DANE
|
OBLICZENIA I SZKICE |
WYNIKI |
N = 37 [kW] n=3000[obr/min] l = 650 [mm] l1=250 [mm] l2=100 [mm] l3=100 [mm] l4=100 [mm] l5=100 [mm] |
TEMAT: Zaprojektować wał maszynowy według schematu podanego na rysunku. W punktach 1 i 3 osadzono koła pasowe z pasem klinowym, a w punkcie 2 koło zębate o zębach skośnych. W punktach A i B znajdują się łożyska toczne. Do obliczeń przyjąć następujące dane: N = 37 [kW] n = 3000 [obr/min] l = 0,4 ÷ 1 [m]
l1 l2 l3 l4 l5
1 2 3
0,3N 0,1N
Wał zostanie wykonany ze stali konstrukcyjnej St5 o następujących parametrach wytrzymałościowych: kgo=60 [MPa], ksj=69 [MPa] |
|
x y
z |
Ray
Qy
Qz
|
|
DANE
|
OBLICZENIA I SZKICE |
WYNIKI |
N = 37 [kW] n=3000[obr/min]
m = 2 [mm] z = 25 β = 10 o
m = 2 [mm]
do1=50,76[mm] hf = 2,4 [mm] ha = 2 [mm]
z1 = 25 do1=50,76[mm] |
W kołach zębatych występują trzy siły: Po, Pr, Pa. Wyznaczam wartość momentu skręcającego dla koła:
Obliczam średnicę podziałową koła przyjmując moduł m=2[mm] oraz liczbę zębów z=25.
Obliczam wymiary charakteryzujące ząb:
Następnie obliczam:
Obliczam wartość podziałki:
|
Ms=117,78[Nm]
do1=50,76[mm]
hf = 2,4 [mm] ha = 2 [mm] h = 4,4 [mm]
df1=45,96[mm] da1=54,76[mm]
p1 = 6,37 [mm] |
z1 = 25 z2 = 40 |
Wykonujemy obliczenia dla drugiego koła zębatego (dla koła zębatego współpracującego). Przyjmujemy ilość zębów z2=40.
Możemy wyznaczyć wartość przekładni ze wzoru:
u > 1, więc przekładnia jest reduktorem. |
u = 1,6 |
DANE |
OBLICZENIA I SZKICE |
WYNIKI
|
z2 = 40 m = 2 [mm] ha = 2 [mm] hf = 2,4 [mm]
do2=81,22[mm]
s = 3,12 [mm] e = 3,25 [mm]
do1=50,76[mm] do2=81,22[mm] |
Wyznaczenie średnicy podziałowej.
Średnica wierzchołków zębów:
Średnica podstaw zębów:
Podziałka:
Szerokość zębów:
Szerokość wrębu:
Luz obwodowy zazębienia wynosi:
Odległość kół osi zębatych wynosi:
|
do2=81,22[mm] da2=85,22[mm] df2=76,42[mm]
p2 = 6,37 [mm]
s = 3,12 [mm] e = 3,25 [mm]
jt = 0,13 [mm]
a = 65,99[mm] |
Ms=117,78[Nm] do1=50,76[mm] |
|
Po = 4640[N] |
αwn=20° Po = 4640[N] β = 10° |
αwn- to kąt przyporu na średnicy tocznej w przekroju normalnym. Przyjmuję αwn=20°
|
Pr = 1714,68[N] |
P0 = 4640[N] β = 10°
|
|
Pa = 816,64[N] |
DANE
|
OBLICZENIA I SZKICE |
WYNIKI |
u = 2 D1 = 200 [mm]
D1 = 200 [mm] D2 = 400 [mm]
|
α - kąt opasania S1 - naciąg czynny S2 - naciąg bierny
D1
D2
Z tablic dobieram znormalizowaną średnicę koła pasowego D1=200 [mm].
