcin Gajoch ....................podpis.....................
3 dr sap	TNT 75 g Zapalnik „ERG” TNT 200 g Zapalnik „ERG”	Dwie sieci elektryczne równoległe.	020 020 020 020	9szt. 9szt. 8szt. 8 szt.	kpr. Jacek Morawa .....................podpis...................
Kierownik zajęć				Magazynier

PRZYKŁAD 2.

JW 2697								Symbol indeksowy
Nr lub nazwa jednostki wojskowej								7276161215
Polowy magazyn nr 1.								Nr katalogowy
Nazwa i numer magazynu
								Normatyw
Nr regału, półki itp.
KARTA MAGAZYNOWA Nr				1.			Nr partii: 008-78-109
	Trotyl 200 g
Nazwa sprzętu lub materiału
Kategoria	1	Jedn. miary		020					Cena
Data	Nazwa, nr i data dokumentu		Przychód			Rozchód			Stan			Informacje uzupełniające
1	2		3			4			5			6
	z przeniesienia		-			-			-			-
27.09.97	Zapot.- prot. Nr 2015		24			-			24			sierż. Kos podpis
27.09.97	Zapot.- prot. Nr 2015		-			6			18			kpr. Kowalski podpis
27.09.97	Zapot.- prot. Nr 2015		-			10			8			kpr. Gajoch podpis
27.09.97	Zapot.- prot. Nr 2015		-			8			0			kpr. Morawa podpis
	Stan na dzień: 27.09.97.		sierż.			Kos .........			(podpis)
	do przeniesienia

PRZYKŁAD 3.

JW 2697								Symbol indeksowy
Nr lub nazwa jednostki wojskowej								7286591164
Polowy magazyn nr 1.								Nr katalogowy
Nazwa i numer magazynu
								Normatyw
Nr regału, półki itp.
KARTA MAGAZYNOWA Nr				2.			Nr partii: 011-45-047
	Zapalnik „ERG”
Nazwa sprzętu lub materiału
Kategoria	1	Jedn. miary		020					Cena
Data	Nazwa, nr i data dokumentu		Przychód			Rozchód			Stan			Informacje uzupełniające
1	2		3			4			5			6
	z przeniesienia		-			-			-			-
27.09.97	Zapot.- prot. Nr 2015		33			-			33			sierż. Kos podpis
27.09.97	Zapot.- prot. Nr 2015		-			6			27			kpr. Kowalski podpis
27.09.97	Zapot.- prot. Nr 2015		-			10			17			kpr. Gajoch podpis
27.09.97	Zapot.- prot. Nr 2015		-			17			0			kpr. Morawa podpis
	Stan na dzień: 27.09.97.		sierż.			Kos .........			(podpis)
	do przeniesienia

PRZYKŁAD 4.

JW 2697								Symbol indeksowy
Nr lub nazwa jednostki wojskowej								7276161114
Polowy magazyn nr 1.								Nr katalogowy
Nazwa i numer magazynu
								Normatyw
Nr regału, półki itp.
KARTA MAGAZYNOWA Nr				3.			Nr partii: 011-45-109
	Trotyl 75 g/50mm
Nazwa sprzętu lub materiału
Kategoria	1	Jedn. miary		020					Cena
Data	Nazwa, nr i data dokumentu		Przychód			Rozchód			Stan			Informacje uzupełniające
1	2		3			4			5			6
	z przeniesienia		-			-			-			-
27.09.97	Zapot.- prot. Nr 2015		9			-			9			sierż. Kos podpis
27.09.97	Zapot.- prot. Nr 2015		-			9			0			kpr. Morawa podpis
	Stan na dzień: 27.09.97.		sierż.			Kos .........			(podpis)
	do przeniesienia

PRZYKŁAD 5.

PRZYKŁAD 6.

• Rozliczanie środków bojowych

4.1 Postanowienia ogólne

1. Zapotrzebowanie składać do Szefa zaopatrzenia w środki bojowe tel. 63-74-28, w każdy piątek tygodnia poprzedzający zajęcia, po wcześniejszej akceptacji przez Dowódcę JW. lub osobę upoważnioną na drukach służby uzbrojenia / Uzbr-zp/23 / WZS 20.

2. W przypadku zajęć nieplanowanych zapotrzebowania składać natychmiast po otrzymaniu akceptacji.

3. Zapotrzebowanie składać w jednym egzemplarzu.

4. Zapotrzebowanie wypełniać zgodnie z przykładem nr 7 zamieszczonym poniżej.

5. Przy potrzebie zapotrzebowania większej ilości asortymentu, zapotrzebowanie kontynuować na kolejnych drukach przy zachowaniu kolejności numeracji.