Jeżeli przełożenie przekładni wynosi 2 to możemy wyliczyć średnicę drugiego koła:
Ponieważ a = 600 [mm].
|
D2 = 400 [mm]
a = 600 [mm]
|
DANE
|
OBLICZENIA I SZKICE |
WYNIKI |
D1 = 200 [mm] D2 = 400 [mm] a = 600 [mm] |
zatem
|
α = 160,81° |
n=3000[obr/min] N1 = 11,1 [kW]
Ms = 35,33 [Nm]
μ = 0,5 β = 38°
μ' = 1,618 α = 2,80 [rad]
m = 79,33 Po = 353,3 [N]
|
Obliczamy współczynnik m oraz pozorny kąt tarcia μ'. Przyjmujemy kąt zarysu rowka β = 380 oraz współczynnik tarcia dla pasa tkaninowo - gumowego równy 0,5.
m = e 1,562 ⋅ 2,80 = 79,33
Wyznaczamy napięcia cięgien.
|
Ms=35,33 [Nm]
Po = 353,3 [N]
μ' = 1,562
m = 79,33
S1 = 357,81 [N] S2 = 4,51 [N] |
DANE
|
OBLICZENIA I SZKICE |
WYNIKI |
S1 = 357,81 [N] S2 = 4,51 [N] α = 160,81°
α = 160,81°
m = 79,33
γ = 19,19° ϕ = 0,97
Q = 359,26 [N] υ = 9,31° |
Określamy kąt pochylenia linii wypadkowej.
gdzie: γ = 180o - α = 180 - 160,81 = 19,19o ϕ - stopień wykorzystania pasa obliczany według wzoru:
i tak mamy:
Wyznaczamy składowe siły wypadkowej Q.
|
Q = 359,26 [N]
γ = 20,74°
ϕ = 0,97
υ = 9,31°
Qy1=354,23[N] Qz1=57,84[N] |
u = 2 D1 = 225 [mm]
|
Z tablic dobieram znormalizowaną średnicę koła pasowego D1=225 [mm].
Jeżeli przełożenie przekładni wynosi 2 to możemy wyliczyć średnicę drugiego koła:
|
D2 = 450 [mm] |
DANE
|
OBLICZENIA I SZKICE |
WYNIKI |
D1 = 225 [mm] D2 = 450 [mm]
D1 = 225 [mm] D2 = 450 [mm] a = 600 [mm] |
Ponieważ a = 600 [mm].
zatem
|
a = 600 [mm]
α = 158,38° |
n=3000[obr/min] N1 = 3,7 [kW]
Ms = 11,78 [Nm]
|
Obliczamy współczynnik m oraz pozorny kąt tarcia μ'. Przyjmujemy kąt zarysu rowka β = 380 oraz współczynnik tarcia dla pasa tkaninowo - gumowego równy 0,5.
|
Ms=11,78 [Nm]
Po = 104,71 [N] |
DANE
|
OBLICZENIA I SZKICE |
WYNIKI |
μ = 0,5 β = 38°
α = 2,76 [rad] μ' = 1,562
m = 74,5 Po = 104,71 [N] |
m = e 1,562 ⋅ 2,76 = 74,5
Wyznaczamy napięcia cięgien.
|
μ' = 1,562
m=74,5
S1 = 106,13 [N] S2 = 1,42 [N] |
S1 = 106,13 [N] S2 = 1,42 [N] α = 158,38°
α = 158,38°
m = 74,5
γ = 21,62° ϕ = 0,97
Q = 107,45 [N] υ = 10,48° |
Określamy kąt pochylenia linii wypadkowej.
gdzie: γ = 180o - α = 180 - 158,38 = 21,62o ϕ - stopień wykorzystania pasa obliczany według wzoru:
i tak mamy:
Wyznaczamy składowe siły wypadkowej Q.
|
Q = 107,45 [N]
γ = 21,62°
ϕ = 0,97
υ = 10,48°
Qy2=105,65[N] Qz2=19,34[N] |
DANE
|
OBLICZENIA I SZKICE |
WYNIKI |
Pa = 816,64 [N]
Qy1 = 354,23 [N] Qy2 = 105,65 [N] Pr = 1714,68[N] l2=l3=l4=l5= =100[mm]
RAy=-273,17[N] |
i x - z.
Pa
Qy1 RAy Pr RBy
Określenie reakcji występujących w układzie
Pa + RBx = 0
Qy1 - RAy - Pr + RBy - Qy2 = 0
- Qy1 ⋅ (l2 + l3 + l4) + RAy ⋅ (l3 + l4) + Pr ⋅ l4 - Qy2 ⋅ l5 = 0
RBx = - 816,64 [N]
RBy = - 354,23 - 273,17 + 1714,68 + 105,65 = 1192,93[N]
|
RBx=-816,64[N]
RAy=-273,17[N]
RBy =1192,93[N] |
|
Qz1 RAz RBz
|
|
DANE
|
OBLICZENIA I SZKICE |
WYNIKI |
Qz1 = 57,84 [N] Qz2 = 19,34 [N] Po = 4640[N] l2=l3=l4=l5= =100[mm]
RAz=-2397[N] |
Określenie reakcji występujących w układzie
Qz1 + RAz + Po + RBz + Qy2 = 0
- Qz1 ⋅ (l2 + l3 + l4) - RAz ⋅ (l3 + l4) - Po ⋅ l4 + Qy2 ⋅ l5 = 0
RBz = - 57,84 + 2397 - 4640 - 19,34 = -2320[N]
|
RAz=-2397[N]
RBz=-2320[N] |
Qy1=354,23[N] l1=250[mm]
RAy=-273,17[N] l2=100 [mm] |
Mg1 (x1) = Qy1 ⋅ x1 - l1
Mg1(0) = 354,23 ⋅ (- 0,25) = - 88,56 [Nm] Mg1(0,35) = 354,23 ⋅ 0,10 = 35,42 [Nm]
Mg2 (x2) = Qy1 ⋅ (x2 - l1) - RAy ⋅ (x2 - l1 + l2)
Mg2(0,35) = 354,23 ⋅ 0,10 + 273,17 ⋅ 0 = 35,42 [Nm] Mg2(0,45) = 354,23 ⋅ 0,20 + 273,17 ⋅ 0,10 = 98,16 [Nm] |
Mg1(0) = = -88,56[Nm] Mg1(0,35) = =35,42 [Nm]
Mg2(0,35) = =35,42 [Nm] Mg2(0,45) = =98,16 [Nm] |
DANE
|
OBLICZENIA I SZKICE |
WYNIKI |
l1=250[mm] l2=100[mm] l3=100[mm] Pr=1714,68[N] Pa=816,64[N] Qy1=354,23[N] RAy=279,13[N] rw=51[mm]
l1=250[mm] l2=100[mm] l3=100[mm] l4=100[mm] Pr=1714,68[N] Pa=816,64[N] Qy1=354,23[N] RAy=-273,17[N] RBy=1192,93[N] rw=51[mm] |
Mg3 (x3) = Qy1 ⋅ (x3-l1) - RAy ⋅ (x3-l1+l2) - Pr ⋅ (x3-l1+l2+l3) - Pa ⋅ rw
Mg3(0,45) = 354,23 ⋅ 0,2 + 273,17 ⋅ 0,10 - 1714,68 ⋅ 0 - 816,64 ⋅ 0,051 = 56,51 [Nm]
Mg3(0,55) = 354,23 ⋅ 0,3 + 273,17 ⋅ 0,2 - 1714,68 ⋅ 0,10 - 816,64 ⋅ 0,051 = - 52,22 [Nm]
Mg4 (x4) = Qy1 ⋅ (x4-l1) - RAy ⋅ (x4-l1+l2) - Pr ⋅ (x4-l1+l2+l3) - Pa ⋅ rw + RBy ⋅ (x4-l1+l2+l3+l4)
Mg4(0,55) = 354,23 ⋅ 0,3 + 273,17 ⋅ 0,2 - 1714,68 ⋅ 0,10 - 816,64 ⋅ 0,051 + 1192,93 ⋅ 0 = - 52,22 [Nm]
Mg4(0,65) = 354,23 ⋅ 0,4 + 273,17 ⋅ 0,3 - 1714,68 ⋅ 0,20 - 816,64 ⋅ 0,051 + 1192,93 ⋅ 0,1 = - 41,65 [Nm]
|
Mg3(0,6) = =56,51 [Nm] Mg3(0,75) = = - 52,22 [Nm]
Mg4(0,55) = = - 52,22 [Nm] Mg4(0,65) = = - 41,65 [Nm] |
l1=250[mm] Qz1=57,84[N]
|
Mg1 (x1) = Qz1 ⋅ x1 - l1
Mg1(0) = 57,84 ⋅ (- 0,25) = - 14,46 [Nm] Mg1(0,35) = 57,84 ⋅ 0,10 = 5,784 [Nm]
|
Mg1(0)= = - 14,46 [Nm] Mg1(0,35) = =5,784 [Nm] |
DANE |
OBLICZENIA I SZKICE
|
WYNIKI |
l1=250[mm] l2=100[mm] Qz1=57,84[N] RAz=-2397 [N]
l1=250[mm] l2=100[mm] l3=100[mm] Po=4640[N] Qz1=57,84[N] RAz=-2397 [N]
l1=250[mm] l2=100[mm] l3=100[mm] l4=100[mm] Po=4640[N] Qz1=57,84[N] RAz=-2397 [N] RBz=-2320[N] |