6. Dzień przed zajęciami żołnierz zawodowy upoważniony do pobrania środków do zabezpieczenia zajęć telefonicznie ustala z Szefem zaopatrzenia w środki bojowe lub z magazynierem czas pobrania środków z magazynu.

7. W dniu zajęć żołnierz zawodowy wyznaczony w rozkazie do pobrania zapotrzebowanych środków pobiera z kancelarii Szefa zaopatrzenia w środki bojowe zapotrzebowania i udaje się do magazynów.

8. W celu zabezpieczenia przewozu środków minersko zaporowych z pododdziału pobierającego wyznacza się konwój .

9. Rozliczenie pobranych na zajęcia tśb dokonuje kierownik zajęcia w części Z zapotrzebowania, zużycie wpisuje w części R zapotrzebowania w poz. 10 i 11, a w przypadku zwrotu pobranych środków w pozycji 12 i 13.

10. Zapotrzebowanie po rozpisaniu i rozliczeniu z magazynierem powinno trafić do Dowódcy JW. lub osoby upoważnionej, która dokonuje zatwierdzenia zużytych tśb, a następnie osoba rozliczająca zapotrzebowanie udaje się do Szefa zaopatrzenia w środki bojowe, gdzie rozlicza się z pobranego dokumentu.

11. Rozliczenie pobranych tśb oraz środków pozoracji pola walki powinno odbyć się bezpośrednio po zajęciach.

12. W przypadku pobrania środków ćwiczebnych do zabezpieczenia szkolenia poligonowego, wydanie powyższych odbywać się może na podstawie Zlecenia - Asygnaty, które należy wypisać u Szefa zaopatrzenia w środki bojowe.

13. Rozliczenie zużytych środków ćwiczebnych będzie odbywało się na podstawie protokołów zużycia,

które dowódca pododdziału wykonuje na każdy dzień zajęć zgodnie z rozkazem dziennym.

1. Zasady wypełniania druków „Zapotrzebowań - protokołów zużycia” (WZS 20)

4.2.1 Wypełnianie druku „Zapotrzebowanie - protokół zużycia” część „R”

Zapotrzebowanie - protokół zużycia - wykonuje dowódca pododdziału, wypełniając odpowiednie rubryki w części R :

* Sporządzono w - nazwa pododdziału mającego przyznany limit środków bojowych .

* dnia - dzień sporządzenia dokumentu, przez kogo (st. imię i nazwisko dowódcy pododdziału).

* dotyczy - jeden z poniższych wzorów :

- zużycia środków minersko - zaporowych na szkolenie programowe

- zużycia środków minersko - zaporowych ćwiczebnych na szkolenie programowe

• zużycia bojowych środków przeciwchemicznych na szkolenie programowe

• zużycia środków minersko - zaporowych na akcję przeciwlodową

• zużycia środków minersko - zaporowych na oczyszczanie terenu

* Podstawa - Rozkaz dzienny Dowódcy jednostki wojskowej Nr .... z dnia ...., plan szkolenia ... kompanii

* Lp. - liczba porządkowa jest kolejnym numerem jednoznacznie identyfikującym rodzaj materiału.

* Data dokumentu - wpisuje się datę zajęć.

* Nr oddz. gospodarczego - wpisuje się nr 9026975

* Podod. własny.- wpisuje się magazyn nr '01

* Nazwa materiału - nazwa zapotrzebowanego środka bojowego zgodnie z wykazem symboli indeksowych .

Kierunek operacji przychodowo - rozchodowej - jest przedstawiony jako trzycyfrowa liczba, która pozwala wyróżnić rodzaj przeprowadzonej operacji:

261- na szkolenie programowe

262 - na akcję przeciwlodową

263 - na oczyszczanie terenu

Symbol indeksu - jest kodem cyfrowym jednoznacznie identyfikującym rodzaj materiału.

W dziale zaopatrzenia środki bojowe obowiązuje jednolity kod materiałowy podany w bazie kodowo - indeksowej.

* JM - jednostka miary- symbol zgodny ze wzorem :

020	Sztuka ( szt.)
033	Kilogram ( kg )
034	Tona ( T )
040	Metr ( m. )
043	Kilometr ( km )
050	Metr kwadratowy ( m^2 )
060	Metr sześcienny ( m^3 )
061	Litr ( l )
090	Komplet ( kpl )

* rodzaj zapasu - wypełnia się zgodnie z tabelą kodów dysponentów limitu obowiązuje limit Oddziału Szkolenia Bojowego symbol - 130.

W przypadku patroli rozminowania obowiązuje limit Szefostwa Zaopatrywania symbol - 200.

* Zapotrzebowane materiały - ilość zapotrzebowanych środków bojowych przeznaczonych

do zużycia w trakcie zajęć (przykład 7).

4.2.2 Wypełnianie druku „Zapotrzebowanie - protokół zużycia” część „Z”

* Lp. - jest kolejnym numerem oznaczającym ilość tematów, oraz wpisujemy wyróżnik zużycia z części R poz. 16.

* kierunek operacji - zgodnie z pozycją 3 części R.

* data - zgonie z pozycją (data dokumentu cz. R).

* szkolenie programowe i ćwiczenia wojsk - poz. 7, 8, 9, 10, w zależności od rodzaju przedsięwzięcia. Wpisuje się np. nr tematu lub nr ćwiczenia z programu szkolenia wojsk .

* ogólna ilość oddanych strzałów (wykonanych wybuchów) - wpisywać ilość wykonanych wybuchów.

* ilość szkolonych - wpisujemy w pozycji 14 ilość pododdziałów, załóg lub zespołów (przykład 8), w pozycji 15 wpisujemy indywidualną ilość uczestników szkolenia.

* ilość uzyskanych ocen - poz. 16, 17, 18, 19, wpisujemy oceny.

* procent wykonania - poz. 20 wpisujemy wyliczone procent.

* ocena średnia - wpisujemy wyliczoną ocenę średnią.

* nazwa zamierzenia - wpisujemy temat zajęć i zagadnienia, na podstawie których były zużywane środki bojowe. Rozpisujemy w formie wykonywania sieci ogniowych i sieci elektrycznych (przykład 8).

* W rubrykach od 7 do 12 - wpisujemy materiały zapotrzebowane z części R, poniżej na wysokości zagadnień wpisujemy faktyczne zużycie w formie tabelarycznej. Ostatni wiersz przeznaczamy na podsumowanie ilości zużytych materiałów (przykład 8).

* razem pozycji w części Z - wpisujemy ilość pozycji określonych wyróżnikami w części „Z”.

Kierownik zajęć po praktycznym sprawdzeniu terenu po zajęciach w tabeli część Z dokonuje wpisu: tren po zajęciach sprawdzono niewybuchów nie pozostawiono kwitując własnym podpisem.

1. Wypełnianie druku „Zapotrzebowanie - protokół zużycia” część „K”

* Lp. wyróżnik zużycia - wpisujemy wyróżnik z części R poz. 16.

* z amunicji i materiałów wybuchowych zużytych na zamierzenia z części Z były składowane jak niżej - wpisujemy w zależności od warunków składowania (w JW. 2697 materiały składowane są w magazynach stałych).

* wyniki działania amunicji podczas strzelań szkolno bojowych i innych - wpisuje się stan zgodnie z rubrykami 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15.

Poniżej wpisuje się:

* strzelający - nazwa pododdziału .

* kierownik strzelania (ćwiczenia) - osoba wpisana w rozkazie dziennym Dowódcy Brygady.

* Dowódca pododdziału - wpisuje się dowódcę pododdziału ćwiczącego.

* Data - wpisujemy datę zajęć .

UWAGA! - sporządzający druk „Zapotrzebowanie - protokół zużycia” nie może dokonywać w nim skreśleń i poprawek, druk wypełniać czytelnie. W wyjątkowych przypadkach postępować zgodnie z instrukcją „Przepisy o gospodarowaniu mieniem” SUiE uzbr. 2000.

Przykładowy rozpisany dokument „Zapotrzebowanie - protokół zużycia” przedstawiono w przykładzie nr 7 i 8.

PRZYKŁAD 7.

PRZYKŁAD 8.

5. Wzory dokumentów

5.1 Zapotrzebowanie - protokół zużycia

5.2 Rozdzielnik

ROZDZIELNIK do wydania MW i ŚZ z polowego magazynu ŚMZ Numer i temat zajęć ............................................................................................................................... Data zajęć.................. kierownik zajęć .................... magazynier ...................
Pododdział	Wyszczególnienie MW i ŚZ do wydania z PSMW	Rodzaj wysadzanych ładunków i sieci.	Jm	Ilość	Stopień, imię, nazwisko i podpis pobierającego
1	2	3	4	5	6
Kierownik zajęć				Magazynier

5.3 Karta magazynowa

Gm-29

Symbol indeksowy

Nr lub nazwa jednostki wojskowej

Nr katalogowy

Nazwa i numer magazynu

Normatyw

Nr regału, półki itp.