Mg2 (x2) = Qz1 ⋅ (x2-l1) + RAz ⋅ (x2-l1+l2)
Mg2(0,35) = 57,84 ⋅ 0,10 - 2397 ⋅ 0 = 5,784 [Nm] Mg2(0,45) = 57,84 ⋅ 0,2 - 2397 ⋅ 0,10 = -228,1 [Nm]
Mg3 (x3) = Qz1 ⋅ (x3-l1) + RAz ⋅ (x3-l1+l2) + Po ⋅ (x3-l1+l2+l3)
Mg3(0,45) = 57,84 ⋅ 0,2 - 2397 ⋅ 0,10 + 4640 ⋅ 0 = -228,1 [Nm] Mg3(0,55) = 57,84 ⋅ 0,3 - 2397 ⋅ 0,20 + 4640 ⋅ 0,10 = 1,95 [Nm]
Mg4 (x4) = Qz1 ⋅ (x4-l1) + RAz ⋅ (x4-l1+l2) + Po ⋅ (x4-l1+l2+l3) + + RBz ⋅ (x4-l1+l2+l3+l4)
Mg4(0,55) = 57,84 ⋅ 0,3 - 2397 ⋅ 0,2 + 4640 ⋅ 0,1 - - 2320 ⋅ 0 = 1,95 [Nm]
Mg4(0,65) = 57,84 ⋅ 0,4 - 2397 ⋅ 0,3 + 4640 ⋅ 0,2 - - 2320 ⋅ 0,10 = 0 [Nm]
Wyznaczone wartości momentów zginających w płaszczyznach x - y oraz x - z pozwalają wykreślić wykresy momentów zginających dla tych płaszczyzn.
|
Mg2(0,35) = =5,784 [Nm] Mg2(0,45) = =-228,1 [Nm]
Mg3(0,45) = =-228,1 [Nm] Mg3(0,55) = = 1,95 [Nm]
Mg4(0,55) = = 1,95 [Nm] Mg4(0,65) = = 0 [Nm] |
|
|
Mgw(0)= =89,73[Nm] Mgw(0,35)= =35,89[Nm] Mgw(0,45)1= =248,32[Nm] Mgw(0,45)2= =234,99[Nm] Mgw(0,55)= =52,26[Nm] Mgw(0,65)= =41,65[Nm]
|
DANE |
OBLICZENIA I SZKICE
|
WYNIKI |
N = 37 [kW] n = 3000 [obr/min]
Ms1=117,78[Nm] Ms2=82,45[Nm] Ms3=11,78[Nm] |
l1 l2 l3 l4 l5
0,7Ms
Moment skręcający zredukowany określamy według wzoru: Ms' = a ⋅ Ms
x1∈(0 ; l1) [x1∈(0 ; 0,25)]
x2∈(l1 ; l1+l2+l3) [x2∈(0,25 ; 0,45)]
x3∈(l1+l2+l3 ; l1+l2+l3+l4+l5) [x3∈(0,45 ; 0,65)]
Ms' = a ⋅ Ms a = 2/3
Ms1' = 2/3 ⋅ 117,78 = 78,52 [Nm] Ms2' = 2/3 ⋅ 82,45 = 54,97 [Nm] Ms3' = 2/3 ⋅ 11,78 = 7,85 [Nm]
|
Ms1=117,78[Nm]
Ms2=82,45[Nm]
Ms3=11,78[Nm]
Ms1'=78,52[Nm] Ms2'=54,97[Nm] Ms3'=7,85[Nm] |
DANE
|
OBLICZENIA I SZKICE |
WYNIKI |
|
gdzie: α = 2/3 α ⋅ Ms = Ms' Ms' = 2/3 ⋅ Ms więc:
|
Mz1=119,23[Nm] Mz2=65,65[Nm] Mz3=248,44[Nm] Mz4=235,12[Nm] Mz5=53,35[Nm] Mz6=42,38[Nm] |
Mz1=119,23 [Nm]
Mz2=112,87 [Nm]
Mz3=103,92 [Nm]
|
Ponieważ wał na całym przekroju jest poddawany zarówno skręcaniu jak i zginaniu to średnicę obliczamy według wzoru:
Mz1 = 119,23 [Nm]
Mz2 = 112,87 [Nm]
Mz3 = 103,92 [Nm]
|
d1 ≥ 27 [mm]
d2 ≥ 25,8 [mm]
d3 ≥ 25,8 [mm] |
Mz4=88,61 [Nm]
Mz5=80,96 [Nm]
Mz6= 73,3 [Nm]
Mz7=65,65 [Nm]
Mz8= 157,05 [Nm]
Mz9= 248,44 [Nm]
Mz10= 150,9 [Nm]
Mz11= 53,35 [Nm]
Mz12= 47,87 [Nm]
Mz13= 42,38 [Nm]
d1=30mm d2=35mm d3=40mm d4=45mm d5=50mm d6=55mm d7=50mm d8=45mm d9=40mm d10=35mm
|
Mz4 = 88,61 [Nm]
Mz5 = 80,96 [Nm]
Mz6 = 73,3 [Nm]
Mz7 = 65,65 [Nm]
Mz8 = 157,05 [Nm]
Mz9 = 248,44 [Nm]
Mz10 = 150,9 [Nm]
Mz11 = 53,35 [Nm]
Mz12 = 47,87 [Nm]
Mz13 = 42,38 [Nm]
11.Określenie idealnego kształtu wału na podstawie obliczonych średnic .
Idealny kształt wału został narysowany na papierze milimetrowym .
12. Naniesienie kształtu rzeczywistego wału na kształt teoretyczny . Przyjmuję następujące średnice wału ( patrząc od koła pasowego P) x∈( 0 ; 0,044 ) x∈( 0,044 ; 0,214 ) x∈( 0,214 ; 0,279) x∈( 0,279 ; 0,3665) x∈( 0,3665 ; 0,4135) x∈( 0,4135 ; 0,424) x∈( 0,424 ; 0,4832) x∈( 0,4832 ; 0,5955) x∈( 0,5955 ; 0,6255) x∈( 0,6255 ; 0,6796)
13.Sprawdzenie stosunków średnic :
Aby nie było zjawiska karbu musi być spełniony warunek :
14. Obliczenie maksymalnej strzałki ugięcia .
15.Obliczenie ilorazów momentów gnących przez momenty bezwładności przekrojów.
Mg1= 119,23 [ Nm] d1p = 0,030 m
Mg2= 112,87 [ Nm] d2L = 0,030 m
Mg2= 112,87 [ Nm] d2p = 0,035 m
Mg3= 12,93 [ Nm] d3L = 0,035 m
Mg3= 12,93 [ Nm] d3p = 0,040 m
Mg4= 10,41 [ Nm] d4L = 0,040 m
Mg4= 10,41 [ Nm] d4p = 0,045 m
Mg5= 35,71 [ Nm] d5L = 0,045 m
Mg6= 56,61 [ Nm] d6L = 0,045 m
Mg6= 56,61 [ Nm] d6p = 0,050 m
Mg7= 161,36 [ Nm] d7L = 0,050 m
Mg7= 161,36 [ Nm] d7p = 0,055 m
Mg8= 186,24 [ Nm] d8L = 0,055 m
Mg8= 186,24 [ Nm] d8p = 0,050 m
Mg9= 248,32 [ Nm] d9L = 0,050 m
Mg10= 159,2 [ Nm] d10L = 0,050 m
Mg10= 159,2 [ Nm] d10p = 0,045 m
Mg11= 52,26 [ Nm] d11 = 0,045 m
Mg12= 47,42 [ Nm] d12L = 0,045 m
Mg12= 47,42 [ Nm] d12p = 0,040 m
Mg13= 44,24 [ Nm] d13L = 0,040 m
Mg13= 44,24 [ Nm] d13p = 0,035 m
Mg14= 41,65 [ Nm] d14L = 0,035 m
16. Obliczanie środków ciężkości figur
Trójkąt Trapez
|
d4 ≥ 24,5 [mm]
d5 ≥ 23,8 [mm]
d6 ≥ 23 [mm]
d7 ≥ 22,2 [mm]
d8 ≥ 29,6 [mm]
d9 ≥ 34,5 [mm]
d10 ≥ 29,2 [mm]
d11 ≥ 20,7 [mm]
d12 ≥ 19,9 [mm]
d13 ≥ 19,2 [mm] |
DANE
|
OBLICZENIA I SZKICE |
WYNIKI |
Lh =10000h
N=3000 [obr/min]
Ray= -273,17[N] Raz= - 2397[N]
Fpa=2412[N] Fwa=0[N]
Fa=2412[N] fh=2,714 fn=0,223 ft =0,9
Rby=1192,93[N] Rbz= -2320[N] Rbx=-816,64[N]
Fb=276,75[N] fh=2,714 fn=0,223 ft =0,9
Mg=60 [Nm]
Ms=82,45 [Nm]