KARTA MAGAZYNOWA Nr

Nazwa sprzętu lub materiału

Kategoria

Jedn. miary

Cena

Data

Nazwa, nr i data dokumentu

Przychód

Rozchód

Stan

Informacje uzupełniające

1

2

3

4

5

6

do przeniesienia

1	2	3	4	5	6
z przeniesienia
	do przeniesienia

MON-Gm-29 WDŁ, zam. 256/94

5.4 Zlecenie asygnata

Literatura

1. Instrukcja „Prace minerskie i niszczenia” Sztab Generalny WP Szefostwo Wojsk Inżynieryjnych Warszawa 1995 Inż. 572/94

2. Instrukcja „Budowa i pokonywanie zapór inżynieryjnych” Sztab Generalny WP Szefostwo Wojsk Inżynieryjnych Warszawa 1994 Inż. 570/93

3. E. Pawlik „Materiały wybuchowe i ich zastosowanie”

4. Instrukcja „Przechowywanie środków minersko - zaporowych” MON Szefostwo Wojsk Inżynieryjnych Warszawa 1975 Inż. 374/74

5. Instrukcja „Przepisy o gospodarowaniu mieniem” SUiE uzbr. 2000

6. Tadeusz Pusty „Przewóz materiałów niebezpiecznych - poradnik kierowcy” WKŁ Warszawa 1997
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   

1

28

W

MW

-0.8 do -1.1m

ŚZ

-0.8m

5m

5m

5m

5m

VADEMECUM DOWÓDCY I SZEFA PODODDZIAŁU

Z ZAKRESU GOSPODARKI

ŚRODKAMI BOJOWYMI

7276161215

7276161114

7286591100

7276161215

7287311400

7275130402

7275130510

7287159900

ZATWIERDZAM

ZAPOTRZEBOWANIE - PROTOKÓŁ ZUŻYCIA NR

Uzbr-zp/23

WZS 20

podpis dowódcy lub szefa

Egz. nr

Data

Sporządzono w

JW. 2697 - 1ksap

Data

07.03.2000r.

CZĘŚĆ R

przez d-cę 1ksap por.Klin Jan

Dotyczy

zużycia tśb na szkolenie programowe

Podstawa

R-z dcy J.W. 2697 nr 43 z dnia 08.03.00r.

Rodzaj mienia

Upoważniony odbiorca

Zapotrzebowanie akceptuję

Wydać

Rodz.

Nr

Data dokumentu

Nr oddziału gospodarczego

Jednostki przydzielone

magazynier

szef szkolenia

Szef zaop. w śr. boj.

dok.

dokumentu

Data

M-c

Rok

LK

Nr J.W.

LK

stopień,nazwisko

podpis

podpis

0

2

2

0

9

0

1

0

0

3

0

0

9

0

2

6

9

7

5

0

1

LP

symbol indeksu

KT

KT

KT

1

2

3

4

5

6

9

11

13

16

1.

261

40

1

1

-

2.

261

20

1

1

-

3.

261

20

1

1

-

4.

Zapałki sztormowe

261

20

1

1

-

5.

Lont detonujący

261

40

1

1

-

Wydanie materiałów - kolumny 2 - 9

Rozliczenie zużytych materiałów - kolumny 10 - 13

Razem pozycji

5

słownie

pięć

Razem ilość poz. materiałów zwróconych

-

Wydająćy materiały

Pobierający materiały

słownie

-

magazynier O.G.

chor. Ptak (podpis)

Rozliczający się z materiałów

Przyjmujący rozliczenie

chor. Ptak (podpis)

magazynier O.G.

Data

10.03.2000r.

Data

10.03.2000r.

100

2090

10

28

22

3

Zużyto ma-

teriały zgod.

z przeznacz.

Wydano

materiały

100

-

Kierunek operacji

przychód rozchód

Nazwa materiału

Rodz.

zapas.

JM

Indeks materiału

Zapotrz.

materiał

15

Wyróżnik

zużycia

Partia zap. rok prod.,

zakł.

Zwrócono

materiały

niewykorz.

12

Ilość

10

Ilość

7

LK

Ilość

8

Ilość

-

Trotyl 200g

130

130

130

Spłonka pob.

8 A -TAT

Lont prochowy

130

130

10

28

22

3

100

-

-

-

-

10

28

22

3

001 - 83 - 331

Pododdz

własny

002 - 89 - 042

012 - 81 - 047

008 - 76 -406

Dane kpl nb

Informacje uzupełniające lub uwagi o amunicji

14

005

001

002

003

004

---