Zgo=240 Zso=130 Zsj=280
Xzg=7,09 Xzs=5,96
|
12.3 Obliczenie wektorów S - pola figur z wykresu piły.
8.0.Dobór łożysk 8.1.Dobór i określenie współczynników ft , fh , fn
Przyjmuję współczynnik temperatury ft =0,9 dla łożysk pracujących w temperaturze powyżej 100 °C. Obliczam współczynnik trwałości, przyjmując liczbę godzin pracy łożyska Lh =10000 h
Obliczam współczynnik obrotów
8.2. Obliczenie sił wzdłużnych Fw i poprzecznych Fp działających na łożysko
Dla podparcia w punkcie A:
Przyjmuję, że zastosowanym łożyskiem będzie łożysko kulkowe zwykle. Obliczam stosunek siły wzdłużnej do poprzecznej w punkcie A:
Wyznaczam nośność ruchową łożyska
Dal podparcia w punkcie B
Wyznaczam stosunek siły wzdłużnej do poprzecznej w punkcie B
Z tabeli przyjmuję parametry Xb=0,56, Yb=2,30, oraz V=1.
Wyznaczam nośność ruchową łożyska
Z katalogu łożysk biorąc pod uwagę otrzymane wartości nośności dobieram następujące łożyska: Dla punktu A dobieram łożysko kulkowe zwykłe typu 6310 o wymiarach d=50 [mm], D=110 [mm], B=27 [mm], dla niego nośność katalogowa wynosi 21700 [N] Dla punktu B dobieram łożysko kulkowe zwykłe typu 16008 o wymiarach d=40 [mm], D=68 [mm], B=9 [mm], dla niego nośność katalogowa wynosi 40600 [N].
9.0. Wyznaczam maksymalną strzałkę ugięcia wału
Z wieloboku sznurowego sporządzonego na papierze milimetrowym odczytuję wartości
κs - to podziałka w której były liczone pola trójkątów i trapezów κl - to podziałka w której został zrobiony wykres wieloboku sznurowego H - długość osi biegunowej
Z wykresu otrzymujemy najdłuższą odległość yf=8 [mm] i podstawiamy do wzoru:
Otrzymaną wartość porównuję z wartością dopuszczalną
fdop=0,27mm
0,0072mm < 0,09mm
zatem warunek jest spełniony.
9.1. Wyznaczam kąt ugięcia na łożyskach
9.2. Sprawdzenie wybranego przekroju metodą wytrzymałości zmęczeniowej ze względu na współczynnik XZ
Własności wytrzymałościowe stali St5:
Rr=550 [MPa] Qg=370 [MPa] Zgo=240 [MPa] Zgi=420 [MPa] Qs=180 [MPa] Zso=130 [MPa] Zsj=280 [MPa] Qs=180 [MPa]
Promień minimalny ρm=0,54 [mm] Promień w miejscu karbu ρK=2 [mm]
ρ=ρm + ρK = 0,54+2=2,54 [mm]
Dla obliczonych stosunków odczytuję wartości współczynników :
współczynnik kształtu na zginanie
współczynnik kształtu na skręcanie
współczynnik wrażliwości
współczynnik stanu powierzchni na zginanie
współczynnik stanu powierzchni na skręcanie
współczynnik wielkości przedmiotu dla
współczynnik wielkości przedmiotu dla
Współczynniki spiętrzenia naprężeń wynoszą:
Zmęczeniowy współczynnik bezpieczeństwa Xzg :
Zmęczeniowy współczynnik bezpieczeństwa Xzs :
Zmęczeniowy współczynnik obliczonego przekroju:
Xz > Xw
Xw=X1 ⋅ X2 ⋅ X3 ⋅ X4
X1=1,2 - znany gatunek materiału St5 X2=1,1 -współczynnik ważności przedmiotu X3=1 -współczynnik jednorodności materiału X4=1 -współczynnik zachowania wymiarów
Xw=1,2⋅1,1⋅1⋅1=1,32
1,32<5,15 a więc warunek został spełniony.
10.0. Dobór wpustów i pierścieni osadczych 10.1. Dobór wpustów pod koła pasowe, koło zębate i sprzęgło Z norm dobieram wpusty dla określonych średnic:
Dla pierwszego koła pasowego ∅ 40 [mm] b x h = 12 x 8[mm] na podstawie wartości b dobrałem z norm długość wpustu l = 28 [mm]
Dla koła zębatego ∅ 50 [mm] b x h = 14 x 9 [mm] na podstawie wartości b dobrałem z norm długość wpustu l = 36 [mm]
Dla drugiego koła pasowego ∅ 35 [mm] b x h = 10 x 8 [mm] na podstawie wartości b dobrałem z norm długość wpustu l = 22 [mm]
Pod sprzęgło ∅ 35 [mm] b x h = 10 x 8 [mm] na podstawie wartości b dobrałem z norm długość wpustu l = 22 [mm]
h
b 10.2. Dobór pierścieni osadczych
Dla pierwszego koła pasowego ∅ 40 [mm] Średnica pierścienia Do = 36,5 [mm] Grubość pierścienia g=1,75 [mm] Średnica gniazda D1 = 37,5 [mm] Szerokość gniazda f=1,85 [mm]
Dla koła zębatego ∅ 50 [mm] Średnica pierścienia Do = 45,8 [mm] Grubość pierścienia g=2,0[mm] Średnica gniazda D1 = 47 [mm] Szerokość gniazda f=2,15 [mm]
Dla drugiego koła pasowego ∅ 35 [mm] Średnica pierścienia Do = 32,2 [mm] Grubość pierścienia g=1,5 [mm] Średnica gniazda D1 = 33 [mm] Szerokość gniazda f=1,60 [mm]
11.0. Obliczenia dodatkowe dla przekładni pasowych
Dla pierwszej przekładni pasowej: Na podstawie dobranych średnic odczytuję wartość współczynnika k1 zależnego od przełożenia k1=1,15. Na jego podstawie wyznaczam wartość średnicy równoważnej De=1,15D1 De=1,15⋅200=230 [mm]
Obliczenie prędkości pasa :
Mając dane wartości średnicy równoważnej i prędkości pasa wyznaczam moc przenoszoną przez jeden pas, w zależności od rodzaju pasa ze wzoru ( wybieram pas oznaczony literą C ):
Otrzymuję N1=9,84 kW Wyznaczoną wcześniej długość pasa L=2326 [mm] dobieram do wartości zawartych w normie i przyjmuję L=2500 [mm]. Odczytuję współczynniki kL=1,15 kT=1,2 kϕ=0,95
Liczba pasów:
przyjmuję j=2
Dla drugiej przekładni pasowej: Na podstawie dobranych średnic odczytuję wartość współczynnika k1 zależnego od przełożenia k1=1,15. Na jego podstawie wyznaczam wartość średnicy równoważnej De=1,15D1 De=1,15⋅225=258,75 [mm]
Obliczenie prędkości pasa :
Mając dane wartości średnicy równoważnej i prędkości pasa wyznaczam moc przenoszoną przez jeden pas, w zależności od rodzaju pasa ze wzoru ( wybieram pas oznaczony literą C ):
Otrzymuję N1=10,9 kW Wyznaczoną wcześniej długość pasa L=2086 [mm] dobieram do wartości zawartych w normie i przyjmuję L=2240 [mm].
Odczytuję współczynniki kL=1,15 kT=1,2 kϕ=0,95
Liczba pasów:
przyjmuję j=1
11.1. Wyznaczenie szerokości wieńca
gdzie: e - odległość między pasami f - odległość od środka ostatniego pasa do krawędzi koła
wartości e oraz f odczytałem z norm e=25,5 [mm] natomiast f=17 [mm]
dla pierwszej przekładni pasowej B=59,5 [mm]
dla drugiej przekładni pasowej B=34 [mm] |
fh=2,714
fn=0,223
Fpa=2412[N]
Fwa=0[N]
Fa=2412[N]
Ca=32616[N]
Fpb=2608[N]
Fwb=-816,64[N]
Fb=276,75 [N]
Cb=3742 [N]
κf=0,9⋅10-3
f=0,0072 [mm]
rad
rad
[MPa]
ρ=2,54 [mm]
βg=3,33
βs=2,99
Xzg=7,09
Xzs=5,96
Xz=4,56
Xw=1,32
|